Kinderen
alle pijlers
Borstvoeding geven 'eng'?
donderdag 30 juli 2015 14:37
Ik weet dat het onderwerp 'fles- of borstvoeding' nogal wat emoties kan oproepen, maar ik wil graag wat raad en hopelijk ervaringen.
Eind van dit jaar beval ik, als alles goed gaat, van mijn eerste kind. Ik ben altijd voor borstvoeding geven geweest, ik vond/vind het altijd prachtig bij anderen, bij vriendinnen en familie, zag/zie de voordelen (altijd bij de hand, goede temperatuur, bijzonder om het door je lichaam te laten regelen, antistoffen van mij) en dacht altijd dat ik dat zou willen als ik een kind zou krijgen. Alleen als het niet zou lukken, zou ik overstappen naar flesvoeding.
Maar nu: als ik denk aan borstvoeding geven, gebeurt er iets bij me. Het zweet breekt me uit, ik voel me bij het idee een beetje misselijk worden, het stoot me af. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt, een kind aan de borst, en het idee lijkt me nu helemaal niets. En dat terwijl het idee van mijn kind me alleen maar ontzettend bijzonder, mooi en uitdagend voorkomt, ik zie eigenlijk nergens een grote afkeer in de toekomst (misschien van de bevalling )...
Nog steeds wil ik borstvoeding geven proberen, vanwege de gezonde stoffen/antistoffen, en dat zal ik ook serieus doen, maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die borstvoeding als iets 'engs' of 'afstotelijks' zien bij zichzelf.
Ten overvloede: ik heb dus geen voorkeur, iedereen mag het zelf weten (gelukkig!), maar ik vraag me af of er meer mensen een vreemd gevoel of een afkeer voelen of ooit gevoeld hebben van tevoren als het gaat om hun eigen kind borstvoeding geven. En specifiek hierover kan ik dus helemaal niets vinden... En ik wil goed voorbereid zijn voordat de baby er is, vandaar dit topic. Ik ga ook binnenkort hierover praten met een lactatiekundige, misschien heeft die ook nog een aantal goede tips voor mij hieromtrent.
Eind van dit jaar beval ik, als alles goed gaat, van mijn eerste kind. Ik ben altijd voor borstvoeding geven geweest, ik vond/vind het altijd prachtig bij anderen, bij vriendinnen en familie, zag/zie de voordelen (altijd bij de hand, goede temperatuur, bijzonder om het door je lichaam te laten regelen, antistoffen van mij) en dacht altijd dat ik dat zou willen als ik een kind zou krijgen. Alleen als het niet zou lukken, zou ik overstappen naar flesvoeding.
Maar nu: als ik denk aan borstvoeding geven, gebeurt er iets bij me. Het zweet breekt me uit, ik voel me bij het idee een beetje misselijk worden, het stoot me af. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt, een kind aan de borst, en het idee lijkt me nu helemaal niets. En dat terwijl het idee van mijn kind me alleen maar ontzettend bijzonder, mooi en uitdagend voorkomt, ik zie eigenlijk nergens een grote afkeer in de toekomst (misschien van de bevalling )...
Nog steeds wil ik borstvoeding geven proberen, vanwege de gezonde stoffen/antistoffen, en dat zal ik ook serieus doen, maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die borstvoeding als iets 'engs' of 'afstotelijks' zien bij zichzelf.
Ten overvloede: ik heb dus geen voorkeur, iedereen mag het zelf weten (gelukkig!), maar ik vraag me af of er meer mensen een vreemd gevoel of een afkeer voelen of ooit gevoeld hebben van tevoren als het gaat om hun eigen kind borstvoeding geven. En specifiek hierover kan ik dus helemaal niets vinden... En ik wil goed voorbereid zijn voordat de baby er is, vandaar dit topic. Ik ga ook binnenkort hierover praten met een lactatiekundige, misschien heeft die ook nog een aantal goede tips voor mij hieromtrent.
donderdag 30 juli 2015 19:14
quote:Broedkippetje schreef op 30 juli 2015 @ 19:11:
Het zuigen aan de tepel is echt een totaal ander gevoel dan tepelstimulatie (oraal of anderszins) van je geliefde.
Vooral na de 1e maand voelt het ook eigenlijk niet echt heel specifiek in je tepel. Het kindje heeft ook een deel van de hof in de mond he. Het is niet alsof je constant het gevoel hebt dat er iemand over je tepel wrijft.
Ik moet eerlijk zeggen dat de borsten en tepels nu even wat minder grote rol in ons sexleven hebben dan daarvoor, omdat de gevoeligheid anders is. Maar dat ervaren wij niet als een probleem. En ik weet uit ervaring dat het na stoppen van de borstvoeding weer wordt als voorheen. Althans bij mij.
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk was het steeds wel zo dat het een maand kost. De eerste maand had ik nog ongemakken als lekken, soms pijn, soms dreigende borstontsteking.nee, dat denk ik ook niet, het is dat ook allemaal niet, het is een heel gek gevoel als ik er aan denk, echt alsof het 'eng' is, het idee roept een rilling over mijn rug op. En ik associeer het absoluut niet met seksuele dingen, het heeft voor mij niet eens iets met elkaar te maken, alsof het om een andere sets tepels gaat
Het zuigen aan de tepel is echt een totaal ander gevoel dan tepelstimulatie (oraal of anderszins) van je geliefde.
Vooral na de 1e maand voelt het ook eigenlijk niet echt heel specifiek in je tepel. Het kindje heeft ook een deel van de hof in de mond he. Het is niet alsof je constant het gevoel hebt dat er iemand over je tepel wrijft.
Ik moet eerlijk zeggen dat de borsten en tepels nu even wat minder grote rol in ons sexleven hebben dan daarvoor, omdat de gevoeligheid anders is. Maar dat ervaren wij niet als een probleem. En ik weet uit ervaring dat het na stoppen van de borstvoeding weer wordt als voorheen. Althans bij mij.
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk was het steeds wel zo dat het een maand kost. De eerste maand had ik nog ongemakken als lekken, soms pijn, soms dreigende borstontsteking.nee, dat denk ik ook niet, het is dat ook allemaal niet, het is een heel gek gevoel als ik er aan denk, echt alsof het 'eng' is, het idee roept een rilling over mijn rug op. En ik associeer het absoluut niet met seksuele dingen, het heeft voor mij niet eens iets met elkaar te maken, alsof het om een andere sets tepels gaat
donderdag 30 juli 2015 19:15
quote:Liesje68 schreef op 30 juli 2015 @ 19:10:
[...]
Tja, het is nu natuurlijk nog abstract voor je, logisch dat je het niet voor kunt stellen. Maar als je het gaat proberen, dan nog een tip: probeer er relaxed mee om te gaan. Het is voor mij intussen een tijd geleden, maar ik genoot ervan en had er alle vertrouwen in dat ik voldoende voeding had. En als ik het idee had dat de voeding wat terugliep, ging ik meer drinken en legde ik het kind vaker aan. En mijn kinderen groeiden goed en kregen genoeg. Maar bij vrouwen die zich heel gestrest afvroegen of hun kind wel genoeg kreeg en het kind telkens voor en na de voeding gingen wegen, ging het vaak minder goed en die stopten dan vaak na een paar weken ofzo.
Maar je merkt dat er ook vrouwen zijn, die er niet van genoten. Dus vandaar dat ik aanraad om het te proberen en wel over te stappen op flesvoeding, als dat nodig is. Ik wens je alleen toe dat het voor jou net zo genieten wordt als voor mij.Dank je, dat hoop ik ook! En ik ga mijn best doen om er relaxt mee om te gaan.
[...]
Tja, het is nu natuurlijk nog abstract voor je, logisch dat je het niet voor kunt stellen. Maar als je het gaat proberen, dan nog een tip: probeer er relaxed mee om te gaan. Het is voor mij intussen een tijd geleden, maar ik genoot ervan en had er alle vertrouwen in dat ik voldoende voeding had. En als ik het idee had dat de voeding wat terugliep, ging ik meer drinken en legde ik het kind vaker aan. En mijn kinderen groeiden goed en kregen genoeg. Maar bij vrouwen die zich heel gestrest afvroegen of hun kind wel genoeg kreeg en het kind telkens voor en na de voeding gingen wegen, ging het vaak minder goed en die stopten dan vaak na een paar weken ofzo.
Maar je merkt dat er ook vrouwen zijn, die er niet van genoten. Dus vandaar dat ik aanraad om het te proberen en wel over te stappen op flesvoeding, als dat nodig is. Ik wens je alleen toe dat het voor jou net zo genieten wordt als voor mij.Dank je, dat hoop ik ook! En ik ga mijn best doen om er relaxt mee om te gaan.
donderdag 30 juli 2015 19:17
quote:Miss-elfje schreef op 30 juli 2015 @ 17:39:
Ik had die afkeer ook altijd. Al lang voordat ik zwanger was riep ik dat ik geen borstvoeding zou geven. Tijdens mijn zwangerschap wilde ik er niet over nadenken en over praten, in m'n geboorteplan stond dat ik het wilde proberen maar mocht ik na de bevalling meteen nee zeggen dan moest de verloskundige het ook niet stimuleren. Ik vond de fles een heel mooi middel en dat leek me helemaal prima. Ik hield mezelf voor, borstvoeding is kostenbesparend
En toen was de baby er en vond ik het heel gewoon om te proberen het hoorde er bij. En het heeft weken niet goed gelopen, ik was bang dat dochter te weinig dronk dat ik te weinig melk had en ik zag niet voor me hoe het moest als ik weer ging werken. Ik heb vaak in hormonale buien geroepen dat ik er mee ging stoppen en ook tegen de baby gezegd als je nu niet gewoon drinkt krijg je de fles hoor. Niet dat dat werkte, maar toch. Nu zijn we een aantal weken verder en geef ik nog altijd borstvoeding. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat het 'heel mooi' is en alles wat daar op lijkt. Dat hoor ik namelijk vaak om me heen. Maar het bevalt me wel goed, het is inderdaad makkelijk omdat je t altijd bij hebt, dochter vindt et fijn, ze krijgt zoveel mogelijk goede dingen binnen.
Wanneer ik stop weet ik niet, ik bekijk per week hoe het voelt. Als ik wel weer eens een baaldag heb dan zeg ik: als het maandag nog zo voelt dan kan ik altijd nog gaan afbouwen. En iedere keer op maandag voelt t toch weer goed en zo komen de weken erbij.Goed verhaal, dank je! Ik vind dit prettig om te lezen. Dus wel moeite, niet veel plezier, maar wel zo hanteerbaar dat het vol te houden is, met de achterdeur open als het echt niet gaat.
Ik had die afkeer ook altijd. Al lang voordat ik zwanger was riep ik dat ik geen borstvoeding zou geven. Tijdens mijn zwangerschap wilde ik er niet over nadenken en over praten, in m'n geboorteplan stond dat ik het wilde proberen maar mocht ik na de bevalling meteen nee zeggen dan moest de verloskundige het ook niet stimuleren. Ik vond de fles een heel mooi middel en dat leek me helemaal prima. Ik hield mezelf voor, borstvoeding is kostenbesparend
En toen was de baby er en vond ik het heel gewoon om te proberen het hoorde er bij. En het heeft weken niet goed gelopen, ik was bang dat dochter te weinig dronk dat ik te weinig melk had en ik zag niet voor me hoe het moest als ik weer ging werken. Ik heb vaak in hormonale buien geroepen dat ik er mee ging stoppen en ook tegen de baby gezegd als je nu niet gewoon drinkt krijg je de fles hoor. Niet dat dat werkte, maar toch. Nu zijn we een aantal weken verder en geef ik nog altijd borstvoeding. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat het 'heel mooi' is en alles wat daar op lijkt. Dat hoor ik namelijk vaak om me heen. Maar het bevalt me wel goed, het is inderdaad makkelijk omdat je t altijd bij hebt, dochter vindt et fijn, ze krijgt zoveel mogelijk goede dingen binnen.
Wanneer ik stop weet ik niet, ik bekijk per week hoe het voelt. Als ik wel weer eens een baaldag heb dan zeg ik: als het maandag nog zo voelt dan kan ik altijd nog gaan afbouwen. En iedere keer op maandag voelt t toch weer goed en zo komen de weken erbij.Goed verhaal, dank je! Ik vind dit prettig om te lezen. Dus wel moeite, niet veel plezier, maar wel zo hanteerbaar dat het vol te houden is, met de achterdeur open als het echt niet gaat.
donderdag 30 juli 2015 19:19
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 30 juli 2015 @ 17:41:
Ik had het andersom. Van te voren en tijdens mn 1e zwangerschap zag ik borstvoeding helemaal niet zitten, ik ging voor flesvoeding. Het idee van een kind aan mijn borst voelde ongemakkelijk. Maar toen hij er eenmaal was voelde het zo onnatuurlijk om een flesje kunstvoeding te geven terwijl ik zelf melk had dat ik borstvoeding ben gaan geven. En dat voelt prima, ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb.Maar dit is toch niet andersom? Ik wil graag borstvoeding geven maar zie het niet zitten, omdat het me ongemakkelijk (op z'n minst) lijkt. Ik vind het mooi om te zien dat het veranderde toen hij er was, dat kan dus ook. Fijn dat je keuze je goed is bevallen!
Ik had het andersom. Van te voren en tijdens mn 1e zwangerschap zag ik borstvoeding helemaal niet zitten, ik ging voor flesvoeding. Het idee van een kind aan mijn borst voelde ongemakkelijk. Maar toen hij er eenmaal was voelde het zo onnatuurlijk om een flesje kunstvoeding te geven terwijl ik zelf melk had dat ik borstvoeding ben gaan geven. En dat voelt prima, ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb.Maar dit is toch niet andersom? Ik wil graag borstvoeding geven maar zie het niet zitten, omdat het me ongemakkelijk (op z'n minst) lijkt. Ik vind het mooi om te zien dat het veranderde toen hij er was, dat kan dus ook. Fijn dat je keuze je goed is bevallen!
donderdag 30 juli 2015 19:20
quote:Java schreef op 30 juli 2015 @ 17:50:
Ja, ik.
Ik vond borstvoeding geven helemaal niet prettig. Uit plichtsbesef heb ik het 5 maanden volgehouden bij de oudste. En 3 maanden bij de jongste. Gevoelsmatig bleef het me tegenstaan, ik weet niet waarom.
Het ging nota bene allemaal van een leien dakje. Goede productie, vanaf dag 1 goede drinkers, geen spruw, kloven of wat dan ook. Maar beide keren was ik opgelucht toen ik ervan af was. Het was puur een gevoel van: Eigenlijk wil ik dit helemaal niet. Ik doe het alleen omdat het goed voor m'n kinderen is.Wauw, 5 maanden nog! Knap! Ja, dit is ook wat er nu speelt, ik wéet dat het goed is voor mijn kind en daarom zou ik het willen proberen, maar het lijkt me zo náár! En dat staat me dan ook weer tegen.
Ja, ik.
Ik vond borstvoeding geven helemaal niet prettig. Uit plichtsbesef heb ik het 5 maanden volgehouden bij de oudste. En 3 maanden bij de jongste. Gevoelsmatig bleef het me tegenstaan, ik weet niet waarom.
Het ging nota bene allemaal van een leien dakje. Goede productie, vanaf dag 1 goede drinkers, geen spruw, kloven of wat dan ook. Maar beide keren was ik opgelucht toen ik ervan af was. Het was puur een gevoel van: Eigenlijk wil ik dit helemaal niet. Ik doe het alleen omdat het goed voor m'n kinderen is.Wauw, 5 maanden nog! Knap! Ja, dit is ook wat er nu speelt, ik wéet dat het goed is voor mijn kind en daarom zou ik het willen proberen, maar het lijkt me zo náár! En dat staat me dan ook weer tegen.
donderdag 30 juli 2015 19:21
Niet alle reacties gelezen maar ik ken het van een vriendin van mij. Ze vond het idee helemaal niets en heeft bij haar kinderen wel borstvoeding gegeven maar uit een flesje. Ze is meteen begonnen met kolven en heeft dat zo'n zes maanden gedaan. Misschien ook een oplossing?
Before you assume, there is this thing called asking.
donderdag 30 juli 2015 19:21
quote:es1450 schreef op 30 juli 2015 @ 18:49:
Ik heb niet alles gelezen maar google eens op nursing agitation of is dat al langsgekomen? Al treedt dat volgens mij op als je al voedt.Ik heb het gegoogled en dit is het precies! Rillingen langs mijn rug (alleen al bij het idee, ik heb natuurlijk nog nooit een baby aan de borst gehad) en het gevoel van 'blijf ervan af!' Ik ga daar meer over zoeken. Is er ook een nederlandse term voor?
Ik heb niet alles gelezen maar google eens op nursing agitation of is dat al langsgekomen? Al treedt dat volgens mij op als je al voedt.Ik heb het gegoogled en dit is het precies! Rillingen langs mijn rug (alleen al bij het idee, ik heb natuurlijk nog nooit een baby aan de borst gehad) en het gevoel van 'blijf ervan af!' Ik ga daar meer over zoeken. Is er ook een nederlandse term voor?
donderdag 30 juli 2015 19:23
quote:Timetraveler schreef op 30 juli 2015 @ 19:03:
Het enige wat ik je wil zeggen is dat het ook oké is te besluiten, het zij vlak voor- of na je bevalling, dat je toch niet wil proberen om borstvoeding te geven, gewoon, omdat je er een ontzettend naar onderbuik gevoel bij hebt. Dat is een valide reden in mijn ogen. Hoe veel goede rationele redenen er ook voor aan te dragen zijn om het wel te proberen, als jij nu al bij het idee ervan ernstig in de stress schiet/angstig wordt/afschuw voelt/misselijk wordt, voel je dan niet schuldig wanneer je ervoor kiest om het niet te proberen. Je hóeft niks hè.dank je, een heel lieve, geruststellende reactie. Daar ben ik blij mee!
Het enige wat ik je wil zeggen is dat het ook oké is te besluiten, het zij vlak voor- of na je bevalling, dat je toch niet wil proberen om borstvoeding te geven, gewoon, omdat je er een ontzettend naar onderbuik gevoel bij hebt. Dat is een valide reden in mijn ogen. Hoe veel goede rationele redenen er ook voor aan te dragen zijn om het wel te proberen, als jij nu al bij het idee ervan ernstig in de stress schiet/angstig wordt/afschuw voelt/misselijk wordt, voel je dan niet schuldig wanneer je ervoor kiest om het niet te proberen. Je hóeft niks hè.dank je, een heel lieve, geruststellende reactie. Daar ben ik blij mee!
donderdag 30 juli 2015 19:36
Nursing agitation. Ik heb nog geen Nederlandse vertaling van gehoord, wel weet ik dat er op het forum van dragen en voeden (omdat het besloten is komt het volgens mij niet in de zoekresultaten van google naar voren) wel wat topics over zijn. En misschien hier op viva ook wel. Misschien heb je iets aan de verhalen. Maar hopelijk is het bij jou gewoon de angst voor het onbekende.
donderdag 30 juli 2015 19:45
quote:lionlily schreef op 30 juli 2015 @ 18:49:
[...]
Goed idee, dank, die gaat er ook bij op het lijstje om te kijken of ik het tzt makkelijker voor mezelf kan maken. Ik ga ook nadenken over de optie kolven voor in de fles, ik begrijp dat dat erg intensief is, dus daar moet ik het dan ook met man over hebben, dat we elkaar dan proberen te ontlasten.Ik zou dan een dubbele kolf huren. Het voelt als een melkmachine maar scheelt je dan wel aanzienlijk in tijd. En kijk dan ook even of je zorgverzekering een deel vergoed.
[...]
Goed idee, dank, die gaat er ook bij op het lijstje om te kijken of ik het tzt makkelijker voor mezelf kan maken. Ik ga ook nadenken over de optie kolven voor in de fles, ik begrijp dat dat erg intensief is, dus daar moet ik het dan ook met man over hebben, dat we elkaar dan proberen te ontlasten.Ik zou dan een dubbele kolf huren. Het voelt als een melkmachine maar scheelt je dan wel aanzienlijk in tijd. En kijk dan ook even of je zorgverzekering een deel vergoed.
donderdag 30 juli 2015 19:56
donderdag 30 juli 2015 20:13
quote:Java schreef op 30 juli 2015 @ 17:50:
Ja, ik.
Ik vond borstvoeding geven helemaal niet prettig. Uit plichtsbesef heb ik het 5 maanden volgehouden bij de oudste. En 3 maanden bij de jongste. Gevoelsmatig bleef het me tegenstaan, ik weet niet waarom.
Het ging nota bene allemaal van een leien dakje. Goede productie, vanaf dag 1 goede drinkers, geen spruw, kloven of wat dan ook. Maar beide keren was ik opgelucht toen ik ervan af was. Het was puur een gevoel van: Eigenlijk wil ik dit helemaal niet. Ik doe het alleen omdat het goed voor m'n kinderen is.Haha, hier ook. Ik heb het bij de oudste zelfs 8 maanden volgehouden (maar bij de twee die daarna kwamen korter omdat ze het er niet goed op deden). Het wende wel, maar ik vond het niks; pijnlijk, een vervelend gevoel, het kostte mij moeite er het geduld voor op te brengen. Ik kan mij het gevoel zo weer voorstellen en ben nog steeds erg gevoelig wat betreft tepels, kan huiveren bij de gedachte aan borstvoeding.
Ja, ik.
Ik vond borstvoeding geven helemaal niet prettig. Uit plichtsbesef heb ik het 5 maanden volgehouden bij de oudste. En 3 maanden bij de jongste. Gevoelsmatig bleef het me tegenstaan, ik weet niet waarom.
Het ging nota bene allemaal van een leien dakje. Goede productie, vanaf dag 1 goede drinkers, geen spruw, kloven of wat dan ook. Maar beide keren was ik opgelucht toen ik ervan af was. Het was puur een gevoel van: Eigenlijk wil ik dit helemaal niet. Ik doe het alleen omdat het goed voor m'n kinderen is.Haha, hier ook. Ik heb het bij de oudste zelfs 8 maanden volgehouden (maar bij de twee die daarna kwamen korter omdat ze het er niet goed op deden). Het wende wel, maar ik vond het niks; pijnlijk, een vervelend gevoel, het kostte mij moeite er het geduld voor op te brengen. Ik kan mij het gevoel zo weer voorstellen en ben nog steeds erg gevoelig wat betreft tepels, kan huiveren bij de gedachte aan borstvoeding.
donderdag 30 juli 2015 20:16
Ik had dit ook. Bij het lezen van dit topic krijg ik zelfs alweer de kriebels...
Tijdens mijn zwangerschap altijd gezegd dat ik het ging proberen, maar ging het niet, dan ging het niet. En toen kwam mijn tweeling drie maanden te vroeg en was borstvoeding geven een van de weinige dingen die ik voor ze kon doen. Live drinken was nog geen optie, dus ben ik gaan kolven. Uiteindelijk is het nooit gelukt ze echt uit de borst te laten drinken en ben ik na thuiskomst snel overgestapt op flesvoeding. En toch, op dat moment had ik tijdens het kolven nergens last van en ook bij de drinkpogingen was die iebelige overgevoeligheid die ik altijd wel een beetje heb zo goed als weg.
Geen idee of je iets aan mijn verhaal hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige. En ik ook niet
Stiekem ook wel fijn om te lezen.
Tijdens mijn zwangerschap altijd gezegd dat ik het ging proberen, maar ging het niet, dan ging het niet. En toen kwam mijn tweeling drie maanden te vroeg en was borstvoeding geven een van de weinige dingen die ik voor ze kon doen. Live drinken was nog geen optie, dus ben ik gaan kolven. Uiteindelijk is het nooit gelukt ze echt uit de borst te laten drinken en ben ik na thuiskomst snel overgestapt op flesvoeding. En toch, op dat moment had ik tijdens het kolven nergens last van en ook bij de drinkpogingen was die iebelige overgevoeligheid die ik altijd wel een beetje heb zo goed als weg.
Geen idee of je iets aan mijn verhaal hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige. En ik ook niet
Stiekem ook wel fijn om te lezen.
donderdag 30 juli 2015 20:17
Nog niet alles gelezen, sorry...
Ik heb borstvoeding nooit prachtig gevonden (het is wat het is: je voedt je baby). Niet zaligmakend, niet mooi, niet verplicht.
Voor mij was het wel vanzelfsprekend om het te proberen.
En na een moeizame start ging het me goed af. Maar bij baby 1 had ik vaak last van een vervelend gevoel tijdens de bv. Ik werd er 'down' van. Moest soms huilen, het voelde alsof alle positiviteit uit me werd gezogen.
Na tien weken gaan werken en dus ook kolven. Ook geen pretje, maar vond ik beter dan voeden. 6 maanden volgehouden, toen weigerde hij de gekolfde melk ineens, dus plotseling gestopt met bv.
Bij nummer twee noodgedwongen 11,5 maand gevoed. Een echte flesweigeraar. Het ging al veel beter, maar nog steeds regelmatig die gevoelens. In mindere mate, maar ik herkende het meteen als 'het gevoel' er aan kwam.
Gelukkig niet hoeven kolven.
Nu is nummer drie 2 maanden en de bv gaat moeiteloos. Tot nu toe een enkele keer even een klein dipje gehad tijdens het voeden, maar die verdwijnen heel snel weer als ik zorg dat ik ergens anders aan denk.
Ik vind het nog steeds niet mooi of wat dan ook. Maar het is wel tien keer makkelijker dan de fles (voor mij).
Besloten om ook niet te gaan kolven, domdat ik nu geen zin heb in die polonaise aan mijn lijf. Dus het oefenen met de fles gebeurt met flesvoeding.
Zolang het goed gaat, blijf ik voeden. En het gaat goed als baby het goed vindt én als ik me er prettig bij voel.
Op ieder moment mag ik besluiten te stoppen.
En dat is belangrijk om voor ogen te houden: jij neemt de beslissing. Áls je besluit bv te geven, mag jij ook zelf besluiten wanneer je stopt.
Normaal gesproken vind ik dat de partner ook overal een mening over mag hebben, maar dit is jouw beslissing.
Kijk het aan. Doe wat goed voelt op dat moment.
Ik heb borstvoeding nooit prachtig gevonden (het is wat het is: je voedt je baby). Niet zaligmakend, niet mooi, niet verplicht.
Voor mij was het wel vanzelfsprekend om het te proberen.
En na een moeizame start ging het me goed af. Maar bij baby 1 had ik vaak last van een vervelend gevoel tijdens de bv. Ik werd er 'down' van. Moest soms huilen, het voelde alsof alle positiviteit uit me werd gezogen.
Na tien weken gaan werken en dus ook kolven. Ook geen pretje, maar vond ik beter dan voeden. 6 maanden volgehouden, toen weigerde hij de gekolfde melk ineens, dus plotseling gestopt met bv.
Bij nummer twee noodgedwongen 11,5 maand gevoed. Een echte flesweigeraar. Het ging al veel beter, maar nog steeds regelmatig die gevoelens. In mindere mate, maar ik herkende het meteen als 'het gevoel' er aan kwam.
Gelukkig niet hoeven kolven.
Nu is nummer drie 2 maanden en de bv gaat moeiteloos. Tot nu toe een enkele keer even een klein dipje gehad tijdens het voeden, maar die verdwijnen heel snel weer als ik zorg dat ik ergens anders aan denk.
Ik vind het nog steeds niet mooi of wat dan ook. Maar het is wel tien keer makkelijker dan de fles (voor mij).
Besloten om ook niet te gaan kolven, domdat ik nu geen zin heb in die polonaise aan mijn lijf. Dus het oefenen met de fles gebeurt met flesvoeding.
Zolang het goed gaat, blijf ik voeden. En het gaat goed als baby het goed vindt én als ik me er prettig bij voel.
Op ieder moment mag ik besluiten te stoppen.
En dat is belangrijk om voor ogen te houden: jij neemt de beslissing. Áls je besluit bv te geven, mag jij ook zelf besluiten wanneer je stopt.
Normaal gesproken vind ik dat de partner ook overal een mening over mag hebben, maar dit is jouw beslissing.
Kijk het aan. Doe wat goed voelt op dat moment.
donderdag 30 juli 2015 20:17
Je kan er ook voor kiezen de eerste weken te kolven en daarna te stoppen of over te gaan op flesvoeding. In de eerste melk zitten de belangrijkste afweerstoffen die je kunt geven. Dan kun je dat wel aan de baby geven.
Onze baby was te vroeg geboren en de eerste dagen hadden ze in het ziekenhuis kunstvoeding (bij)gegeven, omdat de borstvoeding nog niet goed op gang was. Ik merkte echt dat hij misselijker was van de kunstvoeding en dat heeft mij erg gemotiveerd om vaak te kolven. Ik vond het zo sneu om de kleine misselijk te zien. In mijn geval motiveerde de reactie van de baby ook erg om door te zetten. Stel dat je (onverhoopt) een premature baby krijgt, dan zijn de darmen minder goed ontwikkeld nog en kunnen ze soms flesvoeding wat minder goed hebben. Maar dan is de kans ook groot dat de baby nog niet goed nog kan drinken en dan ben je alsnog aan het kolven en dat met de fles aan het geven.
Daarmee bedoel ik dat je nooit precies weet hoe het loopt. Het kan ook zijn dat als de kleine er eenmaal is, het allemaal weer anders voelt. Als ik de reacties zo lees, ben je in elk geval niet de enige die er zo over denkt.
Onze baby was te vroeg geboren en de eerste dagen hadden ze in het ziekenhuis kunstvoeding (bij)gegeven, omdat de borstvoeding nog niet goed op gang was. Ik merkte echt dat hij misselijker was van de kunstvoeding en dat heeft mij erg gemotiveerd om vaak te kolven. Ik vond het zo sneu om de kleine misselijk te zien. In mijn geval motiveerde de reactie van de baby ook erg om door te zetten. Stel dat je (onverhoopt) een premature baby krijgt, dan zijn de darmen minder goed ontwikkeld nog en kunnen ze soms flesvoeding wat minder goed hebben. Maar dan is de kans ook groot dat de baby nog niet goed nog kan drinken en dan ben je alsnog aan het kolven en dat met de fles aan het geven
. Daarmee bedoel ik dat je nooit precies weet hoe het loopt. Het kan ook zijn dat als de kleine er eenmaal is, het allemaal weer anders voelt. Als ik de reacties zo lees, ben je in elk geval niet de enige die er zo over denkt.
donderdag 30 juli 2015 20:27
Ik heb alledrie mijn kinderen bijgevoed, omdat ze zoveel af bleven vallen. Bij nummer drie gaf ik dat al aan bij de Kraamzorgintake: indien nodig, gráág bijvoeden.
Ik heb dus ook echt niets tegen kunstvoeding en wil dat mijn kinderen genoeg eten binnen krijgen. Bv of kv, als het maar genoeg is.
Die gedachte (kv is ook goed) gaf mij, zeker bij nummer 3, een hoop rust.
Ik heb dus ook echt niets tegen kunstvoeding en wil dat mijn kinderen genoeg eten binnen krijgen. Bv of kv, als het maar genoeg is.
Die gedachte (kv is ook goed) gaf mij, zeker bij nummer 3, een hoop rust.
donderdag 30 juli 2015 20:28
TO, als ik je verdere berichten zo eens lees: je hoeft jezelf niet te forceren om borstvoeding te proberen. Sommige mensen vinden misschien van wel en de een zal daar wellicht meer druk op proberen uit te oefenen dan de ander, maar het is absoluut geen falen als je je er geruster/prettiger/ontspannender/minder gestrest door voelt als je vanaf het allereerste moment voor de fles kiest. Voel je daar ten opzichte van niemand schuldig toe, niet ten opzichte van jezelf, je kindje, de kraamzorg of mensen die vinden dat je het wel zou moeten proberen. Echt, beide keuzes zijn gewoon goed als je er zelf achter staat en jij je er goed bij voelt!
donderdag 30 juli 2015 20:40
Ik wilde graag borstvoeding geven maar was bang dat het met mijn gevoelige tepels nooit zou lukken. We hadden een lastige start omdat mijn dochter al weer stopte met zuigen voor ik de toeschietreflex had en dus begon ik met kolven en voeden met een spuitje. Dat kolven vond ik niks en ik zag ons al op de fles overgaan. Maar ineens had ze het door en begon ze goed te drinken. Zo goed en vaak (in het begin om de anderhalf uur) dat haar lipjes continu vervelden en mijn tepels ook.
Gek genoeg heeft het nooit pijn gedaan en vond ik het zelfs een heerlijk gevoel. Na 22 maanden was het helaas voorbij. Maar toen wilde ze ook alleen nog maar staand drinken en liefst met een beetje achtergrondvermaak zoals teletubbies
Mijn man was ook blij toen het voorbij was want ik had er ineens wel moeite mee om mijn borsten bij de sex te betrekken. Alsof ze tijdelijk daarvoor niet geschikt waren.
Gek genoeg heeft het nooit pijn gedaan en vond ik het zelfs een heerlijk gevoel. Na 22 maanden was het helaas voorbij. Maar toen wilde ze ook alleen nog maar staand drinken en liefst met een beetje achtergrondvermaak zoals teletubbies
Mijn man was ook blij toen het voorbij was want ik had er ineens wel moeite mee om mijn borsten bij de sex te betrekken. Alsof ze tijdelijk daarvoor niet geschikt waren.
donderdag 30 juli 2015 20:45
Ik heb wat berichten gelezen en vraag mij iets af. Het is helemaal de keuze aan iemand zelf om gelijk kv te kiezen. Het liefst ga ik dat straks ook doen. Maar mist de baby dan geen belangrijke stoffen? Dat is de enige reden waarom ik nu nog twijfel, omdat ik bang ben dat mijn baby niet binnenkrijgt wat hij wel zou moeten (en de eerste wel heeft gekregen).
donderdag 30 juli 2015 20:55
quote:RegenDruppie schreef op 30 juli 2015 @ 20:45:
Ik heb wat berichten gelezen en vraag mij iets af. Het is helemaal de keuze aan iemand zelf om gelijk kv te kiezen. Het liefst ga ik dat straks ook doen. Maar mist de baby dan geen belangrijke stoffen? Dat is de enige reden waarom ik nu nog twijfel, omdat ik bang ben dat mijn baby niet binnenkrijgt wat hij wel zou moeten (en de eerste wel heeft gekregen).
In borstvoeding zitten stoffen die in kunstvoeding niet zitten, maar borstvoeding is geen garantie dat je kindje nooit ziek zal worden of geen allergieën zal krijgen. Net zoals kunstvoeding geen garantie geeft dat je kindje wél constant ziek is of allergieën krijgt.
Volgens mij is het verschil best wel klein en wordt het verschil door sommige mensen echt enorm opgeblazen. Je kunt je kindje niet voor het leven verpesten met kunstvoeding. Net zo min als dat je kindje een prachtleven krijgt alleen omdat ie de borst heeft gekregen. Dat is van zoveel factoren afhankelijk
Ik heb wat berichten gelezen en vraag mij iets af. Het is helemaal de keuze aan iemand zelf om gelijk kv te kiezen. Het liefst ga ik dat straks ook doen. Maar mist de baby dan geen belangrijke stoffen? Dat is de enige reden waarom ik nu nog twijfel, omdat ik bang ben dat mijn baby niet binnenkrijgt wat hij wel zou moeten (en de eerste wel heeft gekregen).
In borstvoeding zitten stoffen die in kunstvoeding niet zitten, maar borstvoeding is geen garantie dat je kindje nooit ziek zal worden of geen allergieën zal krijgen. Net zoals kunstvoeding geen garantie geeft dat je kindje wél constant ziek is of allergieën krijgt.
Volgens mij is het verschil best wel klein en wordt het verschil door sommige mensen echt enorm opgeblazen. Je kunt je kindje niet voor het leven verpesten met kunstvoeding. Net zo min als dat je kindje een prachtleven krijgt alleen omdat ie de borst heeft gekregen. Dat is van zoveel factoren afhankelijk
donderdag 30 juli 2015 21:20
Hoewel ik me vroeger niets anders kon voorstellen dan borstvoeding geven, krijg ik nu een enorm zenuwachtig gevoel in m'n buik als ik aan borstvoeding denk. Waarschijnlijk door de hele situatie rondom onze dochter*. Wanneer iemand me vraagt of ik al weet wat ik deze keer ga doen, zeg ik automatisch en vol overtuiging: 'Borstvoeding', maar als ik er 'dieper' over nadenk, krijg ik die kriebels en heb ik de neiging een flink potje te gaan huilen.
Ik ben er nog niet uit, waarschijnlijk ga ik het eerst wel proberen en dan kijken hoe het loopt..
Ik ben er nog niet uit, waarschijnlijk ga ik het eerst wel proberen en dan kijken hoe het loopt..
donderdag 30 juli 2015 21:32
Probeer er niet zo'n ding van te maken. Als het goed is leggen ze je kindje direct na de bevalling aan. Dan pas zul je merken of het wat voor je is. Als je die afkeer blijft houden, lekker overstappen op flesvoeding. Ik denk dat borstvoeding alleen goed is voor je kindje als je er zelf helemaal achter staat. Anders ga je misschien onbewust voedingen uitstellen en verstoor je het proces, met als gevolg een baby die niet genoeg krijgt.
Ik kon me toen ik zwanger was niets voorstellen bij bv. Heb het gewoon over me heen laten komen toen het zo ver was. Heb 2 kinderen en 9 en 6 maanden bv gegeven. Vond het mooi dat het goed ging, en denk zelf ook dat het de beste start is voor je baby, maar ik vond het ook erg zwaar, ik viel erg af en was doodmoe. Vond beide keren stoppen met bv een opluchting...
Ik kon me toen ik zwanger was niets voorstellen bij bv. Heb het gewoon over me heen laten komen toen het zo ver was. Heb 2 kinderen en 9 en 6 maanden bv gegeven. Vond het mooi dat het goed ging, en denk zelf ook dat het de beste start is voor je baby, maar ik vond het ook erg zwaar, ik viel erg af en was doodmoe. Vond beide keren stoppen met bv een opluchting...
donderdag 30 juli 2015 21:34
quote:lionlily schreef op 30 juli 2015 @ 15:30:
[...]
Wat grappig is, is dat ik alles wat je over de voeding hierboven vertelt me niet afschrikt. Het is echt de borstvoeding in het algemeen, de 'tepel in de mond van de baby'. Maar voor mij is dat niet seksueel, maar echt een vreemd gevoel van afschuw.
Ik denk dat angst voor het onbekende bij jou een grote rol speelt. Bij bv heeft de baby namelijk niet alleen de tepel in z'n mond, maar een veel groter deel van de borst. Dat je bij 'tepel in de mond' een onprettig gevoel krijgt is op zich prima, want er gaat ook echt iets niet goed als de baby alleen dat doet.
Je maakt je nu al heel veel zorgen dat het straks moeilijk wordt, terwijl je nog helemaal niet weet óf dat zo is. Probeer dat deel van het verhaal los te laten: je kunt er helemaal niets aan doen, en het zou ook nog heel erg mee kunnen vallen.
Wat grenzen stellen betreft: je zou voor jezelf nu al kunnen besluiten dat je het minimaal ee bepaalde periode (een week, een maand, ...) wilt proberen, of je zou in je omgeving kunnen zoeken naar mensen met positieve ervaringen met een lactatiekundigen, en om te voorkomen dat je omver geblazen wordt alleen kunnen afgaan op haar adviezen (lactatiekundigen willen je als het goed is niet tegen elke prijs aan de bv hebben!).
[...]
Wat grappig is, is dat ik alles wat je over de voeding hierboven vertelt me niet afschrikt. Het is echt de borstvoeding in het algemeen, de 'tepel in de mond van de baby'. Maar voor mij is dat niet seksueel, maar echt een vreemd gevoel van afschuw.
Ik denk dat angst voor het onbekende bij jou een grote rol speelt. Bij bv heeft de baby namelijk niet alleen de tepel in z'n mond, maar een veel groter deel van de borst. Dat je bij 'tepel in de mond' een onprettig gevoel krijgt is op zich prima, want er gaat ook echt iets niet goed als de baby alleen dat doet.
Je maakt je nu al heel veel zorgen dat het straks moeilijk wordt, terwijl je nog helemaal niet weet óf dat zo is. Probeer dat deel van het verhaal los te laten: je kunt er helemaal niets aan doen, en het zou ook nog heel erg mee kunnen vallen.
Wat grenzen stellen betreft: je zou voor jezelf nu al kunnen besluiten dat je het minimaal ee bepaalde periode (een week, een maand, ...) wilt proberen, of je zou in je omgeving kunnen zoeken naar mensen met positieve ervaringen met een lactatiekundigen, en om te voorkomen dat je omver geblazen wordt alleen kunnen afgaan op haar adviezen (lactatiekundigen willen je als het goed is niet tegen elke prijs aan de bv hebben!).
donderdag 30 juli 2015 21:44
Interessant topic! Ik ken het gevoel niet, geef met veel plezier borstvoeding, maar de dingen die meteen in me opkwamen (en al genoemd zijn):
1) probeer een tepelhoedje, dan is het contact minder direct. Je leest veel dat het niet goed is voor de productie, maar ik heb om andere redenen altijd mét gevoed en dat ging/gaat prima. Let wel op de maat, daar zit verschil in. Gewoon te krijgen bij de drogist trouwens.
2) je baby neemt niet alleen de tepel, maar een groot deel van de tepelhof in de mond en zuigt ook niet maar beweegt met de kaken, alsof hij kauwt. Als hij of zij goed drinkt, voel je alleen een soort massage van het gedeelte rond de tepel.
Verder nog over het bloot zitten en mensen die aan je borsten zitten: koop alvast voedingshemdjes bij de H&M bijvoorbeeld, dan hoef je maar 1 borst te ontbloten, en geef bij de kraamzorg aan dat je het niet prettig vindt als ze aan je borsten zit. Mijn eerste kraamhulp deed dat heel netjes, de tweede ging ook lopen sjorren, daar heb ik meteen iets van gezegd. Ze kunnen ook gewoon mondeling aanwijzingen geven, maar ze zijn vaak ongeduldig, is mijn ervaring.
1) probeer een tepelhoedje, dan is het contact minder direct. Je leest veel dat het niet goed is voor de productie, maar ik heb om andere redenen altijd mét gevoed en dat ging/gaat prima. Let wel op de maat, daar zit verschil in. Gewoon te krijgen bij de drogist trouwens.
2) je baby neemt niet alleen de tepel, maar een groot deel van de tepelhof in de mond en zuigt ook niet maar beweegt met de kaken, alsof hij kauwt. Als hij of zij goed drinkt, voel je alleen een soort massage van het gedeelte rond de tepel.
Verder nog over het bloot zitten en mensen die aan je borsten zitten: koop alvast voedingshemdjes bij de H&M bijvoorbeeld, dan hoef je maar 1 borst te ontbloten, en geef bij de kraamzorg aan dat je het niet prettig vindt als ze aan je borsten zit. Mijn eerste kraamhulp deed dat heel netjes, de tweede ging ook lopen sjorren, daar heb ik meteen iets van gezegd. Ze kunnen ook gewoon mondeling aanwijzingen geven, maar ze zijn vaak ongeduldig, is mijn ervaring.
donderdag 30 juli 2015 21:50
Tsja. Ik heb niet je hele topic gelezen, maar het is natuurlijk niet handig om op het forum een topic hierover te openen als je graag van je gevoel af wil. Natuurlijk gaan er alleen maar mensen reageren die zwaar anti-borstvoeding zijn of een horrorverhaal hebben, dus dat gaat niet helpen om van het gevoel af te komen.
Ik snap je ook niet zo goed, eerlijk gezegd. Stel nou dat je nu ineens een afkeer van bevallen had gekregen, dan had je toch ook niet kunnen zeggen dat je wel ziet of je gaat bevallen? Zie het gewoon zo: kind moet eruit, dus moet je bevallen. Kind moet eten, dus geef je de borst. Of die twee dingen leuk zijn of niet leuk zijn doet eigenlijk niet zozeer terzake, dus waarom er nodeloos over navelstaren en jezelf allerlei complexen en neuroses aanpraten?
Ik snap je ook niet zo goed, eerlijk gezegd. Stel nou dat je nu ineens een afkeer van bevallen had gekregen, dan had je toch ook niet kunnen zeggen dat je wel ziet of je gaat bevallen? Zie het gewoon zo: kind moet eruit, dus moet je bevallen. Kind moet eten, dus geef je de borst. Of die twee dingen leuk zijn of niet leuk zijn doet eigenlijk niet zozeer terzake, dus waarom er nodeloos over navelstaren en jezelf allerlei complexen en neuroses aanpraten?
Am Yisrael Chai!
