Gezondheid
alle pijlers
Jong en burnout
zaterdag 9 augustus 2014 22:22
Hallo, al een jaar lees ik soms op forums omdat herkenning vaak toch soort van helpt op slechte momenten.. Nu toch eens m'n eigen verhaal in t kort, omdat ik graag wil weten of er meer jonge meiden (ik word 30 binnenkort) zijn, die niet zozeer door 60urige werkweken, maar vooral door karakter eigenschappen (onzeker, altijd aan verwachtingen willen voldoen, perfectionistisch daardoor en te groot verantwoordelijkheidsgevoel .. En kan nog wel even doorgaan;-)) een fikse burnout hebben gekregen?
Ik ben nu iets meer dan een jaar bewust bezig met m'n herstel van m'n burnout. Ik werk met patienten/cliënten , heb zo'n 1,5mnd even helemaal niks met werk gedaan, daarna wekenlang alleen 2x2/3x2u niet werkgerelateerde taken (dus geen dossiers of patienten zien). Momenteel werk ik zo'n 18-20u (4dgn 5u, werk normaal 32u) en afgelopen week weer de zoveelste terugval die dan weer even onzeker maakt...
Krijg best de ruimte van Leidinggevende met wie ik goed contact en en hetzelfde met prettige bedrijfsarts. Destijds begonnen met een coachingstraject (zelf geregeld, maar mede dankzij werk kunnen doen) en momenteel bij psych / cognitief gedragstherapeut ivm paniekaanvallen en Haptotherapie omdat ik zo enorm in m'n hoofd zit en nadenk en niet meer (misschien nooit echt?) wat ik echt voel.
Zet je allemaal enorm aan t denken en daardoor vind je jezelf ook niet echt leuk... Negatievere kanten van je persoonlijkheid worden tenslotte versterkt. Vraag je je soms af of t écht wel goed komt ooit, en wanneer het nou weer normaal is... Dingen spontaan doen, zonder echt nadenken en 'gewoon' genieten. Waar dat jaar gebleven is, snap ik soms niet.
Iedere dag bijna wel voel ik nog wel iets, misselijk of moe of hoofdpijn. Soms sta ik echt wel weer te zingen en te genieten van leuke dingen! Maar afspraken plan ik nog steeds weinig, zodat ik niks 'moet', en zelfs leuke vooruitzichten gepaard gaan met spanning vooraf..'voel ik me daar straks niet 'ziek' of word ik misselijk, angst voor de angst... Lastig!
Af en toe langs huisarts, om toch even dan weer dit of dan weer da voor mezelf uit te sluiten... Volgens mij ook 'normaal' met burnout, je afvragen of er toch niet nog iets fysieks aan onderligt soms.
Ik heb een superlieve vriend, echt m'n grote steun , terwijl het voor hem ook allemaal lastig is natuurlijk.
Nou, dit is nog de korte versie;-).
Ben benieuwd of er anderen zijn op dit moment in dezelfde situatie, of geweest. En hoe ze hier mee omgaan/gingen? Als t ook al een jaar duurt en je er nog niet bent... En hoe je dat met opbouwen doet, zeker evt met een beroep waar je met klanten/patienten/ anderen te maken hebt.
Ik ben nu iets meer dan een jaar bewust bezig met m'n herstel van m'n burnout. Ik werk met patienten/cliënten , heb zo'n 1,5mnd even helemaal niks met werk gedaan, daarna wekenlang alleen 2x2/3x2u niet werkgerelateerde taken (dus geen dossiers of patienten zien). Momenteel werk ik zo'n 18-20u (4dgn 5u, werk normaal 32u) en afgelopen week weer de zoveelste terugval die dan weer even onzeker maakt...
Krijg best de ruimte van Leidinggevende met wie ik goed contact en en hetzelfde met prettige bedrijfsarts. Destijds begonnen met een coachingstraject (zelf geregeld, maar mede dankzij werk kunnen doen) en momenteel bij psych / cognitief gedragstherapeut ivm paniekaanvallen en Haptotherapie omdat ik zo enorm in m'n hoofd zit en nadenk en niet meer (misschien nooit echt?) wat ik echt voel.
Zet je allemaal enorm aan t denken en daardoor vind je jezelf ook niet echt leuk... Negatievere kanten van je persoonlijkheid worden tenslotte versterkt. Vraag je je soms af of t écht wel goed komt ooit, en wanneer het nou weer normaal is... Dingen spontaan doen, zonder echt nadenken en 'gewoon' genieten. Waar dat jaar gebleven is, snap ik soms niet.
Iedere dag bijna wel voel ik nog wel iets, misselijk of moe of hoofdpijn. Soms sta ik echt wel weer te zingen en te genieten van leuke dingen! Maar afspraken plan ik nog steeds weinig, zodat ik niks 'moet', en zelfs leuke vooruitzichten gepaard gaan met spanning vooraf..'voel ik me daar straks niet 'ziek' of word ik misselijk, angst voor de angst... Lastig!
Af en toe langs huisarts, om toch even dan weer dit of dan weer da voor mezelf uit te sluiten... Volgens mij ook 'normaal' met burnout, je afvragen of er toch niet nog iets fysieks aan onderligt soms.
Ik heb een superlieve vriend, echt m'n grote steun , terwijl het voor hem ook allemaal lastig is natuurlijk.
Nou, dit is nog de korte versie;-).
Ben benieuwd of er anderen zijn op dit moment in dezelfde situatie, of geweest. En hoe ze hier mee omgaan/gingen? Als t ook al een jaar duurt en je er nog niet bent... En hoe je dat met opbouwen doet, zeker evt met een beroep waar je met klanten/patienten/ anderen te maken hebt.
maandag 4 mei 2015 11:03
Gaat het inmiddels wat beter met de verhoogde AD Bloem?
Leuk dat je een B&B hebt zeg, zou ik ook wel willen. Ook al eens serieus onderzoek naar gedaan. Maar goed, wel spannend om je gasten te woord te staan nu, dat kan ik me voorstellen. Misschien helpt het te bedenken dat andere mensen jou niet zo interessant vinden als jijzelf en het dus waarschijnlijk óf nauwelijks doorhrbben dat je aan het stressen bent óf het zo weer zijn vergeten.
Vienna, woon jij op een boerderij oid? Klinkt idyllisch. Gefeliciteerd dat je bent aangenomen, fijn dat je inmiddels weer rustug bent eronder.
Ik kreeg gisteren bericht van mijn werkgevers of ik morgen (di) kan komen praten. Uiteraard in toegestemd en ik heb er wel vertrouwen in nu dat ze mild voor me zullen zijn maar toch vind ik het spannend. Zal ik goed kunnen uitleggen waar ik tegenaan loop? Hoe gaan ze reageren op mijn vraag een stuk minder uren te werken? En ik ben nog steeds zo snel moe en/of beroerd dat ik ook nog niet deze week weer kan gaan beginnen denk ik, hoe vinden ze dat? En is alles praktisch gezien haalbaar voor ze of gaat het erop uitlopen dat ik ander werk moet gaan zoeken? Pfff, jammer dat ik pas de 18e bij de praktijjondersteuner terecht kan voor een gesprek. Gelukkig kan ik goed met mijn vriend praten en komt een goede vriendin morgen met me lunchen voor het gesprek.
Leuk dat je een B&B hebt zeg, zou ik ook wel willen. Ook al eens serieus onderzoek naar gedaan. Maar goed, wel spannend om je gasten te woord te staan nu, dat kan ik me voorstellen. Misschien helpt het te bedenken dat andere mensen jou niet zo interessant vinden als jijzelf en het dus waarschijnlijk óf nauwelijks doorhrbben dat je aan het stressen bent óf het zo weer zijn vergeten.
Vienna, woon jij op een boerderij oid? Klinkt idyllisch. Gefeliciteerd dat je bent aangenomen, fijn dat je inmiddels weer rustug bent eronder.
Ik kreeg gisteren bericht van mijn werkgevers of ik morgen (di) kan komen praten. Uiteraard in toegestemd en ik heb er wel vertrouwen in nu dat ze mild voor me zullen zijn maar toch vind ik het spannend. Zal ik goed kunnen uitleggen waar ik tegenaan loop? Hoe gaan ze reageren op mijn vraag een stuk minder uren te werken? En ik ben nog steeds zo snel moe en/of beroerd dat ik ook nog niet deze week weer kan gaan beginnen denk ik, hoe vinden ze dat? En is alles praktisch gezien haalbaar voor ze of gaat het erop uitlopen dat ik ander werk moet gaan zoeken? Pfff, jammer dat ik pas de 18e bij de praktijjondersteuner terecht kan voor een gesprek. Gelukkig kan ik goed met mijn vriend praten en komt een goede vriendin morgen met me lunchen voor het gesprek.
maandag 4 mei 2015 13:25
Hey Moondancer. Goed dat je het gesprek met je werkgever meteen aangaat en er vertrouwen in hebt. Misschien kan je de vragen die je hebt op papier zetten? En ook je verhaal/de belangrijkste punten die je wil benoemen, waarbij je aangeeft nog steeds heel moe te voelen en dat beginnen met werken nog te vroeg is. Tevens kan je aangeven dat je een afspraak met de praktijkondersteuner hebt en ook met haar graag hier dieper op ingaan. Het is goed om je goede wil te laten zien aan je werkgever, maar jij staat nu echt eerst op de eerste plek! Veel succes morgen. x
Hoe gaat het Bloem? Komen de positieve effecten van de AD naar boven?
Haha, nee woon niet op een boerderij (wel stiekem een droom, had graag een boer getrouwd ). We wonen in het centrum en hebben een diepe tuin met hoge bomen. Ons paardje staat jammer genoeg niet aan huis, al staat die op een prachtige plek met veel andere paarden. Zo ik ga cake bakken. Manlief is morgen jarig en gaat voor de eerste keer in zijn leven moeten werken op zijn verjaardag ipv genieten van het bevrijdingsfestival. Een traktatie om mee naar werk te nemen, kan misschien wel iets verzachten.
Wie gaat er morgen naar bevrijdingsfestival?
Hoe gaat het Bloem? Komen de positieve effecten van de AD naar boven?
Haha, nee woon niet op een boerderij (wel stiekem een droom, had graag een boer getrouwd ). We wonen in het centrum en hebben een diepe tuin met hoge bomen. Ons paardje staat jammer genoeg niet aan huis, al staat die op een prachtige plek met veel andere paarden. Zo ik ga cake bakken. Manlief is morgen jarig en gaat voor de eerste keer in zijn leven moeten werken op zijn verjaardag ipv genieten van het bevrijdingsfestival. Een traktatie om mee naar werk te nemen, kan misschien wel iets verzachten.
Wie gaat er morgen naar bevrijdingsfestival?
Always believe that something wonderful is about to happen.
maandag 4 mei 2015 16:47
Nah, ik merk geloof ik nog niks de ophoging.... behalve het terugvalletje in energie. Het is de vraag of de peace of mind die het mogelijk oplevert zodanig is dat het die energiedip weer compenseert. Maar goed, nog ff afwachten, na een dag of 10 kan ik dat wel opmaken.
Al voel ik me vandaag wel prima verder hoor maar daar zijn ook wel alle ingredienten voor: lekker gewandeld met hondje, boekje in de warme zon en mijn auto staat WEER in de garage maar heb hondje dan opgehaald in de sportwagen van lief... en hoewel ik er theoretisch weinig mee heb, voel je je toch wel lekker als je er in rijdt Het leek ook wel alsof hondje vanaf de achterbank nog feller durfde te blaffen naar grote honden langs de weg. Doet toch iets met je ego he.
Vanochtend de gasten met vriend weer uitgezwaaid. En dan is het plots niet meer eng, als lief erbij is. Pf, vermoeiend ook soms hoor, jezelf.
Spannend hoor Moondancer! Begreep ik goed dat je daar bent gedetacheerd? Want anders mogen ze je natuurlijk niet zomaar ontslaan. Als je gedetacheerd ben, weet ik verder niet hoe dat zit. Voel je al wel iets van een steigende lijn trouwens? Verder: sluit me helemaal aan bij Vienna. Succes, je kan het!!!
Vienna, ik vroeg me af, omdat jou coach je vertelde dat je nog niet klaar bent om weer vol aan het werk te gaan: heeft ze ook gezegd, wanneer dat dan wel zou zijn? Ik bedoel niet qua datum, maar op welk punt je moet zijn in je herstel.
Bee-eeel, hoe'st met jou trouwens, al weer ff niet gezien?
Iedereen dikke knuffel!
Al voel ik me vandaag wel prima verder hoor maar daar zijn ook wel alle ingredienten voor: lekker gewandeld met hondje, boekje in de warme zon en mijn auto staat WEER in de garage maar heb hondje dan opgehaald in de sportwagen van lief... en hoewel ik er theoretisch weinig mee heb, voel je je toch wel lekker als je er in rijdt Het leek ook wel alsof hondje vanaf de achterbank nog feller durfde te blaffen naar grote honden langs de weg. Doet toch iets met je ego he.
Vanochtend de gasten met vriend weer uitgezwaaid. En dan is het plots niet meer eng, als lief erbij is. Pf, vermoeiend ook soms hoor, jezelf.
Spannend hoor Moondancer! Begreep ik goed dat je daar bent gedetacheerd? Want anders mogen ze je natuurlijk niet zomaar ontslaan. Als je gedetacheerd ben, weet ik verder niet hoe dat zit. Voel je al wel iets van een steigende lijn trouwens? Verder: sluit me helemaal aan bij Vienna. Succes, je kan het!!!
Vienna, ik vroeg me af, omdat jou coach je vertelde dat je nog niet klaar bent om weer vol aan het werk te gaan: heeft ze ook gezegd, wanneer dat dan wel zou zijn? Ik bedoel niet qua datum, maar op welk punt je moet zijn in je herstel.
Bee-eeel, hoe'st met jou trouwens, al weer ff niet gezien?
Iedereen dikke knuffel!
dinsdag 5 mei 2015 22:59
Hier is een rustige Bevrijdingsdag, de voorspellingen waren niet zo best tenslotte en waren allebei toe aan een rustig dagje:-)!
Vienna, wat een compliment dat je gekozen bent voor de functie!! Zoals de anderen al zeggen, mag je nog steeds naar jezelf luisteren en kijken wat voor jou nu de beste beslissing is! Weten ze van je huidige situatie af?
Ik had een heerlijk weekend, wel druk, maar verbazingwekkend niet enorm moe zondagavond na alles:-)! Was naar zeeland, zaten m'n ouders en m'n zus met d'r kids kwam , m'n andere zus per zaterdag ook. En ik dus ook, allemaal zonder aanhang want die konden niet. Dus ouderwets met ons eigen gezin en de kids, dus veel gespeeld in de speeltuin, en ballenbak met m'n 2,5jr oude nichtje. Zelfs zondags 1,5u met haar en m'n zus gaan 'zwemmen'! En m'n neefje gekroeld en schaterlachjes gecreëerd bij m;-). En zelfs zondags vanuit zeeland langs Breda even spontaan lunchen bij een vriendin en daarna weer terug naar Amsterdam gereden. Zo'n ruime 300km afgelegd dus in t weekend (is incl vrijdag). En voelde me lekker daarna! Was zelf verbaasd haha gister prima maar drukke werkdag, vandaag dus wel fijn even lekker aanrommelen en relaxen en wat slapen overdag;-) (onrustige nacht door piepende katten voor de deur die zo graag bij ons wilden liggen )
Bedacht toevallig dat ik binnenkort gebeld zou worden door de bedrijfsarts al soort nazorg, dus na checken blijkt dat as vrijdag te zijn. Dus goed dat ik even keek;-)
Jullie nog wat gedaan vandaag?
Wat een heerlijke topic Bloem die je even deelde, over die kittens en pups haha heb war filmpjes ervan gekeken, bijzondere situatie daar !
Moondancer, wat goed dat je zo snel t gesprek aangaat! Als je je er goed bij voelt is open kaart spelen (tot bepaalde hoogte;-)) vaak wel prettig! succes!!
Nu lekker slapen, al hoor ik buiten nog wat muziek ver weg, zal nog wel feestje ergens zijn. Hoop dat t met jullie ook aardig gaat! X
Vienna, wat een compliment dat je gekozen bent voor de functie!! Zoals de anderen al zeggen, mag je nog steeds naar jezelf luisteren en kijken wat voor jou nu de beste beslissing is! Weten ze van je huidige situatie af?
Ik had een heerlijk weekend, wel druk, maar verbazingwekkend niet enorm moe zondagavond na alles:-)! Was naar zeeland, zaten m'n ouders en m'n zus met d'r kids kwam , m'n andere zus per zaterdag ook. En ik dus ook, allemaal zonder aanhang want die konden niet. Dus ouderwets met ons eigen gezin en de kids, dus veel gespeeld in de speeltuin, en ballenbak met m'n 2,5jr oude nichtje. Zelfs zondags 1,5u met haar en m'n zus gaan 'zwemmen'! En m'n neefje gekroeld en schaterlachjes gecreëerd bij m;-). En zelfs zondags vanuit zeeland langs Breda even spontaan lunchen bij een vriendin en daarna weer terug naar Amsterdam gereden. Zo'n ruime 300km afgelegd dus in t weekend (is incl vrijdag). En voelde me lekker daarna! Was zelf verbaasd haha gister prima maar drukke werkdag, vandaag dus wel fijn even lekker aanrommelen en relaxen en wat slapen overdag;-) (onrustige nacht door piepende katten voor de deur die zo graag bij ons wilden liggen )
Bedacht toevallig dat ik binnenkort gebeld zou worden door de bedrijfsarts al soort nazorg, dus na checken blijkt dat as vrijdag te zijn. Dus goed dat ik even keek;-)
Jullie nog wat gedaan vandaag?
Wat een heerlijke topic Bloem die je even deelde, over die kittens en pups haha heb war filmpjes ervan gekeken, bijzondere situatie daar !
Moondancer, wat goed dat je zo snel t gesprek aangaat! Als je je er goed bij voelt is open kaart spelen (tot bepaalde hoogte;-)) vaak wel prettig! succes!!
Nu lekker slapen, al hoor ik buiten nog wat muziek ver weg, zal nog wel feestje ergens zijn. Hoop dat t met jullie ook aardig gaat! X
woensdag 6 mei 2015 12:12
Wat heerlijk Inge, dat klinkt eigenlijk als een normaal gezellig zorgeloos weekend, maar dan met de ervaring en wetenschap dat het echt niet zo vanzelfsprekend is dus eigenlijk heel bijzonder! Dubbel genieten!
Nou, ik had net mijn sollicitatie voor vrijwilligerswerk taalcoach....
En dat ging wonder boven wonder heel goed! Zo goed, dat ik gewoon een baan aangeboden kreeg OMG OMG!!!!!!!!
Beetje beleefd/enthousiast afgehouden hoor... Zo van: laten we elkaar eerst eens leren kennen en kijken waar het heengaat van daar. En iets laten vallen over een project dat nog op stapel staat. Niet heel eerlijk geweest over BO, wel verteld dat ik 5 jaar 60 uur/week heb gewerkt en het nu even rustig aan doe. En dat is natuurlijk ook zo.
Dus Vienna, ik ook een beetje luxe-stress nu
Maar trots overheerst toch wel! Wow! Klinkt echt wel leuk hoor trouwens, en er hing wel echt een prettige sfeer. En volgens mij ook echt een fijne baas. Misschien over half jaartje / paar maanden...
Wanneer heb jij je gesprek Vienna?
En Moondancer, hoe ging het bij jou?
Nou, ik had net mijn sollicitatie voor vrijwilligerswerk taalcoach....
En dat ging wonder boven wonder heel goed! Zo goed, dat ik gewoon een baan aangeboden kreeg OMG OMG!!!!!!!!
Beetje beleefd/enthousiast afgehouden hoor... Zo van: laten we elkaar eerst eens leren kennen en kijken waar het heengaat van daar. En iets laten vallen over een project dat nog op stapel staat. Niet heel eerlijk geweest over BO, wel verteld dat ik 5 jaar 60 uur/week heb gewerkt en het nu even rustig aan doe. En dat is natuurlijk ook zo.
Dus Vienna, ik ook een beetje luxe-stress nu
Maar trots overheerst toch wel! Wow! Klinkt echt wel leuk hoor trouwens, en er hing wel echt een prettige sfeer. En volgens mij ook echt een fijne baas. Misschien over half jaartje / paar maanden...
Wanneer heb jij je gesprek Vienna?
En Moondancer, hoe ging het bij jou?
woensdag 6 mei 2015 14:09
Wow Bloem wat goed, dat zal je wel even extreem goed gedaan hebben! En wat goed ook dat je meteen een marge hebt ingebouwd. Betekent dit dat je wel gaat beginnen als vrijwilliger binnenkort?
Inge, ik word altijd blij als ik je lees, ongelofelijk toch, dat je zoveel doet weer en met plezier en het je niet volledig uitput. Ik ben vanachter mijn laptop gewoon trots op je.
Vienna: gefeliciteerd met aangenomen worden! Heb je al een idee over wat je wilt en aankunt? En weten ze van je burn-out-opstart-situatie?
Je hebt dus ook een tuin in de stad maar wel kippetjes, kan dat met buren? Lijkt me ook wel leuk namelijk. Ik heb wel een ruime tuin, ook midden in de stad, en een heleboel balkons die uitkijken op mijn tuin. Lijkt me wel geestig om er gewoon een miniboerderij van te maken...ooit. Ik heb mijn eerste radijsjes reeds gegeten. Wat leuk is dat. En nu ben ik aan het opsnorren via youtube hoe ik mijn spinazie moet oogsten en wanneer. Ook de sla groeit lekker, de krulpeterselie heeft zijn kop boven het maaiveld gestoken en ik zie ook de peultjes lekker opschieten, moet snel een rek maken waar ze tegenop kunnen.
Moondancer: ik heb je topic gelezen over je werksituatie. Jeetje dat is wel echt een lastige en stressvolle situatie. Ik begreep dat je de details uit je topic nog wilde kunnen weghalen dus zal je beroep niet noemen.
Eigenlijk is er maar 1 optie denk ik: zorg goed voor jezelf voor je er aan onderdoor gaat. En als je blijft werken waar je nu werkt lijkt dat me de enige uitkomst, dat je er aan onderdoor gaat. Jullie hebben afspraken gemaakt op een moment dat je dacht het aan te kunnen, dat blijkt niet zo te zijn. Ik kan me voorstellen dat je je daardoor mede 'verantwoordelijk' voelt voor de ontstane situatie, maar je werkgever klinkt mij niet ok in de oren. Zij hebben rechten, maar jij hebt ook rechten en de enige rechten waar jij nu voor op moet komen zijn die van jou. Het is dan weer hun taak om voor hun rechten op te komen. Toch? Maar ik kan me voorstellen dat de situatie je meer stress oplevert dan wenselijk is nu je overspannen bent. Ik kreeg het er plaatsvervangend benauwd van.
Ik hoop dat je er snel uitkomt.
Stokstaartje: hoe gaat ie bij jou?
Hier gaat het op en neer. Nu weer even goed, sinds ik mezelf weer opnieuw heb toegesproken dat het nog best heel lang gaat duren voor ik weer 'normaal' ben. Dat helpt. Werk nu nog steeds 2x4 uur en dat gaat goed. De eerste week, vorige week, was ik er wel echt moe van. En ik blijf dan maar denken dat ik een knop om zou moeten kunnen zetten. Valkuil nummer 1. Maar ik kan me gewoon zo slecht voorstellen dat een uurtje meer echt een effect kan hebben. Ik doe er dus zelf best wel 'grappig' maar eigenlijk laatdunkend over. En dat is niet goed. Het wil er maar niet in dat ik niet oneindig rekbaar ben. Maar eigenlijk moet ik zeggen: dat ik niet meer oneindig rekbaar WIL zijn.
Ik heb echt dagen dat ik niets doe en dan bedoel ik ook echt: niets. Maar daartegen over staan dan weer dagen dat ik lekker bezig ben en doe wat ik moet doen of doe waar ik blij van word. Er begint langzaam het besef te komen dat ik beter moet balansen. Een druk ding en dan even rust. Ik word daar heel erg verdrietig van op de één of andere manier, maar tegelijkertijd, voel ik me er rustiger door.
Dus zoals ik al zei: op en neer, heen en weer.
Inge, ik word altijd blij als ik je lees, ongelofelijk toch, dat je zoveel doet weer en met plezier en het je niet volledig uitput. Ik ben vanachter mijn laptop gewoon trots op je.
Vienna: gefeliciteerd met aangenomen worden! Heb je al een idee over wat je wilt en aankunt? En weten ze van je burn-out-opstart-situatie?
Je hebt dus ook een tuin in de stad maar wel kippetjes, kan dat met buren? Lijkt me ook wel leuk namelijk. Ik heb wel een ruime tuin, ook midden in de stad, en een heleboel balkons die uitkijken op mijn tuin. Lijkt me wel geestig om er gewoon een miniboerderij van te maken...ooit. Ik heb mijn eerste radijsjes reeds gegeten. Wat leuk is dat. En nu ben ik aan het opsnorren via youtube hoe ik mijn spinazie moet oogsten en wanneer. Ook de sla groeit lekker, de krulpeterselie heeft zijn kop boven het maaiveld gestoken en ik zie ook de peultjes lekker opschieten, moet snel een rek maken waar ze tegenop kunnen.
Moondancer: ik heb je topic gelezen over je werksituatie. Jeetje dat is wel echt een lastige en stressvolle situatie. Ik begreep dat je de details uit je topic nog wilde kunnen weghalen dus zal je beroep niet noemen.
Eigenlijk is er maar 1 optie denk ik: zorg goed voor jezelf voor je er aan onderdoor gaat. En als je blijft werken waar je nu werkt lijkt dat me de enige uitkomst, dat je er aan onderdoor gaat. Jullie hebben afspraken gemaakt op een moment dat je dacht het aan te kunnen, dat blijkt niet zo te zijn. Ik kan me voorstellen dat je je daardoor mede 'verantwoordelijk' voelt voor de ontstane situatie, maar je werkgever klinkt mij niet ok in de oren. Zij hebben rechten, maar jij hebt ook rechten en de enige rechten waar jij nu voor op moet komen zijn die van jou. Het is dan weer hun taak om voor hun rechten op te komen. Toch? Maar ik kan me voorstellen dat de situatie je meer stress oplevert dan wenselijk is nu je overspannen bent. Ik kreeg het er plaatsvervangend benauwd van.
Ik hoop dat je er snel uitkomt.
Stokstaartje: hoe gaat ie bij jou?
Hier gaat het op en neer. Nu weer even goed, sinds ik mezelf weer opnieuw heb toegesproken dat het nog best heel lang gaat duren voor ik weer 'normaal' ben. Dat helpt. Werk nu nog steeds 2x4 uur en dat gaat goed. De eerste week, vorige week, was ik er wel echt moe van. En ik blijf dan maar denken dat ik een knop om zou moeten kunnen zetten. Valkuil nummer 1. Maar ik kan me gewoon zo slecht voorstellen dat een uurtje meer echt een effect kan hebben. Ik doe er dus zelf best wel 'grappig' maar eigenlijk laatdunkend over. En dat is niet goed. Het wil er maar niet in dat ik niet oneindig rekbaar ben. Maar eigenlijk moet ik zeggen: dat ik niet meer oneindig rekbaar WIL zijn.
Ik heb echt dagen dat ik niets doe en dan bedoel ik ook echt: niets. Maar daartegen over staan dan weer dagen dat ik lekker bezig ben en doe wat ik moet doen of doe waar ik blij van word. Er begint langzaam het besef te komen dat ik beter moet balansen. Een druk ding en dan even rust. Ik word daar heel erg verdrietig van op de één of andere manier, maar tegelijkertijd, voel ik me er rustiger door.
Dus zoals ik al zei: op en neer, heen en weer.
woensdag 6 mei 2015 15:35
Dankje Beel! Ik ben ook wel trots op mezelf:-)! En idd Bloem t voelt extra fijn doordat t nog niet vanzelfsprekend voelt:-)!
Gefeliciteerd dat je aangenomen bent!! En wat ruimte hebt gehouden!! Hoeveel uur is t minimaal dat ze je nodig hebben evt? Wie weet kan je gewoon starten met 2x2 uur over een maandje ofzo?
Leuk!
En wat klinkt die moestuin goed zeg Beel!! Haha ik had t alweer snel opgegeven, wilde niet enorm groeien bij mij;-). En had eigenlijk geen zin om steeds om te potten haha
Gefeliciteerd dat je aangenomen bent!! En wat ruimte hebt gehouden!! Hoeveel uur is t minimaal dat ze je nodig hebben evt? Wie weet kan je gewoon starten met 2x2 uur over een maandje ofzo?
Leuk!
En wat klinkt die moestuin goed zeg Beel!! Haha ik had t alweer snel opgegeven, wilde niet enorm groeien bij mij;-). En had eigenlijk geen zin om steeds om te potten haha
woensdag 6 mei 2015 16:03
Er is nog niet gesproken over aantal uren en de precieze taakomschrijving, maar meer dat hij financiering krijgt om dit project ook in andere buurten en steden uit te rollen en daar kan hij goed iemand met mijn profiel bij gebruiken zegt hij.
Maar voorlopig ga ik lekker alleen even vrijwilligen als taalcoach hoor! Beginnend met 2 uur/week en dan opbouwen. En dan zien we wel weer. Mañana Mañana.
Maar voorlopig ga ik lekker alleen even vrijwilligen als taalcoach hoor! Beginnend met 2 uur/week en dan opbouwen. En dan zien we wel weer. Mañana Mañana.
woensdag 6 mei 2015 20:01
Weet je wat ik zo leuk vind aan dit topic? Dat ieders verwezenlijkingen, hoe klein ze ook zijn, zo naar waarde geschat worden en aangemoedigd worden! Ik denk dat het voor mensen zonder burnout heel erg moeilijk is om in te schatten hoe goed het kan voelen om net ietsje meer te kunnen doen, dat die stapjes in hun ogen muizenstapjes zijn, maar voor ons net het soort vooruitgang waaraan we ons kunnen en moeten optrekken.
Sinds m'n eerste afspraak bij de psycholoog waar me werd verteld dat ik de komende maand nog niet hoefde te proberen om meer te doen, doe ik m'n best om me daarbij neer te leggen. En dat voelt goed. Ik ben nu anderhalve maand thuis, en heb hier en daar toch al een paar dagjes gehad waarop ik me even terug wat 'normaler' voelde, en niet meer continu zo wazig. Wat voelt dat fijn. En dan blijkt het de kunst om niet te hard te beginnen hopen, en de dag erna wanneer het weer minder gaat, me er opnieuw bij neer te leggen. We live, we learn.
Bloem: proficiat!!!
Inge: leuk dat je zo'n weekend had, genieten zeg, dat het zo vlot ging!
Beel: leuk hè, dat alle plantjes ineens zo beginnen opschieten. Vind het rustgevend om ze dag na dag 'in het oog te houden'. En verder: herkenbaar, dat grappig en laatdunkend doen over hoeveel of hoe weinig je kan. Bij mij is dat een manier om me er een beetje voor te 'verontschuldigen' of zo, is dat bij jou ook zoiets, of waarom doe jij dat?
Moondancer: ben benieuwd hoe het ondertussen met je gaat!
Sinds m'n eerste afspraak bij de psycholoog waar me werd verteld dat ik de komende maand nog niet hoefde te proberen om meer te doen, doe ik m'n best om me daarbij neer te leggen. En dat voelt goed. Ik ben nu anderhalve maand thuis, en heb hier en daar toch al een paar dagjes gehad waarop ik me even terug wat 'normaler' voelde, en niet meer continu zo wazig. Wat voelt dat fijn. En dan blijkt het de kunst om niet te hard te beginnen hopen, en de dag erna wanneer het weer minder gaat, me er opnieuw bij neer te leggen. We live, we learn.
Bloem: proficiat!!!
Inge: leuk dat je zo'n weekend had, genieten zeg, dat het zo vlot ging!
Beel: leuk hè, dat alle plantjes ineens zo beginnen opschieten. Vind het rustgevend om ze dag na dag 'in het oog te houden'. En verder: herkenbaar, dat grappig en laatdunkend doen over hoeveel of hoe weinig je kan. Bij mij is dat een manier om me er een beetje voor te 'verontschuldigen' of zo, is dat bij jou ook zoiets, of waarom doe jij dat?
Moondancer: ben benieuwd hoe het ondertussen met je gaat!
woensdag 6 mei 2015 22:02
Naoko, ik ben ook erg blij dat de topic t zo goed doet en we er allemaal aan hebben en positief en oprecht geïnteresseerd zijn in elkaar! Was de eerste keer dat ik wat postte.. En soms krijg je nare reacties van anderen oid, of betweterig etc. Is me 100% meegevallen en volgens mij vind iedereen die hier komt en t herkent het Fin te lezen dat je 'niet alleen bent' en je elkaar kunt steunen , motiveren en gewoon je ei kwijt kan hier:-)
Geen moment spijt gehad dat ik m'n verhaal erop heb gegooid, zelfs niet nu ik aan de hand van m'n verhalen herken kan zijn;-).
Geen moment spijt gehad dat ik m'n verhaal erop heb gegooid, zelfs niet nu ik aan de hand van m'n verhalen herken kan zijn;-).
donderdag 7 mei 2015 09:12
Naoko, ik vind echt dat je al behoorlijk rustig en wijs klinkt over de situatie. Ik voelde me echt alleen maar ellendig en wanhopig die eerste tijd. Maar het lijkt alsof je best al je rust weet te vinden en kan accepteren, super! En inderdaad is het zo fijn om al die kleine grote stapjes voor of achteruit te kunnen delen en je daarin begrepen wordt.
@beel: op en neer, heen en weer inderdaad... Ik vind dat goed van je, dat je zo helder een kompas voor ogen lijkt te houden van waar je heen wil en wat je niet meer wil. Dat geeft houvast denk ik. Ik zit vaak zo vast in het niet te weten wat ik wil. Al voelde het gisteren tijdens mijn sollicitatiegesprek opeens heel concreet, telkens als ik mijn stressniveau voelde stijgen door mijn enthousiasme of onzekerheid: loslaten, adem uit, rust. Of als mijn grenzen in gevaar kwamen: stapje terug, zelfbehoud. Dat ging best aardig.
Ik loop soms ook een beetje vast in het goed willen doen, zo'n burnout. Stel, dacht ik, dat ik nu weer aan het werk kon en deze baan aan zou nemen, wat heb ik nu eigenlijk geleerd? Misschien hartstikke veel, maar ik weet het niet. De ene dag veel, de andere dag niks. En dan voel ik me toch een soort failure, dat ik mijn burnout niet 'goed heb gedaan'. Ik straf mezelf daarvoor af. Ik heb zo'n beeld voor ogen dat je met een burnout moet aquarelleren, dagboeken schrijven en mediteren en helemaal gelukkig moet worden met jezelf. Dat doe ik allemaal niet. En daar voel ik me dan schuldig en slecht over. En denk: als ik weer een baan neem, kan ik mezelf dan wel recht in mijn ogen kijken?
Of denk ik gewoon te veel?
Gisteren ook nog voor het eerst uur groepsles paardje, was een pittige dag! Vandaag me lekker laten verwennen op de massagetafel Vond eigenlijk prive les echt wel leuker, meer me-time, gewoon jij en paardje. Nu met 10 mensen en een instructrice die non-stop op krengerige toon instructies geeft en zegt wat er niet goed gaat allemaal.. Bij mij ging er veel niet goed. En ok ok, ligt dan ook wel aan mijn gevoeligheid want ik kan niet zo goed tegen kritiek. Maar dacht ook wel: give me a break, het is mijn eerste keer, ik kan nog amper galopperen en dan maar steeds roepen dat ik harder met mijn zweepje moet slaan, terwijl ik nog nooit zo'n ding heb vastgehouden. Ik voelde me echt gedrilld en ging vrij opgefokt weer weg. Mja, is wel goede training wellicht om kritiek langs me heen te laten glijden.
@beel: op en neer, heen en weer inderdaad... Ik vind dat goed van je, dat je zo helder een kompas voor ogen lijkt te houden van waar je heen wil en wat je niet meer wil. Dat geeft houvast denk ik. Ik zit vaak zo vast in het niet te weten wat ik wil. Al voelde het gisteren tijdens mijn sollicitatiegesprek opeens heel concreet, telkens als ik mijn stressniveau voelde stijgen door mijn enthousiasme of onzekerheid: loslaten, adem uit, rust. Of als mijn grenzen in gevaar kwamen: stapje terug, zelfbehoud. Dat ging best aardig.
Ik loop soms ook een beetje vast in het goed willen doen, zo'n burnout. Stel, dacht ik, dat ik nu weer aan het werk kon en deze baan aan zou nemen, wat heb ik nu eigenlijk geleerd? Misschien hartstikke veel, maar ik weet het niet. De ene dag veel, de andere dag niks. En dan voel ik me toch een soort failure, dat ik mijn burnout niet 'goed heb gedaan'. Ik straf mezelf daarvoor af. Ik heb zo'n beeld voor ogen dat je met een burnout moet aquarelleren, dagboeken schrijven en mediteren en helemaal gelukkig moet worden met jezelf. Dat doe ik allemaal niet. En daar voel ik me dan schuldig en slecht over. En denk: als ik weer een baan neem, kan ik mezelf dan wel recht in mijn ogen kijken?
Of denk ik gewoon te veel?
Gisteren ook nog voor het eerst uur groepsles paardje, was een pittige dag! Vandaag me lekker laten verwennen op de massagetafel Vond eigenlijk prive les echt wel leuker, meer me-time, gewoon jij en paardje. Nu met 10 mensen en een instructrice die non-stop op krengerige toon instructies geeft en zegt wat er niet goed gaat allemaal.. Bij mij ging er veel niet goed. En ok ok, ligt dan ook wel aan mijn gevoeligheid want ik kan niet zo goed tegen kritiek. Maar dacht ook wel: give me a break, het is mijn eerste keer, ik kan nog amper galopperen en dan maar steeds roepen dat ik harder met mijn zweepje moet slaan, terwijl ik nog nooit zo'n ding heb vastgehouden. Ik voelde me echt gedrilld en ging vrij opgefokt weer weg. Mja, is wel goede training wellicht om kritiek langs me heen te laten glijden.
donderdag 7 mei 2015 10:41
Bloem, is paardrijles niet jou aquarelleren en massage jou meditatie? Als we met zijn allen zouden moeten gaan aquarelleren, dan zou de wereld overspoeld worden met amateuristische vergezichten, en dat kan niet de bedoeling zijn Ik wil maar zeggen: iedereen zoekt zijn eigen manier, niet? En eerlijk: jij klinkt net wel alsof je volop aan het bijleren bent, hoor!
Maar dat 'goed willen doen', die burnout, daar heb ik ook last van hoor. Je zegt dat ik rustig en wijs klink, maar ik vrees dat dat vooral zo is als ik het beredeneerd opschrijf. Ik moet toegeven dat ik nog behoorlijk veraf sta van wat het met me doet en hoe ik me er echt bij voel, bij zo'n burnout. Het rationeel overschouwen, dat doe ik dan weer als de beste
Ik merk ook dat ik hier ook vooral schrijf op betere momenten, en gisteren was zo'n dag. Tot ik in m'n bed ging liggen en weer niet kon slapen. Piekeren en hyperventileren. En hoewel ik nooit bang ben geweest van die hyperventilatie (dat heb ik al van voor de burnout), was ik dat gisteren opeens wel. Vooral de gedachte: Wat als dit nog erger wordt en ik echt niet meer kan ademen? En wat als ik een angstaanval krijg?
Het werd pas wat beter toen ik dacht: Misschien is dit wel een angstaanval, en angstaanvallen gaan voorbij en zijn niet gevaarlijk.
Wat is dit nu weer?! Bah!
Maar dat 'goed willen doen', die burnout, daar heb ik ook last van hoor. Je zegt dat ik rustig en wijs klink, maar ik vrees dat dat vooral zo is als ik het beredeneerd opschrijf. Ik moet toegeven dat ik nog behoorlijk veraf sta van wat het met me doet en hoe ik me er echt bij voel, bij zo'n burnout. Het rationeel overschouwen, dat doe ik dan weer als de beste
Ik merk ook dat ik hier ook vooral schrijf op betere momenten, en gisteren was zo'n dag. Tot ik in m'n bed ging liggen en weer niet kon slapen. Piekeren en hyperventileren. En hoewel ik nooit bang ben geweest van die hyperventilatie (dat heb ik al van voor de burnout), was ik dat gisteren opeens wel. Vooral de gedachte: Wat als dit nog erger wordt en ik echt niet meer kan ademen? En wat als ik een angstaanval krijg?
Het werd pas wat beter toen ik dacht: Misschien is dit wel een angstaanval, en angstaanvallen gaan voorbij en zijn niet gevaarlijk.
Wat is dit nu weer?! Bah!
donderdag 7 mei 2015 11:28
En daar ging mijn lang en mooi geformuleerde reactie. Ben weer eens van het forum gegooid. Hier kortere poging twee.
Volgende maand ga ik weer aan het werk Moet zelf nog aan wennen, heb er super veel zin in
@Bloem: wauw een baan aangeboden krijgen, wat fantastisch! Dat is wel een grote ego-boost. Super dat je als taalcoach aan de slag gaat!
@Inge: je hebt een fantastisch onderwerp op het forum gestart. Het valt mij altijd super goed mee hoe lief en begripvol iedereen hier is, zonder beoordelend te zijn. Wat fijn dat je zoveel hebt kunnen doen afgelopen weekend, zonder er een moe gevoel aan over te houden. Prettig!
@ Beel: fijn dat je 2x4uur werken zo goed gaat. Dat is een mooie opbouw. We wonen in een kleine stad en dan Belgie, met zijn lintbebouwing misschien niet echt te vergelijken met een NL stad, anderzijds waarom geen kipjes houden in de stad? Zolang het geen hanen zijn, geven ze geen overlast. We hebben het wel netjes aan onze directe buren gevraagd, die waren enthousiast (eitjes weggeven maakt populair ) Leuk he zo de eerste groenten oogsten, geeft een goed gevoel.
@Naoko: mooi dat je, je minder wazig voelt en dat je de dagen neemt zoals ze komen. Doe je goed!
Heerlijk dit forum. Waarbij we met kleine dingen blij kunnen zijn voor elkaar. Afgelopen weekend nog een gesprek gehad met een vriendin, die vroeg raad voor een kennis van haar. Die hare man (ja het gaat ver) had namelijk sinds kort een BO en deed de hele dag zo goed als niets. Tot grote frustratie en onbegrip van zijn omgeving. Men wilde maar niet begrijpen dat de vaatwasser inladen, soms gewoon niet ging. Heel gesprek over gehad en het ging bij die vriendin er gewoon niet in dat die man dat niet kon. Heb echt wel te doen met die man. Dan ben ik weer super blij met dit fijne forum en met alle andere lieve mensen in mijn omgeving. Hele dikke knuffel voor jullie allemaal, jullie zijn geweldig!
Volgende maand ga ik weer aan het werk Moet zelf nog aan wennen, heb er super veel zin in
@Bloem: wauw een baan aangeboden krijgen, wat fantastisch! Dat is wel een grote ego-boost. Super dat je als taalcoach aan de slag gaat!
@Inge: je hebt een fantastisch onderwerp op het forum gestart. Het valt mij altijd super goed mee hoe lief en begripvol iedereen hier is, zonder beoordelend te zijn. Wat fijn dat je zoveel hebt kunnen doen afgelopen weekend, zonder er een moe gevoel aan over te houden. Prettig!
@ Beel: fijn dat je 2x4uur werken zo goed gaat. Dat is een mooie opbouw. We wonen in een kleine stad en dan Belgie, met zijn lintbebouwing misschien niet echt te vergelijken met een NL stad, anderzijds waarom geen kipjes houden in de stad? Zolang het geen hanen zijn, geven ze geen overlast. We hebben het wel netjes aan onze directe buren gevraagd, die waren enthousiast (eitjes weggeven maakt populair ) Leuk he zo de eerste groenten oogsten, geeft een goed gevoel.
@Naoko: mooi dat je, je minder wazig voelt en dat je de dagen neemt zoals ze komen. Doe je goed!
Heerlijk dit forum. Waarbij we met kleine dingen blij kunnen zijn voor elkaar. Afgelopen weekend nog een gesprek gehad met een vriendin, die vroeg raad voor een kennis van haar. Die hare man (ja het gaat ver) had namelijk sinds kort een BO en deed de hele dag zo goed als niets. Tot grote frustratie en onbegrip van zijn omgeving. Men wilde maar niet begrijpen dat de vaatwasser inladen, soms gewoon niet ging. Heel gesprek over gehad en het ging bij die vriendin er gewoon niet in dat die man dat niet kon. Heb echt wel te doen met die man. Dan ben ik weer super blij met dit fijne forum en met alle andere lieve mensen in mijn omgeving. Hele dikke knuffel voor jullie allemaal, jullie zijn geweldig!
Always believe that something wonderful is about to happen.
vrijdag 8 mei 2015 08:21
wow vienna!! zo makkelijk kom je daar niet mee weg, ik wil er alles over weten! de uitgebreide versie! Voelt het goed, is het fulltime, heb je iets gezegd over je burnout? Supergefeliciteerd! Spannend!
Naoko, hoop dat je lekker en ontspannen hebt geslapen
zo, nog ff beetje wakker worden. fijne dag allemaal!
Naoko, hoop dat je lekker en ontspannen hebt geslapen
zo, nog ff beetje wakker worden. fijne dag allemaal!
vrijdag 8 mei 2015 10:12
Het goed willen doen van de burnout: check.
Vooral schrijven als ik me iets beter voel: check.
Denken dat ik hier heel veel van moet leren en een zen-versie van mezelf MOET ontwikkelen: check.
Rationeel overschouwen: check
Weerstand tegen aquarelleren: check
Nu ik bovenstaand rijtje zo eens bekijk denk ik: eigenlijk precies wat ik deed wat me in die burnout deed belanden dus. Maar wat ik onderweg denk ik wel leer en jullie vast ook, is dat als ik bovenstaande allemaal doe dat ik me langzaam steeds kloteriger ga voelen en elke keer als ik het weer (echt diep van binnen) loslaat dat het dan binnen een minuut prettiger voelt en binnen een dag beter gaat.
Ik denk dus dat dat is wat we (nou ja ik in elk geval) hieruit zullen moeten meenemen. Of we het nou leuk vinden of niet. Of werkt het bij jullie anders?
Ik voel me nu al drie dagen echt lekker, dat ik af en toe denk: 'ik voel me echt lekker'.
En dan begint de energie op te bouwen, maar niet van het rustige betrouwbare soort maar meer een soort bruisende borrelende manische vorm. En nu denk ik steeds: hoe krijg ik dat in het gareel, hoe kan ik dat 'naar beneden duwen' zodat ik het niet in één vlaag uitgeef maar een beetje spaar en gespreid kan doseren en dus ook vasthouden. Maar dan denk ik weer: vasthouden, vasthouden? Loslaten is toch het woord...
En dan nu de voordelen van je lekker en licht manisch voelen: eergisteren bedachten vriend en ik dat we graag op vakantie zouden willen en kwamen er toen achter dat dat planmatig alleen kon als we nu gaan.
En dus vertrekken we vanavond voor een week naar een zonnig land.
Vind het wel een beetje spannend natuurlijk hoe ik het ga 'doen'. Nu ben ik hieperdepiep maar dat kan niet goed blijven gaan.
@Vienna: ik sluit me aan bij de vragen van Bloem!
@Bloem: goeiemorgen!
Iedereen:
Vooral schrijven als ik me iets beter voel: check.
Denken dat ik hier heel veel van moet leren en een zen-versie van mezelf MOET ontwikkelen: check.
Rationeel overschouwen: check
Weerstand tegen aquarelleren: check
Nu ik bovenstaand rijtje zo eens bekijk denk ik: eigenlijk precies wat ik deed wat me in die burnout deed belanden dus. Maar wat ik onderweg denk ik wel leer en jullie vast ook, is dat als ik bovenstaande allemaal doe dat ik me langzaam steeds kloteriger ga voelen en elke keer als ik het weer (echt diep van binnen) loslaat dat het dan binnen een minuut prettiger voelt en binnen een dag beter gaat.
Ik denk dus dat dat is wat we (nou ja ik in elk geval) hieruit zullen moeten meenemen. Of we het nou leuk vinden of niet. Of werkt het bij jullie anders?
Ik voel me nu al drie dagen echt lekker, dat ik af en toe denk: 'ik voel me echt lekker'.
En dan begint de energie op te bouwen, maar niet van het rustige betrouwbare soort maar meer een soort bruisende borrelende manische vorm. En nu denk ik steeds: hoe krijg ik dat in het gareel, hoe kan ik dat 'naar beneden duwen' zodat ik het niet in één vlaag uitgeef maar een beetje spaar en gespreid kan doseren en dus ook vasthouden. Maar dan denk ik weer: vasthouden, vasthouden? Loslaten is toch het woord...
En dan nu de voordelen van je lekker en licht manisch voelen: eergisteren bedachten vriend en ik dat we graag op vakantie zouden willen en kwamen er toen achter dat dat planmatig alleen kon als we nu gaan.
En dus vertrekken we vanavond voor een week naar een zonnig land.
Vind het wel een beetje spannend natuurlijk hoe ik het ga 'doen'. Nu ben ik hieperdepiep maar dat kan niet goed blijven gaan.
@Vienna: ik sluit me aan bij de vragen van Bloem!
@Bloem: goeiemorgen!
Iedereen:
vrijdag 8 mei 2015 10:16
Oh en ik denk dat ik zeker 2 a 3 dagen ( en soms misschien wel 4) per week niets doe, en met niets bedoel ik ook echt niets. Dan zit ik van 's ochtends tot etenstijd aan tafel en klooi op m'n laptop.
Ik denk dat we soms best een vertekend beeld kunnen krijgen van elkaar, dus dat jullie het even weten.
Ik denk dat we soms best een vertekend beeld kunnen krijgen van elkaar, dus dat jullie het even weten.
vrijdag 8 mei 2015 11:25
Zo, ontbeten, nu kan ik langer reageren.
Als ik jullie zo lees in de laatste berichten, herken ik t wel. Ik zie dat jullie net als ik toen heeeeeel veel nadenken over later, en 'heb ik er wel wat van geleerd' enz. Ik dacht ook vaak, 'hoe ga ik voorkomen dat ik hier weer in beland'.
En ik merk nu, nu ik weer aan t werk ben en veel dingen weer doe (ook ik heb echt nog dagen zoals vandaag dat ik nauwelijks iets uitvoer en lekker luier...) dat ik gelukkig ook op veel vlakken m'n spontane vrolijke zelf weer ben, wat ook betekent dat ik dingen op dezelfde manier doe ik als eerst. wat volgens mij prima is, want dat is wie ik ben ( je hoeft tenslotte jezelf echt niet helemaal te veranderen ofzo... Want dan zou je bij alles wat je doet gaan nadenken, is ook niet ontspannen juist toch?!) maar ik herken wel aan mijn lichaam als ik te enthousiast of te hard wil, dan ik op dat moment kan... Dat is denk ik de beste les, dat ik het herken en ernaar luister uiteraard! Soms is dan letterlijk even paar minuten stilte opzoeken (kamer dicht en even rustig ademhalen of wat drinken oid) al voldoende ipv doorgaan.
En daarnaast qua plannen maken, niet alles meer volplannen in t weekend, maar meer spontaan. of als er iets staat en ik merk dat ik toch niet wil of de energie heb, het cancelen / aanpassen of inkorten oid.
Ik heb een enkele keer zitten kleuren voor volwassenen;-), en al helemaal niet zitten aquarellen... Probeerde mindffulness, yoga en meditatie oefeningen via hulpboeken en YouTube. soms geforceerd, wat dus al helemaal niet ontspant... Dus waarom zou je t dan doen. Wandelen hielp mij goed, maar ook niet altijd... Lekker koken. Soms alleen maar series kijken of tijdschriftje lezen. Dus iedereen doet t op zn eigen manier... Als t geforceerd voelt na 2-3x proberen, is t niet jouw manier denk ik.
Bij jou Bloem is t idd denk vooral t wandelen met je oppashondje wat je veel goeds brengt en t paardrijden toen t de privéleven waren iig .
Bij Beel de moestuin bijv.
conclusie: niet zo streng voor jezelf zijn... Je voelt echt wel wat goed voelt voor Jou! Ik heb ook wel goed leren voelen merk ik nu door de hapto, ik herken m'n lichaamssignalen sneller.
Nadeel is wel, zoals gister... Ik voelde me wo.avond opeens niet zo lekker, nare hoofdpijn, erg moe ... Boem, gelijk weer aan t denken. Is dit alsnog een naklap van t werken na een druk weekend, virusje of is t toch gewoon m'n menstruatie die begint.. Hoe doe ik dat met werken morgen als t na slapen niet over is enz. Dus vroeg m'n bed in (half10 ofzo al), en idd werd wakker met hoofdpijn en wat naar lijf... Wel naar werk, met paracetamol. Denk echt hormonale klachtjes. De dag met een beetje dof hoofd doorgekomen, en toen ik thuis was blij dat ik weekend had, maar ook gelijk wat rust over me heen;-). En blij dat ik wel had kunnen werken!
Tja, ben ik dan eigenwijs geweest, of is t nu prima dat ik vandaag en morgen helemaal geen plannen heb en lekker bij tank, en m'n lichaam rust geef:-) ik denk t laatste! Dus voel me daar prima bij!
Zo, mijn wijze post van vandaag:-)!! Wees trots op hoe je t doet, zolang je naar jezelf luistert wat goed voelt, ben je goed bezig!!
En idd Beel, misschien vertekent beeld... Ik doe zoals vandaag ook niet veel. Als is nu 'niet veel' al meer dan eerst;-). Vaatwasser, boodschappen doen of wasje draaien denk ik gelukkig niet meer over na, dus dat voelt ook als 'niets' op zo'n dag... Terwijl ik 1,5jr geleden dagen had, dat ik al blij als ik idd de vaatwasser had in/uitgeruimd. Bizar he...
Vervelend als de omgeving dat inzicht niet kan opbrengen, zoals iemand hierboven schreef (weet even niet meer wie t schreef ). Ik heb geen onbegrip gehad, maar dat zou een burn-out echt nog zwaarder maken!
Goed weekend alvast iedereen!! Beel nogmaals hele fijne vakantieweek! Even quality time samen in de warmte!
Als ik jullie zo lees in de laatste berichten, herken ik t wel. Ik zie dat jullie net als ik toen heeeeeel veel nadenken over later, en 'heb ik er wel wat van geleerd' enz. Ik dacht ook vaak, 'hoe ga ik voorkomen dat ik hier weer in beland'.
En ik merk nu, nu ik weer aan t werk ben en veel dingen weer doe (ook ik heb echt nog dagen zoals vandaag dat ik nauwelijks iets uitvoer en lekker luier...) dat ik gelukkig ook op veel vlakken m'n spontane vrolijke zelf weer ben, wat ook betekent dat ik dingen op dezelfde manier doe ik als eerst. wat volgens mij prima is, want dat is wie ik ben ( je hoeft tenslotte jezelf echt niet helemaal te veranderen ofzo... Want dan zou je bij alles wat je doet gaan nadenken, is ook niet ontspannen juist toch?!) maar ik herken wel aan mijn lichaam als ik te enthousiast of te hard wil, dan ik op dat moment kan... Dat is denk ik de beste les, dat ik het herken en ernaar luister uiteraard! Soms is dan letterlijk even paar minuten stilte opzoeken (kamer dicht en even rustig ademhalen of wat drinken oid) al voldoende ipv doorgaan.
En daarnaast qua plannen maken, niet alles meer volplannen in t weekend, maar meer spontaan. of als er iets staat en ik merk dat ik toch niet wil of de energie heb, het cancelen / aanpassen of inkorten oid.
Ik heb een enkele keer zitten kleuren voor volwassenen;-), en al helemaal niet zitten aquarellen... Probeerde mindffulness, yoga en meditatie oefeningen via hulpboeken en YouTube. soms geforceerd, wat dus al helemaal niet ontspant... Dus waarom zou je t dan doen. Wandelen hielp mij goed, maar ook niet altijd... Lekker koken. Soms alleen maar series kijken of tijdschriftje lezen. Dus iedereen doet t op zn eigen manier... Als t geforceerd voelt na 2-3x proberen, is t niet jouw manier denk ik.
Bij jou Bloem is t idd denk vooral t wandelen met je oppashondje wat je veel goeds brengt en t paardrijden toen t de privéleven waren iig .
Bij Beel de moestuin bijv.
conclusie: niet zo streng voor jezelf zijn... Je voelt echt wel wat goed voelt voor Jou! Ik heb ook wel goed leren voelen merk ik nu door de hapto, ik herken m'n lichaamssignalen sneller.
Nadeel is wel, zoals gister... Ik voelde me wo.avond opeens niet zo lekker, nare hoofdpijn, erg moe ... Boem, gelijk weer aan t denken. Is dit alsnog een naklap van t werken na een druk weekend, virusje of is t toch gewoon m'n menstruatie die begint.. Hoe doe ik dat met werken morgen als t na slapen niet over is enz. Dus vroeg m'n bed in (half10 ofzo al), en idd werd wakker met hoofdpijn en wat naar lijf... Wel naar werk, met paracetamol. Denk echt hormonale klachtjes. De dag met een beetje dof hoofd doorgekomen, en toen ik thuis was blij dat ik weekend had, maar ook gelijk wat rust over me heen;-). En blij dat ik wel had kunnen werken!
Tja, ben ik dan eigenwijs geweest, of is t nu prima dat ik vandaag en morgen helemaal geen plannen heb en lekker bij tank, en m'n lichaam rust geef:-) ik denk t laatste! Dus voel me daar prima bij!
Zo, mijn wijze post van vandaag:-)!! Wees trots op hoe je t doet, zolang je naar jezelf luistert wat goed voelt, ben je goed bezig!!
En idd Beel, misschien vertekent beeld... Ik doe zoals vandaag ook niet veel. Als is nu 'niet veel' al meer dan eerst;-). Vaatwasser, boodschappen doen of wasje draaien denk ik gelukkig niet meer over na, dus dat voelt ook als 'niets' op zo'n dag... Terwijl ik 1,5jr geleden dagen had, dat ik al blij als ik idd de vaatwasser had in/uitgeruimd. Bizar he...
Vervelend als de omgeving dat inzicht niet kan opbrengen, zoals iemand hierboven schreef (weet even niet meer wie t schreef ). Ik heb geen onbegrip gehad, maar dat zou een burn-out echt nog zwaarder maken!
Goed weekend alvast iedereen!! Beel nogmaals hele fijne vakantieweek! Even quality time samen in de warmte!
vrijdag 8 mei 2015 13:17
Moet zelf ook nog heel erg wennen aan de gedachte van: 'ik ga weer aan het werk.' Ben super blij en voel van die happy kriebeltjes, zo van joepie, het is zover. Ben er ook zeker van dat ik een goeie keuze maak, ben er klaar voor. Merkte dat ik mij best goed in mijn vel voel, al maanden goed slaap (zonder medicatie), redelijk energie heb (mag nog steeds beter) en mij eigenlijk behoorlijk begon te vervelen thuis. Ondanks alle leuke dingen die ik deed en het heerlijke weer. Afgelopen woensdag heb ik een gesprek gehad met mijn toekomstige werkgever en in eerste instantie dacht ik te horen te krijgen dat ze in de loop van het jaar een functie voor mij hadden, maar ze bleken nu al een functie voor mij te hebben. Eentje die mij heel erg aanspreekt. Met het solliciteren heb ik rekening gehouden met een hoop eisen (geen onregelmatig werk, geen weekendwerk, weinig/tot geen kans op overuren, iedere dag collega's zien, toch voldoende uitdaging en voldoening uit werk kunnen halen etc), het is een ambtenarenbaan bij een sociale dienst en denk dat hierdoor voor mij het makkelijker wordt om werk en prive in balans te blijven houden. Natuurlijk zie ik ook beren op de weg, wat als.... BO weer terugkomt, ik te vroeg begin, niet voldoende van BO geleerd heb, werken niet vol kan houden,.... Gelukkig is het goede gevoel in overmacht. En nee heb mijn nieuwe werkgever niets over mijn BO verteld... merk toch een groot stigma en eigenlijk wil ik niet met een plakkertje BO op een nieuwe plek beginnen. Heb mij wel voorgenomen om tijdens een functioneringsgesprek het hier wel over te hebben. En oef geen voltijdse functie (28uur), glijdende werkuren en veel verlofdagen
Heel herkenbaar hoor, die perfecte BO-er willen zijn. Die helemaal in balans is, volop meditatie/ontspannings/mindfullness/yoga -oefeningen doet, zichzelf ontwikkelt, grote levenslessen leert, alles volledig overboord gooit en een hele andere job gaat uitoefenen,... heb echt een tijdje gedacht, dat iedere BO-er dat moest doen en zijn dag volledig inplannen met ontplooiende bezigheden, haha zo ziet het er bij mij echt niet uit. Heb ook voor veel activiteiten een behoorlijke aversie (kleuren voor volwassenen, is echt mijn grootste frustratietrigger, man wat werd ik daar opgefokt van) . Moet wel zeggen dat ik net wel heel vaak op het forum kom/kwam als ik mij slecht voelde. Heb er echt veel steun van en wel een hele belangrijke BO les voor mij: durf hulp vragen, zeker als het moeilijk gaat.
@Beel: wat leuk zo'n super last minute vakantie. Waar ga je naartoe? Heel veel plezier!
Fijn weekend allemaal!x
Heel herkenbaar hoor, die perfecte BO-er willen zijn. Die helemaal in balans is, volop meditatie/ontspannings/mindfullness/yoga -oefeningen doet, zichzelf ontwikkelt, grote levenslessen leert, alles volledig overboord gooit en een hele andere job gaat uitoefenen,... heb echt een tijdje gedacht, dat iedere BO-er dat moest doen en zijn dag volledig inplannen met ontplooiende bezigheden, haha zo ziet het er bij mij echt niet uit. Heb ook voor veel activiteiten een behoorlijke aversie (kleuren voor volwassenen, is echt mijn grootste frustratietrigger, man wat werd ik daar opgefokt van) . Moet wel zeggen dat ik net wel heel vaak op het forum kom/kwam als ik mij slecht voelde. Heb er echt veel steun van en wel een hele belangrijke BO les voor mij: durf hulp vragen, zeker als het moeilijk gaat.
@Beel: wat leuk zo'n super last minute vakantie. Waar ga je naartoe? Heel veel plezier!
Fijn weekend allemaal!x
Always believe that something wonderful is about to happen.
vrijdag 8 mei 2015 15:48
@Inge: vind het juist heel fijn als je zo'n lange uitgebreide reactie geeft. Het geeft de burger moed. Ook wat je zegt over dat je niet iemand anders hoeft te worden maar dat op tijd je rustmomenten nemen al helpt. En de dingen die je nu weer even tussendoor doet zoals een was, dat is echt een fijn vooruitzicht. Bij mij is het nu alles of niets. Maar misschien is dat net als met kinderen, als je iets voor het eerst leert dan sla je er een tijdje in door en dan balanceert het zich uiteindelijk wel uit. Ik ben in elk geval heel erg bewust onbekwaam
@Vienna: nou het klinkt hartstikke goed je nieuwe baan en vooral de voorwaarden die je noemt. Kan me voorstellen dat je er voor gekozen hebt om je BO niet te noemen, zodat je met een schone lei opnieuw kunt beginnen.
Weet je waar ik agressief van werd? Een mandala inkleur-boek...donder een end op rotboek.
Ik word vandaag met mijn neus weer even flink op de BO geduwd. Leuk zo spontaan en last minute...not.
Heb al twee keer heel hard gehuild en een aantal activiteiten gecanceld. Wat een stress in mijn lijf zeg. Poe. Ik adem en zucht me gek en probeer steeds dingen één voor één te doen.
Maar als je er dan eerst achter komt dat je dochter alle koffers heeft meegenomen, je dan bedenkt dat paspoort misschien wel drie maanden geldig moet zijn en de mijne 9 juli verloopt...
Ik googelen en ja hoor, de ene site wist te vertellen dat het nog 3 maanden geldig moest zijn, de ander zei zelfs 6 Dus ik googelen op 'spoedpaspoort aanvragen' : duurt een werkdag, kan dus niet
Googelen: Schiphol nooddocumenten, dat bleek een optie maar dan heb je weer allerlei uittreksels nodig enzo die ik niet heb en dan dus last minute moet regelen, waar? hoe? Whaaaa.
Dus ik belde ze en de meneer wist mij te vertellen dat...het niet nodig is. Als paspoort tijdens verblijf nog maar geldig is.
En adem uit....
@Vienna: nou het klinkt hartstikke goed je nieuwe baan en vooral de voorwaarden die je noemt. Kan me voorstellen dat je er voor gekozen hebt om je BO niet te noemen, zodat je met een schone lei opnieuw kunt beginnen.
Weet je waar ik agressief van werd? Een mandala inkleur-boek...donder een end op rotboek.
Ik word vandaag met mijn neus weer even flink op de BO geduwd. Leuk zo spontaan en last minute...not.
Heb al twee keer heel hard gehuild en een aantal activiteiten gecanceld. Wat een stress in mijn lijf zeg. Poe. Ik adem en zucht me gek en probeer steeds dingen één voor één te doen.
Maar als je er dan eerst achter komt dat je dochter alle koffers heeft meegenomen, je dan bedenkt dat paspoort misschien wel drie maanden geldig moet zijn en de mijne 9 juli verloopt...
Ik googelen en ja hoor, de ene site wist te vertellen dat het nog 3 maanden geldig moest zijn, de ander zei zelfs 6 Dus ik googelen op 'spoedpaspoort aanvragen' : duurt een werkdag, kan dus niet
Googelen: Schiphol nooddocumenten, dat bleek een optie maar dan heb je weer allerlei uittreksels nodig enzo die ik niet heb en dan dus last minute moet regelen, waar? hoe? Whaaaa.
Dus ik belde ze en de meneer wist mij te vertellen dat...het niet nodig is. Als paspoort tijdens verblijf nog maar geldig is.
En adem uit....
beel wijzigde dit bericht op 08-05-2015 17:23
Reden: pijnlijke taalfout
Reden: pijnlijke taalfout
% gewijzigd
vrijdag 8 mei 2015 16:37
En ik ben officieel FB-loos. Had mijn account al langer geblokkeerd, maar tja dan stalkt FB je alsnog via mails of krijg je vragen van mensen waarom je niet op hun berichtjes antwoord. Vandaag FB nogeens kritisch bekeken en echt wordt er niet happy van. De foto's van baby's en pasgetrouwde stelletjes: super leuk, alleen is dat maar een mini deel van FB. Krijg de kriebels van mensen die de hele tijd moeten laten zien hoe fantastisch hun leven is. Vind het een hele stap voor mezelf, had voor mijn BO, echt wel een FB verslaving en last van FOMO. Nog mensen die FB achter zich lieten?
Always believe that something wonderful is about to happen.
vrijdag 8 mei 2015 17:04
oooh beel ik kan me je helemaal voorstellen. Al dat haastige geregel, jakkes! Hopelijk snel genoeg met een cocktail of 2 aan het strand! Veel plezier!
Vienna, nou, ik word er een beetje emotioneel van, het voelt alsof mijn vogeltje het nest gaat verlaten
Maar supergoed hee! 28 uur, energie goed doseren, gaat zeker lukken. Ik heb mijn FB niet geblokkeerd, maar wel een paar mensen die ik te blij en/of succesvol vond haha. Ik deel vooral lustig poezenfilmpjes met een paar vrienden dus dat is best no-fomo. Vaak denk ik vooral: weer een feestje. Fijn dat ik daar niet heen hoef!
@Inge, na je post kon ik weer even met gerust hart uitademen en in mijn boekje duiken met franse chansons op de stereo en de poes op mijn buik. Dat kan natuurlijk altijd, maar soms heb je het idee dat je met een BO je heel hard naar beterschap moet werken, terwijl je eigenlijk net zo goed of juist beter gewoon naar beterschap kan lezen met franse chansons op de stereo en de poes op je buik.
xx
Vienna, nou, ik word er een beetje emotioneel van, het voelt alsof mijn vogeltje het nest gaat verlaten
Maar supergoed hee! 28 uur, energie goed doseren, gaat zeker lukken. Ik heb mijn FB niet geblokkeerd, maar wel een paar mensen die ik te blij en/of succesvol vond haha. Ik deel vooral lustig poezenfilmpjes met een paar vrienden dus dat is best no-fomo. Vaak denk ik vooral: weer een feestje. Fijn dat ik daar niet heen hoef!
@Inge, na je post kon ik weer even met gerust hart uitademen en in mijn boekje duiken met franse chansons op de stereo en de poes op mijn buik. Dat kan natuurlijk altijd, maar soms heb je het idee dat je met een BO je heel hard naar beterschap moet werken, terwijl je eigenlijk net zo goed of juist beter gewoon naar beterschap kan lezen met franse chansons op de stereo en de poes op je buik.
xx
vrijdag 8 mei 2015 17:29
@Vienna: hier ook FB eruit gegooid een paar maanden geleden. Lastig met verjaardagen maar verfrissend om eens niet te weten hoe het met iedereen gaat.
Ik heb wel een FB pagina onder een andere naam, daar heb ik 0 vrienden maar ik volg een aantal pagina's die ik leuk vind en zo blijf ik toch een beetje op de hoogte van de online lolligheden. Lucky Tv, Linda Magazine, NPO, dat soort.
@Bloem: haha ik zie je liggen...heerlijk. Ik denk echt dat dat goed is en helpt. Ga zo door!
Nou dames, zet hem op, of eigenlijk moeten we zeggen: zet hem af! En tot over een weekje...
Ik heb wel een FB pagina onder een andere naam, daar heb ik 0 vrienden maar ik volg een aantal pagina's die ik leuk vind en zo blijf ik toch een beetje op de hoogte van de online lolligheden. Lucky Tv, Linda Magazine, NPO, dat soort.
@Bloem: haha ik zie je liggen...heerlijk. Ik denk echt dat dat goed is en helpt. Ga zo door!
Nou dames, zet hem op, of eigenlijk moeten we zeggen: zet hem af! En tot over een weekje...
