Relaties
alle pijlers
ziekelijk jaloers en/of snel geiriteerd
zondag 4 oktober 2015 20:48
Hallo,
Tot een jaar terug had ik een relatie met een hele lieve jongen. Echter was hij de eerste persoon met wie ik een serieuze relatie had en het zo goed voelde. Ik was dus nog niet ervaren. Vanaf het moment dat we een relatie kregen, eigenlijk daarvoor al, merkte ik dat ik erg jaloers was. Nee, het komt niet door onzekerheid, want in mijn dagelijkse leven ben ik ook totaal niet onzeker. Ik zocht altijd iets achter dingen en kon nooit genieten van het moment. Nadat hij dit ontdekt had, wilde hij niet verder gaan.. maar op de ene van der manier had hij spijt, omdat hij aan me zag dat ik hem echt leuk vond een trouw en goed persoon voor hem was. Onze relatie duurde 1,5 jaar en je kunt het al raden.. het ging uit, doordat hij mijn gedrag zat was en ik accepteerde dat.
Naar mijn mening voelde het gewoon zo goed bij hem en zo vertrouwd, het leek te mooi om waar te zijn. Daarom begon ik hem te contrleren, want ik was te bang dat ik gekwetst zou worden (ondanks ik geen slechte ervaringen heb in relaties)
Bij elke ruzie beloofde ik hem dat ik het niet meer zou doen, omdat ik dat ook van plan was. Maar in de realiteit lukte dit me niet altijd. Mijn verstand zei; doe het niet of zeg die gemene dingen niet, maar het leek net alsof ik een bom in me had die op ontploffen stond. Ik heb zoveel voor hem gedaan dat het eigenlijk een beetje compenseerde en dat is ook de reden dat hij het telkens accepteerde.
Op een gegeven moment werd het gewoon teveel. Ik had mijn geluk echt afhankelijk van hem gemaakt en ik merkte aan hem dat hij 2 keer nadacht voordat hij wat zei tegen mij, omdat het misschien verkeerd zou uitpakken bij mij.
Behalve in een relatie heb ik dit ook in mijn dagelijkse leven heb ik gemerkt. Ik zoek niets achter bij mensen en ben niet achterdochtig bij bijvoorbeeld mijn vriendinnen of familie, maar wanneer ik merk dat iemand iets zegt wat niet klopt of niet juist is raak ik heel snel geiriteerd en ben erg kritisch en wanneer ik mijn zin niet krijg. Het is echter een eigenschap van mij dat ik koppig ben, maar het probleem is dat ik eigenlijk tot 10 moet tellen voordat ik uitspraken doe. Ik heb gewoon geen zelfcontrole.
Ik besloot om een hypnotherapie te volgen en misschien dat het lag aan mijn verleden, want mijn vader heeft ons verlaten toen ik 10 was. Omdat ik zo een goede band heb met mijn moeder en iedereen kon ik me het niet voorstellen dat het daaraan lag, want ik heb er geen problemen mee. En ook toen hij er nog was, was ik dezelfde persoon. Ik heb een sterke eigen wil. Niemand heeft het ook gemerkt van mijn vader, omdat ik een vrolijk en normaal persoon ben. De therapeut kon zich ook niet voorstellen dat ik zo over de rooie kon gaan, want ik ben een hele rustige meid.
Alleen waar ik bang voor ben is dat ik weer iemand tegenkom en hem ongelukkig ga maken. De hypnotherapie heeft niet echt geholpen en was overigens echt duur. Nadat ik een tijdje geleden een jongen heb ontmoet die precies hetzelfde had, dus een rare/psycho gedrag op mij uitoefende als ik het zo mag zeggen, ben ik er me er iets bewuster van geworden. Maar ik heb het gevoel dat het nooit helemaal weggaat bij mij. Ik ben dagelijks ook een serieus, nuchter, koppig en soms controlerend persoon dus waarom zou het veranderen in mijn relatie? Ik wil dit echt veranderen aan mezelf, want het verpest mijn leuke kant..en mijn toekomst! Dit accepteert niemand. Zijn er mensen die dit herkennen of een oplossing weten?
Tot een jaar terug had ik een relatie met een hele lieve jongen. Echter was hij de eerste persoon met wie ik een serieuze relatie had en het zo goed voelde. Ik was dus nog niet ervaren. Vanaf het moment dat we een relatie kregen, eigenlijk daarvoor al, merkte ik dat ik erg jaloers was. Nee, het komt niet door onzekerheid, want in mijn dagelijkse leven ben ik ook totaal niet onzeker. Ik zocht altijd iets achter dingen en kon nooit genieten van het moment. Nadat hij dit ontdekt had, wilde hij niet verder gaan.. maar op de ene van der manier had hij spijt, omdat hij aan me zag dat ik hem echt leuk vond een trouw en goed persoon voor hem was. Onze relatie duurde 1,5 jaar en je kunt het al raden.. het ging uit, doordat hij mijn gedrag zat was en ik accepteerde dat.
Naar mijn mening voelde het gewoon zo goed bij hem en zo vertrouwd, het leek te mooi om waar te zijn. Daarom begon ik hem te contrleren, want ik was te bang dat ik gekwetst zou worden (ondanks ik geen slechte ervaringen heb in relaties)
Bij elke ruzie beloofde ik hem dat ik het niet meer zou doen, omdat ik dat ook van plan was. Maar in de realiteit lukte dit me niet altijd. Mijn verstand zei; doe het niet of zeg die gemene dingen niet, maar het leek net alsof ik een bom in me had die op ontploffen stond. Ik heb zoveel voor hem gedaan dat het eigenlijk een beetje compenseerde en dat is ook de reden dat hij het telkens accepteerde.
Op een gegeven moment werd het gewoon teveel. Ik had mijn geluk echt afhankelijk van hem gemaakt en ik merkte aan hem dat hij 2 keer nadacht voordat hij wat zei tegen mij, omdat het misschien verkeerd zou uitpakken bij mij.
Behalve in een relatie heb ik dit ook in mijn dagelijkse leven heb ik gemerkt. Ik zoek niets achter bij mensen en ben niet achterdochtig bij bijvoorbeeld mijn vriendinnen of familie, maar wanneer ik merk dat iemand iets zegt wat niet klopt of niet juist is raak ik heel snel geiriteerd en ben erg kritisch en wanneer ik mijn zin niet krijg. Het is echter een eigenschap van mij dat ik koppig ben, maar het probleem is dat ik eigenlijk tot 10 moet tellen voordat ik uitspraken doe. Ik heb gewoon geen zelfcontrole.
Ik besloot om een hypnotherapie te volgen en misschien dat het lag aan mijn verleden, want mijn vader heeft ons verlaten toen ik 10 was. Omdat ik zo een goede band heb met mijn moeder en iedereen kon ik me het niet voorstellen dat het daaraan lag, want ik heb er geen problemen mee. En ook toen hij er nog was, was ik dezelfde persoon. Ik heb een sterke eigen wil. Niemand heeft het ook gemerkt van mijn vader, omdat ik een vrolijk en normaal persoon ben. De therapeut kon zich ook niet voorstellen dat ik zo over de rooie kon gaan, want ik ben een hele rustige meid.
Alleen waar ik bang voor ben is dat ik weer iemand tegenkom en hem ongelukkig ga maken. De hypnotherapie heeft niet echt geholpen en was overigens echt duur. Nadat ik een tijdje geleden een jongen heb ontmoet die precies hetzelfde had, dus een rare/psycho gedrag op mij uitoefende als ik het zo mag zeggen, ben ik er me er iets bewuster van geworden. Maar ik heb het gevoel dat het nooit helemaal weggaat bij mij. Ik ben dagelijks ook een serieus, nuchter, koppig en soms controlerend persoon dus waarom zou het veranderen in mijn relatie? Ik wil dit echt veranderen aan mezelf, want het verpest mijn leuke kant..en mijn toekomst! Dit accepteert niemand. Zijn er mensen die dit herkennen of een oplossing weten?
zondag 4 oktober 2015 20:54
zondag 4 oktober 2015 21:10
Ehm ondanks dat je: zelfverzekerd, goed en trouw en snel geïrriteerd en kritisch en koppig en geen zelfcontrole en een sterke eigen wil en een vrolijk en normaal persoon en een rustige meid en serieus en nuchter en koppig en soms controlerend persoon enzo bent pffff.
Ehm denk ik dat het toch voornamelijk onzekerheid is, angst dat ie weggaat ofzo, en daar heb je hem mee weggejaagd..
Ehm denk ik dat het toch voornamelijk onzekerheid is, angst dat ie weggaat ofzo, en daar heb je hem mee weggejaagd..
zondag 4 oktober 2015 21:13
zondag 4 oktober 2015 21:22
Eigenlijk is een relatie zoiets als in het vliegtuig stappen, je vertrouwt erop dat het vliegtuig goed is en de piloten je heelhuids op je bestemming willen brengen. Jouw valkuil is dat je denkt dat je alle onzekerheden, die nu eenmaal bij de liefde en een relatie horen, kan uitbannen door hem een verhoor af te nemen of hem zo te tergen om te kijken of hij dan nog steeds gek op je is. Er bestaan geen garanties in het leven, de liefde of in vliegtuigen. Je kan kiezen, of je gaat genieten van de reis en laat de controle los of je bent pas weer blij als je thuis bent. Als je het laatste wil kan je net zo goed niet op reis gaan, of in jouw geval, geen relatie aangaan. meer smaken zijn er niet. In het begin is het eng maar als je wil kan er heel veel.
zondag 4 oktober 2015 21:32
quote:Geronimo12 schreef op 04 oktober 2015 @ 21:22:
Eigenlijk is een relatie zoiets als in het vliegtuig stappen, je vertrouwt erop dat het vliegtuig goed is en de piloten je heelhuids op je bestemming willen brengen. Jouw valkuil is dat je denkt dat je alle onzekerheden, die nu eenmaal bij de liefde en een relatie horen, kan uitbannen door hem een verhoor af te nemen of hem zo te tergen om te kijken of hij dan nog steeds gek op je is. Er bestaan geen garanties in het leven, de liefde of in vliegtuigen. Je kan kiezen, of je gaat genieten van de reis en laat de controle los of je bent pas weer blij als je thuis bent. Als je het laatste wil kan je net zo goed niet op reis gaan, of in jouw geval, geen relatie aangaan. meer smaken zijn er niet. In het begin is het eng maar als je wil kan er heel veel.
en soms hebben mensen daar toch echt hulp bij nodig.
net zoals mensen met vliegangst: soms komen ze daar overheen met goede therapie. anderen blijven voorgoed aan de grond ;-(
een vriend van mij heeft zo'n vliegangst dat-ie nooit vliegt. en zelfs geen therapie aandurft....
Eigenlijk is een relatie zoiets als in het vliegtuig stappen, je vertrouwt erop dat het vliegtuig goed is en de piloten je heelhuids op je bestemming willen brengen. Jouw valkuil is dat je denkt dat je alle onzekerheden, die nu eenmaal bij de liefde en een relatie horen, kan uitbannen door hem een verhoor af te nemen of hem zo te tergen om te kijken of hij dan nog steeds gek op je is. Er bestaan geen garanties in het leven, de liefde of in vliegtuigen. Je kan kiezen, of je gaat genieten van de reis en laat de controle los of je bent pas weer blij als je thuis bent. Als je het laatste wil kan je net zo goed niet op reis gaan, of in jouw geval, geen relatie aangaan. meer smaken zijn er niet. In het begin is het eng maar als je wil kan er heel veel.
en soms hebben mensen daar toch echt hulp bij nodig.
net zoals mensen met vliegangst: soms komen ze daar overheen met goede therapie. anderen blijven voorgoed aan de grond ;-(
een vriend van mij heeft zo'n vliegangst dat-ie nooit vliegt. en zelfs geen therapie aandurft....
zondag 4 oktober 2015 21:47
quote:Geronimo12 schreef op 04 oktober 2015 @ 21:22:
Eigenlijk is een relatie zoiets als in het vliegtuig stappen, je vertrouwt erop dat het vliegtuig goed is en de piloten je heelhuids op je bestemming willen brengen. Jouw valkuil is dat je denkt dat je alle onzekerheden, die nu eenmaal bij de liefde en een relatie horen, kan uitbannen door hem een verhoor af te nemen of hem zo te tergen om te kijken of hij dan nog steeds gek op je is. Er bestaan geen garanties in het leven, de liefde of in vliegtuigen. Je kan kiezen, of je gaat genieten van de reis en laat de controle los of je bent pas weer blij als je thuis bent. Als je het laatste wil kan je net zo goed niet op reis gaan, of in jouw geval, geen relatie aangaan. meer smaken zijn er niet. In het begin is het eng maar als je wil kan er heel veel.
Mooi geschreven!:)
Ik ben een persoon die bang is voor risico's en die niet durft te nemen. Ik heb altijd controle nodig, daardoor heb ik ook vliegangst, durf niet in attracties en alles eromheen.. Ik kan mijn gedachten niet uitschakelen en ben heel prikkelbaar
Eigenlijk is een relatie zoiets als in het vliegtuig stappen, je vertrouwt erop dat het vliegtuig goed is en de piloten je heelhuids op je bestemming willen brengen. Jouw valkuil is dat je denkt dat je alle onzekerheden, die nu eenmaal bij de liefde en een relatie horen, kan uitbannen door hem een verhoor af te nemen of hem zo te tergen om te kijken of hij dan nog steeds gek op je is. Er bestaan geen garanties in het leven, de liefde of in vliegtuigen. Je kan kiezen, of je gaat genieten van de reis en laat de controle los of je bent pas weer blij als je thuis bent. Als je het laatste wil kan je net zo goed niet op reis gaan, of in jouw geval, geen relatie aangaan. meer smaken zijn er niet. In het begin is het eng maar als je wil kan er heel veel.
Mooi geschreven!:)
Ik ben een persoon die bang is voor risico's en die niet durft te nemen. Ik heb altijd controle nodig, daardoor heb ik ook vliegangst, durf niet in attracties en alles eromheen.. Ik kan mijn gedachten niet uitschakelen en ben heel prikkelbaar
zondag 4 oktober 2015 22:30
quote:alinea schreef op 04 oktober 2015 @ 21:10:
Ehm ondanks dat je: zelfverzekerd, goed en trouw en snel geïrriteerd en kritisch en koppig en geen zelfcontrole en een sterke eigen wil en een vrolijk en normaal persoon en een rustige meid en serieus en nuchter en koppig en soms controlerend persoon enzo bent pffff.
Ehm denk ik dat het toch voornamelijk onzekerheid is, angst dat ie weggaat ofzo, en daar heb je hem mee weggejaagd.. Dit wilde ik ook zo ongeveer schrijven...
Ehm ondanks dat je: zelfverzekerd, goed en trouw en snel geïrriteerd en kritisch en koppig en geen zelfcontrole en een sterke eigen wil en een vrolijk en normaal persoon en een rustige meid en serieus en nuchter en koppig en soms controlerend persoon enzo bent pffff.
Ehm denk ik dat het toch voornamelijk onzekerheid is, angst dat ie weggaat ofzo, en daar heb je hem mee weggejaagd.. Dit wilde ik ook zo ongeveer schrijven...
