Overig
alle pijlers
Regels die je nooit begreep van je ouders
woensdag 28 oktober 2015 13:52
Wat ik me wel is afvraag waarom ik bepaalde dingen niet mocht van mijn ouders, of waarom het per se op die manier moest. Niets extreems hoor en ik vergeet het ook te vragen Maar ik mocht bijvoorbeeld niet met sokken aan in bed slapen en voor ik naar school ging moest ik thee drinken. Ik vind het nog steeds niet lekker en waarom mocht ik niet gewoon iets anders drinken? Ik zal het de volgende keer vragen. Hadden jullie zoiets ook?
donderdag 26 november 2015 15:49
quote:Mevrouw75 schreef op 16 november 2015 @ 21:21:
[...]
Dit heb ik bij meerdere ouders wel meegemaakt en is dus een regel die ik echt niet snap. Zo asociaal vind ik dat.
Zelfs als volwassene heb ik dat weleens meegemaakt, moesten we allemaal opeens stil zijn, want pa kijkt het weerbericht.Enerzijds is het natuurlijk heel gek dat een hele groep mensen stil moet zijn, omdat één persoon iets wil kijken. Anderzijds heb ik met schoonmoeder regelmatig meegemaakt dat we samen (dus zij ook!) naar een interessante documentaire zaten te kijken en er geen touw aan vast te knopen was, omdat zij er de hele tijd doorheen zat te kleppen...
[...]
Dit heb ik bij meerdere ouders wel meegemaakt en is dus een regel die ik echt niet snap. Zo asociaal vind ik dat.
Zelfs als volwassene heb ik dat weleens meegemaakt, moesten we allemaal opeens stil zijn, want pa kijkt het weerbericht.Enerzijds is het natuurlijk heel gek dat een hele groep mensen stil moet zijn, omdat één persoon iets wil kijken. Anderzijds heb ik met schoonmoeder regelmatig meegemaakt dat we samen (dus zij ook!) naar een interessante documentaire zaten te kijken en er geen touw aan vast te knopen was, omdat zij er de hele tijd doorheen zat te kleppen...
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
donderdag 26 november 2015 16:31
Als ik (bijna nooit) een boterham eet met pindakees dan eet ik die niet zonder boter! Geldt eigenlijk voor alles wat ik op brood eet. Schoenen hoefde binnen niet uit, doe ik nu ook niet. Zou het persoonlijk ook niet prettig vinden om mijn schoenen uit te moeten doen bij andere mensen.
Ik moest vroeger elke dag een glas melk drinken, ik hou helemaal niet van melk!!
Mocht niet tot laat uit en pas toen ik ouder was bij mijn vriendje slapen.
Bord moest leeg, anders mocht je niet van tafel (ben ik het wel mee eens).
Sokken in bed mocht niet.
Als we iets van chips/snoep wilde, eerst vragen.
Geen gekke regels eigenlijk!
Ik moest vroeger elke dag een glas melk drinken, ik hou helemaal niet van melk!!
Mocht niet tot laat uit en pas toen ik ouder was bij mijn vriendje slapen.
Bord moest leeg, anders mocht je niet van tafel (ben ik het wel mee eens).
Sokken in bed mocht niet.
Als we iets van chips/snoep wilde, eerst vragen.
Geen gekke regels eigenlijk!
donderdag 26 november 2015 16:57
"Ik vind de regel geen schoenen aan in huis niet zo gek. Mijn familie zat in de scheepvaart en dat was standaard. Bezoek mag bij mij thuis wel zijn schoenen aanhouden."
Mijn schippersfamilie deed dat ook, niet zo gek natuurlijk als je bedenkt dat er bij de motor altijd wel olie op de grond kon liggen, en dat wilde je niet binnen hebben Net zoals boeren de klompen uitdeden om te voorkomen dat er naast de modder ook koeiendrek en andere troep naar binnen kwam
Mijn schippersfamilie deed dat ook, niet zo gek natuurlijk als je bedenkt dat er bij de motor altijd wel olie op de grond kon liggen, en dat wilde je niet binnen hebben Net zoals boeren de klompen uitdeden om te voorkomen dat er naast de modder ook koeiendrek en andere troep naar binnen kwam
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 27 november 2015 10:57
Het valt me op in de verhalen hier hoe zuinig en raar er vaak werd omgegaan met eten en drinken (iets lekkers) bij velen thuis.
De voorbeelden zoals alleen maar in het weekend fris of chips/koek mogen, zelf absoluut niet in de (snoep)kast mogen,snoep of chips verstopt werd, of 1 snoepje per dag..
Voor mij onbegrijpelijk. Denk ook doordat het komt dat ik een buitenlandse moeder heb, en in die cultuur mag je als kind gewoon vaak wat lekkers als je wilde, ik mocht ook pakken wat ik wilde, en zo ging dat eigenlijk bij alle kinderen uit die cultuur waar ik mee opgroeide.
En nee, we hadden echt geen overgewicht (met uitzondering van een enkel kind, zoals overal voorkomt) of verrot gebit.
Ik denk dat dit juíst kwam doordat we daar veel vrijheid in hadden. Chips en snoep was normaal, of was altijd binnen bereik, en dat zorgde er bij ons voor dat dat iets was waar je niet op af vloog of over-at, want het was 'gewoon'.
Ik zag juist altijd extreme reacties van Nederlandse kinderen die bij ons kwamen spelen, die thuis dus niet vaak iets kregen, en zich dan volpropten met chips en koek, dat vond ik heel raar, en ook zo 'grijperig' overkomen.
Ik weet nog dat ik bij een vriendin speelde en dat zij vertelde dat ze 1 keer per dag een snoepje mocht pakken uit de snoeppot (zo'n klein verpakt snoepje)
Volgensmij stimuleert dit juist dat je wil 'overeten' als er dan wel een keer iets lekkers is.
Ik voed kind (3,5) jaar dan ook zo met eten/lekkers op zoals dat bij mij ook is gebeurd,en ik zie het resultaat nu al.
Ze is helemaal niet gefocust op snoep/chocola, chips e.d. Mensen verbazen zich daar ook over als we op visite gaan en zij vaak iets lekkers afslaat, waar andere kinderen 'dol' worden als ze eens een keer iets krijgen.
De voorbeelden zoals alleen maar in het weekend fris of chips/koek mogen, zelf absoluut niet in de (snoep)kast mogen,snoep of chips verstopt werd, of 1 snoepje per dag..
Voor mij onbegrijpelijk. Denk ook doordat het komt dat ik een buitenlandse moeder heb, en in die cultuur mag je als kind gewoon vaak wat lekkers als je wilde, ik mocht ook pakken wat ik wilde, en zo ging dat eigenlijk bij alle kinderen uit die cultuur waar ik mee opgroeide.
En nee, we hadden echt geen overgewicht (met uitzondering van een enkel kind, zoals overal voorkomt) of verrot gebit.
Ik denk dat dit juíst kwam doordat we daar veel vrijheid in hadden. Chips en snoep was normaal, of was altijd binnen bereik, en dat zorgde er bij ons voor dat dat iets was waar je niet op af vloog of over-at, want het was 'gewoon'.
Ik zag juist altijd extreme reacties van Nederlandse kinderen die bij ons kwamen spelen, die thuis dus niet vaak iets kregen, en zich dan volpropten met chips en koek, dat vond ik heel raar, en ook zo 'grijperig' overkomen.
Ik weet nog dat ik bij een vriendin speelde en dat zij vertelde dat ze 1 keer per dag een snoepje mocht pakken uit de snoeppot (zo'n klein verpakt snoepje)
Volgensmij stimuleert dit juist dat je wil 'overeten' als er dan wel een keer iets lekkers is.
Ik voed kind (3,5) jaar dan ook zo met eten/lekkers op zoals dat bij mij ook is gebeurd,en ik zie het resultaat nu al.
Ze is helemaal niet gefocust op snoep/chocola, chips e.d. Mensen verbazen zich daar ook over als we op visite gaan en zij vaak iets lekkers afslaat, waar andere kinderen 'dol' worden als ze eens een keer iets krijgen.
vrijdag 27 november 2015 11:04
vrijdag 27 november 2015 11:14
Glitglam, behalve aan je buitenlandse moeder, ligt het misschien ook aan je leeftijd?
Toen ik een kind was (eind jaren '60/begin jaren '70) bestonden er nog bijna geen chips. Je had de gewone en de paprikachips, dat was het dan wel. En inderdaad, die werden bijna alleen gekocht voor feestjes of verjaardagen. Gewoon door de week chips eten deed geen mens. En heel soms kocht mijn moeder zo'n blauwe zak paprikachips van Golden Wonder op zaterdag, en dan kregen mijn broer en ik ieder een soepkom chips. Maar dat was echt een traktatie!
Snoep idem dito. Het was wel altijd in huis, maar geen eindeloze voorraden. En op was op, jammer dan. Mochten we wel gewoon pakken overigens, maar was het op dinsdag op, dan werd er zaterdag pas weer ingekocht, dus dan had je de rest van de week niks.
Gewoon chocolaatjes of koekjes pakken mochten we dan weer niet, want die waren voor als er bezoek was.
En dat was héél normaal, zo rond 1970.
Toen ik een kind was (eind jaren '60/begin jaren '70) bestonden er nog bijna geen chips. Je had de gewone en de paprikachips, dat was het dan wel. En inderdaad, die werden bijna alleen gekocht voor feestjes of verjaardagen. Gewoon door de week chips eten deed geen mens. En heel soms kocht mijn moeder zo'n blauwe zak paprikachips van Golden Wonder op zaterdag, en dan kregen mijn broer en ik ieder een soepkom chips. Maar dat was echt een traktatie!
Snoep idem dito. Het was wel altijd in huis, maar geen eindeloze voorraden. En op was op, jammer dan. Mochten we wel gewoon pakken overigens, maar was het op dinsdag op, dan werd er zaterdag pas weer ingekocht, dus dan had je de rest van de week niks.
Gewoon chocolaatjes of koekjes pakken mochten we dan weer niet, want die waren voor als er bezoek was.
En dat was héél normaal, zo rond 1970.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 27 november 2015 11:44
quote:pejeka schreef op 27 november 2015 @ 11:14:
Glitglam, behalve aan je buitenlandse moeder, ligt het misschien ook aan je leeftijd?
Toen ik een kind was (eind jaren '60/begin jaren '70) bestonden er nog bijna geen chips. Je had de gewone en de paprikachips, dat was het dan wel. En inderdaad, die werden bijna alleen gekocht voor feestjes of verjaardagen. Gewoon door de week chips eten deed geen mens. En heel soms kocht mijn moeder zo'n blauwe zak paprikachips van Golden Wonder op zaterdag, en dan kregen mijn broer en ik ieder een soepkom chips. Maar dat was echt een traktatie!
Snoep idem dito. Het was wel altijd in huis, maar geen eindeloze voorraden. En op was op, jammer dan. Mochten we wel gewoon pakken overigens, maar was het op dinsdag op, dan werd er zaterdag pas weer ingekocht, dus dan had je de rest van de week niks.
Gewoon chocolaatjes of koekjes pakken mochten we dan weer niet, want die waren voor als er bezoek was.
En dat was héél normaal, zo rond 1970.
Dat kan kloppen ja, ik ben nu 36 dus de jaren waar ik over praat zijn inderdaad wat minder lang geleden en toen was 'alles' er al, en was het redelijk gewoon.
Maar ik zie het tegenwoordig ook nog vaak, of juist vaak, sinds het overdreven gezond eten ook weer een hype is.
Kinderen worden van alles weggehouden of mogen niets meer eten wat niet helemaal verantwoord is.
Ik vraag me af of de ouders beseffen dat er een punt komt dat kind zelf naar de winkel kan/mag om zaken te kopen, bij vriendjes wel 'troep' gegeten word, en dat ze een keer uit huis gaan- hoe zullen die kinderen ermee omgaan als ze zelf nooit geleerd hebben keuzes te maken en ineens alles mogen/kunnen eten?
Glitglam, behalve aan je buitenlandse moeder, ligt het misschien ook aan je leeftijd?
Toen ik een kind was (eind jaren '60/begin jaren '70) bestonden er nog bijna geen chips. Je had de gewone en de paprikachips, dat was het dan wel. En inderdaad, die werden bijna alleen gekocht voor feestjes of verjaardagen. Gewoon door de week chips eten deed geen mens. En heel soms kocht mijn moeder zo'n blauwe zak paprikachips van Golden Wonder op zaterdag, en dan kregen mijn broer en ik ieder een soepkom chips. Maar dat was echt een traktatie!
Snoep idem dito. Het was wel altijd in huis, maar geen eindeloze voorraden. En op was op, jammer dan. Mochten we wel gewoon pakken overigens, maar was het op dinsdag op, dan werd er zaterdag pas weer ingekocht, dus dan had je de rest van de week niks.
Gewoon chocolaatjes of koekjes pakken mochten we dan weer niet, want die waren voor als er bezoek was.
En dat was héél normaal, zo rond 1970.
Dat kan kloppen ja, ik ben nu 36 dus de jaren waar ik over praat zijn inderdaad wat minder lang geleden en toen was 'alles' er al, en was het redelijk gewoon.
Maar ik zie het tegenwoordig ook nog vaak, of juist vaak, sinds het overdreven gezond eten ook weer een hype is.
Kinderen worden van alles weggehouden of mogen niets meer eten wat niet helemaal verantwoord is.
Ik vraag me af of de ouders beseffen dat er een punt komt dat kind zelf naar de winkel kan/mag om zaken te kopen, bij vriendjes wel 'troep' gegeten word, en dat ze een keer uit huis gaan- hoe zullen die kinderen ermee omgaan als ze zelf nooit geleerd hebben keuzes te maken en ineens alles mogen/kunnen eten?
vrijdag 27 november 2015 11:46
quote:lolanu schreef op 27 november 2015 @ 11:04:
Glitglam, ik geloof je gelijk!
Mijn ouders hadden een enorme hekel aan de Mac Donalds. Ben daar vroeger misschien 2 x geweest. Toen ik ouder werd gingen mijn vrienden en ik vaak naar de Mac om ons daar helemaal vol te eten. Gewoon omdat het toen wel kon!Ja bijvoorbeeld dit effect dus Terwijl ik echt nooit naar de Mac ging toen ik dat zelfstandig mocht/kon, omdat ik het niet lekker vond en het voor mij niet is 'bijzonders' was, dus het aantrekkelijke was eraf,en ik dus liever thuis of ergens anders at, omdat dat veel lekkerder was.
Glitglam, ik geloof je gelijk!
Mijn ouders hadden een enorme hekel aan de Mac Donalds. Ben daar vroeger misschien 2 x geweest. Toen ik ouder werd gingen mijn vrienden en ik vaak naar de Mac om ons daar helemaal vol te eten. Gewoon omdat het toen wel kon!Ja bijvoorbeeld dit effect dus Terwijl ik echt nooit naar de Mac ging toen ik dat zelfstandig mocht/kon, omdat ik het niet lekker vond en het voor mij niet is 'bijzonders' was, dus het aantrekkelijke was eraf,en ik dus liever thuis of ergens anders at, omdat dat veel lekkerder was.
zondag 29 november 2015 16:43
Oh, er schiet me een te binnen die ik nu, achteraf pas, eigenlijk een beetje raar vind.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.
maandag 30 november 2015 08:27
quote:Ginevra schreef op 29 november 2015 @ 16:43:
Oh, er schiet me een te binnen die ik nu, achteraf pas, eigenlijk een beetje raar vind.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.
Mwa, mijn kinderen hadden wel grote dozen potloden, tot groot ongenoegen van mijn man. Die denkt er net zo over als jouw ouders. Ik was het niet met hem eens, dus ik gaf ze zo'n doos cadeau. Daar deden ze helemaal niks mee. Mijn man had achteraf groot gelijk. Zonde van het geld.
Tijdens mijn studie kende ik iemand die al zijn schilderijen in rood en zwart maakte omdat hij geen geld had voor meer kleuren verf. Hij verdient inmiddels de kost als kunstenaar. Als je het echt zo leuk haar gevonden was je niet afhankelijk geweest van spullen.
Oh, er schiet me een te binnen die ik nu, achteraf pas, eigenlijk een beetje raar vind.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.
Mwa, mijn kinderen hadden wel grote dozen potloden, tot groot ongenoegen van mijn man. Die denkt er net zo over als jouw ouders. Ik was het niet met hem eens, dus ik gaf ze zo'n doos cadeau. Daar deden ze helemaal niks mee. Mijn man had achteraf groot gelijk. Zonde van het geld.
Tijdens mijn studie kende ik iemand die al zijn schilderijen in rood en zwart maakte omdat hij geen geld had voor meer kleuren verf. Hij verdient inmiddels de kost als kunstenaar. Als je het echt zo leuk haar gevonden was je niet afhankelijk geweest van spullen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
maandag 30 november 2015 08:30
quote:glitglam schreef op 27 november 2015 @ 10:57:
Ik voed kind (3,5) jaar dan ook zo met eten/lekkers op zoals dat bij mij ook is gebeurd,en ik zie het resultaat nu al.
Ze is helemaal niet gefocust op snoep/chocola, chips e.d. Mensen verbazen zich daar ook over als we op visite gaan en zij vaak iets lekkers afslaat, waar andere kinderen 'dol' worden als ze eens een keer iets krijgen.Ik weet niet of dat komt omdat ze altijd snoepen mag, of omdat ze er gewoon niet zo'n behoefte aan heeft. Ik heb één kind dat nooit veel snoept, al zet je het voor zijn neus. De andere blijft eten tot het op is.
Ik voed kind (3,5) jaar dan ook zo met eten/lekkers op zoals dat bij mij ook is gebeurd,en ik zie het resultaat nu al.
Ze is helemaal niet gefocust op snoep/chocola, chips e.d. Mensen verbazen zich daar ook over als we op visite gaan en zij vaak iets lekkers afslaat, waar andere kinderen 'dol' worden als ze eens een keer iets krijgen.Ik weet niet of dat komt omdat ze altijd snoepen mag, of omdat ze er gewoon niet zo'n behoefte aan heeft. Ik heb één kind dat nooit veel snoept, al zet je het voor zijn neus. De andere blijft eten tot het op is.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
maandag 30 november 2015 08:49
Ik werd op de middelbare school door mijn ouders serieus genomen en best wel volwassen behandeld....afgezien van de regels op het gebied van uiterlijke verzorging waardoor ik juist onverzorgd overkwam. Gelukkig was ik in die tijd niet met uiterlijk bezig, maar nu begrijp ik waarom ik pas rond mijn 20e mijn 1e date had!
'Je haar glanst zo mooi, je mag het niet vaker dan 2 keer per week wassen, dat is nergens voor nodig' (resultaat: ik liep 5 dagen per week met mijn vette haar in een staart of knot en mijn klasgenoten dachten dat ik gewoon dol was op gel)
'Lichaamsbeharing weghalen? Nergens voor nodig want dat deed ik op die leeftijd ook niet (resultaat: ik liep er in de zomer bij als een harige voetballer, een wonder dat ik niet werd gepest). Rond mijn 18e wilde mijn moeder juist een eenmalige harsbehandeling bij de schoonheidsspecialist voor mij betalen, die ik weigerde, ik koos voor een makkelijkere en goedkopere optie.
'Make-up is slecht voor je, zolang je nog niet volwassen bent mag je het niet gebruiken' Na mijn 18e werd ik juist aangespoord om het bleke koppie wat op te peppen met concealer en blusher en ik was blij met het resultaat.
'Je haar glanst zo mooi, je mag het niet vaker dan 2 keer per week wassen, dat is nergens voor nodig' (resultaat: ik liep 5 dagen per week met mijn vette haar in een staart of knot en mijn klasgenoten dachten dat ik gewoon dol was op gel)
'Lichaamsbeharing weghalen? Nergens voor nodig want dat deed ik op die leeftijd ook niet (resultaat: ik liep er in de zomer bij als een harige voetballer, een wonder dat ik niet werd gepest). Rond mijn 18e wilde mijn moeder juist een eenmalige harsbehandeling bij de schoonheidsspecialist voor mij betalen, die ik weigerde, ik koos voor een makkelijkere en goedkopere optie.
'Make-up is slecht voor je, zolang je nog niet volwassen bent mag je het niet gebruiken' Na mijn 18e werd ik juist aangespoord om het bleke koppie wat op te peppen met concealer en blusher en ik was blij met het resultaat.
respecteer de overtuigingen van een ander
maandag 30 november 2015 09:53
quote:BWitched schreef op 30 november 2015 @ 08:27:
[...]
Tijdens mijn studie kende ik iemand die al zijn schilderijen in rood en zwart maakte omdat hij geen geld had voor meer kleuren verf. Hij verdient inmiddels de kost als kunstenaar. Als je het echt zo leuk haar gevonden was je niet afhankelijk geweest van spullen.
In zoverre ben ik het wel met je eens dat als ik een échte kunstenaar in de dop was geweest, dat ik dan zelfs met alleen een grijs potloodje mooie dingen had kunnen maken. Een echte kunstenaar zal bij wijze van spreken nog met een uitgebrande lucifer een mooie tekening kunnen maken. En een echte kunstenaar ben ik niet.
Maar ik merk nu ik volwassen ben wat een plezier ik kan hebben met een mooie doos potloden en wat kleuren verf, en dat het hebben van knutselmateriaal me wel aan de gang zet om dingen te maken. Dus wat ik bedoel is: als je in principe wel de interesse hebt maar niet een enorm talent, dan kan het hebben van leuk materiaal je wel een zetje geven.
Het is geen groot issue hoor, en ergens snap ik de gedachtengang van mijn ouders en jouw man wel, maar ik vind het alleen een klein beetje jammer. Met boeken deden ze het bijvoorbeeld wel. Ik ben (mede) veel gaan lezen omdat er altijd veel boeken in huis waren. Ze zouden nooit gezegd hebben "we kopen pas boeken als het kind veel en vaak leest, anders is het zonde". En daar ben ik dan weer blij om.
[...]
Tijdens mijn studie kende ik iemand die al zijn schilderijen in rood en zwart maakte omdat hij geen geld had voor meer kleuren verf. Hij verdient inmiddels de kost als kunstenaar. Als je het echt zo leuk haar gevonden was je niet afhankelijk geweest van spullen.
In zoverre ben ik het wel met je eens dat als ik een échte kunstenaar in de dop was geweest, dat ik dan zelfs met alleen een grijs potloodje mooie dingen had kunnen maken. Een echte kunstenaar zal bij wijze van spreken nog met een uitgebrande lucifer een mooie tekening kunnen maken. En een echte kunstenaar ben ik niet.
Maar ik merk nu ik volwassen ben wat een plezier ik kan hebben met een mooie doos potloden en wat kleuren verf, en dat het hebben van knutselmateriaal me wel aan de gang zet om dingen te maken. Dus wat ik bedoel is: als je in principe wel de interesse hebt maar niet een enorm talent, dan kan het hebben van leuk materiaal je wel een zetje geven.
Het is geen groot issue hoor, en ergens snap ik de gedachtengang van mijn ouders en jouw man wel, maar ik vind het alleen een klein beetje jammer. Met boeken deden ze het bijvoorbeeld wel. Ik ben (mede) veel gaan lezen omdat er altijd veel boeken in huis waren. Ze zouden nooit gezegd hebben "we kopen pas boeken als het kind veel en vaak leest, anders is het zonde". En daar ben ik dan weer blij om.
maandag 30 november 2015 10:00
Ik ben het eens met Bwitched. Als je ergens écht in geïnteresseerd bent dan maakt het niet uit wat voor materiaal er voorhanden is, dan doe je het met wat er is. Of dat nu om tekenen of om lezen gaat.
Bij ons waren wel wat boeken in huis, en ik las altijd heel veel. Bij gebrek aan nieuwe boeken herlas ik de oude, of de encyclopedie, of de tekstjes op de hagelslag en pindakaas. Als het maar letters waren. Mijn broer/zus groeide in dezelfde omgeving op met dezelfde middelen, maar die had geen enkele interesse in kleurpotloden of boeken. (mijn ouders kochten trouwens zelden nieuwe boeken, maar we kregen wel een abonnement op de bibliotheek).
Bij ons waren wel wat boeken in huis, en ik las altijd heel veel. Bij gebrek aan nieuwe boeken herlas ik de oude, of de encyclopedie, of de tekstjes op de hagelslag en pindakaas. Als het maar letters waren. Mijn broer/zus groeide in dezelfde omgeving op met dezelfde middelen, maar die had geen enkele interesse in kleurpotloden of boeken. (mijn ouders kochten trouwens zelden nieuwe boeken, maar we kregen wel een abonnement op de bibliotheek).
maandag 30 november 2015 10:41
Er is nog een wereld van verschil tussen vier kleurpotloden en een doos van een duur merk. Caat heeft kilo´s aan knutselmateriaal, gewoon van wibra, hema, zeeman enzo. En wij hebben meters aan tekeningen . De mooiste zijn in een klapper bewaard, de rest is toch naar het oud papier verhuisd. Daar is bij de fanfare (die het oud papier hier ophaalt) vast minstens een saxofoon van gekocht.
Bord leegeten hoeft hier niet, wel zeg ik regelmatig; de groente moet op, de rest boeit niet. Want anders eet ze daar helemaal niks van. Schoenen uit geldt hier alleen voor vieze kinderschoenen en paardrijlaarzen. Voor de rest hebben wij niet echt regels, behalve dat het gebruikelijke riedeltje (geen brutale mond, niet op de bank springen) maar die zijn niet raar maar horen gewoon bij de algemene omgangsvormen.
Bord leegeten hoeft hier niet, wel zeg ik regelmatig; de groente moet op, de rest boeit niet. Want anders eet ze daar helemaal niks van. Schoenen uit geldt hier alleen voor vieze kinderschoenen en paardrijlaarzen. Voor de rest hebben wij niet echt regels, behalve dat het gebruikelijke riedeltje (geen brutale mond, niet op de bank springen) maar die zijn niet raar maar horen gewoon bij de algemene omgangsvormen.
maandag 30 november 2015 11:14
quote:Ginevra schreef op 29 november 2015 @ 16:43:
Oh, er schiet me een te binnen die ik nu, achteraf pas, eigenlijk een beetje raar vind.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.Die spullen hoeven natuurlijk niet van het kind te zijn. Een kind dure dozen tekenspullen geven die liggen te verstoffen vind ik echt zonde. Maar wij hadden vroeger wel goed materiaal. Dat was van mijn moeder, en als je er zuinig op was en goed oplette mocht je dat best gebruiken (onder toezicht). Mijn broertje was het teken-/schildertalent, die heeft het veel gebruikt, ik heb er eigenlijk nooit naar omgekeken, al heb ik wel wat 'verplicht' zitten tekenen en schilderen.
Oh, er schiet me een te binnen die ik nu, achteraf pas, eigenlijk een beetje raar vind.
Mijn ouders gaven mij een doosje met 4 tubetjes verf (rood, geel, blauw en zwart). In theorie kon je daarmee alle kleuren maken. En als ik nou een heel enthousiast schilder bleek, kon ik misschien wel een keer een grotere verfset krijgen. Maar ja, met die paar tubetjes ben ik dus nooit erg veel bezig geweest, want ik vond het zó weinig inspirerend....
Idem dito voor mooie kleurpotloden. Ik was heel jaloers op een vriendinnetje dat een grote doos caran d'ache had, en een grote doos conté potloden. Ik had de allerkleinste doosjes potloden en wat goedkope stiften.
Mijn ouders hadden geld genoeg voor mooie knutselspullen, maar ze vonden dat je pas zoiets kreeg als je je eerst 'bewezen' had. En als kind dacht ik dat dat volledig terecht was en dat ik dus niet meer knutselspullen 'verdiend' had. Pas recent ging ik me realiseren dat ik misschien ook wel wat meer zin in tekenen en schilderen had gekregen met iets mooiere en uitgebreidere spullen.Die spullen hoeven natuurlijk niet van het kind te zijn. Een kind dure dozen tekenspullen geven die liggen te verstoffen vind ik echt zonde. Maar wij hadden vroeger wel goed materiaal. Dat was van mijn moeder, en als je er zuinig op was en goed oplette mocht je dat best gebruiken (onder toezicht). Mijn broertje was het teken-/schildertalent, die heeft het veel gebruikt, ik heb er eigenlijk nooit naar omgekeken, al heb ik wel wat 'verplicht' zitten tekenen en schilderen.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 2 december 2015 12:00
quote:impala schreef op 29 oktober 2015 @ 11:02:
Mijn ouders hebben mij op de basisschool juist van de godsdienstles afgehaald. Eerst hebben ze geïnformeerd of er info werd gegeven over alle religies. Maar nee, het was een christelijke 'zending' aan de hand van de bijbel. Dan gaat ze daar niet heen, besliste mijn moeder. Goed besluit vind ik. Het was notabene een openbare school.Echt waar? Mijn ouders zijn uit naam moslim ( niet praktiserend en we hebben er nooit wat van meegekregen) en wij gingen naar een katholieke school, maakte hun niets uit. Ze hadden gehoord dat het betere scholen waren of toevallig zo uitgekozen. Geen idee. Maar wij gingen naar de kerk met school, dat maakte echt niets uit. Zeiden ze niets van. Zo kan het dus ook en het heeft ons helemaal niet slecht beïnvloed. Nee vind mezelf juist erg openminded.
Mijn ouders hebben mij op de basisschool juist van de godsdienstles afgehaald. Eerst hebben ze geïnformeerd of er info werd gegeven over alle religies. Maar nee, het was een christelijke 'zending' aan de hand van de bijbel. Dan gaat ze daar niet heen, besliste mijn moeder. Goed besluit vind ik. Het was notabene een openbare school.Echt waar? Mijn ouders zijn uit naam moslim ( niet praktiserend en we hebben er nooit wat van meegekregen) en wij gingen naar een katholieke school, maakte hun niets uit. Ze hadden gehoord dat het betere scholen waren of toevallig zo uitgekozen. Geen idee. Maar wij gingen naar de kerk met school, dat maakte echt niets uit. Zeiden ze niets van. Zo kan het dus ook en het heeft ons helemaal niet slecht beïnvloed. Nee vind mezelf juist erg openminded.
woensdag 2 december 2015 12:21
Hadden zelf eigenlijk nooit vaste regels. Misschien door mijn andere achtergrond want ik merk dat veel van de regels waarmee velen hier opgroeiden te maken hebben met dat extreem besparende of gierige in de Nederlandse of Belgische cultuur uit soort noodzaak (door oorlog en armoede vroeger) Maar dan denk ik; in mijn vaderland was er natuurlijk ook wel armoede een bepaalde tijd, in bepaalde gebieden, maar daar zijn ze juist veel vrijgeviger door geworden en niet zo krampachtig met al die regels waar de oudere generaties mee kwamen en de jonge mensen hier zoveel van meekregen.
