Gezondheid alle pijlers

Leven met Pijn gaat nog steeds verder

15-04-2015 17:48 3087 berichten
Alle reacties Link kopieren
Welkom in het volgende deel van 'leven met pijn'!

De link naar het vorige topic vind je hier: Dreamer in "Leven met pijn gaat verder, met uitleg o..."
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt voor jullie antwoorden, ik vond ze zeker verhelderend!

Knap dat velen van jullie toch werken. Pfff als ik jouw verhaal lees ambra, dat lijkt me doodvermoeiend. Ik had het werken misschien dan al wel op gegeven, hoewel, als je het werk leuk vindt lijkt me dat ook heel veel waard.
Alle reacties Link kopieren
Graag gedaan Zanahoria. Het is zoals Ambra zegt fijn dat je ernaar vraagt. Want heel veel mensen denken wel van alles, maar vragen niets en oordelen dan makkelijk. Aan mij kan je bijvoorbeeld echt niet zien dat ik pijnpatient ben.

Op het oog ben ik gewoon een gezonde vrouw.

Ook de klanten op mijn werk zien het niet aan me. Mijn baas ook niet, hoewel hij er wel van op de hoogte is.

Maar mijn gezin daarentegen, die merkt er wel veel van. Als ik in de avond na mijn werk nauwelijks meer kan lopen en de dag erna veel op de bank hang.

En mijn sociale contacten merken het óók. Helaas.

Dus idd fijn dat je het vroeg en dat we eea hebben kunnen verduidelijken voor je.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Ambra:

Ik ken je verhaal natuurlijk al enigzins, maar nu met je extra uitleg maak je nog meer indruk op me.

Zo knap van je. Bij jou vergeleken mankeer ik gewoon niks.

Een extra referentie en reflectie kader is af en toe wel nodig bij me, dus dank daarvoor.

Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Als vragen vrij staat haha.... Heb ik er ook eentje aan het panel. Ik ben geen pijnpatient maar ben herstellende van een burnout, met het bijbehorende energieverlies en legio lichamelijke (en psychische) ongemakken. Ik heb momenteel geen baan, doe wel een beetje vrijwilligerswerk, maar 2-3 uur max. Nu moet ik volgende week op herkeuring bij het UWV. Ik had eigenlijk mijn zinnen gezet op een reintegratie-baantje in de thuiszorg voor een paar ochtenden, maar fysiek blijkt dit toch nog te hoog gegrepen. Ik denk dat ik opzich wel weer klaar zou zijn om een uur of 3 per dag te werken, mits niet fysiek en niet stressvol en niet heel druk. Tja, wat voor banen zijn daar dan, behalve als vrijwilliger. Ik hoor dat jullie bijna allemaal geen 8 uur per dag werken. Hoe zijn jullie aan die banen gekomen? Of hadden jullie die baan al voor jullie ziek werden? Behalve in horeca of thuiszorg ben ik niet bekend met een sector waarin halve dagen gebruikelijk zijn. Ben benieuwd!



nog ter achtergrond: ik ben WO opgeleid en werkte in de culturele sector, projectmanagement / office management. Maar effe geen management nog voor mij nu
Alle reacties Link kopieren
Bloem, ik werkte al waar ik nu werk. Ik had natuurlijk al pijn, maar het werd (wordt) steeds erger en door de kinderen werd het thuis ook drukker. Zonder kinderen had ik waarschijnlijk wel 32 uur kunnen blijven werken, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. De concentratie gaat tenslotte wel achteruit.



Ik werk als administratief medewerker, heb de afgelopen jaren vaak opleidingen gedaan om verder te komen, heb zelfs binnen het bedrijf stage gelopen bij communicatie, maar mijn gebrek aan energie maakt dat ik mijzelf niet genoeg kan bewijzen. En er was niet genoeg vacatureruimte door bezuinigingen, anders was ik er misschien nog wel aan het werk. Ik solliciteer wel op andere banen, maar durf het eigenlijk niet aan. Wat als het niet lukt? Bovendien zit ik ook nog met mijn zieke dochter, voor wie ik nu snel en makkelijk even weg kan, maar of dat bij een andere baas ook zo makkelijk kan?

Ook veroorzaakt een opleiding naast m'n werk trouwens extra migraine. Dat valt ook keer op keer tegen. Gelukkig doe ik nu iets, dat ik eigenlijk altijd al doe: schrijven.



Ambra, ik kan wel andere schoenen meenemen, maar de vorige/laatste keer dat ik op hakken liep, heb langer dan een week mank gelopen. Of halverwege de avond wisselen dus helpt? Ik vraag het me af. Ik duik zo wel in de doos met schoenen, gewoon voor het idee.. even proberen

(daar zitten volgens mij ook de platte schoenen in, trouwens)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Het worden dus wel eerst hakken. Ik zie het verder wel, stapel pijnstillers erin ...
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Bloem: ik werk wel twee hele dagen van 8,5 uur. Moet wel eerlijk zeggen dat ik de dag erna behoorlijk gesloopt ben en er weinig tot niks uit mijn handen komt. Ik werk in een winkel. Dus fysiek pittig. Hele dag staan en lopen en ik zit in een branche waar ook eea getild moet worden.

Helaas geen opleiding voor kantoorfuncties, en dat is ook niet zo makkelijk te krijgen parttime.

Hiervoor zat ik in de zorg ( catering) 2x5 uur per week maar daar ben ik wegbezuinigd.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Callcentrums kan je wel goed parttime werken, maar echt leuk is anders.

Maar als het voor tijdelijk is misschien een optie?

Lastig hoor. Heb je wel een goede opleiding, zijn de banen er weer niet. ..
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Jee wat is hier veel bij geschreven. Ik heb een tijdje niet zo actief meegelezen en geschreven. Mar heb nu even goed bijgelezen. Ik had en heb momenteel veel aan mijn hoofd met alle reintegratie-gesprekken en zaken regelen waar ik niet heel blij van word zeg maar. Het heeft veel impact op me en dat heeft ook zeker te maken met het deel waarover jullie ook weer geschreven hebben: acceptatie en toegeven dat je dingen echt niet meer kan. Dit onderwerp komt regelmatig terug en dat is ook omdat we hier allemaal mee blijven worstelen denk ik. Inderdaad accepteren is een. Maar je erbij neerleggen is een tweede. Ik denk ook dat we allemaal vechters zijn, we zullen wel moeten want ook wij moeten door en we willen toch iets van ons leven maken!



Kyra jij ook welkom hier! Zenuwpijn nek en armen zijn helaas herkenbaar.



Zanahoria idd goed dat je er naar vraagt, zoals Lientje ook al zei doen veel mensen dat niet en wordt er heel snel geoordeeld, dan denk ik altijd: loop eens een dagje met me mee en zie waar ik allemaal tegenaan loop op zomaar een dag. Moest ook ff aan de lepeltheorie denken die Dreamer hier ooit eens postte.

Tegen mij zegt ook altijd iedereen goh wat zie je er goed uit, zo representatief dat moet toch lukken met die baan (ben op zoek naar een andere baan die passend is omdat mijn functie is opgeheven en omdat mijn oude baan fysiek nu echt te zwaar blijkt, ik deed dit werk ruim 20 jaar omdat ik mijn baan gewoon heel leuk vond en er veel voldoening uit haalde en ook omdat er wel brood op de plank moet komen natuurlijk!) en dan zeg ik altijd: ja dat zal best maar niemand kan in mij kijken, konden ze dat maar, dan zouden ze wel anders piepen (o.a. nek en schouderslijtage). Alhoewel ik ook een zichtbare handicap heb omdat mijn ene arm onderontwikkeld is. Ik heb hier overigens altijd gewoon mee gewerkt (administratief) 36 uur per week. Na ook nog een gecompliceerde schouderbreuk aan mijn gehandicapte arm enkele jaren geleden heb ik inmiddels toch echt wel veel ernstige pijnklachten en beperkingen en lukt het werken in een administratieve baan mij niet meer. Hier heb ik lang tegen gevochten zoals de bekende forummers hier wel weten. daarom is het zo fijn ook om hier dingen te delen, omdat het zo herkenbaar is en je ook frustraties kunt delen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Sanne! We misten je al een tijdje ja. En zo te lezen nog steeds geen zicht op een andere baan voor je.

Heb je wel wat steun aan de reintegratiebegeleiding of doen ze niet veel?

Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Ze doen niet echt veel, eigenlijk moet je alles zelf doen. Gelukkig doe ik dat ook en kan ik dat ook, al heb ik soms wel Hulp nodig, maar ik ben nu een maal iemand die wel aan kan pakken (maar dan niet letterlijk haha). Ik kan wel om advies vragen, dat wel en een van hen is ook arbeidsdeskundige daar heb ik wel veel aan gelukkig! Maar een passende baan vinden is heel lastig. Ik blijf hoop houden.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop met je mee Sanne. Het blijft toch lastig een baan vinden binnen je beperkingen als je chronisch pijnpatient bent. Ik heb het geluk dat ik financieel kan terugvallen op mijn man. Maar anders had ik ook een mega probleem gehad.

De economie begint gelukkig weer wat aan te trekken, ik blijf duimen voor je!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Thuis!

En ik kon zowaar een paar uur op hakken lopen. Valt me niets tegen. Het was heerlijk en gezellig en leuk ...



Sanne, balen dat de re-integratie nog niet lukt.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Nu maar hopen dat de napijn niet te erg is Dreamer!



Ga hier zo zoon naar de trein brengen. Heeft weer een debatwedstrijd.

Grrr. Waarom begint zoiets altijd zo onmenselijk vroeg? Het is notabene weekend. En de enige dag dat ik kan uitslapen.

Maar op de fiets moet hij nóg veel vroeger weg.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
@dreamer: mooi dat je op hakken kan lopen voor een tijdje. Ik houd het bij mijn laarsjes met 3cm hak .



Hier een drukke week gehad en voor de boeg.

Psycholoog hakt er qua energie toch meer in dan gedacht.

Veel wezen hardlopen en het gedoe rond mijn rolmopsje.

Aankomende week 10 uur werken en veel afspraken. Tussendoor proberen te rusten dus veel offline.

Zojuist dus weer een bak met kleding uitgezocht (binnenkort de schoenen :/. ).
Alle reacties Link kopieren
Ik zag dat jullie me misten dus ik kom ook een teken van leven geven! Ik ben niet op vakantie, was het maar zo ;) Heel druk met werk. Ik lees wel mee, maar ik vind het moeilijk om te onthouden wat iedereen schrijft dus lastig om te reageren. En hier is het een beetje same old, dus ik heb ook niet zoveel te vertellen. Rug gaat redelijk. Met werk zit ik mezelf in de weg maar daar begin ik mijn eigen weg in te vinden, dus daar pieker ik minder over. Therapie is waardeloos, ik moet online modules doen maar daar moet ik tijd voor vrij maken en nu ik me minder ongelukkig voel, vind ik dat minder belangrijk. Komende week ook pas het tweede gesprek.

Ik voel me wel beter maar ergens denk ik dat het komt omdat ik vlucht in werken.



Ambra, na jouw stukje over werken heb ik wel respect dat jij nog werkt!



Dreamer: was jouw feestje in de buurt van de hoofdstad toevallig?



Maiskip: nog gecondoleerd met het verlies van je cavia.



Aso: ben je nu weer in het koude Nederland?



Lientje, tien jij postte zat ik ook al in de trein, te vroeg voor een zondag...



Sanne:
Alle reacties Link kopieren
Nes, je hoeft natuurlijk niet te schrijven, maar op den duur worden we ongerust/nieuwsgierig



Mijn feestje was niet bij de hoofdstad. Familiefeestje he.. was ergens in een dorp.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
*bloem, ik werk ik het onderwijs en kan zelf aangeven hoeveel uren ik wil werken. Maar wij zijn nooit klaar met werken als we thuis zijn. Voorbereiden, nakijken, nascholen, ouders bellen, dossiers bijwerken enz. Scheelt wel dat ik het grootste deel zelf in kan delen.

Het is vrij intensief maar Je kan zitten en staan afwisselen. Scholen staan overigens altijd te springen om vrijwilligers ;)
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
nes! Fijn dat het ietsjes beter met je gaat. Maar niet TE veel in je werk vluchten hè. Voor je het weet overbelast je de boel weer. Goed naar je lichaam luisteren.

Vroeg ook al in de trein voor je overigens. En dat op een zondag.



Bij jullie ook zulk prutweer?

Ik heb er behoorlijk last van qua pijn.

Morgen gaat broer trouwen.

Hoop op droog weer. Moet nog een ereboog timmeren, versieren en plaatsen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Hier alleen maar regen :(.

Beetje hoofdpijn daardoor maar gaat wel over. Morgen met goede moed weer aan het werk en naar de sportschool.

Zojuist nog even een deel van de boodschappen gehaald zodat ik morgen niet naar de supermarkt moet gaan.

Zal mijn energie voor het sporten moeten gebruiken en ook voor de dag erna ( werk en acupunctuur)



@lientje: Hoop op een zonnige dag. En gefeliciteerd!
Alle reacties Link kopieren
Ha die Nes..fijn dat je even komt melden hoe het gaat, blijf oppassen he meid..



Hier regent het ook, eind van de week zou het heel warm gaan worden hoorde ik, mijn moeder viert zaterdag haar 80e verjaardag. Kan ook te warm zijn..we zien wel.

De bruiloft vrijdag heb ik overleefd, (op hakken! en gedanst ook nog) door de week ervoor zoveel mogelijk niks te doen en te liggen, en de rolstoel te gebruiken ipv lopen. Ik heb gisteren tot 16.00 geslapen, op een half uur na voor een boterham en een kop koffie.

Man staat vandaag al de hele dag te koken en te bakken, morgen vertrekken we naar de Efteling, 2 avonden is er buffet geregeld door de 3 kinderen van mijn jarige schoonmoeder (ook 80 geworden 2 weken terug). Voor 20 man voor 2 dagen eten, waaronder veel, heel veel pubers.. Dat is veel eten..

Ik heb me zo rustig mogelijk gehouden, straks gaan we weer naar dansles.



Volgende week is weer een week vooruit plannen, met het feest van mijn moeder voor de boeg. Moet ook nog gewoon werken.. dus de tweede week dat er niks aan huishouden gedaan wordt. Nou ja, de troep loopt niet weg helaas.



@Bloem, ik ben met toestemming van het UWV omgeschoold naar docent verpleegkunde, 11 jaar geleden. Door intern geschuif ben ik planner geworden, en dat verhoudt zich goed met mijn energie level. Ik geef geen les meer, maar dat heeft met financieel gedoe van het UWV en ABP te maken.

Ik werk dus nog steeds op de verpleegafdeling waar ik 23 jaar geleden lopend als verpleegkundige binnenkwam. Ik denk dat het toen iets makkelijker was om herplaatst te worden dan nu, er was nog meer geld, en nu heb ik mezelf onmisbaar gemaakt

Ik zou je geen adviezen kunnen geven over hoe jij het nu aan zou moeten pakken, sorry!
Alle reacties Link kopieren
Hoop voor je op beter weer

Vrijdag wordt het tropisch als mijn broertje trouwt. Scheelt weer een panty aandoen en vestjes.

Was nog een mooi verhaal trouwens hahaha!

Ik had eerder al een jurk gekocht maar vond toen ik foto's terug zag dat het mij dikker maakte. Dus nou, dan maar op zoek naar ies anders. Ondertussen ook al met mijn sm gehad over haar jurk en het bijbehorende vestje. Vorig weekend met haar en vader naar de stad geweest. Daar had ze een groen vestje voor op haar jurk gekocht. Dus toen ik van de week een jurk kocht, kwam de verkoopster met hetzelfde kleur vestje aanzetten. Dus ik zei, doe maar niet want die heeft mijn moeder ook (mijn moeder leeft niet meer, zij is de vrouw van mijn vader maar wel een bonusmoeder, maar hoef dat uiteraard niet elke keer te zeggen. Moeder is makkelijker). Na diverse vestjes gepast te hebben kwam ik uiteindelijk op een lichtgroen vestje uit. Haal ik gisteren mijn ouders op. Zegt ze, oh, ik heb ook nog een ander vestje gekocht want je vader vond hem wat te donker. En wat denk je? Zelfde kleur lichtgroen, alleen ander model en half doorzichtig. Hahaha



Ben echt kapot, al een week last van mijn keel. Hopen dat het ook zo langzamerhand weer overgaat
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Suzy, kun je die dag mooi bijkleuren!

Dat vest kan wel terug naar de winkel dan, niet nodig voor de kou en bonusmoeder heeft er een die je kan lenen

Sterkte met je keel..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op zich niet veel pijn vandaag, valt me nogal mee. Wel migraine aanval vanmiddag. Direct met medicijnen naar bed gaan hielp maar half
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Wat wel grappig is: ik maakte gisteren leuke foto's van iedereen en direct nadat mn dochter ze op Facebook zette gebruikt de 1 na de ander ze als profielfoto
Later is nu

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven