Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 29.
zaterdag 9 mei 2015 18:23
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
...
dinsdag 28 juli 2015 20:26
dinsdag 28 juli 2015 21:17
En hoe erg is dat nou helemaal, Secr? Zo lang hij nog geen beslissing heeft genomen is Jill vrij en blij om te gaan en staan toch? Hij slaapt ook nog steeds elke nacht naast zijn vrouw. Waarom mag nr 1 wel bedrogen worden en nr 2 niet? Ik vind dat hypocriet, meten met 2 maten.
Er zit een hele grote kans in dat hij voor de weg van de minste weerstand gaat, gewoon in het buitenland blijft met zijn gezin (en ik geef m geen ongelijk) hij is een man he.
En zoals ik al eerder schreef, hij heeft waarschijnlijk zijn keuze allang gemaakt, is praktische zaken aan het afwegen.
Tot die tijd mag hij geen trouw verwachten van Jill, dat slaat nergens op.
Er zit een hele grote kans in dat hij voor de weg van de minste weerstand gaat, gewoon in het buitenland blijft met zijn gezin (en ik geef m geen ongelijk) hij is een man he.
En zoals ik al eerder schreef, hij heeft waarschijnlijk zijn keuze allang gemaakt, is praktische zaken aan het afwegen.
Tot die tijd mag hij geen trouw verwachten van Jill, dat slaat nergens op.
...
dinsdag 28 juli 2015 21:34
Het is moeilijk te omschrijven wat ik probeer duidelijk te maken: natuurlijk kan Jill doen wat ze wil, dat ben ik helemaal met je eens Rooss. Ik vraag mij alleen af wat haar gevoelens zijn voor verweg als ze zonder problemen met een ander het bed induikt terwijl Jill beweert dat alles klopt met verweg en hij nu nadenkt over een leven met haar.
Hetzelfde geldt voor mij: ik kan bij hoog en bij laag beweren dat ik 100% gelukkig ben met mijn man, met mijn huwelijk, maar ik ga al wel bijna een jaar vreemd. Hoe gelukkig ben ik dan eigenlijk?
Maar wellicht kan mijn situatie niet vergeleken worden met die van Jill omdat zij vrijgezel is en ik zit in een huwelijk. Ik weet het ook niet....
Hetzelfde geldt voor mij: ik kan bij hoog en bij laag beweren dat ik 100% gelukkig ben met mijn man, met mijn huwelijk, maar ik ga al wel bijna een jaar vreemd. Hoe gelukkig ben ik dan eigenlijk?
Maar wellicht kan mijn situatie niet vergeleken worden met die van Jill omdat zij vrijgezel is en ik zit in een huwelijk. Ik weet het ook niet....
woensdag 29 juli 2015 00:28
Haar gevoelens kunnen m.i. prima oprecht zijn, ook als ze met dichtbij sekst, ik denk alleen dat het gevoel (nog) niet 100% toegelaten wordt omdat de kans dus heel groot is dat verweg niet voor haar kiest. Hartbewaking enzo.
Of je 100% gelukkig bent weet ik niet. Vind jij dat dat af te lezen is aan de graad van 0 tot 10 op de vreemdga-ladder? Je mist iets, dat staat buiten kijf. Maar of je 100% geluk na moet streven en dat dan ook nog bij je partner denkt te halen is (denk ik) niet reeel.
**shit, mijn tremas, aanhalingstekens en apostrofs doen het niet. Onwijs irritant!**
Of je 100% gelukkig bent weet ik niet. Vind jij dat dat af te lezen is aan de graad van 0 tot 10 op de vreemdga-ladder? Je mist iets, dat staat buiten kijf. Maar of je 100% geluk na moet streven en dat dan ook nog bij je partner denkt te halen is (denk ik) niet reeel.
**shit, mijn tremas, aanhalingstekens en apostrofs doen het niet. Onwijs irritant!**
...
woensdag 29 juli 2015 13:21
Hij gaat zeker weten knopen doorhakken,daar ken ik hem te goed voor.Dat ik deze onduidelijkheid lastig vind is mijn probleem,ik kan niet van hem verwachten dat hij in een paar dagen zo'n grote beslissing maakt.Het moet een wel overwogen besluit zijn.
Roos je verwoord het weer mooi,hartbewaking!
Ik weet niet goed hoe nu met dichtbij,heb echt wel zin in hem als ik hem zie maar het voelt zo ontzettend fout en oneerlijk.
Tot nu toe ook niet gedaan en gelukkig heeft dichtbij begrip.
Roos je verwoord het weer mooi,hartbewaking!
Ik weet niet goed hoe nu met dichtbij,heb echt wel zin in hem als ik hem zie maar het voelt zo ontzettend fout en oneerlijk.
Tot nu toe ook niet gedaan en gelukkig heeft dichtbij begrip.
donderdag 30 juli 2015 09:29
Is er ooit een goed moment om je huwelijk op te blazen en hoe zou je dat dan aanpakken? Is er iemand die dit al gedaan heeft? Er is in een slechte relatie toch altijd iemand die de knoop moet doorhakken...
Nummer 2 is bij mij nu effectief aan het scheiden. Ik begin mezelf meer en meer af te vragen waarom ik blijf steken in een huwelijk dat niet meer goed is. Temeer omdat ik hoor van nr 2 hoe opgelucht hij is dat hij de stap heeft gezet (na 2 jaar twijfelen en hopen op beterschap), hoe goed hij zich nu voelt, hoe meer relax hij is. Dat laatste herken ik, ik kijk er met momenten echt tegenop om naar huis te rijden omdat het toch weer ruzie en discussie gaat zijn. Frustrerend. En dan de veroordelingen van de 'goede burgerij' over vreemdgaan en dat je het onmiddellijk moet vertellen etc etc Alsof we niet weten dat het niet ok is maar ik wil mijn huidige partner toch maar liever niet recht op zijn hart trappen en zeggen dat ik een affaire heb met iemand anders.
Nummer 2 is bij mij nu effectief aan het scheiden. Ik begin mezelf meer en meer af te vragen waarom ik blijf steken in een huwelijk dat niet meer goed is. Temeer omdat ik hoor van nr 2 hoe opgelucht hij is dat hij de stap heeft gezet (na 2 jaar twijfelen en hopen op beterschap), hoe goed hij zich nu voelt, hoe meer relax hij is. Dat laatste herken ik, ik kijk er met momenten echt tegenop om naar huis te rijden omdat het toch weer ruzie en discussie gaat zijn. Frustrerend. En dan de veroordelingen van de 'goede burgerij' over vreemdgaan en dat je het onmiddellijk moet vertellen etc etc Alsof we niet weten dat het niet ok is maar ik wil mijn huidige partner toch maar liever niet recht op zijn hart trappen en zeggen dat ik een affaire heb met iemand anders.
Elk einde is een nieuw begin
donderdag 30 juli 2015 09:34
Of er een goed moment is weet ik niet.
Je relatie opgeven om een minnaar lijkt mij niet de juiste.
Als je relatie niet goed loopt,niet beter wordt en je er alles aan hebt gedaan en nog ben je ongelukkig lijkt mij dat het juiste moment.
je moet je eigen situatie niet vergelijken met die van je minnaar,iedereen en elke situatie is weer anders.
Je relatie opgeven om een minnaar lijkt mij niet de juiste.
Als je relatie niet goed loopt,niet beter wordt en je er alles aan hebt gedaan en nog ben je ongelukkig lijkt mij dat het juiste moment.
je moet je eigen situatie niet vergelijken met die van je minnaar,iedereen en elke situatie is weer anders.
donderdag 30 juli 2015 09:49
Minnie, ik heb mijn huwelijk opgegeven voor mezelf, niet voor mijn minnaar. Er is nooit een goed moment natuurlijk, en nooit een goeie manier. Ik heb mijn ex niet verteld dat ik vreemd ging.
Ik heb hem destijds eerst verteld dat ik niet lekker in mijn vel zat vanwege onze relatie. We hebben het toen een aantal maanden geprobeerd samen. Maar voor mij was de koek op, en ik weet niet hoe zeer ik het nog echt geprobeerd heb heel eerlijk gezegd. Op een gegeven moment heb ik hem dan ook aangegeven dat het geen zin had, dat ik echt wou scheiden. Hij vond dat hij geen kans had gehad, en dat was misschien ook wel zo. Ik had het eerder moeten afkappen, hem niet zolang aan het lijntje moeten houden.
Als je gaat scheiden, doe het dan voor jezelf. Ga niet direct samenwonen met je minnaar, maar leer je eigen alleenstaande leven te leven allebei, terwijl je af en toe date samen.
Ik heb hem destijds eerst verteld dat ik niet lekker in mijn vel zat vanwege onze relatie. We hebben het toen een aantal maanden geprobeerd samen. Maar voor mij was de koek op, en ik weet niet hoe zeer ik het nog echt geprobeerd heb heel eerlijk gezegd. Op een gegeven moment heb ik hem dan ook aangegeven dat het geen zin had, dat ik echt wou scheiden. Hij vond dat hij geen kans had gehad, en dat was misschien ook wel zo. Ik had het eerder moeten afkappen, hem niet zolang aan het lijntje moeten houden.
Als je gaat scheiden, doe het dan voor jezelf. Ga niet direct samenwonen met je minnaar, maar leer je eigen alleenstaande leven te leven allebei, terwijl je af en toe date samen.
donderdag 30 juli 2015 09:59
Minnie, wat heb je al gedaan om je huwelijk wel te laten werken? Als je echt denkt dat de rek eruit is, dat er niks meer is om voor te vechten, dat je ongelukkig wordt bij het idee dat met deze man samen in het bejaardentehuis zitten, dan denk ik dat je dat thuis altijd zo snel mogelijk bespreekbaar moet maken.
donderdag 30 juli 2015 10:39
Ik heb mezelf altijd opzij geschoven, hem zijn ding laten doen (hij heeft een tijd terug gestudeerd, is zelfstandig geworden,...) en nu ben ik er 35, wil ik mezelf ontplooien (avondschool) en dingen voor mezelf doen en nu botsen we constant. Ik kan niet op hem rekenen, mijn mama, die in behandeling voor leverkanker en botkanker is, springt dan bij dus ik heb mijn studie stop gezet. Een avondje met vriendinnen = babysit want hij is er niet. Tot het zover is, dan is hij toch onverwacht vroeger thuis en kwaad omdat ik dan zoiets heb van 'ik ga niet wéér die babysit afzeggen.' Op zondag iets met de kinderen samen doen gaat niet want dan moet hij offertes maken en factureren etc. Tot ik een maand of 4 terug zei dat ik op deze manier wou scheiden. Toen is hij wel wat bijgedraaid naar de kindjes toe, we gaan al eens op stap nu maar ikzelf blijf achter hikken. Soms voel ik mij dan egoïstisch en ander momenten heb ik zoiets van 'ik heb ook recht op mijn geluk'. Ik heb me te lang naar zijn willetje geschikt en nu kom ik wat in opstand en wringt en botst het langs alle kanten.
Ik zie mezelf idd niet in het bejaardenhuis terecht komen samen met hem. Ik zie het ook niet meer goed komen.
Ik zie mezelf idd niet in het bejaardenhuis terecht komen samen met hem. Ik zie het ook niet meer goed komen.
Elk einde is een nieuw begin
donderdag 30 juli 2015 11:30
Wij besloten het een week voor kerst, met een grapje. Net als dat we ooit trouwden n.a.v. een grapje. Er is geen goed moment en tegelijkertijd is elk moment goed. Als de koek op is is ie op en persoonlijk vind ik dit melden naar je partner nadat je op vakantie bent geweest prima. Beter dan voor de vakantie zeg maar
Minnimous, in je laatste post zit in de eerste regel de crux. Je bent het aan jezelf verplicht jezelf nooit opzij te schuiven, voor niemand. En nu leeft jouw man naar dit gegeven en ik kan m geen ongelijk geven. Nu moet hij veranderen om het huwelijk te redden en hij begint al met stand min 100. Daar komt bij dat hij ook nog tegen een (vanzelfsprekend geweldige) minnaar op moet boksen. Dat gaat m niet worden vrees ik.
Minnimous, in je laatste post zit in de eerste regel de crux. Je bent het aan jezelf verplicht jezelf nooit opzij te schuiven, voor niemand. En nu leeft jouw man naar dit gegeven en ik kan m geen ongelijk geven. Nu moet hij veranderen om het huwelijk te redden en hij begint al met stand min 100. Daar komt bij dat hij ook nog tegen een (vanzelfsprekend geweldige) minnaar op moet boksen. Dat gaat m niet worden vrees ik.
...
donderdag 30 juli 2015 11:34
Marana, ik vind niet dat je je partner aan het lijntje hebt gehouden, je hebt je tijd genomen omdat je er nog niet uit was en dat is jou niet te verwijten. Jij en ik weten dat ik er nog veel langer over heb gedaan, omdat er een klein stukje in me was dat nog twijfelde en tegen de praktische toestanden aan liep. En dat mag. Er zijn veel minnaar-schrijfsters gescheiden maar dat maakt scheiden niet gewoon (mijn aanhalingstekens doen het niet) of even van hop just like that, helemaal niet. Elke scheiding is een persoonlijk drama, zeker als er kindjes zijn.
Je kunt nooit te laat scheiden imo.
Je kunt nooit te laat scheiden imo.
...
donderdag 30 juli 2015 12:38
Fijn is dat even reacties van anderen krijgen he,zet je soms weer even op het juiste spoor of met beide benen op de grond.
Ik krijg net een mailtje van verweg
Waar hij zit is geen internet maar nu een paar dagen op een andere locatie. Tegen de "afspraak" en verwachtingen in dus schrok wel.
Best wel lange mail maar aan het eind zegt hij dat zijn gevoel meer mijn kant en nl op gaan.......nog niet definitief maar zo als het nu lijkt wel.
wat moet ik hier nu mee....zo verwarrend
Ik krijg net een mailtje van verweg
Waar hij zit is geen internet maar nu een paar dagen op een andere locatie. Tegen de "afspraak" en verwachtingen in dus schrok wel.
Best wel lange mail maar aan het eind zegt hij dat zijn gevoel meer mijn kant en nl op gaan.......nog niet definitief maar zo als het nu lijkt wel.
wat moet ik hier nu mee....zo verwarrend
donderdag 30 juli 2015 20:35
