Lastige keuze

Beste allemaal,



Enkele weken geleden heb ik op dit forum reeds eerder een tweetal topics geopend (zie: Eerste relatie uitgemaakt en Kriebels na relatie) Voor diegene die deze topics niet kennen, even een korte samenvatting: Ongeveer 2,5 maanden geleden heeft mijn ex onze relatie na 4,5 jaar verbroken. Daar was (en ben) ik erg kapot van, vandaar ook het eerste topic op dit forum. Enkele weken daarna leerde ik echter een nieuwe jongen kennen, waarover ik het tweede topic heb aangemaakt. Ik vond dat toch wel wat vroeg en wist me er moeilijk houding aan te geven.



Inmiddels zijn we enige tijd verder. Met deze 'nieuwe' jongen ben ik de laatste tijd veel opgetrokken. We hebben al veel dingen gedaan en zijn ook reeds intiem geweest (knuffelen, zoenen, seks) en we hadden zelfs al plannen om binnenkort voor het eerst eens bij elkaar te gaan slapen (wonen beiden nog in ouderlijk huis) en dan bedoel ik dus samenslapen. Ik moet zeggen dat ik in die korte tijd dat ik hem ken ook wel echt 'kriebels' heb gekregen. Nog niet tot over mijn oren verliefd, maar toch zijn er duidelijk verliefde gevoelens aanwezig. Het is misschien allemaal een grote rebound, maar het voelt fijn en er is echt wel een klik. Ook was ik stukken minder bezig met rouwen om mijn ex en zag ik eindelijk weer in dat het leven ook leuk en mooi kan zijn.



Niets aan de hand dus, zou je denken? Helaas, alles veranderde namelijk een week geleden. Op een zonnige middag kreeg ik ineens uit het niets een berichtje van mijn ex. Dit nadat we zo'n 2 maanden lang helemaal geen enkel contact hebben gehad (dus geen app, geen social media, helemaal niets. Cold turkey dus). Hij wilde weten hoe het met mij ging, hij voelde zich rot en vroeg of we konden bellen. Hij had me veel te vertellen. Ik had daar eigenlijk weinig behoefte aan, en zou het ondanks alles erg moeilijk vinden om zijn stem te horen. Merkte aan mezelf op dat moment, toen ik ineens weer van hem hoorde, dat ik echt nog niet over hem heen was. Ik heb hem gevraagd mij een mail te sturen, was ergens wel benieuwd maar bellen vond ik nog een raar idee, zijn stem dan te horen. Ik weet het, mailen is niet echt heel persoonlijk, maar zo wilde ik het graag.



In zijn mails schreef hij me heel veel. Zoals ik ook in mijn eerste topic schreef, had hij meerdere redenen op het uit te maken. Ik remde hem in het doen van andere, nieuwe dingen (stappen, uitgaan, vrij zijn), hij vond dat er teveel verschillende interesses waren en hij gaf aan dat hij eigenlijk geen gevoelens meer had. Ik zijn mails schrijft hij nu echter dat hij er nu anders tegenaan kijkt. Hij is de afgelopen twee maanden vrij geweest om zijn gang te gaan en is veel uit geweest, wezen stappen, heeft dingen geprobeerd en geëxperimenteerd met andere jongens (wij waren allebei onze eerste), etc. Maar hij is er nu achter gekomen dat het eigenlijk niets is voor hem. Hij zegt letterlijk dat hij iemand is geworden die hij niet wil zijn. Hij zegt ook dat hij nu pas is gaan inzien wat wij echt hadden, dat de liefde echt was, en dat hij dat mist. Ook kijkt hij nu meer naar de interesses die we wel gezamenlijk hadden in plaats van alleen de verschillen. Hij wilt graag opnieuw beginnen met mij, een nieuwe kans, nieuwe relatie, en daar wil hij voor vechten.



Tsja, dat deed me uiteraard wel even wat, om dat te lezen. En ik zou natuurlijk liegen als ik nu zou zeggen dat ik geen enkel gevoel meer heb voor mijn ex. Want hij zit ondanks alles nog diep in mijn hart. Maar ik heb nu natuurlijk ook die andere jongen, waar ik stiekem ook gevoelens voor heb gekregen en die zijn wederzijds. En bovendien, hij heeft het zelf uitgemaakt, het was zijn keuze en ergens heb ik dus ook zoiets van "rot op, je wilde me toch niet meer"? Ik sta nu dus voor een ongelooflijke moeilijke keuze, want ik moet nu dus gaan kiezen met wie van de twee ik 'verder' wil en ik merk aan mezelf dat ik ook echt niet weet welke kant ik nu op moet gaan. Het is haast een onmogelijke keuze.



Een maand geleden zou die keuze zo gemaakt zijn, dan had ik zonder twijfel voor mijn ex gekozen. Maar nu twijfel ik echt. Ja, ik hou nog van mijn ex, maar ik ben ook gaan inzien dat dingen niet perfect waren tussen ons. De dingen die hij schrijft vind ik fijn om te lezen, maar welke garantie heb ik dat hij niet over een tijdje weer iets vindt in onze relatie wat hem dan niet aanstaat, en ik weer de bons krijg? En tsja, dan is er dus nog die andere jongen. Dat is nu nog allemaal 'nieuw' en 'spannend', maar er zijn nu al enkele dingetjes die een beetje stroef lopen bij ons en we hebben sowieso nog geen relatie met elkaar, al voelt het soms wel een klein beetje zo. Ik vind hem onwijs leuk, en zou zeker met hem 'verder' zijn gegaan als mijn ex echt exit bleef, maar zoals gezegd twijfel ik nu dus heel erg.



Ik weet dat ik deze keuze zelf moet maken en niemand de keuze voor mij kan maken. Ik schrijf mijn verhaal hier vooral om het 'van me af te schrijven', maar ik hoop ook dat er mensen zijn die zich herkennen in een situatie zoals deze. Mensen die misschien tips hebben om hier makkelijk mee om te gaan, of menen die hun ervaring willen delen van hoe zij deze keuze in hun leven hebben moeten maken en hoe dat is uitgepakt.



Alvast dank voor eventuele reacties.



Groetjes,

Tommatje