Psyche
alle pijlers
Wachtlijst deeltijd eetstoornissen
donderdag 12 februari 2015 15:12
In het kort mijn verhaal.
Ik ben 37 jaar en heb in het verleden ernstige anorexia gehad.
Na vele jaren klinieken en ziekenhuizen is het me gelukt om hieruit te komen en mijn leven op te bouwen. Getrouwd met een lieve man, moeder geworden van 2 prachtige kindjes, een baan en een koophuis.
Maar afgelopen jaren toch steeds blijven vastlopen in somberheid, slecht slapen. Uiteindelijk is de diagnose persoonlijkheidsstoornis NAO cluster C gesteld en ben ik begin vorig jaar gestart met schematherapie om aan de achterliggende oorzaken van mijn klachten te werken ( o.a. affectieve verwaarlozing in mijn jeugd). Deze therapie was zo confronterend, dat in ongewild toch weer ben teruggevallen in mijn oude overlevingsmechanisme: afvallen en niet eten.
Dit heb ik al vroeg in de therapie aangegeven, toen mijn gewicht nog gezond was, maar er is eigenlijk weinig mee gedaan.
Tijdens schematherapie is het bekend dat je terugvalt in oude patronen, je hebt genoeg kennis en ervaring en het lukt wel om er weer uit te komen werd er gezegd. En dat dacht ik zelf ook, dat hoopte ik, maar dat is helaas niet gelukt.
Uiteindelijk ben ik eind vorig jaar toch doorgestuurd naar de poli eetstoornissen omdat mijn gewicht echt te laag werd en het me niet lukte om er zelfstandig uit te komen. Daar een intake gehad met mijn oud behandelaar van vroeger, wat heel fijn was, en het advies gekregen om de intensieve deeltijdbehandeling weer te gaan volgen voor het eten, maar ook voor de achterliggende problemen. Dus op de wachtlijst en daar sta ik nu nog steeds op.
Voor de deeltijd is de eis een minimale BMI van 17 en het is nu de uitdaging om hierboven te blijven, anders kan ik niet eens starten. Mijn BMI is op dit moment exact 17, ik werk inmiddels niet meer, ben moe en mijn dagen bestaan alleen maar uit bezig zijn met eten en niet eten. Godszijdank heb ik de zorg voor de kinderen die naar school moeten en die me dus verplichten tot het volgen van een dagstructuur, maar ik heb vandaag gehoord dat ik op zijn vroegst pas eind april aan de beurt ben en ik weet gewoon niet hoe ik die tijd door moet komen.
Er is wel een wachtgroep en daar ga ik trouw elke week naartoe, maar dit stelt eigenlijk heel weinig voor.
Het frustreert me dat ik zoveel ervaring heb in het hele eet gebeuren, dat ik weet wat de functie van mijn eetstoornis is, maar dat het me toch niet lukt om hier zelf uit te komen. Dat het me niet lukt om alvast iets aan te komen, zodat ik niet zo op die grens bungel en mezelf misschien wat beter voel.
Is er hier iemand die zich hierin herkend? Tips heeft om misschien wat bemoedigende woorden?
Ik ben 37 jaar en heb in het verleden ernstige anorexia gehad.
Na vele jaren klinieken en ziekenhuizen is het me gelukt om hieruit te komen en mijn leven op te bouwen. Getrouwd met een lieve man, moeder geworden van 2 prachtige kindjes, een baan en een koophuis.
Maar afgelopen jaren toch steeds blijven vastlopen in somberheid, slecht slapen. Uiteindelijk is de diagnose persoonlijkheidsstoornis NAO cluster C gesteld en ben ik begin vorig jaar gestart met schematherapie om aan de achterliggende oorzaken van mijn klachten te werken ( o.a. affectieve verwaarlozing in mijn jeugd). Deze therapie was zo confronterend, dat in ongewild toch weer ben teruggevallen in mijn oude overlevingsmechanisme: afvallen en niet eten.
Dit heb ik al vroeg in de therapie aangegeven, toen mijn gewicht nog gezond was, maar er is eigenlijk weinig mee gedaan.
Tijdens schematherapie is het bekend dat je terugvalt in oude patronen, je hebt genoeg kennis en ervaring en het lukt wel om er weer uit te komen werd er gezegd. En dat dacht ik zelf ook, dat hoopte ik, maar dat is helaas niet gelukt.
Uiteindelijk ben ik eind vorig jaar toch doorgestuurd naar de poli eetstoornissen omdat mijn gewicht echt te laag werd en het me niet lukte om er zelfstandig uit te komen. Daar een intake gehad met mijn oud behandelaar van vroeger, wat heel fijn was, en het advies gekregen om de intensieve deeltijdbehandeling weer te gaan volgen voor het eten, maar ook voor de achterliggende problemen. Dus op de wachtlijst en daar sta ik nu nog steeds op.
Voor de deeltijd is de eis een minimale BMI van 17 en het is nu de uitdaging om hierboven te blijven, anders kan ik niet eens starten. Mijn BMI is op dit moment exact 17, ik werk inmiddels niet meer, ben moe en mijn dagen bestaan alleen maar uit bezig zijn met eten en niet eten. Godszijdank heb ik de zorg voor de kinderen die naar school moeten en die me dus verplichten tot het volgen van een dagstructuur, maar ik heb vandaag gehoord dat ik op zijn vroegst pas eind april aan de beurt ben en ik weet gewoon niet hoe ik die tijd door moet komen.
Er is wel een wachtgroep en daar ga ik trouw elke week naartoe, maar dit stelt eigenlijk heel weinig voor.
Het frustreert me dat ik zoveel ervaring heb in het hele eet gebeuren, dat ik weet wat de functie van mijn eetstoornis is, maar dat het me toch niet lukt om hier zelf uit te komen. Dat het me niet lukt om alvast iets aan te komen, zodat ik niet zo op die grens bungel en mezelf misschien wat beter voel.
Is er hier iemand die zich hierin herkend? Tips heeft om misschien wat bemoedigende woorden?
vrijdag 3 april 2015 20:01
Wat leuk dat je zwanger bent van de tweede, gefeliciteerd! !
Jouw zoontje is nog best klein toch? Wel heel grappig, want mijn kinderen schelen ook maar 18 maanden, mijn zoontje was 10 maanden toen ik zwanger werd van de tweede. Is pittig, zeker de eerste paar jaar, maar wel heel erg leuk hoor: )
Heel goed dat je nog begeleiding krijgt van RV en de diëtiste. Zorg goed voor jezelf en een hele fijne zwangerschap toegewenst!
Jouw zoontje is nog best klein toch? Wel heel grappig, want mijn kinderen schelen ook maar 18 maanden, mijn zoontje was 10 maanden toen ik zwanger werd van de tweede. Is pittig, zeker de eerste paar jaar, maar wel heel erg leuk hoor: )
Heel goed dat je nog begeleiding krijgt van RV en de diëtiste. Zorg goed voor jezelf en een hele fijne zwangerschap toegewenst!
vrijdag 3 april 2015 20:41
Dank je! Mijn zoontje is bijna 9 maanden nu en ik ben bijna 8 weken zwanger, ze zullen ongeveer 16 maanden schelen. Niet bewust zo gepland, maar ik ben, ondanks de anorexia in het verleden, erg vruchtbaar zullen we maar zeggen
Het lijkt me de eerste jaren ook pittig, maar daarna ook wel fijn; je bent relatief snel uit de luiers en de kinderen kunnen veel met elkaar spelen. Hoop ik tenminste
Zeker zorg ik goed voor mezelf. Hoewel ik nog steeds de neiging heb om mezelf op de laatste plaats te zetten, gaat het wel steeds beter.
Het lijkt me de eerste jaren ook pittig, maar daarna ook wel fijn; je bent relatief snel uit de luiers en de kinderen kunnen veel met elkaar spelen. Hoop ik tenminste
Zeker zorg ik goed voor mezelf. Hoewel ik nog steeds de neiging heb om mezelf op de laatste plaats te zetten, gaat het wel steeds beter.
vrijdag 3 april 2015 22:16
Oh, herkenbaar! Ik had 8 jaar niet gemenstrueerd door de anorexia en was heel bang dat ik onvruchtbaar was geworden.
Maar binnen 1 maand na het stoppen met de pil zwanger van nr 1 en de tweede was ook ongepland. Mijn man is nu gesteriliseerd, dus geen verrassingen meer nu![😉]()
Ik heb een jongen en een meisje en ze hebben echt heel veel aan elkaar. Doordat de oudste nog zo klein was toen zijn zusje werd geboren is hij ook nooit jaloers geweest. Altijd heel zorgzaam geweest en af en toe lijkt het wel een tweeling. Eigenlijk pas het laatste jaar dat ze af en toe ook flink ruzie kunnen maken.
Het is echt wel flink pittig de eerste tijd, twee kids in de luiers, bij mij liep de oudste nog niet toen zus werd geboren, puzzelen met slaapjes etc. maar als ik nu weer mocht kiezen had ik het weer zo gedaan, echt!
Maar denk ook echt aan jezelf hoor, zeker in zulke tropen jaren. Kids af en toe uit logeren, als je zoontje naar een kdv of oppas gaat gewoon laten doorgaan als je straks met verlof bent. Voor je lijf is het ook zwaar 2 zwangerschappen zo dicht op elkaar, dus zorg er goed voor!
Maar binnen 1 maand na het stoppen met de pil zwanger van nr 1 en de tweede was ook ongepland. Mijn man is nu gesteriliseerd, dus geen verrassingen meer nu
Ik heb een jongen en een meisje en ze hebben echt heel veel aan elkaar. Doordat de oudste nog zo klein was toen zijn zusje werd geboren is hij ook nooit jaloers geweest. Altijd heel zorgzaam geweest en af en toe lijkt het wel een tweeling. Eigenlijk pas het laatste jaar dat ze af en toe ook flink ruzie kunnen maken.
Het is echt wel flink pittig de eerste tijd, twee kids in de luiers, bij mij liep de oudste nog niet toen zus werd geboren, puzzelen met slaapjes etc. maar als ik nu weer mocht kiezen had ik het weer zo gedaan, echt!
Maar denk ook echt aan jezelf hoor, zeker in zulke tropen jaren. Kids af en toe uit logeren, als je zoontje naar een kdv of oppas gaat gewoon laten doorgaan als je straks met verlof bent. Voor je lijf is het ook zwaar 2 zwangerschappen zo dicht op elkaar, dus zorg er goed voor!
zaterdag 4 april 2015 10:06
Leuk om zo jouw ervaringen te lezen. Zoontje is op dit moment uit logeren, hij logeert regelmatig bij de opa's en oma's en vindt dat geweldig. Hij gaat twee dagen per week naar een kdv en daar heeft ie het heerlijk. Blijven we gewoon doen. En inderdaad, jaloezie zal niet zo'n punt zijn want oudste weet straks niet beter dan dat ie een broertje of zusje heeft. Het komt allemaal wel goed.
Zet m op Biep, de komende tijd, voor jezelf en je gezin, en spui hier als het nodig is oké?
Zet m op Biep, de komende tijd, voor jezelf en je gezin, en spui hier als het nodig is oké?
donderdag 16 april 2015 18:13
Inmiddels heb ik er 6 weken therapie opzitten en het gaat redelijk.
Het eten heb ik aardig op de rit en sinds deze week trekt "de mist " een beetje op en merk ik dat de emoties en gevoel weer fijn terugkomen. En dat vind ik niet leuk.
Het is confronterend en verwarrend, maar ik weet dat het de enige manier is om verder te kunnen, ik zal er toch aan moeten.
Het enige is dat mijn gewicht nog een beetje achter blijft. Vorige week was er 8 ons bij, deze week weer 2 ons af en in totaal zit ik op net + 1 kilo.
Terwijl de basis nu best goed is qua voeding.
Het lastige vind ik dat ik op dit moment de enige in de groep ben met anorexia/ ondergewicht. Ik moet als enige in ondergoed wegen, moet als enige aankomen en heb mijn eetpatroon het meeste op orde (lees, eet het meeste) maar kan nu niet verder naar de intensievere 3 daagse omdat mijn gewicht achterblijft. Ik weet dat alle eetstoornissen dezelfde functie hebben en dat het erg op elkaar lijkt, maar ik voel me toch een beetje een buitenbeentje en vind weinig herkenning. En dat is best lastig.
Af en toe ben ik het vechten een beetje zat en vind ik het vooral lastig om de motivatie vast te houden om nog meer te eten en aan te komen, dan denk ik: ik blijf wel gewoon op dit gewicht, ik eet nu voldoende en blijkbaar is mijn lichaam daar tevreden mee.
Het eten heb ik aardig op de rit en sinds deze week trekt "de mist " een beetje op en merk ik dat de emoties en gevoel weer fijn terugkomen. En dat vind ik niet leuk.
Het is confronterend en verwarrend, maar ik weet dat het de enige manier is om verder te kunnen, ik zal er toch aan moeten.
Het enige is dat mijn gewicht nog een beetje achter blijft. Vorige week was er 8 ons bij, deze week weer 2 ons af en in totaal zit ik op net + 1 kilo.
Terwijl de basis nu best goed is qua voeding.
Het lastige vind ik dat ik op dit moment de enige in de groep ben met anorexia/ ondergewicht. Ik moet als enige in ondergoed wegen, moet als enige aankomen en heb mijn eetpatroon het meeste op orde (lees, eet het meeste) maar kan nu niet verder naar de intensievere 3 daagse omdat mijn gewicht achterblijft. Ik weet dat alle eetstoornissen dezelfde functie hebben en dat het erg op elkaar lijkt, maar ik voel me toch een beetje een buitenbeentje en vind weinig herkenning. En dat is best lastig.
Af en toe ben ik het vechten een beetje zat en vind ik het vooral lastig om de motivatie vast te houden om nog meer te eten en aan te komen, dan denk ik: ik blijf wel gewoon op dit gewicht, ik eet nu voldoende en blijkbaar is mijn lichaam daar tevreden mee.
donderdag 16 april 2015 19:26
Als je op dit gewicht blijft, blijf je ziek. Dat moet je niet willen! Ik kan me goed voorstellen dat het zwaar is en het is jammer dat je weinig herkenning vindt. Heb je wel wat aan de therapeuten? Hoeveel kilo moet je nog voor je naar de intensievere deeltijd mag! Ik zou gewoon je lijst verhogen en als de sodemieter zorgen dat die kilo's er aan komen. Dan kun je verder. Naar dat gezonde gewicht moet je toch.
donderdag 16 april 2015 20:27
Ik moet nog ruim 6 kilo om op het minimale BMI van 19.5 te zitten wat ze aanhouden. Waarschijnlijk mag ik wel iets eerder over naar de driedaagse, de belangrijkste voorwaarde daarvoor is dat het eten onder controle is en in balans in. Maar ze vinden mijn gewicht nu nog te wankel om de intensievere therapie aan te gaan, omdat de ervaring ook is dat er vaak wel een terugval komt als dat start.
Opzich heb ik wel iets aan de therapeuten, maar heb daar geen individueel contact mee. Toevallig gisteren wel een systeemgesprek gehad met mijn man en de psycholoog die ik nog ken van mijn vorige behandeling 10 jaar geleden. Hij kent mijn situatie van vroeger en dat is heel fijn, daar vind ik wel het stukje herkenning en erkenning, maar die gesprekken zijn maar heel incidenteel helaas.
Merk dat ik het heel lastig blijf vinden om mezelf serieus te nemen. Ik heb snel de neiging om te denken dat het wel meevalt en dat ik/het niet zo ernstig is. Heeft ook te maken met de reacties die ik vaak krijg, mensen die niet zien dat ik een ondergewicht heb. En ik eet, dus wat is het probleem?
Maar je hebt wel gelijk, ik weet ook wel dat ik mezelf zo ziek houd en dat veel van die gedachtes juist ook worden veroorzaakt door het ondergewicht.
Ga er vanavond over nadenken welke stappen ik op eetgebied kan zetten om echt vooruitgang te boeken. Misschien moet ik toch grotere stappen nemen en maar gewoon gaan springen. .
Opzich heb ik wel iets aan de therapeuten, maar heb daar geen individueel contact mee. Toevallig gisteren wel een systeemgesprek gehad met mijn man en de psycholoog die ik nog ken van mijn vorige behandeling 10 jaar geleden. Hij kent mijn situatie van vroeger en dat is heel fijn, daar vind ik wel het stukje herkenning en erkenning, maar die gesprekken zijn maar heel incidenteel helaas.
Merk dat ik het heel lastig blijf vinden om mezelf serieus te nemen. Ik heb snel de neiging om te denken dat het wel meevalt en dat ik/het niet zo ernstig is. Heeft ook te maken met de reacties die ik vaak krijg, mensen die niet zien dat ik een ondergewicht heb. En ik eet, dus wat is het probleem?
Maar je hebt wel gelijk, ik weet ook wel dat ik mezelf zo ziek houd en dat veel van die gedachtes juist ook worden veroorzaakt door het ondergewicht.
Ga er vanavond over nadenken welke stappen ik op eetgebied kan zetten om echt vooruitgang te boeken. Misschien moet ik toch grotere stappen nemen en maar gewoon gaan springen. .
vrijdag 17 april 2015 08:09
Ik debk dat je het heel goed doet. Heeft je cyclus ook invloed op je gewicht? Bij mij is dit nl wel zo en daardoor schommelt mijn gewicht met 2 kilo ongeveer. Bovendien maakt het nog uit wat je gegeten hebt de dag coor het wegen en de hoeveelheid vocht dat je vasthoudt.
Kun je vaker individueel met je oude therapeut in gesprek? Wie weet heb je hier meer aan dan alleen de groepstherapie
Kun je vaker individueel met je oude therapeut in gesprek? Wie weet heb je hier meer aan dan alleen de groepstherapie
water en zand
vrijdag 17 april 2015 16:34
Dat was precies de verklaring van de therapeuten gisteren Modder.
Het wegen vorige week was net voor mijn menstruatie en toen was er dus 8 ons bij en met het wegen gisteren was dat net achter de rug (en was er dus 2 ons af)
Zij vonden het dus wel te verklaren.
Heb zelf nooit zo gemerkt dat mijn cyclus veel invloed op mijn gewicht heeft, maar het kan natuurlijk wel.
Thuis weeg ik niet meer omdat ik toch wil proberen om mijn eten niet af te laten hangen van het getalletje op de weegschaal, maar het wegen daar is na de lunch midden op de dag, best lastig dus.
Zou ik best willen vaker met mijn oude therapeut in gesprek, maar hij doet alleen de systeemgesprekken en niet individueel.
Ga het wel aankaarten bij mijn evaluatie volgende week, misschien zijn er toch mogelijkheden.
Het wegen vorige week was net voor mijn menstruatie en toen was er dus 8 ons bij en met het wegen gisteren was dat net achter de rug (en was er dus 2 ons af)
Zij vonden het dus wel te verklaren.
Heb zelf nooit zo gemerkt dat mijn cyclus veel invloed op mijn gewicht heeft, maar het kan natuurlijk wel.
Thuis weeg ik niet meer omdat ik toch wil proberen om mijn eten niet af te laten hangen van het getalletje op de weegschaal, maar het wegen daar is na de lunch midden op de dag, best lastig dus.
Zou ik best willen vaker met mijn oude therapeut in gesprek, maar hij doet alleen de systeemgesprekken en niet individueel.
Ga het wel aankaarten bij mijn evaluatie volgende week, misschien zijn er toch mogelijkheden.
zaterdag 18 april 2015 13:41
Vervelend. Maar uiteindelijk ben je in twee weken dus 6 ons aangekomen en als je nog 6 kilo moet tot je naar de intensieve deeltijd mag, gaat dat nog lang duren. Als ik jou was zou ik mijn lijst ophogen zodat je wat sneller aankomt (5 ons tot een kilo per week), dan zit er inieder geval schot in de zaak.
zondag 19 april 2015 13:01
zondag 19 april 2015 13:22
Eet je nu magere producten die je voor volle kunt vervangen? Dat zou een stap kunnen zijn. Je eet vaak een ijsje toch savonds? Kun je die ook vervangen door bv een bak yoghurt met muesli of noten, gedroogd fruit oid? Heel leuk een cornetto eten maar er zitten nog geen 200 calorieën in... Avocado gaan eten, veel calorieën maar supergezond. Eieren zijn ook goeie tussendoortjes en vullen goed.
Kun je hier iets mee?
Kun je hier iets mee?
water en zand
zondag 19 april 2015 14:26
Dank je Lotte, wat lief dat je dat zegt.
Het is iinderdaad verschrikkelijk moeilijk. Heb jij ook anorexia en heb je wel hulp?
Bedankt voor de tips Modder. Avocado heb ik nog nooit op, geen idee of ik dat lekker vind. Eieren ben ik niet zo'n fan van, hoogstens een gekookt eitje op brood.
Ik eet niet heel veel magere producten. Als ontbijt Brinta met half volle melk, ik zit er wel aan te denken om daar iets in te wijzigen. Het is niet echt een groot ontbijt natuurlijk (250 calorieën ongeveer) en nu het warmer wordt ook niet meer zo heel lekker.
Brood als ontbijt vind ik niet heel lekker, ik dacht zelf aan een goede bak volle yoghurt met crueslie/ mueslie of havermout (overnight oats) met fruit.
En s avonds eet ik idd altijd een ijsje, cornetto of zo'n Hertog portie bakje. Vind ik wel héél lekker,eventueel zou ik eerder op de avond nog wel iets groters kunnen eten.
Vind het heel lastig om nu echt bewust meer te gaan eten om echt aan te komen, mijn eetstoornis vind het makkelijker om het maar zo te houden, want blijkbaar heeft mijn lichaam hier voldoende aan?
Het is iinderdaad verschrikkelijk moeilijk. Heb jij ook anorexia en heb je wel hulp?
Bedankt voor de tips Modder. Avocado heb ik nog nooit op, geen idee of ik dat lekker vind. Eieren ben ik niet zo'n fan van, hoogstens een gekookt eitje op brood.
Ik eet niet heel veel magere producten. Als ontbijt Brinta met half volle melk, ik zit er wel aan te denken om daar iets in te wijzigen. Het is niet echt een groot ontbijt natuurlijk (250 calorieën ongeveer) en nu het warmer wordt ook niet meer zo heel lekker.
Brood als ontbijt vind ik niet heel lekker, ik dacht zelf aan een goede bak volle yoghurt met crueslie/ mueslie of havermout (overnight oats) met fruit.
En s avonds eet ik idd altijd een ijsje, cornetto of zo'n Hertog portie bakje. Vind ik wel héél lekker,eventueel zou ik eerder op de avond nog wel iets groters kunnen eten.
Vind het heel lastig om nu echt bewust meer te gaan eten om echt aan te komen, mijn eetstoornis vind het makkelijker om het maar zo te houden, want blijkbaar heeft mijn lichaam hier voldoende aan?
zondag 19 april 2015 14:43
quote:biep77 schreef op 19 april 2015 @ 14:26:
Dank je Lotte, wat lief dat je dat zegt.
Het is iinderdaad verschrikkelijk moeilijk. Heb jij ook anorexia en heb je wel hulp?
Ja, anorexia.
Al vijftien jaar.
Veel hulp gehad, ook deeltijdtherapie, maar nooit blijvend resultaat.
Op dit moment heb ik wel hulp, maar niet specifiek voor de anorexia.
Ik laat even in het midden waarvoor dan wel, want dat is nogal een verhaal ook, wat in jouw topic niet op z'n plaats is.
quote:Vind het heel lastig om nu echt bewust meer te gaan eten om echt aan te komen, mijn eetstoornis vind het makkelijker om het maar zo te houden, want blijkbaar heeft mijn lichaam hier voldoende aan?Heel, héél erg herkenbaar.
Dank je Lotte, wat lief dat je dat zegt.
Het is iinderdaad verschrikkelijk moeilijk. Heb jij ook anorexia en heb je wel hulp?
Ja, anorexia.
Al vijftien jaar.
Veel hulp gehad, ook deeltijdtherapie, maar nooit blijvend resultaat.
Op dit moment heb ik wel hulp, maar niet specifiek voor de anorexia.
Ik laat even in het midden waarvoor dan wel, want dat is nogal een verhaal ook, wat in jouw topic niet op z'n plaats is.
quote:Vind het heel lastig om nu echt bewust meer te gaan eten om echt aan te komen, mijn eetstoornis vind het makkelijker om het maar zo te houden, want blijkbaar heeft mijn lichaam hier voldoende aan?Heel, héél erg herkenbaar.
You don't have to fit into the format
zondag 19 april 2015 16:26
Heftig Lotte, ook wel een beetje vergelijkbaar met mijn situatie volgens mij.
Ik heb een nieuwe lijst gemaakt die ik morgen ga voorleggen bij de therapie en diëtiste:
Ontbijt: 250 ml volle yoghurt met 50 gr ontbijtgranen (crueslie/ eat natural) , honing en evt wat fruit
Tussendoor: fruit + pakje koek (evergreens, sultana, time out)
Lunch: 3 boterhammen boter + beleg (appelstroop, vleeswaren en zoet)
Tussendoor: fruit + pakje koek (zie boven)
Warme maaltijd: "normaal" + normaal toetje
Tussendoor: cornetto of Hertog bakje ijs
Komt erop neer dat het ontbijt groter wordt, normaal tussendoortje in de middag en een normaal toetje na het eten en eigenlijk moet mijn warme maaltijd ook iiets volwaardiger worden, is nu nog vrij krap.
Wat denken jullie? Voor mijn gevoel is dit echt enorm veel, ik kom op ongeveer 2100 à 2200 kcal per dag uit als ik alles eet.
Ik heb een nieuwe lijst gemaakt die ik morgen ga voorleggen bij de therapie en diëtiste:
Ontbijt: 250 ml volle yoghurt met 50 gr ontbijtgranen (crueslie/ eat natural) , honing en evt wat fruit
Tussendoor: fruit + pakje koek (evergreens, sultana, time out)
Lunch: 3 boterhammen boter + beleg (appelstroop, vleeswaren en zoet)
Tussendoor: fruit + pakje koek (zie boven)
Warme maaltijd: "normaal" + normaal toetje
Tussendoor: cornetto of Hertog bakje ijs
Komt erop neer dat het ontbijt groter wordt, normaal tussendoortje in de middag en een normaal toetje na het eten en eigenlijk moet mijn warme maaltijd ook iiets volwaardiger worden, is nu nog vrij krap.
Wat denken jullie? Voor mijn gevoel is dit echt enorm veel, ik kom op ongeveer 2100 à 2200 kcal per dag uit als ik alles eet.
zondag 19 april 2015 16:48
Je lichaam heeft hier niet genoeg aan want het kan niet herstellen van ondergewicht. Ja, het is heel moeilijk, dat weet ik ook uit ervaring, maar kom op Biep, je hebt een gezin! De optie het zo maar te houden bestaat gewoon niet.
Je kunt bij je ontbijt een glas sap drinken. Bij de lunch een vierde boterham. En een van je drie tussendoortjes een groot tussendoortje maken (van ongeveer 250 calorieën). Dit bovenop de lijst die je net hebt gepost. Probeer dat eens vier weken en kijk wat er gebeurt. Ik denk dat je dan wel stappen kunt maken.
Ja, het is moeilijk, eng, verschrikkelijk, een helse strijd. Maar je hoeft het niet alleen te doen want je hebt therapie en je hebt je man. Maar wel gaaaaaan met die banaan, kom op! Je laat je gezin toch niet verstieren door de eetstoornis?
Je kunt bij je ontbijt een glas sap drinken. Bij de lunch een vierde boterham. En een van je drie tussendoortjes een groot tussendoortje maken (van ongeveer 250 calorieën). Dit bovenop de lijst die je net hebt gepost. Probeer dat eens vier weken en kijk wat er gebeurt. Ik denk dat je dan wel stappen kunt maken.
Ja, het is moeilijk, eng, verschrikkelijk, een helse strijd. Maar je hoeft het niet alleen te doen want je hebt therapie en je hebt je man. Maar wel gaaaaaan met die banaan, kom op! Je laat je gezin toch niet verstieren door de eetstoornis?
zondag 19 april 2015 18:36
Denk je dat echt Lizzie? Zal ik niet gaan aankomen van de lijst die ik plaatste?
Men, ik vind het zooo moeilijk. .
Ergens weet ik wel dat je gelijk hebt, ik móet het een kans gaan geven en gewoon doen maar ik ben zó bang. Ik denk echt dat ik kilo's per week aan ga komen van die hoeveelheid.
Aan de andere kant wil ik ook niet gaan aankomen van een minimale hoeveelheid, ik wil ook uit die spaarstand en gewoon weer alles durven eten zonder bang te zijn om er gelijk dik van te worden.
Men, ik vind het zooo moeilijk. .
Ergens weet ik wel dat je gelijk hebt, ik móet het een kans gaan geven en gewoon doen maar ik ben zó bang. Ik denk echt dat ik kilo's per week aan ga komen van die hoeveelheid.
Aan de andere kant wil ik ook niet gaan aankomen van een minimale hoeveelheid, ik wil ook uit die spaarstand en gewoon weer alles durven eten zonder bang te zijn om er gelijk dik van te worden.
zondag 19 april 2015 18:49
Je hebt gelijk, helemaal gelijk.
Het heeft geen zin om het uit te stellen en er is geen andere optie.
Ik ga het doen! Opnieuw een lijst maken met jouw toevoegingen en deze morgen voorleggen. Ben wel beetje bang dat ze er moeilijk over gaan doen, want ze zijn nogal van de niet te grote stappen maken en de lat niet te hoog leggen, maar ergens weet ik dat dit voor mij beter gaat werken.
Dank je wel! Mag ik hier af en toe komen spuien als ik tegen het plafond vlieg?
Hoe gaat het nu met jou trouwens? Ook met de zwangerschap? Misselijkheid al wat minder en lukt het eten. ?
Het heeft geen zin om het uit te stellen en er is geen andere optie.
Ik ga het doen! Opnieuw een lijst maken met jouw toevoegingen en deze morgen voorleggen. Ben wel beetje bang dat ze er moeilijk over gaan doen, want ze zijn nogal van de niet te grote stappen maken en de lat niet te hoog leggen, maar ergens weet ik dat dit voor mij beter gaat werken.
Dank je wel! Mag ik hier af en toe komen spuien als ik tegen het plafond vlieg?
Hoe gaat het nu met jou trouwens? Ook met de zwangerschap? Misselijkheid al wat minder en lukt het eten. ?
zondag 19 april 2015 20:50
Ik vind dit ook nog niet echt een aankomlijst... Dus ik sluit me aan bij Lizzie. Ooit, toen ik een aankomlijst at, moest ik 6 boterhammen eten, een toetje (geen joghurt), een avondmaaltijd mét saus/jus (doe je dat al) en naast het 3e tdtje in de avond nog een bak volle joghurt met cruesli.
Daarnaast, en dat zijn de kleine dingetjes: je broodbeleg: wat doe je op je brood? Pindakaas of appelstroop? Smeer je boter?
Hoe ziet die avondmaaltijd er dan uit?
Het is een verschrikkelijke strijd, maar bedenk je dat je jezelf voor de gek houdt de hele tijd... Je bedenkt vanalles (de eetstoornis), maar klopt het ook?
Sterkte!
Daarnaast, en dat zijn de kleine dingetjes: je broodbeleg: wat doe je op je brood? Pindakaas of appelstroop? Smeer je boter?
Hoe ziet die avondmaaltijd er dan uit?
Het is een verschrikkelijke strijd, maar bedenk je dat je jezelf voor de gek houdt de hele tijd... Je bedenkt vanalles (de eetstoornis), maar klopt het ook?
Sterkte!
zondag 19 april 2015 21:27
Ann, ik smeer wel boter (halvarine) maar eet geen heel calorierijk beleg (meestal 1 appelstroop, 1 kipfilet en 1 hagelslag)
En de avond maaltijd blijf ik wel lastig vinden, meestal wel voldoende groente en bij broccoli/ bloemkool een lepel saus, 2 aardappels met beetje jus en gewoon istuk vlees of vega. Maar eenpans gerechten etc vind ik lastig, ik weet dat ik dan niet voldoende opschep (denk helft van wat moet)
En normale toetjes eet ik ook niet, hoogstens yoghurt met fruit oid.
Dus er is nog genoeg winst te behalen in de basis.
Calorierijk drinken vind ik ook heel moeilijk, over die angst ben ik eigenlijk nooit echt heen gekomen. Dat is ook de reden dat ik bij het ontbijt kies.voor zuivel met ontbijtgranen, ik vind het heel moeilijk om naast mijn brood een glas melk te drinken en wil wel aan mijn zuivel komen.
Ik word zo doodmoe van mijn eigen gedachten en getwijfel: (
Heb al honderd lijstjes gemaakt vandaag en wil zo graag de knoop doorhakken voor morgen, ook voor de rust in mijn hoofd.
Bah, het is zo'n klote ziekte!
En de avond maaltijd blijf ik wel lastig vinden, meestal wel voldoende groente en bij broccoli/ bloemkool een lepel saus, 2 aardappels met beetje jus en gewoon istuk vlees of vega. Maar eenpans gerechten etc vind ik lastig, ik weet dat ik dan niet voldoende opschep (denk helft van wat moet)
En normale toetjes eet ik ook niet, hoogstens yoghurt met fruit oid.
Dus er is nog genoeg winst te behalen in de basis.
Calorierijk drinken vind ik ook heel moeilijk, over die angst ben ik eigenlijk nooit echt heen gekomen. Dat is ook de reden dat ik bij het ontbijt kies.voor zuivel met ontbijtgranen, ik vind het heel moeilijk om naast mijn brood een glas melk te drinken en wil wel aan mijn zuivel komen.
Ik word zo doodmoe van mijn eigen gedachten en getwijfel: (
Heb al honderd lijstjes gemaakt vandaag en wil zo graag de knoop doorhakken voor morgen, ook voor de rust in mijn hoofd.
Bah, het is zo'n klote ziekte!
zondag 19 april 2015 22:09
Ik ben zelf nog steeds -in periodes waar het minder gaat - gebaat bij zo min mogelijk speling. Je kunt nu nog uren nadenken over je lijst - maar wat levert dat je op? In principe weet je waar je nog kunt uitbreiden extra en waar je nog in de maaltijden zelf een tandje erbij moet zetten. En kijk.. als het zo makkelijk was, had je het allang gedaan. Dus...misschien voor nu laten rusten, en het dan bespreken in therapie of met therapeut/dietist en maak je daar je lijst en duidelijke afspraken.
Want al dat gepieker kost ook energie ...
Want al dat gepieker kost ook energie ...
