Door de week apart wonen van gezin

29-06-2015 18:04 46 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er hier meer stellen/ gezinnen waarbij een partner door de week ergens anders verblijft?



Mijn man heeft een mooi aanbod gekregen voor een promotie, maar daarvoor moet hij op een andere locatie gaan werken, ruim 200km verderop. Verhuizen is zeker een optie, maar we zitten nu op een erg mooi plekje wat we eigenlijk niet willen opgeven. Oplossing zou dus zijn dat ik met de kids hier blijf, en hij van ma-do in een kamer/studio elders. Vrijdag zou dan home-office zijn.



Wat ook meespeelt is dat het waarschijnlijk een drukke baan is, waarbij hij sowieso veel reist en 's avonds later thuis is. Dus we kunnen wel allemaal meeverhuizen, maar dan nog zit ik vaak alleen en ziet hij de kinderen vrijwel alleen in het weekend. De verwachting is dat dit voor 2-3 jaar zou zijn, tot de volgende carrierestap. Natuurlijk kunnen we altijd besluiten alsnog te verhuizen.



Financieel is het allemaal geen probleem, en ik denk dat onze relatie het ook wel aankan maar ben toch benieuwd naar ervaringen van andere mensen. Meningen interesseren me niet zo, ben er al achter dat de meeste mensen het maar een raar idee vinden. Daarom echt op zoek naar ervaringsdeskundigen: is dit een goede oplossing of recipe for disaster?
quote:clubmedfan schreef op 29 juni 2015 @ 19:26:

Ach, hoeveel kinderen zien hun vader niet eens in de twee weken. Prima toch.Nou, het is maar wat je prima vindt. Kinderen denken daar ongetwijfeld anders over.
Alle reacties Link kopieren
quote:riannerianne schreef op 29 juni 2015 @ 20:30:

[...]





Nou, het is maar wat je prima vindt. Kinderen denken daar ongetwijfeld anders over.



Je valt in herhaling. Nog iets constructiefs te melden?



Wij hebben een tijd een weekend relatie gehad voordat er kinderen kwamen. Man werkte toen in Duitsland en was van ma-ochtend tot do-avond weg. Ik vond het ook wel lekker, avonden voor afspraken met vriendinnen, sporten, eten wat ik wil. Het scheelde wel dat het een klus was waarvan we wisten dat het zou stoppen. Nu met kinderen weet ik niet of ik het nog zou doen. Ik werk zelf en moet regelmatig avonden weg voor werk. Lijkt me lastig regelen als mijn man het dan niet kan opvangen. En ik zou hem ook wel erg missen als hij altijd doordeweeks weg zou zijn.



Wat jij aangeeft over alles opgeven om daar in je eentje thuis te zitten, vind ik ook wel weer goed doordacht klinken. Als je het zo brengt, zou ik denk ik ook voorlopig een appartement doen en het eens aankijken. Je kan ook over een tijdje verhuizen als je dat alsnog wilt. Je hoeft niet perse meteen te beslissen.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben dit voor een periode van 3 maanden gedaan toen onze dochter 2,5 jaar was. Ik werkte toen voor een project in het buitenland, op maandagochtend vroeg vloog ik heen en op donderdagavond laat weer terug. Vrijdag, zaterdag en zondag was ik thuis en dan ook echt vrij en niet met werk bezig.

Voor ons werkte dat prima zo en qua quality tijd thuis maakte het ook niet heel veel verschil, omdat ik normaal vaak rond 6 uur 's morgens de deur uit ging en pas tegen half 8 's avonds weer thuis was (en dan moe was en op tijd naar bed moest, want volgende dag weer vroeg op).

Dus ik vond het eigenlijk wel een prima oplossing, zelfs wel prettig voor mij, want de dagen dat ik daar zat, kon ik me echt geheel op mijn werk focussen, zonder me schuldig te voelen en toch de druk te hebben van op tijd naar huis willen. Niet in de file staan en maar afwachten hoe laat je thuis zult zijn en of je misschien een keer gewoon mee kunt eten aan tafel. Eigenlijk was het wel heel gestructureerd en duidelijk zo.

Mijn man bleef in dit geval thuis, hij had er iets meer moeite mee dan ik, vooral in een periode dat onze dochter ziek was (gewoon griepje) vond hij het niet fijn, dan mis je wel iemand naast je. Maar voor mij had het wel langer mogen duren dan die 3 maanden.



Ik denk dat het goed kan werken zoals jullie het bedacht hebben, misschien even wennen, maar het komt vast goed. Bedenk wel even hoe en op welke momenten jij tijd voor jezelf gaat hebben, al is het maar een uurtje sporten per week waar je een vaste oppas voor regelt of zoiets. Fijn als dat ook gewoon door kan gaan en je niet 24 uur per dag alleen maar verplichtingen hebt.



Ik wil hier nog wel aan toevoegen dat ik het TOEN een prima oplossing vond voor ons, inmiddels heb ik een baan dicht bij huis met mogelijkheid tot thuis werken en flexibele werktijden, dat zou ik niet meer willen verwisselen voor een baan waarbij ik de halve week van huis ben.

Maar als je sowieso lange dagen van huis bent, dan is de overgang naar een paar nachten helemaal niet thuis komen eigenlijk maar heel klein.
quote:MarijeMarije schreef op 29 juni 2015 @ 20:47:

[...]





Je valt in herhaling. Nog iets constructiefs te melden?



Wij hebben een tijd een weekend relatie gehad voordat er kinderen kwamen. Man werkte toen in Duitsland en was van ma-ochtend tot do-avond weg. Ik vond het ook wel lekker, avonden voor afspraken met vriendinnen, sporten, eten wat ik wil. Het scheelde wel dat het een klus was waarvan we wisten dat het zou stoppen. Nu met kinderen weet ik niet of ik het nog zou doen. Ik werk zelf en moet regelmatig avonden weg voor werk. Lijkt me lastig regelen als mijn man het dan niet kan opvangen. En ik zou hem ook wel erg missen als hij altijd doordeweeks weg zou zijn.



Wat jij aangeeft over alles opgeven om daar in je eentje thuis te zitten, vind ik ook wel weer goed doordacht klinken. Als je het zo brengt, zou ik denk ik ook voorlopig een appartement doen en het eens aankijken. Je kan ook over een tijdje verhuizen als je dat alsnog wilt. Je hoeft niet perse meteen te beslissen.Vond best constructief.
Alle reacties Link kopieren
Wij doen het nu, en wel langer ook, maar geen kinderen. Wel mogelijkheid dat we het blijven doen als er kinderen zijn. Mij bevalt het goed.



Spitsmuis, waar in Londen gaan jullie wonen? Ik woon hier nu bijna drie jaar - bevalt goed maar ik wil op termijn terug, juist als er kinderen komen. Kiezen jullie voor een state school?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het nogal een verschil of jij en je kinderen je man maar eens per week of twee weken zien omdat je niet mee wil of omdat het niet kan (zoals bij militairen, korte klussen in het buitenland of zeelui).



Ik ben ervaringsdeskundige. Wil je mijn mening?
Alle reacties Link kopieren
Ik ken twee mensen die het gedaan hebben. Een binnen Nederland, een jaar of twee. Ging prima, maar die hadden geen kleine kinderen meer. En een die drie dagen per week elders in Europa werkte. En wel twee kleine kinderen had. Zijn vrouw had ook een goede baan, dus ze hadden wel een au-pair, dat scheelt natuurlijk wel in de vrijheid die zij overhield. zij vonden het ook prima te doen, maar wisten wel dat het voor een paar jaar (max drie) zou zijn. En als hij thuis was, was hij er wel veel voor de kinderen. Dat lijkt me misschien nog het lastigste bij jullie: komt je man na vier dagen weg weer thuis, dan willen de kinderen aandacht. En dan moet hij een dag thuis zien te werken. Dat gaat niet makkelijk worden.



Ik vind partners die in de vaart zitten of bij het leger iets anders. Dan weet je dat de kans groot is dat het heel lang zo blijft, en dat vooruitzicht lijkt mij niks. Bovendien zitten ze dan vaak ver weg, dus als er echt iets is, zijn ze niet zonaar terug. Jouw man zou binnen 2-3 uur thuis kunnen zijn, dat is toch anders. Ik vind het niet zo'n raar idee hoor, er zijn tegenwoordig best veel mensen die het een paar jaar zo doen en als het jou en je man niet vreselijk lijkt, dan kun je het toch proberen?
Alle reacties Link kopieren
Enigszins off-topic: dit soort dingen zijn vaak de andere kant van de medaille die veel mensen niet zien. Die zien wel dat iemand leuk verdient en "lekker snoepreisjes mag maken", maar die zien niet de impact op het privé-leven. Maar zijn vaak wel jaloers op mensen die meer geld verdienen. Maar hoe meer je verdient hoe meer je voor je werk moet overhebben. Er zullen weinig mensen zijn met een 2x modaal inkomen die iedere dag om 5 uur thuis zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:viva1966 schreef op 29 juni 2015 @ 23:15:

Enigszins off-topic: dit soort dingen zijn vaak de andere kant van de medaille die veel mensen niet zien. Die zien wel dat iemand leuk verdient en "lekker snoepreisjes mag maken", maar die zien niet de impact op het privé-leven. Maar zijn vaak wel jaloers op mensen die meer geld verdienen. Maar hoe meer je verdient hoe meer je voor je werk moet overhebben. Er zullen weinig mensen zijn met een 2x modaal inkomen die iedere dag om 5 uur thuis zijn.



Eens. Ik heb een tijdje heel veel gereisd voor mijn werk, en hoewel dat best leuk was, was de term snoepreisje al verkeerd. Reizen is best vermoeiend, en je gaat niet ergens heen om daar lekker op het strand te chillen, maar om te werken. Waar je voortdurend met vreemden opgescheept zit en je zakelijk, sociaal en enigszins intelligent moet gedragen, opkom elf uur s avonds en aan het ontbijt. Ik ben heel wat keren s avonds laat gesloopt thuis gekomen, om de volgende ochtend gewoon weer hier aan het werk te gaan. Daarnaast heb ik best wat dingen gemist waar ik eigenlijk graag bij had willen zijn (feestjes, wedstrijden van mijn team, eerste dagen van kindje van een vriendin, dat soort dingen). Dat was niet zielig, en mijn eigen keuze, maar het is wel zo, en mensen zien dat graag over het hoofd als ze over de 'managers die niks doen' praten.

Hetzelfde inderdaad voor de man van TO, die wellicht om iets te bereiken tijd met zijn gezin moet opgeven. Mensen willen dan wel zijn salaris, maar ook elke dag om zes uur achter de aardappels zitten.
Alle reacties Link kopieren
Een collega had met zijn vrouw een huis in Duitsland net over de grens gekocht.

Zijn vrouw (al met pensioen) woonde daar de hele week.Collega reed maandag naar school in Amsterdam, sliep in hun appartement in de hoofdstad en reed op donderdagavond naar zijn vrouw.
Alle reacties Link kopieren
Tja... Meningen stelde je niet op prijs he?



Tis ook niet echt een mening, meer een overweging die t waard is om mee te nemen:



Bijna niemand heeft het op z'n sterfbed over werk, uiteindelijk is je gezin/ de relatie met dierbare mensen om je heen wat voor de meeste mensen het meest betekent.



Er kunnen hele goede redenen zijn - al dan niet tijdelijk- voor dit soort keuzes en soms héb je niet eens echt een keuze, maar het leven is kort & kan zo voorbij zijn..



Kwestie van voor- en nadelen afwegen en bekijken of het écht tijdelijk zou zijn of dat de kans groot is dat het langer zo blijft. De kindertijd vliegt..



Sorry voor het aanhalen van deze clichés - gelukkig heb je ook al veel ervaringsdeskundigen op je topic



Helaas heb ik ervaren dat t leven zo voorbij kan zijn & heb ik gezien wat het doet als je er te laat achter komt wat je écht belangrijk vindt in het leven..



Succes met t besluit! Hebben de kinderen ook een stem of zijn die nog te klein?



Oja- ik werk zelf ook ver weg (3 keer per week 4uur reistijd) maar heb heel goede afspraken kunnen maken met mijn werkgever & man waardoor ik tov gezinsleven juist flexibel ben en ze veel zie. Dat maakt ook nog uit: is de werkgever bereid mee te denken/ goede voorwaarden zoals extra vrije uren te bieden?
Alle reacties Link kopieren
Mijn man en ik doen dit al jaren. Hij is militair en verblijft momenteel van maandag tot donderdag op ruim 250 km van ons huis. Vrijdag, zaterdag en zondag zijn voor het gezin en maandag vertrekt hij weer. Onze dochter weet niet beter dan dat papa niet elke dag thuis is en nu ze wat ouder wordt (10 nu) kan ze het beter relativeren. Soms mist ze hem natuurlijk wel en we bellen en skypen elke dag voor het slapengaan. In de tijd dat hij thuis is besteedt hij meer tijd aan haar en ze doen regelmatig papa-dochterdingen samen. En tuurlijk is het niet altijd rozegeur en maneschijn en baal ik wel eens dat hij er niet is, maar over het algemeen gaat het prima.
Ik ben mijn partner gevolgd...ik wilde dat hij, ondanks dat hij zoveel uren weg was, toch de kids zo veel mogelijk meemaakte.

De laatste keer dat ik hem volgde was best heftig...ik ben nu pas echt lekker gesetteld.

Helemaal opnieuw beginnen heeft zijn voors en tegens.



Voor ons oudste kind (7) was de laatste verhuizing enorm heftig, alle gemaakte vriendjes moesten achterblijven en pas op het voorgezet onderwijs werden nieuwe weer toegelaten.

Toch heb ik geen spijt.



Wat wel telt is dat het voor mijn partner blijvend is. Als het voor 2-3 jaar was bleef ik zitten en zou ik het doen zoals jij nu denkt te gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
De afgelopen 2 jaar is mijn man voor zijn werk in het buitenland geweest. De aard van het werk was dusdanig dat hem bezoeken of hij naar huis lastig te plannen was. Dus veel 'last minute' en zoals door andere aangehaald, de dingen die gepland waren door laten gaan zonder hem. Het vergt veel flexibiliteit.

Nu hebben wij geen kinderen dus dingen op het laatste moment plannen of niet doorgaan hebben alleen impact op mij. In jouw geval zou het gestructureerder zijn, dat lijkt mij makkelijker (fijner).



Let wel op dat je elkaar niet ' verliest'. Dit was bij zijn eerste keer naar het buitenland voor 6 maanden (uiteindelijk 1.5 jaar) hier bijna gebeurd. Ik draaide mijn eigen routine hier, als hij terugkwam raakte ik serieus waar geirriteerd als hij allerlei kastjes opende en aan het geluidssysteem zat. Moest echt tegen mezelf zeggen: dit is ook zijn huis. Terwijl hij als een hond zijn territorium weer in beslag nam door op te ruimen en overal wat neer te leggen.



Nu hebben we daar een modus in gevonden. En waarschijnlijk verhuis ik dit jaar met hem mee! (dan nog is hij veel aan het reizen maar hopelijk met meer regelmaat)



Ik zou, in jouw plaats, gewoon eens kijken hoe het gaat. Mocht het niet bevallen kun je altijd nog verhuizen.
Alle reacties Link kopieren
mijn man heeft vorig jaar af en aan in een ander land gewerkt ( op 13 uur vliegen). Hij vertrok dan op zaterdag en kwam de zaterdag daarna weer thuis. Ik werd er dood-ongelukkig van.

Ik werk zelf ook praktisch fulltime en vond het alles op mij neerkomen erg zwaar. Werken, kinderen, huishouden, geen mogelijkheid om even de deur uit te gaan zonder kinderen.

Hebben we het overleefd? ja natuurlijk. Mijn liefde voor hem is groter dan 13 uur vliegen afstand. Maar of ik het vaker zou doen? Nee liever niet. Ik heb mijn man graag dicht bij me
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Nou, dan toch mijn mening: ik vind het gezinsleven en kinderen de wereld laten zien, vele malen belangrijker dan 'een mooi plekje'. Mooie plekjes zat.



Zoals ik zei, ben ik ervaringsdeskundige. Al vanaf mijn prille jeugd. Als mijn man een kortere klus in binnen- of buitenland heeft, gaan onze 4 kinderen en ik niet mee. Maar als hij verder dan een uur moet reizen voor 1 jaar of langer, dan gaan we gewoon allemaal verhuizen.



Verhuizingen tot nu toe:

190 km

210 km

6.400 km



Vrienden en familie achterlaten, is niet altijd makkelijk, maar samen zijn wij overal gelukkig. Als er nog een aanbod komt, zouden we zó weer op avontuur willen, liefst naar het buitenland!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties tot nu toe, fijn om te horen dat het kan werken, ik denk dat we het gewoon gaan proberen! Ideaal is het natuurlijk niet, maar deze kans laten schieten is ook niet echt verstandig en interessante banen elders liggen ook niet voor het oprapen.



Het meeverhuizen en expatgebeuren hebben we al gedaan, we dachten nu eindelijk een beetje te zijn gesetteld. Voor het eerst een huis gekocht en helemaal verbouwd, geïnvesteerd in een goed netwerk qua vrienden, kinderopvang etc. Vandaar dat we beiden een beetje gemengde gevoelens hadden bij deze onverwachte promotie.



Onze kinderen zijn nog klein en gaan om 19u naar bed, die ziet hij door de week dus sowieso weinig. Over een paar jaar is dat natuurlijk weer anders, dan kunnen we heroverwegen, en kans is groot dat hij dan weer in deze regio gaat werken of desnoods andere baan zoekt.



Zoals iemand anders ook al aangaf, wordt mijn man steeds enthousiaster over de gedachte dat hij zich door de week volledig op zijn werk kan concentreren, zonder naar huis te hoeven bellen dat het later wordt, ik toch niet op hem kan rekenen etc. En in het weekend kan hij wel echt thuis zijn. Denk dat het mij ook meer rust geeft omdat ik dan gewoon weet waar ik aan toe ben en niet stiekem ga zitten hopen dat hij toch vroeg thuis is, of ga zitten wachten tot ik hem om half 11 nog even kan spreken.
Alle reacties Link kopieren
quote:nausicaa schreef op 29 juni 2015 @ 22:49:

Dat lijkt me misschien nog het lastigste bij jullie: komt je man na vier dagen weg weer thuis, dan willen de kinderen aandacht. En dan moet hij een dag thuis zien te werken. Dat gaat niet makkelijk worden.

Thx, dit is wel een goed punt. Zal eens vragen of maandag thuiswerken ook een optie is, dat is misschien handiger!
quote:yette schreef op 30 juni 2015 @ 12:03:

Nou, dan toch mijn mening: ik vind het gezinsleven en kinderen de wereld laten zien, vele malen belangrijker dan 'een mooi plekje'. Mooie plekjes zat.



Zoals ik zei, ben ik ervaringsdeskundige. Al vanaf mijn prille jeugd. Als mijn man een kortere klus in binnen- of buitenland heeft, gaan onze 4 kinderen en ik niet mee. Maar als hij verder dan een uur moet reizen voor 1 jaar of langer, dan gaan we gewoon allemaal verhuizen.



Verhuizingen tot nu toe:

190 km

210 km

6.400 km



Vrienden en familie achterlaten, is niet altijd makkelijk, maar samen zijn wij overal gelukkig. Als er nog een aanbod komt, zouden we zó weer op avontuur willen, liefst naar het buitenland!Leuk! Tegen de tijd dat wij kinderen hebben en opnieuw verhuizen/emigreren kom ik grag advies bij je inwinnen. Onze tijdelijke verhuizing nu is 2500km en over 3 maanden nog eens 5.000km. Ik vind het nu soms al lastig!
Alle reacties Link kopieren
Wij 'doen' het ook, al jaren. Ben van huis uit ook een dergelijke constructie gewend en dat scheelt voor mijn gevoel wel. Echter een paar jaar geleden hebben we samen een bedrijf gehad waarbij we heel veel samen waren... En dat willen we toch terug. Voor ons werkt dat en we zijn dus hard op weg om een dergelijk leven weer te realiseren. Je kunt heel veel ervaringen aanhoren maar het draait er uiteindelijk om hoe jullie willen leven en welke prioriteiten jullie hebben.
Ik denk dat het een goede keus is Jaguar, voor jullie beiden. In het begin zal het echt wel even wennen zijn, maar dat went echt. Inderdaad weten waar je aan toe bent en niet hoeven afwachten geeft ook rust. En de kinderen zien hem nu ook niet doordeweeks en gaan dat gewoon normaal vinden dat papa doordeweeks voor werk ergens anders is.



Vriend hier 3 maanden andere baan gehad. Iedere dag thuis maar voor ons werkte dat niet. Zo gewend aan het oude ritme. Hij zat me soms echt in de weg gewoon. Hij kwam en ging om de meest belachelijke tijden en ik werk ook afwijkende tijden dus voor ons samen was er ook nog geen meerwaarde. Toen weer begonnen met andere baan en weer van huis. En vreselijk dat ik het vond!! Maar binnen enkele weken weer in het ritme en het is fijn zo voor ons beiden.

En net wat je zegt, voor de toekomst zijn er meerdere opties dus ook dat komt goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven