Relaties
alle pijlers
Vriendschappen
maandag 30 november 2015 15:11
Ik ben wel benieuwd hoe dit bij andere mensen werkt. Ik had nooit echt vriendinnen. Middelbare school een drama wat dat betreft, daarna eigenlijk alleen bevriend met mannen. Pas begin 20 had ik een aantal vrouwen waar ik, los van elkaar en niet in groepjes, wel prima mee overweg kon. Momenteel heb ik 1, misschien 2, goede vriendinnen. Die ik kan bellen als er midden in de nacht iets is. Maar ook met hen heb ik hoogstens eens per week contact en ik zie ze misschien eens in de maand. Drukke roosters, enz. En vooral: mijn beste vriendin heeft een gigantisch sociaal leven, ontzettend veel vriendinnen en vrienden. Ik ken ze wel, kan er wel mee overweg, maar ben daar niet bij betrokken, het is echt zo'n clubje wat elkaar nog van de basis- en middelbare school kent.
Ik wil graag mijn sociale kring wat uitbreiden. Dat lukt alleen maar matig. Ik ken veel mensen. Ben sociaal en niet verlegen, ik maak makkelijk contact en ik ben ook best goed in gewoon een balletje opgooien bij iemand die ik nog niet zo goed ken maar die ik graag beter wil leren kennen over samen wat drinken, een keer koffie doen of iets ondernemen. Ik ken een berg moeders van school, drink met een aantal wel eens koffie als dat zo uitkomt. Maar toch heb ik weinig vriendinnen en verder dan kennissen lijkt het niet te komen.
De mensen in mijn omgeving lijken allemaal een uitgebreid sociaal leven te hebben met vriendengroepen, weekendjes weg met andere stellen, enz. Ik ken dat helemaal niet. En dat vind ik best jammer. Want hoewel mensen doorgaans enthousiast reageren als ik vraag of ze zin hebben om bij koffie te drinken, er komt zelden een vervolg aan. Of ik moet dat weer initiëren. Niet omdat ze mij niet leuk vinden, maar gewoon omdat het sociale leven al zo vol zit heb ik het idee. Ik kan daar wel eens jaloers op worden, dat lijkt me heerlijk.
Daarbij ben ik niet zo snel echt close met mensen, ik denk dat dat misschien meespeelt, ik ben heel open en praat makkelijk, maar over mijn emoties zul je me niet snel horen. Ik vind het wat dat betreft wel eens ingewikkeld met vrouwen. Daarnaast loop ik zo'n 10 jaar voor op leeftijdsgenoten, ik had begin 20 al kinderen waar zij nu gemiddeld genomen aan kinderen beginnen.
Is dit voor anderen herkenbaar? Is het een leeftijdsfase dingetje? Hoe is dit op te lossen? De geijkte 'wordt lid van een club of nodig eens iemand uit' dat ken ik allemaal wel. En contacten leggen is niet zo'n punt, contacten verdiepen en contacten onderhouden dat is lastiger.
Ik wil graag mijn sociale kring wat uitbreiden. Dat lukt alleen maar matig. Ik ken veel mensen. Ben sociaal en niet verlegen, ik maak makkelijk contact en ik ben ook best goed in gewoon een balletje opgooien bij iemand die ik nog niet zo goed ken maar die ik graag beter wil leren kennen over samen wat drinken, een keer koffie doen of iets ondernemen. Ik ken een berg moeders van school, drink met een aantal wel eens koffie als dat zo uitkomt. Maar toch heb ik weinig vriendinnen en verder dan kennissen lijkt het niet te komen.
De mensen in mijn omgeving lijken allemaal een uitgebreid sociaal leven te hebben met vriendengroepen, weekendjes weg met andere stellen, enz. Ik ken dat helemaal niet. En dat vind ik best jammer. Want hoewel mensen doorgaans enthousiast reageren als ik vraag of ze zin hebben om bij koffie te drinken, er komt zelden een vervolg aan. Of ik moet dat weer initiëren. Niet omdat ze mij niet leuk vinden, maar gewoon omdat het sociale leven al zo vol zit heb ik het idee. Ik kan daar wel eens jaloers op worden, dat lijkt me heerlijk.
Daarbij ben ik niet zo snel echt close met mensen, ik denk dat dat misschien meespeelt, ik ben heel open en praat makkelijk, maar over mijn emoties zul je me niet snel horen. Ik vind het wat dat betreft wel eens ingewikkeld met vrouwen. Daarnaast loop ik zo'n 10 jaar voor op leeftijdsgenoten, ik had begin 20 al kinderen waar zij nu gemiddeld genomen aan kinderen beginnen.
Is dit voor anderen herkenbaar? Is het een leeftijdsfase dingetje? Hoe is dit op te lossen? De geijkte 'wordt lid van een club of nodig eens iemand uit' dat ken ik allemaal wel. En contacten leggen is niet zo'n punt, contacten verdiepen en contacten onderhouden dat is lastiger.
dinsdag 1 december 2015 10:23
Hmm ik denk dat ik het bekende viva trucje onbewust toepastte. Het onderwerp of probleem zo je wilt, interesseert me, oprecht.
Herkenning kan ik niet bieden, ik heb veel goede vrienden (koester dat ook enorm) en probeer serieus te analyseren hoe dat werkt bij mij en hun.
Ik heb iig geleerd dat ik het bij mezelf moet houden. Vandaar dat ik daar bij jou op doorvraag. Ik heb een enorm leuke enorme drukke en populaire vriendin (en ja als er nood is is ze er!) Ik zie haar door verhuizingen maar twee keer per jaar echt. En ik ben degene die het initiatief neemt. Maar ik heb daar geen last van. Ik heb altijd een topavond en we kennen elkaar goed. En zij is veel drukker dan ik.
Andersom heb ik ook goede vrienden die het veel minder ' druk' hebben, die behoefte hebben aan meer contact dan ik iig kan bieden. Dat laat ik ook bij hun. Dat komt er op neer dat zij soms meer moeite doen (reistijd oid). Op het moment dat ik me schuldig ga voelen dat ik meer moet afspreken met iemand (want die is anders zielig) is de gelijkwaardigheid compleet weg en dus ook de gezonde balans in de vriendschap.
Kijk, als een vriendin gaat trouwen of een baby krijgt of ernstig ziek is dan is dat tijdelijk allemaal enigszins anders natuurlijk.
Herkenning kan ik niet bieden, ik heb veel goede vrienden (koester dat ook enorm) en probeer serieus te analyseren hoe dat werkt bij mij en hun.
Ik heb iig geleerd dat ik het bij mezelf moet houden. Vandaar dat ik daar bij jou op doorvraag. Ik heb een enorm leuke enorme drukke en populaire vriendin (en ja als er nood is is ze er!) Ik zie haar door verhuizingen maar twee keer per jaar echt. En ik ben degene die het initiatief neemt. Maar ik heb daar geen last van. Ik heb altijd een topavond en we kennen elkaar goed. En zij is veel drukker dan ik.
Andersom heb ik ook goede vrienden die het veel minder ' druk' hebben, die behoefte hebben aan meer contact dan ik iig kan bieden. Dat laat ik ook bij hun. Dat komt er op neer dat zij soms meer moeite doen (reistijd oid). Op het moment dat ik me schuldig ga voelen dat ik meer moet afspreken met iemand (want die is anders zielig) is de gelijkwaardigheid compleet weg en dus ook de gezonde balans in de vriendschap.
Kijk, als een vriendin gaat trouwen of een baby krijgt of ernstig ziek is dan is dat tijdelijk allemaal enigszins anders natuurlijk.
dinsdag 1 december 2015 10:23
quote:JollyJ schreef op 01 december 2015 @ 10:19:
[...]
Nou, om dat je zo aandringt, toch advies dan: niet werken aan je uitstraling. Vriendschap op basis van "we vinden elkaar leuk, we vinden elkaars gezelschap leuk, en we hebben elkaar niet nodig" zijn prima vriendschappen.Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
[...]
Nou, om dat je zo aandringt, toch advies dan: niet werken aan je uitstraling. Vriendschap op basis van "we vinden elkaar leuk, we vinden elkaars gezelschap leuk, en we hebben elkaar niet nodig" zijn prima vriendschappen.Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
dinsdag 1 december 2015 10:24
Nee hoor, ik vul het niet voor je in. Ik vertel je alleen mijn eigen ervaring. En onze levens hebben veel overeenkomsten! Ik herken ook wel wat je schrijft, en de vriendschappen die ik heb zijn ook niet al die tijd even intensief geweest. Dat heeft heel erg samen gehangen met bepaalde levensfases. Maar ook dat is niet erg, soms heb je elkaar wat minder te vertellen of matchen je levens wat minder bij elkaar. Als de vriendschap echt is, komt dat later wel weer bij elkaar.
dinsdag 1 december 2015 10:25
quote:Sid-returns schreef op 01 december 2015 @ 10:23:
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
De rest van de wereld. Er Is Niets Mis Met Jou.
En ik kan het weten, want ik heb altijd gelijk.
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
De rest van de wereld. Er Is Niets Mis Met Jou.
En ik kan het weten, want ik heb altijd gelijk.
dinsdag 1 december 2015 10:26
Ik zie ook wel degelijk hoe bepaalde dingen veranderd zijn in, zeg de afgelopen twintig jaar. Mensen zijn meer gericht op zichzelf en hoe leuk het contact ook is op het werk/ vereniging oid, daar blijft het dan ook bij. Mensen schijnen niet meer te kunnen bedenken dat " hoe meer zielen hoe meer vreugd " ook kan gelden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 december 2015 10:57
Herkenbaar.
Als tiener en twintiger had ik intensieve vriendschappen met een paar echt goede vriendinnen, maar toen we allemaal gingen werken, verspreid over het land gingen wonen en gezinnen startten, zijn deze vriendschappen verwaterd tot facebookcontacten en af en toe eens afspeken. Natuurlijk voelt het als we elkaar zien nog steeds goed, maar van echte vriendschappen kan ik niet meer spreken. En ik zou ze zeker niet 's nachts uit bed bellen.
Natuurlijk zijn er nieuwe contacten voor in de plaats gekomen, maar die blijven allemaal hangen op kennisniveau. En dat ligt vooral aan mijzelf. Ik ben slecht in het onderhouden van contacten, vraag niet zo snel iemand op de koffie, en plaats mezelf in groepen bij voorbaat al aan de buitenkant. Ik voel me vaak een outsider en dat wordt snel een self-fulfilling prophecy.
Ik ben erg tevreden met mijn gezin en mijn leven, maar ik zie om mij heen veel mensen die met andere gezinnen samen eten of leuke dingen samen doen, en dat zou ik ook wel vaker willen. Voor onszelf, maar ook voor de kinderen ( de oudste heeft ook erg moeite met vriendschappen maken, helaas...) Aan de andere kant ben ik ook zoals ik ben. Dus moet ik ook accepteren dat een altijd gezellig vol huis niet bij mij past. En verder gewoon kijken hoe net loopt, wellicht dat er tussen die kennissen toch nog iemand zit met wie een echte vriendschap kan ontstaan.
Als tiener en twintiger had ik intensieve vriendschappen met een paar echt goede vriendinnen, maar toen we allemaal gingen werken, verspreid over het land gingen wonen en gezinnen startten, zijn deze vriendschappen verwaterd tot facebookcontacten en af en toe eens afspeken. Natuurlijk voelt het als we elkaar zien nog steeds goed, maar van echte vriendschappen kan ik niet meer spreken. En ik zou ze zeker niet 's nachts uit bed bellen.
Natuurlijk zijn er nieuwe contacten voor in de plaats gekomen, maar die blijven allemaal hangen op kennisniveau. En dat ligt vooral aan mijzelf. Ik ben slecht in het onderhouden van contacten, vraag niet zo snel iemand op de koffie, en plaats mezelf in groepen bij voorbaat al aan de buitenkant. Ik voel me vaak een outsider en dat wordt snel een self-fulfilling prophecy.
Ik ben erg tevreden met mijn gezin en mijn leven, maar ik zie om mij heen veel mensen die met andere gezinnen samen eten of leuke dingen samen doen, en dat zou ik ook wel vaker willen. Voor onszelf, maar ook voor de kinderen ( de oudste heeft ook erg moeite met vriendschappen maken, helaas...) Aan de andere kant ben ik ook zoals ik ben. Dus moet ik ook accepteren dat een altijd gezellig vol huis niet bij mij past. En verder gewoon kijken hoe net loopt, wellicht dat er tussen die kennissen toch nog iemand zit met wie een echte vriendschap kan ontstaan.
dinsdag 1 december 2015 11:23
quote:blijfgewoonbianca schreef op 01 december 2015 @ 10:26:
Ik zie ook wel degelijk hoe bepaalde dingen veranderd zijn in, zeg de afgelopen twintig jaar. Mensen zijn meer gericht op zichzelf en hoe leuk het contact ook is op het werk/ vereniging oid, daar blijft het dan ook bij. Mensen schijnen niet meer te kunnen bedenken dat " hoe meer zielen hoe meer vreugd " ook kan gelden.Dat is wat ik bedoel inderdaad.
Ik zie ook wel degelijk hoe bepaalde dingen veranderd zijn in, zeg de afgelopen twintig jaar. Mensen zijn meer gericht op zichzelf en hoe leuk het contact ook is op het werk/ vereniging oid, daar blijft het dan ook bij. Mensen schijnen niet meer te kunnen bedenken dat " hoe meer zielen hoe meer vreugd " ook kan gelden.Dat is wat ik bedoel inderdaad.
dinsdag 1 december 2015 12:12
quote:Sid-returns schreef op 01 december 2015 @ 10:23:
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
Opzich maakt dat niet uit, de rest van de wereld heeft er geen belang bij als jij hier iets mee doet en jij eventueel wel.
Je verhaal over zelf uitnodigen maar niet terug uitgenodigd worden is heel herkenbaar voor mij en ook het moe worden daarvan.
Ik vind jou trouwens enorm interessant en leuk. Als ik daar eerlijk over mag zijn: als ik jou hier zie zou ik best graag met je willen praten, maar ik zou niet goed contact durven leggen omdat je iets afstandelijks en hards uitstraalt. Ik had dit topic dan ook totaal niet verwacht van jou. Als alles prima voelt voor jou zoals het is, laat dit gevoel dan rustig bij mij liggen. Maar als dat niet zo is, dan is dit misschien interessant om te verkennen. Ik denk namelijk dat je dan binnen no-time tien vriendinnen rijker bent.
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
Opzich maakt dat niet uit, de rest van de wereld heeft er geen belang bij als jij hier iets mee doet en jij eventueel wel.
Je verhaal over zelf uitnodigen maar niet terug uitgenodigd worden is heel herkenbaar voor mij en ook het moe worden daarvan.
Ik vind jou trouwens enorm interessant en leuk. Als ik daar eerlijk over mag zijn: als ik jou hier zie zou ik best graag met je willen praten, maar ik zou niet goed contact durven leggen omdat je iets afstandelijks en hards uitstraalt. Ik had dit topic dan ook totaal niet verwacht van jou. Als alles prima voelt voor jou zoals het is, laat dit gevoel dan rustig bij mij liggen. Maar als dat niet zo is, dan is dit misschien interessant om te verkennen. Ik denk namelijk dat je dan binnen no-time tien vriendinnen rijker bent.
Het is zoals het is
dinsdag 1 december 2015 12:33
Ik denk dat je daar wel een punt hebt Youk. Ik hoor wel vaker dat mensen dat idee van me krijgen. Online nog meer dan irl, maar ook daar schijn ik wel een tikje intimiderend te kunnen overkomen. Dat ben ik niet, ik ben ook maar een zachtgekookt ei
Dat is wel ingewikkeld, want ik bén ook gewoon zelfverzekerd en heel nuchter, dus dat klopt allemaal wel. Maar als dat het enige is wat mensen zien dan gaat er ergens iets mis. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat kan veranderen, want ik doe niet extra mijn best om zo over te komen ofzo.
Dat is wel ingewikkeld, want ik bén ook gewoon zelfverzekerd en heel nuchter, dus dat klopt allemaal wel. Maar als dat het enige is wat mensen zien dan gaat er ergens iets mis. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat kan veranderen, want ik doe niet extra mijn best om zo over te komen ofzo.
dinsdag 1 december 2015 12:41
quote:Sid-returns schreef op 01 december 2015 @ 12:33:
Ik denk dat je daar wel een punt hebt Youk. Ik hoor wel vaker dat mensen dat idee van me krijgen. Online nog meer dan irl, maar ook daar schijn ik wel een tikje intimiderend te kunnen overkomen. Dat ben ik niet, ik ben ook maar een zachtgekookt ei
Dat is wel ingewikkeld, want ik bén ook gewoon zelfverzekerd en heel nuchter, dus dat klopt allemaal wel. Maar als dat het enige is wat mensen zien dan gaat er ergens iets mis. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat kan veranderen, want ik doe niet extra mijn best om zo over te komen ofzo.niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?
Ik denk dat je daar wel een punt hebt Youk. Ik hoor wel vaker dat mensen dat idee van me krijgen. Online nog meer dan irl, maar ook daar schijn ik wel een tikje intimiderend te kunnen overkomen. Dat ben ik niet, ik ben ook maar een zachtgekookt ei
Dat is wel ingewikkeld, want ik bén ook gewoon zelfverzekerd en heel nuchter, dus dat klopt allemaal wel. Maar als dat het enige is wat mensen zien dan gaat er ergens iets mis. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat kan veranderen, want ik doe niet extra mijn best om zo over te komen ofzo.niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?
dinsdag 1 december 2015 12:53
Fijn dat je er wat aan hebt/in ziet.
Je hoeft niet te veranderen, maar je kunt wel een aanvulling op je huidige zijn ontwikkelen, als je dat wilt. Voor mij klinkt het alsof je dat wil, sterker, alsof het er al is maar je niet weet hoe het te laten zien/ naar buiten te laten komen.
Zou je het daar met je vriendin over kunnen hebben? Hoe zij jou ziet in dit opzicht en of ze ook jou zachtere kant soms ziet?
Je hoeft niet te veranderen, maar je kunt wel een aanvulling op je huidige zijn ontwikkelen, als je dat wilt. Voor mij klinkt het alsof je dat wil, sterker, alsof het er al is maar je niet weet hoe het te laten zien/ naar buiten te laten komen.
Zou je het daar met je vriendin over kunnen hebben? Hoe zij jou ziet in dit opzicht en of ze ook jou zachtere kant soms ziet?
Het is zoals het is
dinsdag 1 december 2015 13:22
quote:JollyJ schreef op 01 december 2015 @ 12:41:
[...]
niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?Het is ook een positieve eigenschap. Maar ik zou graag willen dat ik daar iets meer speelruimte in had, dus dat ik kan kiezen ipv altijd zo over komen het hoeft niet weg, ik wil er graag wat bij leren.
[...]
niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?Het is ook een positieve eigenschap. Maar ik zou graag willen dat ik daar iets meer speelruimte in had, dus dat ik kan kiezen ipv altijd zo over komen het hoeft niet weg, ik wil er graag wat bij leren.
dinsdag 1 december 2015 14:03
Hier ook geen vriendinnen (meer). Mis het vreselijk.
Heb 1 vriendin die jaren ouder is (al met pensioen maar nog wel vlot) maar die zie ik eens in de paar maanden, is altijd wel gezellig maar ze is niet iemand waarmee ik alles deel.
Ik weet echt niet hoe nieuwe vriendinnen te vinden, nodig regelmatig kennissen uit om te komen eten of borrelen maar het is altijd "geen tijd of te druk".
Ik weet dat ik een leuke meid ben maar geen materiaal voor vriendschap (denk ik), helaas.
Komt ook nog bij dat ik 's avonds werk samen met mijn vriend in ons eigen horecagelegenheid.
Maak iedere avond praatjes met leuke mensen maar er komt nooit verder iets uit.
Ik mis dus ook collega's want die heb ik niet.
Zou het zo graag anders zien.
Heb 1 vriendin die jaren ouder is (al met pensioen maar nog wel vlot) maar die zie ik eens in de paar maanden, is altijd wel gezellig maar ze is niet iemand waarmee ik alles deel.
Ik weet echt niet hoe nieuwe vriendinnen te vinden, nodig regelmatig kennissen uit om te komen eten of borrelen maar het is altijd "geen tijd of te druk".
Ik weet dat ik een leuke meid ben maar geen materiaal voor vriendschap (denk ik), helaas.
Komt ook nog bij dat ik 's avonds werk samen met mijn vriend in ons eigen horecagelegenheid.
Maak iedere avond praatjes met leuke mensen maar er komt nooit verder iets uit.
Ik mis dus ook collega's want die heb ik niet.
Zou het zo graag anders zien.
een dag niet gedronken is een dag niet geleefd
dinsdag 1 december 2015 15:53
quote:JollyJ schreef op 01 december 2015 @ 12:41:
[...]
niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?
Dit!
Ik heb wat dit betreft veel van mijn ouders geleerd: Zij waren altijd heel makkelijk in mensen uitnodigen, iets organiseren met z'n allen. In de buurt, op de camping, op het werk: Het sociale leven draaide vaak al snel rond iets dat zij in gang zetten. Initiatief ging meestal van hun uit en volgens mij vonden ze dat eerder wel okay dan dat ze dat stom vonden. Maar: Vriendschappen duurden nooit lang. Ze waren ooit van de randstad naar de provincie verhuisd en ik denk dat ze daarvan geleerd hebben dat goede vriendschappen vergankelijk zijn. Wie kwam en ging veranderde snel, op een paar hechte vaste vrienden na.
Wat me geruststelt is dat ze nu beiden (inmiddels gescheiden) nog steeds een vrij bruisend sociaal leven hebben maar allang niet meer de vrienden van toen. Vooral mijn moeder heeft diverse vrienden: Jong en vrijgezel, middelbaar en gezin en vrouwen van haar eigen leeftijd. Interesse in mensen van toen heeft ze volgens mij niet heel erg. Dat was 'toen'.
Geen advies dus (sorry) maar misschien is dit wat het is? Wisselende vriendschappen die passen bij de fase waar je in zit. Ik ben drie jaar geleden verhuisd uit de stad waar ik woonde. Daar had ik het soort sociaal leven dat ik van mijn ouders kende: Gecentreerd rond etentjes en activiteiten die ik organiseerde en een brede groep kennissen rond verenigingsleven. En ik mis dat nu, soms ontzettend. Maar ik denk ook bij mezelf: Het zit er nu gewoon echt niet in. Komt wel weer.
Wat me overigens wel lastig lijkt is dat je man er zo anders in staat. Want dat lijkt me toch wel van invloed.
[...]
niet veranderen dan. En bedenk, als je man was geweest, was het een positieve eigenschap. Dus waarom voor jou niet?
Dit!
Ik heb wat dit betreft veel van mijn ouders geleerd: Zij waren altijd heel makkelijk in mensen uitnodigen, iets organiseren met z'n allen. In de buurt, op de camping, op het werk: Het sociale leven draaide vaak al snel rond iets dat zij in gang zetten. Initiatief ging meestal van hun uit en volgens mij vonden ze dat eerder wel okay dan dat ze dat stom vonden. Maar: Vriendschappen duurden nooit lang. Ze waren ooit van de randstad naar de provincie verhuisd en ik denk dat ze daarvan geleerd hebben dat goede vriendschappen vergankelijk zijn. Wie kwam en ging veranderde snel, op een paar hechte vaste vrienden na.
Wat me geruststelt is dat ze nu beiden (inmiddels gescheiden) nog steeds een vrij bruisend sociaal leven hebben maar allang niet meer de vrienden van toen. Vooral mijn moeder heeft diverse vrienden: Jong en vrijgezel, middelbaar en gezin en vrouwen van haar eigen leeftijd. Interesse in mensen van toen heeft ze volgens mij niet heel erg. Dat was 'toen'.
Geen advies dus (sorry) maar misschien is dit wat het is? Wisselende vriendschappen die passen bij de fase waar je in zit. Ik ben drie jaar geleden verhuisd uit de stad waar ik woonde. Daar had ik het soort sociaal leven dat ik van mijn ouders kende: Gecentreerd rond etentjes en activiteiten die ik organiseerde en een brede groep kennissen rond verenigingsleven. En ik mis dat nu, soms ontzettend. Maar ik denk ook bij mezelf: Het zit er nu gewoon echt niet in. Komt wel weer.
Wat me overigens wel lastig lijkt is dat je man er zo anders in staat. Want dat lijkt me toch wel van invloed.
IMHO
dinsdag 1 december 2015 16:37
quote:blijftgewoondametje schreef op 01 december 2015 @ 08:55:
En waarom is dezelfde leeftijd en fase zo belangrijk? het klinkt erg beperkend. Ik heb hele leuke vrienden die veel ouder en jonger zijn en ik heb vrienden van mijn leeftijd die in een totaal andere fase zitten.
Dezelfde leeftijd en dezelfde fase is volkomen onbelangrijk als je een vriendenkring hebt die groot genoeg is.
Als je, zoals ik, je vriendinnen op één hand kunt tellen en je vrienden op twee, dan is het wat anders. Toen ik in de overgang kwam, had ik best eens met een andere vrouw willen praten wat het allemaal met me deed, en wat ik nog meer kon verwachten. Met mijn 10 tot 20 jaar jongere vrienden heb ik diepe gesprekken over gamen, maar opvliegers zegt ze niks.
Zo is het ook fijn enkele mensen te kennen die ongeveer hetzelfde ritme te hebben. Naast mij wonen studenten en ik sluit niet uit dat dat aardige mensen zijn, maar hun sociale leven begint ongeveer als ik ga slapen. En dan heb ik het nog niet eens over niet bij te benen alcoholconsumptie.
En waarom is dezelfde leeftijd en fase zo belangrijk? het klinkt erg beperkend. Ik heb hele leuke vrienden die veel ouder en jonger zijn en ik heb vrienden van mijn leeftijd die in een totaal andere fase zitten.
Dezelfde leeftijd en dezelfde fase is volkomen onbelangrijk als je een vriendenkring hebt die groot genoeg is.
Als je, zoals ik, je vriendinnen op één hand kunt tellen en je vrienden op twee, dan is het wat anders. Toen ik in de overgang kwam, had ik best eens met een andere vrouw willen praten wat het allemaal met me deed, en wat ik nog meer kon verwachten. Met mijn 10 tot 20 jaar jongere vrienden heb ik diepe gesprekken over gamen, maar opvliegers zegt ze niks.
Zo is het ook fijn enkele mensen te kennen die ongeveer hetzelfde ritme te hebben. Naast mij wonen studenten en ik sluit niet uit dat dat aardige mensen zijn, maar hun sociale leven begint ongeveer als ik ga slapen. En dan heb ik het nog niet eens over niet bij te benen alcoholconsumptie.
dinsdag 1 december 2015 18:17
quote:Sid-returns schreef op 01 december 2015 @ 10:23:
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
Als het jou belemmert in dingen die je écht graag wilt dán is het jouw probleem.
De rest van de wereld maakt het geen moer uit of jij een baan wel of niet krijgt.
[...]
Nah, op zich heb je gelijk. Maar ik hoor wel vaker dat ik (te) stoer overkom, ook met sollicitaties enzo. Dus ergens zit daar wel iets. Toevallig kreeg ik dat een paar keer achter elkaar te horen op verschillende plekken en momenten. Maar ik weet nog niet zo goed of dat nu het probleem is van de rest van de wereld of van mij.
Als het jou belemmert in dingen die je écht graag wilt dán is het jouw probleem.
De rest van de wereld maakt het geen moer uit of jij een baan wel of niet krijgt.
dinsdag 1 december 2015 20:37
quote:orkenflow schreef op 01 december 2015 @ 16:37:
[...]
Dezelfde leeftijd en dezelfde fase is volkomen onbelangrijk als je een vriendenkring hebt die groot genoeg is.
Als je, zoals ik, je vriendinnen op één hand kunt tellen en je vrienden op twee, dan is het wat anders. Toen ik in de overgang kwam, had ik best eens met een andere vrouw willen praten wat het allemaal met me deed, en wat ik nog meer kon verwachten. Met mijn 10 tot 20 jaar jongere vrienden heb ik diepe gesprekken over gamen, maar opvliegers zegt ze niks.
Zo is het ook fijn enkele mensen te kennen die ongeveer hetzelfde ritme te hebben. Naast mij wonen studenten en ik sluit niet uit dat dat aardige mensen zijn, maar hun sociale leven begint ongeveer als ik ga slapen. En dan heb ik het nog niet eens over niet bij te benen alcoholconsumptie.Kijk, inzichtelijk. Ik leer wat van dit topic.
[...]
Dezelfde leeftijd en dezelfde fase is volkomen onbelangrijk als je een vriendenkring hebt die groot genoeg is.
Als je, zoals ik, je vriendinnen op één hand kunt tellen en je vrienden op twee, dan is het wat anders. Toen ik in de overgang kwam, had ik best eens met een andere vrouw willen praten wat het allemaal met me deed, en wat ik nog meer kon verwachten. Met mijn 10 tot 20 jaar jongere vrienden heb ik diepe gesprekken over gamen, maar opvliegers zegt ze niks.
Zo is het ook fijn enkele mensen te kennen die ongeveer hetzelfde ritme te hebben. Naast mij wonen studenten en ik sluit niet uit dat dat aardige mensen zijn, maar hun sociale leven begint ongeveer als ik ga slapen. En dan heb ik het nog niet eens over niet bij te benen alcoholconsumptie.Kijk, inzichtelijk. Ik leer wat van dit topic.
