Psyche
alle pijlers
Discussietopic n.a.v. het topic mijn "held"
woensdag 8 oktober 2008 om 17:44
woensdag 8 oktober 2008 om 17:44
:
[...]
Maar hoe zou jij dat bv. voorkomen? Wat als jij in een auto zit?
(gewoon nieuwsgierig want ik weet inmiddels het goeie antwoord wel, maar bijna alle vrouwen die ik vraag, geven een zinloos mieten antwoord)
Stuur omgooien is het enige wat ik kan bedenken. Krabben, slaan, schoppen.
Ik draag altijd een mes bij me trouwens. Als ik het idee krijg dat iemand me iets wil aandoen, en enkel dat idee al, klap ik het uit en houd ik het in mijn hand in mijn jaszak. Heb wel het idee dat ik snel zou uithalen en iemand dood zou steken. Misschien ook weer niet de goede insteek (ha), maar toch.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:45
Zelfs als iemand bovenop je ligt en je handen vastheeft kan je nog meer dan je denkt. Je kan hem bijvoorbeeld in de nek bijten en niet loslaten. Hierdoor zal hij zeker verslappen, je kan dan bv. je knie of voet onder zijn buik of borst zetten, en dat werkt weer als een soort katapult (zo kan je veel meer kracht zetten), als hij je handen loslaat kan je inderdaad op de ogen afgaan of met je vingers zijn wangen openhalen. Dit zal ook weer verslapping en schrik veroorzaken. Je kan dan misschien onder hem uitkomen en dan sta je op eens weer op een gelijke positie, en hoef je ´alleen nog maar´ te zorgen dat hij een korte tijd uitgeschakeld is zodat jij weg kan komen uit het huis.
Dit klinkt nu alsof het heel makkelijk is, en dat is het natuurlijk niet, en het klinkt misschien ook of dit een garantie tot succes is, en dat is het natuurlijk ook niet. Maar ik wil maar aangeven, er zijn eigenlijk maar heel weinig situaties waarin je echt niets meer zou kunnen doen. Dat realiseren wij ons echter te weinig, juist omdat wij denken dat als hij eenmaal op je ligt, als je eenmaal in de auto gedwongen bent, als hij een man is en jij een vrouw, wij ´toch niets meer kunnen´. En als je die instelling hebt, weet je in elk geval zéker dat je wat naars zal overkomen. Als je de instelling hebt dat je wél wat kan, dan heb je nog een mogelijkheid om eronder uit te komen.
Dit klinkt nu alsof het heel makkelijk is, en dat is het natuurlijk niet, en het klinkt misschien ook of dit een garantie tot succes is, en dat is het natuurlijk ook niet. Maar ik wil maar aangeven, er zijn eigenlijk maar heel weinig situaties waarin je echt niets meer zou kunnen doen. Dat realiseren wij ons echter te weinig, juist omdat wij denken dat als hij eenmaal op je ligt, als je eenmaal in de auto gedwongen bent, als hij een man is en jij een vrouw, wij ´toch niets meer kunnen´. En als je die instelling hebt, weet je in elk geval zéker dat je wat naars zal overkomen. Als je de instelling hebt dat je wél wat kan, dan heb je nog een mogelijkheid om eronder uit te komen.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:45
Een van de redenen waarom ik aanraadde naar de politie te gaan is dat je dan achteraf nog iets kan doen.
Ook al was je misschien op dat moment niet goed genoeg in staat je te verzetten, je kunt wél bijdragen aan het voorkomen van nog zo'n situatie. In het kleinste geval doordat jouw melding wordt opgenomen in de statistieken, zodat die niet nog schever worden, want veel vrouwen houden hun mond over sexsueel geweld.
Misschien zodat de politie een hartig woordje met de dader kan hebben, omdat het weliswaar geen verkrachting mag heten maar de dader eens flink wakker schudden nog altijd beter is dan hem in de veronderstelling laten dat wat hij gedaan heeft 'oké' is.
En misschien, misschien omdat nuances op internet niet altijd even lekker overkomen en het wél verkrachting was.
En als dat alles niet geldt; zodat je de twijfel niet hebt over bovenstaande opties.
Ook al was je misschien op dat moment niet goed genoeg in staat je te verzetten, je kunt wél bijdragen aan het voorkomen van nog zo'n situatie. In het kleinste geval doordat jouw melding wordt opgenomen in de statistieken, zodat die niet nog schever worden, want veel vrouwen houden hun mond over sexsueel geweld.
Misschien zodat de politie een hartig woordje met de dader kan hebben, omdat het weliswaar geen verkrachting mag heten maar de dader eens flink wakker schudden nog altijd beter is dan hem in de veronderstelling laten dat wat hij gedaan heeft 'oké' is.
En misschien, misschien omdat nuances op internet niet altijd even lekker overkomen en het wél verkrachting was.
En als dat alles niet geldt; zodat je de twijfel niet hebt over bovenstaande opties.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:47
Je hebt ook de mogelijkheid dat je iemand met je tegengestribbel zo giftig maakt dat je het echt niet overleegd of er op zijn minst niet bepaald ongeschonden uitkomt. De illusie dat je altijd iets kan doen is helaas toch nog te sterk bij mensen, vooral zij die nooit in zo'n situatie zaten. Je had dit en je had dat.... Neen. Hij had in eerste instantie niet.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:48
Stuur omgooien of aan versnellingspook trekken en zo ongeluk veroorzaken is inderdaad het goeie antwoord 
. Heel vaak hoor ik echter ook (en dacht ik zelf trouwens ook) belachelijke dingen als seinen naar medeweggebruikers, enzovoort.
Digi, mijn vriend wil ook dat ik een mes bij me draag, maar dan zou ik het ook zo gebruiken als jij en dus ook zeker gebruiken. Ik heb daarom liever pepperspray.
Mamz, dat is natuurlijk waar, als er kinderen zijn is het nog weer veel moeilijker. Dat is een soort chantage, dan gaat het niet meer om wie sterker is en of je terug kan vechten.
Maar eerlijk gezegd zijn dat de enige twee situaties waarin ik niet zou weten wat ik zou kunnen doen: als er een kind bij betrokken is / gedreigd wordt een kind wat aan te doen, en als je aanvaller een mes heeft en je staat in een lift.
. Heel vaak hoor ik echter ook (en dacht ik zelf trouwens ook) belachelijke dingen als seinen naar medeweggebruikers, enzovoort. Digi, mijn vriend wil ook dat ik een mes bij me draag, maar dan zou ik het ook zo gebruiken als jij en dus ook zeker gebruiken. Ik heb daarom liever pepperspray.
Mamz, dat is natuurlijk waar, als er kinderen zijn is het nog weer veel moeilijker. Dat is een soort chantage, dan gaat het niet meer om wie sterker is en of je terug kan vechten.
Maar eerlijk gezegd zijn dat de enige twee situaties waarin ik niet zou weten wat ik zou kunnen doen: als er een kind bij betrokken is / gedreigd wordt een kind wat aan te doen, en als je aanvaller een mes heeft en je staat in een lift.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:48
Geen idee wat de percentages waren van de verschillende typen. Als ik het me goed herinner, was dit de sadistische verkrachter en volgens mij was 'ie wel de minderheid. Ik heb ergens een boek waarin de verschillende types stonden beschreven, met een 'handleiding' hoe te herkennen en wat te doen. Varieerde van 'veel praten en zorgen dat je een gefingeerde band creëert' via hard schreeuwen en terugvechten tot een variatie op lay back and think of England (bij die sadist, omdat je anders zomaar het leven zou kunnen laten bij een vorm van verzet). Maar goed, de kans dat je de tijd krijgt om dat boek door te nemen op zoek naar "jouw" type en de gebruiksaanwijzing te lezen, is minimaal. Terugvechten blijkt in elk geval vaak inderdaad wel te helpen bij de verwerking (het idee dat je er alles aan gedaan hebt om het te voorkomen).
woensdag 8 oktober 2008 om 17:48
Ik ook niet hoor. Ik ben een poosje geleden aangevallen bij de Ahoy hal. Ik zag die vent schreeuwend op me afkomen en ik.....deed niks. Als mijn zus niet een enorme scene had staan maken, was het heel anders afgelopen. Ik dacht altijd dat negeren het beste was, maar niet dus. In ieder geval niet bij die vent.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:51
Had in mijn geval absoluut geen zin. Die vent stond stijf van de drank en de pillen. Het bleek dat ie al tijdens het concert stennis had gemaakt en was er ook uitgezet. Volgens de security (ik heb aangifte gedaan) had ie toen al wat gehad. Bovendien was het een beer van een vent. Zelfs met mijn zus erbij hadden we die vent nooit aangekund.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:51
Ben er wel heel eerlijk in: als ik ergens in mijn eentje word aangevallen door iemand, dan probeer ik diegene niet te verwonden. Nee. Ik zou oprecht proberen diegene te doden. Geen gezeik achteraf, geen kans om 'm weer tegen te komen, voldoening, geen wraak. Kans dat men erachter komt is niet groot. Ik zou het alleen tegen mijn ouders vertellen en daar prima mee wegkomen. Ik heb geen enkel medelijden met de dader, de nabestaanden, de vrienden. Nul komma nul. Je mag geen eigen rechter spelen, je moet geciviliseerd zijn, heel leuk allemaal, maar nee.:
Stuur omgooien of aan versnellingspook trekken en zo ongeluk veroorzaken is inderdaad het goeie antwoord
Digi, mijn vriend wil ook dat ik een mes bij me draag, maar dan zou ik het ook zo gebruiken als jij en dus ook zeker gebruiken. Ik heb daarom liever pepperspray.
Mamz, dat is natuurlijk waar, als er kinderen zijn is het nog weer veel moeilijker. Dat is een soort chantage, dan gaat het niet meer om wie sterker is en of je terug kan vechten.
Maar eerlijk gezegd zijn dat de enige twee situaties waarin ik niet zou weten wat ik zou kunnen doen: als er een kind bij betrokken is / gedreigd wordt een kind wat aan te doen, en als je aanvaller een mes heeft en je staat in een lift.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:52
mamzelle, je hoeft dit niet te beantwoorden want ik realiseer mij dat het heel persoonlijk is, maar heeft jouw ex bv. weleens je kinderen wat aangedaan? Als dat gebeurt, denk je dan niet dat jij opeens een oerkracht aan kan boren waarin je in een soort blinde waas komt om je kind te verdedigen?
Misschien zag je de situatie van nood nog niet als de ergste situatie, en zou dat het wel zijn als hij je kinderen tot moes zou slaan.
Minny, ik ben godzijdank nooit verkracht, maar wel aangerand.
Als je terugvecht moet je inderdaad bereid zijn door te gaan zoals mamzelle aangeeft, het is niet erg als hij giftig wordt doordat jij een hap uit zijn wang neemt, als hij dan maar uitgeschakeld is en jij weg bent, dan laat hem maar lekker giftig zijn in zijn eentje. Als je terugvecht moet je erop rekenen dat jij ook letsel op zal lopen, blauwe plekken, kneuzingen, pluk haar uit je hoofd, whatever.
En zoals ik al een aantal keer heb aangehaald, zelfs als het allemaal niets uithaalt en je verkracht wordt, dan nóg heb je er wat aan omdat vrouwen die teruggevochten hebben het doorgaans sneller en beter kunnen verwerken dan vrouwen die dat niet gedaan hebben.
Ik wil nog wel even zeggen dat dit allemaal niet over jou persoonlijke ervaring gaat, maar gewoon een algemene discussie is, wat mij betreft.
Misschien zag je de situatie van nood nog niet als de ergste situatie, en zou dat het wel zijn als hij je kinderen tot moes zou slaan.
Minny, ik ben godzijdank nooit verkracht, maar wel aangerand.
Als je terugvecht moet je inderdaad bereid zijn door te gaan zoals mamzelle aangeeft, het is niet erg als hij giftig wordt doordat jij een hap uit zijn wang neemt, als hij dan maar uitgeschakeld is en jij weg bent, dan laat hem maar lekker giftig zijn in zijn eentje. Als je terugvecht moet je erop rekenen dat jij ook letsel op zal lopen, blauwe plekken, kneuzingen, pluk haar uit je hoofd, whatever.
En zoals ik al een aantal keer heb aangehaald, zelfs als het allemaal niets uithaalt en je verkracht wordt, dan nóg heb je er wat aan omdat vrouwen die teruggevochten hebben het doorgaans sneller en beter kunnen verwerken dan vrouwen die dat niet gedaan hebben.
Ik wil nog wel even zeggen dat dit allemaal niet over jou persoonlijke ervaring gaat, maar gewoon een algemene discussie is, wat mij betreft.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:54
Nou het overweldigende gebrek aan emphatie doet een gebrek aan ervaring vermoeden justme, het alternatief is namelijk nog erger; dat je weet hoe het is en nóg geen medeleven op kan brengen. Ik heb me zelden zo boos gevoeld als gisteravond over de manier waarop er over/ met iemand die net zo'n ervaring achter de rug heeft gesproken wordt.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:56
Hé Justme, dat denk ik helemaal niet, absoluut niet zelfs. Maar Minny voelt zich er rot over. Dat is op zich toch niet raar? En ook al krijgt ze advies wat jij niet als advies zou geven, dat doet niks af aan het feit dat het voor Min een rotervaring was, die 'ongewenste seks'.
Maar ik geloof heus dat ook jij uit eigen ervaring spreekt.
Ik bedoel, als ik ál mijn ongewenste maar verder wel zélf toegestane seksescapades hier neer zou zetten dan kan ik wel een paar pagina's gaan vullen. Het gaat hier om in ieder geval een groot misverstand tussen twee mensen en ik vind het jammer dat dat een strijd moet worden.
woensdag 8 oktober 2008 om 17:56
Minny, ik denk dat eventueel overwegen van verdedigingstechnieken ook een toekomstding is, niet een verwijt naar jezelf voor het verleden.
En zelf ben ik er helemaal niet snel mee, met dat soort aktie, want het is toch al gauw een jaar geleden dat Margaretha eerder schreef over deze technieken en ik heb nog steeds niks gedaan.
En zelf ben ik er helemaal niet snel mee, met dat soort aktie, want het is toch al gauw een jaar geleden dat Margaretha eerder schreef over deze technieken en ik heb nog steeds niks gedaan.
woensdag 8 oktober 2008 om 18:00
Mamz, er worden soms trainingsdagen georganiseerd speciaal voor vrouwen, door het hele land. Je gaat dan één dag, er zijn alleen vrouwen, en dan kijk je of het wat voor je is.
Zoals ik al eerder zei heb ik weleens meegedaan met een kleine groep (ik denk dat in een kleine plek ook kleinere groepen zijn) waarvan een heel aantal ervaringen had met misbruik of huiselijk geweld. Daar wordt echt rekening mee gehouden, en als het teveel wordt, kan je gewoon even een time out nemen of huilen als je wilt.
Natuurlijk is het wel zo dat als je op het punt bent van de ´geef je grens aan´ trainingen van de blijf van mijn lijf huizen, waarbij iemand je benadert en jij stop moet zeggen, en als je die oefeningen doet en je raakt dan al helemaal van de waps, dit misschien iets teveel van het goede is.
Maar ik denk dat het juist vaak ook héél erg louterend en versterkend kan werken (dat heb ik tenminste gezien bij anderen, ikzelf heb er gelukkig geen ervaring mee).
Zoals ik al eerder zei heb ik weleens meegedaan met een kleine groep (ik denk dat in een kleine plek ook kleinere groepen zijn) waarvan een heel aantal ervaringen had met misbruik of huiselijk geweld. Daar wordt echt rekening mee gehouden, en als het teveel wordt, kan je gewoon even een time out nemen of huilen als je wilt.
Natuurlijk is het wel zo dat als je op het punt bent van de ´geef je grens aan´ trainingen van de blijf van mijn lijf huizen, waarbij iemand je benadert en jij stop moet zeggen, en als je die oefeningen doet en je raakt dan al helemaal van de waps, dit misschien iets teveel van het goede is.
Maar ik denk dat het juist vaak ook héél erg louterend en versterkend kan werken (dat heb ik tenminste gezien bij anderen, ikzelf heb er gelukkig geen ervaring mee).
