Relaties
alle pijlers
Wat moet ik doen?
zaterdag 1 augustus 2015 om 10:37
Hi allemaal,
Ik had een relatie van 3 jaar die ten einde liep omdat hij niet klaar was om met me samen te wonen maar het me wel kwalijk had genomen dat ik daarom op mezelf ging. Toen kwam ik iemand tegen op mijn nieuwe baan waar ik gevoelens voor kreeg. Hij had echter al relatie van 7 jaar. Uiteindelijk liep mijn relatie stuk en daar ging hij op in door me voor hem te laten winnen. Dat duurde een hele tijd omdat ik het niet goed vond dat hij dat deed terwijl hij samen was. Hij woont en werkt in NL maar is Frans en heeft daar met haar een app. Hij scheen haar ook twee keer te hebben bedrogen en niet happy te zijn maar de ballen niet te hebben het stop te zetten. Toch kwam hij met mij erg serieus over en liet ik me erin meeslepen, maar ik zei dat hij het ander wel ten einde moest brengen. Voor haar en coor mij.
Nu zijn we vier maanden verder en besef ik me eigenlijk hoe onrealistisch deze situatie is. Zij zijn uit elkaar maar hij geeft haar hun huis pas op als zij iemand anders heeft gevonden, ik ben nog niet geïntroduceerd bij zijn familie, hij vertelde me geen open persoon te zijn van nature maar wel zijn best te doen het zoveel mogelijk voor me te zijn, zolang hij hier in NL is voel ik dat hij echt gek op me is maar Zodra hij in FR zit een weekend om bv die ouders te zien voel ik dat ik daar "niet besta" en dat ik hem niet vertrouw. Hij had in het begin allemaal plannen om snel met me samen te wonen en vroeg me veel ocer de toekomst, nu heeft hij mijn ouders drie keer gezien en heeft hij een tijdje wat spullen bij mij thuis neergezet maar die heb ik laatst in wen ruzie aan hem teruggegeven.
Laatst kregen we namelijk vanuit mij heftige ruzie omdat hij een week vakantie had in fr. Oorspronkelijk zou hij die week met zijn ex en haar familie ergens zitten maar dat had hij naar eigen zeggen natuurlijk afgezegd. Toch hield hij die week brij aan want zijn ouders wilde met hem en broer weg terwijl hij eerder heeft gezegd dat die ouders elkaar niet kunnen luchten en hij is 29 jaar wat ik ook wel wat oud vind. Ik vroeg hem die week een foto te sturen van zijn moeder maar die verscheen maar niet. Alleen maar foto's van de omgeving enz. Hij was achteraf verbaasd dat ik hem totaal niet vertrouwde.
Dus ik ontplofte en besefte me ook dat de situatie achterlijk is en iets is waar ik niet mee om kan gaan. Als je gewoon sterk bent en je leven leeft dan boeit zoiets minder maar ik duik daar helemaal in. Ik klam me daarin vast. Maar ik wil niet een of ander Nl neukmaatje zijn. Al geeft ie me dat gevoel niet als hij hier is. Echter omdat hij nu doorheeft dat ik hem veel meer in de gaten houd en totaal niet vertrouw ljjkt hij al wat meer afstand te nemen. Zo zag ik laatst op zijn scherm van een afstand KLM tickets die hij voor een vriend zou hebben uitgeprint. Wij hebben samen 1 week vrij genomen en de week ervoor gaar hij naar fr om zijn vader en broer te helpen met klussen. Maar hij kan daar geen twee dagen van afhalen naar eigen Zegfen. Ik denk dan nu: mss gaat hij wel op reis.
Dus..... Ik ben dom? Naïef? ZoieZo egoïstisch dat ik in deze situatie stapte? Of dwing ik teveel af, wantrouw ik teveel? Wat moet ik nou?
Ik had een relatie van 3 jaar die ten einde liep omdat hij niet klaar was om met me samen te wonen maar het me wel kwalijk had genomen dat ik daarom op mezelf ging. Toen kwam ik iemand tegen op mijn nieuwe baan waar ik gevoelens voor kreeg. Hij had echter al relatie van 7 jaar. Uiteindelijk liep mijn relatie stuk en daar ging hij op in door me voor hem te laten winnen. Dat duurde een hele tijd omdat ik het niet goed vond dat hij dat deed terwijl hij samen was. Hij woont en werkt in NL maar is Frans en heeft daar met haar een app. Hij scheen haar ook twee keer te hebben bedrogen en niet happy te zijn maar de ballen niet te hebben het stop te zetten. Toch kwam hij met mij erg serieus over en liet ik me erin meeslepen, maar ik zei dat hij het ander wel ten einde moest brengen. Voor haar en coor mij.
Nu zijn we vier maanden verder en besef ik me eigenlijk hoe onrealistisch deze situatie is. Zij zijn uit elkaar maar hij geeft haar hun huis pas op als zij iemand anders heeft gevonden, ik ben nog niet geïntroduceerd bij zijn familie, hij vertelde me geen open persoon te zijn van nature maar wel zijn best te doen het zoveel mogelijk voor me te zijn, zolang hij hier in NL is voel ik dat hij echt gek op me is maar Zodra hij in FR zit een weekend om bv die ouders te zien voel ik dat ik daar "niet besta" en dat ik hem niet vertrouw. Hij had in het begin allemaal plannen om snel met me samen te wonen en vroeg me veel ocer de toekomst, nu heeft hij mijn ouders drie keer gezien en heeft hij een tijdje wat spullen bij mij thuis neergezet maar die heb ik laatst in wen ruzie aan hem teruggegeven.
Laatst kregen we namelijk vanuit mij heftige ruzie omdat hij een week vakantie had in fr. Oorspronkelijk zou hij die week met zijn ex en haar familie ergens zitten maar dat had hij naar eigen zeggen natuurlijk afgezegd. Toch hield hij die week brij aan want zijn ouders wilde met hem en broer weg terwijl hij eerder heeft gezegd dat die ouders elkaar niet kunnen luchten en hij is 29 jaar wat ik ook wel wat oud vind. Ik vroeg hem die week een foto te sturen van zijn moeder maar die verscheen maar niet. Alleen maar foto's van de omgeving enz. Hij was achteraf verbaasd dat ik hem totaal niet vertrouwde.
Dus ik ontplofte en besefte me ook dat de situatie achterlijk is en iets is waar ik niet mee om kan gaan. Als je gewoon sterk bent en je leven leeft dan boeit zoiets minder maar ik duik daar helemaal in. Ik klam me daarin vast. Maar ik wil niet een of ander Nl neukmaatje zijn. Al geeft ie me dat gevoel niet als hij hier is. Echter omdat hij nu doorheeft dat ik hem veel meer in de gaten houd en totaal niet vertrouw ljjkt hij al wat meer afstand te nemen. Zo zag ik laatst op zijn scherm van een afstand KLM tickets die hij voor een vriend zou hebben uitgeprint. Wij hebben samen 1 week vrij genomen en de week ervoor gaar hij naar fr om zijn vader en broer te helpen met klussen. Maar hij kan daar geen twee dagen van afhalen naar eigen Zegfen. Ik denk dan nu: mss gaat hij wel op reis.
Dus..... Ik ben dom? Naïef? ZoieZo egoïstisch dat ik in deze situatie stapte? Of dwing ik teveel af, wantrouw ik teveel? Wat moet ik nou?
zaterdag 1 augustus 2015 om 11:15
De waarheid:
Hij zit in Frankrijk bij zijn vriendin in hun appartement, ze zijn natuurlijk niet uit elkaar en in Nederland duikt hij af en toe het bed in met jou.
Dit weet je zelf eigenlijk ook wel. De vraag is of je deze situatie accepteert of niet.
Hij zit in Frankrijk bij zijn vriendin in hun appartement, ze zijn natuurlijk niet uit elkaar en in Nederland duikt hij af en toe het bed in met jou.
Dit weet je zelf eigenlijk ook wel. De vraag is of je deze situatie accepteert of niet.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zaterdag 1 augustus 2015 om 17:24
Ja misschien wil ik het eigenlijk niet weten. Is wss ook de reden dat ik m niet direct confronteer. Het stomme is dat ik vast blijf houden aan dat hij me ooit zei dat hij nu wél iets goeds wilde hebben en ervoor vechten en iets echte wilde. Nu maanden later lijken al die grote stappen langzaamaan te vervagen. Het lijkt idd een dubbelleven. Zeker nu hij in de zomer regelmatig teruggaat. In de eerste twee maanden ging hij maar een weekendje per maand terug en dat was makkelijk te dealen. Als hij hier is zijn we dag en nacht samen dat maakt het ook lastig het niet te geloven dat hij wellicht niet echt iets voelt of er niks mee wil. Het lijkt alsof hij geen afscheid kan nemen van zijn vriendin daar, zij heeft gezegd te blijven wachten. En mss dat ie zodra ik hem niet meer beval (ik ben wel wat pittiger namelijk) hij me aan de kant zet.... Zucht ik weet ook niet waarom ik hem niet los kan laten. Ik weet ook niet wat nu te doen. Ja idd als ik accepteer dat hwt een dubbelleven is en dat ik gewoon geniet als ie hier is.... Als ie hier is kan ik dat maar als hij daar is zoals nu denk ik: ik wil iets serieus en echt en eerlijk
zaterdag 1 augustus 2015 om 17:31
quote:Mayoketchup schreef op 01 augustus 2015 @ 17:24:
Ja misschien wil ik het eigenlijk niet weten. Laat dat misschien maar zitten, je steekt gewoon je kop in het zand Is wss ook de reden dat ik m niet direct confronteer. Het stomme is dat ik vast blijf houden aan dat hij me ooit zei dat hij nu wél iets goeds wilde hebben en ervoor vechten en iets echte wilde. Nu maanden later lijken al die grote stappen langzaamaan te vervagen. Het lijkt idd een dubbelleven. Verander dat "lijkt" maar in "is" Zeker nu hij in de zomer regelmatig teruggaat. In de eerste twee maanden ging hij maar een weekendje per maand terug en dat was makkelijk te dealen. Als hij hier is zijn we dag en nacht samen dat maakt het ook lastig het niet te geloven dat hij wellicht niet echt iets voelt of er niks mee wil. Het lijkt alsof hij geen afscheid kan nemen van zijn vriendin daar, zij heeft gezegd te blijven wachten. En mss dat ie zodra ik hem niet meer beval (ik ben wel wat pittiger namelijk) hij me aan de kant zet.... Zucht ik weet ook niet waarom ik hem niet los kan laten. Ik weet ook niet wat nu te doen. Ja idd als ik accepteer dat hwt een dubbelleven is en dat ik gewoon geniet als ie hier is.... Als ie hier is kan ik dat maar als hij daar is zoals nu denk ik: ik wil iets serieus en echt en eerlijkAls j echt reservespeler wil blijven, hou de situatie zoals hij is. Wil je dat niet dan zal je hem buiten moeten zetten, denk niet dat er meer opties zijn.
Ja misschien wil ik het eigenlijk niet weten. Laat dat misschien maar zitten, je steekt gewoon je kop in het zand Is wss ook de reden dat ik m niet direct confronteer. Het stomme is dat ik vast blijf houden aan dat hij me ooit zei dat hij nu wél iets goeds wilde hebben en ervoor vechten en iets echte wilde. Nu maanden later lijken al die grote stappen langzaamaan te vervagen. Het lijkt idd een dubbelleven. Verander dat "lijkt" maar in "is" Zeker nu hij in de zomer regelmatig teruggaat. In de eerste twee maanden ging hij maar een weekendje per maand terug en dat was makkelijk te dealen. Als hij hier is zijn we dag en nacht samen dat maakt het ook lastig het niet te geloven dat hij wellicht niet echt iets voelt of er niks mee wil. Het lijkt alsof hij geen afscheid kan nemen van zijn vriendin daar, zij heeft gezegd te blijven wachten. En mss dat ie zodra ik hem niet meer beval (ik ben wel wat pittiger namelijk) hij me aan de kant zet.... Zucht ik weet ook niet waarom ik hem niet los kan laten. Ik weet ook niet wat nu te doen. Ja idd als ik accepteer dat hwt een dubbelleven is en dat ik gewoon geniet als ie hier is.... Als ie hier is kan ik dat maar als hij daar is zoals nu denk ik: ik wil iets serieus en echt en eerlijkAls j echt reservespeler wil blijven, hou de situatie zoals hij is. Wil je dat niet dan zal je hem buiten moeten zetten, denk niet dat er meer opties zijn.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 1 augustus 2015 om 18:52
quote:Defietsboer schreef op 01 augustus 2015 @ 17:42:
Je komt nogal desperate over. Alsof je leven in elkaar stort als je geen man hebt en daarom met deze Franse player genoegen neemt.Dat is het ook wel. Erg genoeg heb ik last van moeilijk alleen kunnen zijn en vooral verlatingsangst. T rare is dat telkens als ik de handdoek in de ring wil Gooien hij wel z'n best doet me te houden. Hij zegt en zei vooral in het begin echt serieuze dingen en hij had al snel mijn sleutel thuis. Die heb ik ondertussen al teruggevraagd. Ben ik dan zo naïef om mannen op hun woord te geloven?
Je komt nogal desperate over. Alsof je leven in elkaar stort als je geen man hebt en daarom met deze Franse player genoegen neemt.Dat is het ook wel. Erg genoeg heb ik last van moeilijk alleen kunnen zijn en vooral verlatingsangst. T rare is dat telkens als ik de handdoek in de ring wil Gooien hij wel z'n best doet me te houden. Hij zegt en zei vooral in het begin echt serieuze dingen en hij had al snel mijn sleutel thuis. Die heb ik ondertussen al teruggevraagd. Ben ik dan zo naïef om mannen op hun woord te geloven?
zaterdag 1 augustus 2015 om 19:41
Het kan zijn dat hij wel oprecht is. Maar ik kan me voorstellen dat je achterdochtig wordt. Bovendien vin ik het ook verdacht dat hij eigenlijk gewoon bij je ingetrokken is. Het klinkt als een gratis adres voor hem in NL (bij jou). Hij zou je ook best heel leuk vinden, maar het kan zijn dat je niet de enige bent. Ik vind hem wel vaag doen. Dat zou voor mij niet fijn voelen na langere tijd.
Only dead fish go with the flow
zaterdag 1 augustus 2015 om 19:50
quote:Dreamglasses schreef op 01 augustus 2015 @ 19:41:
Het kan zijn dat hij wel oprecht is. Maar ik kan me voorstellen dat je achterdochtig wordt. Bovendien vin ik het ook verdacht dat hij eigenlijk gewoon bij je ingetrokken is. Het klinkt als een gratis adres voor hem in NL (bij jou). Hij zou je ook best heel leuk vinden, maar het kan zijn dat je niet de enige bent. Ik vind hem wel vaag doen. Dat zou voor mij niet fijn voelen na langere tijd.
Hij had mijn sleutel vooral voor t gemak ook, woonde nog niet echt bij me in. Het kan ook zijn dat ie mij wel echt leuk vindt, maar zijn "ex" niet kan loslaten definitief. Ik kan ook niks bewijzen dat maakt het lastig.
Deze week zei hij iets als: jij vertrouwt me echt niet he? Alsof ik je alleen hier ff wil *** and thats it.
Uh ja dat gevoel krijg ik steeds meer... Maar door zoiets ga ik weer
Twijfelen. Maarja, naïef?
Het kan zijn dat hij wel oprecht is. Maar ik kan me voorstellen dat je achterdochtig wordt. Bovendien vin ik het ook verdacht dat hij eigenlijk gewoon bij je ingetrokken is. Het klinkt als een gratis adres voor hem in NL (bij jou). Hij zou je ook best heel leuk vinden, maar het kan zijn dat je niet de enige bent. Ik vind hem wel vaag doen. Dat zou voor mij niet fijn voelen na langere tijd.
Hij had mijn sleutel vooral voor t gemak ook, woonde nog niet echt bij me in. Het kan ook zijn dat ie mij wel echt leuk vindt, maar zijn "ex" niet kan loslaten definitief. Ik kan ook niks bewijzen dat maakt het lastig.
Deze week zei hij iets als: jij vertrouwt me echt niet he? Alsof ik je alleen hier ff wil *** and thats it.
Uh ja dat gevoel krijg ik steeds meer... Maar door zoiets ga ik weer
Twijfelen. Maarja, naïef?
zaterdag 1 augustus 2015 om 19:52
Je bent veel te hard van stapel gelopen, pas 4 maanden heb je iets met hem nu toch?
En verder, als je het niet vertrouwd, luister naar jezelf! je onderbuikgevoel heeft het vaak wel goed.
Ik ga niet zeggen dat hij een dubbelleven heeft en dat hij liegt over zijn vrouw/ex, maar je zou daar best wel eens gelijk in kunnen hebben...
En verder, als je het niet vertrouwd, luister naar jezelf! je onderbuikgevoel heeft het vaak wel goed.
Ik ga niet zeggen dat hij een dubbelleven heeft en dat hij liegt over zijn vrouw/ex, maar je zou daar best wel eens gelijk in kunnen hebben...
zaterdag 1 augustus 2015 om 19:54
quote:Mayoketchup schreef op 01 augustus 2015 @ 19:50:
[...]
Hij had mijn sleutel vooral voor t gemak ook, woonde nog niet echt bij me in. Het kan ook zijn dat ie mij wel echt leuk vindt, maar zijn "ex" niet kan loslaten definitief. Ik kan ook niks bewijzen dat maakt het lastig.
Deze week zei hij iets als: jij vertrouwt me echt niet he? Alsof ik je alleen hier ff wil *** and thats it.
Uh ja dat gevoel krijg ik steeds meer... Maar door zoiets ga ik weer
Twijfelen. Maarja, naïef?Door zijn woorden ga je twijfelen? woorden zeggen niks!Kijk naar zijn daden, kijk naar de feiten. Geen woorden maar daden.
[...]
Hij had mijn sleutel vooral voor t gemak ook, woonde nog niet echt bij me in. Het kan ook zijn dat ie mij wel echt leuk vindt, maar zijn "ex" niet kan loslaten definitief. Ik kan ook niks bewijzen dat maakt het lastig.
Deze week zei hij iets als: jij vertrouwt me echt niet he? Alsof ik je alleen hier ff wil *** and thats it.
Uh ja dat gevoel krijg ik steeds meer... Maar door zoiets ga ik weer
Twijfelen. Maarja, naïef?Door zijn woorden ga je twijfelen? woorden zeggen niks!Kijk naar zijn daden, kijk naar de feiten. Geen woorden maar daden.
zaterdag 1 augustus 2015 om 20:26
quote:Mayoketchup schreef op 01 augustus 2015 @ 18:52:
[...]
Dat is het ook wel. Erg genoeg heb ik last van moeilijk alleen kunnen zijn en vooral verlatingsangst. T rare is dat telkens als ik de handdoek in de ring wil Gooien hij wel z'n best doet me te houden. Hij zegt en zei vooral in het begin echt serieuze dingen en hij had al snel mijn sleutel thuis. Die heb ik ondertussen al teruggevraagd. Ben ik dan zo naïef om mannen op hun woord te geloven?
Als jij happy bent met een man die grote liefdespraatjes verkondigt als jij dreigt te vertrekken en verder zijn gezellige dubbelleven leidt; ga zo door.
Ik zou er voor passen persoonlijk. Ik vind dat ik meer waard ben.
[...]
Dat is het ook wel. Erg genoeg heb ik last van moeilijk alleen kunnen zijn en vooral verlatingsangst. T rare is dat telkens als ik de handdoek in de ring wil Gooien hij wel z'n best doet me te houden. Hij zegt en zei vooral in het begin echt serieuze dingen en hij had al snel mijn sleutel thuis. Die heb ik ondertussen al teruggevraagd. Ben ik dan zo naïef om mannen op hun woord te geloven?
Als jij happy bent met een man die grote liefdespraatjes verkondigt als jij dreigt te vertrekken en verder zijn gezellige dubbelleven leidt; ga zo door.
Ik zou er voor passen persoonlijk. Ik vind dat ik meer waard ben.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zaterdag 1 augustus 2015 om 21:35
quote:Mayoketchup schreef op 01 augustus 2015 @ 20:20:
Nee is ook, maar alles bij mekaar maakt dat het iets zou zijn om me gerust te stellen dat het wel goed is... Maar grootste ding is dat hij sommige dingen naar mijn idee vaag houdt
Als je een mailtje krijgt van iemand die probeert jouw inloggegevens van de bank te ontfutselen zet die persoon er meestal gewoon het telefoonnummer van de bank bij. Gewoon omdat jij zou denken: Och het telefoonnummer klopt, dus dan zal de rest ook wel kloppen, en kijk je niet verder.
Op die manier kan hij jouw twijfels ook weg proberen te halen: Och schat ik snap wel dat jij dat soort gekke dingen denkt van me, zou ik in jouw plaats ook doen, maar echt ik ben... (vul maar in wat je wil)
Nee is ook, maar alles bij mekaar maakt dat het iets zou zijn om me gerust te stellen dat het wel goed is... Maar grootste ding is dat hij sommige dingen naar mijn idee vaag houdt
Als je een mailtje krijgt van iemand die probeert jouw inloggegevens van de bank te ontfutselen zet die persoon er meestal gewoon het telefoonnummer van de bank bij. Gewoon omdat jij zou denken: Och het telefoonnummer klopt, dus dan zal de rest ook wel kloppen, en kijk je niet verder.
Op die manier kan hij jouw twijfels ook weg proberen te halen: Och schat ik snap wel dat jij dat soort gekke dingen denkt van me, zou ik in jouw plaats ook doen, maar echt ik ben... (vul maar in wat je wil)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 1 augustus 2015 om 21:47
quote:nlies schreef op 01 augustus 2015 @ 21:35:
[...]
Als je een mailtje krijgt van iemand die probeert jouw inloggegevens van de bank te ontfutselen zet die persoon er meestal gewoon het telefoonnummer van de bank bij. Gewoon omdat jij zou denken: Och het telefoonnummer klopt, dus dan zal de rest ook wel kloppen, en kijk je niet verder.
Op die manier kan hij jouw twijfels ook weg proberen te halen: Och schat ik snap wel dat jij dat soort gekke dingen denkt van me, zou ik in jouw plaats ook doen, maar echt ik ben... (vul maar in wat je wil)Nee nee hij ontkent hwt juist, wordt juist eerder geïrriteerd als hij doorheeft dat ik m controleer of niet vertrouw en reageert verontwaardigd. Ik weet niet meer wat te geloven... Maar hoe zouden jullie het aanpakken? Ik snap ook wel dat het dubbel is, maar wat zou je doen? Confronteren? Weggaan?
[...]
Als je een mailtje krijgt van iemand die probeert jouw inloggegevens van de bank te ontfutselen zet die persoon er meestal gewoon het telefoonnummer van de bank bij. Gewoon omdat jij zou denken: Och het telefoonnummer klopt, dus dan zal de rest ook wel kloppen, en kijk je niet verder.
Op die manier kan hij jouw twijfels ook weg proberen te halen: Och schat ik snap wel dat jij dat soort gekke dingen denkt van me, zou ik in jouw plaats ook doen, maar echt ik ben... (vul maar in wat je wil)Nee nee hij ontkent hwt juist, wordt juist eerder geïrriteerd als hij doorheeft dat ik m controleer of niet vertrouw en reageert verontwaardigd. Ik weet niet meer wat te geloven... Maar hoe zouden jullie het aanpakken? Ik snap ook wel dat het dubbel is, maar wat zou je doen? Confronteren? Weggaan?
zaterdag 1 augustus 2015 om 22:37
