Relaties
alle pijlers
Bang om iedereen kwijt te raken na overlijden moeder
donderdag 30 juli 2015 18:44
Hallo allemaal,
Een paar maanden geleden is mijn moeder,op een nog redelijk jonge leeftijd,plotseling overleden. Ze was een vriendin en iemand die ik altijd als eerste belde om goede en slechte tijden mee te delen. Dat is nu niet meer. Ik merk nu dat ik daar natuurlijk veel verdriet om heb maar ook dat er andere dingen bij komen kijken;
Ik heb aardig wat vrienden om mij heen waar ik gelukkig mee ben. De laatste tijd merk ik dat ik me snel buiten gesloten voel en dat opmerkingen/ grapjes verkeerd kunnen vallen. In die zin verkeerd dat ik denk dat de vriendschap verpest is of dat ik makkelijk inruilbaar ben. Dat willen we natuurlijk niet. De liefde van mijn moeder was onvoorwaardelijk dus ik wist gewoon,ook al heb ik niks meer,dan is zij er altijd nog. Een veilig idee gaf me dat. Nu zij er niet meer is ben ik bang om iedereen kwijt te raken. Ik merk daardoor dat ik mezelf ga afsluiten van mijn vrienden en/ of snel geirriteerd ben over een grapje. Beter mezelf beschermen,denk ik dan. Herkent iemand dit? Wat ik verder met dit topic wil? Geen idee, het even opschrijven vind ik al fijn.
Dankjewel voor het lezen.
Een paar maanden geleden is mijn moeder,op een nog redelijk jonge leeftijd,plotseling overleden. Ze was een vriendin en iemand die ik altijd als eerste belde om goede en slechte tijden mee te delen. Dat is nu niet meer. Ik merk nu dat ik daar natuurlijk veel verdriet om heb maar ook dat er andere dingen bij komen kijken;
Ik heb aardig wat vrienden om mij heen waar ik gelukkig mee ben. De laatste tijd merk ik dat ik me snel buiten gesloten voel en dat opmerkingen/ grapjes verkeerd kunnen vallen. In die zin verkeerd dat ik denk dat de vriendschap verpest is of dat ik makkelijk inruilbaar ben. Dat willen we natuurlijk niet. De liefde van mijn moeder was onvoorwaardelijk dus ik wist gewoon,ook al heb ik niks meer,dan is zij er altijd nog. Een veilig idee gaf me dat. Nu zij er niet meer is ben ik bang om iedereen kwijt te raken. Ik merk daardoor dat ik mezelf ga afsluiten van mijn vrienden en/ of snel geirriteerd ben over een grapje. Beter mezelf beschermen,denk ik dan. Herkent iemand dit? Wat ik verder met dit topic wil? Geen idee, het even opschrijven vind ik al fijn.
Dankjewel voor het lezen.
donderdag 30 juli 2015 18:55
Bespreek je onzekerheden met je vrienden. Zij hebben vast niet in de gaten hoe jij je op dit moment voelt. Dat gevoel van onvoorwaardelijke liefde die je ineens kwijt bent is heel herkenbaar. Wat je ook deed, foute dingen of domme dingen, je moeder was er altijd zonder je de grond in te boren wat je nu weer voor stoms gedaan had (bij de meeste moeders dan).
Dat gevoel is shit en zal slijten maar ook blijven. Mijn moeder is er nu 8 jaar niet meer en nog voel ik het zo. Heel veel sterkte en echt: bespreek het met je vrienden.
Dat gevoel is shit en zal slijten maar ook blijven. Mijn moeder is er nu 8 jaar niet meer en nog voel ik het zo. Heel veel sterkte en echt: bespreek het met je vrienden.
donderdag 30 juli 2015 19:00
Misschien een goed idee ja om dit open te gooien. Op die manier snappen zo ook waarom ik af en toe zo kribbig ben. Dat is precies wat ik bedoel ja. Wat ik ook deed, dom of niet, ze was er altijd. Nu ben ik zo bang om iets verkeerd te doen en mensen kwijt te raken. Het is ook een gevoel wat niet meer weg gaat lijkt me. En ook, zoals jij aangeeft Sikvershadow, na jaren zal dat er ook nog zijn. Is jouw moeder ook op wat jongere leeftijd gestorven? Ik bedoel met jong in mijn geval 57.
donderdag 30 juli 2015 19:24
Vergeet niet dat een rouwproces iets meer dan een jaar in beslag kan nemen, dus om te wensen dat je nu al over kan gaan tot de orde van de dag, is een misvatting. Het is normaal dat je nog niet in je normale doen bent, probeer dat dan ook niet en zoals al is geopperd, praat met je vrienden, daar zijn ze ook voor.
donderdag 30 juli 2015 21:14
Mijn moeder was wat ouder maar ik denk dat het gevoelsmatig niet uitmaakt, een verlies van je ouder is altijd heel ingrijpend. Je zegt zelf dat de wereld gewoon doordraait en dat is natuurlijk ook zo, ook voor je vrienden.
Wees er eerlijk in dat je dat begrijpt maar dat in jouw wereld alles nog even heel erg stil staat. Als het goede vrienden zijn hebben ze daar echt wel begrip voor. Probeer ook wel de leuke dingen met je vrienden te doen, je kunt altijd eerlijk zeggen dat je nog niet zo uitbundig en vrij kunt lachen zoals eerder maar dat dat niet aan hun ligt. Hoe duidelijker jij aangeeft wat je voelt, hoe beter zij daarop kunnen anticiperen.
Wees er eerlijk in dat je dat begrijpt maar dat in jouw wereld alles nog even heel erg stil staat. Als het goede vrienden zijn hebben ze daar echt wel begrip voor. Probeer ook wel de leuke dingen met je vrienden te doen, je kunt altijd eerlijk zeggen dat je nog niet zo uitbundig en vrij kunt lachen zoals eerder maar dat dat niet aan hun ligt. Hoe duidelijker jij aangeeft wat je voelt, hoe beter zij daarop kunnen anticiperen.
zaterdag 1 augustus 2015 11:32
Hey,
Herkendbaar wat je schrijf. Heb dit zelf ook gehad na het overlijden van mijn moeder. ( ze was nr zoveel dat opeens stierf in een korte tijd) Idd bespreekbaar maken dat je bang ben mensen te verliezen. Daarnaast ben je nog alles een plekje aan het geven. Geef het de tijd, die heb je echt nodig!!
Als je wil mag je mij een berichtje sturen.
Sterkte
Herkendbaar wat je schrijf. Heb dit zelf ook gehad na het overlijden van mijn moeder. ( ze was nr zoveel dat opeens stierf in een korte tijd) Idd bespreekbaar maken dat je bang ben mensen te verliezen. Daarnaast ben je nog alles een plekje aan het geven. Geef het de tijd, die heb je echt nodig!!
Als je wil mag je mij een berichtje sturen.
Sterkte
