Relaties
alle pijlers
Man en jeugdzorg
maandag 16 maart 2015 23:56
Mijn man is heeft een psychotische stoornis.
Wij hebben kinderen samen.
Wanneer zijn stoornis de kop op steekt, is dit beangstigend.
In het verleden is de politie betrokken geweest. Ik heb hun gebeld om hem hier weg te krijgen. Dit is gevolgd door een melding bij bureau jeugdzorg. Ik heb toenzeer slechte ervaringen opgedaan met deze instantie en bijzonder veel stress.
Door de hele situatie wonen mijn man en ik niet meer samen.
Wel heb geprobeerd hem te steunen op allerlei manieren en heb ook geprobeert het contact tussen hem en onze kinderen voor zo ver verantwoord in stand te houden.
Nadat hij opgenomen is geweest en een lang intern behandeltraject heeft ondergaan, ging het een tijd beter met hem.
Helaas is het toch weer mis gegaan:
Hij is op straat in een paranoia toestand (er hingen overal camera's meende hij) gaan schreeuwen tegen mij, in bijziens van een van onze kinderen.
Politie is weer betrokken geraakt. Ik heb hun gebeld omdat ik het niet verantwoord vond om hem in of rond het huis te hebben in een dergelijke staat.
Nu wordt er wederom een melding gemaakt bij bjz.
Naast dat ons huwelijk nu voorbij is (het kan zo niet doorgaan en ik zie geen blijvende verbetering), zit ik vreselijk in de stress rondom bjz.
Ze zullen 'hulp' bieden die ik 'vrijwillig' moet accepteren, maar waar ik absoluut geen behoefte aan heb. Ik weet niet hoe ik met met deze instantie om moet gaan.
Wij hebben kinderen samen.
Wanneer zijn stoornis de kop op steekt, is dit beangstigend.
In het verleden is de politie betrokken geweest. Ik heb hun gebeld om hem hier weg te krijgen. Dit is gevolgd door een melding bij bureau jeugdzorg. Ik heb toenzeer slechte ervaringen opgedaan met deze instantie en bijzonder veel stress.
Door de hele situatie wonen mijn man en ik niet meer samen.
Wel heb geprobeerd hem te steunen op allerlei manieren en heb ook geprobeert het contact tussen hem en onze kinderen voor zo ver verantwoord in stand te houden.
Nadat hij opgenomen is geweest en een lang intern behandeltraject heeft ondergaan, ging het een tijd beter met hem.
Helaas is het toch weer mis gegaan:
Hij is op straat in een paranoia toestand (er hingen overal camera's meende hij) gaan schreeuwen tegen mij, in bijziens van een van onze kinderen.
Politie is weer betrokken geraakt. Ik heb hun gebeld omdat ik het niet verantwoord vond om hem in of rond het huis te hebben in een dergelijke staat.
Nu wordt er wederom een melding gemaakt bij bjz.
Naast dat ons huwelijk nu voorbij is (het kan zo niet doorgaan en ik zie geen blijvende verbetering), zit ik vreselijk in de stress rondom bjz.
Ze zullen 'hulp' bieden die ik 'vrijwillig' moet accepteren, maar waar ik absoluut geen behoefte aan heb. Ik weet niet hoe ik met met deze instantie om moet gaan.
vrijdag 27 maart 2015 00:38
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 00:14:
[...]
Ik lees net de machtiging uithuisplaatsing van die Hans. (http://www.martinvrijland ... crisismachtiging-blz5.gif bestanden onder het artikel).
Bjz vreest een dreigend identiteitsprobleem voor Hans omdat hij van moeder zijn vader niet mag zien. Daar begint het allemaal mee, die gehele uithuisplaatsing.
Moeder werkt verder niet mee aan omgangsregelingen van bjz met vader. Dat is In de machtiging de enige reden waarom die Hans uit huis wordt geplaatst.
Afspiegelend om mijn situatie vind ik dat zeer zorgelijk en ook verwarrend.
Zorgelijk omdat er blijkbaar niet meer nodig is om een kind uit huis te plaatsen.
Verwarrend omdat mijn ex de vader is van mijn kinderen, en ik hem dan juist weer wel uit ons keven moet zetten?!
Verder bedankt voor je post, ik zal daar goed over na denken.
lees hier eens op de pijler actueel over irme en hansje.
De echt reden was dat moeder zo gek als een deur is he. Dat er geen stromend water was(afgesloten) dat ze hansje van school weghield en dat ze niet meewerkte aan de bezoekregelingen. Ze filmde de uithuisplaatsing, maar ze wist dat dit er aan zou komen. Maar goed ze heeft Hansje gewoon terug nu hoor.. Ook al heeft ze geen huis(uitgezet wegens wanbetaling).
Martin Vrijland is van de complottheorieen trouwens.
Dat is een beetje een aparte man(zacht uitgedrukt)
[...]
Ik lees net de machtiging uithuisplaatsing van die Hans. (http://www.martinvrijland ... crisismachtiging-blz5.gif bestanden onder het artikel).
Bjz vreest een dreigend identiteitsprobleem voor Hans omdat hij van moeder zijn vader niet mag zien. Daar begint het allemaal mee, die gehele uithuisplaatsing.
Moeder werkt verder niet mee aan omgangsregelingen van bjz met vader. Dat is In de machtiging de enige reden waarom die Hans uit huis wordt geplaatst.
Afspiegelend om mijn situatie vind ik dat zeer zorgelijk en ook verwarrend.
Zorgelijk omdat er blijkbaar niet meer nodig is om een kind uit huis te plaatsen.
Verwarrend omdat mijn ex de vader is van mijn kinderen, en ik hem dan juist weer wel uit ons keven moet zetten?!
Verder bedankt voor je post, ik zal daar goed over na denken.
lees hier eens op de pijler actueel over irme en hansje.
De echt reden was dat moeder zo gek als een deur is he. Dat er geen stromend water was(afgesloten) dat ze hansje van school weghield en dat ze niet meewerkte aan de bezoekregelingen. Ze filmde de uithuisplaatsing, maar ze wist dat dit er aan zou komen. Maar goed ze heeft Hansje gewoon terug nu hoor.. Ook al heeft ze geen huis(uitgezet wegens wanbetaling).
Martin Vrijland is van de complottheorieen trouwens.
Dat is een beetje een aparte man(zacht uitgedrukt)
vrijdag 27 maart 2015 00:42
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 00:35:
Over mijzelf isoleren: Mijn beste vriendin is op de hoogte. De verloskundige weet sinds vandaag ook van de gehele situatie. Afspraak met hulpverlening van man gemaakt. En ten slotte komt dat wijkteam binnenkort.
Het op de hoogte stellen van mijn familie van mijn zwangerschap, zal denk ik helemaal niks positiefs teweeg brengen. Ik verwacht dat zij in paniek zullen raken en schrikbeelden zullen vertellen ("hoe haal je het in je hoofd, hoe denk je dat dta straks financieel moet, ect). Daarom lijkt me dat niet zinnig, maar binnenkort wel noodzakelijk.
Kortom: je hebt je externe geweten vakkundig uitgeschakeld. Precies het punt wat ik wilde maken. Je bent bang voor de reactie van je familie, juist omdát ze een gezond referentiekader hebben. Die van jou is scheefgegroeid. Door ze buiten te sluiten, steek je je hoofd in het zand.
Over mijzelf isoleren: Mijn beste vriendin is op de hoogte. De verloskundige weet sinds vandaag ook van de gehele situatie. Afspraak met hulpverlening van man gemaakt. En ten slotte komt dat wijkteam binnenkort.
Het op de hoogte stellen van mijn familie van mijn zwangerschap, zal denk ik helemaal niks positiefs teweeg brengen. Ik verwacht dat zij in paniek zullen raken en schrikbeelden zullen vertellen ("hoe haal je het in je hoofd, hoe denk je dat dta straks financieel moet, ect). Daarom lijkt me dat niet zinnig, maar binnenkort wel noodzakelijk.
Kortom: je hebt je externe geweten vakkundig uitgeschakeld. Precies het punt wat ik wilde maken. Je bent bang voor de reactie van je familie, juist omdát ze een gezond referentiekader hebben. Die van jou is scheefgegroeid. Door ze buiten te sluiten, steek je je hoofd in het zand.
vrijdag 27 maart 2015 00:45
quote:blackberry1980 schreef op 27 maart 2015 @ 00:29:
TO, als jij normaal functioneert heeft BJZ geen enkele reden om je kinderen uit huis te plaatsen. uithuisplaatsing is echt de allerlaatste optie, als beide ouders falen of niet in staat zijn om hun kroost enigszins normaal op te voeden. Bekijk het eens vanaf de andere kant: Wat voor belang zouden jouw kinderen erbij hebben (volgens BJZ) om (tijdelijk) in een vreemd pleeggezin geplaatst te worden?
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/
TO, als jij normaal functioneert heeft BJZ geen enkele reden om je kinderen uit huis te plaatsen. uithuisplaatsing is echt de allerlaatste optie, als beide ouders falen of niet in staat zijn om hun kroost enigszins normaal op te voeden. Bekijk het eens vanaf de andere kant: Wat voor belang zouden jouw kinderen erbij hebben (volgens BJZ) om (tijdelijk) in een vreemd pleeggezin geplaatst te worden?
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/
vrijdag 27 maart 2015 00:47
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 00:45:
[...]
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/Ik kom niet verder dan drie zinnen in dit 'nieuwsbericht'...Jezus, wat een taalfouten.
[...]
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/Ik kom niet verder dan drie zinnen in dit 'nieuwsbericht'...Jezus, wat een taalfouten.
vrijdag 27 maart 2015 00:53
Stop alsjeblieft met googlen naar zaken van bjz, want je haalt de meest irrelevante (en onzinnige) verhalen uit de krochten van het internet. Ga liever googlen op de dingen die Sabbaticalmeds opperde, over opgroeien met een ouder met een psychiatrische stoornis en hulpgroepen daarvoor. Dat lijkt me een stuk constructiever.
vrijdag 27 maart 2015 00:58
quote:Beeldig schreef op 27 maart 2015 @ 00:53:
Stop alsjeblieft met googlen naar zaken van bjz, want je haalt de meest irrelevante (en onzinnige) verhalen uit de krochten van het internet. Ga liever googlen op de dingen die Sabbaticalmeds opperde, over opgroeien met een ouder met een psychiatrische stoornis en hulpgroepen daarvoor. Dat lijkt me een stuk constructiever. Je hebt gelijk. Ook wat je stuk over referentiekader en extern geweten betreft. Bedankt!
Stop alsjeblieft met googlen naar zaken van bjz, want je haalt de meest irrelevante (en onzinnige) verhalen uit de krochten van het internet. Ga liever googlen op de dingen die Sabbaticalmeds opperde, over opgroeien met een ouder met een psychiatrische stoornis en hulpgroepen daarvoor. Dat lijkt me een stuk constructiever. Je hebt gelijk. Ook wat je stuk over referentiekader en extern geweten betreft. Bedankt!
vrijdag 27 maart 2015 01:28
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 00:45:
[...]
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/financieel gewin? doe nou even reëel zeg.
[...]
Financieel gewin?
Zie bijvoorbeeld dit nieuwsbericht https://mjajpieters.wordp ... rijgt-celstraf-van-10-jr/financieel gewin? doe nou even reëel zeg.
vrijdag 27 maart 2015 08:48
Zoals ik al zei. Die verhalen op het internet zijn vaak niet echt zo gegaan.
De verhalen die jij leest zijn gekleurd. Niet meer googlen inderdaad.
En speel open kaart. Het is best gevaarlijk als haast niemand weet hoe het echt zit bij jullie thuis. Wie moet je bellen in nood nu?
Oh en financieel gewin klopt natuurlijk niet. Het kost namelijk bakken met geld om kindjes in een instelling te plaatsen.
De verhalen die jij leest zijn gekleurd. Niet meer googlen inderdaad.
En speel open kaart. Het is best gevaarlijk als haast niemand weet hoe het echt zit bij jullie thuis. Wie moet je bellen in nood nu?
Oh en financieel gewin klopt natuurlijk niet. Het kost namelijk bakken met geld om kindjes in een instelling te plaatsen.
vrijdag 27 maart 2015 10:31
Mijn familie weet wel hoe het zit bij ons thuis, en de verloskundige. Het consultatiebureau weet ook wat er in het verleden is gebeurd. De huisarts ook, wegens het doorsturen van het dossier van jeugdzorg in het verleden.
Mijn familie weet enkel niet, dat ik zwanger ben. Al is mijn buik nu aardig groot, langs zal dat niet verborgen blijven.
Ik stop inderdaad met het lezen van die verhalen.
En ga de voordelen proberen te halen uit de hulp. Inderdaad heb ik hulp nodig.
Ben momenteel op mijn werk. Mijn moeder past op de kinderen.
Bedankt voor jullie reacties, dat helpt mij.
Mijn familie weet enkel niet, dat ik zwanger ben. Al is mijn buik nu aardig groot, langs zal dat niet verborgen blijven.
Ik stop inderdaad met het lezen van die verhalen.
En ga de voordelen proberen te halen uit de hulp. Inderdaad heb ik hulp nodig.
Ben momenteel op mijn werk. Mijn moeder past op de kinderen.
Bedankt voor jullie reacties, dat helpt mij.
vrijdag 27 maart 2015 12:25
vrijdag 27 maart 2015 13:19
vrijdag 27 maart 2015 22:32
Goedenavond allemaal,
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.
vrijdag 27 maart 2015 22:35
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 22:32:
Goedenavond allemaal,
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.ga gewoon het gesprek aan, je gaat niet dood van een beetje kritiek. Luister naar hun bezwaar en je kan ook toegeven dat je nu inmiddels ook beseft dat je geen slimme keuzes hebt gemaakt. Dat biedt misschien een opening voor een gesprek.
Goedenavond allemaal,
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.ga gewoon het gesprek aan, je gaat niet dood van een beetje kritiek. Luister naar hun bezwaar en je kan ook toegeven dat je nu inmiddels ook beseft dat je geen slimme keuzes hebt gemaakt. Dat biedt misschien een opening voor een gesprek.
vrijdag 27 maart 2015 22:36
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 22:32:
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Omdat ze kritiek hebben of omdat ze gelijk hebben?
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Omdat ze kritiek hebben of omdat ze gelijk hebben?
vrijdag 27 maart 2015 22:37
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 22:32:
Goedenavond allemaal,
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?
Goedenavond allemaal,
Nogmaals kom ik om advies vragen.
Nu met de vraag hoe ik mijn familie het beste kan inlichten over mijn zwangerschap.
Ik verwacht negatieve reacties inclusief paniek. Ik verwacht dat ze "oh nee" gaan roepen en mij gaan vertellen hoe erg het is en waarom het exact zo erg is.
Ik denk dat ik me zeer ongemakkelijk zal voelen in dat gesprek en me na het gesprek naar zal voelen.
Ik overweeg om het in een brief te schrijven. Dan kunnen zij contact met mij opnemen als het wat bezonken is.
Wat denken jullie erover?
Het wordt wel tijd het te vertellen.
Er zijn al opmerkingen gemaakt over dat ik dik ben geworden. Er is gevraagd of ik niet zwanger ben. "Pas op he!", werd er gezegd.
De vader is (helaas) opener over mijn zwangerschap en heeft mijn tante ingelicht. Deze belde vanavond en vroeg wat er van waar is en of het wel goed met mij ging.
Alvast bedankt voor jullie advies.
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 27 maart 2015 22:59
[quote]EvyBlissy schreef op 27 maart 2015 @ 22:37:
[...]
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?[/quote]
Eerlijk gezegd schaam ik mij ondertussen een beetje voor mijn man.
En dan dus ook voor mijn eigen relationele keuze, plus dat ik het zover heb laten komen.
Ik had kunnen stoppen bij twee kinderen en met de huidige problemen aan de slag kunnen gaan.
Ik had langer kunnen afwachten toen het goed ging met hem en ons huwelijk. Kortom, ik had van het verleden moeten leren. Als een weldenkend, rationeel mens.
Dit heb ik allemaal niet gedaan en dat laat mijn huidige zwangerschap zien.
Ik schaam me dus min of meer voor mijzelf. Of in ieder geval voor mijn handelen op dit gebied.
In mijn beleving laat het een soort van onvermogen zien, als een teken van irrationaliteit en onverantwoordelijkheid.
Vandaar ook mijn angst voor instanties. De angst dat ze mij (ook) zo zien en dat mijn kinderen daarvan de dupe worden.
Echter ben ik alsnog blij met de nieuwe baby (dat verdient dat onschuldige wezentje ook).
De zwangerschap verloopt goed en de baby is gezond.
Ik ben vast beraden er iets goeds van te maken. Ik ga mijn uiterste best doen.
En daarmee ook de hulp accepteren waar ik huiverig voor ben/was.
Het zal zwaar worden met drie kinderen alleen (op mijn man kan ik niet rekenen en zorgt eerder voor gevaar en stress dan dat hij tot steun kan zijn).
Ik heb wel het gevoel dat ik het aankan, alleen.
En hopelijk komen er betere tijden. Stabieler met mijn gezin (zonder man) en met minder angst en onzekerheid. Wellicht over een aantal jaar is de stress en angst achter de rug en draait alles.
[...]
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?[/quote]
Eerlijk gezegd schaam ik mij ondertussen een beetje voor mijn man.
En dan dus ook voor mijn eigen relationele keuze, plus dat ik het zover heb laten komen.
Ik had kunnen stoppen bij twee kinderen en met de huidige problemen aan de slag kunnen gaan.
Ik had langer kunnen afwachten toen het goed ging met hem en ons huwelijk. Kortom, ik had van het verleden moeten leren. Als een weldenkend, rationeel mens.
Dit heb ik allemaal niet gedaan en dat laat mijn huidige zwangerschap zien.
Ik schaam me dus min of meer voor mijzelf. Of in ieder geval voor mijn handelen op dit gebied.
In mijn beleving laat het een soort van onvermogen zien, als een teken van irrationaliteit en onverantwoordelijkheid.
Vandaar ook mijn angst voor instanties. De angst dat ze mij (ook) zo zien en dat mijn kinderen daarvan de dupe worden.
Echter ben ik alsnog blij met de nieuwe baby (dat verdient dat onschuldige wezentje ook).
De zwangerschap verloopt goed en de baby is gezond.
Ik ben vast beraden er iets goeds van te maken. Ik ga mijn uiterste best doen.
En daarmee ook de hulp accepteren waar ik huiverig voor ben/was.
Het zal zwaar worden met drie kinderen alleen (op mijn man kan ik niet rekenen en zorgt eerder voor gevaar en stress dan dat hij tot steun kan zijn).
Ik heb wel het gevoel dat ik het aankan, alleen.
En hopelijk komen er betere tijden. Stabieler met mijn gezin (zonder man) en met minder angst en onzekerheid. Wellicht over een aantal jaar is de stress en angst achter de rug en draait alles.
vrijdag 27 maart 2015 23:03
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 22:59:
[quote]EvyBlissy schreef op 27 maart 2015 @ 22:37:
[...]
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?[/quote]
Eerlijk gezegd schaam ik mij ondertussen een beetje voor mijn man.
En dan dus ook voor mijn eigen relationele keuze, plus dat ik het zover heb laten komen.
Ik had kunnen stoppen bij twee kinderen en met de huidige problemen aan de slag kunnen gaan.
Ik had langer kunnen afwachten toen het goed ging met hem en ons huwelijk. Kortom, ik had van het verleden moeten leren. Als een weldenkend, rationeel mens.
Dit heb ik allemaal niet gedaan en dat laat mijn huidige zwangerschap zien.
Ik schaam me dus min of meer voor mijzelf. Of in ieder geval voor mijn handelen op dit gebied.
In mijn beleving laat het een soort van onvermogen zien, als een teken van irrationaliteit en onverantwoordelijkheid.
Vandaar ook mijn angst voor instanties. De angst dat ze mij (ook) zo zien en dat mijn kinderen daarvan de dupe worden.
Echter ben ik alsnog blij met de nieuwe baby (dat verdient dat onschuldige wezentje ook).
De zwangerschap verloopt goed en de baby is gezond.
Ik ben vast beraden er iets goeds van te maken. Ik ga mijn uiterste best doen.
En daarmee ook de hulp accepteren waar ik huiverig voor ben/was.
Het zal zwaar worden met drie kinderen alleen (op mijn man kan ik niet rekenen en zorgt eerder voor gevaar en stress dan dat hij tot steun kan zijn).
Ik heb wel het gevoel dat ik het aankan, alleen.
En hopelijk komen er betere tijden. Stabieler met mijn gezin (zonder man) en met minder angst en onzekerheid. Wellicht over een aantal jaar is de stress en angst achter de rug en draait alles.dit lijkt me een heel goed antwoord om aan die bezorgde familie te geven. Zij willen je niet pesten, ze zijn bezorgd. Ze geven om je en ze willen je waarschijnlijk ook helpen. Laat dus zien dat je hun zorgen nu snapt en dat je het met ze eens bent en dat het vanaf nu anders zal worden. Alles wat er is kan niet meer ongedaan gemaakt worden, maar alles wat nog komt zal je anders gaan doen. Je weet niet of ze je zullen geloven, dat moet de tijd uitwijzen
[quote]EvyBlissy schreef op 27 maart 2015 @ 22:37:
[...]
Niet om de hete brij heendraaien. Je ouders opbellen en zeggen dat je zwanger bent. Ze hebben nu waarschijnlijk toch al wel hun vermoedens en door er nu een 'ding' van te maken door brieven te schrijven enzo, maak je het problematischer.
Het lijkt alsof je je schaamt voor de zwangerschap namelijk, klopt dat?[/quote]
Eerlijk gezegd schaam ik mij ondertussen een beetje voor mijn man.
En dan dus ook voor mijn eigen relationele keuze, plus dat ik het zover heb laten komen.
Ik had kunnen stoppen bij twee kinderen en met de huidige problemen aan de slag kunnen gaan.
Ik had langer kunnen afwachten toen het goed ging met hem en ons huwelijk. Kortom, ik had van het verleden moeten leren. Als een weldenkend, rationeel mens.
Dit heb ik allemaal niet gedaan en dat laat mijn huidige zwangerschap zien.
Ik schaam me dus min of meer voor mijzelf. Of in ieder geval voor mijn handelen op dit gebied.
In mijn beleving laat het een soort van onvermogen zien, als een teken van irrationaliteit en onverantwoordelijkheid.
Vandaar ook mijn angst voor instanties. De angst dat ze mij (ook) zo zien en dat mijn kinderen daarvan de dupe worden.
Echter ben ik alsnog blij met de nieuwe baby (dat verdient dat onschuldige wezentje ook).
De zwangerschap verloopt goed en de baby is gezond.
Ik ben vast beraden er iets goeds van te maken. Ik ga mijn uiterste best doen.
En daarmee ook de hulp accepteren waar ik huiverig voor ben/was.
Het zal zwaar worden met drie kinderen alleen (op mijn man kan ik niet rekenen en zorgt eerder voor gevaar en stress dan dat hij tot steun kan zijn).
Ik heb wel het gevoel dat ik het aankan, alleen.
En hopelijk komen er betere tijden. Stabieler met mijn gezin (zonder man) en met minder angst en onzekerheid. Wellicht over een aantal jaar is de stress en angst achter de rug en draait alles.dit lijkt me een heel goed antwoord om aan die bezorgde familie te geven. Zij willen je niet pesten, ze zijn bezorgd. Ze geven om je en ze willen je waarschijnlijk ook helpen. Laat dus zien dat je hun zorgen nu snapt en dat je het met ze eens bent en dat het vanaf nu anders zal worden. Alles wat er is kan niet meer ongedaan gemaakt worden, maar alles wat nog komt zal je anders gaan doen. Je weet niet of ze je zullen geloven, dat moet de tijd uitwijzen
vrijdag 27 maart 2015 23:09
quote:Beeldig schreef op 27 maart 2015 @ 22:36:
[...]
Omdat ze kritiek hebben of omdat ze gelijk hebben?
Allebei.
Omdat ze gelijk hebben. Dit is geen ideale situatie. Het is onzeker en het is zwaar ect.
Maar ook omdat ze kritiek hebben.
Hun kennende zullen ze de situatie nog negatiever inzien dan ikzelf.
Zo iets als bij mij gebeurd past totaal niet binnen mijn familie. Als een nicht gaat scheiden wordt daar al min of meer schande over gesproken ect.
Ook allemaal op latere leeftijd, weinig kinderen gekregen, om zo alles voor elkaar te hebben. Stabiliteit en levenslange huwelijke, goede carrières, een of twee kinderen. Zo is mijn familie.
[...]
Omdat ze kritiek hebben of omdat ze gelijk hebben?
Allebei.
Omdat ze gelijk hebben. Dit is geen ideale situatie. Het is onzeker en het is zwaar ect.
Maar ook omdat ze kritiek hebben.
Hun kennende zullen ze de situatie nog negatiever inzien dan ikzelf.
Zo iets als bij mij gebeurd past totaal niet binnen mijn familie. Als een nicht gaat scheiden wordt daar al min of meer schande over gesproken ect.
Ook allemaal op latere leeftijd, weinig kinderen gekregen, om zo alles voor elkaar te hebben. Stabiliteit en levenslange huwelijke, goede carrières, een of twee kinderen. Zo is mijn familie.
vrijdag 27 maart 2015 23:11
[quote]sabbaticalmeds schreef op 27 maart 2015 @ 23:03:
[...]
dit lijkt me een heel goed antwoord om aan die bezorgde familie te geven. Zij willen je niet pesten, ze zijn bezorgd. Ze geven om je en ze willen je waarschijnlijk ook helpen. Laat dus zien dat je hun zorgen nu snapt en dat je het met ze eens bent en dat het vanaf nu anders zal worden. Alles wat er is kan niet meer ongedaan gemaakt worden, maar alles wat nog komt zal je anders gaan doen. Je weet niet of ze je zullen geloven, dat moet de tijd uitwijzen[/quote]
Klopt.
[...]
dit lijkt me een heel goed antwoord om aan die bezorgde familie te geven. Zij willen je niet pesten, ze zijn bezorgd. Ze geven om je en ze willen je waarschijnlijk ook helpen. Laat dus zien dat je hun zorgen nu snapt en dat je het met ze eens bent en dat het vanaf nu anders zal worden. Alles wat er is kan niet meer ongedaan gemaakt worden, maar alles wat nog komt zal je anders gaan doen. Je weet niet of ze je zullen geloven, dat moet de tijd uitwijzen[/quote]
Klopt.
vrijdag 27 maart 2015 23:12
Lijkt me een erg vervelende situatie, voor jou, voor jouw man, maar al helemaal voor jullie kinderen. Jeugdzorg is een organisatie die, met alle mankementen die ze hebben, toch probeert de situatie voor de kinderen en het hele gezin te verbeteren. Ik zou met ze in dialoog blijven en met hun overleggen waar jullie behoefte aan hebben.
En wellicht bieden ze dingen aan/verplichten ze dingen waar jij niet achter staat. Blijf (vooral dan) in dialoog, laat hun uitleggen waarom wel en bedenk voor jezelf waarom niet en overleg hierin.
Maar bedenk wel: het laatste wat je wilt is dat jeugdzorg jou een lastige ouder gaat vinden die nergens aan mee wilt werken.
Overigens is er een organisatie genaamd KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen), een gezin in mijn familie heeft daarmee te maken gehad en wat ik hoorde was dat het kind dat heel fijn heeft gevonden en de ouders uiteindelijk ook.
http://www.trimbos.nl/onderwerpen/preventie/kopp-kvo
oops, had niet door dat er al velen pagina's geschreven zijn. Ik reageerde na het lezen van alleen de eerste
En wellicht bieden ze dingen aan/verplichten ze dingen waar jij niet achter staat. Blijf (vooral dan) in dialoog, laat hun uitleggen waarom wel en bedenk voor jezelf waarom niet en overleg hierin.
Maar bedenk wel: het laatste wat je wilt is dat jeugdzorg jou een lastige ouder gaat vinden die nergens aan mee wilt werken.
Overigens is er een organisatie genaamd KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen), een gezin in mijn familie heeft daarmee te maken gehad en wat ik hoorde was dat het kind dat heel fijn heeft gevonden en de ouders uiteindelijk ook.
http://www.trimbos.nl/onderwerpen/preventie/kopp-kvo
oops, had niet door dat er al velen pagina's geschreven zijn. Ik reageerde na het lezen van alleen de eerste
vrijdag 27 maart 2015 23:14
quote:anoniemex schreef op 27 maart 2015 @ 23:09:
[...]
Allebei.
Omdat ze gelijk hebben. Dit is geen ideale situatie. Het is onzeker en het is zwaar ect.
Maar ook omdat ze kritiek hebben.
Hun kennende zullen ze de situatie nog negatiever inzien dan ikzelf.
Zo iets als bij mij gebeurd past totaal niet binnen mijn familie. Als een nicht gaat scheiden wordt daar al min of meer schande over gesproken ect.
Ook allemaal op latere leeftijd, weinig kinderen gekregen, om zo alles voor elkaar te hebben. Stabiliteit en levenslange huwelijke, goede carrières, een of twee kinderen. Zo is mijn familie.
ze wennen er wel aan.
wees eerlijk, dat duurt het langst.
en geef ze de ruimte om even het hart te luchten, tenslotte zullen zij ook straks weer op dit kind moeten passen als het nodig is.
[...]
Allebei.
Omdat ze gelijk hebben. Dit is geen ideale situatie. Het is onzeker en het is zwaar ect.
Maar ook omdat ze kritiek hebben.
Hun kennende zullen ze de situatie nog negatiever inzien dan ikzelf.
Zo iets als bij mij gebeurd past totaal niet binnen mijn familie. Als een nicht gaat scheiden wordt daar al min of meer schande over gesproken ect.
Ook allemaal op latere leeftijd, weinig kinderen gekregen, om zo alles voor elkaar te hebben. Stabiliteit en levenslange huwelijke, goede carrières, een of twee kinderen. Zo is mijn familie.
ze wennen er wel aan.
wees eerlijk, dat duurt het langst.
en geef ze de ruimte om even het hart te luchten, tenslotte zullen zij ook straks weer op dit kind moeten passen als het nodig is.
vrijdag 27 maart 2015 23:14
quote:to_maatje schreef op 27 maart 2015 @ 23:12:
Lijkt me een erg vervelende situatie, voor jou, voor jouw man, maar al helemaal voor jullie kinderen. Jeugdzorg is een organisatie die, met alle mankementen die ze hebben, toch probeert de situatie voor de kinderen en het hele gezin te verbeteren. Ik zou met ze in dialoog blijven en met hun overleggen waar jullie behoefte aan hebben.
En wellicht bieden ze dingen aan/verplichten ze dingen waar jij niet achter staat. Blijf (vooral dan) in dialoog, laat hun uitleggen waarom wel en bedenk voor jezelf waarom niet en overleg hierin.
Maar bedenk wel: het laatste wat je wilt is dat jeugdzorg jou een lastige ouder gaat vinden die nergens aan mee wilt werken.
Overigens is er een organisatie genaamd KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen), een gezin in mijn familie heeft daarmee te maken gehad en wat ik hoorde was dat het kind dat heel fijn heeft gevonden en de ouders uiteindelijk ook.
http://www.trimbos.nl/onderwerpen/preve ... pp-kvoMijn kinderen zijn nu nog te jong voor een dergelijke situatie. Oudste is 2,5 jaar. Maar voor in de toekomst is het goed om te weten.
Lijkt me een erg vervelende situatie, voor jou, voor jouw man, maar al helemaal voor jullie kinderen. Jeugdzorg is een organisatie die, met alle mankementen die ze hebben, toch probeert de situatie voor de kinderen en het hele gezin te verbeteren. Ik zou met ze in dialoog blijven en met hun overleggen waar jullie behoefte aan hebben.
En wellicht bieden ze dingen aan/verplichten ze dingen waar jij niet achter staat. Blijf (vooral dan) in dialoog, laat hun uitleggen waarom wel en bedenk voor jezelf waarom niet en overleg hierin.
Maar bedenk wel: het laatste wat je wilt is dat jeugdzorg jou een lastige ouder gaat vinden die nergens aan mee wilt werken.
Overigens is er een organisatie genaamd KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen), een gezin in mijn familie heeft daarmee te maken gehad en wat ik hoorde was dat het kind dat heel fijn heeft gevonden en de ouders uiteindelijk ook.
http://www.trimbos.nl/onderwerpen/preve ... pp-kvoMijn kinderen zijn nu nog te jong voor een dergelijke situatie. Oudste is 2,5 jaar. Maar voor in de toekomst is het goed om te weten.
