Hoe kwam jij eruit?

05-10-2015 23:13 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er niet zo goed in, toegeven dat het eigenlijk écht niet meer gaat.

Nu wil ik het niet over mezelf hebben, maar ben ik eigenlijk benieuwd hoe jullie dat ervaren hebben, mocht je zo'n moment mee hebben gemaakt. Het moment dat je zelf weet dat het gewoon echt niet goed gaat, dat je bijv hulp nodig hebt.

Hoe ging dat bij jou? Het hoeft niet zo depressed te zijn dat je echt niet meer wilde leven, maar gewoon dat je het allemaal echt even niet meer wist.



Hoe ben jij weer opgekrabbeld?
Alle reacties Link kopieren
Simpel , hulp vragen.

Dan het geluk hebben dat je een reddende engel op je pad treft.

De prof hulpverlening was kut , zij was geweldig.

Alleen jammer dat onze paden zich weer gescheiden hebben.
wie de toekomst als tegenwind ervaart, loopt in de verkeerde richting.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in mijn geval gebeld met Sensoor. Daar kan je anoniem met iemand spreken die goed kan luisteren en je helpt om je gedachten en probleem op een rij te zetten.
It's a jungle out there
Alle reacties Link kopieren
Praktijkbegeleider van de huisarts heeft mij weer op het pad gekregen.
Therapie en uiteindelijk een diagnose, medicatie en psycho-educatie. Verder dagritme en sociale contacten blijven aanhouden.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op google ingevuld "psycholoos *Woonplaats*", ben de rij afgegaan, gekozen voor iemand die me aardig leek en niet gerelateerd was aan een geloofsovertuiging, heb hem gemaild, een kennismakingsgespek gehad en toen was ik "in behandeling".
Alle reacties Link kopieren
Hulp vragen en stinkend hard je best doen om weer beter te worden en elke hindernis op je pad nemen al lijkt het allemaal nog zo zinloos en uitzichtloos. En accepteren dat je soms net zo hard weer terugvalt.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Alle reacties Link kopieren
Zelf gedaan. Ik wist in welke richting ik het beste af was en dat bleek ook zo.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Stap 1 was altijd de huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Ligt aan de situatie. Soms was hulp van een vriendin genoeg. Een luisterend oor. En soms had ik echt specifieke hulp nodig.

Dan ging ik zelf googlen naar een specialist die me daarmee kon helpen (bijvoorbeeld een psycholoog gespecialiseerd in eetproblemen of een coach gespecialiseerd in rouwverwerking) en dan naar de huisarts om een verwijzing te vragen.

En soms was alleen een paar gesprekken met de huisarts voldoende.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Alle reacties Link kopieren
Met een fles wijn, een pakje peuken en goede muziek.
Alle reacties Link kopieren
Vaak een goede vriend/vriendin of ouders om mee te praten, maar op begeven moment wou dat niet meer. Ik was onderweg naar school met een lange overstap met het OV, toen heb ik even de huisarts gebeld van: het gaat even echt niet meer goed in mijn hoofd, wanneer kan ik langs komen? Dus een paar dagen later daar heen gegaan, die heeft me naar een psycholoog doorgestuurd en vanuit daar naar een psychiater. Alles in dezelfde stad. Wat ik een voordeel vond, was dat de lijnen erg kort waren tussen de verschillende psychologen en psychiaters. Ook vanuit de huisarts. Bij die eerste psycholoog wel een paar op begeven moment er bij gehad om direct in 1 keer naar de juiste door te sturen, dat ging ook perfect, was de juiste instelling (wel meerdere psychiaters gehad, kwam meer door bezetting en tijden en dergelijke). Binnen 2 week zat ik bij de juiste mensen!
Toen ik helemaal vastliep in mijn leven en niet meer wist hoe ik daar uit moest komen had ik het geluk dat ik iemand tegenkwam die onder behandeling was van een psychotherapeut. Zij was hier heel open over en dat heeft me geholpen om over de drempel te stappen en me (via mijn huisarts) aan te melden voor therapie. Het is een proces van vallen en opstaan geweest, maar het heeft me veel gebracht.
Alle reacties Link kopieren
In toevoeging op alle goede tips overhulp zoeken:

Ik probeer dagelijks via YouTube yoga en/of ontspanningsoefeningen te doen. In het begin even doorzetten maar het helpt mij. Yoga with Adriene vind ik leuk.
Alle reacties Link kopieren
quote:Selectia schreef op 06 oktober 2015 @ 06:45:

In toevoeging op alle goede tips overhulp zoeken:

Ik probeer dagelijks via YouTube yoga en/of ontspanningsoefeningen te doen. In het begin even doorzetten maar het helpt mij. Yoga with Adriene vind ik leuk.



Als je met een echt psychisch probleem zit, red je het niet met enkel ontspanningsoefeningen van YouTube. Dan heb je gewoon professionele hulp nodig. En wat die hulp is (EMDR, medicatie, therapie bij psycholoog, groepstherapie, PAAZ, of wat dan ook) dat mag een professional bepalen (bijvoorbeeld je huisarts, of een specialist).



TO; hulp zoeken is moeilijk, maar het is de eerste stap naar beter worden. Het vergt moed om je problemen onder ogen te zien. Dus wees vooral trots op jezelf als je aan de bel trekt!
Ik heb veel te lang proberen het allemaal in mijn eentje te "regelen" en vol te houden. Uiteindelijk helemaal ingestort. Ik kon niet meer. In een opwelling een spoedafspraak bij de huisarts gemaakt. Daar de hele afspraak keihard zitten huilen en tussen de tranen door mijn verhaal gedaan.



Ik kon het daarna niet meer voor me houden, en heb alles ook aan mijn ouders (woonde nog thuis) opgebiecht. Daarna kon ik het niet meer in mijn eentje omdat ik me niet meer kon verschuilen en verstoppen. Ik heb toen echt toe moeten geven dat ik dit niet alleen kon. EN met hulp ben ik er toen weer bovenop gekomen.
Na het verslijten van 5 psychiaters en 4 spvers ben ik nog steeds bezig om van mijn PTSS af te komen, maar volgens mijn huidige psychiater gaat dat never nooit gebeuren. Nou doen we al niet veel, therapie en dan bedoel ik EMDR mag niet gevolgd worden omdat ik nog lang niet stabiel ben, en wanneer dat is geen idee





Graag niet quoten, wil weg kunnen halen ivm prive redenen
anoniem_251917 wijzigde dit bericht op 06-10-2015 09:47
Reden: Quoten verkeerd geschreven
% gewijzigd
Nog niet. Ik hoop je over een jaar of twee jaar het antwoord te kunnen geven.



Ik heb hulp gevraagd en gekregen, maar die hulp was niet voldoende en nu wacht ik een jaar. Ik hoop dat de hulp die ik nu ga krijgen me handvaten geeft om het weer aan te kunnen.



Daarnaast is het bespreken met vrienden en familie belangrijk, zodat ze op de hoogte zijn van je situatie. Leuke dingen blijven doen, bewegen, gezond eten en voldoende rust zijn ook heel fijn en erg belangrijk.



Sterkte en succes!
quote:Vazona schreef op 05 oktober 2015 @ 23:20:

Ik heb in mijn geval gebeld met Sensoor. Daar kan je anoniem met iemand spreken die goed kan luisteren en je helpt om je gedachten en probleem op een rij te zetten.Vind ik soms zo'n aanfluiting. Een keer iemand gehad die fijn was, de andere 2 keren was het alleen maar 'wow wat heftig ik weet niet wat te zeggen'. Als iemand bevestigt dat het heftig is en zo geshockeerd reageert, word ik daar nier bepaald rustiger van.
Alle reacties Link kopieren
Vergeet niet om ook te kijken naar de chemische processen in je lichaam. Mijn lichaam bleek verstoord door de vele inentingen die ik voor verre reizen heb gehad. Dit had zo'n psychische weerslag op mij, dat verwacht je niet dat het daar van kan komen. Dus ik had kunnen praten met in hulpverlener wat ik wou, maar dan was ik uiteindelijk niet verder gekomen.

Ik zou dus naar beid dingen kijken.
Therapie en uiteindelijk medicatie. En zonder medicatie en dingen die ik geleerd heb in de therapie geen leven.



Maar in jou geval zou ik gewoon eerst naar de HA en kijken of er passende hulp te regelen valt en je hoeft het niet per se alleen te doen. Er is niet voor niets hulp te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hoelahoepla schreef op 06 oktober 2015 @ 08:33:

[...]





Als je met een echt psychisch probleem zit, red je het niet met enkel ontspanningsoefeningen van YouTube. Dan heb je gewoon professionele hulp nodig. En wat die hulp is (EMDR, medicatie, therapie bij psycholoog, groepstherapie, PAAZ, of wat dan ook) dat mag een professional bepalen (bijvoorbeeld je huisarts, of een specialist).

Hoelahoepla, ik zeg toch ook niet dat TO geen professionele hulp moet zoeken? Alle tips die hier gegeven worden zijn soortgelijk in de trant van 'zoek professionele hulp'. Ik wil daar als tip voor TO aan toevoegen dat je, naast die hulp, ook zelf wat kan bereiken door yoga, ontspanningsoefeningen, etc.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties. Toch mooi om te lezen hoe een ander dit aanpakt en wat wel/niet geholpen heeft.



Het is een kwestie van de stap te durven nemen met alle consequenties van dien, maar toch vind ik het erg moeilijk, want wanneer ben je klaar voor zo'n stap?
Alle reacties Link kopieren
quote:Aubree schreef op 06 oktober 2015 @ 13:51:

Bedankt voor de reacties. Toch mooi om te lezen hoe een ander dit aanpakt en wat wel/niet geholpen heeft.



Het is een kwestie van de stap te durven nemen met alle consequenties van dien, maar toch vind ik het erg moeilijk, want wanneer ben je klaar voor zo'n stap?



Als je beseft dat je zo niet verder wil leven.

Sterkte!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Alle reacties Link kopieren
Dat heb ik vaak genoeg, maar ik kan de volgende dag bijv ook ineens weer denken dat het allemaal ok gaat en er niks aan de hand is. Terwijl er dus ook dagen zijn ik dat ik me echt hopeloos tot the max voel. Kortom, ik kom hierdoor nooit tot een keuze.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven