Overig
alle pijlers
Kleine winkelwagentjes voor kinderen moeten ze afschaffen! (klein beetje andijvie)
dinsdag 15 mei 2007 11:02
De rest van de dag? Dan verheugen we ons tuuk op het uitje naar de supermarkt! En daar is echt geen lol meer aan als we alleen maar tegen andere met karretjes bewapende peuters kunnen knallen.
Bovendien heb ik meer kans dat Miniman ook daadwerkelijk zo'n kinderkarretje kan bemachtigen als we juist niet tijdens het blauwe-schenen-uurtje gaan.
Tot vanavond dus ;)
woensdag 16 mei 2007 14:13
woensdag 16 mei 2007 15:33
Het allerergste vind ik de scootmobiel! Vreselijk, die lui denken ook dat de hele wereld van hun is. Ik heb het idee dat dat gewoon vaak mensen zijn die te lui zijn om te lopen en zware aankopen makkelijk op dat ding kunnen gooien. vaak zie je ze gewoon uitstappen en door een winkel lopen alsof er niks aan de hand is. Het is gewoon mode om als senior een rollator of scootmobiel te hebben. Maar de scootmobiels nemen te veel ruimte in beslag. In de Hema ofzo blokkeren ze de hele gang.
donderdag 17 mei 2007 08:47
Veel mensen kijken bij voorbaat al geïrriteerd als ze een rollator, kinderwagen of scootmobiel zien aankomen en gaan er dan snel voorstaan omdat ze bang zijn dat zo'n rollator of kinderwagen mogelijk in hun weg kan gaan staan. :?
Terwijl die mensen met zo'n kinderwagen of rollator in de praktijk over het algemeen echt wel uitkijken waar ze lopen.
Terwijl die mensen met zo'n kinderwagen of rollator in de praktijk over het algemeen echt wel uitkijken waar ze lopen.
donderdag 17 mei 2007 08:58
Moeders met een buggy kijken meestal wel uit ja, het zijn over het algemeen die fossielen met een rollator die op zaterdagochtend om 8 uur boodschappen gaan doen en dan verontwaardigd zijn dat jij ze niet voor laat gaan bij de kassa, als je een kar vól met boodschappen hebt. Hoe vaak het niet gebeurt dat je in de rij staat en hup weer een rollator tegen mijn enkels aan.
Snap ook niet helemaal waarom ze op zaterdagochtend vroeg de boodschappen gaan doen als juist dan de werkende mens de boodschappen voor de hele week doet.
Klinkt hier de frustratie errug in door?
donderdag 17 mei 2007 09:59
Kinderen en kleine karretjes vind ik niet zo'n probleem, maar bejaarden met rollators...:? Ik snap ook echt niet waarom die zo rond 5 uur booschappen moeten gaan doen, terwijl ze daar de hele dag de tijd voor hebben gehad.
Zo gingen wij laatst op vrijdag, eind van de middag, de boodschappen voor het weekend halen, best een aardige hoeveelheid.
Het was ook druk in de supermarkt, tuurlijk, iedereen gaat snel na het werk de boodschappen doen dan ben je daar tenminste van af.
In de supermarkt leek het wel een hindernisbaan met al die rollators en hangbejaarden bij de koffieautomaat... Maar het ergste komt nog:
Achter ons bij de kassa stond een bijna bejaard echtpaar met een (overvol)mandje. Zij zei net iets te hard (met de bedoeling dat wij het zouden horen)tegen haar man dat het toch eigenlijk schandalig was dat wij hen niet voor lieten gaan, want zij hadden veel minder boodschappen! Als ik iedereen voor moet gaan laten die minder heeft dan ik, dan sta ik daar na sluitingstijd nog. Als ze nou maar 1 of 2 dingen had gehad was het nog een ander verhaal geweest. En dan de manier waarop! Ik dacht "laat ik mijn mond maar houden en net doen of ik het niet heb gehoord". Maar ik heb ze nog wel even een vuile blik toegeworpen en expres langzaam gedaan met afrekenen; 2x verkeerde pincode ingevoerd :P hihihi!
Zo gingen wij laatst op vrijdag, eind van de middag, de boodschappen voor het weekend halen, best een aardige hoeveelheid.
Het was ook druk in de supermarkt, tuurlijk, iedereen gaat snel na het werk de boodschappen doen dan ben je daar tenminste van af.
In de supermarkt leek het wel een hindernisbaan met al die rollators en hangbejaarden bij de koffieautomaat... Maar het ergste komt nog:
Achter ons bij de kassa stond een bijna bejaard echtpaar met een (overvol)mandje. Zij zei net iets te hard (met de bedoeling dat wij het zouden horen)tegen haar man dat het toch eigenlijk schandalig was dat wij hen niet voor lieten gaan, want zij hadden veel minder boodschappen! Als ik iedereen voor moet gaan laten die minder heeft dan ik, dan sta ik daar na sluitingstijd nog. Als ze nou maar 1 of 2 dingen had gehad was het nog een ander verhaal geweest. En dan de manier waarop! Ik dacht "laat ik mijn mond maar houden en net doen of ik het niet heb gehoord". Maar ik heb ze nog wel even een vuile blik toegeworpen en expres langzaam gedaan met afrekenen; 2x verkeerde pincode ingevoerd :P hihihi!
donderdag 17 mei 2007 23:06
Ik heb me ooit geërgerd aan een bejaarde dame die het nodig vond om zich in het winkelcentrum bij het speeltoestel met de kinderen te bemoeien (zitten op je bíllen als je van de glijbaan gaat !!!).
Okee, ze heeft waarschijnlijk geen ander uitje, maar toen ik zag dat ze de kindertjes verhinderde om onder het speeltoestel door te kruipen, door elke keer geniepig haar rollator ervoor te schuiven :o heb ik haar de derrière volgescholden en gezegd dat ze als de sodemieter moest wegwezen, en dat het speeltoestel voor peuters was en niet voor hangbejaarden.
Dit was overigens vér voordat in Oude Pekela de eerste officiële hangouderenplek werd geïntroduceerd.
Okee, ze heeft waarschijnlijk geen ander uitje, maar toen ik zag dat ze de kindertjes verhinderde om onder het speeltoestel door te kruipen, door elke keer geniepig haar rollator ervoor te schuiven :o heb ik haar de derrière volgescholden en gezegd dat ze als de sodemieter moest wegwezen, en dat het speeltoestel voor peuters was en niet voor hangbejaarden.
Dit was overigens vér voordat in Oude Pekela de eerste officiële hangouderenplek werd geïntroduceerd.
vrijdag 18 mei 2007 09:50
Ik heb deze week ruzie staan maken met een mevrouw bij de apotheek. Een klant welteverstaan.
Iedereen trekt een nummer. Er bestaat soort een rij. En als je wilt kun je langs de kant zitten. Allemaal vrij duidelijk.
Zij komt binnen, loopt door en hangt meteen balie, wachtend tot ze aan de beurt is. Bij elke bingbong van het nummeertjesapparaat zucht ze.
Ik ben aan de beurt, bij de kassa waar zij staat. Ik vraag of ze wat op wil schuiven.
Ze negeert. Ik maak nog een opmerking.
Zij vraagt wat er zo moeilijk is. Ik antwoord dat een apotheek geen bakker is, mensen elkaar privacy horen te gunnen én zij nog steeds op mijn lip staat.
Zij merkt daar niets van. Ik wel.
Zij praat ineens tegen wie dan ook, behalve mij, dat mensen tegenwoordig zo snel geirriteerd zijn. Ik antwoord dat dat komt door oude mevrouwen die geen fatsoen hebben, en zelfs te dom zijn om te begrijpen om een stukje op te schuiven als het ze gevráagd wordt.
Zij blijft stug staan. Geen milimeter verschoven al die tijd.
En dan is ze aan de beurt. Bij de verste kassa.
Het is dat Kjongen vanuit de auto binnen kwam, met de mededeling 'ik moet plassen en heb dorst', anders was ik vlak achter haar gaan staan.
Met mijn vinger uitgestoken, een cm van haar wang af. Als vroeger, als ik mijn broertje irriteerde door te zeggen: maar ik raak je toch niet aan.
Maarja, kindjes gaan voor.
Helaas.
Ik had er zin in gekregen.
Iedereen trekt een nummer. Er bestaat soort een rij. En als je wilt kun je langs de kant zitten. Allemaal vrij duidelijk.
Zij komt binnen, loopt door en hangt meteen balie, wachtend tot ze aan de beurt is. Bij elke bingbong van het nummeertjesapparaat zucht ze.
Ik ben aan de beurt, bij de kassa waar zij staat. Ik vraag of ze wat op wil schuiven.
Ze negeert. Ik maak nog een opmerking.
Zij vraagt wat er zo moeilijk is. Ik antwoord dat een apotheek geen bakker is, mensen elkaar privacy horen te gunnen én zij nog steeds op mijn lip staat.
Zij merkt daar niets van. Ik wel.
Zij praat ineens tegen wie dan ook, behalve mij, dat mensen tegenwoordig zo snel geirriteerd zijn. Ik antwoord dat dat komt door oude mevrouwen die geen fatsoen hebben, en zelfs te dom zijn om te begrijpen om een stukje op te schuiven als het ze gevráagd wordt.
Zij blijft stug staan. Geen milimeter verschoven al die tijd.
En dan is ze aan de beurt. Bij de verste kassa.
Het is dat Kjongen vanuit de auto binnen kwam, met de mededeling 'ik moet plassen en heb dorst', anders was ik vlak achter haar gaan staan.
Met mijn vinger uitgestoken, een cm van haar wang af. Als vroeger, als ik mijn broertje irriteerde door te zeggen: maar ik raak je toch niet aan.
Maarja, kindjes gaan voor.
Helaas.
Ik had er zin in gekregen.
