Lange relatie loopt niet lekker

24-03-2015 16:45 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al een hele tijd mee. Nu heb ik zelf een probleem waar ik niet uitkom. Mijn vraag of jullie dit herkennen en advies hebben.



Mijn man en ik zijn beiden midden 40. We zijn ongeveer 20 jaar getrouwd. We houden zielsveel van elkaar en toch loopt de relatie niet lekker.



Het lijkt alsof we de sleur niet kunnen doorbreken. We verschillen erg in karakter. Dat vond ik vroeger juist zo leuk, nu irriteert het mij. Ik wil plannen maken, erop uit, ben onlangs van baan gewisseld. Mijn man daarentegen houdt niet van veranderingen. Het lijkt wel of de afgelopen jaren onze karakters steeds meer gaan botsen. De intimiteit is er nog wel, maar in de slaapkamer spatten de vonken er helaas ook niet echt meer af.



Mijn man wil geen relatietherapie. Daar hebben we het al eens over gehad.



Hoe kunnen we de sleur doorbreken en onze relatie weer nieuw leven inblazen?
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat je zo snel iets heb weten te regelen. Vind ik ook wel daadkrachtig. Het is een hele beslissing en zegt veel over hoe je ergens in staat.
Alle reacties Link kopieren
quote:RaiderTwix schreef op 25 april 2015 @ 09:40:

[...]





Ja, eindelijk lekker geslapen!

Ik weet niet hoe het verder gast lopen. De woonruimte is tijdelijk, maar of het een nieuwe start is of een tijdelijke time out, weet ik niet. Wel heb ik besloten (zegt ze zelfverzekerder dan ze het voelt ) dat ik sowieso vanaf nu mijn eigen leven ga leiden in de betekenis van 'door met wat goed is voor mij'.







Ik denk dat dit een keerpunt in je leven is; ongeacht of je huwelijk het redt of niet.

Fijn dat je wat rust hebt gevonden op je nieuwe plek!
Alle reacties Link kopieren
quote:RaiderTwix schreef op 25 april 2015 @ 09:36:

[...]





Via een commercieel bureau. Op internet staat het aanbod en daar staat best wel veel 'per direct' bij. Ik had wel geluk dat er iets behoorlijk in de buurt was. Ik huur per maand.Wel handig dat er geen overleg nodig is om zomaar verplichtingen voor dubbele woonlasten aan te gaan. Veel mensen zitten niet in zo'n luxe positie. Maakt het allemaal wel een stukje makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
quote:---klaproos--- schreef op 25 april 2015 @ 12:37:

[...]



Wel handig dat er geen overleg nodig is om zomaar verplichtingen voor dubbele woonlasten aan te gaan. Veel mensen zitten niet in zo'n luxe positie. Maakt het allemaal wel een stukje makkelijker.Hier 'moest' ik even snel op reageren, omdat dat inderdaad waar is. Ik besef mij dat ook heel goed. Dat is een luxe-positie. Het is een hoop geld, maar ik hoef er geen boterham minder om te eten. Het is zo'n stuk eenvoudiger als er geen financiële zorgen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Schoolvoorbeeld van waarom het onverstandig is om financieel afhankelijk van je partner te zijn.
life's a beach and then you die
Alle reacties Link kopieren
Vanavond heb ik via app met mijn man gesproken: In mijn agenda staat maandag een afspraak met hem bij de therapeut. Maar maandag is het Koningsdag, dus dat zal ik vast verkeerd genoteerd hebben. Dus vandaar de app. Het was een zakelijk gesprek. En dan mis ik hem.... En dat is nou juist zo stom: ik vind het ook de grootst mogelijk klootzak. Ik word overigens ook steeds bozer op zijn minnares. Ik dacht dat zij mij koud liet, maar niet echt.
Alle reacties Link kopieren
Dat is toch niet stom? Jij wilde hem helemaal niet kwijt als man, partner, zielemaatje etc., dat gevoel had jij nog wel. En dat zal ook niet plotseling verwaaid zijn. En hij heeft jouw vertrouwen geschaad en heeft je op je hart getrapt door een langere tijd vreemd te gaan. Natuurlijk vind je hem een klootzak en mis je meteen dus het basisgevoel dat jullie nog hadden (in jouw belevingswereld).

Je bent boos op zijn minnares, maar dat kan een poging van je onderbewuste zijn om hem te excuseren. Dan kun je hem weer lief vinden en dan leg je de schuld bij haar. Dat klopt niet. Zij heeft verantwoording naar haar man en kinderen toe, niet naar jou. Naar jou toe moet jouw man verantwoordelijkheid nemen. En zij heeft hem echt niet verleid terwijl hij de heilige maagd was hoor. Als zij al met hem iets wilde, hij wilde evengoed iets terug met haar.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt gelijk hoor @parbleumondieu.! Ik moet ook helemaal geen energie steken in boosheid naar die minnares toe. Ik heb te maken met mijn man en niet met haar. Ik kon dat (dacht ik) ook aardig scheiden.



Maar een donkere kant van mij is vreselijk jaloers op die minnares. Zij deelt iets met mijn man wat ik met mijn man wilde delen. En daarnaast kan ik mij vreselijk boos maken dat haar man er (denk ik) niets van weet. Ik heb een soort wraakgevoelens naar haar toe.
Jaloezie en boosheid richting haar is logisch. Zij is een indringer in de relatie die jij met je man hebt.

Fantaseer zoveel je wilt als dat je oplucht, maar zet die gedachtes niet om in daden. Daar komt echt alleen maar narigheid van.



Natuurlijk mis je je man. Je hebt zoveel met hem gedeeld.



Het is jammer dat het gesprek op maandag waarschijnlijk niet doorgaat vanwege dat maandag een nationale feestdag is.



Ik hoop dat je een beetje rust vindt vandaag.
Alle reacties Link kopieren
Dat jij jaloers bent op haar omdat zij iets met je man gedeeld heeft, dat jij met hem had willen delen, mag je gerust bij je man voorleggen! Dat zou voor mijzelf bijvoorbeeld een pijnpunt zijn bij vreemdgaan en dat mag een partner weten. In ieder geval wel als hij nog in de fase zit van 'weet ik niet', 'zomaar' en 'vanzelf' zit.
Alle reacties Link kopieren
Ik had vandaag bewust niets gepland. Gewoon een dag thuis (zo noem ik mijn huidige stek). Even ervaren hoe ik mij echt voel. Nou, ik kan zeggen: ik voel me kut. Ik heb heel zitten janken, zitten vloeken en heb (hoe cliché) foto's doorgescheurd.



Hoe zijn jullie (voor degene die dit helaas hebben ervaren) omgegaan met het gevoel om gebruikt te zijn, niet goed genoeg te zijn en jaloers te zijn? En wat is jullie ervaring met therapie samen met je partner?



Overigens wil ik nooit meer in ons huis slapen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb me nooit gebruikt gevoeld. Ben wel bedrogen in mijn leven en ook jaloers geweest. Niet leuk maar het gaat uiteindelijk ook weer over. Die machteloze woede levert helemaal niks op. Maar dat wil niet zeggen dat je het uit kan schakelen.



Heb ook wel bedrogen in mijn leven, waardoor ik het mechanisme zelf ervaren heb. Dat scheelt misschien ook wel.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
quote:RaiderTwix schreef op 26 april 2015 @ 15:47:

Hoe zijn jullie (voor degene die dit helaas hebben ervaren) omgegaan met het gevoel om gebruikt te zijn, niet goed genoeg te zijn en jaloers te zijn? En wat is jullie ervaring met therapie samen met je partner?



Overigens wil ik nooit meer in ons huis slapen.

Toe laten die gevoelens. Ik heb ook heel wat afgejankt hoor. En ik herken die gevoelens t.o.v. de minnares ook hoor, ik zag groen. Het was een collega waar we af en toe ook nog wat spulletjes voor de kinderen van doorgeschoven kregen. Zelfs, achteraf, in de periode dat er dus iets aan de hand was tussen hun. Ik vond haar notabene aardig en op personeelsfeestjes zocht ik haar op. Ohhhh, wat voelde ik mij DOM zeg. Echt. Ik voelde mij zo in de zeik gezet. Ik wilde niet dat hij dingen met haar deelde die hij niet met mij deelde. Ik heb hem alles gevraagd te vertellen. IK wilde alles weten, ik wilde niet nogmaals buitengesloten worden en dat zij nog een geheimpje deelden waar ik niets van wist. Dus, open kaart over alles. Hoe vaak, wanneer, hoe het kwam, waar ze het over gehad hadden en wat nog meer. Was ik boos op haar? Nee, maar ik hoefde haar ook niet meer te zien zeg maar. En zijn nieuwe baan kwam als een geschenk uit de hemel, anders weet ik niet of we nu op het punt zijn waar we nu zijn.



Wij zijn niet in therapie gegaan. We zijn meteen een weekendje weggegaan met z'n tweetjes en hebben alles besproken wat ons dwars zat. Waar ging het tussen ons mis, wat is er nog wel en hoe gaan we verder. En verder zijn wij blijven praten. Iets wat er in het verleden nogal vaak bij inschoot.



Moet je jaloers zijn op haar? Ik weet het niet. Ze is zelf denk ik ook niet heel gelukkig in haar relatie dat ze er buiten de deur op los sekst, tenzij zij een open relatie heeft, maar dat hebben er denk ik meer niet dan wel.
Hier ook geen therapie. We hebben wel heel veel gepraat en ik wilde ook ALLES weten. Het nadeel van alles weten is dat je jezelf kan kwellen met wat er gebeurd is. Gelukkig was dit voor mij niet iets dat erg in mijn gedachten bleef hangen.



Ik voelde mij ook niet goed genoeg tot een bepaalde hoogte. Wat ik meer had dan haar was een geschiedenis samen en uiteindelijk meer diepgang.



Het ongecompliceerde wat je man zei te hebben met haar betekent ook oppervlakkigheid en geen diepgang. Dat is voor een affaire misschien leuk, maar in de realiteit van een echte relatie niet te doen.



Het bedrog, voor de gek houden. Het feit dat het kon gebeuren was het aller zwaarste.



Al met al heeft alles bij elkaar "maar" een paar maanden geduurd (vreemdgaan/opbiechten/tijdelijk uit elkaar). Ik weet niet hoe ik er mee om was gegaan als het een affaire van een jaar was geweest.
Alle reacties Link kopieren
@BWitched Dat jij je niet gebruikt voelde?! Ik heb echt het gevoel dat mijn man met haar neukte en (gelijktijdig!) mij een beetje tevreden probeerde te stellen in bed (dat niet lukte). Ik vind het werkelijk een misselijkmakende gedachte.



@Clubmedfan. Dat weekendje weg vind ik heel knap. Ik zou dat gewoonweg niet op kunnen brengen nu of in de nabije toekomst. Jij was volgens mij degen die zei je man voor 90% te vertrouwen en dat je daar genoegen mee kan nemen omdat jullie een hele fijne relatie hebben, toch? Ik heb daar veel over nagedacht. Ik zal mijn man sowieso nooit meer 100% vertrouwen. Wil ik dan überhaupt wel vechten voor onze relatie?



@zimi Dat niet goed genoeg voelen, herken ik helaas. Wat je zegt over het ongecompliceerde en dat dat betekent dat er sprake is van oppervlakkigheid en geen diepgang, ben ik met je eens. Maar blijkbaar heeft mijn man behoefte aan ongecompliceerd en vindt hij dat niet bij mij.
Alle reacties Link kopieren
Het voelt vooral lullig dat je partner iets deelt met iemand anders en niet met jou. Vond ik. In jouw geval snap ik wel dat je heel boos bent. Hij wilde niet met jou maar blijkbaar wel met haar. Dat lijkt mij het meest pijnlijke.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Door alles te weten krijg je het idee weer grip op alles te krijgen, het gevoel krijgen dat het niet om jou persoonlijk gaat en de hoop op opluchting als blijkt dat ze niet meer was dan een lichaam maar vooral om het hele gebeuren te minimaliseren tot een vergissing.



Daarom ben je ook kwaad op haar want als zij er niet was geweest dan was het niet gebeurd. Als zij d'r klauwen niet had geslagen in je man was dit nooit gebeurd en zo probeer je toch een opening te wrikken dat je man deels vrij te pleiten is. Dan heb je gelukkig ook je zelf nog, was je niet te zeurderig, te star, te nonchalant? Je wil hoop hebben op een goede afloop want alles is beter dan wat je nu te wachten staat en dat kan alleen als niet alle schuld bij je man ligt.



Daarnaast ken je hem al zo lang en dacht je hem door en door te kennen en om dan te erkennen dat hij gewoon iets heeft gedaan wat haaks staat op je verwachtingen en zijn karakter is eigenlijk niet te bevatten en zal denk ik ook nooit gebeuren. Het enige wat je er van leert is dat je iemand nooit helemaal kent maar begrijpen zal je het nooit.



Gelukkig komt er een dag van berusting en dat je blij bent dat je er van af bent (in mijn geval dus). Het geeft je wel meer kracht om nooit meer bang te zijn voor oneindig verdriet. Ik merk het nu in mijn relatie met mijn man. Ik let nu heel goed op mijn grenzen en ondanks da ik enorm veel van hem hou kan ik bij hem weg gaan omdat ik weet dat alleen ik verantwoordelijk ben voor mijn geluk. Hou ik nog van me zelf als ik alleen voor mijn gevoel voor liefde met mijn gevoel laat sollen?



Mijn man doet waanzinnig zijn best maar door alles wat er gebeurd is ligt alles onder de loep, juist vanwege die afweging. Over verdriet kom je heen of je leert er mee leven, concessies doen klinken in het begin goed en helpen je op de korte termijn maar op de lange termijn? Je moet het dan helemaal kunnen loslaten en dat moet weer in je karakter liggen. Het is daarom heel goed om eerst voor je zelf te ontdekken wie je bent en wat je wil voor je zelf en je toekomst, hoe angstig, leeg en verdrietig die nu ook lijkt.
Alle reacties Link kopieren
Door alles te weten krijg je niet meer grip. Het maakt boos en het wantrouwen en het idee dat er nog meer moet zijn geweest laat je niet los.



Je gaat hier geen controle over krijgen, hoe hard je het ook probeert.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
quote:BWitched schreef op 26 april 2015 @ 23:55:

Door alles te weten krijg je niet meer grip. Het maakt boos en het wantrouwen en het idee dat er nog meer moet zijn geweest laat je niet los.



Je gaat hier geen controle over krijgen, hoe hard je het ook probeert.Ik ben het helemaal met je eens.
Alle reacties Link kopieren
Rationeel weet ik dat jullie gelijk hebben. Het lost niets op om alles te weten. Over een jaar zal ik tegen iemand op dit forum hoogstwaarschijnlijk hetzelfde zeggen als jullie nu doen. Maar nu wil ik toch alles weten. Zelfs de meest pijnlijke details.



Ik vind het mooi om te lezen hoe @waterplant haar eigen weg kiest en daarbij toch ook aan haar man denkt door hem de tijd te geven dingen op te lossen. Heel sterk. Je toont liefde, begrip maar ook eigenwaarde.



Dinsdag hebben we samen een afspraak bij de therapeut. Mijn man zegt dat hij ons huwelijk niet om zeep wil helpen. Of dat hetzelfde is als willen vechten voor je huwelijk, weet ik niet. Als hij dinsdag niet praat, geloof ik dat ik (hoe snel dit ook lijkt te volgen op alles van afgelopen tijd) uitgevochten ben. Mijn 'gevecht' begon al even eerder, nl. toen ik mijn met voorstellen kwam om ons huwelijk wat nieuw leven in te blazen.
Alle reacties Link kopieren
Het is zeker raar (mijn vriendinnen vinden dat in elk geval) als ik contact zou zoeken met haar? Niet om haar verrot te schelden of te dreigen met dat ik het haar man vertel, maar om haar verhaal te horen? Eerlijk gezegd ook wel om het verhaal van mijn man te controleren (schaam).
Alle reacties Link kopieren
quote:RaiderTwix schreef op 27 april 2015 @ 00:26:

Het is zeker raar (mijn vriendinnen vinden dat in elk geval) als ik contact zou zoeken met haar? Niet om haar verrot te schelden of te dreigen met dat ik het haar man vertel, maar om haar verhaal te horen? Eerlijk gezegd ook wel om het verhaal van mijn man te controleren (schaam).Niet doen. Dat gaat jou niks brengen behalve een gevoel van vernedering. Waarom zou zij eerlijk tegen jou zijn? Dat gaat ze niet doen, neem dat nou maar van mij aan
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Alle reacties Link kopieren
Dat zeiden mijn vriendinnen ook al. Maar ik dacht dat ze misschien spijt zou hebben...

Ben ik nu veel te naïef?
Alle reacties Link kopieren
quote:RaiderTwix schreef op 27 april 2015 @ 00:36:

Dat zeiden mijn vriendinnen ook al. Maar ik dacht dat ze misschien spijt zou hebben...

Ben ik nu veel te naïef?Ja. Bovendien, dat ze spijt heeft wil nog niet zeggen dat ze eerlijk tegen je is. Daar heeft ze niks bij te winnen. De kans is groot dat ze je helemaal niet wil spreken. Bovendien wil zij haar huwelijk waarschijnlijk ook niet opblazen (anders was ze wel gescheiden). Dan zal ze glashard ontkennen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Niet doen. Waarom zou zij spijt hebben? Ze kent je niet en ging met haar volle verstand een jaar lang vreemd met je man. Ze had zelfs het lef om in jouw bed sex met je man te hebben In pplaats van dat zij dacht dat ze nu wel heel erg ver ging. Ik denk dat dit soort vrouwen die zo ver gaan door geen genoegen met je man te hebben en zelfs jouw privacy schenden geen spijt of schaamte gevoelens kennen hoor! Doe het niet. Je zult weer teleurgesteld worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven