Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 00:03
dinsdag 23 september 2008 om 00:05
dinsdag 23 september 2008 om 00:10
Klopt, maar de discussie gaat er dan ook over dat er vaak wordt gezegd dat thuisblijfmoeder zijn de zwaarste baan ter wereld is. Ik verbaas mij daarover omdat het mij dan logischerwijs zwaarder lijkt om die zwaarste baan ter wereld naast je betaalde werk uit te voeren. Dan doe je naast je werk namelijk waar anderen de hele dag voor thuisblijven en meer tijd voor hebben. Mijn overpeinzing....
Wat vind jij er van?
dinsdag 23 september 2008 om 00:19
Oh ik wel hoor, meestal als verklaring waarom ze niet werken. Zonder dat er gevraagd wordt waarom ze niet werken zelfs trouwens.... Bedenk ik me nu... Waarom doen ze dat?!
Maakt mij niet uit wat men doet, maar waarom zeggen dat ze de zwaarste baan ter wereld hebben? De eerste 16 maanden ben ik ook thuis gebleven en ik vond het totaal niet zwaar. Dat verbaast me dus.
Maakt mij niet uit wat men doet, maar waarom zeggen dat ze de zwaarste baan ter wereld hebben? De eerste 16 maanden ben ik ook thuis gebleven en ik vond het totaal niet zwaar. Dat verbaast me dus.
dinsdag 23 september 2008 om 00:24
( heb je je felicitatietopic al gezien )
Wat ik vind?
Ben een tijdje noodgedwongen thuisblijfmoeder geweest en vond het loeizwaar.
Kinderen naar school, beetje poetsen en boodschappen doen. Kinderen halen, broodje eten, kinderen weer naar school.
Tja en dan...beetje lezen, tv kijken, beetje poetsen maar weer. Yes! Weer de kinderen halen. Broodje eten . Spelletje doen, boekje lezen. Beetje beppen met de buuf. Mooi! vijf uur, dus mag ik koken. Eten, afwassen, kids in bad. Boekje lezen.Kids naar bed. Hee! Taupe-tijd.
Zoiets, met wat afwisseling natuurlijk maar de dag zag er meestal zo uit. Werd helemaal gestoord van verveling én doodmoe. Echt waar, van te weinig uitdaging wordt je moe. Dat vond ik er zwaar aan.
De combi werken en het thuisgedeelte vind ik raar maar waar een stuk minder vermoeiend. Ik zit veel beter in mijn vel. Kan lekker mijn kop gebruiken en mijn creativiteit kwijt en ben thuis ook een stuk beter te pruimen. Ik ben veel geduldiger met de kinderen en kan als ik vrij ben dan ook eindeloos spelletjes met ze doen , boekjes voorlezen etc. Gewoon omdat zoveel voldoening haal uit mijn werk. Dus ik vind thuismoeder zijn vermoeiender maar om andere redenen dan anderen.
Wat ik vind?
Ben een tijdje noodgedwongen thuisblijfmoeder geweest en vond het loeizwaar.
Kinderen naar school, beetje poetsen en boodschappen doen. Kinderen halen, broodje eten, kinderen weer naar school.
Tja en dan...beetje lezen, tv kijken, beetje poetsen maar weer. Yes! Weer de kinderen halen. Broodje eten . Spelletje doen, boekje lezen. Beetje beppen met de buuf. Mooi! vijf uur, dus mag ik koken. Eten, afwassen, kids in bad. Boekje lezen.Kids naar bed. Hee! Taupe-tijd.
Zoiets, met wat afwisseling natuurlijk maar de dag zag er meestal zo uit. Werd helemaal gestoord van verveling én doodmoe. Echt waar, van te weinig uitdaging wordt je moe. Dat vond ik er zwaar aan.
De combi werken en het thuisgedeelte vind ik raar maar waar een stuk minder vermoeiend. Ik zit veel beter in mijn vel. Kan lekker mijn kop gebruiken en mijn creativiteit kwijt en ben thuis ook een stuk beter te pruimen. Ik ben veel geduldiger met de kinderen en kan als ik vrij ben dan ook eindeloos spelletjes met ze doen , boekjes voorlezen etc. Gewoon omdat zoveel voldoening haal uit mijn werk. Dus ik vind thuismoeder zijn vermoeiender maar om andere redenen dan anderen.
dinsdag 23 september 2008 om 08:06
Ik zit nog in de ziektewet maar DAMN! wat wil ik graag weer aan het werk!
Nu regel ik alles thuis, vriend hoeft niks te doen omdat ik dat niet eerlijk vind, hij heeft een drukke baan.
Het is niet zwaar, mijn wereld is zo klein geworden en ik vind het idee dat dit van me verwacht wordt alleen zo lastig. Dat ik me minder voel ofzo.. Ook al zegt vriend duizend keer dat dat niet zo is, en het niet vanzelfsprekend is dat ik thuis alles doe en hij niks. Verder ook lastig want heb wel eens het gevoel dat hij niet ziet dat er toch wel een paar uurtjes inzitten elke dag.
Ik vraag me dus af hoe dat gaat als ik weer kan werken.
Maar zwaar niet nee, onderschat wel een beetje..
Nu regel ik alles thuis, vriend hoeft niks te doen omdat ik dat niet eerlijk vind, hij heeft een drukke baan.
Het is niet zwaar, mijn wereld is zo klein geworden en ik vind het idee dat dit van me verwacht wordt alleen zo lastig. Dat ik me minder voel ofzo.. Ook al zegt vriend duizend keer dat dat niet zo is, en het niet vanzelfsprekend is dat ik thuis alles doe en hij niks. Verder ook lastig want heb wel eens het gevoel dat hij niet ziet dat er toch wel een paar uurtjes inzitten elke dag.
Ik vraag me dus af hoe dat gaat als ik weer kan werken.
Maar zwaar niet nee, onderschat wel een beetje..
dinsdag 23 september 2008 om 08:37
Helemaal mee eens! Kijk, dat je net als ik je kind ( dat het grootste deel van de dag op school zit ) helemaal geweldig vind maar al die momenten dat 'ie er niet is en jij wel thuis zit omdat er tussen de schoolmomenten door gewoon te weinig tijd is om echt iets leuks te doen voor jezelf, behalve poetsen , boodschappen etc , doodsaai vind dát gaat nog. Maar je kind geestdodend vinden of saai en niet uitdagend...Gosh, je zal maar zo'n moeder hebben.
dinsdag 23 september 2008 om 08:58
Dit is toch ook maar een gedachtegang van jezelf, ofwel waardeoordeel? Dat fulltime werkende ouders hun kinderen 'dumpen'omdat ze perse alles moeten hebben?
Wat dacht je van alle versies en mogelijkheden in zijn waarde laten? Je hoeft het er niet mee eens te zijn, das wat anders.
Overigens hier een fulltime werkende 'ontaarde' moeder die haar kinderen 'dumpt'. Sorry, maar je weet niet waar je het over hebt.
dinsdag 23 september 2008 om 09:23
Afgezien van het feit of je het beter/ slechter voor de kinderen vindt en dat soort discussiepunten , ons leek het leven een stuk minder LEUK als beiden na het werk buitenshuis ook nog eens binnenshuis aan de slag zouden moeten . Het stressen , plannen , regelen , de drukte , minder vrije tijd , minder quality time , minder tijd voor alles eigenlijk ...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 09:54
Ja, dat is inderdaad mijn mening. Dit is ook een forum, vandaar.
Ik heb het dan ook over de fulltime werkende ouders die dat doen omdat ze per se alles moeten hebben (twee keer per jaar op vakantie, merkkleding, etc.) en niet over diegenen die dat noodgedwongen doen. Het is toch veel waardevoller om tijd met je kinderen door te brengen dan geld te hebben voor materiële zaken (nogmaals, dus niet als je geen keuze hebt he)? Lijkt mij hoor.
dinsdag 23 september 2008 om 10:12
Ik zit nu in de ziektewet en het thuiszitten voelt dubbel. Enerzijds is het relaxed omdat je geen verplichtingen hebt, maar anderzijds lijken alle dagen op elkaar. Toen ik die vier dagen werkte had ik na werktijd nog genoeg energie om van alles aan te pakken en dan plofte ik 's avonds met veel voldoening op de bank. Bovendien keek ik uit naar de weekenden, nu zit er geen verschil tussen week en weekend.
Het huishouden doe ik nu wanneer ik zin heb, het is altijd netjes want ik hou het bij. Dus tijd zat om leuke dingen te doen.
Ik denk dat het ook uitmaakt wat je maatstaf is; wanneer is schoon echt schoon? Ik vind het al snel prima, doe liever leuke dingen maar het is geen bende of vies in huis. Ik strijk niet, zeem geen ramen, doe geen boodschappen want dat doen we samen (wekelijks). En er zijn ook mensen die er lol aan beleven om schoon te maken, waardoor het ook niet als zwaar wordt ervaren. Het wordt in mijn ogen zwaar, als je weinig tot geen quality time voor jezelf hebt. Alleenstaande moeders hebben het zwaar (ben ik zelf ook geweest). Thuisblijf moeders hebben niet de verplichting van werk, die delen hun dag in zoals ze willen en de quality time kan dan tussen de bedrijven door worden gepakt (onder schooltijden, of wanneer de kinders zichzelf vermaken). Het hebben van teveel verplichtingen kan mi leiden tot overbelasting. Nooit het gevoel hebben van kunnen bijtanken, altijd maar doorgaan. En dat is bij tbm niet aan de orde. Verder vind ik het ieders eigen keuze, ik veroordeel niks. Keuze hebben is een luxeprobleem, waarvan sommigen alleen kunnen dromen.
Ik denk dat het voor veel mensen ideaal zou zijn als ze het beste van twee werelden zouden hebben; parttime werken en dus nog voldoende tijd om het thuis op orde te houden. Afwisseling in de week, op alle gebieden je nuttig maken en er dus niet overbelast van kunt raken.
Het huishouden doe ik nu wanneer ik zin heb, het is altijd netjes want ik hou het bij. Dus tijd zat om leuke dingen te doen.
Ik denk dat het ook uitmaakt wat je maatstaf is; wanneer is schoon echt schoon? Ik vind het al snel prima, doe liever leuke dingen maar het is geen bende of vies in huis. Ik strijk niet, zeem geen ramen, doe geen boodschappen want dat doen we samen (wekelijks). En er zijn ook mensen die er lol aan beleven om schoon te maken, waardoor het ook niet als zwaar wordt ervaren. Het wordt in mijn ogen zwaar, als je weinig tot geen quality time voor jezelf hebt. Alleenstaande moeders hebben het zwaar (ben ik zelf ook geweest). Thuisblijf moeders hebben niet de verplichting van werk, die delen hun dag in zoals ze willen en de quality time kan dan tussen de bedrijven door worden gepakt (onder schooltijden, of wanneer de kinders zichzelf vermaken). Het hebben van teveel verplichtingen kan mi leiden tot overbelasting. Nooit het gevoel hebben van kunnen bijtanken, altijd maar doorgaan. En dat is bij tbm niet aan de orde. Verder vind ik het ieders eigen keuze, ik veroordeel niks. Keuze hebben is een luxeprobleem, waarvan sommigen alleen kunnen dromen.
Ik denk dat het voor veel mensen ideaal zou zijn als ze het beste van twee werelden zouden hebben; parttime werken en dus nog voldoende tijd om het thuis op orde te houden. Afwisseling in de week, op alle gebieden je nuttig maken en er dus niet overbelast van kunt raken.
dinsdag 23 september 2008 om 10:14
dinsdag 23 september 2008 om 10:28
Dat ben ik niet met je eens. Ik denk dat het huishouden runnen zeker wel een baan is! Maar dan moet je wel alles doen, dus ook alle boodschappen en de administratie, het onderhoud, de tuin, enz. en met de verantwoordelijkheid voor (een paar) kinderen erbij is het denk ik toch wel 1 van de zwaarste banen!!! Alle banen die ik in mijn leven heb gehad, vallen werkelijkwaar in het niet bij fulltime thuis met kinderen