Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
zondag 8 maart 2015 14:12
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 12:45:
[...]
Dit soort topics sluipen erin. In het echte leven krijg ik ook zeer gemotiveerde mensen die mijn hulp vragen om 1 minuut voor 12. Dan ga ik ook samen met hen zo vlug mogelijk aan de slag. Alleen kan ik in het echte leven 'tests' inbouwen om te zien of iemand het echt meent of niet. Bijvoorbeeld door de post naar mij door te sturen, mij de meterstanden door te geven of door het resterende geld van de bankrekening over te maken naar de nieuwe rekening. Als dat dan lastig gaat, kan ik al inschatten hoe het vervolg zal gaan.
Op het forum moet ik echt leren hoe en waar ik die tests hier voor mezelf in kan bouwen. Ik ben een ras optimist. Zal ik altijd blijven, no matter what. Ben in dit topic al eens een tijd gestopt te schrijven. Misschien is het nu opnieuw tijd voor mij. Wederom zie ik niet hoe ik nu nog iets nieuws kan toevoegen aan mijn eindeloze stroom van tips, adviezen en handreikingen. Met jou post kan ik het nu plaatsen. Alleen nu nog leren hoe ik het zélf kan inzien
Op het moment dat ik frustratie voel of me kwaad begin te maken dat iemand het niet ziet/snapt/begrijpt etc. dan zie ik in dat ik mezelf in de weg sta en diegene helemaal niet verder help of beter gezegd: mijn onkunde om te helpen zie ik dan in. En of diegene dan uit onwil/onmacht/onkunde niet verder komt, dat is dan iets wat bij die persoon ligt om te onderzoeken.
Hoe werkt het bij jou Doreia?
[...]
Dit soort topics sluipen erin. In het echte leven krijg ik ook zeer gemotiveerde mensen die mijn hulp vragen om 1 minuut voor 12. Dan ga ik ook samen met hen zo vlug mogelijk aan de slag. Alleen kan ik in het echte leven 'tests' inbouwen om te zien of iemand het echt meent of niet. Bijvoorbeeld door de post naar mij door te sturen, mij de meterstanden door te geven of door het resterende geld van de bankrekening over te maken naar de nieuwe rekening. Als dat dan lastig gaat, kan ik al inschatten hoe het vervolg zal gaan.
Op het forum moet ik echt leren hoe en waar ik die tests hier voor mezelf in kan bouwen. Ik ben een ras optimist. Zal ik altijd blijven, no matter what. Ben in dit topic al eens een tijd gestopt te schrijven. Misschien is het nu opnieuw tijd voor mij. Wederom zie ik niet hoe ik nu nog iets nieuws kan toevoegen aan mijn eindeloze stroom van tips, adviezen en handreikingen. Met jou post kan ik het nu plaatsen. Alleen nu nog leren hoe ik het zélf kan inzien
Op het moment dat ik frustratie voel of me kwaad begin te maken dat iemand het niet ziet/snapt/begrijpt etc. dan zie ik in dat ik mezelf in de weg sta en diegene helemaal niet verder help of beter gezegd: mijn onkunde om te helpen zie ik dan in. En of diegene dan uit onwil/onmacht/onkunde niet verder komt, dat is dan iets wat bij die persoon ligt om te onderzoeken.
Hoe werkt het bij jou Doreia?
zondag 8 maart 2015 15:10
quote:Sensy12 schreef op 08 maart 2015 @ 10:16:
[...]
Jij bent dat ook; niet alleen een lieverd maar jij zegt dingen die anderen denken maar niet durven uit te spreken. Dat doe je consequent of men het nu eens met je is of dat je er op wordt aangevallen. Daar heb ik weer bewondering voor.Wat lief dat je dat zegt, ik vind het leukste hier dat er zoveel verschillende meningen kunnen zijn die op allerlei manieren geventileerd worden. Maar mijn grootste zwak zit bij mensen die niet te veel psychologiseren maar met hun hart spreken. Je haalt ze er altijd tussen uit. Dat zijn de mensen die de wereld mooier maken.
[...]
Jij bent dat ook; niet alleen een lieverd maar jij zegt dingen die anderen denken maar niet durven uit te spreken. Dat doe je consequent of men het nu eens met je is of dat je er op wordt aangevallen. Daar heb ik weer bewondering voor.Wat lief dat je dat zegt, ik vind het leukste hier dat er zoveel verschillende meningen kunnen zijn die op allerlei manieren geventileerd worden. Maar mijn grootste zwak zit bij mensen die niet te veel psychologiseren maar met hun hart spreken. Je haalt ze er altijd tussen uit. Dat zijn de mensen die de wereld mooier maken.
zondag 8 maart 2015 15:25
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 12:45:
[...]
Alleen nu nog leren hoe ik het zélf kan inzien
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
[...]
Alleen nu nog leren hoe ik het zélf kan inzien
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
zondag 8 maart 2015 16:39
quote:waterplant schreef op 08 maart 2015 @ 15:25:
[...]
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
[...]
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
zondag 8 maart 2015 19:26
quote:Sensy12 schreef op 08 maart 2015 @ 14:12:
[...]
Op het moment dat ik frustratie voel of me kwaad begin te maken dat iemand het niet ziet/snapt/begrijpt etc. dan zie ik in dat ik mezelf in de weg sta en diegene helemaal niet verder help of beter gezegd: mijn onkunde om te helpen zie ik dan in. En of diegene dan uit onwil/onmacht/onkunde niet verder komt, dat is dan iets wat bij die persoon ligt om te onderzoeken.
Hoe werkt het bij jou Doreia?
Eigenlijk is het helemaal niet gek dat ik toch door blijf gaan, ondanks het gebrek aan (zoals ik het zie) progressie. Mijn cliënten hebben een contract met mij getekend of zijn via de rechtbank onder mijn bewind. Die zal ik dus blijven helpen, wat ze ook doen of niet doen. Echt in hele erge gevallen zal ik het contract opzeggen of mijn ontslag indienen. Maar tot dat moment gaat mijn hulp tot op een heel laag pitje, namelijk het stabiel houden van de begroting en het in de gaten houden van de beslagvrije voet. En dat is het. Daarbuiten mogen ze doen en laten wat ze willen, zal mij niets bommen dan. Hun leven. En op het moment dat ze het licht zien, gaan we weer verder met meer eruit halen om een betere toekomst op te bouwen. Maar het punt is, ik blijf wel helpen.
Hier op het forum dus ook. Ik blijf luisteren en helpen, zolang de TO blijft posten. Ik moet mezelf toestemming geven om het 'contract' wat ik eenzijdig heb opgesteld in mijn gevoel, gewoon zonder opgaaf van redenen te mogen opzeggen. Dat is mijn leerdoel.
Ik ben in dit topic inmiddels gestopt met fanatiek nadenken om andere wegen in te slaan of te proberen. Ik blijf lezen en de laatste tijd, eigenlijk sinds het zoenmanopbiechtverhaal en de vrijdag erop, dat vriend niets van zich liet horen, reageer ik pinniger en korter. Ik denk dat ik in dit stadium nog minder begripvol ga reageren op Klokje, omdat het in mijn ogen weinig zin heeft. Iemand die zo impulsief, zonder nadenken schiet zonder eerst vragen te stellen en dit al een jaar etaleert op dit forum, dan zijn mijn mogelijkheden wel uitgeput. Inmiddels neem ik posts ook ter kennisgeving aan en reageer ik niet meer elke keer om te laten zien dat ik het heb gelezen.
Ik zou heel graag progressie willen zien bij Klokje, maar Waterplant, je zou zomaar eens gelijk kunnen hebben over dat stilstand ook heel fijn is. Waarom zou Klokje hier bruut eerlijk kunnen zijn, terwijl ze bij de groep die ze al 20 jaar heeft, zo gesloten is als een oester?
[...]
Op het moment dat ik frustratie voel of me kwaad begin te maken dat iemand het niet ziet/snapt/begrijpt etc. dan zie ik in dat ik mezelf in de weg sta en diegene helemaal niet verder help of beter gezegd: mijn onkunde om te helpen zie ik dan in. En of diegene dan uit onwil/onmacht/onkunde niet verder komt, dat is dan iets wat bij die persoon ligt om te onderzoeken.
Hoe werkt het bij jou Doreia?
Eigenlijk is het helemaal niet gek dat ik toch door blijf gaan, ondanks het gebrek aan (zoals ik het zie) progressie. Mijn cliënten hebben een contract met mij getekend of zijn via de rechtbank onder mijn bewind. Die zal ik dus blijven helpen, wat ze ook doen of niet doen. Echt in hele erge gevallen zal ik het contract opzeggen of mijn ontslag indienen. Maar tot dat moment gaat mijn hulp tot op een heel laag pitje, namelijk het stabiel houden van de begroting en het in de gaten houden van de beslagvrije voet. En dat is het. Daarbuiten mogen ze doen en laten wat ze willen, zal mij niets bommen dan. Hun leven. En op het moment dat ze het licht zien, gaan we weer verder met meer eruit halen om een betere toekomst op te bouwen. Maar het punt is, ik blijf wel helpen.
Hier op het forum dus ook. Ik blijf luisteren en helpen, zolang de TO blijft posten. Ik moet mezelf toestemming geven om het 'contract' wat ik eenzijdig heb opgesteld in mijn gevoel, gewoon zonder opgaaf van redenen te mogen opzeggen. Dat is mijn leerdoel.
Ik ben in dit topic inmiddels gestopt met fanatiek nadenken om andere wegen in te slaan of te proberen. Ik blijf lezen en de laatste tijd, eigenlijk sinds het zoenmanopbiechtverhaal en de vrijdag erop, dat vriend niets van zich liet horen, reageer ik pinniger en korter. Ik denk dat ik in dit stadium nog minder begripvol ga reageren op Klokje, omdat het in mijn ogen weinig zin heeft. Iemand die zo impulsief, zonder nadenken schiet zonder eerst vragen te stellen en dit al een jaar etaleert op dit forum, dan zijn mijn mogelijkheden wel uitgeput. Inmiddels neem ik posts ook ter kennisgeving aan en reageer ik niet meer elke keer om te laten zien dat ik het heb gelezen.
Ik zou heel graag progressie willen zien bij Klokje, maar Waterplant, je zou zomaar eens gelijk kunnen hebben over dat stilstand ook heel fijn is. Waarom zou Klokje hier bruut eerlijk kunnen zijn, terwijl ze bij de groep die ze al 20 jaar heeft, zo gesloten is als een oester?
anoniem_183335 wijzigde dit bericht op 08-03-2015 19:29
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zondag 8 maart 2015 19:57
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 19:26:
[...]
.Waarom zou Klokje hier bruut eerlijk kunnen zijn, terwijl ze bij de groep die ze al 20 jaar heeft, zo gesloten is als een oester?
Tja. Wat me wel opviel is dat toen de vorige keer kritiek kwam ineens de verkering weer aan was. Een nieuwe ontwikkeling voor de lezers, het kwam precies zo uit dat toen net deze topic in kakte het weer volop nieuw leven werd ingeblazen.
Jij zal als geen ander weten dat mensen uit patronen bestaan. We denken uniek te zijn en toch weet jij ook vaak al na een paar gesprekken hoe een traject gaat verlopen bij iemand. Heel af en toe wordt je verrast maar over het algemeen.....
[...]
.Waarom zou Klokje hier bruut eerlijk kunnen zijn, terwijl ze bij de groep die ze al 20 jaar heeft, zo gesloten is als een oester?
Tja. Wat me wel opviel is dat toen de vorige keer kritiek kwam ineens de verkering weer aan was. Een nieuwe ontwikkeling voor de lezers, het kwam precies zo uit dat toen net deze topic in kakte het weer volop nieuw leven werd ingeblazen.
Jij zal als geen ander weten dat mensen uit patronen bestaan. We denken uniek te zijn en toch weet jij ook vaak al na een paar gesprekken hoe een traject gaat verlopen bij iemand. Heel af en toe wordt je verrast maar over het algemeen.....
zondag 8 maart 2015 19:58
quote:waterplant schreef op 08 maart 2015 @ 19:57:
[...]
Tja. Wat me wel opviel is dat toen de vorige keer kritiek kwam ineens de verkering weer aan was. Een nieuwe ontwikkeling voor de lezers, het kwam precies zo uit dat toen net dit topic in kakte het weer volop nieuw leven werd ingeblazen.
Jij zal als geen ander weten dat mensen uit patronen bestaan. We denken uniek te zijn en toch weet jij ook vaak al na een paar gesprekken hoe een traject gaat verlopen bij iemand. Heel af en toe wordt je verrast maar over het algemeen.....
[...]
Tja. Wat me wel opviel is dat toen de vorige keer kritiek kwam ineens de verkering weer aan was. Een nieuwe ontwikkeling voor de lezers, het kwam precies zo uit dat toen net dit topic in kakte het weer volop nieuw leven werd ingeblazen.
Jij zal als geen ander weten dat mensen uit patronen bestaan. We denken uniek te zijn en toch weet jij ook vaak al na een paar gesprekken hoe een traject gaat verlopen bij iemand. Heel af en toe wordt je verrast maar over het algemeen.....
zondag 8 maart 2015 21:44
Je hebt gelijk Waterplant. Maar misschien (is de rasoptimist weer!) zijn Klokjes stappen wel zo langzaam dat het niet geschikt is voor een topic op een forum. Wellicht is dit medium daar te vluchtig voor. Misschien wil je als lezer graag snellere progressie zien. Het duurt soms jaren voor iemand echt het licht ziet en verandert. Het is en blijft lastig op het forum
donderdag 12 maart 2015 17:35
,Lang getwijfeld of ik deze post moest plaatsen; de doorslag gaf de waardering voor jullie adviezen, jullie meedenken en jullie luisterend oor.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.
donderdag 12 maart 2015 20:53
quote:waterplant schreef op 08 maart 2015 @ 15:25:
[...]
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
Dat ben ik niet met je eens. Als het klopt dat TO autistische trekken heeft, dan heeft ze helemaal niet de behoefte om anderen van advies te voorzien. Dat komt niet doordat ze zich verheven voelt boven anderen of omdat ze aandacht wil. Ik vind TO juist oprecht overkomen.
TO heeft ook recht op haar eigen leerproces en haar eigen fouten. Het is geen film, maar het echte leven waarin mensen soms maar moeilijk veranderen. Zeker als het diep in je persoonlijkheid is verweven, kan het jaren duren voordat je anders leert denken.
[...]
Een teken aan de wand vind ik altijd als iemand, na een jaar dagelijks met zijn eigen post bezig zijn, nooit op anderen reageert op andere topics. Dat zegt niets over dat haar/zijn probleem niet voor de TO reëel is maar wel dat de TO het normaal vindt dat de wereld even moet stoppen.
Eigenlijk denkt TO dat zijn/haar leed boven dat van ieder ander verheven is. Mensen die zo denken en zo langdurig opgaan in hun ellende zonder dat er sprake is van enige progressie zoeken bevestiging en geen verandering. Een forum steunt dan juist iemand dat ellende beloont wordt met aandacht. Aandacht delen of niet nodig hebben is iets voor sociaal ontwikkelde mensen, als je die ontwikkeling niet doorgemaakt heb als volwassene is de kans er groot dat je die slag ook niet meer gaat maken tenzij je gedwongen wordt. Die dwang herkennen ze alleen als er geen publiek meer is. In dit geval zal TO altijd dat gene doen om weer publiek te trekken. Het is iets waar ze niets aan kan doen, dat op zich is heel erg sneu, maar net als bij Bente, zal een forum met alle goed bedoelde aandacht en raad precies een tegengesteld effect hebben.
Dat ben ik niet met je eens. Als het klopt dat TO autistische trekken heeft, dan heeft ze helemaal niet de behoefte om anderen van advies te voorzien. Dat komt niet doordat ze zich verheven voelt boven anderen of omdat ze aandacht wil. Ik vind TO juist oprecht overkomen.
TO heeft ook recht op haar eigen leerproces en haar eigen fouten. Het is geen film, maar het echte leven waarin mensen soms maar moeilijk veranderen. Zeker als het diep in je persoonlijkheid is verweven, kan het jaren duren voordat je anders leert denken.
donderdag 12 maart 2015 20:54
quote:sneeuwklokje74 schreef op 12 maart 2015 @ 17:35:
,Lang getwijfeld of ik deze post moest plaatsen; de doorslag gaf de waardering voor jullie adviezen, jullie meedenken en jullie luisterend oor.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.Jammer klokje, maar begrijpelijk. Ik was nog wel benieuwd naar hoe je gesprek was met vriend bij de psych. Wie weet helpt relatietherapie-gesprekken om wat meer inzicht in elkaar te krijgen. Veel succes en sterkte komende tijd.
,Lang getwijfeld of ik deze post moest plaatsen; de doorslag gaf de waardering voor jullie adviezen, jullie meedenken en jullie luisterend oor.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.Jammer klokje, maar begrijpelijk. Ik was nog wel benieuwd naar hoe je gesprek was met vriend bij de psych. Wie weet helpt relatietherapie-gesprekken om wat meer inzicht in elkaar te krijgen. Veel succes en sterkte komende tijd.
donderdag 12 maart 2015 20:54
quote:sneeuwklokje74 schreef op 12 maart 2015 @ 17:35:
,Lang getwijfeld of ik deze post moest plaatsen; de doorslag gaf de waardering voor jullie adviezen, jullie meedenken en jullie luisterend oor.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.Jammer klokje, maar begrijpelijk. Ik was nog wel benieuwd naar hoe je gesprek was met vriend bij de psych. Wie weet helpt relatietherapie-gesprekken om wat meer inzicht in elkaar te krijgen. Veel succes en sterkte komende tijd.
,Lang getwijfeld of ik deze post moest plaatsen; de doorslag gaf de waardering voor jullie adviezen, jullie meedenken en jullie luisterend oor.
De negatieve reacties op één van de redenen waarom ik niet inga op mijn lb, hebben mij geraakt. Voor mij is het een hele plausibele reden. Dat anderen daar een andere mening over hebben, vind ik prima. Dat respecteer ik. Maar respecteer mijn gedachte dan ook.
Dat mensen twijfels hebben aan mijn wil tot veranderen, aan mijn verhaal of aan wat anders, daar doe ik weinig aan. Ik post met goede bedoelingen, een uitlaatklep, een spiegel die mij wordt voorgehouden en de wil om dingen (te gaan) begrijpen. Het is geen vraag om aandacht; wel een plek waar ik dingen vertel die ik nog niet met mijn naasten durf te delen.
De gedachte dat jullie denken dat het een roep om aandacht is, doet mij besluiten voorlopig niet te posten.
Bedankt voor jullie steunende reacties afgelopen jaar.Jammer klokje, maar begrijpelijk. Ik was nog wel benieuwd naar hoe je gesprek was met vriend bij de psych. Wie weet helpt relatietherapie-gesprekken om wat meer inzicht in elkaar te krijgen. Veel succes en sterkte komende tijd.
maandag 13 april 2015 14:58
Hoi allemaal (of enige die dit leest),
Het is nu ruim een maand geleden dat ik hier voor het laatste heb gepost. Aangezien ik heel veel steun van jullie heb ontvangen, een korte update:
Vriend en ik zijn nog steeds samen. Vriend is twee keer mee geweest naar psych. Dat heeft ons erg veel goed gedaan. Vriend gaat iets luchtiger met mijn impulsieve gedrag om. Ik probeer op mijn beurt meer hulp te aanvaarden van hem.
Het 'ziek zijn' valt me zwaar. Ik kan mij er maar moeilijk bij neerleggen dat ik (nu) niet kan werken. 'Nu' tussen haakjes want bedrijfsarts denkt dat ik niet terugkeer op mijn werk. Ik denk daar heel anders over.
Heel openhartig met psych over autistische trekjes gehad. Psych ziet ze wel, maar vindt het te vroeg om daar uitspraken over (te laten) doen. Door (oorzaak/gevolg blijft moeilijk aan te geven) de hevige en hardnekkige bindingsangst kan het beeld wel eens vertekend zijn. Ik weet niet of ik het zo helemaal goed uitleg; psych verwoordde het een stuk beter.
Al met al gaat het (met vallen en opstaan en heel langzaam) wel beter.
Ik laat het voorlopig bij deze post.
Het is nu ruim een maand geleden dat ik hier voor het laatste heb gepost. Aangezien ik heel veel steun van jullie heb ontvangen, een korte update:
Vriend en ik zijn nog steeds samen. Vriend is twee keer mee geweest naar psych. Dat heeft ons erg veel goed gedaan. Vriend gaat iets luchtiger met mijn impulsieve gedrag om. Ik probeer op mijn beurt meer hulp te aanvaarden van hem.
Het 'ziek zijn' valt me zwaar. Ik kan mij er maar moeilijk bij neerleggen dat ik (nu) niet kan werken. 'Nu' tussen haakjes want bedrijfsarts denkt dat ik niet terugkeer op mijn werk. Ik denk daar heel anders over.
Heel openhartig met psych over autistische trekjes gehad. Psych ziet ze wel, maar vindt het te vroeg om daar uitspraken over (te laten) doen. Door (oorzaak/gevolg blijft moeilijk aan te geven) de hevige en hardnekkige bindingsangst kan het beeld wel eens vertekend zijn. Ik weet niet of ik het zo helemaal goed uitleg; psych verwoordde het een stuk beter.
Al met al gaat het (met vallen en opstaan en heel langzaam) wel beter.
Ik laat het voorlopig bij deze post.
zaterdag 25 april 2015 12:30
Bedrijfsarts heeft een probleemanalyse opgesteld en er is een plan van aanpak opgesteld voor mijn werk. Dat is verplicht.
Ben totaal van slag. Zwart wit op papier wat ik volgens de bedrijfsarts niet kan vanwege lb. Vriend begrijpt niet dat dit mij zo aangrijpt. Ik vind dat de arts het verkeerd heeft. Waarom snapt hij het niet?
Ik weet dat ik hier eigenlijk niet moet posten. Sorry.
Ben totaal van slag. Zwart wit op papier wat ik volgens de bedrijfsarts niet kan vanwege lb. Vriend begrijpt niet dat dit mij zo aangrijpt. Ik vind dat de arts het verkeerd heeft. Waarom snapt hij het niet?
Ik weet dat ik hier eigenlijk niet moet posten. Sorry.
zaterdag 25 april 2015 13:30
Omdat vriend geen helderziende is die in jouw hoofd kan kijken waarom zo'n papiertje zo veel doet met jou. Je weet dat zelf immers ook niet echt. Vriend kijkt daar veel nuchterder tegenaan: het is zoals het is.
Je wilt blijven werken: zet voor bedrijfsarts op papier dat je het de afgelopen xx jaar ook fulltime hebt volgehouden. Misschien is dat nu niet meer mogelijk, maar dan zal parttime heus wel kunnen. Is dat niet mogelijk binnen jouw bedrijf, dan zul je op zoek moeten naar een andere baan waar ze wel rekening houden met je beperkingen.
Je wilt blijven werken: zet voor bedrijfsarts op papier dat je het de afgelopen xx jaar ook fulltime hebt volgehouden. Misschien is dat nu niet meer mogelijk, maar dan zal parttime heus wel kunnen. Is dat niet mogelijk binnen jouw bedrijf, dan zul je op zoek moeten naar een andere baan waar ze wel rekening houden met je beperkingen.
zondag 26 april 2015 12:21
Post plaatste ik uit onmacht en frustratie. Zie het maar als uitlaatklep. Niet handig.
Ik ben overstuur omdat er dingen op papier staan, die ik niet wil weten. Volgens vriend klopt het wel wat de bedrijfsarts zegt en ben ik gewoon eigenwijs dat niet te willen aanvaarden. Knallende ruzie was het gevolg.
Ik ben overstuur omdat er dingen op papier staan, die ik niet wil weten. Volgens vriend klopt het wel wat de bedrijfsarts zegt en ben ik gewoon eigenwijs dat niet te willen aanvaarden. Knallende ruzie was het gevolg.
zondag 26 april 2015 12:57
Tsja... ik weet niet hoe jullie geruzied hebben (vals of fair), maar als het fair gedaan is, kan het in jouw geval wel eens goed zijn. Misschien dat je zo wat dichterbij acceptatie komt.
Maak het goed, agree to disagree (voorlopig). Je vriend weet ook wel dat dit een moeilijk iets is voor jou, maar dat je er ook niet meer voor weg kunt lopen.
Maak het goed, agree to disagree (voorlopig). Je vriend weet ook wel dat dit een moeilijk iets is voor jou, maar dat je er ook niet meer voor weg kunt lopen.
maandag 27 april 2015 01:16
quote:millennial schreef op 26 april 2015 @ 12:57:
Tsja... ik weet niet hoe jullie geruzied hebben (vals of fair), maar als het fair gedaan is, kan het in jouw geval wel eens goed zijn. Misschien dat je zo wat dichterbij acceptatie komt.
Maak het goed, agree to disagree (voorlopig). Je vriend weet ook wel dat dit een moeilijk iets is voor jou, maar dat je er ook niet meer voor weg kunt lopen.
Ik ben een soort gebroken. Ik kan het niet goed uitleggen, maar een gevoel dat ik alles uit handen heb gegeven. Ik heb vriend verteld het niet alleen te kunnen en ik dat ik de bedrijfsarts ook wel snap. Ik huilen, vriend in tranen.... Ik ben nog helemaal confuus. En bang. Ik mis controle.
Psych waarschuwde mij hiervoor. Zij zag dit moment blijkbaar aankomen.
Tsja... ik weet niet hoe jullie geruzied hebben (vals of fair), maar als het fair gedaan is, kan het in jouw geval wel eens goed zijn. Misschien dat je zo wat dichterbij acceptatie komt.
Maak het goed, agree to disagree (voorlopig). Je vriend weet ook wel dat dit een moeilijk iets is voor jou, maar dat je er ook niet meer voor weg kunt lopen.
Ik ben een soort gebroken. Ik kan het niet goed uitleggen, maar een gevoel dat ik alles uit handen heb gegeven. Ik heb vriend verteld het niet alleen te kunnen en ik dat ik de bedrijfsarts ook wel snap. Ik huilen, vriend in tranen.... Ik ben nog helemaal confuus. En bang. Ik mis controle.
Psych waarschuwde mij hiervoor. Zij zag dit moment blijkbaar aankomen.
