Viva zoekt alle pijlers

Blunders tijdens solliciteren

06-07-2015 13:58 29 berichten
Hoi forummers! Voor een online artikel zijn we op zoek naar ongemakkelijke momenten tijdens sollicitatiegesprekken. Heb jij door de zenuwen weleens een beschamende opmerking gemaakt of kwam je er na je gesprek achter dat je rits de hele tijd open stond? Deel je verhaal hieronder!
Mijn man had laatst een sollicitant, grote retail winkel voor een vrij hoge functie. Hij vroeg naar zijn motivatie, de beste knul antwoorden dat hij geld nodig heeft voor zijn jonko. Ah... Next!
Ooit op gesprek geweest bij de directeur van een bedrijf.

Hij liet alleen thee voor zichzelf komen, en keek mij nauwelijks aan omdat hij ondertussen ook druk

met andere dingen was.

Ik heb deze man haarfijn uitgelegd dat ik daar was omdat hij iemand voor zijn bedrijf zoekt. Tevens

heb ik meteen bedankt voor de vacature.
Ik wilde heel graag in dienst komen bij bedrijf X. De hele branche is ontzettend leuk en dit bedrijf staat bekend als zeer gerenommeerd.

Via via begreep ik dat er een interne vacature was voor functie A. Ik trok de stoute schoenen aan en solliciteerde. Maar helaas omdat de vacature intern was zouden ze er nu niets mee doen. Niet veel later kwam een andere functie, functie B, extern open. Wederom stuurde ik een sollicitatie. Een week later werd ik gebeld door bedrijf X of het klopte dat ik onlangs had gesolliciteerd en of ik op gesprek wilde komen. Dat wilde ik natuurlijk wel graag, en zonder meer ging ik er van uit dat ik werd uitgenodigd voor functie B. Eenmaal op gesprek vroeg de selecteur mij of ik een beeld kon schetsen van een gemiddelde werkdag. Enthousiast begon ik te vertellen totdat ze me plots onderbrak.. 'U weet toch wel dat u op gesprek bent voor functie A?'

Nee helaas wist ik dit niet omdat dit nooit benoemd was. We vervolgden alsnog het gesprek maar helaas ben ik het niet geworden omdat ik niet overtuigend overkwam.
Alle reacties Link kopieren
Ik ging als student solliciteren voor een stageplek. Ik kwam daar aan, was ik de naam vergeten van degene met wie ik een afspraak had... Dat vond ik heel gênant.
quote:swanlady schreef op 06 juli 2015 @ 14:50:

Ik wilde heel graag in dienst komen bij bedrijf X. De hele branche is ontzettend leuk en dit bedrijf staat bekend als zeer gerenommeerd.

Via via begreep ik dat er een interne vacature was voor functie A. Ik trok de stoute schoenen aan en solliciteerde. Maar helaas omdat de vacature intern was zouden ze er nu niets mee doen. Niet veel later kwam een andere functie, functie B, extern open. Wederom stuurde ik een sollicitatie. Een week later werd ik gebeld door bedrijf X of het klopte dat ik onlangs had gesolliciteerd en of ik op gesprek wilde komen. Dat wilde ik natuurlijk wel graag, en zonder meer ging ik er van uit dat ik werd uitgenodigd voor functie B. Eenmaal op gesprek vroeg de selecteur mij of ik een beeld kon schetsen van een gemiddelde werkdag. Enthousiast begon ik te vertellen totdat ze me plots onderbrak.. 'U weet toch wel dat u op gesprek bent voor functie A?'

Nee helaas wist ik dit niet omdat dit nooit benoemd was. We vervolgden alsnog het gesprek maar helaas ben ik het niet geworden omdat ik niet overtuigend overkwam.Ai wat zonde! Ik zou ook gedacht hebben dat je voor functie B op gesprek moest. Eigenlijk raar dat ze jou daarop aankijken terwijl hun eigen communicatie gewoon beroerd was.
Alle reacties Link kopieren
quote:blue_lagoon schreef op 06 juli 2015 @ 14:54:

Ik ging als student solliciteren voor een stageplek. Ik kwam daar aan, was ik de naam vergeten van degene met wie ik een afspraak had... Dat vond ik heel gênant.Ik had een keer de naam verkeerd verstaan aan de telefoon en kwam me met een grote glimlach melden bij de receptie dat ik een afspraak had met mevrouw De Vinger, maar dat was mevrouw De Wringer (oid).
Alle reacties Link kopieren
GateKeeper
Alle reacties Link kopieren
Ik heb me ooit eens vergist in de dag. Was voor een stageplek. "Dat gesprek was voor gisteren gepland". Oeps.



Niet aangenomen natuurlijk. Zal wel iets met stiptheid te maken gehad hebben .
Alle reacties Link kopieren
Ik had het juist andersom, ik was een dag te vroeg en moest toen de volgende dag weer komen. Toen natuurlijk helemaal met knikkende knieën haha!
Alle reacties Link kopieren
Het was erg warm en ik had een sollicitatie bij een kinderdagverblijf. Ik had nette, maar casual instappers aan, maar nog niet ingelopen, en slippers in mijn tas voor na het gesprek. Ik moest met openbaar vervoer en een stukje lopen. Vlak voor het dagverblijf zag ik dat mijn hele hiel open lag en ik heel erg bloedde. Mijn schoen zat onder het bloed en mijn voet ook. Geprobeerd te redden wat er te redden viel en beschaamd toch de slippers maar aangedaan.

Aan het begin van het gesprek eerlijk opgebiecht waarom ik daar op mijn Havaianas stond. Ze was erg meegaan en gaf me natte washandjes om mijn voet schoon te maken. Uiteindelijk heb ik de baan gekregen!
Alle reacties Link kopieren
quote:GateKeeper schreef op 06 juli 2015 @ 15:12:

[...]



Ik had een keer de naam verkeerd verstaan aan de telefoon en kwam me met een grote glimlach melden bij de receptie dat ik een afspraak had met mevrouw De Vinger, maar dat was mevrouw De Wringer (oid).

In het kader van namen...ik de naam van afspraak gemeld bij de receptie en ik werd inderdaad verwacht.

Kwam er een man aan met een heel serieus gezicht die me naar een kantoortje leidde. Ik vond het al vreemd dat er verder niemand bijzat. Toen begon hij met het aanbieden van verontschuldigingen en dat er natuurlijk ruimte was voor mijn verhaal...je snapt het: verkeerde gesprek bij een meneer met dezelfde naam als de contactpersoon van het sollicitatiegesprek. Het was een hele leuke binnenkomer in het andere gesprek en we hebben er hartelijk om gelachen.
Alle reacties Link kopieren
Ik werd opgehaald bij de receptie en moest even meelopen naar een ander gebouw. Ondertussen natuurlijk bezig met een sociaal praatje, of ik het allemaal makkelijk had kunnen vinden en wat een mooie locatie hier, bladiebla.

Totdat ik door alle zenuwen een traptreetje miste. Verstuikte enkel. Ben dus strompelend het gesprek in gegaan, maar heb de baan wel gekregen :-)



Heb trouwens ook wel eens een kop thee om gestoten (en die baan heb ik niet gekregen).
Alle reacties Link kopieren
Jaren geleden solliciteerde ik als schoolverlater op een baan in een winkel bij ons in het dorp.

De man waarmee ik een afspraak had stelde zich voor als Kees de Beffer en ik barstte in de slappe lach uit, ik kon gewoon niet meer stoppen en tranen liepen over mijn wangen. Bleek ik het verkeerd te hebben verstaan, de beste man heette De Bekker.

Baan natuurlijk niet gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Jaren geleden in mijn studententijd solliciteerde ik op een bijbaantje in een kantoorboekhandel.

Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Echter al iets van twee weken voor het gesprek begon ik pijn te krijgen in mijn kuit en ten tijde van het sollicitatiegesprek was het een bijna ondraaglijke pijn.

Ik heb me echt letterlijk en figuurlijk naar het sollicitatiegesprek gesleept. Maar ik heb me daar echt zitten verbijten en ben daar op de stoel onderuit gegaan ... Ik ben naar huis gestuurd nadat ik weer bijgekomen was en kreeg die avond gelijk bericht dat ik het niet geworden was. Een dag later toch maar eens naar de huisarts... En toen bleek ik dus een trombosebeen te hebben.
Here I am - now what are your other two wishes...
Nou viva het mag gezegd worden: leuk topic!
Alle reacties Link kopieren
quote:ModuleX schreef op 06 juli 2015 @ 16:29:

Jaren geleden solliciteerde ik als schoolverlater op een baan in een winkel bij ons in het dorp.

De man waarmee ik een afspraak had stelde zich voor als Kees de Beffer en ik barstte in de slappe lach uit, ik kon gewoon niet meer stoppen en tranen liepen over mijn wangen. Bleek ik het verkeerd te hebben verstaan, de beste man heette De Bekker.

Baan natuurlijk niet gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik ging solliciteren bij een supermarkt als caissière, vroegen ze naar eerdere baantjes. Ik vertelde dat ik eerder als verkoopmedewerker had gewerkt in een winkel. Daarop stelden ze de vraag of ik daar wel eens kassa-verschil heb gehad. Ik trots vertellen dat ik dat wel eens had ja, van wel een paar honderd euro. Toen ik de woorden uitkraamde, dacht ik al bij mezelf: wat vertel ik nou voor onzin? Waarschijnlijk door de zenuwen.



Ik zag hun gezichten meteen vertrekken, ik legde maar uit dat dat eenmalig gebeurd was en dat iedereen dezelfde kassa en inlogcode gebruikte, zodat het niet aan mij hoefde te liggen. Ik weet nog steeds niet waarom ik dat zei, of hoe ik daar bij kwam! Heb nooit meer verschil dan een paar euro gehad. Gelukkig kreeg ik de baan toch nog!
Alle reacties Link kopieren
Jaren geleden, sollicitatiegesprek in het Engels. Na wat social talk vroegen ze mij wat ik al van het bedrijf wist. Nu had ik er in 1996 al een paar maanden gewerkt dus ik antwoordde: Well, I already worked here in sixty-nine and really enjoyed working for this company.

De reactie was iets van: ooh, and you still look so young! Nu zie ik er ook wat jonger uit, dus ik bedank ze en begin een blablaverhaal over experience en very suitable for this job, want aan iemands uiterlijk kun je tenslotte niet zien dat....blablabla.



Ik heb de baan gelukkig wel gekregen, terwijl beheersing van de Engelse taal echt een vereiste was.
Speechless
Alle reacties Link kopieren
Haha geweldig!
Alle reacties Link kopieren
Jaren geleden zocht ik een bijbaantje en ben ik alle winkels en cafe's afgelopen om te vragen of ze personeel nodig hadden.

Helaas kreeg ik overal te horen dat ze niemand nodig hadden, totdat ik bij 1 van de cafe's naar buiten liep en er een man achter mij aan kwam rennen. Hij bleek directeur te zijn van een groot bedrijf en hij vond het geweldig dat ik het initiatief nam om overal om werk te vragen zonder dat er vacatures ophingen. Zo'n gemotiveerd persoon konden ze wel gebruiken! Ik kreeg een nummer van 1 van zijn medewerkers op een bierviltje en zou de volgende dag mogen bellen om op gesprek te mogen komen voor een vacature die nog open stond. De volgende dag belde ik enthousiast naar het nummer en vertelde ik dat ik graag wilde werken bij bedrijf X. Ik kon wel door de grond zakken toen bleek dat ik niet het nummer van bedrijf X had, maar van bedrijf Y -de grote concurrent-

Verbazingwekkend genoeg ben ik ben toch aangenomen en heb er nog 6 jaar (tot mijn studie klaar was) gewerkt!
anoniem_240903 wijzigde dit bericht op 07-07-2015 01:29
Reden: smiley deed het niet
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn grootste blunder was nadat ik ooit hier een topic opende over de vraag wat ik aan moest naar een sollicitatiegesprek. De algehele stemming hier was dat spijkerbroeken not done waren en pantalons een must. En zo nog wat dingen die normaal gesproken nooit zou dragen. Kortom: ik hulde mij in kleding die totaal mijn stijl niet was en die ook totaal niet paste bij de werkplek. Vreselijk, ik voelde me totaal niet op mijn gemak en straalde dat natuurlijk ook aan alle kanten uit. Geen wonder dat ik niet aangenomen werd, ik was gewoon mezelf niet. Eerder een of andere aangeklede aap, waardoor alles wat ik zei haast automatisch ook een toneelstukje werd. Tenenkrommend.



Een soortgelijk misplaatst gevoel trouwens ook eens gehad op een bruiloft, wederom nadat ik de adviezen van vf had opgevolgd. Tjongejonge, wat was ik overdressed.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
quote:Dana schreef op 07 juli 2015 @ 01:52:

Mijn grootste blunder was nadat ik ooit hier een topic opende over de vraag wat ik aan moest naar een sollicitatiegesprek. De algehele stemming hier was dat spijkerbroeken not done waren en pantalons een must. En zo nog wat dingen die normaal gesproken nooit zou dragen. Kortom: ik hulde mij in kleding die totaal mijn stijl niet was en die ook totaal niet paste bij de werkplek. Vreselijk, ik voelde me totaal niet op mijn gemak en straalde dat natuurlijk ook aan alle kanten uit. Geen wonder dat ik niet aangenomen werd, ik was gewoon mezelf niet. Eerder een of andere aangeklede aap, waardoor alles wat ik zei haast automatisch ook een toneelstukje werd. Tenenkrommend.



Een soortgelijk misplaatst gevoel trouwens ook eens gehad op een bruiloft, wederom nadat ik de adviezen van vf had opgevolgd. Tjongejonge, wat was ik overdressed.





Jeweettoch; iedereen hier heeft een topfunctie en gaat naar enorm geweldige bruiloft in kastelen alwaar men de hele nacht van champagne nipt en luistert naar een strijkorkest.

Hier werkt niemand bij het Kruidvat en nooit komen ze op een bruiloft waar ze om half 12 " you never walk alone " staan te zingen in een kring, met hun aanstekers er bij.

Had het nou gewoon - alleen - aan mij gevraagd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Ik had een afspraak voor een informatiebijeenkomst over vrijwilligerswerk bij Slachtofferhulp. Dat zou op het politiebureau zijn. Ik had me echter vergist in de dag en was 1 dag te vroeg. Bij de balie zei ik dat ik voor de informatie kwam van Slachtofferhulp. Na ongeveer een kwartier wachten werd ik opgehaald en meegenomen naar een ruimte, waar mijn gesprekspartner serieus en met rustige stem vroeg of ik kon vertellen wat er gebeurd was.

Bleek dus dat ze dachten dat ik zelf opvang nodig had en dus was er een echte vrijwilliger opgetrommeld

Pijnlijk.
Wat een heerlijke verhalen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven