Seks
alle pijlers
Apatisch tijdens seks
dinsdag 19 mei 2015 12:16
Mijn vriend vindt seks met mij fijn, maar ik vind seks met hem eng. Ik vind het spannend en eng om dichtbij hem te komen en hij dichtbij mij. Om geilheid te mogen koppelen aan hem. Om me te ontspannen. Om te geloven dat hij seks met me heeft omdat hij van me houdt. Om iets te voelen.
Ik heb borderline. Er zijn ook vele negatieve seksuele ervaringen geweest.
Dit resulteert in dat ik apathisch word zodra ik seks heb met mijn vriend. Dan voel ik ook fysiek niks. Ik durf niet aan te geven wat ik wil, omdat ik dat zelf niet eens weet. Ik duw hem weg als ik het niet meer aan kan, huil of voel me angstig.
Ik wil graag dat seks liefde is. Dat ik het fijn vind. Dat ik het fijn mag vinden. Maar het blijft eng, naar en te spannend.
Mijn vriend heeft voorgesteld dat ik iemand anders zoek om seks mee te hebben. Hij denkt dat iemand anders mij wél fijn kan laten voelen. Hij denkt dat hij dat niet kan, ook al doet hij zijn uiterste best. Dat ik me dan wel volledig over kan geven.
Ik wil geen seks met andere mensen. Ik wil seks met mijn vriend. Ik hou van hem, vind hem mooi en lief en fijn en aantrekkelijk.
Wat te doen?
Ik heb borderline. Er zijn ook vele negatieve seksuele ervaringen geweest.
Dit resulteert in dat ik apathisch word zodra ik seks heb met mijn vriend. Dan voel ik ook fysiek niks. Ik durf niet aan te geven wat ik wil, omdat ik dat zelf niet eens weet. Ik duw hem weg als ik het niet meer aan kan, huil of voel me angstig.
Ik wil graag dat seks liefde is. Dat ik het fijn vind. Dat ik het fijn mag vinden. Maar het blijft eng, naar en te spannend.
Mijn vriend heeft voorgesteld dat ik iemand anders zoek om seks mee te hebben. Hij denkt dat iemand anders mij wél fijn kan laten voelen. Hij denkt dat hij dat niet kan, ook al doet hij zijn uiterste best. Dat ik me dan wel volledig over kan geven.
Ik wil geen seks met andere mensen. Ik wil seks met mijn vriend. Ik hou van hem, vind hem mooi en lief en fijn en aantrekkelijk.
Wat te doen?
dinsdag 19 mei 2015 15:20
Rare vraag misschien maar masturbeer je wel? Weet jij wat je lekker vindt? Misschien kan je daar eens beginnen, het is minder confronterend misschien in je eentje. Dan kan je daarna ook vertellen aan jouw vriend wat wel en niet fijn voelt.
Ik zou dit wel alleen doen in combinatie met andere tips (seksuologe, rustig opbouwen, etc).
Ik zou dit wel alleen doen in combinatie met andere tips (seksuologe, rustig opbouwen, etc).
dinsdag 19 mei 2015 15:27
quote:Waszak schreef op 19 mei 2015 @ 15:20:
Rare vraag misschien maar masturbeer je wel? Weet jij wat je lekker vindt? Misschien kan je daar eens beginnen, het is minder confronterend misschien in je eentje. Dan kan je daarna ook vertellen aan jouw vriend wat wel en niet fijn voelt.
Ik zou dit wel alleen doen in combinatie met andere tips (seksuologe, rustig opbouwen, etc).Ik probeer het soms (max 1x per maand), maar vind het niet fijn. Hopelijk wordt het wél fijn i.c.m. de andere tips. Bedankt! Dit wordt een lang gesprek vanavond.
Rare vraag misschien maar masturbeer je wel? Weet jij wat je lekker vindt? Misschien kan je daar eens beginnen, het is minder confronterend misschien in je eentje. Dan kan je daarna ook vertellen aan jouw vriend wat wel en niet fijn voelt.
Ik zou dit wel alleen doen in combinatie met andere tips (seksuologe, rustig opbouwen, etc).Ik probeer het soms (max 1x per maand), maar vind het niet fijn. Hopelijk wordt het wél fijn i.c.m. de andere tips. Bedankt! Dit wordt een lang gesprek vanavond.
dinsdag 19 mei 2015 15:30
quote:nicky_ykcin schreef op 19 mei 2015 @ 15:27:
[...]
Ik probeer het soms (max 1x per maand), maar vind het niet fijn. Hopelijk wordt het wél fijn i.c.m. de andere tips. Bedankt! Dit wordt een lang gesprek vanavond.Goed dat je het wel af en toe doet. Is je gevoel daarbij hetzelfde als tijdens de seks of is het niet fijn om andere redenen?
[...]
Ik probeer het soms (max 1x per maand), maar vind het niet fijn. Hopelijk wordt het wél fijn i.c.m. de andere tips. Bedankt! Dit wordt een lang gesprek vanavond.Goed dat je het wel af en toe doet. Is je gevoel daarbij hetzelfde als tijdens de seks of is het niet fijn om andere redenen?
dinsdag 19 mei 2015 15:38
quote:Waszak schreef op 19 mei 2015 @ 15:30:
[...]
Goed dat je het wel af en toe doet. Is je gevoel daarbij hetzelfde als tijdens de seks of is het niet fijn om andere redenen?
Het gevoel is anders, want bij seks komt er ook bij kijken dat mijn vriend dan dichtbij me komt en dat het intiem is. En dat ik het hem graag naar de zin wil maken. En dat ik weet dat hij graag wil ik dat ik het leuk vind. Dus met mijn vriend is het voor mij spannender. In die zin is masturberen fijner dan seks met mijn vriend.
Als ik masturbeer, schaam ik me er voor (?) en weet ik niet wat ik moet doen met mijn handen en lichaam. Schaam me ook tegenover mezelf en doe het met de deur op slot en onder de dekens. Ik ben gestopt met mijn handen gebruiken. Dat deed niks met me. Dus meestal pak ik een vibrator. Dat voelt in een paar seconden van niet fijn naar fijn naar te heftig, te gevoelig, pijnlijk en schaamte.
Ik voel overigens ook bijna nooit dat ik geil ben. Kan dat er mee te maken hebben?
[...]
Goed dat je het wel af en toe doet. Is je gevoel daarbij hetzelfde als tijdens de seks of is het niet fijn om andere redenen?
Het gevoel is anders, want bij seks komt er ook bij kijken dat mijn vriend dan dichtbij me komt en dat het intiem is. En dat ik het hem graag naar de zin wil maken. En dat ik weet dat hij graag wil ik dat ik het leuk vind. Dus met mijn vriend is het voor mij spannender. In die zin is masturberen fijner dan seks met mijn vriend.
Als ik masturbeer, schaam ik me er voor (?) en weet ik niet wat ik moet doen met mijn handen en lichaam. Schaam me ook tegenover mezelf en doe het met de deur op slot en onder de dekens. Ik ben gestopt met mijn handen gebruiken. Dat deed niks met me. Dus meestal pak ik een vibrator. Dat voelt in een paar seconden van niet fijn naar fijn naar te heftig, te gevoelig, pijnlijk en schaamte.
Ik voel overigens ook bijna nooit dat ik geil ben. Kan dat er mee te maken hebben?
dinsdag 19 mei 2015 15:42
quote:nicky_ykcin schreef op 19 mei 2015 @ 14:55:
[...]
Wat bedoel je? Dat mijn vriend niet weet dat mijn eigen angsten en emoties ervoor zorgen dat seks voor mij niet fijn is? Misschien heb ik hem dat dan inderdaad niet duidelijk genoeg gemaakt.
Ik vind het ook jammer dat hij dit heeft voorgesteld. Hij zegt ook soms dat hij het op wil geven, seks met mij, omdat hij vindt dat we het al een jaar proberen en dat het voor mij nog steeds niet fijn is. Dat hij denkt dat hij het niet kan. Misschien is zijn voorstel ook omdat hij het niet meer op kan brengen. Maar dat ga ik aan hem vragen.
Als hij denkt dat het aan hem ligt dat jij niet van seks geniet, heb je hem totaal niet duidelijk gemaakt dat het door jouw angsten en emoties komt.
Seks doe je samen. Praat er in godsnaam met hem over.
[...]
Wat bedoel je? Dat mijn vriend niet weet dat mijn eigen angsten en emoties ervoor zorgen dat seks voor mij niet fijn is? Misschien heb ik hem dat dan inderdaad niet duidelijk genoeg gemaakt.
Ik vind het ook jammer dat hij dit heeft voorgesteld. Hij zegt ook soms dat hij het op wil geven, seks met mij, omdat hij vindt dat we het al een jaar proberen en dat het voor mij nog steeds niet fijn is. Dat hij denkt dat hij het niet kan. Misschien is zijn voorstel ook omdat hij het niet meer op kan brengen. Maar dat ga ik aan hem vragen.
Als hij denkt dat het aan hem ligt dat jij niet van seks geniet, heb je hem totaal niet duidelijk gemaakt dat het door jouw angsten en emoties komt.
Seks doe je samen. Praat er in godsnaam met hem over.
dinsdag 19 mei 2015 15:49
quote:nicky_ykcin schreef op 19 mei 2015 @ 15:38:
[...]
Het gevoel is anders, want bij seks komt er ook bij kijken dat mijn vriend dan dichtbij me komt en dat het intiem is. En dat ik het hem graag naar de zin wil maken. En dat ik weet dat hij graag wil ik dat ik het leuk vind. Dus met mijn vriend is het voor mij spannender. In die zin is masturberen fijner dan seks met mijn vriend.
Als ik masturbeer, schaam ik me er voor (?) en weet ik niet wat ik moet doen met mijn handen en lichaam. Schaam me ook tegenover mezelf en doe het met de deur op slot en onder de dekens. Ik ben gestopt met mijn handen gebruiken. Dat deed niks met me. Dus meestal pak ik een vibrator. Dat voelt in een paar seconden van niet fijn naar fijn naar te heftig, te gevoelig, pijnlijk en schaamte.
Ik voel overigens ook bijna nooit dat ik geil ben. Kan dat er mee te maken hebben?
Het lijken mij dan twee problemen op zich. 1. Je schaamt je voor het hebben van seksuele gevoelens en ook voor het ontbreken ervan. 2. Je vindt intimiteit lastig omdat je graag wil voldoen aan de verwachtingen maar dat tegelijkertijd ook te eng vindt.
Klopt dit voor jouw gevoel of is het een groot probleem?
[...]
Het gevoel is anders, want bij seks komt er ook bij kijken dat mijn vriend dan dichtbij me komt en dat het intiem is. En dat ik het hem graag naar de zin wil maken. En dat ik weet dat hij graag wil ik dat ik het leuk vind. Dus met mijn vriend is het voor mij spannender. In die zin is masturberen fijner dan seks met mijn vriend.
Als ik masturbeer, schaam ik me er voor (?) en weet ik niet wat ik moet doen met mijn handen en lichaam. Schaam me ook tegenover mezelf en doe het met de deur op slot en onder de dekens. Ik ben gestopt met mijn handen gebruiken. Dat deed niks met me. Dus meestal pak ik een vibrator. Dat voelt in een paar seconden van niet fijn naar fijn naar te heftig, te gevoelig, pijnlijk en schaamte.
Ik voel overigens ook bijna nooit dat ik geil ben. Kan dat er mee te maken hebben?
Het lijken mij dan twee problemen op zich. 1. Je schaamt je voor het hebben van seksuele gevoelens en ook voor het ontbreken ervan. 2. Je vindt intimiteit lastig omdat je graag wil voldoen aan de verwachtingen maar dat tegelijkertijd ook te eng vindt.
Klopt dit voor jouw gevoel of is het een groot probleem?
dinsdag 19 mei 2015 15:56
quote:Waszak schreef op 19 mei 2015 @ 15:49:
[...]
Het lijken mij dan twee problemen op zich. 1. Je schaamt je voor het hebben van seksuele gevoelens en ook voor het ontbreken ervan. 2. Je vindt intimiteit lastig omdat je graag wil voldoen aan de verwachtingen maar dat tegelijkertijd ook te eng vindt.
Klopt dit voor jouw gevoel of is het een groot probleem?Ik zie het eigenlijk als één geheel, omdat het voor mij 'seks' is. Jouw 'tweedeling' ga ik meenemen naar het volgende gesprek met mijn therapeut. Misschien dat zij het ook zo ziet en denkt dat we beter kunnen werken vanuit de tweedeling.
[...]
Het lijken mij dan twee problemen op zich. 1. Je schaamt je voor het hebben van seksuele gevoelens en ook voor het ontbreken ervan. 2. Je vindt intimiteit lastig omdat je graag wil voldoen aan de verwachtingen maar dat tegelijkertijd ook te eng vindt.
Klopt dit voor jouw gevoel of is het een groot probleem?Ik zie het eigenlijk als één geheel, omdat het voor mij 'seks' is. Jouw 'tweedeling' ga ik meenemen naar het volgende gesprek met mijn therapeut. Misschien dat zij het ook zo ziet en denkt dat we beter kunnen werken vanuit de tweedeling.
dinsdag 19 mei 2015 15:57
quote:nicky_ykcin schreef op 19 mei 2015 @ 15:56:
[...]
Ik zie het eigenlijk als één geheel, omdat het voor mij 'seks' is. Jouw 'tweedeling' ga ik meenemen naar het volgende gesprek met mijn therapeut. Misschien dat zij het ook zo ziet en denkt dat we beter kunnen werken vanuit de tweedeling.Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik kan mij alleen maar voorstellen dat het vreselijk moeilijk is. Wil je dan ook veel succes wensen en ik hoop voor je dat seks ooit een plezierige connotatie voor je heeft!
[...]
Ik zie het eigenlijk als één geheel, omdat het voor mij 'seks' is. Jouw 'tweedeling' ga ik meenemen naar het volgende gesprek met mijn therapeut. Misschien dat zij het ook zo ziet en denkt dat we beter kunnen werken vanuit de tweedeling.Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik kan mij alleen maar voorstellen dat het vreselijk moeilijk is. Wil je dan ook veel succes wensen en ik hoop voor je dat seks ooit een plezierige connotatie voor je heeft!
dinsdag 19 mei 2015 15:59
quote:julius schreef op 19 mei 2015 @ 15:42:
[...]
Als hij denkt dat het aan hem ligt dat jij niet van seks geniet, heb je hem totaal niet duidelijk gemaakt dat het door jouw angsten en emoties komt.
Seks doe je samen. Praat er in godsnaam met hem over.Bedankt dat je zo snel reageert. En dat je me in laat zien dat ik niet goed met hem gecommuniceerd heb waar volgens mij het punt ligt dat ik er niet van kan genieten. Ik ga het vanavond opnieuw tegen hem zeggen. En het gesprek pas laten eindigen als ik merk dat het duidelijk is voor hem.
[...]
Als hij denkt dat het aan hem ligt dat jij niet van seks geniet, heb je hem totaal niet duidelijk gemaakt dat het door jouw angsten en emoties komt.
Seks doe je samen. Praat er in godsnaam met hem over.Bedankt dat je zo snel reageert. En dat je me in laat zien dat ik niet goed met hem gecommuniceerd heb waar volgens mij het punt ligt dat ik er niet van kan genieten. Ik ga het vanavond opnieuw tegen hem zeggen. En het gesprek pas laten eindigen als ik merk dat het duidelijk is voor hem.
dinsdag 19 mei 2015 16:00
quote:Waszak schreef op 19 mei 2015 @ 15:57:
[...]
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik kan mij alleen maar voorstellen dat het vreselijk moeilijk is. Wil je dan ook veel succes wensen en ik hoop voor je dat seks ooit een plezierige connotatie voor je heeft!Dank je. Ik vind het fijn dat je zo snel reageert en zo mee denkt. Heel lief.
[...]
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik kan mij alleen maar voorstellen dat het vreselijk moeilijk is. Wil je dan ook veel succes wensen en ik hoop voor je dat seks ooit een plezierige connotatie voor je heeft!Dank je. Ik vind het fijn dat je zo snel reageert en zo mee denkt. Heel lief.
dinsdag 19 mei 2015 17:16
quote:turquasi schreef op 19 mei 2015 @ 14:51:
Klopt, ik kan me niet zo goed inleven in borderline.... ik weet niet echt hoe dat voelt.
Ze is al in therapie he, en aangezien dat nog niet het resultaat heeft wat ze wil, vraagt ze ons om meningen en dit is die van mij.
Ik neem haar probleem hardstikke serieus, maar op een luchtige manier.
Precies zoals ik denk dat ze er ook mee om moet gaan.
Is het kut? Tuurlijk is het kut. Maar wat heb je eraan om elke minuut te denken 'he wat kut.'
Je moet toch verder.
Ik denk dat pasta koken beter bij je past..
Je zult het ongetwijfeld goed bedoelen, maar haar probleem bagatelliseren en te zeggen dat ze een tikkie overdrijft vind ik niet zo heel handig. Heeft in dit geval niet eens met borderline te maken, TO had dat net zo goed achterwege kunnen laten.
Een paar nare ervaringen op seksueel vlak, kunnen traumatiserend en beangstigend zijn. Dat wuif je niet zomaar weg, door te denken, hey ik overdrijf nu vast. Ze blokkeert op seksueel vlak, dat is nogal wat.
Klopt, ik kan me niet zo goed inleven in borderline.... ik weet niet echt hoe dat voelt.
Ze is al in therapie he, en aangezien dat nog niet het resultaat heeft wat ze wil, vraagt ze ons om meningen en dit is die van mij.
Ik neem haar probleem hardstikke serieus, maar op een luchtige manier.
Precies zoals ik denk dat ze er ook mee om moet gaan.
Is het kut? Tuurlijk is het kut. Maar wat heb je eraan om elke minuut te denken 'he wat kut.'
Je moet toch verder.
Ik denk dat pasta koken beter bij je past..
Je zult het ongetwijfeld goed bedoelen, maar haar probleem bagatelliseren en te zeggen dat ze een tikkie overdrijft vind ik niet zo heel handig. Heeft in dit geval niet eens met borderline te maken, TO had dat net zo goed achterwege kunnen laten.
Een paar nare ervaringen op seksueel vlak, kunnen traumatiserend en beangstigend zijn. Dat wuif je niet zomaar weg, door te denken, hey ik overdrijf nu vast. Ze blokkeert op seksueel vlak, dat is nogal wat.
dinsdag 19 mei 2015 21:12
Nicky, ga svp niet met dit soort problemen af op de mening of tips van leken.
Net zo min als je vriend zijn suggestie, die is ook een leek en weet het ook niet.
Ook niet elke psychotherapeut is hier gespecialiseerd genoeg voor.
Ik zou wel haar aanbod aannemen om speciale traumaverwerking te doen (geeft zij ook EMDR?).
Qua dat jij "bevriest" en in paniek raakt tijdens seks is niet raar als daar trauma's aan kleven.
Dat heeft niets met de partner te maken, maar met jou.
Als je "op slot" gaat, is geen enkele aanraking fijn, laat staan opwindend.
Wat je zéker niet moet doen is je daar terplekke "maar overheen zetten" en toch seks hebben terwijl het je tegenstaat, daar wordt het alleen maar erger van, aangezien seks en intimiteit al zwaar negatief beladen is.
Dus vooral niét "voor hem" doen, om hem niet teleur te stellen of omdat je het hem gunt en niet wil afwijzen in zijn normale behoefte, omdat dat bij jou verstoord is.
Begin ermee om naar jezelf te luisteren: dit zijn jouw grenzen momenteel.
Het gaat er imo niet alleen om om (weer) te leren ontspannen, zodat seks (zonder angst en verkramping) weer mogelijk wordt, maar nog een stap verder: leren om seks weer opwindend (leuk-spannend) te vinden.
Die opwinding komt niet vanzelf.
De onderliggende problematiek rondom jouw traumatische ervaringen bij je therapeute aanpakken.
Het fysieke is daar een reactie op: bij jou wekt seksuele spanning geen lust op, maar een associatie met dreiging en gevaar, waardoor de amygdala in aktie komt (een hersen"radar" die speurt naar eerdere ervaringen of wat er ook maar op lijkt).
Ook al is er nu met jouw vriend een heel andere situatie, vertrouw je hem, zou je het prettig en opwindend willen vinden, die amygdala neemt het dan als het ware over van jou.
En dat is de vecht-vlucht-respons, een onbewust en automatische reactie door eerdere negatieve ervaringen op datzelfde gebied.
Dan bevries jij of gaat vluchten, je afsluiten, en dat gaat allemaal buiten jou (en wat jij wil) om.
Dat is een overlevingsstand waar je dan in terechtkomt.
Het goede nieuws is dat dat zeker wel te veranderen en te ontwikkelen is.
Ik denk dan aan met hulp van een professional, zoals een seksuologe, haptonomie of eoa lichaams"werk"-gerichte benadering.
Naast dus het onderliggende oude traumatische mbv professionele hulp verwerken.
Het hoeft geen levenslange beperking te zijn iig.
Richt je op het doel om zelf opgewonden te kunnen worden en te weten waarvan.
Je kunt zelf bijv intussen al meer op een leuke manier met seks bezig zijn, door oa verhalen en fantasieen te gaan lezen (bijv Nancy Friday's boeken) en dan merk je misschien zelf wat jou aanspreekt.
Ook daardoor kun je vertrouwder worden met de opwindende kant.
Vertrouwder worden met je eigen lichaam is ook heel belangrijk en is te oefenen, door liefdevol met jouw lichaam om te gaan, te strelen en te laten strelen of masseren bijv, zonder intentie tot seks.
Je kunt bijv nu en dan naar een masseur gaan.
En blijf praten met jouw vriend, oa dat het niets met hem te maken heeft, maar met jouw verleden.
Vooral jezelf geen druk op leggen dat je hem tekort doet, dit moet je voor jezelf willen, voor jezelf willen "repareren" aan jezelf.
Zodat jij ook tzt in staat zult zijn om te genieten van seks, echt: het ís mogelijk!
Het zal tijd in beslag nemen, dit is niet een proces van een week.
Hopelijk heeft jouw vriend dat geduld, hij lijkt me iig een man die veel voor jou overheeft.
Misschien kunnen jullie intussen wel andere dingen doen in de richting, en langzaam eea opbouwen/uitbouwen.
Tegenover jouw angsten staat geloven en vertrouwen, dat er ook voor jou oplossingen en grote verbeteringen mogelijk zijn!
Net zo min als je vriend zijn suggestie, die is ook een leek en weet het ook niet.
Ook niet elke psychotherapeut is hier gespecialiseerd genoeg voor.
Ik zou wel haar aanbod aannemen om speciale traumaverwerking te doen (geeft zij ook EMDR?).
Qua dat jij "bevriest" en in paniek raakt tijdens seks is niet raar als daar trauma's aan kleven.
Dat heeft niets met de partner te maken, maar met jou.
Als je "op slot" gaat, is geen enkele aanraking fijn, laat staan opwindend.
Wat je zéker niet moet doen is je daar terplekke "maar overheen zetten" en toch seks hebben terwijl het je tegenstaat, daar wordt het alleen maar erger van, aangezien seks en intimiteit al zwaar negatief beladen is.
Dus vooral niét "voor hem" doen, om hem niet teleur te stellen of omdat je het hem gunt en niet wil afwijzen in zijn normale behoefte, omdat dat bij jou verstoord is.
Begin ermee om naar jezelf te luisteren: dit zijn jouw grenzen momenteel.
Het gaat er imo niet alleen om om (weer) te leren ontspannen, zodat seks (zonder angst en verkramping) weer mogelijk wordt, maar nog een stap verder: leren om seks weer opwindend (leuk-spannend) te vinden.
Die opwinding komt niet vanzelf.
De onderliggende problematiek rondom jouw traumatische ervaringen bij je therapeute aanpakken.
Het fysieke is daar een reactie op: bij jou wekt seksuele spanning geen lust op, maar een associatie met dreiging en gevaar, waardoor de amygdala in aktie komt (een hersen"radar" die speurt naar eerdere ervaringen of wat er ook maar op lijkt).
Ook al is er nu met jouw vriend een heel andere situatie, vertrouw je hem, zou je het prettig en opwindend willen vinden, die amygdala neemt het dan als het ware over van jou.
En dat is de vecht-vlucht-respons, een onbewust en automatische reactie door eerdere negatieve ervaringen op datzelfde gebied.
Dan bevries jij of gaat vluchten, je afsluiten, en dat gaat allemaal buiten jou (en wat jij wil) om.
Dat is een overlevingsstand waar je dan in terechtkomt.
Het goede nieuws is dat dat zeker wel te veranderen en te ontwikkelen is.
Ik denk dan aan met hulp van een professional, zoals een seksuologe, haptonomie of eoa lichaams"werk"-gerichte benadering.
Naast dus het onderliggende oude traumatische mbv professionele hulp verwerken.
Het hoeft geen levenslange beperking te zijn iig.
Richt je op het doel om zelf opgewonden te kunnen worden en te weten waarvan.
Je kunt zelf bijv intussen al meer op een leuke manier met seks bezig zijn, door oa verhalen en fantasieen te gaan lezen (bijv Nancy Friday's boeken) en dan merk je misschien zelf wat jou aanspreekt.
Ook daardoor kun je vertrouwder worden met de opwindende kant.
Vertrouwder worden met je eigen lichaam is ook heel belangrijk en is te oefenen, door liefdevol met jouw lichaam om te gaan, te strelen en te laten strelen of masseren bijv, zonder intentie tot seks.
Je kunt bijv nu en dan naar een masseur gaan.
En blijf praten met jouw vriend, oa dat het niets met hem te maken heeft, maar met jouw verleden.
Vooral jezelf geen druk op leggen dat je hem tekort doet, dit moet je voor jezelf willen, voor jezelf willen "repareren" aan jezelf.
Zodat jij ook tzt in staat zult zijn om te genieten van seks, echt: het ís mogelijk!
Het zal tijd in beslag nemen, dit is niet een proces van een week.
Hopelijk heeft jouw vriend dat geduld, hij lijkt me iig een man die veel voor jou overheeft.
Misschien kunnen jullie intussen wel andere dingen doen in de richting, en langzaam eea opbouwen/uitbouwen.
Tegenover jouw angsten staat geloven en vertrouwen, dat er ook voor jou oplossingen en grote verbeteringen mogelijk zijn!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 19 mei 2015 21:32
quote:Suzy65 schreef op 19 mei 2015 @ 21:12:
Nicky, ga svp niet met dit soort problemen af op de mening of tips van leken.
Net zo min als je vriend zijn suggestie, die is ook een leek en weet het ook niet.
Ook niet elke psychotherapeut is hier gespecialiseerd genoeg voor.
Ik zou wel haar aanbod aannemen om speciale traumaverwerking te doen (geeft zij ook EMDR?).
Qua dat jij "bevriest" en in paniek raakt tijdens seks is niet raar als daar trauma's aan kleven.
Dat heeft niets met de partner te maken, maar met jou.
Als je "op slot" gaat, is geen enkele aanraking fijn, laat staan opwindend.
Wat je zéker niet moet doen is je daar terplekke "maar overheen zetten" en toch seks hebben terwijl het je tegenstaat, daar wordt het alleen maar erger van, aangezien seks en intimiteit al zwaar negatief beladen is.
Dus vooral niét "voor hem" doen, om hem niet teleur te stellen of omdat je het hem gunt en niet wil afwijzen in zijn normale behoefte, omdat dat bij jou verstoord is.
Begin ermee om naar jezelf te luisteren: dit zijn jouw grenzen momenteel.
Het gaat er imo niet alleen om om (weer) te leren ontspannen, zodat seks (zonder angst en verkramping) weer mogelijk wordt, maar nog een stap verder: leren om seks weer opwindend (leuk-spannend) te vinden.
Die opwinding komt niet vanzelf.
De onderliggende problematiek rondom jouw traumatische ervaringen bij je therapeute aanpakken.
Het fysieke is daar een reactie op: bij jou wekt seksuele spanning geen lust op, maar een associatie met dreiging en gevaar, waardoor de amygdala in aktie komt (een hersen"radar" die speurt naar eerdere ervaringen of wat er ook maar op lijkt).
Ook al is er nu met jouw vriend een heel andere situatie, vertrouw je hem, zou je het prettig en opwindend willen vinden, die amygdala neemt het dan als het ware over van jou.
En dat is de vecht-vlucht-respons, een onbewust en automatische reactie door eerdere negatieve ervaringen op datzelfde gebied.
Dan bevries jij of gaat vluchten, je afsluiten, en dat gaat allemaal buiten jou (en wat jij wil) om.
Dat is een overlevingsstand waar je dan in terechtkomt.
Het goede nieuws is dat dat zeker wel te veranderen en te ontwikkelen is.
Ik denk dan aan met hulp van een professional, zoals een seksuologe, haptonomie of eoa lichaams"werk"-gerichte benadering.
Naast dus het onderliggende oude traumatische mbv professionele hulp verwerken.
Het hoeft geen levenslange beperking te zijn iig.
Richt je op het doel om zelf opgewonden te kunnen worden en te weten waarvan.
Je kunt zelf bijv intussen al meer op een leuke manier met seks bezig zijn, door oa verhalen en fantasieen te gaan lezen (bijv Nancy Friday's boeken) en dan merk je misschien zelf wat jou aanspreekt.
Ook daardoor kun je vertrouwder worden met de opwindende kant.
Vertrouwder worden met je eigen lichaam is ook heel belangrijk en is te oefenen, door liefdevol met jouw lichaam om te gaan, te strelen en te laten strelen of masseren bijv, zonder intentie tot seks.
Je kunt bijv nu en dan naar een masseur gaan.
En blijf praten met jouw vriend, oa dat het niets met hem te maken heeft, maar met jouw verleden.
Vooral jezelf geen druk op leggen dat je hem tekort doet, dit moet je voor jezelf willen, voor jezelf willen "repareren" aan jezelf.
Zodat jij ook tzt in staat zult zijn om te genieten van seks, echt: het ís mogelijk!
Het zal tijd in beslag nemen, dit is niet een proces van een week.
Hopelijk heeft jouw vriend dat geduld, hij lijkt me iig een man die veel voor jou overheeft.
Misschien kunnen jullie intussen wel andere dingen doen in de richting, en langzaam eea opbouwen/uitbouwen.
Tegenover jouw angsten staat geloven en vertrouwen, dat er ook voor jou oplossingen en grote verbeteringen mogelijk zijn!
Wauw, Suzy65.
Het doet me iets dat je de tijd hebt genomen om alles in dit topic te lezen en dan dit uitgebreide antwoord te geven.
Of mijn therapeute EMDR geeft heeft ze niet gezegd; ik vond het eerlijk gezegd zo spannend dat we het erover hadden, dat ik vergeten ben om te vragen hoe de traumatherapie er precies uit zou komen te zien. Weet alleen nog dat ze zei dat het tijdens de geroosterde tijden van onze individuele gesprekken zou kunnen plaatsvinden. Tot nu toe heb ik drie keer met haar over de negatieve ervaringen en triggers gesproken. Denk dat dit vooral was om voor haar en mijzelf duidelijk te hebben wat het trauma inhoudt, om daarna te bekijken hoe het te behandelen is. Ik zal hier tijdens de komende afspraak naar vragen.
Ik heb nog niet eerder een connectie gelegd tussen het vechten-of-vluchten en seks. Confronterend, maar goed dat je me dit aanreikt. Dat kan ik zeker gebruiken om te bespreken met mijn therapeute. Om te vragen of zij daar ook zo over denkt.
Masseren vind ik iets magisch. Durf het maar soms aan. Als iemand me masseert, kan ik daarna veel huilen. Vind het spannend, maar zo verschrikkelijk fijn als het gebeurt. Een masseur zoeken of vragen of mijn vriend me masseert heb ik al lang niet gedaan. Lief zijn voor mezelf klinkt, zoals jij het beschrijft, niet eng en ook zonder druk. Dat is waar ik naar streef. Ga ook aan mijn therapeute vragen of zij denkt dat een afspraak met een masseur in dit stadium verstandig is voor mij.
Voel me minder alleen in mijn zoektocht naar intimiteit. Dank hiervoor.
Nicky, ga svp niet met dit soort problemen af op de mening of tips van leken.
Net zo min als je vriend zijn suggestie, die is ook een leek en weet het ook niet.
Ook niet elke psychotherapeut is hier gespecialiseerd genoeg voor.
Ik zou wel haar aanbod aannemen om speciale traumaverwerking te doen (geeft zij ook EMDR?).
Qua dat jij "bevriest" en in paniek raakt tijdens seks is niet raar als daar trauma's aan kleven.
Dat heeft niets met de partner te maken, maar met jou.
Als je "op slot" gaat, is geen enkele aanraking fijn, laat staan opwindend.
Wat je zéker niet moet doen is je daar terplekke "maar overheen zetten" en toch seks hebben terwijl het je tegenstaat, daar wordt het alleen maar erger van, aangezien seks en intimiteit al zwaar negatief beladen is.
Dus vooral niét "voor hem" doen, om hem niet teleur te stellen of omdat je het hem gunt en niet wil afwijzen in zijn normale behoefte, omdat dat bij jou verstoord is.
Begin ermee om naar jezelf te luisteren: dit zijn jouw grenzen momenteel.
Het gaat er imo niet alleen om om (weer) te leren ontspannen, zodat seks (zonder angst en verkramping) weer mogelijk wordt, maar nog een stap verder: leren om seks weer opwindend (leuk-spannend) te vinden.
Die opwinding komt niet vanzelf.
De onderliggende problematiek rondom jouw traumatische ervaringen bij je therapeute aanpakken.
Het fysieke is daar een reactie op: bij jou wekt seksuele spanning geen lust op, maar een associatie met dreiging en gevaar, waardoor de amygdala in aktie komt (een hersen"radar" die speurt naar eerdere ervaringen of wat er ook maar op lijkt).
Ook al is er nu met jouw vriend een heel andere situatie, vertrouw je hem, zou je het prettig en opwindend willen vinden, die amygdala neemt het dan als het ware over van jou.
En dat is de vecht-vlucht-respons, een onbewust en automatische reactie door eerdere negatieve ervaringen op datzelfde gebied.
Dan bevries jij of gaat vluchten, je afsluiten, en dat gaat allemaal buiten jou (en wat jij wil) om.
Dat is een overlevingsstand waar je dan in terechtkomt.
Het goede nieuws is dat dat zeker wel te veranderen en te ontwikkelen is.
Ik denk dan aan met hulp van een professional, zoals een seksuologe, haptonomie of eoa lichaams"werk"-gerichte benadering.
Naast dus het onderliggende oude traumatische mbv professionele hulp verwerken.
Het hoeft geen levenslange beperking te zijn iig.
Richt je op het doel om zelf opgewonden te kunnen worden en te weten waarvan.
Je kunt zelf bijv intussen al meer op een leuke manier met seks bezig zijn, door oa verhalen en fantasieen te gaan lezen (bijv Nancy Friday's boeken) en dan merk je misschien zelf wat jou aanspreekt.
Ook daardoor kun je vertrouwder worden met de opwindende kant.
Vertrouwder worden met je eigen lichaam is ook heel belangrijk en is te oefenen, door liefdevol met jouw lichaam om te gaan, te strelen en te laten strelen of masseren bijv, zonder intentie tot seks.
Je kunt bijv nu en dan naar een masseur gaan.
En blijf praten met jouw vriend, oa dat het niets met hem te maken heeft, maar met jouw verleden.
Vooral jezelf geen druk op leggen dat je hem tekort doet, dit moet je voor jezelf willen, voor jezelf willen "repareren" aan jezelf.
Zodat jij ook tzt in staat zult zijn om te genieten van seks, echt: het ís mogelijk!
Het zal tijd in beslag nemen, dit is niet een proces van een week.
Hopelijk heeft jouw vriend dat geduld, hij lijkt me iig een man die veel voor jou overheeft.
Misschien kunnen jullie intussen wel andere dingen doen in de richting, en langzaam eea opbouwen/uitbouwen.
Tegenover jouw angsten staat geloven en vertrouwen, dat er ook voor jou oplossingen en grote verbeteringen mogelijk zijn!
Wauw, Suzy65.
Het doet me iets dat je de tijd hebt genomen om alles in dit topic te lezen en dan dit uitgebreide antwoord te geven.
Of mijn therapeute EMDR geeft heeft ze niet gezegd; ik vond het eerlijk gezegd zo spannend dat we het erover hadden, dat ik vergeten ben om te vragen hoe de traumatherapie er precies uit zou komen te zien. Weet alleen nog dat ze zei dat het tijdens de geroosterde tijden van onze individuele gesprekken zou kunnen plaatsvinden. Tot nu toe heb ik drie keer met haar over de negatieve ervaringen en triggers gesproken. Denk dat dit vooral was om voor haar en mijzelf duidelijk te hebben wat het trauma inhoudt, om daarna te bekijken hoe het te behandelen is. Ik zal hier tijdens de komende afspraak naar vragen.
Ik heb nog niet eerder een connectie gelegd tussen het vechten-of-vluchten en seks. Confronterend, maar goed dat je me dit aanreikt. Dat kan ik zeker gebruiken om te bespreken met mijn therapeute. Om te vragen of zij daar ook zo over denkt.
Masseren vind ik iets magisch. Durf het maar soms aan. Als iemand me masseert, kan ik daarna veel huilen. Vind het spannend, maar zo verschrikkelijk fijn als het gebeurt. Een masseur zoeken of vragen of mijn vriend me masseert heb ik al lang niet gedaan. Lief zijn voor mezelf klinkt, zoals jij het beschrijft, niet eng en ook zonder druk. Dat is waar ik naar streef. Ga ook aan mijn therapeute vragen of zij denkt dat een afspraak met een masseur in dit stadium verstandig is voor mij.
Voel me minder alleen in mijn zoektocht naar intimiteit. Dank hiervoor.
dinsdag 19 mei 2015 22:35
Het is mij ook gelukt, Nicky.
Je moet het zo zien: langdurige stress is als hoogspanning: die amygdala is dan overgeactiveerd en dat geeft spanning in het lichaam (en de spieren).
Logisch dat je door massage (als je dat kan toelaten) ontspant en dan van alles los komt.
Vraag idd maar aan therapeute of ze het een goed idee vindt op dit moment of pas later.
Ook kun je andere ontspanningstechnieken leren, zoals yoga en geleide meditatie oid.
Ook dat kan jouw lichaam niet alleen leniger maken, leer je oa ademhalingstechnieken, maar ook (spier- en ademhalings)spanningen los te laten.
Dus op allerlei gezonde manieren met je lichaam aan de gang gaan, náást (of na) de mentale therapie.
Leren dat jouw body alleszins de moeite waard is om te koesteren, iig door jou alvast.
En later hopelijk ook door jouw vriend.
Ik snap jouw eenzaamheid daarin, maar je bent echt niet de enige!
Het is mij gelukt om mij te bevrijden van allerlei belemmeringen, en dat gaat jou ook lukken, en met professionele hulp gaat dat zoveel sneller dan alles maar in je eentje uitvogelen (zoals ik destijds en pas later eea in stroomversnelling kwam door -alsnog- professioneel aanpakken wat echt dwars zat.
Naast al het serieuze van therapie kan er ook ruimte komen voor het speelse "oefenen", het écht fijn (gaan) vinden en kunnen genieten.
Als het even kan niet dit heel beladen laten worden met jouw vriend samen.
Zo luchtig mogelijk houden, en zonder hem erbij eerst zelf jezelf ontdekken.
Het is echt heel goed van je dat je bereid bent mbv je psych te helen van de oorzaken/jouw verleden.
Dan komt er steeds meer ruimte om dat intieme en fysieke op allerlei manieren als een speelse uitdaging te kunnen beschouwen, ipv als een "manco" aan jou.
Zie het maar als een muur die je ooit met reden hebt opgebouwd, maar nu jouzelf in de weg staat en die jij nu aan het afbreken bent.
Daaronder heb jij al die vermogens ook, om te genieten en lief te hebben.
Overleg idd alles met je therapeute!
Ik wens je veel succes!
Je moet het zo zien: langdurige stress is als hoogspanning: die amygdala is dan overgeactiveerd en dat geeft spanning in het lichaam (en de spieren).
Logisch dat je door massage (als je dat kan toelaten) ontspant en dan van alles los komt.
Vraag idd maar aan therapeute of ze het een goed idee vindt op dit moment of pas later.
Ook kun je andere ontspanningstechnieken leren, zoals yoga en geleide meditatie oid.
Ook dat kan jouw lichaam niet alleen leniger maken, leer je oa ademhalingstechnieken, maar ook (spier- en ademhalings)spanningen los te laten.
Dus op allerlei gezonde manieren met je lichaam aan de gang gaan, náást (of na) de mentale therapie.
Leren dat jouw body alleszins de moeite waard is om te koesteren, iig door jou alvast.
En later hopelijk ook door jouw vriend.
Ik snap jouw eenzaamheid daarin, maar je bent echt niet de enige!
Het is mij gelukt om mij te bevrijden van allerlei belemmeringen, en dat gaat jou ook lukken, en met professionele hulp gaat dat zoveel sneller dan alles maar in je eentje uitvogelen (zoals ik destijds en pas later eea in stroomversnelling kwam door -alsnog- professioneel aanpakken wat echt dwars zat.
Naast al het serieuze van therapie kan er ook ruimte komen voor het speelse "oefenen", het écht fijn (gaan) vinden en kunnen genieten.
Als het even kan niet dit heel beladen laten worden met jouw vriend samen.
Zo luchtig mogelijk houden, en zonder hem erbij eerst zelf jezelf ontdekken.
Het is echt heel goed van je dat je bereid bent mbv je psych te helen van de oorzaken/jouw verleden.
Dan komt er steeds meer ruimte om dat intieme en fysieke op allerlei manieren als een speelse uitdaging te kunnen beschouwen, ipv als een "manco" aan jou.
Zie het maar als een muur die je ooit met reden hebt opgebouwd, maar nu jouzelf in de weg staat en die jij nu aan het afbreken bent.
Daaronder heb jij al die vermogens ook, om te genieten en lief te hebben.
Overleg idd alles met je therapeute!
Ik wens je veel succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 22 mei 2015 09:50
Heeft je vriend ook een psychische stoornis? Hij reageert wel op een vreemde manier op jouw problemen, waarom zou jij namelijk bij een andere man wel probleemloze seks hebben als je dat al niet kunt met de man waarvan je houdt?
En, waarom zou je dat willen, ik heb liever een fijne relatie zonder (supergoede) seks dan seks zonder een fijne relatie.
En, waarom zou je dat willen, ik heb liever een fijne relatie zonder (supergoede) seks dan seks zonder een fijne relatie.
vrijdag 22 mei 2015 10:17
quote:tigerlily75 schreef op 22 mei 2015 @ 09:50:
Heeft je vriend ook een psychische stoornis? Hij reageert wel op een vreemde manier op jouw problemen, waarom zou jij namelijk bij een andere man wel probleemloze seks hebben als je dat al niet kunt met de man waarvan je houdt?
En, waarom zou je dat willen, ik heb liever een fijne relatie zonder (supergoede) seks dan seks zonder een fijne relatie.
Mijn vriend heeft geen geestesziekte. Hij zei dat hij graag wilde dat ik van seks kon genieten. Hij blijft de oorzaak zoeken bij zichzelf en denkt dat hij niet kundig genoeg is om me te plezieren. Ook al zeg ik dat ik seks niet fijn vind, omdat ik het zo spannend en nieuw vind dat hij seks met me wil omdat hij (onder andere) van me houdt. Dat ik daarom weinig tot niets voel van aanrakingen en handelingen. Dat ik dat niet expres doe en er zelf ook van baal.
Ik wil geen seks met een ander.
Hij wil ook niet dat ik seks met een ander verlang en het uit zou voeren. Zegt dat hij alles wil proberen om seks voor mij fijn te maken. Dat hij daar dan verschrikkelijke moeite mee zou hebben, heeft hij er voor over. Dat ik misschien me wel kan laten gaan bij een vreemde. Dat seks dan iets is wat niet of soms voor komt in onze relatie, en dat de rest dan wel goed zit. En dat ik dan seks fijn kan vinden met iemand die wel 'kundig' is. En dat diegene misschien wel uit kan leggen aan hem wat hij fout doet. Maar hij doet niets fout. Hij is juist lief voor me. Hij neemt de tijd voor me. Ik wil absoluut niet seks hebben met mensen die me als een lichaam behandelen. Dat is te vaak gebeurd én ik wil het alleen met mijn vriend.
Ik maak me zorgen om hem, hij wil zijn eigen normen voorbij gaan om mij gelukkig te maken. Dit heb ik hem ook al een aantal keer gezegd, dat ik dit niet wil en me zorgen maak om hem. Ik hoop dat we binnenkort samen naar mijn psycholoog kunnen gaan, want het lukt me niet om dit hem duidelijk te maken en het lukt ons samen niet om seks ook voor mij fijn te laten zijn.
Heeft je vriend ook een psychische stoornis? Hij reageert wel op een vreemde manier op jouw problemen, waarom zou jij namelijk bij een andere man wel probleemloze seks hebben als je dat al niet kunt met de man waarvan je houdt?
En, waarom zou je dat willen, ik heb liever een fijne relatie zonder (supergoede) seks dan seks zonder een fijne relatie.
Mijn vriend heeft geen geestesziekte. Hij zei dat hij graag wilde dat ik van seks kon genieten. Hij blijft de oorzaak zoeken bij zichzelf en denkt dat hij niet kundig genoeg is om me te plezieren. Ook al zeg ik dat ik seks niet fijn vind, omdat ik het zo spannend en nieuw vind dat hij seks met me wil omdat hij (onder andere) van me houdt. Dat ik daarom weinig tot niets voel van aanrakingen en handelingen. Dat ik dat niet expres doe en er zelf ook van baal.
Ik wil geen seks met een ander.
Hij wil ook niet dat ik seks met een ander verlang en het uit zou voeren. Zegt dat hij alles wil proberen om seks voor mij fijn te maken. Dat hij daar dan verschrikkelijke moeite mee zou hebben, heeft hij er voor over. Dat ik misschien me wel kan laten gaan bij een vreemde. Dat seks dan iets is wat niet of soms voor komt in onze relatie, en dat de rest dan wel goed zit. En dat ik dan seks fijn kan vinden met iemand die wel 'kundig' is. En dat diegene misschien wel uit kan leggen aan hem wat hij fout doet. Maar hij doet niets fout. Hij is juist lief voor me. Hij neemt de tijd voor me. Ik wil absoluut niet seks hebben met mensen die me als een lichaam behandelen. Dat is te vaak gebeurd én ik wil het alleen met mijn vriend.
Ik maak me zorgen om hem, hij wil zijn eigen normen voorbij gaan om mij gelukkig te maken. Dit heb ik hem ook al een aantal keer gezegd, dat ik dit niet wil en me zorgen maak om hem. Ik hoop dat we binnenkort samen naar mijn psycholoog kunnen gaan, want het lukt me niet om dit hem duidelijk te maken en het lukt ons samen niet om seks ook voor mij fijn te laten zijn.
vrijdag 22 mei 2015 10:25
vrijdag 22 mei 2015 10:27
quote:Eva- schreef op 22 mei 2015 @ 10:25:
Jouw vriend zet zich in de slachtofferrol. Hij maakt van jouw probleem zijn probleem. Je focust je nu ook al meer op hem (zorgen), terwijl je genoeg aan jezelf hebt.
Hij zou er voor jou moeten zijn. Klinkt als een hele onzekere vriend. Lijkt me zeker goed samen naar de psycholoog te gaan.Dat is inderdaad vaak zo in onze relatie. Dat we zo begaan zijn met elkaar dat het soms niet meer duidelijk is wie waar nou precies mee zit. Is denk ik ook wel iets om met een therapeut te bespreken.
Jouw vriend zet zich in de slachtofferrol. Hij maakt van jouw probleem zijn probleem. Je focust je nu ook al meer op hem (zorgen), terwijl je genoeg aan jezelf hebt.
Hij zou er voor jou moeten zijn. Klinkt als een hele onzekere vriend. Lijkt me zeker goed samen naar de psycholoog te gaan.Dat is inderdaad vaak zo in onze relatie. Dat we zo begaan zijn met elkaar dat het soms niet meer duidelijk is wie waar nou precies mee zit. Is denk ik ook wel iets om met een therapeut te bespreken.
