Relaties
alle pijlers
verwarrend
vrijdag 24 april 2015 22:03
Hoi,
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
Ik heb al meerdere topics geopend en meestal helpt het me wel vandaar opnieuw een topic om even van gedachten te wisselen.
Ik heb borderlineachtige klachten en kan nogal ver gaan in negatieve gedachten. Meestal houd ik deze voor me omdat mensen hier niet zo goed tegen kunnen. Als dit overheerst trek ik me terug totdat ik me beter voel, juist om anderen niet te belasten ermee. Voornamelijk mensen die dicht bij me staan laat ik hierin niet te dichtbij.
nu ben ik bezig met therapie om wat meer opener hierin te worden. Laatst had ik een gesprek met mijn vriend hierover en gaf ik wat bloot over die negatieve gedachten (ook op aanraden van therapie om mezelf niet teveel te isoleren). Ik kan zeer zwart wit denken en schijnbaar erg ver gaan in mijn gedachtengang. In het gesprek wat we hadden uitte ik wat me bezig hield omdat hij aangaf dat ik alles eerlijk kon zeggen waardoor ik dus het vertrouwen had om open te zijn. Waarschijnlijk ging ik wat te ver in het open zijn van mijn gedachten want hij gaf aan dat hij vond dat ik te negatief dacht en dat dit ten kostte ging van ons en hij wilde eigenlijk niet zo ver gaan als dat ik ging.
Dus nu ben ik in de war, ik laat zien wat er in me omgaat maar wordt eigenlijk gelijk weer afgestraft op het laten zien van dit stuk. waardoor ik dus weer schiet in de zelfbescherming van maar niks meer laten zien van wat me bezig houdt en me weer terug trek hierin. Is dit logisch of totaal niet? en hoe gaan jullie om met zware gedachten, negatieve gevoelens en in hoeverre deel je dit?
vrijdag 24 april 2015 23:32
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:28:
[...]
Dan ben ik dus net zover als voordat ik in therapie ging. Want mijn grens ligt heel ver en de grenzen van de mensen die ik meegemaakt heb liggen op een hele andere lijn. Is ook niet erg. Het verschaft juist duidelijkheid. Wat prima is!
Nee, ieder mens heeft grenzen die ver liggen. Alleen als je in de groep wil passen (aan jou de keus), houd je soms je mening wat voor je. En laat je je grens wat vieren.
En soms hoor je iets van vrienden, waar je het absoluut Niet mee eens bent, maar houd je je mond. Omdat je weet, dat je niet pgelijk hebt, maar gewoon een mening.
[...]
Dan ben ik dus net zover als voordat ik in therapie ging. Want mijn grens ligt heel ver en de grenzen van de mensen die ik meegemaakt heb liggen op een hele andere lijn. Is ook niet erg. Het verschaft juist duidelijkheid. Wat prima is!
Nee, ieder mens heeft grenzen die ver liggen. Alleen als je in de groep wil passen (aan jou de keus), houd je soms je mening wat voor je. En laat je je grens wat vieren.
En soms hoor je iets van vrienden, waar je het absoluut Niet mee eens bent, maar houd je je mond. Omdat je weet, dat je niet pgelijk hebt, maar gewoon een mening.
vrijdag 24 april 2015 23:35
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:30:
[...]
Maar als iemand aangeeft dat ze graag willen weten wat je bezighoudt en je het verteld moeten ze toch ook niet achteraf gaan lopen janken dat het te ver gaat en ze het niet aan kunnen?? Vraag het dan niet.Hoe kan iemand die oprecht een vraag stelt weten welk antwoord er gaat komen en dan ook nog weten of zij in staat zijn om jouw antwoord te plaatsen? Dat kan toch alleen maar als jij het antwoord hebt gegeven? Hoe komt het dat jij mogelijk onvermogen bij een ander ervaart als persoonlijke afwijzing? En dan vervolgens ervoor kiest om over te gaan op termen als janken? Men kan niet weten wat je gaat zeggen en ja het kan en mag een ander te ver gaan wat er wordt gezegd en aan jou wat je ermee doet: het op jezelf betrekken, het dus als een persoonlijke afwijzing ervaren en er dus zelf mee aan de haal gaan. Of je laat het waar het hoort; namelijk bij degene die aangeeft dat jouw woorden als overweldigend worden ervaren. En ja ook dat kan en mag iemand ervaren en vinden.
[...]
Maar als iemand aangeeft dat ze graag willen weten wat je bezighoudt en je het verteld moeten ze toch ook niet achteraf gaan lopen janken dat het te ver gaat en ze het niet aan kunnen?? Vraag het dan niet.Hoe kan iemand die oprecht een vraag stelt weten welk antwoord er gaat komen en dan ook nog weten of zij in staat zijn om jouw antwoord te plaatsen? Dat kan toch alleen maar als jij het antwoord hebt gegeven? Hoe komt het dat jij mogelijk onvermogen bij een ander ervaart als persoonlijke afwijzing? En dan vervolgens ervoor kiest om over te gaan op termen als janken? Men kan niet weten wat je gaat zeggen en ja het kan en mag een ander te ver gaan wat er wordt gezegd en aan jou wat je ermee doet: het op jezelf betrekken, het dus als een persoonlijke afwijzing ervaren en er dus zelf mee aan de haal gaan. Of je laat het waar het hoort; namelijk bij degene die aangeeft dat jouw woorden als overweldigend worden ervaren. En ja ook dat kan en mag iemand ervaren en vinden.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:40
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 23:35:
[...]
Hoe kan iemand die oprecht een vraag stelt weten welk antwoord er gaat komen en dan ook nog weten of zij in staat zijn het antwoord te plaatsen? Dat kan toch alleen maar als het antwoord wordt gegeven? Hoe komt het dat jij mogelijk onvermogen bij een ander ervaart als persoonlijke afwijzing? En dan vervolgens ervoor kiest om over te gaan op termen als janken? Men kan niet weten wat je gaat zeggen en ja het kan en mag een ander te ver gaan wat er wordt gezegd en aan jou wat je ermee doet: het op jezelf betrekken of het laten waar het hoort.Als iemand aangeeft dat ik me meer open moet stellen omdat het anders niet ten goede komt van de relatie en wanneer ik dat doe er ook aangegeven wordt dat het niet ten goede is van de relatie ik dus in een positie gedrukt wordt waardoor ik geen kant meer op kan. Want wat ik ook zeg dat is fout. En het maakt me niet uit dat mensen vinden dat ik te ver ga in mijn gedachte, wel dat wanneer ze vragen om die gedachte te uiten er aan gegeven wordt dat dit teveel is en ze er niet mee kunnen dealen. Dan geef ik me alleen maar bloot om weer teleurgesteld te worden en dat is me vaak genoeg overkomen om daar zeer boos en gefrustreerd over te raken als ik weer in die valkuil trap.
[...]
Hoe kan iemand die oprecht een vraag stelt weten welk antwoord er gaat komen en dan ook nog weten of zij in staat zijn het antwoord te plaatsen? Dat kan toch alleen maar als het antwoord wordt gegeven? Hoe komt het dat jij mogelijk onvermogen bij een ander ervaart als persoonlijke afwijzing? En dan vervolgens ervoor kiest om over te gaan op termen als janken? Men kan niet weten wat je gaat zeggen en ja het kan en mag een ander te ver gaan wat er wordt gezegd en aan jou wat je ermee doet: het op jezelf betrekken of het laten waar het hoort.Als iemand aangeeft dat ik me meer open moet stellen omdat het anders niet ten goede komt van de relatie en wanneer ik dat doe er ook aangegeven wordt dat het niet ten goede is van de relatie ik dus in een positie gedrukt wordt waardoor ik geen kant meer op kan. Want wat ik ook zeg dat is fout. En het maakt me niet uit dat mensen vinden dat ik te ver ga in mijn gedachte, wel dat wanneer ze vragen om die gedachte te uiten er aan gegeven wordt dat dit teveel is en ze er niet mee kunnen dealen. Dan geef ik me alleen maar bloot om weer teleurgesteld te worden en dat is me vaak genoeg overkomen om daar zeer boos en gefrustreerd over te raken als ik weer in die valkuil trap.
vrijdag 24 april 2015 23:44
Maar waarom laat jij je hiertoe verleiden dan? Ben jij verplicht om bij een man/jongen te blijven die jouw denken afserveert en het benoemt als 'zeiken' (zoals je net ergens zelf aangaf). Misschien past deze jongen niet zo goed bij je? Waarom de moeite doen als hij eisen stelt en vervolgens de pogingen van jou tot de gewenste gelijkwaardigheid afserveert? Is hij wel een échte vriend van jou? Of is hij alleen maar 'jouw vriend'?
Waarom is het nodig om eisen te stellen in een relatie? Als het goed is herkennen mensen elkaar en vullen mensen elkaar aan in een relatie en is het niet de bedoeling van een relatie om elkaar te veranderen. En al helemaal niet op een eisende wijze, het klinkt een beetje als eenrichtingsverkeer.
Waarom is het nodig om eisen te stellen in een relatie? Als het goed is herkennen mensen elkaar en vullen mensen elkaar aan in een relatie en is het niet de bedoeling van een relatie om elkaar te veranderen. En al helemaal niet op een eisende wijze, het klinkt een beetje als eenrichtingsverkeer.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 24 april 2015 23:48
quote:Enn schreef op 24 april 2015 @ 23:44:
Maar waarom laat jij je hiertoe verleiden dan? Ben jij verplicht om bij een man/jongen te blijven die jouw denken afserveert en het benoemt als 'zeiken' (zoals je net ergens zelf aangaf). Misschien past deze jongen niet zo goed bij je? Waarom de moeite doen als hij eisen stelt en vervolgens de pogingen van jou tot de gewenste gelijkwaardigheid afserveert? Is hij wel een échte vriend van jou? Of is hij alleen maar 'jouw vriend'?
Eens
Mijn man zou nooit zeggen, dat ik zeik. Hij begrijpt me niet altijd, maar we respecteren elkaars grenzen/gevoelens
Maar waarom laat jij je hiertoe verleiden dan? Ben jij verplicht om bij een man/jongen te blijven die jouw denken afserveert en het benoemt als 'zeiken' (zoals je net ergens zelf aangaf). Misschien past deze jongen niet zo goed bij je? Waarom de moeite doen als hij eisen stelt en vervolgens de pogingen van jou tot de gewenste gelijkwaardigheid afserveert? Is hij wel een échte vriend van jou? Of is hij alleen maar 'jouw vriend'?
Eens
Mijn man zou nooit zeggen, dat ik zeik. Hij begrijpt me niet altijd, maar we respecteren elkaars grenzen/gevoelens
vrijdag 24 april 2015 23:48
Waarom is het nodig om eisen te stellen in een relatie? Als het goed is herkennen mensen elkaar en vullen mensen elkaar aan in een relatie en is het niet de bedoeling van een relatie om elkaar te veranderen. En al helemaal niet op een eisende wijze, het klinkt een beetje als eenrichtingsverkeer. Maar wellicht heeft hij wel precies hetzelfde gevoel en dat zou dan betekenen dat jullie niet zo goed bij elkaar aansluiten.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 april 2015 00:02
En waarschijnlijk is het gewoon zo dat ik veel te ver doordenk en niemand die gedachtes aan kan waardoor ik bij niemand echt pas. Waardoor ik dus beter die gedachte voor me kan houden en om toch nog een redelijk normaal contact met anderen te kunnen hebben en daardoor mezelf minder echt te laten zien. Het spelletje mee te spelen. Wat het uiteindelijk ook gewoon is om een geaccepteerder leven te hebben waardoor het voor mij ook makkelijker wordt aan de oppervlakte. En wat er werkelijk speelt gewoon te laten ergens wat uiteindelijk bedolven wordt en waar niemand meer bij kan. Zodat ik toch mee kan gaan in wat algemeen geaccepteerd wordt en waardoor ik algemeen geaccepteerd word.
zaterdag 25 april 2015 00:19
quote:tjengaz schreef op 24 april 2015 @ 23:57:
dus de conclusie is of jullie passen niet bij elkaar of ik draaf te ver door.
Dan houd ik het wel bij te ver doordraven.
Mooi en vind dan niet dat hij zijn grenzen niet kan en mag aangeven. Jouw denken gaat hem boven zijn pet en dat kan en mag. Kan je het delen van dit denken niet beter met een meer gelijkdenkenden doen? Bijvoorbeeld een vriendin of familielid?
dus de conclusie is of jullie passen niet bij elkaar of ik draaf te ver door.
Dan houd ik het wel bij te ver doordraven.
Mooi en vind dan niet dat hij zijn grenzen niet kan en mag aangeven. Jouw denken gaat hem boven zijn pet en dat kan en mag. Kan je het delen van dit denken niet beter met een meer gelijkdenkenden doen? Bijvoorbeeld een vriendin of familielid?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 april 2015 00:23
quote:tjengaz schreef op 25 april 2015 @ 00:02:
En waarschijnlijk is het gewoon zo dat ik veel te ver doordenk en niemand die gedachtes aan kan waardoor ik bij niemand echt pas. Waardoor ik dus beter die gedachte voor me kan houden en om toch nog een redelijk normaal contact met anderen te kunnen hebben en daardoor mezelf minder echt te laten zien. Het spelletje mee te spelen. Wat het uiteindelijk ook gewoon is om een geaccepteerder leven te hebben waardoor het voor mij ook makkelijker wordt aan de oppervlakte. En wat er werkelijk speelt gewoon te laten ergens wat uiteindelijk bedolven wordt en waar niemand meer bij kan. Zodat ik toch mee kan gaan in wat algemeen geaccepteerd wordt en waardoor ik algemeen geaccepteerd word.
Hou nou toch es op met dat geslachtoffer. Er schrijven sowieso al meerdere gelijkdenkenden met je mee in dit topic en jij gaat maar door over dat je de enige bent, en dat je het voor je moet houden want anders gaan ze je voor gek verklaren. Zo bijzonder ben je echt niet. Want jij bent dus niet zo verschrikkelijk andersdenkend dan anderen maar dus blijkbaar net wel een beetje andersdenkend dan de mensen in jouw directe omgeving. Nou en? Dan zorg je er dus voor dat je mensen die je vanaf nu ontmoet jouw denken en zijn herkennen. En het is het denk ik niet verstandig om zaken zo te draaien zodat ze als een excuus voor jou gaan zijn om vóóral geen contact meer met anderen te hoeven aangaan. Met als gevolg dat jij je dus weer in jouw 'gekte' (voor jou veilig) af kan zonderen.
Je lijkt het zo wel te gebruiken en dat moet je niet doen joh.
Zonde.
En waarschijnlijk is het gewoon zo dat ik veel te ver doordenk en niemand die gedachtes aan kan waardoor ik bij niemand echt pas. Waardoor ik dus beter die gedachte voor me kan houden en om toch nog een redelijk normaal contact met anderen te kunnen hebben en daardoor mezelf minder echt te laten zien. Het spelletje mee te spelen. Wat het uiteindelijk ook gewoon is om een geaccepteerder leven te hebben waardoor het voor mij ook makkelijker wordt aan de oppervlakte. En wat er werkelijk speelt gewoon te laten ergens wat uiteindelijk bedolven wordt en waar niemand meer bij kan. Zodat ik toch mee kan gaan in wat algemeen geaccepteerd wordt en waardoor ik algemeen geaccepteerd word.
Hou nou toch es op met dat geslachtoffer. Er schrijven sowieso al meerdere gelijkdenkenden met je mee in dit topic en jij gaat maar door over dat je de enige bent, en dat je het voor je moet houden want anders gaan ze je voor gek verklaren. Zo bijzonder ben je echt niet. Want jij bent dus niet zo verschrikkelijk andersdenkend dan anderen maar dus blijkbaar net wel een beetje andersdenkend dan de mensen in jouw directe omgeving. Nou en? Dan zorg je er dus voor dat je mensen die je vanaf nu ontmoet jouw denken en zijn herkennen. En het is het denk ik niet verstandig om zaken zo te draaien zodat ze als een excuus voor jou gaan zijn om vóóral geen contact meer met anderen te hoeven aangaan. Met als gevolg dat jij je dus weer in jouw 'gekte' (voor jou veilig) af kan zonderen.
Je lijkt het zo wel te gebruiken en dat moet je niet doen joh.
Zonde.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 april 2015 00:47
zaterdag 25 april 2015 00:58
