Werk & Studie
alle pijlers
Werkgever wil dat ik een dag omruil.... probleem met opvang!
woensdag 17 september 2008 om 08:26
Sinds april heb ik een andere baan. Heel erg leuk. Super naar mijn zin. Vast contract zit er aan te komen (Ik werk nu nog via het uitzendburo) Alleen nu heeft mijn collega (duo baan) aangegeven dat ze een dag wil ruilen. Ik werk nu de ma/di/do. Zij wil ook graag of de vrijdag of woensdag vrij. Ik ben daar helemaal niet blij mee omdat mijn kind straks naar school gaat. Maar goed... Dus de vrijdag maar....
Nu kan ik dus geen opvang krijgen. Alles zit vol. Geen idee hoe ik dit nu moet gaan oplossen....
Mijn collega heeft al een contract en het kwam er dus op neer dat ik me maar moet aanpassen.
Ik ben nu dus een beetje in paniek en weet niet wat ik moet doen....
groetjes Guurtje
Nu kan ik dus geen opvang krijgen. Alles zit vol. Geen idee hoe ik dit nu moet gaan oplossen....
Mijn collega heeft al een contract en het kwam er dus op neer dat ik me maar moet aanpassen.
Ik ben nu dus een beetje in paniek en weet niet wat ik moet doen....
groetjes Guurtje
zondag 21 september 2008 om 11:12
Tja, in mijn organisatie kom ik ze bijna niet tegen (gelukkig), de vrouwen die alle organisatorische problemen bij hun werkgever neerleggen. Overigens, de weinige vrouwen die ik ken die wel zo in elkaar zitten, hebben een lager betaalde functie. Maar ook die vrouwen mogen niet over een kam geschoren worden, want zo zijn ze zeker niet allemaal.
Ik heb, toen ik zwanger was van eerste, met mijn man besproken dat hij een groot deel van (bijv.) het haal/brengwerk voor zijn rekening moet nemen, juist omdat dat er in een parttime baan nog harder inhakt. Ik wil ook serieus genomen worden als het mijn werk betreft, en dat kan nu eenmaal niet als ik altijd vroeger weg moet of steeds degene ben die voor het zieke kind opdraait.
Als een kind ziek is bij ons, ligt het vaak aan de situatie van die dag wie dat oppakt. Ik doe dat vaak omdat ik 's avonds nog wel kan doorwerken. Als het we het van tevoren weten proberen we opa/oma in te schakelen.
Maar mijn man doet dus ook heel veel, ook als het gaat om bijv. overblijfparticipatie. Dat overblijven is nu juist omdat je moet werken op die dag, maar de school roostert ouders verplicht in voor overblijfassistentie. Luizenkammen, is altijd op maandag en dan werken wij; toch worden ook wij geacht onze bijdrage te leveren. Tja, lastig maar het is niet anders. Ik weet/zie dat het m.n. moeders zijn die dat doen, maar mijn man doet daar dus ook aan mee (net als ik trouwens).
Gelukkig maar, want ik zou het moeilijk vinden om mijn werkgever elke week weer een organisatorisch probleem te verkopen. Wij verdelen dus de boel en voor zover een van ons daardoor bijv. in conflict komt met werktijden proberen we dat eerst zelf op te lossen. Maar dat laatste is in sommige functies niet mogelijk, dat besef ik ook wel. Het heeft weinig zin om een telefoniste 's avonds langer door te laten werken bijv.
zondag 21 september 2008 om 11:55
Ik denk inderdaad dat dat afschuif-gedrag vaker voorkomt bij lager betaalde functies. Al is het alleen maar omdat je met zo'n instelling nooit een hogere functie zult bereiken. Voor de goedwillenden komt daar ook nog bij dat maatregelen om arbeid en zorg te kunnen combineren soms geld kosten. Als je dat geld niet hebt zul je dus creatiever moeten zijn om toch een oplossing te vinden.
En om in te gaan op de vraag van Muis: het feit dat de vader van jouw kind niet in beeld is zou in mijn ogen niet het probleem van je werkgever moeten worden. Dat betekent dan inderdaad dat je moet zorgen dat elders in je netwerk mensen zijn waar je in zo'n geval een beroep op kunt doen.
En om in te gaan op de vraag van Muis: het feit dat de vader van jouw kind niet in beeld is zou in mijn ogen niet het probleem van je werkgever moeten worden. Dat betekent dan inderdaad dat je moet zorgen dat elders in je netwerk mensen zijn waar je in zo'n geval een beroep op kunt doen.
zondag 21 september 2008 om 12:19
Nee, hoeft ook niet, maar stel je werkt al ergens 5 jaar en ineens stapt je vent op. Zoals in mijn geval. Dan moet je toch de boel gaan reorganiseren. Dat trekt hoe dan ook een wissel op beide partijen. Zowel werknemer als werkgever. Maar dan gaat het erom: zoek je allebei (dus ook werknemer) naar oplossingen? Kijk, ik kan heel flexibel zijn, maar dochterlief heeft leer- en gedragsproblemen en gezondheidsproblemen. Ik plan die op de dagen dat ik niet bij mijn werkgever werk. Heel soms komt het dan voor dat ik een verzoek tot draaien niet kan doen, omdat ik daar een afspraak voor Muisjelien heb staan die dan onverzettelijk is. Zowel bij de artsen, als de hulpverlening als jeugdzorg ed werken veel parttimers die echt hun vrije dag niet opgeven, waar ik dat dan nog wel doe (....).
Mijn baas zegt altijd: als het maar niet conflicteert met lesgeven, dan mag ik zelfs op mijn werkdag nog wegblijven of later komen, zeker als het schema van het ziekenhuis het niet anders toelaat. In dat geval, overigens, kom ik dan gewoon een andere dag en communiceer ik dat naar studenten en docenten. Komt overigens vrijwel nooit voor. Ik werk nu inmiddels 6 jaar voor deze baas en heb 1 keer mijn lessen een dag moeten laten omroosteren omdat de arts slechts op een vaste dag per week opereert. Het was de keuze voor 'volgende week' opereren of een jaar wachten. Gelet op de redelijke ernst, was de keuze toch echt volgende week. Mede omdat ik dat goed communiceerde naar collega's en studenten maakte niemand een probleem daarvan. En als mijn dochter morgen uit een klimrek dondert, dan zal niemand vreemd opkijken dat ik onmiddellijk vertrek. Moet ik zeggen, ze is daarnaast weinig ziek. Haar medische geschiedenis is looporen (waar ze gewoon mee naar school kan - ik mág haar daarvoor niet eens thuis houden!) en achterblijven in lengtegroei. Ik heb geleerd om zoveel mogelijk alles buiten mijn vaste dagen om te plannen.
Het is een beetje allebei meewerken, denk ik. Als jij een fijne baas hebt, dan regel je zoveel mogelijk dingen buiten werktijd. Als je als baas een fijne medewerker hebt, dan begrijp je ook dat een moeder weggeroepen wordt als een kind met een gebroken arm op de eerste hulp zit. Als je allebei blij bent met elkaar, dan wil je er ook wat van maken. In het geval van TO denk ik, ze willen haar een contract aanbieden, ze zijn dus tevreden. Nu vragen ze om een wissel. Het 'offer' dat gebracht moet worden is een aantal maanden. Die moetenoverbrugd worden. De vraag is, kan bedrijf daarop wachten, en de andere collega ook? Of, wat zijn de mogelijkheden van TO? Wat ik zo jammer vind, is dat TO misschien nu opstapt. Zij zonder werk, en het bedrijf kan weer een lange procedure beginnen van zoeken en inwerken. Uit ervaring - ik heb als man.asst. gewerkt - weet ik dat dat een eeuwigheid kan duren.
zondag 21 september 2008 om 12:29
Vooropgesteld: ik ken veel stellen die hun zaakjes prima op orde hebben. Heel veel werkende collega's met kinderen waar de nooit gedonder mee hebt. En dat vind ik best heel wat, aangezien de beschikbaarheid van kinderopvang in Nederland nogal te wensen overlaat.
Toch heb je er soms zo'n enkeling tussen zitten. En zeker niet alleen op lagere opleidingsniveaus, integendeel.
Ik had een collega die haast meer thuis zat dan op het werk. In drie jaar tijd 2 keer zwanger, waarvan beide keren vanaf dag 1 te misselijk om te werken (sneu natuurlijk), zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof. En daarnaast ook steeds thuis omdat er iets met één van de kinders was. Griep, waterpokken, etc etc.
Op een dag belde ze. De oudste was ziek, oorontsteking, dus ze kon een presentatie voor een belangrijke vergadering later die week niet doen. Of ik dat wilde oplossen. Dus ik zeg dat het een belangrijke presentatie is en vraag waarom haar man dan niet een keer thuis blijft (man is kantoorpik in dropjesfabriek). En toen kwam het....en ze zei het op zo'n toon alsof het helemaal vanzelfsprekend was: "Nee, mijn man kan dat niet met zijn werk."
Nou maken de meeste collega's het niet zo bont. Maar als er eens een dagje thuis gewerkt wordt omdat er een kind ziek is, zijn het eigenlijk vrijwel altijd vrouwen die dat doen.
En zo gaat het best vaak. Kinderen en de opvang ervan worden onbewust nog steeds gezien als een verantwoording voor de vrouw.
Ik zit met smart te wachten op de eerste man die me zo'n streek flikt als eerdergenoemde collega.
zondag 21 september 2008 om 13:10
Maar wel op voorhand dat heeft aangegeven. Waarom is er toen niet meteen op ingesprongen met een opmerking dat het zo niet werkt in hun bedrijf? Nu is ze eigenlijk onder verkeerde voorwendselen daar 'aangenomen' onder het mom van dat haar 'werkeisen' akkoord waren. Nu blijkt dat het niet akkoord is. Ik vind dat niet netjes. Anders was Guurtje er misschien niet gaan werken en had voor een andere baan gekozen waar het wel mogelijk was en ook mogelijk blééf.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 21 september 2008 om 14:44
Dat eerste dat zal in veel gevallen zo zijn, maar niet per definitie zo. 2 collega's kunnen ook samen een baan hebben en elkaar aanvullen. Ik deel bijvoorbeeld een baan, mijn collega heeft een totaal andere achtergrond en werkt al jaren bij het bedrijf. Ik heb een vakinhoudelijke achtergrond en had geen ervaring in de branche. We delen samen een heleboel taken, maar hebben daarnaast ook ieder onze eigen taken, juist die taken waar we ieder goed in zijn.
zondag 21 september 2008 om 15:08
Lindy, de stelling dat parttimers een plezier wordt gedaan door ze aan te nemen vind ik wel wat kort door de bocht. Ik denk dat veel werkgevers nog in de jaren 80 leven waarin je op een advertentie 800 man reacties kreeg. Op dit moment is de vergrijzing al behoorlijk aan het toeslaan en mag je straks blij zijn dat je nog personeel hebt! Wat overigens GEEN vrijbrief is om je dan als werknemer maar primadonna te gedragen. Veel banen DRIJVEN op parttimers, onderwijs, zorg. Ik noem even een paar dwarsstraten. Ik ben over ruim 20 jaar bijna 65 en mag hopen dat er tegen die tijd parttimers zijn om mijn steunkousen op te hijsen als ik dat niet meer zelf kan. (hypothese)
Parttime werken moet eens van de smet af dat het een 'grote gunst is' dat het 'mag'. Parttimers houden net zo goed als fulltimers de economie draaiende. Wil je dat niet in het bedrijf, begin er dan niet aan. Maar wentel het niet 100% (let wel, volledig!) af op je personeel als het niet werkt. Zoals Shahla zegt, ze hadden het zelf beter moeten communiceren. Zo van: parttime kan, maar dan wel met de aantekening dat je op andere dagen moet kunnen werken of dat we het om kunnen gooien. Dan had TO beslist gezegd: sorry, ik zoek wel verder.....
Parttime werken moet eens van de smet af dat het een 'grote gunst is' dat het 'mag'. Parttimers houden net zo goed als fulltimers de economie draaiende. Wil je dat niet in het bedrijf, begin er dan niet aan. Maar wentel het niet 100% (let wel, volledig!) af op je personeel als het niet werkt. Zoals Shahla zegt, ze hadden het zelf beter moeten communiceren. Zo van: parttime kan, maar dan wel met de aantekening dat je op andere dagen moet kunnen werken of dat we het om kunnen gooien. Dan had TO beslist gezegd: sorry, ik zoek wel verder.....
zondag 21 september 2008 om 16:08
@ Lindy, het feit dat ze als uitzendkracht er werkt maakt dat ze minder 'kan' eisen, maar ik mag toch werkelijk wel hopen en aannemen dat bij de aanname van TO er goed besproken is over de werkdagen. Bovendien, hoewel ik met je meega dat uitzkr vaak de gaten opvullen, er tegenwoordig vooral sprake is van gewoon een vaste baan. Alleen, het bedrijf besteedt de selectieprocedure uit. Dat doet het uitzb voor ze. Met andere woorden, als dit een 'echte' baan is, en niet een beetje een opvulkies-geheel, dan mag ik verwachten dat ze daar meer serieus mee om waren gegaan.
En of je nu al langer in dienst bent of niet, ook dan moet je nog altijd je verandering van dagen IN OVERLEG doen. Dat had die collega ook moeten doen. Als zij haar collega, in dit geval TO, serieus neemt, had ze dat met haar besproken, en niet stiekum achter TO's rug het via haar baas gespeeld.
Ik zou eerlijk gezegd volkomen uitgekeken op zo'n collega zijn.
Toen ik van baan veranderde na mijn bevalling werkte ik woe-don-vrij. Ik mocht bij het bedrijf het zelf invullen, mits ik maar aaneengesloten drie dagen werkte. Omdat ik ook een opleiding deed, op maandagavond, die ook in het belang van het bedrijf was, deden we het zo.
Na 2 jaar moest ik daar wegens een reorganisatie weg. Ik ging solliciteren en heb heel duidelijk gezegd: alleen deze dagen. Ik zette het ook in brieven. Incidenteel geen probleem, maar niet 'afwisselend'. Ik was (en ben) geen duiventil. (Natuurlijk zette ik dat er niet in!).
Op gesprekken gaf ik dat nadrukkelijk aan. Dat ik echt wel eens kon draaien, maar dit toch mijn vaste dagen waren. Soms lieten bedrijven je komen in de hoop je om te praten. Ik gaf dan aan: ik wil het proberen, maar daar staat wel wat tegenover. Alleen een proeftijd van 2 maanden, daarna gelijk vaste aanstelling. In die periode ga ik proberen mijn crechedagen om te zetten. Soms gaven ze aan dat ze dat niet konden of wilden. Prima. Toen werkte ik nog als secretaresse. Banen zat voor drie dagen, ik kon kiezen.
En of je nu al langer in dienst bent of niet, ook dan moet je nog altijd je verandering van dagen IN OVERLEG doen. Dat had die collega ook moeten doen. Als zij haar collega, in dit geval TO, serieus neemt, had ze dat met haar besproken, en niet stiekum achter TO's rug het via haar baas gespeeld.
Ik zou eerlijk gezegd volkomen uitgekeken op zo'n collega zijn.
Toen ik van baan veranderde na mijn bevalling werkte ik woe-don-vrij. Ik mocht bij het bedrijf het zelf invullen, mits ik maar aaneengesloten drie dagen werkte. Omdat ik ook een opleiding deed, op maandagavond, die ook in het belang van het bedrijf was, deden we het zo.
Na 2 jaar moest ik daar wegens een reorganisatie weg. Ik ging solliciteren en heb heel duidelijk gezegd: alleen deze dagen. Ik zette het ook in brieven. Incidenteel geen probleem, maar niet 'afwisselend'. Ik was (en ben) geen duiventil. (Natuurlijk zette ik dat er niet in!).
Op gesprekken gaf ik dat nadrukkelijk aan. Dat ik echt wel eens kon draaien, maar dit toch mijn vaste dagen waren. Soms lieten bedrijven je komen in de hoop je om te praten. Ik gaf dan aan: ik wil het proberen, maar daar staat wel wat tegenover. Alleen een proeftijd van 2 maanden, daarna gelijk vaste aanstelling. In die periode ga ik proberen mijn crechedagen om te zetten. Soms gaven ze aan dat ze dat niet konden of wilden. Prima. Toen werkte ik nog als secretaresse. Banen zat voor drie dagen, ik kon kiezen.
zondag 21 september 2008 om 16:13
Dat ligt inderdaad niet aan werkgever, maar aan de collega. Maar dat neemt de afspraken bij aanvang uitzendperiode (die met het oog op vast werd aangegaan) toch niet weg ofzo? En dat ligt wel aan de werkgever. Werkgever heeft die afspraken gemaakt en dan zou op zijn minst een dikke vette sorry het verzoek om alsnog te schuiven met werkdagen mogen begeleiden. Het plompverloren stikken of slikken is denk ik vooral wat TO tegen de borst stuit, en dat kan ik me indenken.
zondag 21 september 2008 om 16:17
Ik vind die chef anders ook een slappe lul. Sorry, die collega van TO komt naar hem toe met van: ik wil dagen ruilen. En hij gaat naar TO en papegaait de boodschap door. Als chef zou ik tegen die collega hebben gezegd: heb je dat al met TO besproken? En zo nee, mooi, ik zie jullie beiden om 3 uur, gaan we dit bespreken. Collega te laf, chef heeft er geen zin in en schuift het op TO. En ja, omdat in beginsel er vaste afspraken gemaakt zijn, vind ik het in dit geval het probleem van de werkgever en de collega. En de goedheid van TO dat ze zoekt naar oplossingen, een actie die ik vooralsnog bij chef en collega van TO nog niet heb kunnen ontdekken....
zondag 21 september 2008 om 16:40
Lindy, dat ben ik met je eens. Kennelijk willen chef en collega niet rekening houden met TO. Ondanks de indruk die ik heb, namelijk dat TO in elk geval een contract kon verwachten. Nu echter dat er praktisch aan zit te komen, komt deze stunt voorbij. Zoals ik al zei, er zijn diverse opties. (1) alles bij het oude, TO een contract. (2) verandering en TO stapt op en dus moet het bedrijf en de collega wederom meerdere maanden steken in werven van personeel en inwerken (3) ze proberen die maanden die er nog ter overbrugging staan, door te komen.
De vraag is, wat gaan ze doen?
Over dat recht: durf ik geen uitspraak over te doen. Met TO zijn deze dagen overeengekomen, door het UZB en daarmee heeft werkgever zich ook akkoord verklaard. Voer voor juristen, om te zien in hoeverre de afspraken tot op zekere hoogte bindend zijn.
Brengt mij bij de vraag, TO zou naar het uitzendburo gaan, wat is daar de uitkomst van?
De vraag is, wat gaan ze doen?
Over dat recht: durf ik geen uitspraak over te doen. Met TO zijn deze dagen overeengekomen, door het UZB en daarmee heeft werkgever zich ook akkoord verklaard. Voer voor juristen, om te zien in hoeverre de afspraken tot op zekere hoogte bindend zijn.
Brengt mij bij de vraag, TO zou naar het uitzendburo gaan, wat is daar de uitkomst van?
zondag 21 september 2008 om 18:05
Een slappe lul? Ook ik zou geneigd zijn een werknemer met een vast dienstverband eerder tegemoet te komen dan een uitzendkracht. Bovendien krijg ik de indruk dat er geen harde afspraken zijn gemaakt over de dagen waarop TO ingezet zou worden. Een intentie ("Je zult als uitzendkracht ingezet gaan worden op dag X, Y en Z") is nog altijd iets anders dan een afspraak ("We spreken af dat je als je eenmaal een dienstverband bij ons hebt nooit op dag A en B zult hoeven werken"). De arbeidsmarkt is en blijft een markt van vraag en aanbod. Klaarblijkelijk hecht deze werkgever meer waarde aan binding met de vaste medewerker dan aan behoud van de uitzendkracht. Het is aan TO om daar haar conclusies uit te trekken. Kinderopvang of een probleem met het verkrijgen van kinderopvang zou ik nooit tot het morele, organisatorische of juridische probleem van de werkgever rekenen. Een werknemer die dat wel doet zal merken dat hij uiteindelijk aan het kortste eind trekt.
Waar is TO eigenlijk?
zondag 21 september 2008 om 18:29
@ wuiles, het gaat me niet hier om wie de oudste rechten heeft. Het gaat mij om de manier waarop. Ik begrijp nog steeds dat TO een kracht is die ze graag in dienst willen nemen. Dan los je dit wat eleganter op. Dat vind ik het probleem hier: de collega is te laf en de chef durft geen beslissing te nemen. Als hij dat wel had gedurfd, had hij of TO gezegd dat ze kon kiezen of delen, of hij had beide dames om de tafel geroepen, of hij had collega eerst naar TO gezonden. Iedereen, de collega, de chef, draaide hier om de hete brij heen.
Als zij er voor kiezen de vaste kracht haar zin te geven, is dat automatisch dat TO vertrekt. Prima, maar wees duidelijk. Nu heet iedereen 'Haas' van achteren.
Maar ben jij dan echt zo keihard, wuiles? Hypothese. Ik geloof dat je tot drie keer toe een jaarcontract kan krijgen. Correct me if I'm wrong. Ik werk al 2 jaar op drie dagen in de week. Jij vraagt of ik mijn vrije maandag kan omzetten naar woensdag. Ik kom bij je terug met: dat gaat nu niet lukken, maar over 3 maanden wel, omdat kind dan naar andere school gaat. Trap je me er dan uit? Wacht je dan drie maanden? Wat doe je?
En inderdaad, ik zou graag weten waar TO is en of ze al bij het uitzendburo is langsgeweest.
Als zij er voor kiezen de vaste kracht haar zin te geven, is dat automatisch dat TO vertrekt. Prima, maar wees duidelijk. Nu heet iedereen 'Haas' van achteren.
Maar ben jij dan echt zo keihard, wuiles? Hypothese. Ik geloof dat je tot drie keer toe een jaarcontract kan krijgen. Correct me if I'm wrong. Ik werk al 2 jaar op drie dagen in de week. Jij vraagt of ik mijn vrije maandag kan omzetten naar woensdag. Ik kom bij je terug met: dat gaat nu niet lukken, maar over 3 maanden wel, omdat kind dan naar andere school gaat. Trap je me er dan uit? Wacht je dan drie maanden? Wat doe je?
En inderdaad, ik zou graag weten waar TO is en of ze al bij het uitzendburo is langsgeweest.
zondag 21 september 2008 om 18:52
Ik lees trouwens dat TO het indertijd met de collega bij de sollictatie heeft aangegeven en dat er toen geen probleem was. Verder begrijp ik dat het UZB het gecommuniceerd heeft met het bedrijf en dat de voorwaarden waarop ze als UZK begon, in principe 1 op 1 worden overgenomen door het bedrijf als ze een contract aangeboden krijgt.
Dan is natuurlijk de vraag: wat staat er in dat contract?
Ik heb altijd heel duideljik gesteld: dit zijn mijn dagen. Ik kan niet zomaar wisselen. Als ik wissel, wat betekent dat voor mij als werknemer in dit bedrijf. Ik zou echt nooit gaan wisselen op een jaarcontract. Daarom hield ik vast aan mijn dagen, die heb ik en je weet niet wat je krijgt. Nu speelt dat probleem overigens niet meer bij mij dus ik ben wellicht wat roestig in mijn kennis hierover wat wel en niet kan. Maar stel ik sta voor de kwestie en heb mijn kind op dagen X, Y en Z bij een KDV, dan zeg ik dat er nadrukkelijk bij. Bij het UZB en het bedrijf. Met de mededeling dat ik incidenteel flexibel kan zijn. Met de mededeling dat ik alleen bereid ben om te wisselen als daar ook vastigheid tegenover staat. Maar feitelijk vind ik nog steeds: het bedrijf wist vantevoren waar ze met TO aan begonnen. Aanvulling: ik vind het ook een beetje TO voor het blok zetten, die collega weet vast wel dondersgoed dat het contract voor TO er aan komt. Komt zo'n wens tot wisselen dan ineens zomaar uit de lucht vallen? Dacht collega er 3 weken nu echt anders over dan 2,5 weken geleden toen de chef de wens doorbriefde?
Dan is natuurlijk de vraag: wat staat er in dat contract?
Ik heb altijd heel duideljik gesteld: dit zijn mijn dagen. Ik kan niet zomaar wisselen. Als ik wissel, wat betekent dat voor mij als werknemer in dit bedrijf. Ik zou echt nooit gaan wisselen op een jaarcontract. Daarom hield ik vast aan mijn dagen, die heb ik en je weet niet wat je krijgt. Nu speelt dat probleem overigens niet meer bij mij dus ik ben wellicht wat roestig in mijn kennis hierover wat wel en niet kan. Maar stel ik sta voor de kwestie en heb mijn kind op dagen X, Y en Z bij een KDV, dan zeg ik dat er nadrukkelijk bij. Bij het UZB en het bedrijf. Met de mededeling dat ik incidenteel flexibel kan zijn. Met de mededeling dat ik alleen bereid ben om te wisselen als daar ook vastigheid tegenover staat. Maar feitelijk vind ik nog steeds: het bedrijf wist vantevoren waar ze met TO aan begonnen. Aanvulling: ik vind het ook een beetje TO voor het blok zetten, die collega weet vast wel dondersgoed dat het contract voor TO er aan komt. Komt zo'n wens tot wisselen dan ineens zomaar uit de lucht vallen? Dacht collega er 3 weken nu echt anders over dan 2,5 weken geleden toen de chef de wens doorbriefde?
zondag 21 september 2008 om 19:16
Dus werkgever én naaste collega zaten bij het sollicitatiegesprek en gingen akkoord toen Guurtje aangaf dat ze alleen kon werken op die drie dagen. Waarom ga je daar als werkgever dan mee akkoord als je in principe de functie en dan dus de dagen bepaalt?
Blijkbaar maakte het hem inderdaad niks uit maar toen de andere al vaste collega op haar akkoord terug kwam, koos de werkgever voor de vaste collega.
Dan hou je twee opties over: je zoekt ander werk of je blijft en probeert te onderhandelen, want volgens mij valt dit weer onder proberen te onderhandelen over de inhoud van het contract. Als de uitkomst duidelijk is, heb je weer twee opties: vertrekken of er mee akkoord gaan.
Deze werkgever hecht meer waarde aan die vaste collega dan aan afspraken met nieuwe werknemers. Daar kun je een conclusie uittrekken.
Blijkbaar maakte het hem inderdaad niks uit maar toen de andere al vaste collega op haar akkoord terug kwam, koos de werkgever voor de vaste collega.
Dan hou je twee opties over: je zoekt ander werk of je blijft en probeert te onderhandelen, want volgens mij valt dit weer onder proberen te onderhandelen over de inhoud van het contract. Als de uitkomst duidelijk is, heb je weer twee opties: vertrekken of er mee akkoord gaan.
Deze werkgever hecht meer waarde aan die vaste collega dan aan afspraken met nieuwe werknemers. Daar kun je een conclusie uittrekken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 21 september 2008 om 19:22
Ik weet niet wat je bedoelt met keihard. Het zal van de organisatorische omstandigheden afhangen of ik bereid ben te wachten totdat jij wel in staat bent te werken op de dagen die we van je vragen. Soms zal het mogelijk en wenselijk zijn te wachten en soms niet. Ik heb al eerder in andere discussies aangegeven dat ik meer rekening houd met werknemers die een hoop te bieden hebben en zichzelf flexibel opstellen. Het feit of iemand de 'oudste rechten' zou hebben vind ik minder interessant.
zondag 21 september 2008 om 19:45
Klopt Shahla en de conclusie die je kan trekken is, is dat gemaakte afspraken kennelijk niet gelden of in ieder geval ter discussie staan nu er een contract aan komt. En dat de chef zoiets heeft van: los het maar op. De collega te laf is om het zelf te bespreken. Ik zou mijn conclusie al lang getrokken hebben, maar goed, ik snap TO ook wel. Het vervelende is dat we ook niet weten of TO het wel kenbaar heeft gemaakt naar de chef en/of de collega van: jongens dit gaat niet zomaar, want ik moet een hoop omgooien. En ook niet van haar contact met het uitzendbureau.
zondag 21 september 2008 om 20:14
Ik ben naar het uitzendbuo geweest en zij hebben voorgesteld om een gesprek aan te gaan met mijn leiding gevende. Ik heb besloten dat ik dat zelf ga doen.
Ik ga eerst met collega overleggen en dan met mijn werkgever. Kom ik er niet uit dan laat ik het erbij.
Ik heb duidelijke afspraken gemaakt dat dit de dagen zijn die ik wilde werken en nogmaals geen probleem voor werkgever en collega.
Inmiddels weet ik dat er ove 11 maanden plaats is op de naschoolse opang op vrijdag.
Voor de mensen die geen kinderen hebben, je kunt dus niet zomaar van elke KDV gebruik maken. Deze moet wel aangesloten zijn op jouw school. Voor mij dus een beperkte keuze van 5.
En wat er ook bij komt kijken... Voor de donderdag had ik een oppas geregeld aan huis. Prima voor mijn kids en niet duur. Nu moet ik dus voor een hele middag af gaan nemen. Wat mij ook weer op kosten drijft. Dit is dus ook iets wat ik mee ga nemen in mijn gesprek.
Ik ben er nu wat rustiger onder nu ik het wat langer weet. Heb nu even kunnen nadenken en informeren wat de mogelijkheden zijn.
Ik vind het ook erg jammer dat er toch een aantal mensen zijn die altijd maar afgeven op de 'moeders' die werken. Ik mag dan niet flexibel zijn in mijn dagen maar ben dat wel in mijn uren. Overwerken is geen probleem voor mij...
Mijn man kan helaas geen dagen of tijd opnemen. Wegens faillissement van zijn vorige werkgever is hij bij een nieuwe werkgever gestart waar hij zich nog helemaal moet bewijzen en groeien. Het is daar 'not done'om minder te werken. Helaas. Dat was niet mogelijk.
Mijn man haalt en brengt wel de kinderen. Dus in zoverre doen we het wel degelijk samen.
Ik ga eerst met collega overleggen en dan met mijn werkgever. Kom ik er niet uit dan laat ik het erbij.
Ik heb duidelijke afspraken gemaakt dat dit de dagen zijn die ik wilde werken en nogmaals geen probleem voor werkgever en collega.
Inmiddels weet ik dat er ove 11 maanden plaats is op de naschoolse opang op vrijdag.
Voor de mensen die geen kinderen hebben, je kunt dus niet zomaar van elke KDV gebruik maken. Deze moet wel aangesloten zijn op jouw school. Voor mij dus een beperkte keuze van 5.
En wat er ook bij komt kijken... Voor de donderdag had ik een oppas geregeld aan huis. Prima voor mijn kids en niet duur. Nu moet ik dus voor een hele middag af gaan nemen. Wat mij ook weer op kosten drijft. Dit is dus ook iets wat ik mee ga nemen in mijn gesprek.
Ik ben er nu wat rustiger onder nu ik het wat langer weet. Heb nu even kunnen nadenken en informeren wat de mogelijkheden zijn.
Ik vind het ook erg jammer dat er toch een aantal mensen zijn die altijd maar afgeven op de 'moeders' die werken. Ik mag dan niet flexibel zijn in mijn dagen maar ben dat wel in mijn uren. Overwerken is geen probleem voor mij...
Mijn man kan helaas geen dagen of tijd opnemen. Wegens faillissement van zijn vorige werkgever is hij bij een nieuwe werkgever gestart waar hij zich nog helemaal moet bewijzen en groeien. Het is daar 'not done'om minder te werken. Helaas. Dat was niet mogelijk.
Mijn man haalt en brengt wel de kinderen. Dus in zoverre doen we het wel degelijk samen.
