(te) trage ontwikkeling?

05-05-2015 19:39 75 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje van 1 jaar loopt achter in ontwikkeling op zijn leeftijdsgenootjes. Ik maak me hier de laatste tijd best wel zorgen over en vraag me af of er niet meer aan de hand is.



Wat hij kan is rollen, tijgeren en op handen en voeten zitten en wiebelen (dus nog niet kruipen). Als ik hem op zijn billen neerzet blijft hij wel even zitten, maar bij een zacht duwtje valt hij om. Op Internet lees ik dat de meeste kindjes van zijn leeftijd al zelf kunnen gaan zitten of in ieder geval stevig blijven zitten als je ze neerzet. Daarnaast vind ik het vreemd dat hij nog niet kan kruipen en door zijn beentjes zakt als ik hem "laat staan".



Ook op andere vlakken is hij niet bepaald de snelste. Qua spelen is het enige wat hij doet een voorwerp weg gooien en er weer naartoe tijgeren en dat keer op keer opnieuw. Verder zei hij een tijdje geleden regelmatig mama, maar daar is hij nu weer mee gestopt (?). Zelf zwaaien of in zijn handen klappen kan hij ook nog niet.



De vorige keer bij het cb (met 11 maanden) maakte de verpleegkundige zich geen zorgen en was zijn ontwikkeling volgens haad binnen de lijntjes. Ik ga op korte termijn nog een keer naar haar toe, maar hoop dat er hier in de tussentijd mensen zijn die vergelijkbare verhalen willen delen. Bleek jouw kind een afwijking te hebben of was/is hij/zij gewoon niet zo snel?
Alle reacties Link kopieren
Vaak hoor je dat ze met het een sneller zijn (bv motorisch) dan met het ander (praten). Dat zou bij jou zoontje ook heel goed kunnen. Tussen 2 en 3 jaar is een belangrijke leeftijd mbt toename van het praten. Mocht er toch geen vooruitgang komen, zou ik zeker aan de bel trekken.

Toen mijn dochter tussen de 2 en 2,5 jaar was heb ik mijn zorgen meerdere keren besproken met Cb, huisarts en juf van de peuterspeelzaal. Ik kreeg reacties : ze is slim genoeg, komt wel. En: als ze 3,5 jaar is en ze praat dan nog niet, is het fout. Omdat ik geen enkele vooruitgang zag, heb ik in mijn omgeving eens gevraagd naar een goede logopediste. Met haar heb ik contact opgenomen en ze kwam langs en constateerde kenmerken van verbale dyspraxie. Ze heeft e.e.a. op papier gezet en dat heb ik vervolgens aan de huisarts gegeven. Die gaf een verwijzing, zodat het voor de verzekering ook geregeld was. Toen de huisarts na een jaar weer een uitgebreide rapportage kreeg van de logopediste, gaf hij aan dat hij geschrokken was van de ernst van de situatie.

Toen ik na mijn dochter nog 3 kinderen kreeg, was ik extra alert op de spraakontwikkeling en maakte ik gelukkig nu een goede spraakontwikkeling mee, wat ik natuurlijk niet gewend was. De oren werden van mijn hoofd gepraat .
Dat kruipen zou ik niet mee zitten. Doen lang niet alle kinderen. Mijn middelste was een kontschuiver. Dat kon hij rond het jaar en heeft hij lang vol gehouden. Met 16 maand kon hij pas lopen. Mijn jongste is nu net 10 maand en kan al staan. Er kan dus binnen het normale, veel verschil zitten tussen kinderen. Ook kan het na een tijd stilstand in de ontwikkeling, ineens heel snel gaan. Wederom de middelste zei op zijn 2e verjaardag alleen maar papa, mama en pizza. Half jaar later en je kon een gesprek met hem voeren.
quote:NYC schreef op 05 mei 2015 @ 21:47:

Is niet specifiek naar gekeken, maar ik heb vooralsnog geen vermoedens dat er iets mis zou zijn met het gehoor, gezien hoe hij reageert op ons, muziek, geluiden in de straat, plotseling een bekend deuntje etc. Maar ik merk wel een enorm contrast met zijn snelle fysieke ontwikkeling. Ik ken overigens wel meer kindjes die nog niet praten met 18 maanden, maar die liepen dan ook nog niet met 11 maanden en als ik zie wat een turnoefeningen er hier soms allemaal gedaan worden dan vind ik dat contrast zo groot.

Toch bedankt voor de boekentip! Ben jij direct naar een logopediste gegaan of heb je het eerst aan de huisarts/CB voorgelegd?Ik denk dat dat contrast juist logisch is. Jonge kinderen concentreren zich doorgaans op 1 ontwikkeling, waarbij de ontwikkelingen op andere gebieden tijdelijk stil staan. Jou zoon zit nu overduidelijk in de motorische fase en grote kans dat hier een verbale fase op volgt. Mocht dat niet zo zijn, dan kun je informatie inwinnen bij professionals, maar dat is voor het tweede jaar doorgaans niet nodig (mits het kind een goed passief taalbegrip heeft).
Alle reacties Link kopieren
Hier ook eentje die niet de vlotste was. Zijn 4 maanden jongere neef streefde hem in alles voorbij, vooral motorisch. Vond dat niet leuk, omdat die twee jongetjes de hele tijd vergeleken werden en die van mij kwam er dan niet zo goed vanaf. Nog erger vond ik de mensen die zeiden, maar dan kan hij vast heel goed praten! Nee, ook niet. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Hij kroop met een jaar en liep met 18 maanden en inmiddels lult hij de oren van je kop (hij is 3). Het is nog geen motorisch vlotte vogel, maar dat ben ik zelf ook niet Ik heb ervan geleerd iedereen gewoon te laten kletsen, en zeker het cb, stelletje halleve zolen. Die maken zich druk als er niks aan de hand is en de ernstige dingen zien ze over het hoofd (in mijn ervaring). Waaruit ook weer volgt: als jij ongerust bent over de ontwikkeling van je kind moet je met de huisarts gaan praten, en je niet laten afpoeieren door het cb.
Ik heb ook altijd wel zelf de regie gehouden. Mijn jongste was motorisch een vlotte maar met praten laat en ik vond haar ook niet altijd even snugger. Ik heb dus een doorverwijzing gevraagd en toen werd inderdaad een spraakachterstand van 3-6 maanden geconstateerd. Motorisch liep ze juist voor, dus over het geheel was ze in evenwicht. Uiteindelijk is het met praten helemaal goed gekomen en ook verstandelijk bleek ze helemaal in orde (maar het blijft een bijzonder kind).

Zelfde met haar zichtvermogen. Het cb wilde het nog even (3 maanden) aankijken toen ze de test niet haalde, maar ik heb direct de huisarts gebeld en drie weken later had mevrouw al een bril op haar neus
Minke, op welke leeftijd heb je die doorverwijzing voor taalachterstand aangevraagd? Ik twijfel nog erg of ik dat moet doen. Ik wil namelijk ook niet dat mijn zoon (of ik!) straks met een stempel op de peuterspeelzaal start. Heb ook de hoop dat hij in een vreemde omgeving met meerdere kinderen misschien wel gaat praten. Hij is nu namelijk altijd omringd met volwassen wie hij alles met één vinger en oogwenk duidelijk kan maken.

Passieve taalontwikkeling daar maak ik me ook niet druk om, het is echt het "zelf praten" wat hij dus niet doet. Terwijl ik bijv maar 1 keer hoef voor te doen hoe je moet springen en hij wil het ook kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Lastig, ik vind ook dat je kinderen de tijd moet geven om zich in hin eigen tempo te ontwikkelen, aan de andere kant maak jij je wel zorgen.

Herken het, mijn zoontje is nu 5 mnd en met 3 mnd vond de CB arts het nodig om te zeggen dat zijn ontwikkeling zorgwekkend was en dat hij achterliep. Ik was er helemaal onderste boven en verdrietig van. Uiteindelijk naar de HA geweest en die verklaarde de CB arts voor gek. Hij was pas 3 mnd! Geef dat kind even de tijd. Nu alles prima hij begint met rollen etc maar toch hou ik hem nu ook scherp in de gaten. Helemaal niet leuk eigenlijk.. Ik zou dus altijd wel naar je HA gaan als jij je serieus zorgen maakt.
quote:NYC schreef op 06 mei 2015 @ 20:26:

Minke, op welke leeftijd heb je die doorverwijzing voor taalachterstand aangevraagd? Ik twijfel nog erg of ik dat moet doen. Ik wil namelijk ook niet dat mijn zoon (of ik!) straks met een stempel op de peuterspeelzaal start. Heb ook de hoop dat hij in een vreemde omgeving met meerdere kinderen misschien wel gaat praten. Hij is nu namelijk altijd omringd met volwassen wie hij alles met één vinger en oogwenk duidelijk kan maken.

Passieve taalontwikkeling daar maak ik me ook niet druk om, het is echt het "zelf praten" wat hij dus niet doet. Terwijl ik bijv maar 1 keer hoef voor te doen hoe je moet springen en hij wil het ook kunnen.Ze was 21 maanden toen ze het onderzoek kreeg, en zei toen mama, papa en die. In de maanden daarna kwamen er wel razendsnel woordjes bij, dus we waren dat gewoon net voor (maar dat weet je natuurlijk van tevoren niet). De logopediste zei dat met 2,5 de taalontwikkeling wel echt op gang moest zijn, compleet met twee- en (liefst) driewoordzinnen.
quote:NYC schreef op 05 mei 2015 @ 21:19:

Mijn zoontje is heel vlot in zijn motorische ontwikkeling (zowel grove als fijne motoriek) en fysiek ontzettend sterk. Hij is weer traag op het gebied van de spraakontwikkeling. Hij weet perfect duidelijk te maken wat hij wil maar behalve 'mama' zegt hij eigenlijk nog niks, al dacht ik vandaag dat ik ' Nee, jij!' hoorde toen hij zijn treintje op de spoorbaan over een helling moest trekken, en ik dat kennelijk moest doen.

Opdrachten begrijpt hij wel (en voert hij uit) en ook het onthouden van nieuwe/moeilijke woorden in prentenboeken. Soms maak ik me wel zorgen, soms ook niet. We hoeven pas met 24 maanden weer naar het CB, geen idee of ik eerder aan de bel moet trekken.Dorian zegt ook nog 0 hoor. Hij kan wel geluiden nadoen van verschillende beesten, zegt 'die' 'daar' 'ja' en 'papa'. Maar voor de rest begrjipt hij alles wat je zegt en voert best lastige opdrachten uit. Maar kletsen is niet nodig, omdat mama, papa en oma (de belangrijkste personen in zijn dagelijks leven) hem prima begrijpen. En als hij het niet duidelijk kan maken, pakt ie je hand en neemt je mee om aan te wijzen wat hij wil. Ik maak me totaal geen zorgen, want ik zie dit veel vaker om mij heen. Ik wacht rustig tot ie op de peuterspeelzaal zit en dan begint ie ons de oren van het hoofd te kletsen.
Ik hoor en lees het inderdaad veel vaker dat het bij (bijna) 19 maanden echt nog niet zo afwijkend is, maar ik ken ook aardig wat voorbeelden van kinderen die dus echt al vóór hun eerste verjaardag wat woordjes zeiden en op deze leeftijd al met zinnetjes van twee of drie woorden praatten. Nou ja, we gaan het zien, ik wil inderdaad ook het liefst tot de psz wachten.
quote:NYC schreef op 06 mei 2015 @ 20:45:

Ik hoor en lees het inderdaad veel vaker dat het bij (bijna) 19 maanden echt nog niet zo afwijkend is, maar ik ken ook aardig wat voorbeelden van kinderen die dus echt al vóór hun eerste verjaardag wat woordjes zeiden en op deze leeftijd al met zinnetjes van twee of drie woorden praatten. Nou ja, we gaan het zien, ik wil inderdaad ook het liefst tot de psz wachten.

Hij heeft het nog niet nodig het praten. Want je snapt hem ook als hij wijst. Dat is hier hetzelfde. Als hij wijst terwijl hij diezelfde hand wappert, dan weet ik precies welk speeltje hij hebben wil. En als ik me dan van de domme hou en vraag 'wat wil je dan?' Nou dan krijg ik me een blik van 'mama, ben je nu zo dom of doe je nu zo dom?' en dan wijst hij weer opnieuw en dan nadrukkelijker. Tja, hij komt ermee weg, dus .. Was net als met lopen. Pas toen hij iets wilde en daar genoeg voor gemotiveerd was, toen opeens liep hij. Ik denk dat die van jullie en ons wat dat aangaat best gelijk zijn. No worries!



Edit: die van mijn vriendin is 12 maanden en zit op de creche, en die zegt al woordjes. Maar die staat nog niet, maar kruipt alleen....
Ja, precies. Wat ik de laatste tijd wel merk is dat hij sneller gefrustreerd raakt, tranen inzet ook. Dus hopelijk stimuleert het hem om woorden te gaan gebruiken om te zeggen wat hij wil. Maar hij komt er inderdaad ook mee weg. Want het is nog zelden gebeurd dat ik hem niet begreep. Hij is vrij duidelijk in wat hij wil. Spelen. Melk. Naar buiten. Slapen. En een gebaar voor "ik heb er genoeg van" en dat kan zowel betekenen dat we naar huis toe moeten, het bezoek de deur uit moet of het eten niet meer wil opeten. Ik snap de hints altijd.
Alle reacties Link kopieren
Hier een dochter van 1,5. Ze wil niet staan als je haar neerzet, ze trekt haar benen op. Ze trekt zich wel op aan de bank/tafel.

Net voor haar eerste verjaardag kon ze kruipen, en toen ze dat eenmaal kon, ging ze ook heel snel vooruit.



Praten deed ze ook niet echt. Zelfde verhaal als bij NYC en Doreia.

Een paar weken geleden zei ze haar eerste woord en nu ineens kent ze allerlei dierengeluiden, en zegt ze een woord of 15.



Maar als je het me twee maanden geleden had gevraagd, dan kon ze niet praten en niet staan. Nu trekt ze zich op en praat ineens.



Ik maak me geen zorgen, ik zie veel ontwikkeling. Als jij je wel zorgen maakt, bespreek die dan.
Alle reacties Link kopieren
Het valt mij op dat veel mensen je gerust stellen: heel fijn natuurlijk, maar als je het hebt over serieus genomen willen worden in je zorgen dan helpen al die voorbeelden natuurlijk niet per se. Hier een ander verhaal, niet om je bang te maken, wel om te laten horen dat het niet altijd zomaar wel goed komt en dat je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren en zelf aan de bel zult moeten trekken!! Mijn dochter oogde nogal slap en leek niet altijd even alert (lees: keek dwars door je heen) iedereen, cb voorop wuifde het weg, maaR mijn gevoel zei iets anders. Op eigen initiatief kinderfysio laten komen. Die zag eerst het probleem niet zo, mr na 5 sessies wel en heeft ze via ha door laten verwijzen. Ka stelde ons gerust:

Komt vast goed, maar we vertrouwden het niet en drongen aan op onderzoek bij 11 mnd: forse

Ontw achterstand op alle vlakken, buiten alle marges. Ineens ging de medische molen op volle kracht draaien: gevolg:

Mijn dochter die het echt nodig blijlt te hebben (inmiddels is een genetische afwijking vastgesteld incl verstandelikle beperking) zat zeer vroegtijdig op de juiste plaatsen bij therapeuten en krijgt zo de beste kansen zichzelf te ontwikkelen in juist die zo belangrijke eerste jaren!!

Dus ja: de kans is groot dat het echt wel goedkomt, maar nee dit is niet altijd zo.

Vertrouw jouw gevoel: jij bent de moeder, je gevoel zit er niet snel naast! Overigens hoeven het noet altijd zulke ernstige diagnoses te zijn he, soms zijn er goede verklaringen voor de ontwikkeling die wel te verhelpen zijn.
NYC, hij is pas 18 maanden? Dan hoeft hij naast mama nog maar drie andere woordjes te zeggen. Dat hoeven geen echte woorden te zijn, als hij ze maar herhaaldelijk gebruikt (boe voor koe, of toeta voor auto bijv.). Als hij dat met 20 mnd nog niet doet, zou ik het toch laten onderzoeken. Bij de helft van de kinderen die met 2,5 nog niet praten komt dat vanzelf goed, bij de andere helft is meer nodig dan afwachten (aldus onze logopediste).
Alle reacties Link kopieren
quote:flojan schreef op 06 mei 2015 @ 23:16:



Vertrouw jouw gevoel: jij bent de moeder, je gevoel zit er niet snel naast.

Dit en mocht je er wel naast zitten dan veroorzaakt dat ook niets meer dan opluchting omdat je er naast zat.

Niet aarzelen en wel bellen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
quote:MinkeDeWit schreef op 06 mei 2015 @ 23:28:

NYC, hij is pas 18 maanden? Dan hoeft hij naast mama nog maar drie andere woordjes te zeggen. Dat hoeven geen echte woorden te zijn, als hij ze maar herhaaldelijk gebruikt (boe voor koe, of toeta voor auto bijv.). Als hij dat met 20 mnd nog niet doet, zou ik het toch laten onderzoeken. Bij de helft van de kinderen die met 2,5 nog niet praten komt dat vanzelf goed, bij de andere helft is meer nodig dan afwachten (aldus onze logopediste).



18 maanden idd. En mama is het enige woord tot nog toe. Imiteert wel enige dierengeluiden maar ook slechts met mate. Ik kan van alles vragen en dat wijst hij goed aan, op plaatjes, voorwerpen etc maar als ik iets vraag als "wat is dat" geen reactie of alleen "uuuuuh!" En maar wijzen met het vingertje. Niet eens "die". Ik weet ook niet hoe ik hem kan laten praten. Op muziekles zie ik bijvoorbeeld hoe andere kindjes van dezelfde leeftijd en zelfs jonger heel snel een woord oppikken en dat dan enthousiast roepen.



Mijn moedergevoel geeft op zich nog geen alarmsignalen af, ook al vind ik het in vergelijking met andere kinderen vrij laat. Het is alleen zo dat ik soms aan mijzelf twijfel, wat kan ik nog meer doen dan dat ik al doe? Nog maar eens even twee maanden aankijken dan.
Alle reacties Link kopieren
Hij laat zien dat hij tot communicatie in staat is (wijzen) en hij heeft dus een redelijk taalbegrip. Dan zou ik me nog niet al te veel zorgen maken. Wat je wel zou kunnen doen is een keertje langs een pre-logopediste, die kan kijken of alles in aanleg en mondmotoriek goed is om tot praten te komen. Dat kan je misschien ook een beetje geruststellen.
@NYC: Brabbelt hij wel?



Mijn zoontje van 11 maanden brabbelt heel veel maar heeft ook nog geen herkenbaar woord gezegd, terwijl zijn oudere broer van nu 3,5 al een stuk of 10 woordjes kende op zijn 1e verjaardag. Mijn oudste, nu 3,5, was op alle gebieden sneller dan de jongste en ik vind het moeilijk te beoordelen of zoon 1 nou erg snel, gewoon snel of normaal was en zoon 2 langzamer, langzaam of te langzaam is.



Bij het kdv maakt niemand zich zorgen om de ontwikkeling, bij beide jongens niet. Ook in mijn omgeving niet. Maar ik denk dat je van anderen ook niet zo snel hoort dat zorgen terecht zouden kunnen zijn, er wordt zo snel gezegd "Ach, ieder kind ontwikkelt zich in zijn eigen tempo, komt wel goed".



Ik weet dus eigenlijk niet of ik me zorgen moet maken...om de één of om de ander. Het verschil is best groot tussen beide, maar aan wie dat nou ligt? Of dat het een beetje aan allebei ligt?
Hij brabbelt vooral als hij contact heeft met mij of een ander, of op het moment dat ik met anderen bezig ben. Maar echt dat van "tatatata dadadaaaaa" terwijl hij bijvoorbeeld als baby in de box lag, nooit echt gedaan. Wel: huuuuh en heeeeeej, maar eigenlijk ook alleen als je hem aankijkt. En dat soort geluiden maakt hij eigenlijk nog steeds nu.



En ook met het maken van (dieren)geluiden, vooral in de interactie en als hij weet dat hij de aandacht krijgt, grappig of aandoenlijk wordt gevonden. Dan trekt hij daarna ook een big smile of slaat het handje voor zijn mond van: dat was leuk hè!



Ik vind hem vooral observerend, ik zie/merk dat hij weet wat ik bedoel en dat hij ook doorheeft waar we het over hebben als we tegen elkaar of een ander praten. Op zich, puur vanuit mijn moederlijk gevoel, maak ik me om mijn kind geen zorgen. Wel maak ik me zorgen als ik ga lezen over hoe andere kinderen zich ontwikkelen en/of de geluiden die ze maken.

Hij heeft sinds enige tijd nu ook een tenenloop ontwikkeld. Eerst liep hij wel gewoon op de platte voetjes. Ook als ik daarover ga lezen maak ik me zorgen. Misschien toch eens even contact opnemen met het CB want ik vind het zelf ook lastig in te schatten.
quote:Vl43inder schreef op 08 mei 2015 @ 14:39:

@NYC: Brabbelt hij wel?



Mijn zoontje van 11 maanden brabbelt heel veel maar heeft ook nog geen herkenbaar woord gezegd, terwijl zijn oudere broer van nu 3,5 al een stuk of 10 woordjes kende op zijn 1e verjaardag. Mijn oudste, nu 3,5, was op alle gebieden sneller dan de jongste en ik vind het moeilijk te beoordelen of zoon 1 nou erg snel, gewoon snel of normaal was en zoon 2 langzamer, langzaam of te langzaam is.



Bij het kdv maakt niemand zich zorgen om de ontwikkeling, bij beide jongens niet. Ook in mijn omgeving niet. Maar ik denk dat je van anderen ook niet zo snel hoort dat zorgen terecht zouden kunnen zijn, er wordt zo snel gezegd "Ach, ieder kind ontwikkelt zich in zijn eigen tempo, komt wel goed".



Ik weet dus eigenlijk niet of ik me zorgen moet maken...om de één of om de ander. Het verschil is best groot tussen beide, maar aan wie dat nou ligt? Of dat het een beetje aan allebei ligt?



Ik denk dat er teveel vergeleken wordt met andere kinderen. Iedereen kent de verhalen: mijn kind kan dit al en die van jou??

Dan denk je al snel, nou die van mij zal wel wat achterblijven, want die kan dat nog niet.

Als het kdv en het cb niets bijzonders opmerken, kun je er normaal gesproken wel vanuit gaan dat alles goed is. Als bij jou om één of andere reden alle alarmbellen gaan rinkelen, dan moet je actie ondernemen.

Kijk niet teveel naar anderen en hou je niet teveel vast aan wat ze volgens de boekjes zouden moeten kunnen met een bepaalde leeftijd.
Ik kijk op zich niet zo veel naar anderen, maar ik zie wel behoorlijk verschil tussen mijn beide zoontjes. Ik vergelijk ze onderling dus, niet zozeer met anderen, ook niet met andere kinderen van het kdv ofzo, daar weet ik ook gewoon te weinig vanaf. Ik heb ook eigenlijk geen vriendinnen of familie om me heen met kinderen met dezelfde leeftijd.



Al lees je natuurlijk wel het eea. Maar op internet lees je doorgaans vooral over uitersten en niet zo veel over het gemiddelde, daar ben ik me wel van bewust.



Ik denk dat als jongste mijn enige zou zijn dat ik me geen zorgen had gemaakt, maar dat is ie niet, dus met zijn broer als voorbeeld begin ik me wel een beetje zorgen te maken. Weet niet hoe terecht dat is.
Alle reacties Link kopieren
@Vlinder om je zorgen een beetje weg te nemen: het CB hanteert dat ze met 18 maanden ongeveer 3 woordjes moeten kennen, naast papa en mama. Als dat met 18 maanden zo is, dan heb je een gemiddeld kind. Dat betekent dat er dus hordes kinderen zijn die dan al veel meer woordjes kennen en dat er dus ook een hoop kinderen zijn die er dan nog niet zo veel kennen.

Een kind dat met 12 maanden dus al 10 woordjes kent, is uitzonderlijk vroeg.
@Dinte, volgens mij zijn die 3 woordjes met 18 maanden een ondergrens, geen gemiddelde.



De beginnende zorgen komen op zich niet zozeer doordat jongste nog niet praat hoor met 11 maanden, maar wel doordat oudste met werkelijk alles sneller was.
Alle reacties Link kopieren
Hier zei het CB dat het een gemiddelde was.... maar dat zeiden ze misschien om ons gerust te stellen

Overigens als je je zorgen maakt, zou ik echt een keertje langs een prelogopediste of een keertje extra naar het CB gaan. Het kan geen kwaad en als er wel reden tot zorg is, kunnen zij je in elk geval op weg helpen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven