Thuis
alle pijlers
Mijn dochter overdrijft de verbouwing
donderdag 16 april 2015 11:52
Hi allemaal,
Ik heb 3 dochters en een zoon. Mijn oudste dochter (21) gaat op zichzelf wonen. Ze heeft in december een leuk appartement gekocht. Er zat een eenvoudig keukenblok in het appartement, en de badkamer was ook heel standaard met een verouderde WC. Toen ze de sleutel kreeg wilde ze gelijk alles verbouwen. Ik vind het logisch dat ze een leuk keukentje erin wil, en wil douchen in een normale badkamer, maar wat ze allemaal heeft en nog gaat laten doen vind ik (voor een appartement) persoonlijk overdreven en zonde van haar geld. Als ik er wat van zeg heb ik gelijk ruzie met haar. Vinden jullie dit ook niet overdreven? Hoe kan ik haar op andere gedachten brengen? Of stel ik me helemaal aan?
- Ze heeft haar badkamer, slaapkamer, woonkamer en hal laten stucen en sauzen.
- Ze heeft om alle radiatoren in huis een ombouw laten bouwen met roosters omdat ze het niet mooi vond.
- Ze heeft alle leidingen ook weg laten werken op die manier.
- Haar badkamer is compleet betegeld MET natuursteen?! Ze heeft een muur laten bouwen, want ze wilde perse een inloopdouche. Ook heeft ze een hangtoilet laten plaatsen en daarboven wederom een vensterbank laten zetten van natuursteen. Nog niet te spreken over haar douchepaneel en badkamermeubels. Dit kan toch allemaal veel eenvoudiger voor een 21-jarige in een appartement?
Dan de keuken: een rechte keuken met nog eens een eiland met alles erop en eraan (2 ovens etc). Wederom alles afgewerkt met graniet en granieten randen. Ze heeft in totaal ¤550 uitgegeven voor een spoelbak en kraan. De grond op de slaapkamer is van marmer en de rest is graniet. Ik vind dit zo zonde van haar geld.
Maar nu komt het, ze is deze week bezig met een elektricien om de hele woning af te laten werken met heel duur schakelmateriaal, en ze wil een inbouwradio in haar keuken laten plaatsen (materialen alleen al ¤600 zegt ze). Is dit nou niet bijzonder overdreven allemaal? Hoe breng ik haar op een andere gedachte? Ze kan hier mijns inziens namelijk ook nieuwe kleren van kopen, of een vakantie tussendoor boeken of sparen, dat is toch veel leuker?
Ik hoor graag van jullie!
Ik heb 3 dochters en een zoon. Mijn oudste dochter (21) gaat op zichzelf wonen. Ze heeft in december een leuk appartement gekocht. Er zat een eenvoudig keukenblok in het appartement, en de badkamer was ook heel standaard met een verouderde WC. Toen ze de sleutel kreeg wilde ze gelijk alles verbouwen. Ik vind het logisch dat ze een leuk keukentje erin wil, en wil douchen in een normale badkamer, maar wat ze allemaal heeft en nog gaat laten doen vind ik (voor een appartement) persoonlijk overdreven en zonde van haar geld. Als ik er wat van zeg heb ik gelijk ruzie met haar. Vinden jullie dit ook niet overdreven? Hoe kan ik haar op andere gedachten brengen? Of stel ik me helemaal aan?
- Ze heeft haar badkamer, slaapkamer, woonkamer en hal laten stucen en sauzen.
- Ze heeft om alle radiatoren in huis een ombouw laten bouwen met roosters omdat ze het niet mooi vond.
- Ze heeft alle leidingen ook weg laten werken op die manier.
- Haar badkamer is compleet betegeld MET natuursteen?! Ze heeft een muur laten bouwen, want ze wilde perse een inloopdouche. Ook heeft ze een hangtoilet laten plaatsen en daarboven wederom een vensterbank laten zetten van natuursteen. Nog niet te spreken over haar douchepaneel en badkamermeubels. Dit kan toch allemaal veel eenvoudiger voor een 21-jarige in een appartement?
Dan de keuken: een rechte keuken met nog eens een eiland met alles erop en eraan (2 ovens etc). Wederom alles afgewerkt met graniet en granieten randen. Ze heeft in totaal ¤550 uitgegeven voor een spoelbak en kraan. De grond op de slaapkamer is van marmer en de rest is graniet. Ik vind dit zo zonde van haar geld.
Maar nu komt het, ze is deze week bezig met een elektricien om de hele woning af te laten werken met heel duur schakelmateriaal, en ze wil een inbouwradio in haar keuken laten plaatsen (materialen alleen al ¤600 zegt ze). Is dit nou niet bijzonder overdreven allemaal? Hoe breng ik haar op een andere gedachte? Ze kan hier mijns inziens namelijk ook nieuwe kleren van kopen, of een vakantie tussendoor boeken of sparen, dat is toch veel leuker?
Ik hoor graag van jullie!
vrijdag 17 april 2015 12:48
quote:Blijfgewoonbianca 16 april 2015 @16:26:
[...]
Dan is het vast iets met cupcakes of taarten, plaknagels of nepwimpers.
Kijk hier eens:
quote:Telegraaf 17 april 2015 @ 12:25:
Meisje (8) verdient ton per maand op Youtube
QUEENSLAND -
Een 8-jarig meisje is hard op weg ervoor te zorgen dat zij, en de rest van haar familie, nooit meer hoeft te werken... Dankzij Youtube haalt ze ruim een ton (118.000 euro) per maand binnen!
Het meisje, Charli genaamd, uit het Australische Queensland heeft een eigen Youtube-kanaal waarop ze laat zien hoe je koekjes, cakejes en andere lekkernijen maakt.
Samen met haar zusje Ashlee (5) geeft ze instructies en doet ze voor hoe je het snoepgoed bereidt.
Het kanaal Charliscraftykitchen is binnen drie jaar uitgegroeid tot het grootste voedselkanaal op de videosite.
Gemiddeld worden de filmpjes elke maand 29 miljoen keer bekeken.
Het advertentiebureau AdvertisingAge berekende dat er dankzij de advertenties elke maand 118.000 euro het spaarpotje van de jonge kok binnenkomt.
Ter vergelijking; meesterkok Jamie Oliver bereikt met zijn kookkanaal 6,9 miljoen kijkers per maand en haalt daarmee 'slechts' 30.000 euro binnen.
© Meisje__8__verdient_ton_per_maand
[...]
Dan is het vast iets met cupcakes of taarten, plaknagels of nepwimpers.
Kijk hier eens:
quote:Telegraaf 17 april 2015 @ 12:25:
Meisje (8) verdient ton per maand op Youtube
QUEENSLAND -
Een 8-jarig meisje is hard op weg ervoor te zorgen dat zij, en de rest van haar familie, nooit meer hoeft te werken... Dankzij Youtube haalt ze ruim een ton (118.000 euro) per maand binnen!
Het meisje, Charli genaamd, uit het Australische Queensland heeft een eigen Youtube-kanaal waarop ze laat zien hoe je koekjes, cakejes en andere lekkernijen maakt.
Samen met haar zusje Ashlee (5) geeft ze instructies en doet ze voor hoe je het snoepgoed bereidt.
Het kanaal Charliscraftykitchen is binnen drie jaar uitgegroeid tot het grootste voedselkanaal op de videosite.
Gemiddeld worden de filmpjes elke maand 29 miljoen keer bekeken.
Het advertentiebureau AdvertisingAge berekende dat er dankzij de advertenties elke maand 118.000 euro het spaarpotje van de jonge kok binnenkomt.
Ter vergelijking; meesterkok Jamie Oliver bereikt met zijn kookkanaal 6,9 miljoen kijkers per maand en haalt daarmee 'slechts' 30.000 euro binnen.
© Meisje__8__verdient_ton_per_maand
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 17 april 2015 12:59
quote:Moedervan4 schreef op 16 april 2015 @ 16:34:
Wat een belachelijk respectloze reacties. Daar lees ik maar even overheen denk ik.
En dan dat ik (haar moeder!) jaloers genoemd word, is natuurlijk al helemaal bespottelijk. Lijkt me wel erg apart om jaloers te zijn op je kinderen. Ik gun mijn kinderen, dus óók mijn dochter, alles. Er waren een aantal redenen waarvoor ik het overdreven vond/vind:
- Ze heeft eindelijk sinds 1,5 jaar een relatie die helemaal goed zit, en ze willen ook gaan samenwonen. Mocht het met deze man niks worden in de toekomst, zal ze vast iemand anders vinden waarmee ze gaat wonen, ze heeft ontzettend veel mannen die achter haar aan zitten. Dus mijn hoofdpunt: ze zal er hoogstwaarschijnlijk niet 10 jaar wonen. Dat weet je niet. Misschien wil ze wel latten. Of zal de relatie toch uitgaan. Ik vind het erg verstandig van haar dat ze haar leven niet compleet aanpast voor een man.
- Ik vind deze uitgaven sowieso al overdreven, het kan minder, andere dingen zijn ook prima. Dat is jouw mening. Zij heeft een andere mening. Om een voorbeeld te geven: ik heb in mijn huis een muur roze geschilderd. En ik heb de hoezen van de nieuwe bank zelf knalroze geverfd met textielverf. Vonden mijn ouders niets: niet nodig, veel werk, ik kon die tijd toch beter besteden... Ik heb het wel gedaan, en ik ben heel blij met mijn roze bank en roze muur. Dat het hun smaak niet is, is duidelijk, maar ze zien wel dat het mooi geworden is en gunnen mij mijn roze.
- Mensen kunnen een bepaald beeld van haar krijgen, en dat vind ik vervelend. Vind je dat vervelend of ben je daar bang voor? Of... zie jij je dochter nu opeens heel anders, en ben je daar heel erg van geschrokken?
- Ik was/ben bang dat ze materialistisch zou kunnen worden. Zou je daar ook bang voor zijn als ze haar geld uitgaf aan Louis Vuitton-tassen, Hermes-sjaaltjes en Louboutin-schoenen? Of aan een 5-sterren-all-inclusive-trip naar Disney World?
Dit zijn eigenlijk de hoofdpunten, en ik vroeg om een passend advies. Dat heb ik gehad, bedankt voor de reacties van de mensen die wel gewoon normaal konden reageren!Passend advies: wees eerlijk naar jezelf en je dochter toe. Neem je dochter een keer mee uit lunchen, bespreek een keer open en eerlijk je zorgen en geef haar dan iets leuks voor in haar nieuwe huis, of een soort startpakket voor de eerste dagen ofzo (met daarin wat boodschappen (koffie/thee/koekjes/afwasmiddel/vuilniszakken/knakworstjes/zout/peper/magnetronmaaltijd), een plantje en een gezellig dekentje voor op de bank). Met een half jaar/jaar kun je haar nog eens vragen hoe ze nu denkt over haar uitgavenpatroon rondom de verhuizing.
Wat een belachelijk respectloze reacties. Daar lees ik maar even overheen denk ik.
En dan dat ik (haar moeder!) jaloers genoemd word, is natuurlijk al helemaal bespottelijk. Lijkt me wel erg apart om jaloers te zijn op je kinderen. Ik gun mijn kinderen, dus óók mijn dochter, alles. Er waren een aantal redenen waarvoor ik het overdreven vond/vind:
- Ze heeft eindelijk sinds 1,5 jaar een relatie die helemaal goed zit, en ze willen ook gaan samenwonen. Mocht het met deze man niks worden in de toekomst, zal ze vast iemand anders vinden waarmee ze gaat wonen, ze heeft ontzettend veel mannen die achter haar aan zitten. Dus mijn hoofdpunt: ze zal er hoogstwaarschijnlijk niet 10 jaar wonen. Dat weet je niet. Misschien wil ze wel latten. Of zal de relatie toch uitgaan. Ik vind het erg verstandig van haar dat ze haar leven niet compleet aanpast voor een man.
- Ik vind deze uitgaven sowieso al overdreven, het kan minder, andere dingen zijn ook prima. Dat is jouw mening. Zij heeft een andere mening. Om een voorbeeld te geven: ik heb in mijn huis een muur roze geschilderd. En ik heb de hoezen van de nieuwe bank zelf knalroze geverfd met textielverf. Vonden mijn ouders niets: niet nodig, veel werk, ik kon die tijd toch beter besteden... Ik heb het wel gedaan, en ik ben heel blij met mijn roze bank en roze muur. Dat het hun smaak niet is, is duidelijk, maar ze zien wel dat het mooi geworden is en gunnen mij mijn roze.
- Mensen kunnen een bepaald beeld van haar krijgen, en dat vind ik vervelend. Vind je dat vervelend of ben je daar bang voor? Of... zie jij je dochter nu opeens heel anders, en ben je daar heel erg van geschrokken?
- Ik was/ben bang dat ze materialistisch zou kunnen worden. Zou je daar ook bang voor zijn als ze haar geld uitgaf aan Louis Vuitton-tassen, Hermes-sjaaltjes en Louboutin-schoenen? Of aan een 5-sterren-all-inclusive-trip naar Disney World?
Dit zijn eigenlijk de hoofdpunten, en ik vroeg om een passend advies. Dat heb ik gehad, bedankt voor de reacties van de mensen die wel gewoon normaal konden reageren!Passend advies: wees eerlijk naar jezelf en je dochter toe. Neem je dochter een keer mee uit lunchen, bespreek een keer open en eerlijk je zorgen en geef haar dan iets leuks voor in haar nieuwe huis, of een soort startpakket voor de eerste dagen ofzo (met daarin wat boodschappen (koffie/thee/koekjes/afwasmiddel/vuilniszakken/knakworstjes/zout/peper/magnetronmaaltijd), een plantje en een gezellig dekentje voor op de bank). Met een half jaar/jaar kun je haar nog eens vragen hoe ze nu denkt over haar uitgavenpatroon rondom de verhuizing.
vrijdag 17 april 2015 13:06
quote:Jaja007 schreef op 17 april 2015 @ 12:48:
[...]
Kijk hier eens:
[...]
Haha, grapjas. Ik zou maar niet geloven dat het een kwestie is van een filmpje maken en op YouTube zetten. Daar zit een hele strategie achter waar -waarschijnlijk- de ouders een dagtaak en meer aan hebben. Vraag dat maar aan iedereen die op een professionele manier met online-content bezig is. Maar het idee is leuk, hoor.
Als 'een bedrijfje erbij' lukt dat echt niet.
[...]
Kijk hier eens:
[...]
Haha, grapjas. Ik zou maar niet geloven dat het een kwestie is van een filmpje maken en op YouTube zetten. Daar zit een hele strategie achter waar -waarschijnlijk- de ouders een dagtaak en meer aan hebben. Vraag dat maar aan iedereen die op een professionele manier met online-content bezig is. Maar het idee is leuk, hoor.
Als 'een bedrijfje erbij' lukt dat echt niet.
vrijdag 17 april 2015 13:20
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 april 2015 @ 12:10:
Iedereen roept overal en nergens trol, Noorwegen, bos. Dat zal waarschijnlijk net zo lekker binnenkomen als het wel echt is als mijn onterechte idee hoe TO's dochter zo vermogend zou kunnen zijn. Ik kon ( en kan eigenlijk nog niet ) me niet voorstellen dat een meisje van 21 zo veel spaargeld heeft, tenzij.....
Maar dat was dus niet zo.
Waarom dat nou persé kotsmisselijk is?Je voelt je aangesproken? Even een tegenvraag die jij ook graag stelt: waarom meteen invullen en niet eerst vragen? TO reageert niet à la minute op alle insinuaties die haar kant worden opgestuurd, maar ze reageert nog wel, normaal zelfs. Meestal ben jij degene die alternatieve invalshoeken aanreikt als mogelijke verklaring voor wat niet voor de hand ligt. In dit topic ga je zwaar uit de bocht en kom je niet verder dan je callgirl-suggestie. Nou, misschien had/heb je je dagje niet maar fraai is het niet: gedenk je eigen onderschrift! Als je een beetje zelfreflectie hebt bied je je excuses aan voor zoveel vooringenomenheid, al lijkt die kans klein nu de callgirl-suggestie willens nillens, en ondanks ontkenning door TO, op een boosaardige manier wordt doorgedrukt.
Iedereen roept overal en nergens trol, Noorwegen, bos. Dat zal waarschijnlijk net zo lekker binnenkomen als het wel echt is als mijn onterechte idee hoe TO's dochter zo vermogend zou kunnen zijn. Ik kon ( en kan eigenlijk nog niet ) me niet voorstellen dat een meisje van 21 zo veel spaargeld heeft, tenzij.....
Maar dat was dus niet zo.
Waarom dat nou persé kotsmisselijk is?Je voelt je aangesproken? Even een tegenvraag die jij ook graag stelt: waarom meteen invullen en niet eerst vragen? TO reageert niet à la minute op alle insinuaties die haar kant worden opgestuurd, maar ze reageert nog wel, normaal zelfs. Meestal ben jij degene die alternatieve invalshoeken aanreikt als mogelijke verklaring voor wat niet voor de hand ligt. In dit topic ga je zwaar uit de bocht en kom je niet verder dan je callgirl-suggestie. Nou, misschien had/heb je je dagje niet maar fraai is het niet: gedenk je eigen onderschrift! Als je een beetje zelfreflectie hebt bied je je excuses aan voor zoveel vooringenomenheid, al lijkt die kans klein nu de callgirl-suggestie willens nillens, en ondanks ontkenning door TO, op een boosaardige manier wordt doorgedrukt.
vrijdag 17 april 2015 13:32
quote:mienbillekesjeuken schreef op 17 april 2015 @ 13:06:
[...]
Haha, grapjas. Ik zou maar niet geloven dat het een kwestie is van een filmpje maken en op YouTube zetten. Daar zit een hele strategie achter waar -waarschijnlijk- de ouders een dagtaak en meer aan hebben. Vraag dat maar aan iedereen die op een professionele manier met online-content bezig is. Maar het idee is leuk, hoor.
Als 'een bedrijfje erbij' lukt dat echt niet.
Ik heb nergens gezegd dat ik dit geloof.
Enkel ter voorbeeld voor de critici onder ons.
Als het niet waar is, waarom zouden ze dan een artikel erover schrijven. Of is het komkommertijd bij de redactie van de T-gaaf?
[...]
Haha, grapjas. Ik zou maar niet geloven dat het een kwestie is van een filmpje maken en op YouTube zetten. Daar zit een hele strategie achter waar -waarschijnlijk- de ouders een dagtaak en meer aan hebben. Vraag dat maar aan iedereen die op een professionele manier met online-content bezig is. Maar het idee is leuk, hoor.
Als 'een bedrijfje erbij' lukt dat echt niet.
Ik heb nergens gezegd dat ik dit geloof.
Enkel ter voorbeeld voor de critici onder ons.
Als het niet waar is, waarom zouden ze dan een artikel erover schrijven. Of is het komkommertijd bij de redactie van de T-gaaf?
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 17 april 2015 13:36
quote:Jaja007 schreef op 17 april 2015 @ 12:48:
[...]
Kijk hier eens:
[...]
Tuurlijk: het zal best WEL EENS voorkomen. Maar dat zijn dan de uitzonderingen die de regel bevestigen. Zo hoog zijn starterssalarissen ( vergeet minimum jeugdloon ook niet ) niet, laat staan best lucratieve bijbaantjes dat je daar tienduizenden euro's van apart kunt leggen. ( het nieuwe auto'tje van pa zal ook niet op water lopen en een all risk verzekering hebben ) .
[...]
Kijk hier eens:
[...]
Tuurlijk: het zal best WEL EENS voorkomen. Maar dat zijn dan de uitzonderingen die de regel bevestigen. Zo hoog zijn starterssalarissen ( vergeet minimum jeugdloon ook niet ) niet, laat staan best lucratieve bijbaantjes dat je daar tienduizenden euro's van apart kunt leggen. ( het nieuwe auto'tje van pa zal ook niet op water lopen en een all risk verzekering hebben ) .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 17 april 2015 13:39
quote:HuLang schreef op 17 april 2015 @ 13:20:
[...]
Je voelt je aangesproken? Even een tegenvraag die jij ook graag stelt: waarom meteen invullen en niet eerst vragen? TO reageert niet à la minute op alle insinuaties die haar kant worden opgestuurd, maar ze reageert nog wel, normaal zelfs. Meestal ben jij degene die alternatieve invalshoeken aanreikt als mogelijke verklaring voor wat niet voor de hand ligt. In dit topic ga je zwaar uit de bocht en kom je niet verder dan je callgirl-suggestie. Nou, misschien had/heb je je dagje niet maar fraai is het niet: gedenk je eigen onderschrift! Als je een beetje zelfreflectie hebt bied je je excuses aan voor zoveel vooringenomenheid, al lijkt die kans klein nu de callgirl-suggestie willens nillens, en ondanks ontkenning door TO, op een boosaardige manier wordt doorgedrukt.
Doe jij ook even " adem-in -adem -uit- zennnnnnnn " .
Ik druk niks door als ik het " ze spaart zo hard en ze heeft een geweldig lopend eigen bedrijfje " gewoon niet erg geloofwaardig vind. Daarmee beweer ik niet dat ze dusssss callgirlt. Ik zie het gewoon niet voor me, that's all.
[...]
Je voelt je aangesproken? Even een tegenvraag die jij ook graag stelt: waarom meteen invullen en niet eerst vragen? TO reageert niet à la minute op alle insinuaties die haar kant worden opgestuurd, maar ze reageert nog wel, normaal zelfs. Meestal ben jij degene die alternatieve invalshoeken aanreikt als mogelijke verklaring voor wat niet voor de hand ligt. In dit topic ga je zwaar uit de bocht en kom je niet verder dan je callgirl-suggestie. Nou, misschien had/heb je je dagje niet maar fraai is het niet: gedenk je eigen onderschrift! Als je een beetje zelfreflectie hebt bied je je excuses aan voor zoveel vooringenomenheid, al lijkt die kans klein nu de callgirl-suggestie willens nillens, en ondanks ontkenning door TO, op een boosaardige manier wordt doorgedrukt.
Doe jij ook even " adem-in -adem -uit- zennnnnnnn " .
Ik druk niks door als ik het " ze spaart zo hard en ze heeft een geweldig lopend eigen bedrijfje " gewoon niet erg geloofwaardig vind. Daarmee beweer ik niet dat ze dusssss callgirlt. Ik zie het gewoon niet voor me, that's all.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 17 april 2015 15:51
quote:fashionvictim schreef op 17 april 2015 @ 12:03:
[...]
Huh? Dit snap ik niet?
Als je je kind op jonge leeftijd al leert dat hij weliswaar wel genoeg geld heeft om een vijfde spelcomputer te kopen, maar dat een vijfde spelcomputer niet verstandig is (en dat dus als ouder te verbieden), dan leer je ze toch juist wel aan om zelfstandige keuzes te maken? Dan leer je ze toch juist om ook na te denken over de lange termijn, en het nut van aankopen, en afwegingen maken?
Misschien begrijp je me verkeerd hoor, want ik zie echt niet in wat er kennelijk volgens jou verkeerd is aan willen dat je kind als het thuis woont spaart juist zodat het als het niet meer thuis woont en dus ook niet zoveel meer kan sparen, een buffer te hebben. Wat is het nut van sparen anders? Als het spaargeld toch direct over de balk gesmeten wordt voordat kind goed en wel op zichzelf woont, had hij het net zo goed direct uit kunnen geven.
Wat ik in ieder geval bedoelde is dat ik zou willen dat mijn kind leert (goedschiks danwel kwaadschiks) dat hij eenmaal in het bezit van een koophuis (en met bijbehorende vaste lasten) dat spaargeld nog hard nodig zal hebben voor als zijn dak lekt, zijn CV ketel het begeeft, hij zijn baan kwijtraakt, whatever. En als hij blijk geeft van gebrek aan dergelijk lange-termijn inzicht, dat ik dat dan als moeder vóór hem zal doen.
50.000 euro sparen om dat vervolgens aan de inrichting van je eerste huis uit te geven vind ik in ieder geval zeer onverstandig, daar komt het op neer. 50.000 euro sparen en daarvan zeg 20.000 euro uitgeven en 30.000 euro bewaren voor de veel belangrijker uitgaven die ongetwijfeld nog op je pad gaan komen in je volwassen leven, is wat ik zou willen. En als mijn zoon zelf te onverstandig of onvolwassen is om dat in te kunnen zien, dan zal ik tzt wel wat bedenken om hem te dwingen die 30.000 euro (of welk bedrag dan ook) opzij te houden. Bijvoorbeeld door de kostgeld constructie, of iets anders wat ik tzt dan wel verzin. Ik hoop echter dat ik hem nu al dusdanig opvoed dat hij dat zelf bedenkt op zijn 21e.
Hier sluit ik mij volledig bij aan. Alleen is het dan dus wel belangrijk dat je als ouder(s) praat met je kind(eren) over het bestaan van een dergelijke grote spaarrekening en niet dat hij of zij op diens 18e verjaardag (of wanneer het geld ook maar ter beschikking van het kind komt) tot de grote verrassing komt ineens een vermogen te hebben van tigduizend euro.
Ik weet niet hoe TO dit bij haar kind heeft gedaan, dat is me nog niet echt duidelijk. Ook niet of het geld allemaal zelf verdiend is door haar kind zelf of dat er ook een flink stuk spaargeld in is gestoken door ouders en/of grootouders.
Met je financiële opvoeding kun je niet vroeg genoeg beginnen, daarbij hoort ook het praten over geldzaken die je op lange termijn verwacht. Dat is eigenlijk dan vooral ook mijn vraag aan TO: heb jij dat met je kind gedaan en hoe schatte je haar in toen zij 8, 12, 15, 18 was? Hier had je je denk ik als ouder ook op moeten instellen, in de manier waarop je haar liet sparen, de hoogte van het bedrag, de besteding van het spaargeld, lange termijndoelen bespreken, mogelijk zelfs het moment waarop haar spaarrekening tot haar beschikking kwam etc.
[...]
Huh? Dit snap ik niet?
Als je je kind op jonge leeftijd al leert dat hij weliswaar wel genoeg geld heeft om een vijfde spelcomputer te kopen, maar dat een vijfde spelcomputer niet verstandig is (en dat dus als ouder te verbieden), dan leer je ze toch juist wel aan om zelfstandige keuzes te maken? Dan leer je ze toch juist om ook na te denken over de lange termijn, en het nut van aankopen, en afwegingen maken?
Misschien begrijp je me verkeerd hoor, want ik zie echt niet in wat er kennelijk volgens jou verkeerd is aan willen dat je kind als het thuis woont spaart juist zodat het als het niet meer thuis woont en dus ook niet zoveel meer kan sparen, een buffer te hebben. Wat is het nut van sparen anders? Als het spaargeld toch direct over de balk gesmeten wordt voordat kind goed en wel op zichzelf woont, had hij het net zo goed direct uit kunnen geven.
Wat ik in ieder geval bedoelde is dat ik zou willen dat mijn kind leert (goedschiks danwel kwaadschiks) dat hij eenmaal in het bezit van een koophuis (en met bijbehorende vaste lasten) dat spaargeld nog hard nodig zal hebben voor als zijn dak lekt, zijn CV ketel het begeeft, hij zijn baan kwijtraakt, whatever. En als hij blijk geeft van gebrek aan dergelijk lange-termijn inzicht, dat ik dat dan als moeder vóór hem zal doen.
50.000 euro sparen om dat vervolgens aan de inrichting van je eerste huis uit te geven vind ik in ieder geval zeer onverstandig, daar komt het op neer. 50.000 euro sparen en daarvan zeg 20.000 euro uitgeven en 30.000 euro bewaren voor de veel belangrijker uitgaven die ongetwijfeld nog op je pad gaan komen in je volwassen leven, is wat ik zou willen. En als mijn zoon zelf te onverstandig of onvolwassen is om dat in te kunnen zien, dan zal ik tzt wel wat bedenken om hem te dwingen die 30.000 euro (of welk bedrag dan ook) opzij te houden. Bijvoorbeeld door de kostgeld constructie, of iets anders wat ik tzt dan wel verzin. Ik hoop echter dat ik hem nu al dusdanig opvoed dat hij dat zelf bedenkt op zijn 21e.
Hier sluit ik mij volledig bij aan. Alleen is het dan dus wel belangrijk dat je als ouder(s) praat met je kind(eren) over het bestaan van een dergelijke grote spaarrekening en niet dat hij of zij op diens 18e verjaardag (of wanneer het geld ook maar ter beschikking van het kind komt) tot de grote verrassing komt ineens een vermogen te hebben van tigduizend euro.
Ik weet niet hoe TO dit bij haar kind heeft gedaan, dat is me nog niet echt duidelijk. Ook niet of het geld allemaal zelf verdiend is door haar kind zelf of dat er ook een flink stuk spaargeld in is gestoken door ouders en/of grootouders.
Met je financiële opvoeding kun je niet vroeg genoeg beginnen, daarbij hoort ook het praten over geldzaken die je op lange termijn verwacht. Dat is eigenlijk dan vooral ook mijn vraag aan TO: heb jij dat met je kind gedaan en hoe schatte je haar in toen zij 8, 12, 15, 18 was? Hier had je je denk ik als ouder ook op moeten instellen, in de manier waarop je haar liet sparen, de hoogte van het bedrag, de besteding van het spaargeld, lange termijndoelen bespreken, mogelijk zelfs het moment waarop haar spaarrekening tot haar beschikking kwam etc.
vrijdag 17 april 2015 16:12
Dat valt bij appartementen wel mee hoor, rexy (of tegen, eigenlijk). Een verbouwing/renovatie doe je vooral voor je eigen woongenot. De concurrentie is bij verkoop van het appartement simpelweg te groot, de koper heeft teveel keuze en zal dus waarschijnlijk eerder kijken naar wijk, prijs en ligging dan naar een nieuwe keuken of vloer. Die zijn namelijk ook sterk smaak-afhankelijk.
vrijdag 17 april 2015 16:15
quote:mienbillekesjeuken schreef op 16 april 2015 @ 16:19:
Elke ondernemer weet dat je, zeker de eerste jaren, je inkomsten uit eigen bedrijf niet in fancy lichtknoppen investeert, maar in je bedrijf. Dus dat verhaal, daar prik je toch zo doorheen. Het kind woont nog niet eens op zichzelf, joh. Dat is niet helemaal waar. Genoeg bedrijfstakken waar weinig investering voor nodig is. Ik neem maar een glazenwasser. Met een flinke ladder en een goede emmer kun je aardig wat verdienen. En waar wil je dan in investeren? nog betere ladder? het houd een keer op.
En zo zijn er zat beroepen waar het meer op de kennis/creativiteit of kunde van de persoon aankomt dan op materiele dingen. Ik neem een otazu. Die is begonnen op een zolderkamertje met eigen gemaakte kralen. Investering max 1500 euro. Pas toen hij heel groot werd en ging investeren in zijn bedrijf ging het juist mis.
Elke ondernemer weet dat je, zeker de eerste jaren, je inkomsten uit eigen bedrijf niet in fancy lichtknoppen investeert, maar in je bedrijf. Dus dat verhaal, daar prik je toch zo doorheen. Het kind woont nog niet eens op zichzelf, joh. Dat is niet helemaal waar. Genoeg bedrijfstakken waar weinig investering voor nodig is. Ik neem maar een glazenwasser. Met een flinke ladder en een goede emmer kun je aardig wat verdienen. En waar wil je dan in investeren? nog betere ladder? het houd een keer op.
En zo zijn er zat beroepen waar het meer op de kennis/creativiteit of kunde van de persoon aankomt dan op materiele dingen. Ik neem een otazu. Die is begonnen op een zolderkamertje met eigen gemaakte kralen. Investering max 1500 euro. Pas toen hij heel groot werd en ging investeren in zijn bedrijf ging het juist mis.
vrijdag 17 april 2015 16:25
vrijdag 17 april 2015 16:30
Ja, was tegen een aantrekkelijke prijs gekocht schreef moedervan4 al. Ik kan me voorstellen dat je eerder veel spaargeld wil steken in een appartement dat goedkoop is gekocht dan in een appartement dat vrij duur is gekocht. Maar toch, ik snap ook dat je wil dat je kind voorzichtig en nadenkend is mbt grote uitgaven. Tuurlijk gaat ze er vanuit dat ze er lang zal wonen. Je weet het echter niet. Persoonlijk zou ik niet willen dat mijn kind met 21 al zulke grote uitgaven doet. Deels heb ik daar zelf invloed op, maar deels ook niet.
vrijdag 17 april 2015 17:29
quote:nina1966 schreef op 17 april 2015 @ 16:15:
[...]
Genoeg bedrijfstakken waar weinig investering voor nodig is. Ik neem maar een glazenwasser. Met een flinke ladder en een goede emmer kun je aardig wat verdienen. En waar wil je dan in investeren? nog betere ladder? het houd een keer op.
En zo zijn er zat beroepen waar het meer op de kennis/creativiteit of kunde van de persoon aankomt dan op materiële dingen. Ik neem een Otazu. Die is begonnen op een zolderkamertje met eigen gemaakte kralen. Investering max 1500 euro. Pas toen hij heel groot werd en ging investeren in zijn bedrijf ging het juist mis.
Eens.
De inkomsten t.o.v de investeringen liggen niet ver uit elkaar in sommige branches.
Investeringen op materiële dingen zijn ook goedkoper voor de ondernemers (o.a BTW opgave) met idd een max.
[...]
Genoeg bedrijfstakken waar weinig investering voor nodig is. Ik neem maar een glazenwasser. Met een flinke ladder en een goede emmer kun je aardig wat verdienen. En waar wil je dan in investeren? nog betere ladder? het houd een keer op.
En zo zijn er zat beroepen waar het meer op de kennis/creativiteit of kunde van de persoon aankomt dan op materiële dingen. Ik neem een Otazu. Die is begonnen op een zolderkamertje met eigen gemaakte kralen. Investering max 1500 euro. Pas toen hij heel groot werd en ging investeren in zijn bedrijf ging het juist mis.
Eens.
De inkomsten t.o.v de investeringen liggen niet ver uit elkaar in sommige branches.
Investeringen op materiële dingen zijn ook goedkoper voor de ondernemers (o.a BTW opgave) met idd een max.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 17 april 2015 17:58
Als jou dochter zelf voor haar spaargeld gespaard heeft, vind ik dat zij ook mag beslissen waar zij het aan uitgeeft.
Tuurlijk begrijp ik jou zorgen, maar wees blij zoals al meerderen hier hebben geschreven, dat ze niet elke week bezopen in de kroeg hangt.
Ik heb van jongs af aan geleerd dat geld waarde heeft en dat je niets uit kunt geven wat je niet hebt. (Eerst sparen dan kopen) ik heb het geluk gehad dat ik mijn ouders nooit kostgeld heb hoeven geven (al heb ik dit zelf wel gevraagd en aangeboden!)
Dat ik mijn auto zelf heb kunnen bekostigen en dat mijn vriend en ik ons huis in hebben kunnen richten met de de meubels die wij wilden en mooi vinden. Met oa een bank die ik na drie jaar nog elke dag helemaal geweldig vind, maakt mij nog niet iemand die geld over de bank smijt. Ik ben trots op wat we samen bereikt hebben tnt en ik kan met recht zeggen dat wij allebei met louter eerlijk en hard werken onze centjes bij elkaar verdienen.
Toen wij op onszelf gingen hebben we ons huis ook direct helemaal aangepakt (eerlijkheid gebied mij te zeggen dat badkamer en toilet nog moeten maar dat dat alleen is omdat het niet onze smaak is en dus ook geen haast heeft) dat maakt wel dat wij hier helemaal naar onze zin wonen. Tuurlijk kon het ook anders. De mensen in onze omgeving hadden allemaal gekregen spullen. Niets mis mee absoluut niet, maar ik ben wel erg blij dat ik met mijn meubels inmiddels drie jaar doe en nog wel even vooruit kan, en die mensen al twee of zelfs drie keer hun interieur hebben moeten aanpassen.
Ik heb geleerd te sparen en als ik iets wilde kopen werd daar zeker over gesproken en eventueel advies gegeven of zelfs iets afgeraden door mijn ouders. Ik kan zeggen dat ik nog altijd spaar (zelfs ook met een potje bezig voor pensioen over tig jaar) een vriendin daar tegenover heeft tot haar 18e geen zeggenschap gehad over haar spaargeld. Ging met bijna 17 van school en trok op haar 18e haar hele spaarrekening leeg toen ze erbij mocht. (Voor een feestje)
Wat ik hiermee wil zeggen is:
Ik denk dat je als ouders best kunt sturen en kunt adviseren, maar hoe ouder je kind wordt, hoe meer ze ook hun eigen weg zullen gaan en daarbij ook eigen beslissingen zullen nemen. Ik denk niet dat je altijd volledig controle hebt over wat je kind doet of laat en nogmaals, dat je vooral heel blij mag zijn dat je dochter verstandige beslissingen neemt in haar leven.
Geniet mee voor je dochter. Wees blij voor haar dat ze dit kan. (En geniet zelf dat je een wijs schepsel op de wereld hebt gezet) Ze zal je dan ook eerder benaderen om advies in te winnen als ze ergens mee zit dan wanneer je haar alleen maar kritiek geeft.
Tuurlijk begrijp ik jou zorgen, maar wees blij zoals al meerderen hier hebben geschreven, dat ze niet elke week bezopen in de kroeg hangt.
Ik heb van jongs af aan geleerd dat geld waarde heeft en dat je niets uit kunt geven wat je niet hebt. (Eerst sparen dan kopen) ik heb het geluk gehad dat ik mijn ouders nooit kostgeld heb hoeven geven (al heb ik dit zelf wel gevraagd en aangeboden!)
Dat ik mijn auto zelf heb kunnen bekostigen en dat mijn vriend en ik ons huis in hebben kunnen richten met de de meubels die wij wilden en mooi vinden. Met oa een bank die ik na drie jaar nog elke dag helemaal geweldig vind, maakt mij nog niet iemand die geld over de bank smijt. Ik ben trots op wat we samen bereikt hebben tnt en ik kan met recht zeggen dat wij allebei met louter eerlijk en hard werken onze centjes bij elkaar verdienen.
Toen wij op onszelf gingen hebben we ons huis ook direct helemaal aangepakt (eerlijkheid gebied mij te zeggen dat badkamer en toilet nog moeten maar dat dat alleen is omdat het niet onze smaak is en dus ook geen haast heeft) dat maakt wel dat wij hier helemaal naar onze zin wonen. Tuurlijk kon het ook anders. De mensen in onze omgeving hadden allemaal gekregen spullen. Niets mis mee absoluut niet, maar ik ben wel erg blij dat ik met mijn meubels inmiddels drie jaar doe en nog wel even vooruit kan, en die mensen al twee of zelfs drie keer hun interieur hebben moeten aanpassen.
Ik heb geleerd te sparen en als ik iets wilde kopen werd daar zeker over gesproken en eventueel advies gegeven of zelfs iets afgeraden door mijn ouders. Ik kan zeggen dat ik nog altijd spaar (zelfs ook met een potje bezig voor pensioen over tig jaar) een vriendin daar tegenover heeft tot haar 18e geen zeggenschap gehad over haar spaargeld. Ging met bijna 17 van school en trok op haar 18e haar hele spaarrekening leeg toen ze erbij mocht. (Voor een feestje)
Wat ik hiermee wil zeggen is:
Ik denk dat je als ouders best kunt sturen en kunt adviseren, maar hoe ouder je kind wordt, hoe meer ze ook hun eigen weg zullen gaan en daarbij ook eigen beslissingen zullen nemen. Ik denk niet dat je altijd volledig controle hebt over wat je kind doet of laat en nogmaals, dat je vooral heel blij mag zijn dat je dochter verstandige beslissingen neemt in haar leven.
Geniet mee voor je dochter. Wees blij voor haar dat ze dit kan. (En geniet zelf dat je een wijs schepsel op de wereld hebt gezet) Ze zal je dan ook eerder benaderen om advies in te winnen als ze ergens mee zit dan wanneer je haar alleen maar kritiek geeft.
maandag 20 april 2015 12:57
quote:fashionvictim schreef op 16 april 2015 @ 15:52:
[...]
Ik had een tijd terug een stagiair van 19 die inderdaad veel werkte, niet alleen bij mij, maar ook bij bijbaantjes. Dat meisje gaf letterlijk wekelijks honderden euros uit aan dingen als designer handtassen en schoenen enzo. Dat kun je als 19 jarige alleen maar doen omdat pappie en mammie je onderdak, eten, studie etc. betalen, en daarvan zeg ik: dat zou onder mijn dak niet gebeuren.
Druk weekend gehad, dus late reactie maar:
Je kunt als 19 jarige ook denken laat maar zitten, ik doe lekker niks, pappie en mammie betalen voor alles wat ik nodig heb. Dan zou ik liever een tiener hebben die weet dat ze moet werken voor de (overbodige) dingen die ze wil.
Natuurlijk vind ik het goed dat je je jongere kinderen geen besluiten laat maken over grote aankopen en daarbij het laatste woord hebt over hun spaargeld, maar op een bepaalde leeftijd (zeker 21) vind ik dat je echt wel moet schakelen naar de adviserende rol, ook al wonen ze nog thuis.
Als je 21-jarige nog aan jou moet vragen of hij bepaalde uitgaven wel mag maken dan denk ik niet dat je een zelfstandig mens hebt opgevoed.
Maar, dat is mijn mening
[...]
Ik had een tijd terug een stagiair van 19 die inderdaad veel werkte, niet alleen bij mij, maar ook bij bijbaantjes. Dat meisje gaf letterlijk wekelijks honderden euros uit aan dingen als designer handtassen en schoenen enzo. Dat kun je als 19 jarige alleen maar doen omdat pappie en mammie je onderdak, eten, studie etc. betalen, en daarvan zeg ik: dat zou onder mijn dak niet gebeuren.
Druk weekend gehad, dus late reactie maar:
Je kunt als 19 jarige ook denken laat maar zitten, ik doe lekker niks, pappie en mammie betalen voor alles wat ik nodig heb. Dan zou ik liever een tiener hebben die weet dat ze moet werken voor de (overbodige) dingen die ze wil.
Natuurlijk vind ik het goed dat je je jongere kinderen geen besluiten laat maken over grote aankopen en daarbij het laatste woord hebt over hun spaargeld, maar op een bepaalde leeftijd (zeker 21) vind ik dat je echt wel moet schakelen naar de adviserende rol, ook al wonen ze nog thuis.
Als je 21-jarige nog aan jou moet vragen of hij bepaalde uitgaven wel mag maken dan denk ik niet dat je een zelfstandig mens hebt opgevoed.
Maar, dat is mijn mening
maandag 20 april 2015 13:06
In het Volkskrant Magazine van afgelopen week stond in de rubriek "Financieel zelfportret" dat de geïnterviewde vroeger voor elk bedrag dat hij wilde uitgeven, hetzelfde bedrag ook op zijn spaarrekening moest zetten. Voor hij een tientje kon uitgeven moest hij dus het dubbele gespaard hebben. Vind ik wel een mooie manier van (leren) omgaan met geld, zeker wanneer je niet wil dat je kind aan de lopende band blijft uitgeven omdat hij/zij toch genoeg heeft of er weinig van hoeft te betalen. Ik ben ook voorstander van veel zakgeld, keuzes maken, deel steeds op de spaarrekening zetten, praten over keuzes die je op lange termijn wil maken etc. Dat gaat denk ik beter wanneer een kind van een jaar of 11, 12 een bedrag van 8 euro per week krijgt, dan wanneer hij 1 euro krijgt die dan elke week opgaat aan snoep of een flutding.
maandag 20 april 2015 13:50
Wanneer de koopsom is samengesteld uit een deel gespaard/gekregen geld en een deel hypotheek heeft iedereen er het raden naar wat dat meisje uit eigen geld heeft ingebracht en zijn insinuaties ivm haar beroep te achterlijk voor woorden. Ik hoop dat TO zich niet verlaagt tot jullie niveau en dus ook geen uitleg geeft over het hoe en wat want dat zijn jullie zaken niet! Als dat meisje slim is dan heeft ze extra veel geleend want hypothecaire leningen zijn momenteel spotgoedkoop. De enige voorwaarden zijn de bank overtuigen van je waarborg en je maandlast kunnen ophoesten. Ook daar hebben jullie weer geen zaken mee, maar het stelt één en ander wel in een haalbaar perspectief, niet uitsluitend bereikbaar for the happy few.
Ik begrijp heel goed dat veel geld uitgeven voor de inrichting als verspilling wordt gezien. Ik heb die inmenging zelf ervaren van mijn ouders toen ik mijn eerste immostapjes zette en ik heb me er, met de beste bedoelingen, zelf aan bezondigd helaas. Die goedbedoelde inmenging in hun jongvolwassen leven wordt ingegeven doordat je het beste wil voor je kind en natuurlijk heb je meer ervaring! Maar toch moet je ze uiteindelijk hun eigen beslissingen laten nemen, ook wanneer ze goede raad naast zich neer leggen: ze zijn niet alleen volwassen maar ze hebben ook het recht op hun eigen fouten: daar leren ze uit namelijk.
Ik begrijp heel goed dat veel geld uitgeven voor de inrichting als verspilling wordt gezien. Ik heb die inmenging zelf ervaren van mijn ouders toen ik mijn eerste immostapjes zette en ik heb me er, met de beste bedoelingen, zelf aan bezondigd helaas. Die goedbedoelde inmenging in hun jongvolwassen leven wordt ingegeven doordat je het beste wil voor je kind en natuurlijk heb je meer ervaring! Maar toch moet je ze uiteindelijk hun eigen beslissingen laten nemen, ook wanneer ze goede raad naast zich neer leggen: ze zijn niet alleen volwassen maar ze hebben ook het recht op hun eigen fouten: daar leren ze uit namelijk.
maandag 20 april 2015 15:11
Fashionvictim, wat ik me afvraag: dus als een kind besluit heel veel extra te werken om daar bepaalde luxeartikelen van te kunnen kopen zoals designertasjes of de nieuwste gadgets of wat dan ook, dan vind jij dat niet goed, maar als hij of zij niet of veel minder werkt en die tijd doorbrengt met leuke dingen doen dan is dat wel oké?
Want ergens vind ik wel: als je je eigen vrije tijd opoffert om heel erg veel te werken omdat jij die dingen graag wil dan is het ergens wel onredelijk als dat "afgestraft" wordt doordat je dan maar op jezelf moet gaan wonen of opeens van alles zelf moet gaan betalen wat je niet zelf had hoeven betalen als je er niet voor had gekozen om zoveel te werken. Het is toch je eigen vrije tijd die je daarvoor opgeeft?
Want ergens vind ik wel: als je je eigen vrije tijd opoffert om heel erg veel te werken omdat jij die dingen graag wil dan is het ergens wel onredelijk als dat "afgestraft" wordt doordat je dan maar op jezelf moet gaan wonen of opeens van alles zelf moet gaan betalen wat je niet zelf had hoeven betalen als je er niet voor had gekozen om zoveel te werken. Het is toch je eigen vrije tijd die je daarvoor opgeeft?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 20 april 2015 17:30
Hoezo 'offer je vrije tijd op' om te werken? Je kunt net zo goed zeggen dat je 'werktijd opoffert om te niksen'? Werk kan leuk zijn, waardevol, leerzaam en nuttig. Vrije tijd ook. En werk kan saai zijn, of nutteloos, maar vrije tijd ook. Je kunt een stuk beter een leerzaam project met leuke collega's doen, dan thuis gedachtenloos voor de TV zitten. En andersom kun je beter tijd doorbrengen met een goede vriend of vriendin als de hele dag saai kopieerwerk doen zonder iemand te spreken.
Er is altijd een balans. Maar als die toevallig gevonden wordt ni 'veel werk en weinig vrije tijd', is dat niet meteen een opoffering, dat kan juist zijn omdat iemand gewoon een heel leuk en leerzaam werk heeft.
Er is altijd een balans. Maar als die toevallig gevonden wordt ni 'veel werk en weinig vrije tijd', is dat niet meteen een opoffering, dat kan juist zijn omdat iemand gewoon een heel leuk en leerzaam werk heeft.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
maandag 20 april 2015 17:45
quote:Susan schreef op 20 april 2015 @ 15:11:
Fashionvictim, wat ik me afvraag: dus als een kind besluit heel veel extra te werken om daar bepaalde luxeartikelen van te kunnen kopen zoals designertasjes of de nieuwste gadgets of wat dan ook, dan vind jij dat niet goed, maar als hij of zij niet of veel minder werkt en die tijd doorbrengt met leuke dingen doen dan is dat wel oké?
Want ergens vind ik wel: als je je eigen vrije tijd opoffert om heel erg veel te werken omdat jij die dingen graag wil dan is het ergens wel onredelijk als dat "afgestraft" wordt doordat je dan maar op jezelf moet gaan wonen of opeens van alles zelf moet gaan betalen wat je niet zelf had hoeven betalen als je er niet voor had gekozen om zoveel te werken. Het is toch je eigen vrije tijd die je daarvoor opgeeft?Ja, dit bedoel ik dus (andere mensen kunnen mijn gedachten altijd veel beter verwoorden )
Fashionvictim, wat ik me afvraag: dus als een kind besluit heel veel extra te werken om daar bepaalde luxeartikelen van te kunnen kopen zoals designertasjes of de nieuwste gadgets of wat dan ook, dan vind jij dat niet goed, maar als hij of zij niet of veel minder werkt en die tijd doorbrengt met leuke dingen doen dan is dat wel oké?
Want ergens vind ik wel: als je je eigen vrije tijd opoffert om heel erg veel te werken omdat jij die dingen graag wil dan is het ergens wel onredelijk als dat "afgestraft" wordt doordat je dan maar op jezelf moet gaan wonen of opeens van alles zelf moet gaan betalen wat je niet zelf had hoeven betalen als je er niet voor had gekozen om zoveel te werken. Het is toch je eigen vrije tijd die je daarvoor opgeeft?Ja, dit bedoel ik dus (andere mensen kunnen mijn gedachten altijd veel beter verwoorden )
