Psyche
alle pijlers
Borderline? Vreemd broertje van mijn vriend. Lange tekst!
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:09
He meid,
ja dit komt bekend voor. Erg bekend. En het enige wat ik je nu via het forum kan adviseren: begin er niet aan!! Haal hem niet in huis.
Ik begrijp dat je zijn ouders rust gunt, maar ten eerste denk ik niet dat het iets oplost voor hem. Ten tweede denk ik eerlijk gezegd dat je je eigen relatie hiermee op het spel zit. Hij zal voor spanningen gaan zorgen bij jou thuis.
Dikke knuffel.
ja dit komt bekend voor. Erg bekend. En het enige wat ik je nu via het forum kan adviseren: begin er niet aan!! Haal hem niet in huis.
Ik begrijp dat je zijn ouders rust gunt, maar ten eerste denk ik niet dat het iets oplost voor hem. Ten tweede denk ik eerlijk gezegd dat je je eigen relatie hiermee op het spel zit. Hij zal voor spanningen gaan zorgen bij jou thuis.
Dikke knuffel.
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:10
Heel lief dat je voor hem hulp wil zoeken. Maar als hij dat zelf niet wil (en zo'n type lijkt het mij wel, want de schuld ligt natuurlijk nooit bij hem), dan kan je op je kop staan maar dan gaat het niet lukken!
Heb helaas geen oplossing voor je behalve dat het misschien zou helpen als zijn familie geen hand meer boven zijn hoofd houdt en hij zijn eigen boontjes zal moeten doppen...het klinkt hard en ik kan ook begrijpen dat je dat als ouder niet over je hart kan verkrijgen...
Hem bij jullie in huis halen, het is hardstikke lief bedoelt van je vriend, maar ik zou er niet aan moeten denken als ik jou verhalen zo lees.....
Moeilijk, sterkte in ieder geval!
Heb helaas geen oplossing voor je behalve dat het misschien zou helpen als zijn familie geen hand meer boven zijn hoofd houdt en hij zijn eigen boontjes zal moeten doppen...het klinkt hard en ik kan ook begrijpen dat je dat als ouder niet over je hart kan verkrijgen...
Hem bij jullie in huis halen, het is hardstikke lief bedoelt van je vriend, maar ik zou er niet aan moeten denken als ik jou verhalen zo lees.....
Moeilijk, sterkte in ieder geval!
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:11
Klinkt mij niet als manisch--depressief in de oren. Borderline zou misschien kunnen, maar op basis van bovenstaande zou het ook een andere persoonlijkheidsstoornis kunnen zijn. Of gewoon iemand kunnen zijn die een flinke trap onder zijn kont nodig heeft. Moeilijk zo te beoordelen. Heeft hij ooit hulp gekregen? Of zijn ouders? Krijgt hij hulp voor zijn financiele problemen? Hem in huis nemen is denk ik geen goede oplossing. Dat hij bij je schoonouders uit huis trekt wel!!! (maar de vraag is natuurlijk hoe). Zou hij in aanmerking kunnen komen voor een soort van 'begeleidt wonen'?
ps: "zwager" ipv "schoonbroer" (of is dat iets regionaals of zo?)
ps: "zwager" ipv "schoonbroer" (of is dat iets regionaals of zo?)
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:26
Wanneer dit probleem al vanaf z'n 15e speelt en bovenstaande feiten kloppen,zie ik het somber in.Is lastig voor je,maar zou iig proberen om (zoveel mogelijk) afstand te houden.En verder zou m'n advies zijn, nooit zo iemand in je huis te nemen.
Over je vraag wat je kan doen voor hem qua hulpverlening inschakelen?Ik denk weinig,helaas.Heb jaren met clienten gewerkt met soortgelijke voorgeschiedenis.Meestal zochten die nooit uit zichzelf hulp.En idd ,een goede diagnose kan alleen een deskundige stellen die hem langer spreekt/ziet.Overigens wel met Kaatje haar opmerking eens... (lijkt me niet echt borderlineproblematiek)..
Over je vraag wat je kan doen voor hem qua hulpverlening inschakelen?Ik denk weinig,helaas.Heb jaren met clienten gewerkt met soortgelijke voorgeschiedenis.Meestal zochten die nooit uit zichzelf hulp.En idd ,een goede diagnose kan alleen een deskundige stellen die hem langer spreekt/ziet.Overigens wel met Kaatje haar opmerking eens... (lijkt me niet echt borderlineproblematiek)..
Hey Lord,don't ask me questions
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:40
Psychologie van de koude-forumgrond, nee, geen borderline, nee, niet manisch-depressief. Wel een antisociale persoonlijkheidstoornis, maar welke???
Als hij in zijn jeugd al moeilijk was, zijn ouders hem toen niet (goed genoeg) in de hulpverlening hebben gekregen dan wordt het nu wel heel moeilijk. Zeker als hij zelf zijn problematiek niet onder ogen ziet en alle hulp weigert.
De enige manier om hem de hulpverlening in te krijgen is als er iemand is die echt tot hem kan doordringen. Of, maar dat wens ik niemand toe, hij ver over de schreef gaat.
Gedwongen opname bestaat wel, maar dan moet iemand een ernstig gevaar voor zichzelf of anderen zijn. En dan nóg is het moeilijk om het op tijd voor elkaar te krijgen. Helaas zijn er ook op dat gebied te weinig plaatsen beschikbaar.
Als hij in zijn jeugd al moeilijk was, zijn ouders hem toen niet (goed genoeg) in de hulpverlening hebben gekregen dan wordt het nu wel heel moeilijk. Zeker als hij zelf zijn problematiek niet onder ogen ziet en alle hulp weigert.
De enige manier om hem de hulpverlening in te krijgen is als er iemand is die echt tot hem kan doordringen. Of, maar dat wens ik niemand toe, hij ver over de schreef gaat.
Gedwongen opname bestaat wel, maar dan moet iemand een ernstig gevaar voor zichzelf of anderen zijn. En dan nóg is het moeilijk om het op tijd voor elkaar te krijgen. Helaas zijn er ook op dat gebied te weinig plaatsen beschikbaar.
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:54
Ik begrijp dat zijn ouders bang zijn als hij zichzelf echt van het leven zou beroven,en dan de schuld bij zichzef zoeken als ze hem uit huis zetten.
Maar wie is er verantwoordelijk voor zijn leven?
Als zijn familie hem maar het gevoel geeft dat het goed is wat hij doet, en zijn hand boven het hoofd gehouden word, krijgt hij nooit het besef dat hij verantwoordelijk is voor zijn leven.
Als je hem de verantwoording voor zijn eigen gedrag niet teruggeeft probeer je een kat leren blaffen, en dat kan gaat niet lukken.
Zijn ' vrienden' geven hem terug wat hij uitgezonden heeft!
Een mens kan pas leren van zijn lessen als hij de volledige verantwoording terug krijgt.
Hoeveel heeft hij al kapot gemaakt?
Het is niet gemakkelijk maar wel doeltreffend!
succes!
Maar wie is er verantwoordelijk voor zijn leven?
Als zijn familie hem maar het gevoel geeft dat het goed is wat hij doet, en zijn hand boven het hoofd gehouden word, krijgt hij nooit het besef dat hij verantwoordelijk is voor zijn leven.
Als je hem de verantwoording voor zijn eigen gedrag niet teruggeeft probeer je een kat leren blaffen, en dat kan gaat niet lukken.
Zijn ' vrienden' geven hem terug wat hij uitgezonden heeft!
Een mens kan pas leren van zijn lessen als hij de volledige verantwoording terug krijgt.
Hoeveel heeft hij al kapot gemaakt?
Het is niet gemakkelijk maar wel doeltreffend!
succes!
zaterdag 23 augustus 2008 om 12:10
Volgens mij weet hij precies wat hij doet. Als iedereen hem maar blijft helpen houdt het zijn situatie in stand. Van zijn ouders begrijp ik het wel want hij is tenslotte hun zoon.
Maar voor jou...ik zou mn handen van hem aftrekken en niet in huis laten wonen!
Hem `laten vallen' is volgens mij het beste wat je kan doen voor hem!
Best wel een zielige jongen, zeker als het al vanaf zn 15de speelt. Toen was hij minderjarig en had er in gegegrepen moeten worden. Nu is hij volwassen en is hij verantwoordelijk voor zn eigen leven.
Loslaten! Letterlijk en figuurlijk..
Sterkte
Maar voor jou...ik zou mn handen van hem aftrekken en niet in huis laten wonen!
Hem `laten vallen' is volgens mij het beste wat je kan doen voor hem!
Best wel een zielige jongen, zeker als het al vanaf zn 15de speelt. Toen was hij minderjarig en had er in gegegrepen moeten worden. Nu is hij volwassen en is hij verantwoordelijk voor zn eigen leven.
Loslaten! Letterlijk en figuurlijk..
Sterkte
zaterdag 23 augustus 2008 om 12:31
Waarom nou gelijk een persoonlijkheidsstoornis? Deze jongen wilt gewoon niet accepteren dat hij net als iedereen 'maar mens' is. Hij heeft gewoon moeite met zijn eigenwaarde. Hij is aan het vechten om zijn identiteit te vinden, zijn ego zit hem in de weg. Zo veel mensen liegen alles aan elkaar vast. Hij moet zelf voor zijn geluk gaan vechten. Dat doet hij blijkbaar niet want hij wilt niet verantwoordelijk zijn. Tja, dan heeft hij zelf dus een groot probleem.
zaterdag 23 augustus 2008 om 18:23
zaterdag 23 augustus 2008 om 18:35
Ik ken helaas ook twee van zulke gevallen (toevallig beide jongens) ook deze personen worden continu door hun moeders uit de stront getrokken. En de hand boven hun hoofd gehouden, om heel eerlijk te zijn ik denk niet zo zeer dat dit veel met borderline of manisch depressie te maken heeft. En ik denk ook niet dat jij veel kunt doen. Er is in mijn ogen een iemand die hier iets aan kan veranderen en dat is mamslief. En ik zou hem onder geen beding mijn huis in laten (hoewel het in werkelijkheid veel moeilijker is) op die manier draag je namelijk alleen maar bij aan het makkelijke luizen leventje waar hij maar mee door kan gaan.
Ik wens je veel sterkte (ik heb gelukkig niets (meer) te maken met die twee gevallen) het lijkt mij erg moeilijk om dit van zo dichtbij mee te maken.
