Psyche
alle pijlers
Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
zaterdag 1 november 2014 13:33
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~9000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste drie delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Eind 2014 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~9000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste drie delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Eind 2014 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
donderdag 30 juli 2015 18:47
quote:Suzy65 schreef op 30 juli 2015 @ 16:15:
[...]
Klopt, Phoebe: geen mens voelt zich 24/7 chill en in balans.
En dat hoeft ook niet.
Gaat erom dat de basis goed zit, dat je dus die schommelingen kunt hebben, dat die je niet uit het lood slaan, het vertrouwen hebt dat je niet omslaat en erin verzuipt.
Wat jij zegt helpt bij kleine dips, als de basis er is, te weten wat je aan jezelf hebt.
Als je die basis niet voelt, en niet op vertrouwt, de dalen te diep zijn en de bergen te vluchtig/ ongrijpbaar, helpt mindful zijn naar mijn mening niet (voldoende).
Wauw... dit is even een ontzettende eye opener voor mij... Ik merk de laatste tijd dat als ik maar accepteer dat ik bepaalde emoties heb ik het veel beter kan handelen en het inderdaad niet zo schommelt....
Dat werkt bij mij gewoon heel erg (ok ik zit natuurlijk ook niet in een hele zware depressie...), en er meer mindful naar kijken help mij merk ik bij het accepteren van gevoelens.
He ik snap het ineens helemaal en besef me ineens ook dat ik grote sprongen maak... ook in inzichten over mezelf.
He ik had zangles net en heb een van mijn lievelingsaria's gedaan. Dat is er een die qua techniek vrij lastig is en waar nog zeker aan gewerkt moet worden maar hij ging een stuk beter en lekkerder dan de vorige x. Dat zei mijn docent ook. He ik ben helemaal blij ervan! Al word ik van die aria sowieso blij... ook omdat het dichtbij me staat . (Hij wordt gezongen door een dromerig maar ook ondeugend en snugger dametje. M a.w, ik hoef niet veel te acteren... )
[...]
Klopt, Phoebe: geen mens voelt zich 24/7 chill en in balans.
En dat hoeft ook niet.
Gaat erom dat de basis goed zit, dat je dus die schommelingen kunt hebben, dat die je niet uit het lood slaan, het vertrouwen hebt dat je niet omslaat en erin verzuipt.
Wat jij zegt helpt bij kleine dips, als de basis er is, te weten wat je aan jezelf hebt.
Als je die basis niet voelt, en niet op vertrouwt, de dalen te diep zijn en de bergen te vluchtig/ ongrijpbaar, helpt mindful zijn naar mijn mening niet (voldoende).
Wauw... dit is even een ontzettende eye opener voor mij... Ik merk de laatste tijd dat als ik maar accepteer dat ik bepaalde emoties heb ik het veel beter kan handelen en het inderdaad niet zo schommelt....
Dat werkt bij mij gewoon heel erg (ok ik zit natuurlijk ook niet in een hele zware depressie...), en er meer mindful naar kijken help mij merk ik bij het accepteren van gevoelens.
He ik snap het ineens helemaal en besef me ineens ook dat ik grote sprongen maak... ook in inzichten over mezelf.
He ik had zangles net en heb een van mijn lievelingsaria's gedaan. Dat is er een die qua techniek vrij lastig is en waar nog zeker aan gewerkt moet worden maar hij ging een stuk beter en lekkerder dan de vorige x. Dat zei mijn docent ook. He ik ben helemaal blij ervan! Al word ik van die aria sowieso blij... ook omdat het dichtbij me staat . (Hij wordt gezongen door een dromerig maar ook ondeugend en snugger dametje. M a.w, ik hoef niet veel te acteren... )
donderdag 30 juli 2015 19:30
Suzy is het raar als ik zeg dat ik er wel van overtuigd ben dat ik het alleen red?
Dat die angst om er alleen voor te staan ook niet echt groot is.
Misschien spreek ik mij nu enorm tegen.
Ik weet denk ik niet goed om een gezonde invulling te geven aan relaties.
Ook niet met vriendschappen oid.
Toen ik alleen was vond ik dat niet prettig. Omdat ik iemand om mij heen miste. Maar ergens had ik ook rust en duidelijkheid. Ik ben alleen en kan op niemand rekenen.
Binnen relaties met wie dan ook is dat lastig. Aftasten. Niks staat vast. Dat voel je aan. Wat ene x kan, kan andere x bv helemaal niet. En dát vind ik lastig.
Ik weet niet goed hoe ik daar mee moet omgaan. Dus wring mij in allerlei bochten om het maar "goed" te doen.
Daarbij mijzelf vergeten.
De angst om het kwijt te raken zit meer in het stukje controle willen hebben. Prima als ik het verlies. Maar wanneer is dat dan? Ik kan soms niet goed aanvoelen wat wel/niet kan. Wat wel/niet goed is.
Dat herken ik van vroeger. Mijn vader was onvoorspelbaar. Uit het niets boos en ik wist nooit waarom. Ik had het altijd gedaan. Maar het was fijn geweest als ik wist wat de trigger was. Maar wat ik ook deed het ging mis. Dat onvoorspelbare is het moeilijkste..
Soms verlang ik zo naar die rust. Denk ik, ik kap er wel allemaal mee. Dan ben ik alleen. Maar ervaar ik geen onrust meer.
Maar zo wil ik ook niet leven toch?
maw: soms mis ik dat soort intuitie fie je hebt in relatie tot anderen. Waardoor je gezonde relaties kan behouden.
Of dat met hechting te maken heeft?
Op mijn werk oid heb ik nooit problemen met omgang met clienten. Kan ik juist makkelijk contacten leggen. Maar dan weet ik ook de onderliggende verhoudingen. Weet ik wat er van mij verwacht wordt etc..
.
Dat die angst om er alleen voor te staan ook niet echt groot is.
Misschien spreek ik mij nu enorm tegen.
Ik weet denk ik niet goed om een gezonde invulling te geven aan relaties.
Ook niet met vriendschappen oid.
Toen ik alleen was vond ik dat niet prettig. Omdat ik iemand om mij heen miste. Maar ergens had ik ook rust en duidelijkheid. Ik ben alleen en kan op niemand rekenen.
Binnen relaties met wie dan ook is dat lastig. Aftasten. Niks staat vast. Dat voel je aan. Wat ene x kan, kan andere x bv helemaal niet. En dát vind ik lastig.
Ik weet niet goed hoe ik daar mee moet omgaan. Dus wring mij in allerlei bochten om het maar "goed" te doen.
Daarbij mijzelf vergeten.
De angst om het kwijt te raken zit meer in het stukje controle willen hebben. Prima als ik het verlies. Maar wanneer is dat dan? Ik kan soms niet goed aanvoelen wat wel/niet kan. Wat wel/niet goed is.
Dat herken ik van vroeger. Mijn vader was onvoorspelbaar. Uit het niets boos en ik wist nooit waarom. Ik had het altijd gedaan. Maar het was fijn geweest als ik wist wat de trigger was. Maar wat ik ook deed het ging mis. Dat onvoorspelbare is het moeilijkste..
Soms verlang ik zo naar die rust. Denk ik, ik kap er wel allemaal mee. Dan ben ik alleen. Maar ervaar ik geen onrust meer.
Maar zo wil ik ook niet leven toch?
maw: soms mis ik dat soort intuitie fie je hebt in relatie tot anderen. Waardoor je gezonde relaties kan behouden.
Of dat met hechting te maken heeft?
Op mijn werk oid heb ik nooit problemen met omgang met clienten. Kan ik juist makkelijk contacten leggen. Maar dan weet ik ook de onderliggende verhoudingen. Weet ik wat er van mij verwacht wordt etc..
.
donderdag 30 juli 2015 19:34
donderdag 30 juli 2015 19:49
Nou de kogel is door de kerk.
Officieel ziek moeten melden.
Werkgever maak me op dit moment het leven echt zuur.
Ze willen duidelijk van me af.
Ik kan er niet veel over kwijt.
Weet wel dat ik het idee dat ik knettergek aan het worden ben.
Wou dat ik wat leuker nieuws kon melden.
Officieel ziek moeten melden.
Werkgever maak me op dit moment het leven echt zuur.
Ze willen duidelijk van me af.
Ik kan er niet veel over kwijt.
Weet wel dat ik het idee dat ik knettergek aan het worden ben.
Wou dat ik wat leuker nieuws kon melden.
Je bent als een uniek persoon geboren. Ga niet dood als een kopie.
donderdag 30 juli 2015 21:02
quote:Social schreef op 30 juli 2015 @ 19:30:
Suzy is het raar als ik zeg dat ik er wel van overtuigd ben dat ik het alleen red?
Dat die angst om er alleen voor te staan ook niet echt groot is.
.
Neeeeee dat is helemaal niet gek, dat is juist hartstikke goed!
Geluk hangt namelijk nooit en te nimmer van een ander af maar zit
echt alleen maar in jezelf. Als je zelfverzekerd bent en lekker in je vel zit
ben je juist beter in staat om fijne relaties met jezelf te hebben.
Ik begin dit stadium ook wel aardig te bereiken en ik vind dat
heel erg prettig. Daar heb ik het afgelopen jaar heel erg naar gestreefd.
Weer dus trots op jezelf dat je het zo ziet!
Nonaaaa: ach wat vervelend voor je...
Hou je taai...
Suzy is het raar als ik zeg dat ik er wel van overtuigd ben dat ik het alleen red?
Dat die angst om er alleen voor te staan ook niet echt groot is.
.
Neeeeee dat is helemaal niet gek, dat is juist hartstikke goed!
Geluk hangt namelijk nooit en te nimmer van een ander af maar zit
echt alleen maar in jezelf. Als je zelfverzekerd bent en lekker in je vel zit
ben je juist beter in staat om fijne relaties met jezelf te hebben.
Ik begin dit stadium ook wel aardig te bereiken en ik vind dat
heel erg prettig. Daar heb ik het afgelopen jaar heel erg naar gestreefd.
Weer dus trots op jezelf dat je het zo ziet!
Nonaaaa: ach wat vervelend voor je...
Hou je taai...
donderdag 30 juli 2015 23:32
Social: Dat onvoorspelbare is inderdaad heel eng, nooit precies weten wanneer er een uitbarsting komt of de reden er van. En zelfs als je denkt je best gedaan te hebben is er toch wel een reden voor een uitbarsting. Maar niet iedereen is zo onvoorspelbaar, ik ben misschien juist te makkelijk om weer te vertrouwen dat het deze keer anders zal zijn. De basis zou denk ik zelfvertrouwen moeten zijn, en met jouw ervaringen met je vader was dat natuurlijk moeilijk, omdat je door die onvoorspelbare uitbarstingen geen zelfvertrouwen op kon bouwen. En dan ga je je in allerlei bochten wringen om die uitbarstingen te voorkomen. Dus ik begrijp wel goed dat je dat meeneemt in je verdere leven. En dat dat met hechten te maken heeft.
Nonaaa: Heb je wel hulp, iemand met wie je er over praten kan? Zolang je ziek gemeld bent kan een werkgever je niet ontslaan zover ik weet. Probeer deze tijd te zien als tijd waarin je jezelf gaat helpen, niet om bij de pakken neer te gaan zitten. Zoals je zelf eerder zei was je al op de bodem, nu is de enige weg omhoog! En als je geen goed gevoel bij je coach hebt probeer er 1 te vinden waar je wel een goed gevoel bij hebt aub. Je hoeft het niet perse alleen te doen.
Phoebe: Ik ervaar hetzelfde, als je die emoties gewoon toelaat op het moment dat ze komen zijn ze veel beter te verwerken. Dat klinkt raar dat het zo kan schommelen, maar is dus eigenlijk heel normaal in tijden dat er ook wel veel gebeurd. Wat leuk dat je zingt! Daar kun je zeker ook wel een deel emoties in kwijt? Ik heb wel muziek voor elke emotie geloof ik, vrolijke nummers als ik vrolijk ben en meer trieste nummers als ik me wat rot voel. Gekke is dat vrolijke nummers totaal geen uitwerking hebben als je zelf wat in de put zit, bij mij althans
Suzy: Zo te horen vermaak jij je prima tussen de hippies
Nonaaa: Heb je wel hulp, iemand met wie je er over praten kan? Zolang je ziek gemeld bent kan een werkgever je niet ontslaan zover ik weet. Probeer deze tijd te zien als tijd waarin je jezelf gaat helpen, niet om bij de pakken neer te gaan zitten. Zoals je zelf eerder zei was je al op de bodem, nu is de enige weg omhoog! En als je geen goed gevoel bij je coach hebt probeer er 1 te vinden waar je wel een goed gevoel bij hebt aub. Je hoeft het niet perse alleen te doen.
Phoebe: Ik ervaar hetzelfde, als je die emoties gewoon toelaat op het moment dat ze komen zijn ze veel beter te verwerken. Dat klinkt raar dat het zo kan schommelen, maar is dus eigenlijk heel normaal in tijden dat er ook wel veel gebeurd. Wat leuk dat je zingt! Daar kun je zeker ook wel een deel emoties in kwijt? Ik heb wel muziek voor elke emotie geloof ik, vrolijke nummers als ik vrolijk ben en meer trieste nummers als ik me wat rot voel. Gekke is dat vrolijke nummers totaal geen uitwerking hebben als je zelf wat in de put zit, bij mij althans
Suzy: Zo te horen vermaak jij je prima tussen de hippies
vrijdag 31 juli 2015 13:08
quote:Social schreef op 30 juli 2015 @ 23:28:
Phoebe: snap ik! En ergens vind ik dat ook wel fijn. Maar ik snap dan niet goed waarom ik soms zo moeite heb met alles. En toch best onzeker/angstig ben.
Nonnaa wat rot zeg!
Hoe voel je je nu?
Ook dat onvoorspelbare is volkomen normaal. Ik heb dat zoals je weet ook wel eens.
Ik merk dat ik er beter mee om kan gaan als ik er niet over oordeel en het er gewoon laat zijn.
Dat is dus ook een tip die ik aan jou wil geven.
Dank je Amy! Bij mij werkt muziek wel heel erg als ik ergens mee zit.
Zeker zingen, dat doe ik al meer dan 10 jaar en dat is mijn lust en mijn leven.. .
Dat geeft eigenlijk een zelfde soort gevoel als dat drank deed, al is dit natuurlijk
een stuk minder gevaarlijk. Al is muziek wel een echte verslaving, ik kom gerust ergens te laat
of ga te laat weg omdat ik nog een stuk of liedje af wil luisteren... .
Ik voel me, met kleine schommelingen tussendoor, na de kleine dip van
van de week over het algemeen wat beter sinds dinsdag.
Ik heb het gevoel dat ik wat meer rust krijg.
Zo, nog 45 minuten werken en dan heb ik weekend.
Phoebe: snap ik! En ergens vind ik dat ook wel fijn. Maar ik snap dan niet goed waarom ik soms zo moeite heb met alles. En toch best onzeker/angstig ben.
Nonnaa wat rot zeg!
Hoe voel je je nu?
Ook dat onvoorspelbare is volkomen normaal. Ik heb dat zoals je weet ook wel eens.
Ik merk dat ik er beter mee om kan gaan als ik er niet over oordeel en het er gewoon laat zijn.
Dat is dus ook een tip die ik aan jou wil geven.
Dank je Amy! Bij mij werkt muziek wel heel erg als ik ergens mee zit.
Zeker zingen, dat doe ik al meer dan 10 jaar en dat is mijn lust en mijn leven.. .
Dat geeft eigenlijk een zelfde soort gevoel als dat drank deed, al is dit natuurlijk
een stuk minder gevaarlijk. Al is muziek wel een echte verslaving, ik kom gerust ergens te laat
of ga te laat weg omdat ik nog een stuk of liedje af wil luisteren... .
Ik voel me, met kleine schommelingen tussendoor, na de kleine dip van
van de week over het algemeen wat beter sinds dinsdag.
Ik heb het gevoel dat ik wat meer rust krijg.
Zo, nog 45 minuten werken en dan heb ik weekend.
vrijdag 31 juli 2015 15:01
quote:Amy_123 schreef op 30 juli 2015 @ 23:32:
Social: Dat onvoorspelbare is inderdaad heel eng, nooit precies weten wanneer er een uitbarsting komt of de reden er van. En zelfs als je denkt je best gedaan te hebben is er toch wel een reden voor een uitbarsting. Maar niet iedereen is zo onvoorspelbaar, ik ben misschien juist te makkelijk om weer te vertrouwen dat het deze keer anders zal zijn. De basis zou denk ik zelfvertrouwen moeten zijn, en met jouw ervaringen met je vader was dat natuurlijk moeilijk, omdat je door die onvoorspelbare uitbarstingen geen zelfvertrouwen op kon bouwen. En dan ga je je in allerlei bochten wringen om die uitbarstingen te voorkomen. Dus ik begrijp wel goed dat je dat meeneemt in je verdere leven. En dat dat met hechten te maken heeft.
Nonaaa: Heb je wel hulp, iemand met wie je er over praten kan? Zolang je ziek gemeld bent kan een werkgever je niet ontslaan zover ik weet. Probeer deze tijd te zien als tijd waarin je jezelf gaat helpen, niet om bij de pakken neer te gaan zitten. Zoals je zelf eerder zei was je al op de bodem, nu is de enige weg omhoog! En als je geen goed gevoel bij je coach hebt probeer er 1 te vinden waar je wel een goed gevoel bij hebt aub. Je hoeft het niet perse alleen te doen.
Phoebe: Ik ervaar hetzelfde, als je die emoties gewoon toelaat op het moment dat ze komen zijn ze veel beter te verwerken. Dat klinkt raar dat het zo kan schommelen, maar is dus eigenlijk heel normaal in tijden dat er ook wel veel gebeurd. Wat leuk dat je zingt! Daar kun je zeker ook wel een deel emoties in kwijt? Ik heb wel muziek voor elke emotie geloof ik, vrolijke nummers als ik vrolijk ben en meer trieste nummers als ik me wat rot voel. Gekke is dat vrolijke nummers totaal geen uitwerking hebben als je zelf wat in de put zit, bij mij althans
Suzy: Zo te horen vermaak jij je prima tussen de hippies
Dikgedrukte: dat geldt eigenlijk vooral als het idd blijft bij voelen wat er op dat moment ligt/net gebeurd is.
Niet als daar een hoeveelheid oud zeer te wachten ligt op een kans om eindelijk vrij te komen.
Emoties liggen volgens mij in vakjes opgeslagen als je ze diep wegdrukt: het telt bij elkaar op.
Als het ene verdrietje/ teleurstelling van dat moment gevoeld mag worden komt de hele bubs mee, als die er zit.
dat zorgt ervoor dat er overdreven en zelfs een lading verdriet (of iets anders, he, onderdrukte stress/ boosheid enz uit verleden) buitenproportioneel los komt, die dus niet te verklaren is door die ene aanleiding of (nog relatief kleine) tegenslag/ teleurstelling/ verdriet/ boosheid, stress.
Als je "verschoond bent" van oud zeer (of dus oude stress, frustraties, onmacht en ander leed) ís het ook gemakkelijker praten dat een huilbui of zoiets niet erg is en "laat maar komen" zoals ik altijd zeg.
Bij sommigen zit er een hele beerput inmiddels van jarenlang opgekropte emoties en daar schrikken ze dan zelf van, en is het misschien niet zomaar zelf te stoppen als die eenmaal open gaat.
Daarom pleit ik er in dat soort gevallen toch echt voor om dat stukje bij beetje bij een professional los te laten, als dat een te grote hoeveelheid is om niet in te verdrinken als je dat alleen probeert en bang bent dat je dat niet meer kunt stoppen!
En ja: gisteren erg leuk, het is meerdaags dus misschien ga ik nog een keer dit weekend!
Uiterst chille mensen en sfeertje, iedereen komt voor plezier, muziek, dansen, samenzijn, en met simpele middelen.
Wat ik fijn vond is zo'n trommelband met van die Afrikaanse ritmes die herhaald worden (net als die Braziliaanse trommelbands) en dan ff tussendoor een ander ritme en dan weer door op hetzelfde.
Zal wel iets "oer" aan zijn, dat soort ritmes?!
Toen de anderen weggingen (vandaag werkdag) had ik best nog langer kunnen en willen blijven en daar heb ik eigenlijk spijt van dat ik dat niet gedaan heb: ook zonder groepje vermaak ik me dan wel. Niet gedaan omdat het toch een eindje naar parkeerplaats lopen en terugrijden is, ik was nu rond half 1 thuis en dacht: het is wel goed geweest zo.
Misschien dat ik een dezer dagen nog een keer ga, en dan eerder gaan (je betaalt toch voor de hele dag) en het is nu ook minder koud dan gisteravond.
Zij hebben kaart voor de hele week. Dus voor mij opnieuw entree, al hoeft het -eenmaal binnen- weinig geld te kosten (je mag zelf van alles meebrengen, of gebruik maken van het (niet-commerciele) eet-aanbod. En drankjes is niet aan de orde als je nog moet rijden, dat scheelt alweer
Ik twijfel alleen wanneer ik naar hutje ga dan, want het blijft mooi weer met als hoogtepunt maandag, heb ik begrepen.
Ff plannetje maken dan, heb soort van vakantie momenteel, omdat anderen dat ook hebben en er dus niks verkocht is aan opdrachten.
Heerlijk ff de zomer in je bol, van profiteren (ik vind de zomer tot nu toe niet om over te klagen!! Misschien omdat ik tot nu toe meer gelegenheid had/nam om van elk zonnestraaltje te kunnen profiteren bij hutje, ook als het ff wat frisser is?)
Ik hoop dat jullie het weekend of andere vrije dagen toch ff kunnen opladen doordat de zon schijnt. Ff erop uit, ipv binnenzitten?
Social: Dat onvoorspelbare is inderdaad heel eng, nooit precies weten wanneer er een uitbarsting komt of de reden er van. En zelfs als je denkt je best gedaan te hebben is er toch wel een reden voor een uitbarsting. Maar niet iedereen is zo onvoorspelbaar, ik ben misschien juist te makkelijk om weer te vertrouwen dat het deze keer anders zal zijn. De basis zou denk ik zelfvertrouwen moeten zijn, en met jouw ervaringen met je vader was dat natuurlijk moeilijk, omdat je door die onvoorspelbare uitbarstingen geen zelfvertrouwen op kon bouwen. En dan ga je je in allerlei bochten wringen om die uitbarstingen te voorkomen. Dus ik begrijp wel goed dat je dat meeneemt in je verdere leven. En dat dat met hechten te maken heeft.
Nonaaa: Heb je wel hulp, iemand met wie je er over praten kan? Zolang je ziek gemeld bent kan een werkgever je niet ontslaan zover ik weet. Probeer deze tijd te zien als tijd waarin je jezelf gaat helpen, niet om bij de pakken neer te gaan zitten. Zoals je zelf eerder zei was je al op de bodem, nu is de enige weg omhoog! En als je geen goed gevoel bij je coach hebt probeer er 1 te vinden waar je wel een goed gevoel bij hebt aub. Je hoeft het niet perse alleen te doen.
Phoebe: Ik ervaar hetzelfde, als je die emoties gewoon toelaat op het moment dat ze komen zijn ze veel beter te verwerken. Dat klinkt raar dat het zo kan schommelen, maar is dus eigenlijk heel normaal in tijden dat er ook wel veel gebeurd. Wat leuk dat je zingt! Daar kun je zeker ook wel een deel emoties in kwijt? Ik heb wel muziek voor elke emotie geloof ik, vrolijke nummers als ik vrolijk ben en meer trieste nummers als ik me wat rot voel. Gekke is dat vrolijke nummers totaal geen uitwerking hebben als je zelf wat in de put zit, bij mij althans
Suzy: Zo te horen vermaak jij je prima tussen de hippies
Dikgedrukte: dat geldt eigenlijk vooral als het idd blijft bij voelen wat er op dat moment ligt/net gebeurd is.
Niet als daar een hoeveelheid oud zeer te wachten ligt op een kans om eindelijk vrij te komen.
Emoties liggen volgens mij in vakjes opgeslagen als je ze diep wegdrukt: het telt bij elkaar op.
Als het ene verdrietje/ teleurstelling van dat moment gevoeld mag worden komt de hele bubs mee, als die er zit.
dat zorgt ervoor dat er overdreven en zelfs een lading verdriet (of iets anders, he, onderdrukte stress/ boosheid enz uit verleden) buitenproportioneel los komt, die dus niet te verklaren is door die ene aanleiding of (nog relatief kleine) tegenslag/ teleurstelling/ verdriet/ boosheid, stress.
Als je "verschoond bent" van oud zeer (of dus oude stress, frustraties, onmacht en ander leed) ís het ook gemakkelijker praten dat een huilbui of zoiets niet erg is en "laat maar komen" zoals ik altijd zeg.
Bij sommigen zit er een hele beerput inmiddels van jarenlang opgekropte emoties en daar schrikken ze dan zelf van, en is het misschien niet zomaar zelf te stoppen als die eenmaal open gaat.
Daarom pleit ik er in dat soort gevallen toch echt voor om dat stukje bij beetje bij een professional los te laten, als dat een te grote hoeveelheid is om niet in te verdrinken als je dat alleen probeert en bang bent dat je dat niet meer kunt stoppen!
En ja: gisteren erg leuk, het is meerdaags dus misschien ga ik nog een keer dit weekend!
Uiterst chille mensen en sfeertje, iedereen komt voor plezier, muziek, dansen, samenzijn, en met simpele middelen.
Wat ik fijn vond is zo'n trommelband met van die Afrikaanse ritmes die herhaald worden (net als die Braziliaanse trommelbands) en dan ff tussendoor een ander ritme en dan weer door op hetzelfde.
Zal wel iets "oer" aan zijn, dat soort ritmes?!
Toen de anderen weggingen (vandaag werkdag) had ik best nog langer kunnen en willen blijven en daar heb ik eigenlijk spijt van dat ik dat niet gedaan heb: ook zonder groepje vermaak ik me dan wel. Niet gedaan omdat het toch een eindje naar parkeerplaats lopen en terugrijden is, ik was nu rond half 1 thuis en dacht: het is wel goed geweest zo.
Misschien dat ik een dezer dagen nog een keer ga, en dan eerder gaan (je betaalt toch voor de hele dag) en het is nu ook minder koud dan gisteravond.
Zij hebben kaart voor de hele week. Dus voor mij opnieuw entree, al hoeft het -eenmaal binnen- weinig geld te kosten (je mag zelf van alles meebrengen, of gebruik maken van het (niet-commerciele) eet-aanbod. En drankjes is niet aan de orde als je nog moet rijden, dat scheelt alweer
Ik twijfel alleen wanneer ik naar hutje ga dan, want het blijft mooi weer met als hoogtepunt maandag, heb ik begrepen.
Ff plannetje maken dan, heb soort van vakantie momenteel, omdat anderen dat ook hebben en er dus niks verkocht is aan opdrachten.
Heerlijk ff de zomer in je bol, van profiteren (ik vind de zomer tot nu toe niet om over te klagen!! Misschien omdat ik tot nu toe meer gelegenheid had/nam om van elk zonnestraaltje te kunnen profiteren bij hutje, ook als het ff wat frisser is?)
Ik hoop dat jullie het weekend of andere vrije dagen toch ff kunnen opladen doordat de zon schijnt. Ff erop uit, ipv binnenzitten?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 31 juli 2015 15:45
Herkenbaar wat je zegt over oud zeer en beerput. Dat is dus wat er gebeurd is bij mij de afgelopen maanden...
Voelt als een enorme opluchting...
Aaahh jij vermaakt je geloof ik wel Suzy! Hier is ook een festival dit weekend maar ik weet niet of ik ga. Morgen druk en zondag weet ik nog niet.
Op mn werk gaan ze zich trouwens bijna zorgen maken waarom ik zo vrolijk ben... .
Ik ben gewaarschuwd geloof ik...
Voelt als een enorme opluchting...
Aaahh jij vermaakt je geloof ik wel Suzy! Hier is ook een festival dit weekend maar ik weet niet of ik ga. Morgen druk en zondag weet ik nog niet.
Op mn werk gaan ze zich trouwens bijna zorgen maken waarom ik zo vrolijk ben... .
Ik ben gewaarschuwd geloof ik...
vrijdag 31 juli 2015 16:24
In elk geval zal jouw baas blij zijn dat jij zo gemotiveerd bent tegenwoordig om naar jouw werk te gaan, hahaha!
Ik ga denk ik vandaag nog een keertje (gisteren de muziek in div tenten moeten laten lopen, te weinig tijd om alles te bekijken en te beluisteren). Ff overleggen met de medefestivalgangerTs
Laters!
Ik ga denk ik vandaag nog een keertje (gisteren de muziek in div tenten moeten laten lopen, te weinig tijd om alles te bekijken en te beluisteren). Ff overleggen met de medefestivalgangerTs
Laters!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 31 juli 2015 16:45
quote:Suzy65 schreef op 31 juli 2015 @ 16:24:
In elk geval zal jouw baas blij zijn dat jij zo gemotiveerd bent tegenwoordig om naar jouw werk te gaan, hahaha!
Heb collega trouwens al een week niet meer gezien (we werken niet op dezelfde dagen, heeft overigens ook voordelen... zeker wat betreft het feit dat ik vooral niks wil overhaasten)..
Maar goed nogmaals ik wil niks gaan overhaasten en zeker niet gaan pushen of zo.
Als we mekaar echt leuk vinden (hebben we al wel toegegeven aan mekaar ) dan komt het wel...
En ik moet vooral op mezelf blijven letten want ik moet vooral voor mezelf niet te snel willen gaan en mezelf in de gaten blijven houden..
Komt tijd komt Grolsch... (0% voor mij..
)
In elk geval zal jouw baas blij zijn dat jij zo gemotiveerd bent tegenwoordig om naar jouw werk te gaan, hahaha!
Heb collega trouwens al een week niet meer gezien (we werken niet op dezelfde dagen, heeft overigens ook voordelen... zeker wat betreft het feit dat ik vooral niks wil overhaasten)..
Maar goed nogmaals ik wil niks gaan overhaasten en zeker niet gaan pushen of zo.
Als we mekaar echt leuk vinden (hebben we al wel toegegeven aan mekaar ) dan komt het wel...
En ik moet vooral op mezelf blijven letten want ik moet vooral voor mezelf niet te snel willen gaan en mezelf in de gaten blijven houden..
Komt tijd komt Grolsch... (0% voor mij..
)
zaterdag 1 augustus 2015 00:32
Daar heb je gelijk in Suzy. Ik bedoel ook meer die emoties van recente gebeurtenissen. Zoals ik nu het ene moment me goed kan voelen, en door iets kleins herinnert wordt aan het feit dat de kinderen dinsdag echt vertrekken en me dan verdrietig voelen. Daar even aan toegeven is wat ik bedoel.
Merk wel dat er, door bv het recente gesprek met dochter, dan ook oud zeer meekomt. Dat is wat moeilijker te verwerken.
Ik heb gewerkt vanavond en morgen nog een avonddienst. Volgende week gelukkig weer dagdienst.
Dus geen festivals of iets anders voor mij, maar ook wel goed om aan het werk te zijn en niet alleen maar met mijn gedachtes te zitten. Ook wat leuks afgesproken met wat collega's, volgende week barbequen en in september naar een cabaretièr. Ik had eigenlijk het gevoel niet zo veel zin te hebben en wilde al nee zeggen. Maar een schop onder mijn kont gegeven en toch ja gezegd, het wordt vast leuk.
Geniet van de muziek en je vakantiedagen bij je hutje Suzy!
Merk wel dat er, door bv het recente gesprek met dochter, dan ook oud zeer meekomt. Dat is wat moeilijker te verwerken.
Ik heb gewerkt vanavond en morgen nog een avonddienst. Volgende week gelukkig weer dagdienst.
Dus geen festivals of iets anders voor mij, maar ook wel goed om aan het werk te zijn en niet alleen maar met mijn gedachtes te zitten. Ook wat leuks afgesproken met wat collega's, volgende week barbequen en in september naar een cabaretièr. Ik had eigenlijk het gevoel niet zo veel zin te hebben en wilde al nee zeggen. Maar een schop onder mijn kont gegeven en toch ja gezegd, het wordt vast leuk.
Geniet van de muziek en je vakantiedagen bij je hutje Suzy!
zaterdag 1 augustus 2015 03:21
Dank, Amy, het was opnieuw leuk, ik heb de eerste uren in mijn eentje rondgedwaald (dat wist ik al, dat de rest later pas zou komen, maar ik wou eea bij daglicht bekijken, incl de kraampjes (net als op vakantie je die marktjes hebt met eten, jurkjes, sieraden, edelstenen, tassen en doeken enzo).
En op zo'n festival vermaak je je toch wel: allerlei genres muziek op div plaatsen, er is zoveel te zien en te dansen.
Altijd wel bijzondere voorstellingen en mensen, van alle leeftijden.
Later met de anderen lekker gedanst en gekletst en best lang gebleven.
Hoorde op de heenweg op de radio dat het Blue Moon is vannacht: dat heet zo als het 2x volle maan is in 1 en dezelfde maand.
Dat komt niet zo vaak voor.
Prachtig, maar bizar tafereel: grote open plek, de intens petrolblauwe tot zeegroene lucht, met die volle maan, daarnaast een kerktoren, op de achtergrond een windmolen en achter je enorme ronde (tja, hoe heten die dingen) industrie/chemische/olie-opslagtanks? en verderop aan het eind van het laantje een enorm zeeschip (was bij IJmuiden in de buurt) op de achtergrond.
Maffe optredens van vuurpoppen tot en met draken en ridder die ze moet verslaan.
Nog iemand die (onder invloed) met een noodgang over het bankje vloog waar ik op stond en een koprol maakte en even bewusteloos bleef, in een rare houding bleef liggen, dacht echt dat ie zijn nek danwel been gebroken had, was best eng. Wij erbij gebleven terwijl de ehbo werd opgetrommeld, bleek later gelukkig niks aan de hand.
Zo maak je nog eens iets mee
En op zo'n festival vermaak je je toch wel: allerlei genres muziek op div plaatsen, er is zoveel te zien en te dansen.
Altijd wel bijzondere voorstellingen en mensen, van alle leeftijden.
Later met de anderen lekker gedanst en gekletst en best lang gebleven.
Hoorde op de heenweg op de radio dat het Blue Moon is vannacht: dat heet zo als het 2x volle maan is in 1 en dezelfde maand.
Dat komt niet zo vaak voor.
Prachtig, maar bizar tafereel: grote open plek, de intens petrolblauwe tot zeegroene lucht, met die volle maan, daarnaast een kerktoren, op de achtergrond een windmolen en achter je enorme ronde (tja, hoe heten die dingen) industrie/chemische/olie-opslagtanks? en verderop aan het eind van het laantje een enorm zeeschip (was bij IJmuiden in de buurt) op de achtergrond.
Maffe optredens van vuurpoppen tot en met draken en ridder die ze moet verslaan.
Nog iemand die (onder invloed) met een noodgang over het bankje vloog waar ik op stond en een koprol maakte en even bewusteloos bleef, in een rare houding bleef liggen, dacht echt dat ie zijn nek danwel been gebroken had, was best eng. Wij erbij gebleven terwijl de ehbo werd opgetrommeld, bleek later gelukkig niks aan de hand.
Zo maak je nog eens iets mee
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 1 augustus 2015 03:44
Amy: blij te horen dat je toch naar die bbq en cabaretier gaat!
Het is belangrijk om leuke dingen te doen (met anderen), ook al heb je niet veel puf of zin.
Ik las op een ander topic een vrouw (bedrogen, net uit elkaar), die zich had voorgenomen om elke dag iets leuks te doen, of ze zin had of niet. En ik denk dat dat gewoon nodig is en maakt niet eens veel uit wát het dan is, als je jezelf maar niet gaat isoleren.
Juist nu (komende week lekker weer) is naar buiten gaan en je wereldje vergroten gemakkelijker (dan in de winter).
Er is meer in het leven dan werk.. óf met je gedachten thuis zitten!
Die wisseldiensten lijken me niet ideaal: steeds maar wisselen van ritme. Gelukkig volgende week dagdienst, hoewel: juist volgende week wordt het lekker weer, misschien kun je met een of meer collega's na afloop van die dagdiensten ff een terrasje pikken?
Ook voor dat soort dingen heb je zometeen de gelegenheid. Het is niet uitsluitend leeg: het schept ook weer mogelijkheden voor dat soort dingen.
Dan nog snap ik helemaal dat je daar nog erg aan moet wennen straks (en ik trouwens ook in september).
Het is fijn dat je een paar leuke dingen alvast hebt om naar uit te kijken.
Werk ze morgen!
*ben ik net thuis, hoor ik de buren net opstaan om op vakantie te gaan*
Heb ff de site van mijn Franse camping gecheckt en het is gewoon toch weer open sinds 1 juli, iig voor het hoogseizoen.
Zo gewoon was dat niet, vorig jaar afgekeurd als camping zijnde, op de Europese richtlijnen.
Als ik dan die foto's zie (waar ik zelf ook opsta, haha, en mijn kleine onderkomen daar), wringt het een klein beetje: normaal gesproken ben ik daar precies nu, en een hele groep inmiddels vrienden/kennissen ook.
Dan heb ik wel zoiets van: daar hoor ik bij te zijn nu!!
(ik zou er zo heenrijden nu)
Gek is dat: je begint weer iets nieuws, en heel blij mee, waar ik het hele seizoen lol van heb ipv 2 weken per jaar, maar dat oude/ bekende trekt ook, het warme bad wat ik daar altijd weer opnieuw mag ervaren, het is allemaal zo vertrouwd en ik voel me dan wel een afhaker.
Het lijkt een soort ongeschreven regel om elkaar minstens eens per jaar te zien.
Mensen zijn vaak gewoontedieren (of gehecht aan elkaar en het vertrouwde).
Naast dat ik daar met veel plezier altijd mijn kleine hutje heb gehad en een klein paradijsje vond en nog steeds vind.
En de mensen daar als familie voelen (kleine familiecamping) met mensen die daar al jaren komen, elk jaar opnieuw, soms al 20 jaar..
Dat ik dan weer een nieuwe weg ben ingeslagen voelt heel okay, maar als ik dat dan weer zie..
Het kan niet én-én zijn: je maakt keuzes, maar ik had daar nu best ff 2 weken willen zijn, soort heimwee wel. hoewel het een bewuste keuze is en ik nu elke week lol heb van die beslissing (en nieuwe warme mensen ontmoet heb).
Toch maar ff bellen, iig minstens om iedereen de hartelijke groeten over te brengen..
Het is belangrijk om leuke dingen te doen (met anderen), ook al heb je niet veel puf of zin.
Ik las op een ander topic een vrouw (bedrogen, net uit elkaar), die zich had voorgenomen om elke dag iets leuks te doen, of ze zin had of niet. En ik denk dat dat gewoon nodig is en maakt niet eens veel uit wát het dan is, als je jezelf maar niet gaat isoleren.
Juist nu (komende week lekker weer) is naar buiten gaan en je wereldje vergroten gemakkelijker (dan in de winter).
Er is meer in het leven dan werk.. óf met je gedachten thuis zitten!
Die wisseldiensten lijken me niet ideaal: steeds maar wisselen van ritme. Gelukkig volgende week dagdienst, hoewel: juist volgende week wordt het lekker weer, misschien kun je met een of meer collega's na afloop van die dagdiensten ff een terrasje pikken?
Ook voor dat soort dingen heb je zometeen de gelegenheid. Het is niet uitsluitend leeg: het schept ook weer mogelijkheden voor dat soort dingen.
Dan nog snap ik helemaal dat je daar nog erg aan moet wennen straks (en ik trouwens ook in september).
Het is fijn dat je een paar leuke dingen alvast hebt om naar uit te kijken.
Werk ze morgen!
*ben ik net thuis, hoor ik de buren net opstaan om op vakantie te gaan*
Heb ff de site van mijn Franse camping gecheckt en het is gewoon toch weer open sinds 1 juli, iig voor het hoogseizoen.
Zo gewoon was dat niet, vorig jaar afgekeurd als camping zijnde, op de Europese richtlijnen.
Als ik dan die foto's zie (waar ik zelf ook opsta, haha, en mijn kleine onderkomen daar), wringt het een klein beetje: normaal gesproken ben ik daar precies nu, en een hele groep inmiddels vrienden/kennissen ook.
Dan heb ik wel zoiets van: daar hoor ik bij te zijn nu!!
(ik zou er zo heenrijden nu)
Gek is dat: je begint weer iets nieuws, en heel blij mee, waar ik het hele seizoen lol van heb ipv 2 weken per jaar, maar dat oude/ bekende trekt ook, het warme bad wat ik daar altijd weer opnieuw mag ervaren, het is allemaal zo vertrouwd en ik voel me dan wel een afhaker.
Het lijkt een soort ongeschreven regel om elkaar minstens eens per jaar te zien.
Mensen zijn vaak gewoontedieren (of gehecht aan elkaar en het vertrouwde).
Naast dat ik daar met veel plezier altijd mijn kleine hutje heb gehad en een klein paradijsje vond en nog steeds vind.
En de mensen daar als familie voelen (kleine familiecamping) met mensen die daar al jaren komen, elk jaar opnieuw, soms al 20 jaar..
Dat ik dan weer een nieuwe weg ben ingeslagen voelt heel okay, maar als ik dat dan weer zie..
Het kan niet én-én zijn: je maakt keuzes, maar ik had daar nu best ff 2 weken willen zijn, soort heimwee wel. hoewel het een bewuste keuze is en ik nu elke week lol heb van die beslissing (en nieuwe warme mensen ontmoet heb).
Toch maar ff bellen, iig minstens om iedereen de hartelijke groeten over te brengen..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 1 augustus 2015 09:49
Hmm, Suzy. Dat is juist mooi dat je nog wel vol warme gevoelens over die plek aan Frankrijk zit. En er ook weer heen zou willen, misschien wat "heimwee" voelt. Dat je voor iets nieuws hebt gekozen, bekent niet dat je die oude plek niet meer fijn mag vinden.
In die zin is het wel èn èn:
èn je houd nog van jouw oude vertrouwde plek. èn je hebt hier een nieuwe stap gezet!
Leuk dat je dan gaat bellen, zo heb je toch ff contact!
Ik ga deze ochtend gebruiken om 2 dingen achter de computer te doen waar ik tegenop zit. Het is voor m`n eigen bestwil, maar ligt gevoelig (iets met ziekzijn). Er is `n "pomodoro techniek", waarbij je de (kook)wekker op 25 minuten zet (of een youtube filmpje zoals dit), en daarna weer pauze mag nemen. Alleen mag ik van mezelf wel langer pauze (Dus als ik tussendoor iets post, dan ben ik betrapt )
In die zin is het wel èn èn:
èn je houd nog van jouw oude vertrouwde plek. èn je hebt hier een nieuwe stap gezet!
Leuk dat je dan gaat bellen, zo heb je toch ff contact!
Ik ga deze ochtend gebruiken om 2 dingen achter de computer te doen waar ik tegenop zit. Het is voor m`n eigen bestwil, maar ligt gevoelig (iets met ziekzijn). Er is `n "pomodoro techniek", waarbij je de (kook)wekker op 25 minuten zet (of een youtube filmpje zoals dit), en daarna weer pauze mag nemen. Alleen mag ik van mezelf wel langer pauze (Dus als ik tussendoor iets post, dan ben ik betrapt
)
zaterdag 1 augustus 2015 10:52
Suzy: Fijn dat je je ook in je eentje zo prima kan vermaken! Dat moet ik toch ook echt gaan proberen.
Natuurlijk trekt dat oude ook, je hebt het daar tenslotte zo naar je zin gehad. Dat zijn herinneringen die je altijd met je meedraagt en met een warm gevoel aan terug denkt. En ook al heb je nu je nieuwe plekje kun je altijd nog eens een weekje terug eventueel. (ik weet niet of je daar ook wat kunt huren of een tentje neerzetten) Zoals je zegt het nieuwe plekje kun je naar toe wanneer je wilt.
Ik heb die behoefte aan zulke vakanties niet zo, maar dat komt omdat ik eigenlijk al op een vakantieplekje woon in rust en stilte. Wil ik meer sociaal contact dan moet ik er dus wel op uit.
Qian: ik heb eens op google gekeken wat dat is, de 'pomodoro techniek'. Handig, zeker met zaken waar je eigenlijk niet zo'n zin in hebt. Je moet er dan wel aan werken, maar weet dat je ook snel weer pauze mag nemen. Ga ik onthouden!
Slecht geslapen vannacht, te onrustig door het naderende vertrek van de kinderen. Maar ik probeer er geen probleem van te maken. Ik mag deze gevoelens gewoon hebben van mezelf.
Gek, zodra de kinderen wat verdriet er over laten zien, ben ik meteen weer sterk en kan hen opmonteren. Zoon had wallen onder zijn ogen, dus ik vroeg of hij slecht geslapen had of zich ziek voelde. Nee, hij had gehuild. Het komt nu zo dichtbij en hij weet niet of hij er klaar voor is. En hij is nu de hele tijd samen met zijn vriendin, ik geloof dat het verdriet zover van haar verwijderd te zijn groter is dan van zijn moeder Haha, nee heel normaal natuurlijk op deze leeftijd, het is ook heel moeilijk voor ze. Ik zou graag dat verdriet van hem wegnemen, maar dat gaat niet.
Ik zat net buiten in het zonnetje en bedacht dat het met lekker weer makkelijker is te genieten dan dat het somber weer is en je binnen moet zitten. Ik moet dus ook wat somber-weer leuke dingen gaan bedenken. Komende week wordt het hier lang niet zo mooi weer als bij jullie, niet echt terrasweer.
Maar ik heb een collega die ook alleen is en graag sushi eet, misschien ga ik haar vragen om na het werk eens sushi te gaan eten.
Een fijn en zonnig weekend allemaal
Natuurlijk trekt dat oude ook, je hebt het daar tenslotte zo naar je zin gehad. Dat zijn herinneringen die je altijd met je meedraagt en met een warm gevoel aan terug denkt. En ook al heb je nu je nieuwe plekje kun je altijd nog eens een weekje terug eventueel. (ik weet niet of je daar ook wat kunt huren of een tentje neerzetten) Zoals je zegt het nieuwe plekje kun je naar toe wanneer je wilt.
Ik heb die behoefte aan zulke vakanties niet zo, maar dat komt omdat ik eigenlijk al op een vakantieplekje woon in rust en stilte. Wil ik meer sociaal contact dan moet ik er dus wel op uit.
Qian: ik heb eens op google gekeken wat dat is, de 'pomodoro techniek'. Handig, zeker met zaken waar je eigenlijk niet zo'n zin in hebt. Je moet er dan wel aan werken, maar weet dat je ook snel weer pauze mag nemen. Ga ik onthouden!
Slecht geslapen vannacht, te onrustig door het naderende vertrek van de kinderen. Maar ik probeer er geen probleem van te maken. Ik mag deze gevoelens gewoon hebben van mezelf.
Gek, zodra de kinderen wat verdriet er over laten zien, ben ik meteen weer sterk en kan hen opmonteren. Zoon had wallen onder zijn ogen, dus ik vroeg of hij slecht geslapen had of zich ziek voelde. Nee, hij had gehuild. Het komt nu zo dichtbij en hij weet niet of hij er klaar voor is. En hij is nu de hele tijd samen met zijn vriendin, ik geloof dat het verdriet zover van haar verwijderd te zijn groter is dan van zijn moeder Haha, nee heel normaal natuurlijk op deze leeftijd, het is ook heel moeilijk voor ze. Ik zou graag dat verdriet van hem wegnemen, maar dat gaat niet.
Ik zat net buiten in het zonnetje en bedacht dat het met lekker weer makkelijker is te genieten dan dat het somber weer is en je binnen moet zitten. Ik moet dus ook wat somber-weer leuke dingen gaan bedenken. Komende week wordt het hier lang niet zo mooi weer als bij jullie, niet echt terrasweer.
Maar ik heb een collega die ook alleen is en graag sushi eet, misschien ga ik haar vragen om na het werk eens sushi te gaan eten.
Een fijn en zonnig weekend allemaal
zaterdag 1 augustus 2015 12:54
zaterdag 1 augustus 2015 13:35
Amy: goed idee om die collega te vragen om sushi te gaan eten.
En om dat idd nu al te bedenken voor de wintermaanden.
Ik moet nog (lang) niet aan de wintermaanden denken!!
Misschien lid worden van eoa (sport/dans) vereniging oid?
Iets wat het minder vrijblijvend maakt om heen te gaan (als je bijv lid vd sportschool wordt en het regent pijpenstelen, dan kost het meer moeite om tóch te gaan, dan wanneer je verwacht wordt).
Hoe lang gaat zoon eigenlijk daar studeren?
Is wel iets anders als ie in de buurt was gebleven, he?
Ik denk dat mijn zoon in de weekenden nog graag hier komt, oa omdat hij zo graag klust (en dol is op dit huis en zijn eigen plek hier).
Dochter zie ik geregeld.
Ik heb daar in Frankrijk ook een toercaravannetje staan, alleen was de camping bij mijn weten afgekeurd en gesloten. En ik heb niet meer geinformeerd of het weer open ging, maar blijkbaar dus wel.
Die kennissen komen allemaal eind juli+ eerste week augustus. En een aantal bevriende mensen woont daar permanent.
Ik zou erheen kúnnen, maar het was een financiele keuze: wat me normaal die 2 weken buitenland kostte (met kids + reis erheen) betaal ik nu aan jaargeld in Nederland en heb ik iig het hele lente-zomer-herfstseizoen lol van in de weekenden en losse nachtjes.
In die zin of-of. Vorig jaar zijn mijn (volwassen) kinderen nog 2 weken meegegaan, jaar daarvoor niet.
En ben ik zelf nog 2 weken teruggegaan in mijn eentje.
Blijft een hele rit, voor 1 week de moeite niet als ik alleen rijd, want dan overnacht ik halverwege in een hotelletje.
Ik kan idd daar gewoon nog heen als ik zou willen, en financieel zou kunnen, maar de charme ligt oa in al die bekenden in die specifieke weken bij elkaar, de knullige feestjes en jeu-de-boules-toernooien enz.
Je raakt gehecht als je onderdeel uitmaakt van zo'n groep. Alles franstalig.
En vorig jaar een vakantievriendje daar (maar ook die trekt me momenteel niet meer).
Soms is iets gewoon over, geweest, dierbare tijden en herinneringen (ook voor de kinderen) en ik ga vast en zeker nog wel eens terug.
Ik ken de eigenaar goed, die is dol op mij, ik weet zeker dat ik altijd welkom ben en ik moet sowieso stallingsgeld betalen, dus ff bellen ga ik sowieso doen. Ik weet alleen nog niet wat ik met dat caravannetje daar zal doen: hierheen halen, verkopen (voor weinig) of daar laten (sta-geld is ook maar weinig en hier moet ik ook stallen. Om hierheen te halen kost ook geld en is omslachtig (ik heb geen auto meer die dat kan trekken + moeten 2 nieuwe banden onder, enz). Misschien verkopen aan iemand daar (kunnen ze verhuren dan) en als ik dan ga mijn eigen hutje boeken, hahaha!
En ik zou het niet als rustig omschrijven, haha, eerder de gezellige warmte opzoeken.
Eind oktober ben ik meegevraagd met dochter en vriend voor echt heel weinig geld een korte vliegvakantie (Spanje) te doen. 2 jaar geleden voor een retourtje ik meen 50 of 100 euro en voor 50 euro een huurauto voor een week, (luxe)verblijf kost me niks. Daar heb ik wel oren naar. Als dat kan qua werk (denk het wel, als het maar 1 weekje is). Heel ander soort vakantie, veel privacy en de kleine (nog wat authentieke) plaatsjes en strandjes opzoeken.
Dat ik die keuze momenteel heb is al een hele luxe, besef ik.
En om dat idd nu al te bedenken voor de wintermaanden.
Ik moet nog (lang) niet aan de wintermaanden denken!!
Misschien lid worden van eoa (sport/dans) vereniging oid?
Iets wat het minder vrijblijvend maakt om heen te gaan (als je bijv lid vd sportschool wordt en het regent pijpenstelen, dan kost het meer moeite om tóch te gaan, dan wanneer je verwacht wordt).
Hoe lang gaat zoon eigenlijk daar studeren?
Is wel iets anders als ie in de buurt was gebleven, he?
Ik denk dat mijn zoon in de weekenden nog graag hier komt, oa omdat hij zo graag klust (en dol is op dit huis en zijn eigen plek hier).
Dochter zie ik geregeld.
Ik heb daar in Frankrijk ook een toercaravannetje staan, alleen was de camping bij mijn weten afgekeurd en gesloten. En ik heb niet meer geinformeerd of het weer open ging, maar blijkbaar dus wel.
Die kennissen komen allemaal eind juli+ eerste week augustus. En een aantal bevriende mensen woont daar permanent.
Ik zou erheen kúnnen, maar het was een financiele keuze: wat me normaal die 2 weken buitenland kostte (met kids + reis erheen) betaal ik nu aan jaargeld in Nederland en heb ik iig het hele lente-zomer-herfstseizoen lol van in de weekenden en losse nachtjes.
In die zin of-of. Vorig jaar zijn mijn (volwassen) kinderen nog 2 weken meegegaan, jaar daarvoor niet.
En ben ik zelf nog 2 weken teruggegaan in mijn eentje.
Blijft een hele rit, voor 1 week de moeite niet als ik alleen rijd, want dan overnacht ik halverwege in een hotelletje.
Ik kan idd daar gewoon nog heen als ik zou willen, en financieel zou kunnen, maar de charme ligt oa in al die bekenden in die specifieke weken bij elkaar, de knullige feestjes en jeu-de-boules-toernooien enz.
Je raakt gehecht als je onderdeel uitmaakt van zo'n groep. Alles franstalig.
En vorig jaar een vakantievriendje daar (maar ook die trekt me momenteel niet meer).
Soms is iets gewoon over, geweest, dierbare tijden en herinneringen (ook voor de kinderen) en ik ga vast en zeker nog wel eens terug.
Ik ken de eigenaar goed, die is dol op mij, ik weet zeker dat ik altijd welkom ben en ik moet sowieso stallingsgeld betalen, dus ff bellen ga ik sowieso doen. Ik weet alleen nog niet wat ik met dat caravannetje daar zal doen: hierheen halen, verkopen (voor weinig) of daar laten (sta-geld is ook maar weinig en hier moet ik ook stallen. Om hierheen te halen kost ook geld en is omslachtig (ik heb geen auto meer die dat kan trekken + moeten 2 nieuwe banden onder, enz). Misschien verkopen aan iemand daar (kunnen ze verhuren dan) en als ik dan ga mijn eigen hutje boeken, hahaha!
En ik zou het niet als rustig omschrijven, haha, eerder de gezellige warmte opzoeken.
Eind oktober ben ik meegevraagd met dochter en vriend voor echt heel weinig geld een korte vliegvakantie (Spanje) te doen. 2 jaar geleden voor een retourtje ik meen 50 of 100 euro en voor 50 euro een huurauto voor een week, (luxe)verblijf kost me niks. Daar heb ik wel oren naar. Als dat kan qua werk (denk het wel, als het maar 1 weekje is). Heel ander soort vakantie, veel privacy en de kleine (nog wat authentieke) plaatsjes en strandjes opzoeken.
Dat ik die keuze momenteel heb is al een hele luxe, besef ik.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 1 augustus 2015 20:22
Toch maar besloten om nu het nog niet zo warm is mijn huis alvast schoon te maken.
Hoewel ik tegen het "verdienmodel" ben, geeft dat toch meer voldoening nu dat weer gebeurd is en je daarna weer iets leuks gaat doen. In elk geval het gevoel dat ik ook nog iéts nuttigs gedaan heb na al die feestjes en alvorens lui in de zon te gaan bakken komende dagen. Ik had vanavond ook een feestje kunnen hebben, maar daar zie ik maar even vanaf.
Gister wou ik bij 1 van die stalletjes een edelsteen zoeken.
(ik dacht bij mezelf: voor bijv meer aktie).
Niet dat ik daar in geloof, maar het gaat om het idee, ik heb wel meer van die steentjes (her en der gekregen).
Zegt die edelsteenman dat ik al genoeg pit en vuur heb van mezelf
Nadat ik bij de ingang al een compliment had gekregen van de kaartjesverkoper (een jonge Indier) hoe lekker ik rook, een mooie geur voor een mooie vrouw en een "God bless you" erachteraan, kon mijn avond niet meer stuk natuurlijk
Ik hoop dat jullie allemaal van het zonnetje genieten in aangenaam gezelschap, en wens jullie een fijn weekend!
Hoewel ik tegen het "verdienmodel" ben, geeft dat toch meer voldoening nu dat weer gebeurd is en je daarna weer iets leuks gaat doen. In elk geval het gevoel dat ik ook nog iéts nuttigs gedaan heb na al die feestjes en alvorens lui in de zon te gaan bakken komende dagen. Ik had vanavond ook een feestje kunnen hebben, maar daar zie ik maar even vanaf.
Gister wou ik bij 1 van die stalletjes een edelsteen zoeken.
(ik dacht bij mezelf: voor bijv meer aktie).
Niet dat ik daar in geloof, maar het gaat om het idee, ik heb wel meer van die steentjes (her en der gekregen).
Zegt die edelsteenman dat ik al genoeg pit en vuur heb van mezelf
Nadat ik bij de ingang al een compliment had gekregen van de kaartjesverkoper (een jonge Indier) hoe lekker ik rook, een mooie geur voor een mooie vrouw en een "God bless you" erachteraan, kon mijn avond niet meer stuk natuurlijk
Ik hoop dat jullie allemaal van het zonnetje genieten in aangenaam gezelschap, en wens jullie een fijn weekend!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 2 augustus 2015 01:18
Suzy: Zoon gaat in ieder geval 5 jaar studeren, misschien nog een extra jaar ook. Gelukkig in dezelfde stad als mijn dochter die 3 jaar zal studeren in ieder geval, op ruim 400 km afstand.
Ze kunnen dus niet zo vaak thuiskomen, maar ik wil 1 x per maand een ticket betalen (als ze willen, is geen verplichting) en natuurlijk kan ik af en toe een weekendje daarheen ook.
Pff, dinsdag komt veel te snel dichterbij... Op het moment kan ik eigenlijk helemaal geen plannen maken, het gevoel nergens zin in te hebben, maar dat komt hopelijk wel als ik wat gewend ben aan het alleen zijn.
Misschien zelf je caravannetje in frankrijk verhuren aan kennissen en zo? Zodat je het stageld er misschien (deels) uit heb, en je zelf ook nog de mogelijkheid heb eventueel om eens te gaan.
Zo'n vakantie naar spanje klinkt erg leuk, en ook lekker om eind oktober misschien nog wat zon te pakken! Ik zit er ook weleens van te dromen, het is lang geleden dat ik op vakantie ben geweest (anders dan familiebezoek) Maar zie me dat niet alleen doen.
Heerlijk om die complimentjes te krijgen, dat kan je dag net weer even wat mooier maken
De laatste complimenten die ik kreeg was van de man die getrouwd bleek, via via ontmoet en 3 dagen mee ge-apt. Wat voelde dat goed, tot hij het zelf zei, en met pijn in mijn hart afgekapt. Daar wil ik echt niets mee te maken hebben.
Ook maar beter, want ik weet niet hoe exvriend gaat reageren als ik een ander zou daten.
Nonaaa: Hoe is het met je? Beetje tot rust gekomen na een dagje vrij?
Ze kunnen dus niet zo vaak thuiskomen, maar ik wil 1 x per maand een ticket betalen (als ze willen, is geen verplichting) en natuurlijk kan ik af en toe een weekendje daarheen ook.
Pff, dinsdag komt veel te snel dichterbij... Op het moment kan ik eigenlijk helemaal geen plannen maken, het gevoel nergens zin in te hebben, maar dat komt hopelijk wel als ik wat gewend ben aan het alleen zijn.
Misschien zelf je caravannetje in frankrijk verhuren aan kennissen en zo? Zodat je het stageld er misschien (deels) uit heb, en je zelf ook nog de mogelijkheid heb eventueel om eens te gaan.
Zo'n vakantie naar spanje klinkt erg leuk, en ook lekker om eind oktober misschien nog wat zon te pakken! Ik zit er ook weleens van te dromen, het is lang geleden dat ik op vakantie ben geweest (anders dan familiebezoek) Maar zie me dat niet alleen doen.
Heerlijk om die complimentjes te krijgen, dat kan je dag net weer even wat mooier maken
De laatste complimenten die ik kreeg was van de man die getrouwd bleek, via via ontmoet en 3 dagen mee ge-apt. Wat voelde dat goed, tot hij het zelf zei, en met pijn in mijn hart afgekapt. Daar wil ik echt niets mee te maken hebben.
Ook maar beter, want ik weet niet hoe exvriend gaat reageren als ik een ander zou daten.
Nonaaa: Hoe is het met je? Beetje tot rust gekomen na een dagje vrij?
zondag 2 augustus 2015 17:12
Met mij wel eigenlijk. Ik ben best wel trots op mezelf namelijk ivm 'Kantoorromance'. Ik zou dus vandaag wat leuks doen met collega. Had er wel wat over gezegd maar was hij niet erg duidelijk op in gegaan. Vond ik beetje vaag maar verder zat ik er niet echt mee. Kwam die vanmiddag ineens met de vraag of we nog wat gingen doen. Waarop ik zeg dat ik wat niks had gehoord vam hem en nu al anders had. (En zei er ook nog bij dat als al het initiatief van mij moet komen ik dat niet echt leuk vind) Kortom, gewoon miscommunicatie, kan gebeuren.
Vond hij overigens niet, het wijzende vingertje ging mijn kant op bij wijze van spreke. Dat vind ik best wel kinderachtig en dat heb ik ook duidelijk gemaakt.
En de alarmbellen gingen helemaal rinkelen bij mij toen ik volgens hem vast een andere date had. Heb hem duidelijk gemaakt dat ik niet zo'n zin heb om nu al gecontroleerd te worden. (Eerlijk gezegd schrik ik zelfs van die opmerking. Snap dat het onzekerheid kan zijn, maar dat kan ik niet voor hem oplossen en dat ga ik ook niet doen)
Ja ik weet dat ik best direct was maar dat is bij hem soms echt wel nodig.
Ik vind hem wel leuk zoals ik al zei maar om eerlijk te zijn knap ik hier wel op af, maar ben vooral trots dat ik duidelijk heb gemaakt dat ik grenzen heb.
Ik heb het afgelopen jaar met dat date-geklooi wel geleerd dat je dicht bij jezelf moet blijven en dat wanhopig 'op zoek zijn' niet gaat werken.
Ik wacht nog even zijn reactie af naar als hij bij wijze van nog 3 maanden blijft mokken dan vind ik het verder wel best.
He ik verbaas mezelf soms geloof ik..
Ik hoop dat jullie net zo van het weer genieten als ik. Heb weer een lekker stuk gewandeld.
Jeroen jij ook ok? Was of ga je nog naar dat luie hond gedoe? Ik wilde misschien maar was afgelopen dagen beetje druk, nu beetje moe dus wilde rustig aan doen.
Vond hij overigens niet, het wijzende vingertje ging mijn kant op bij wijze van spreke. Dat vind ik best wel kinderachtig en dat heb ik ook duidelijk gemaakt.
En de alarmbellen gingen helemaal rinkelen bij mij toen ik volgens hem vast een andere date had. Heb hem duidelijk gemaakt dat ik niet zo'n zin heb om nu al gecontroleerd te worden. (Eerlijk gezegd schrik ik zelfs van die opmerking. Snap dat het onzekerheid kan zijn, maar dat kan ik niet voor hem oplossen en dat ga ik ook niet doen)
Ja ik weet dat ik best direct was maar dat is bij hem soms echt wel nodig.
Ik vind hem wel leuk zoals ik al zei maar om eerlijk te zijn knap ik hier wel op af, maar ben vooral trots dat ik duidelijk heb gemaakt dat ik grenzen heb.
Ik heb het afgelopen jaar met dat date-geklooi wel geleerd dat je dicht bij jezelf moet blijven en dat wanhopig 'op zoek zijn' niet gaat werken.
Ik wacht nog even zijn reactie af naar als hij bij wijze van nog 3 maanden blijft mokken dan vind ik het verder wel best.
He ik verbaas mezelf soms geloof ik..
Ik hoop dat jullie net zo van het weer genieten als ik. Heb weer een lekker stuk gewandeld.
Jeroen jij ook ok? Was of ga je nog naar dat luie hond gedoe? Ik wilde misschien maar was afgelopen dagen beetje druk, nu beetje moe dus wilde rustig aan doen.
