Relaties
alle pijlers
Mijn man heeft een ongeluk gehad.
woensdag 18 november 2015 23:50
Ik kom hier alleen mijn verhaal doen. Omdat het op dit moment het ontzettend goed voelt om van mij af te schrijven. Geen idee overigens of het op de juiste pijler staat.
Afgelopen dinsdag heeft mijn man een eenzijdig auto ongeluk gehad. En dat alleen om klote modder op het wegdek waardoor hij zijn macht over het stuur verloor en daardoor op een dan botste. Zo ontzettend idioot door een beetje modder...
Dan krijg je ineens een telefoontje dat je NU naar het ziekenhuis moet komen omdat jouw man in het ziekenhuis ligt.
Ze zijn ruim 6 uur met opereren bezig geweest. Pennen in zijn benen gezet, een plaat in zijn onderkaak, een heel stellage in zijn schedel geschroeft vanwege een gescheurde nekwervel, een drain voor hersenoedeem en nog talloze andere ingrepen.
Daar blijft het helaas niet bij. Vanwege de ernst van alle verwondingen hebben ze hem in een kunstmatige coma gebracht. Doormiddel van ijszakken en koeldekens. Het is ontzettend onwerkelijk, ik kan er geen woorden voor vinden.
Nu ligt mijn man, volledig toegetakeld in een bed en ligt aan machines. Ik herken hem niet eens meer terug. Hij voelt ontzettend koud aan. Het is dat de machines wat anders vertellen, hij ziet er zo leveloos uit.
En nu? De artsen hebben mij al voorbereid op wat ik kan verwachten. Natuurlijk is alles onzeker. Wat als hij wakker wordt, is het nog steeds mijn man waar ik verliefd op ben geworden? Of is hij door zijn letsels in gedrag veranderd. Raakt hij beperkt, en hoe dan?
Zoveel vragen en zoveel onzekerheid.
Het is een lang verhaal geworden, mijn excuses. Alsnog schieten woorden mij te kort.
Bedankt voor het lezen in ieder geval!
Afgelopen dinsdag heeft mijn man een eenzijdig auto ongeluk gehad. En dat alleen om klote modder op het wegdek waardoor hij zijn macht over het stuur verloor en daardoor op een dan botste. Zo ontzettend idioot door een beetje modder...
Dan krijg je ineens een telefoontje dat je NU naar het ziekenhuis moet komen omdat jouw man in het ziekenhuis ligt.
Ze zijn ruim 6 uur met opereren bezig geweest. Pennen in zijn benen gezet, een plaat in zijn onderkaak, een heel stellage in zijn schedel geschroeft vanwege een gescheurde nekwervel, een drain voor hersenoedeem en nog talloze andere ingrepen.
Daar blijft het helaas niet bij. Vanwege de ernst van alle verwondingen hebben ze hem in een kunstmatige coma gebracht. Doormiddel van ijszakken en koeldekens. Het is ontzettend onwerkelijk, ik kan er geen woorden voor vinden.
Nu ligt mijn man, volledig toegetakeld in een bed en ligt aan machines. Ik herken hem niet eens meer terug. Hij voelt ontzettend koud aan. Het is dat de machines wat anders vertellen, hij ziet er zo leveloos uit.
En nu? De artsen hebben mij al voorbereid op wat ik kan verwachten. Natuurlijk is alles onzeker. Wat als hij wakker wordt, is het nog steeds mijn man waar ik verliefd op ben geworden? Of is hij door zijn letsels in gedrag veranderd. Raakt hij beperkt, en hoe dan?
Zoveel vragen en zoveel onzekerheid.
Het is een lang verhaal geworden, mijn excuses. Alsnog schieten woorden mij te kort.
Bedankt voor het lezen in ieder geval!
maandag 30 november 2015 11:29
dinsdag 1 december 2015 00:55
Hier gaat het allemaal redelijk goed. Man is ondertussen verhuist van de intensive care naar de afdeling neurologie. Hij heeft nu alleen de buikgriep te pakken, mijn taak om op het juiste moment een bakje voor hem te houden, dat lukt hem zelf niet vanwege zijn hertengewei (zoals hij dat zelf noemt; zijn nekverankering).
Zijn rechterbeen wordt elke dag een beetje beter, in zijn arm zit nog weinig progressie.
Man is ondertussen redelijk rustig geworden, hij is niet meer zo angstig. Maar droomt wel héél erg intensief, dat deed hij voorheen niet. Dat gaat samen met veel zweten praten en om zich heen slaan in zijn slaap. Komt ook omdat er steeds meer stukjes van het auto ongeluk terug komen. En hij heeft ook alle foto's gezien van hemzelf en van zijn auto. Dat wou hij zelf heel graag, heeft ontiegelijk veel indruk op hem gemaakt.
Ondertussen zijn de eerste vrienden van hem ook langs geweest, maar die heeft hij na 15 minuten weg gestuurt. Ze stelden te veel vragen en waren te druk. Helemaal prima, ben hartstikke trots op hem dat hij dat zelf aangeeft. Anders was ik er nog om zijn grenzen te bewaken natuurlijk.
Hij heeft het wel gehad in het ziekenhuis en vind zelf dat hij wel naar huis kan. Dat gebeurt eerst nog niet, dus tot die tijd moet hij maar snode plannetjes bedenken.
Man noemt ons Pinky and the Brain. Hij is het geniale brein en ik ben de dombo die alles uit mag voeren. Hij is gelukkig nog steeds het boefje waar ik verliefd op ben geworden.
Zijn rechterbeen wordt elke dag een beetje beter, in zijn arm zit nog weinig progressie.
Man is ondertussen redelijk rustig geworden, hij is niet meer zo angstig. Maar droomt wel héél erg intensief, dat deed hij voorheen niet. Dat gaat samen met veel zweten praten en om zich heen slaan in zijn slaap. Komt ook omdat er steeds meer stukjes van het auto ongeluk terug komen. En hij heeft ook alle foto's gezien van hemzelf en van zijn auto. Dat wou hij zelf heel graag, heeft ontiegelijk veel indruk op hem gemaakt.
Ondertussen zijn de eerste vrienden van hem ook langs geweest, maar die heeft hij na 15 minuten weg gestuurt. Ze stelden te veel vragen en waren te druk. Helemaal prima, ben hartstikke trots op hem dat hij dat zelf aangeeft. Anders was ik er nog om zijn grenzen te bewaken natuurlijk.
Hij heeft het wel gehad in het ziekenhuis en vind zelf dat hij wel naar huis kan. Dat gebeurt eerst nog niet, dus tot die tijd moet hij maar snode plannetjes bedenken.
Man noemt ons Pinky and the Brain. Hij is het geniale brein en ik ben de dombo die alles uit mag voeren. Hij is gelukkig nog steeds het boefje waar ik verliefd op ben geworden.
dinsdag 1 december 2015 01:10
quote:doornroosje9 schreef op 01 december 2015 @ 01:01:
O, Bat, dat klinkt goed! Kan jij ook een beetje slapen? Hoe gaat het met jou?
Ik slaap steeds iets beter. Slaap nog wel iedere nacht bij hem op de kamer. Om hem te wekken wanneer hij een nachtmerrie heeft en omdat ik dat zelf ook graag wil.
Ik begin me steeds beter te ontspannen, eten is nog beetje een dingetje maar ook dat gaat elke dag iets beter. Komt ook omdat man steeds moet spugen en ik daar eigenlijk een fobie voor heb. Ik ben ondertussen 7 kg kwijt geraakt, niet helemaal de bedoeling... Maar dat komt vanzelf weer.
Lief dat je er naar vraagt roosje!
O, Bat, dat klinkt goed! Kan jij ook een beetje slapen? Hoe gaat het met jou?
Ik slaap steeds iets beter. Slaap nog wel iedere nacht bij hem op de kamer. Om hem te wekken wanneer hij een nachtmerrie heeft en omdat ik dat zelf ook graag wil.
Ik begin me steeds beter te ontspannen, eten is nog beetje een dingetje maar ook dat gaat elke dag iets beter. Komt ook omdat man steeds moet spugen en ik daar eigenlijk een fobie voor heb. Ik ben ondertussen 7 kg kwijt geraakt, niet helemaal de bedoeling... Maar dat komt vanzelf weer.
Lief dat je er naar vraagt roosje!
dinsdag 1 december 2015 07:56
dinsdag 1 december 2015 10:52
quote:THE-BATWOMAN schreef op 01 december 2015 @ 01:10:
[...]
Ik slaap steeds iets beter. Slaap nog wel iedere nacht bij hem op de kamer. Om hem te wekken wanneer hij een nachtmerrie heeft en omdat ik dat zelf ook graag wil.
Ik begin me steeds beter te ontspannen, eten is nog beetje een dingetje maar ook dat gaat elke dag iets beter. Komt ook omdat man steeds moet spugen en ik daar eigenlijk een fobie voor heb. Ik ben ondertussen 7 kg kwijt geraakt, niet helemaal de bedoeling... Maar dat komt vanzelf weer.
Lief dat je er naar vraagt roosje! Fijn dat je steeds beter slaapt en ik hoop dat je het eten snel terug kan oppakken. Je zal je energie nog hard nodig hebben.
[...]
Ik slaap steeds iets beter. Slaap nog wel iedere nacht bij hem op de kamer. Om hem te wekken wanneer hij een nachtmerrie heeft en omdat ik dat zelf ook graag wil.
Ik begin me steeds beter te ontspannen, eten is nog beetje een dingetje maar ook dat gaat elke dag iets beter. Komt ook omdat man steeds moet spugen en ik daar eigenlijk een fobie voor heb. Ik ben ondertussen 7 kg kwijt geraakt, niet helemaal de bedoeling... Maar dat komt vanzelf weer.
Lief dat je er naar vraagt roosje! Fijn dat je steeds beter slaapt en ik hoop dat je het eten snel terug kan oppakken. Je zal je energie nog hard nodig hebben.
Life is short. Eat dessert first.
dinsdag 1 december 2015 10:57
Jeetje... ik was al een (te groot) aantal dagen niet geweest, zag wel door de notificaties die ik steeds binnenkreeg dat er 'iets' aan de hand was.
Ik durfde bijna niet te gaan kijken, zojuist... maar ik lees heel goed nieuws zeg. Net als een aantal andere lezeressen zit ik met een beetje waterige oogjes te lezen wat hij zei en ik voel met jouw/jullie blijdschap mee. NOgmaals beterschap toegewenst.
Ik durfde bijna niet te gaan kijken, zojuist... maar ik lees heel goed nieuws zeg. Net als een aantal andere lezeressen zit ik met een beetje waterige oogjes te lezen wat hij zei en ik voel met jouw/jullie blijdschap mee. NOgmaals beterschap toegewenst.
dinsdag 1 december 2015 17:12
quote:THE-BATWOMAN schreef op 01 december 2015 @ 00:55:
Hier gaat het allemaal redelijk goed. Man is ondertussen verhuist van de intensive care naar de afdeling neurologie. Hij heeft nu alleen de buikgriep te pakken, mijn taak om op het juiste moment een bakje voor hem te houden, dat lukt hem zelf niet vanwege zijn hertengewei (zoals hij dat zelf noemt; zijn nekverankering).
Zijn rechterbeen wordt elke dag een beetje beter, in zijn arm zit nog weinig progressie.
Man is ondertussen redelijk rustig geworden, hij is niet meer zo angstig. Maar droomt wel héél erg intensief, dat deed hij voorheen niet. Dat gaat samen met veel zweten praten en om zich heen slaan in zijn slaap. Komt ook omdat er steeds meer stukjes van het auto ongeluk terug komen. En hij heeft ook alle foto's gezien van hemzelf en van zijn auto. Dat wou hij zelf heel graag, heeft ontiegelijk veel indruk op hem gemaakt.
Ondertussen zijn de eerste vrienden van hem ook langs geweest, maar die heeft hij na 15 minuten weg gestuurt. Ze stelden te veel vragen en waren te druk. Helemaal prima, ben hartstikke trots op hem dat hij dat zelf aangeeft. Anders was ik er nog om zijn grenzen te bewaken natuurlijk.
Hij heeft het wel gehad in het ziekenhuis en vind zelf dat hij wel naar huis kan. Dat gebeurt eerst nog niet, dus tot die tijd moet hij maar snode plannetjes bedenken.
Man noemt ons Pinky and the Brain. Hij is het geniale brein en ik ben de dombo die alles uit mag voeren. Hij is gelukkig nog steeds het boefje waar ik verliefd op ben geworden. en een voor jullie allebei!
Hier gaat het allemaal redelijk goed. Man is ondertussen verhuist van de intensive care naar de afdeling neurologie. Hij heeft nu alleen de buikgriep te pakken, mijn taak om op het juiste moment een bakje voor hem te houden, dat lukt hem zelf niet vanwege zijn hertengewei (zoals hij dat zelf noemt; zijn nekverankering).
Zijn rechterbeen wordt elke dag een beetje beter, in zijn arm zit nog weinig progressie.
Man is ondertussen redelijk rustig geworden, hij is niet meer zo angstig. Maar droomt wel héél erg intensief, dat deed hij voorheen niet. Dat gaat samen met veel zweten praten en om zich heen slaan in zijn slaap. Komt ook omdat er steeds meer stukjes van het auto ongeluk terug komen. En hij heeft ook alle foto's gezien van hemzelf en van zijn auto. Dat wou hij zelf heel graag, heeft ontiegelijk veel indruk op hem gemaakt.
Ondertussen zijn de eerste vrienden van hem ook langs geweest, maar die heeft hij na 15 minuten weg gestuurt. Ze stelden te veel vragen en waren te druk. Helemaal prima, ben hartstikke trots op hem dat hij dat zelf aangeeft. Anders was ik er nog om zijn grenzen te bewaken natuurlijk.
Hij heeft het wel gehad in het ziekenhuis en vind zelf dat hij wel naar huis kan. Dat gebeurt eerst nog niet, dus tot die tijd moet hij maar snode plannetjes bedenken.
Man noemt ons Pinky and the Brain. Hij is het geniale brein en ik ben de dombo die alles uit mag voeren. Hij is gelukkig nog steeds het boefje waar ik verliefd op ben geworden. en een voor jullie allebei!
dinsdag 1 december 2015 17:14
woensdag 2 december 2015 10:51
quote:swifty schreef op 02 december 2015 @ 08:37:
Spuugt je man toevallig door de pijnstillers die hij krijgt? Ik had met morphine in ziekenhuis dat ik er heel beroerd van werd namelijk. Misschien dat je man er iets voor kan krijgen om als dit speelt, iets tegen die bijwerking..
Fijn dat je man al wat stappen vooruit is gegaan!Dachten wij eerst ook hoor! Maar gaat samen met diaree en koorts. Ondertussen voelt hij zich alweer wat beter en heeft ook al een dag niet meer hoeven spugen.
Spuugt je man toevallig door de pijnstillers die hij krijgt? Ik had met morphine in ziekenhuis dat ik er heel beroerd van werd namelijk. Misschien dat je man er iets voor kan krijgen om als dit speelt, iets tegen die bijwerking..
Fijn dat je man al wat stappen vooruit is gegaan!Dachten wij eerst ook hoor! Maar gaat samen met diaree en koorts. Ondertussen voelt hij zich alweer wat beter en heeft ook al een dag niet meer hoeven spugen.
