Relaties
alle pijlers
Uit elkaar vanwege (ontbrekende) kinderwens
maandag 28 december 2015 01:08
Lieve forummers,
Ik heb een nieuw topic aangemaakt als vervolg op mijn eerdere topic 'Kinderwens, maar vriend weet het nog niet'. Het is tijd voor een nieuw topic, want mijn ex weet het inmiddels al wel een tijd en dat is de reden dat we afgelopen zomer uit elkaar zijn gegaan. We houden (nog steeds) verschrikkelijk veel van elkaar, maar ik wil graag kinderen krijgen en hij niet.. En daar hebben we geen middenweg/oplossing oid op gevonden.
Ik heb de afgelopen jaren in periodes veel op het forum geschreven en dat heeft mij wel veel geholpen. En ik merk dat ik ook nu wel een beetje hulp kan gebruiken.
De afgelopen maanden is het best goed gegaan, maar sinds de afgelopen maand heb ik echt een break down gekregen. Met als dieptepunt gisteravond toen ik na het uitgaan dronken op de grond heb liggen huilen van ellende.
Ik vind het ontzettend moeilijk om te accepteren dat dit het is. Dat er geen wonder gaat gebeuren waardoor hij het toch wil en bij me terug komt. En ik vind het heel moeilijk dat we allebei nog zoveel van elkaar houden en toch uit elkaar zijn en afstand moeten nemen.. Het voelt op dit moment uitzichtloos. En dan is er nog mijn droombeeld wat in duigen is gevallen.. Ik krijg geen kindje met deze leuke man.
Alle tips om dit te verwerken en accepteren zijn van harte welkom! Of gewoon een luisterend oor (oog) zijn, helpt mij op dit moment ook al heel erg.
Liefs meisjen
Ik heb een nieuw topic aangemaakt als vervolg op mijn eerdere topic 'Kinderwens, maar vriend weet het nog niet'. Het is tijd voor een nieuw topic, want mijn ex weet het inmiddels al wel een tijd en dat is de reden dat we afgelopen zomer uit elkaar zijn gegaan. We houden (nog steeds) verschrikkelijk veel van elkaar, maar ik wil graag kinderen krijgen en hij niet.. En daar hebben we geen middenweg/oplossing oid op gevonden.
Ik heb de afgelopen jaren in periodes veel op het forum geschreven en dat heeft mij wel veel geholpen. En ik merk dat ik ook nu wel een beetje hulp kan gebruiken.
De afgelopen maanden is het best goed gegaan, maar sinds de afgelopen maand heb ik echt een break down gekregen. Met als dieptepunt gisteravond toen ik na het uitgaan dronken op de grond heb liggen huilen van ellende.
Ik vind het ontzettend moeilijk om te accepteren dat dit het is. Dat er geen wonder gaat gebeuren waardoor hij het toch wil en bij me terug komt. En ik vind het heel moeilijk dat we allebei nog zoveel van elkaar houden en toch uit elkaar zijn en afstand moeten nemen.. Het voelt op dit moment uitzichtloos. En dan is er nog mijn droombeeld wat in duigen is gevallen.. Ik krijg geen kindje met deze leuke man.
Alle tips om dit te verwerken en accepteren zijn van harte welkom! Of gewoon een luisterend oor (oog) zijn, helpt mij op dit moment ook al heel erg.
Liefs meisjen
woensdag 3 februari 2016 12:51
Lieve Meisjen,
Fijn om te lezen dat iets slijt maar dit zal ook met pieken en dalen zijn.
Het voelt nu idd als een onmogelijke keuze, het geeft moed en hoop om jouw verhaal te lezen. Stom maar het sterkt echt om te weten dat er iig nog een lotgenoot is (klinkt zwaar maar het sterkt).
Meditatie ook naar gekeken maar ben bang dat ik daar geen geduld voor heb![😁]()
.... Laat je weten hoe het verder bevalt?
Het boek is leuk om te lezen, de film is ook zeker leuk met Julia Roberts. Wellicht helpt het, alle kleine beetjes wellicht. In die hoedanigheid probeer ik de Haptonoom. Wie weet helpt het. Door de slapeloosheid zie ik eruit als een spook. Helpt zeker niet mee![😄]()
...
Liefs Margriet
Fijn om te lezen dat iets slijt maar dit zal ook met pieken en dalen zijn.
Het voelt nu idd als een onmogelijke keuze, het geeft moed en hoop om jouw verhaal te lezen. Stom maar het sterkt echt om te weten dat er iig nog een lotgenoot is (klinkt zwaar maar het sterkt).
Meditatie ook naar gekeken maar ben bang dat ik daar geen geduld voor heb
.... Laat je weten hoe het verder bevalt? Het boek is leuk om te lezen, de film is ook zeker leuk met Julia Roberts. Wellicht helpt het, alle kleine beetjes wellicht. In die hoedanigheid probeer ik de Haptonoom. Wie weet helpt het. Door de slapeloosheid zie ik eruit als een spook. Helpt zeker niet mee
...Liefs Margriet
zondag 7 februari 2016 23:26
Groetjes uit Japan!!
Het is gaaf hier zeg! Mooi land, gezellig met vriendin, fijn om er even uit te zijn!
1 ding valt tegen. Had beetje in m'n hoofd gehaald dat ik even helemaal weg zou zijn van ex, maar dat is helaas niet zo. In mijn hoofd is hij gewoon meegereisd en eigenlijk is het ook wel wat confronterend omdat we zo vaak samen leuk hebben gereisd.. Dus eigenlijk mis ik hem behoorlijk. Als ik thuis was geweest waarschijnlijk nog meer, maar helaas hier dus ook.. Merk sinds gister ook opeens de neiging om hem te willen sms'en.. Niet gedaan hoor, maar het zit opeens in mijn hoofd. Geen idee wat ik daar mee op wil bereiken.. Maar het is er opeens..
Ik moet ook gewoon echt van het idee af gaan komen dat het nog goed gaat komen. Want dat houd me verbonden aan hem.. Maar hoe kom je daar van af?
Goed, vandaag weer mooie en gave dingen op het programma, dus ik ga me daar maar op proberen te focussen
. Lukt ook hoor, heb zeker ook heel veel plezier!
Het is gaaf hier zeg! Mooi land, gezellig met vriendin, fijn om er even uit te zijn!
1 ding valt tegen. Had beetje in m'n hoofd gehaald dat ik even helemaal weg zou zijn van ex, maar dat is helaas niet zo. In mijn hoofd is hij gewoon meegereisd en eigenlijk is het ook wel wat confronterend omdat we zo vaak samen leuk hebben gereisd.. Dus eigenlijk mis ik hem behoorlijk. Als ik thuis was geweest waarschijnlijk nog meer, maar helaas hier dus ook.. Merk sinds gister ook opeens de neiging om hem te willen sms'en.. Niet gedaan hoor, maar het zit opeens in mijn hoofd. Geen idee wat ik daar mee op wil bereiken.. Maar het is er opeens..
Ik moet ook gewoon echt van het idee af gaan komen dat het nog goed gaat komen. Want dat houd me verbonden aan hem.. Maar hoe kom je daar van af?
Goed, vandaag weer mooie en gave dingen op het programma, dus ik ga me daar maar op proberen te focussen
. Lukt ook hoor, heb zeker ook heel veel plezier!
maandag 8 februari 2016 00:32
Dankje Tessa! Ik ga ook gewoon door op deze goede weg! Moest alleen even kwijt dat het toch wat tegenvalt.. Reizen is tof en afleidend maar tegelijkertijd heb je juist ook confronterend en jezelf neem je altijd mee, dus ook je gedachten..
Zou eigenlijk gewoon zo zo zo ontzettend graag willen dat alles nog goed komt..
Japan is super mooi! En goed te bereizen! Ik ben nu net op en heb voor zometeen een wandel route uitgestippeld langs allemaal mooie tempels! Vriendin moet vandaag weer werken dus ik ga alleen op pad. Vind ik niet erg hoor, eigenlijk wel lekker! Kan je precies zelf bepalen waar je zin in hebt.
Zou eigenlijk gewoon zo zo zo ontzettend graag willen dat alles nog goed komt..
Japan is super mooi! En goed te bereizen! Ik ben nu net op en heb voor zometeen een wandel route uitgestippeld langs allemaal mooie tempels! Vriendin moet vandaag weer werken dus ik ga alleen op pad. Vind ik niet erg hoor, eigenlijk wel lekker! Kan je precies zelf bepalen waar je zin in hebt
.
maandag 8 februari 2016 08:02
Wat fijn dat je het er naar je zin hebt.
Je kan je voornemen dat als je weer thuis bent een paar gesprekken hebben met een psych, om het allemaal een plekje te geven. Soms zijn er dingen die je onbewust vasthouden aan hem, en door gesprekken kan het je weer lucht geven en ga je er anders tegenaan kijken. Ik beweer niet dat je liefdesverdriet dan ineens over is, maar een andere kijk op zaken kan soms ineens maken dat je grotere stappen neemt in het verwerken. Anders is de kans dat je 'erin blijft hangen'.
En probeer het voor nu te parkeren. Veel plezier daar!
Je kan je voornemen dat als je weer thuis bent een paar gesprekken hebben met een psych, om het allemaal een plekje te geven. Soms zijn er dingen die je onbewust vasthouden aan hem, en door gesprekken kan het je weer lucht geven en ga je er anders tegenaan kijken. Ik beweer niet dat je liefdesverdriet dan ineens over is, maar een andere kijk op zaken kan soms ineens maken dat je grotere stappen neemt in het verwerken. Anders is de kans dat je 'erin blijft hangen'.
En probeer het voor nu te parkeren. Veel plezier daar!
dinsdag 9 februari 2016 11:42
Woww, wat een feest der herkenning....Sinds 1 maand is mijn relatie na 9 jaar over; ik zag huisje-boompje-beestje wel zitten alleen hij alles, behalve het beestje Daar sta je dan, 34 jaar en ver van waar ik eigenlijk wilde zijn. Ik voelde me de afgelopen maanden (zo'n 2 jaar worstelen) eenzaam in 'onze' strijd omtrent de (ontbrekende) kinderwens; hoop, angst, frustratie, pfff.... Ik kende dit probleem ook niet in de vriendenkring. Uiteindelijk hebben we samen de knoop doorgehakt nadat hij en ik voor de zoveelste keer merkten dat we niet naar elkaar toegroeiden.... Bikkelhard, want het voelt alsof we elkaars droompartners zijn....
We wonen nu noodgedwongen nog even samen en dat gaat maf genoeg ook wel redelijk; we hebben ook nooit ruzie gehad, er is mogelijkheid tot praten, noem het 'onthechten' ofzo. Wel nemen we echt fysieke afstand en zijn we veel weg van huis om elkaar niet de hele tijd in de weg te lopen. Wel zoeken we in de tussentijd woonruimte voor onszelf. Soms overvalt me opeens de harde werkelijkheid en denk ik: 'jij en ik uit elkaar, WTF?!' (incl de buitenwereld die ook erg geschrokken zijn...)
Afschuwelijk dat sommigen van jullie ook in dezelfde situatie zitten, waaronder Meisjen; sterkte hoor, super dat je zo'n mooie trip aan het maken bent! . Het geeft me wel echt steun dat ik jullie verhalen hier kan volgen & wat tips kan meenemen. Ik kreeg een LDVD boek, en die is echt fantastisch (zelf heel erg grappig): UIT, het ex-verwerkingsboekje, net op de markt 2016, ISBN 978 90 00 34069 9 Misschien hebben jullie er iets aan.
Sterkte voor iedereen hier in het Forum!
We wonen nu noodgedwongen nog even samen en dat gaat maf genoeg ook wel redelijk; we hebben ook nooit ruzie gehad, er is mogelijkheid tot praten, noem het 'onthechten' ofzo. Wel nemen we echt fysieke afstand en zijn we veel weg van huis om elkaar niet de hele tijd in de weg te lopen. Wel zoeken we in de tussentijd woonruimte voor onszelf. Soms overvalt me opeens de harde werkelijkheid en denk ik: 'jij en ik uit elkaar, WTF?!' (incl de buitenwereld die ook erg geschrokken zijn...)
Afschuwelijk dat sommigen van jullie ook in dezelfde situatie zitten, waaronder Meisjen; sterkte hoor, super dat je zo'n mooie trip aan het maken bent! . Het geeft me wel echt steun dat ik jullie verhalen hier kan volgen & wat tips kan meenemen. Ik kreeg een LDVD boek, en die is echt fantastisch (zelf heel erg grappig): UIT, het ex-verwerkingsboekje, net op de markt 2016, ISBN 978 90 00 34069 9 Misschien hebben jullie er iets aan.
Sterkte voor iedereen hier in het Forum!
dinsdag 9 februari 2016 15:51
Lieve sparklingstar,
Wat shit dat mijn verhaal zo herkenbaar is.. Dat betekent dat het voor jou net zo rot is... Maar inderdaad is het fijn om 'lotgenoten' te treffen, dan voel je je toch wat minder eenzaam in je misère.. Voel je welkom hier om je verhaal te delen!
quote:sparklingstar schreef op 09 februari 2016 @ 11:42:
Soms overvalt me opeens de harde werkelijkheid en denk ik: 'jij en ik uit elkaar, WTF?!' (incl de buitenwereld die ook erg geschrokken zijn)
Dit is voor mij heel herkenbaar!! Dat heb ik ook nog steeds zo vaak.. Dat ik opeens denk van.. He.. Wij uit elkaar? Dat kan niet.. En ook bij mij inclusief de buitenwereld die geschrokken is en eigenlijk bijna unaniem nog steeds denkt dat het wel goed komt.. Alsof de werkelijkheid niet in mijn hoofd past/te rijmen is. Het is echt afkicken denk ik. Afkicken van een toekomst die je jaren als de enige toekomst zag.
Bedankt voor de boeken tip! Ik houd er zelf ook altijd wel van om te lezen over hetgeen waar ik mee zit. Heb heel internet al afgestruind, maar kende deze boeken niet.
Vandaag had ik gelukkig weer een goede dag! Veel gave dingen gegaan in Tokio! Het is zoals jij zegt makreel; de ene dag is het goed, de andere dag wat minder.. We gaan gewoon vol goede moed verder!
Sterkte allemaal, vandaag speciaal voor sparklingstar! ❤
Wat shit dat mijn verhaal zo herkenbaar is.. Dat betekent dat het voor jou net zo rot is... Maar inderdaad is het fijn om 'lotgenoten' te treffen, dan voel je je toch wat minder eenzaam in je misère.. Voel je welkom hier om je verhaal te delen!
quote:sparklingstar schreef op 09 februari 2016 @ 11:42:
Soms overvalt me opeens de harde werkelijkheid en denk ik: 'jij en ik uit elkaar, WTF?!' (incl de buitenwereld die ook erg geschrokken zijn)
Dit is voor mij heel herkenbaar!! Dat heb ik ook nog steeds zo vaak.. Dat ik opeens denk van.. He.. Wij uit elkaar? Dat kan niet.. En ook bij mij inclusief de buitenwereld die geschrokken is en eigenlijk bijna unaniem nog steeds denkt dat het wel goed komt.. Alsof de werkelijkheid niet in mijn hoofd past/te rijmen is. Het is echt afkicken denk ik. Afkicken van een toekomst die je jaren als de enige toekomst zag.
Bedankt voor de boeken tip! Ik houd er zelf ook altijd wel van om te lezen over hetgeen waar ik mee zit. Heb heel internet al afgestruind, maar kende deze boeken niet.
Vandaag had ik gelukkig weer een goede dag! Veel gave dingen gegaan in Tokio! Het is zoals jij zegt makreel; de ene dag is het goed, de andere dag wat minder.. We gaan gewoon vol goede moed verder!
Sterkte allemaal, vandaag speciaal voor sparklingstar! ❤
dinsdag 9 februari 2016 18:02
Wat lief, thanks Meisjen!
Bizar he dat alle vrienden enzo ook gewoon in de ontkenningsfase zitten, denken dat het wel weer goedkomt. Maar wat heb ik daar aan? Ik vind het nog wel erg pittig al die input van anderen te horen ("wacht maar, hij komt er op terug over een paar maanden"). Nou, ik probeer die hoop juist overboord te gooien. Anders was hij - of ik!- nú wel qua mening veranderd en dat is niet gebeurd.
Dat boek, UIT, is echt super - echt grappig, een aanrader
Voor nu lekker zoveel mogelijk proberen te genieten van al het moois daar! Hier nemen vriendinnen nemen me mee naar de sauna, weekendje weg is gepland. Echt heel lief.
Fijn om het forum te volgen!
Bizar he dat alle vrienden enzo ook gewoon in de ontkenningsfase zitten, denken dat het wel weer goedkomt. Maar wat heb ik daar aan? Ik vind het nog wel erg pittig al die input van anderen te horen ("wacht maar, hij komt er op terug over een paar maanden"). Nou, ik probeer die hoop juist overboord te gooien. Anders was hij - of ik!- nú wel qua mening veranderd en dat is niet gebeurd.
Dat boek, UIT, is echt super - echt grappig, een aanrader
Voor nu lekker zoveel mogelijk proberen te genieten van al het moois daar! Hier nemen vriendinnen nemen me mee naar de sauna, weekendje weg is gepland. Echt heel lief.
Fijn om het forum te volgen!
woensdag 10 februari 2016 06:32
Vrienden in de ontkenningsfase . Haha ja, dat is het. Ik vind dat ook erg lastig hoor. Het geeft je toch telkens hoop. Ik merk dat ik dat in meer of mindere mate ook nog steeds heel erg heb. En als je vrienden dat dan bevestigen.. Dat helpt niet. In mijn -ons- geval hebben we het er ook zo lang over gehad en we zijn nu al meer dan 6 maanden uit elkaar. Je zou dus zeggen dat de hoop eens over zou gaan. Maar dat blijkt toch lastig helaas.. Als je daar nog een boek over hebt 
!
. Haha ja, dat is het. Ik vind dat ook erg lastig hoor. Het geeft je toch telkens hoop. Ik merk dat ik dat in meer of mindere mate ook nog steeds heel erg heb. En als je vrienden dat dan bevestigen.. Dat helpt niet. In mijn -ons- geval hebben we het er ook zo lang over gehad en we zijn nu al meer dan 6 maanden uit elkaar. Je zou dus zeggen dat de hoop eens over zou gaan. Maar dat blijkt toch lastig helaas.. Als je daar nog een boek over hebt !
woensdag 10 februari 2016 14:07
woensdag 10 februari 2016 15:20
Ja meisjen - daar houd ik me ook maar aan vast; het idee dat deze beslissing nemen de allermoeilijkste was. Vertrouwen houden dat het goed komt. Wel lastig dat er allerlei keuzes op je afkomen; waar ga ik wonen? Ga ik kopen of huren? De huurprijs in je eentje betalen is ook wel een pittige ineens. Allemaal dingen die nieuw zijn na zoveel jaar.... Hoe deed jij dat eigenlijk Meisjen? Voor wat vakanties betreft ging ik gelukkig regelmatig alleen op vakantie, backpacken. Dat ga ik dus weer vaker doen nu, heerlijk. Jij bent wat dat betreft ook goed bezig met je avontuur in Japan
...Genoeg inspiratie trouwens voor het boek
...Genoeg inspiratie trouwens voor het boek
woensdag 10 februari 2016 18:53
Meisjen, ik ben jaloers op je reis... veel plzier nog!
Ik lees al even mee, het is zo herkenbaar... bij ons zijn de rollen dan wel omgedraaid, daarom durfde ik niet zo goed te posten hier. Maar de pijnpunten zijn zo herkenbaar. Ik zit nu nog middenin 'de stap' en die kan ik maar niet zetten en hij zet m sowieso niet. Maar het gaat ook niet meer, hij chanteert namelijk erg veel dus dat maakt het erg zwaar. Ik moet dus ook weg bij de man waarop ik gek ben en we passen zo bij elkaar verder.
Heel veel sterkte jullie.... het geluk komt weer bij je terug, daar heb je zelf voor gekozen nu.
Ik lees al even mee, het is zo herkenbaar... bij ons zijn de rollen dan wel omgedraaid, daarom durfde ik niet zo goed te posten hier. Maar de pijnpunten zijn zo herkenbaar. Ik zit nu nog middenin 'de stap' en die kan ik maar niet zetten en hij zet m sowieso niet. Maar het gaat ook niet meer, hij chanteert namelijk erg veel dus dat maakt het erg zwaar. Ik moet dus ook weg bij de man waarop ik gek ben en we passen zo bij elkaar verder.
Heel veel sterkte jullie.... het geluk komt weer bij je terug, daar heb je zelf voor gekozen nu.
woensdag 10 februari 2016 19:19
Ik zie je topic nu voorbij komen. Ik heb het niet helemaal gelezen, ik wil je alleen mijn verhaal vertellen.
Vijftien jaar geleden, ik liep richting de dertig. Een geweldige vriend, leuk appartement, fijne baan, veel vrienden, genoeg geld en.....een kinderwens. Maar telkens als ik het ter sprake bracht hield mijn vriend de boot af. Je raadt het al. Relatie beëindigd
Wat een verdriet en wat een diep dal...nieuwe flat gekocht en een hele nieuwe start gemaakt.....pffff wat zwaar. Iedereen om me heen kreeg kinderen en ik zat alleen in mijn flatje. Viel ruim tien kilo af van pure ellende. En toen kwam er een collega die vaak leuke dates (online) had (en dat was uberhip toen ) na een jaar of twee kreeg ik een momentje van:"ik kan hier in mijn eentje blijven zitten kniezen of me ook inschrijven op zo'n site en er wat van proberen te maken."
Dus de stoute schoenen aan getrokken en me ingeschreven.
Na wat dates een leuke man leren
kennen. Op date 1 stiekempjes gevraagd of hij een kinderwens had. Inmiddels zijn we elf jaar, een huwelijk, veel ziekten van geliefden en twee kinderen verder!
Het ging niet van een leien dakje maar wat ben ik gelukkig! En...mijn ex ook! Hij is nog steeds alleen maar hij gunt me dit zo Gisteren zag ik nog een foto van hem op Facebook voorbij komen. Tja, de zwak voor hem blijft maar ik zou 'm niet meer in willen ruilen voor mijn man. En dit, had ik nooit durven dromen/hopen.
Ik hoop je hiermee een hart onder de riem te steken en ik wens je enorm veel kracht en sterkte. En weet: je keuze is goed. Jij zult later geen spijt hebben van dat wat je niet gedaan hebt!
Vijftien jaar geleden, ik liep richting de dertig. Een geweldige vriend, leuk appartement, fijne baan, veel vrienden, genoeg geld en.....een kinderwens. Maar telkens als ik het ter sprake bracht hield mijn vriend de boot af. Je raadt het al. Relatie beëindigd
Wat een verdriet en wat een diep dal...nieuwe flat gekocht en een hele nieuwe start gemaakt.....pffff wat zwaar. Iedereen om me heen kreeg kinderen en ik zat alleen in mijn flatje. Viel ruim tien kilo af van pure ellende. En toen kwam er een collega die vaak leuke dates (online) had (en dat was uberhip toen ) na een jaar of twee kreeg ik een momentje van:"ik kan hier in mijn eentje blijven zitten kniezen of me ook inschrijven op zo'n site en er wat van proberen te maken."
Dus de stoute schoenen aan getrokken en me ingeschreven.
Na wat dates een leuke man leren
kennen. Op date 1 stiekempjes gevraagd of hij een kinderwens had. Inmiddels zijn we elf jaar, een huwelijk, veel ziekten van geliefden en twee kinderen verder!
Het ging niet van een leien dakje maar wat ben ik gelukkig! En...mijn ex ook! Hij is nog steeds alleen maar hij gunt me dit zo Gisteren zag ik nog een foto van hem op Facebook voorbij komen. Tja, de zwak voor hem blijft maar ik zou 'm niet meer in willen ruilen voor mijn man. En dit, had ik nooit durven dromen/hopen.
Ik hoop je hiermee een hart onder de riem te steken en ik wens je enorm veel kracht en sterkte. En weet: je keuze is goed. Jij zult later geen spijt hebben van dat wat je niet gedaan hebt!
donderdag 11 februari 2016 02:54
@forumster: voel je niet bezwaard om iets te posten omdat je 'aan de andere kant' staat. Wat mij betreft is dat er niet. Ook jij zit in een situatie waarin je wel van elkaar houdt, maar elkaar niet kan geven wat je wenst. En dat is gewoon hartstikke rot. Of je nu wel of geen kinderen wil. Wel heel vervelend dat je ex je manipuleert. Dat vind ik niet zo eerlijk van hem. Aan de andere kant.. een kat in het nauw maakt rare sprongen. Heel eerlijk gezegd kan ik het me wel voorstellen.. Hij probeert met man en macht te voorkomen wat hij aan ziet komen.. Moeilijk hoor! Heel veel sterkte!
@biekoe: bedrankt voor je verhaal. Dat doet me goed. Vaak krijg je de verhalen te horen van 'hij kwam weer terug en we waren samen gelukkig..'. Die verhalen vind ik eerlijk gezegd ook heel fijn om te horen, maar die helpen mij nu niet echt. Jouw verhaal geeft wel wat steun en troost. Ik ben heel blij dat het voor jou zo goed is uitgepakt en ik hoop dat ik hier over een paar jaar hetzelfde verhaal kan vertellen.
Ik ben inmiddels aan het lezen in het boek 'eten, bidden, beminnen'. Ook een goed boek sparklingstar! Haar verhaal is ook 'andersom', maar haar zoektocht voelt wel een beetje hetzelfde. Gecombineerd met het feit dat ik net een meditatiecursus ben begonnen, past het helemaal. @makreel, ik heb het stukje wat jij beschreef over je verdriet inpakken en wegsturen nog niet gelezen, maar er wel veel aan gedacht. Ik ben van mezelf echt helemaal niet zweverig, maar het idee om verdriet te visualiseren en 'op te kunnen pakken' , dat spreekt me op de een of andere manier wel aan en lukt ook een beetje. Nou ja, dit klinkt een beetje raar als ik het zo schrijf, maar goed, ik heb er wat aan dus, daar gaat het om.
@margriet, hoe gaat het? Al bij de haptonoom geweest? En de relatietherapie? Is die al gestart? Ben benieuwd hoe het je vergaat.
Ik ga vandaag voor 2 dagen naar Kyoto! Mijn vriendin blijft hier in Tokio, maar ik vind het wel gaaf om nog een andere stad gezien te hebben, dus ik ga zometeen de trein pakken. Ik ben heel benieuwd! Schijnt ook heel mooi te zijn. Ook leuk om in de trein van het uitzicht te genieten!
Bedankt voor alle reacties, geeft echt steun! Tot snel maar weer!
@biekoe: bedrankt voor je verhaal. Dat doet me goed. Vaak krijg je de verhalen te horen van 'hij kwam weer terug en we waren samen gelukkig..'. Die verhalen vind ik eerlijk gezegd ook heel fijn om te horen, maar die helpen mij nu niet echt. Jouw verhaal geeft wel wat steun en troost. Ik ben heel blij dat het voor jou zo goed is uitgepakt en ik hoop dat ik hier over een paar jaar hetzelfde verhaal kan vertellen.
Ik ben inmiddels aan het lezen in het boek 'eten, bidden, beminnen'. Ook een goed boek sparklingstar! Haar verhaal is ook 'andersom', maar haar zoektocht voelt wel een beetje hetzelfde. Gecombineerd met het feit dat ik net een meditatiecursus ben begonnen, past het helemaal. @makreel, ik heb het stukje wat jij beschreef over je verdriet inpakken en wegsturen nog niet gelezen, maar er wel veel aan gedacht. Ik ben van mezelf echt helemaal niet zweverig, maar het idee om verdriet te visualiseren en 'op te kunnen pakken' , dat spreekt me op de een of andere manier wel aan en lukt ook een beetje. Nou ja, dit klinkt een beetje raar als ik het zo schrijf, maar goed, ik heb er wat aan dus, daar gaat het om.
@margriet, hoe gaat het? Al bij de haptonoom geweest? En de relatietherapie? Is die al gestart? Ben benieuwd hoe het je vergaat.
Ik ga vandaag voor 2 dagen naar Kyoto! Mijn vriendin blijft hier in Tokio, maar ik vind het wel gaaf om nog een andere stad gezien te hebben, dus ik ga zometeen de trein pakken. Ik ben heel benieuwd! Schijnt ook heel mooi te zijn. Ook leuk om in de trein van het uitzicht te genieten!
Bedankt voor alle reacties, geeft echt steun! Tot snel maar weer!
donderdag 11 februari 2016 12:48
Leuk zo weer leven in dit forum!
Fijn Forumster dat je meekrabbelt Ik heb ook een tijdje meegelezen en toen maar besloten om ook mee te schrijven. Het lucht echt op! Ik snap je situatie ook hoor Forumster, ik heb me meerdere malen in mijn exvriend (jasses, wat een woord...) verplaatst. Ik snap zijn visie ook goed en heb daar respect voor. Ik ben bij wijle trouwens ook heel emotioneel naar hem geweest, zeker als stellen om ons heen pas net samen waren en er bij hun een kindje op komst was. Later werd dat gevoel minder en kwam het besef dat we gewoon niet verder met elkaar konden gaan...Dat punt komt vanzelf, of niet. Op een gegeven moment hielden we het allebei gewoon niet meer vol; zoveel houden van en toch niet met elkaar verder kunnen....Dat was dus een maand geleden. Blijf vooral praten, hoe moeilijk dat ook is. Op een gegeven moment ben je de argumenten voorbij en kom je bij die keuze; wie zwicht, of niemand zwicht....Zoals bij mij en bij Meisjen dus. Ik ben wel opgelucht, ondanks het verdriet. Die angst en dat getwijfel vond ik misschien nog wel het ergste, het idee aan een touwtje te bungelen....Daar ben ik van verlost.
Ik wens je veel kracht toe in deze moeilijke beslissing Forumster
@Biekoe; een happy end dus! Wat fijn dat je dit hebt gedeeld. Wat fijn dat alles zo voor je is gelopen. Geeft vertrouwen
@Meisjen: wowwww, echt aan het genieten. Alleen op reis gaan is ook zo bevrijdend, geeft veel zelfvertrouwen. Lekker doen waar je zin in hebt. Have fun!!!
Fijn Forumster dat je meekrabbelt Ik heb ook een tijdje meegelezen en toen maar besloten om ook mee te schrijven. Het lucht echt op! Ik snap je situatie ook hoor Forumster, ik heb me meerdere malen in mijn exvriend (jasses, wat een woord...) verplaatst. Ik snap zijn visie ook goed en heb daar respect voor. Ik ben bij wijle trouwens ook heel emotioneel naar hem geweest, zeker als stellen om ons heen pas net samen waren en er bij hun een kindje op komst was. Later werd dat gevoel minder en kwam het besef dat we gewoon niet verder met elkaar konden gaan...Dat punt komt vanzelf, of niet. Op een gegeven moment hielden we het allebei gewoon niet meer vol; zoveel houden van en toch niet met elkaar verder kunnen....Dat was dus een maand geleden. Blijf vooral praten, hoe moeilijk dat ook is. Op een gegeven moment ben je de argumenten voorbij en kom je bij die keuze; wie zwicht, of niemand zwicht....Zoals bij mij en bij Meisjen dus. Ik ben wel opgelucht, ondanks het verdriet. Die angst en dat getwijfel vond ik misschien nog wel het ergste, het idee aan een touwtje te bungelen....Daar ben ik van verlost.
Ik wens je veel kracht toe in deze moeilijke beslissing Forumster
@Biekoe; een happy end dus! Wat fijn dat je dit hebt gedeeld. Wat fijn dat alles zo voor je is gelopen. Geeft vertrouwen
@Meisjen: wowwww, echt aan het genieten. Alleen op reis gaan is ook zo bevrijdend, geeft veel zelfvertrouwen. Lekker doen waar je zin in hebt. Have fun!!!
donderdag 11 februari 2016 13:31
Live vanuit Kyoto ... Gave stad zeg!! Lig nu even lekker op m'n hotelkamer voor Pampus. Heerlijk zacht bedje, dat is fijn na nachtenlang een heel dun matje . Kwam lekker met m'n backpack dit sjieke hotel binnen. Altijd leuk om te zien hoe mensen dan kijken. Zovan wat doe je hier? Ik vind hostels ook altijd leuk en hoef niet persee luxe, maar ik had er vandaag ineens zin in, dus heb mezelf maar eens goed in de watten gelegd .
Ik vind het ook heerlijk om alleen te reizen. Een paar jaar terug heb ik een aantal maanden alleen gereisd door Azië. Prachtige ervaring. En zoals je zegt sparklingstar, het geeft kracht en zelfvertrouwen! Dat realiseerde ik mij vandaag ook weer terwijl ik door de stad liep. Zovan; dat doe ik toch maar mooi allemaal zelf! Best cool! Ik had het ook even nodig na gister, want toen voelde ik me best shit. Op de een of andere manier wordt ik van reizen in Azië ook altijd een beetje zweverig/spiritueel.. Was destijds ook en ik merk nu weer. Ga ik opeens in grotere termen nadenken over mijn leven. Op zich niet verkeerd hoor vind ik. Voelt wel prettig.
Een vriendin van mij zei wel wat moois gister. We waren even aan het appen en ik vertelde dat het me wel tegenviel, dat ik helemaal naar Tokio ging en dan nog jankend door een museum liep. Haar reactie: 1. Iedereen dacht natuurlijk dat je overmand was door de pracht en diepgang van kunst en cultuur
. 2. Janken doe je overal wel, het gaat erom wat je daarnaast doet. En deze week gaat jouw herinnering in als een gave week in Japan! En zo is het ook. Vond ik wel fijn om te horen. Hoop dat jullie ook afleiding vinden.
@sparklingstar, heel herkenbaar wat je schrijft. Zo voelde ik mij in het begin ook precies.. Blij om eindelijk een besluit te hebben genomen. Gaf een krachtig gevoel en dat overheerste even. Er tegenaan hikken, angstig voor de toekomst, dat trek je op een gegeven moment gewoon niet meer. Voor mij was dat ook uiteindelijk gewoon op en toen was de beslissing bijna logisch. Wellicht zal het bij jou uiteindelijk ook zo gaan forumster..
Het 'prettige' gevoel van de beslissing is er inmiddels bij mij helaas wel vanaf. Maar goed, dat zal dan wel een volgende fase in het verwerken zijn. Ik probeer altijd maar zo te denken wanneer ik mij ellendig voel.. Blijkbaar was het nodig, en dan heb ik dit ook maar gehad. Je moet er toch doorheen.
Goed, ik ga mij even verdiepen in de boekjes, badkamer en mijn boek. Fijne dag!
... Gave stad zeg!! Lig nu even lekker op m'n hotelkamer voor Pampus. Heerlijk zacht bedje, dat is fijn na nachtenlang een heel dun matje . Kwam lekker met m'n backpack dit sjieke hotel binnen. Altijd leuk om te zien hoe mensen dan kijken. Zovan wat doe je hier? Ik vind hostels ook altijd leuk en hoef niet persee luxe, maar ik had er vandaag ineens zin in, dus heb mezelf maar eens goed in de watten gelegd .Ik vind het ook heerlijk om alleen te reizen. Een paar jaar terug heb ik een aantal maanden alleen gereisd door Azië. Prachtige ervaring. En zoals je zegt sparklingstar, het geeft kracht en zelfvertrouwen! Dat realiseerde ik mij vandaag ook weer terwijl ik door de stad liep. Zovan; dat doe ik toch maar mooi allemaal zelf! Best cool! Ik had het ook even nodig na gister, want toen voelde ik me best shit. Op de een of andere manier wordt ik van reizen in Azië ook altijd een beetje zweverig/spiritueel.. Was destijds ook en ik merk nu weer. Ga ik opeens in grotere termen nadenken over mijn leven. Op zich niet verkeerd hoor vind ik. Voelt wel prettig.
Een vriendin van mij zei wel wat moois gister. We waren even aan het appen en ik vertelde dat het me wel tegenviel, dat ik helemaal naar Tokio ging en dan nog jankend door een museum liep. Haar reactie: 1. Iedereen dacht natuurlijk dat je overmand was door de pracht en diepgang van kunst en cultuur
. 2. Janken doe je overal wel, het gaat erom wat je daarnaast doet. En deze week gaat jouw herinnering in als een gave week in Japan! En zo is het ook. Vond ik wel fijn om te horen. Hoop dat jullie ook afleiding vinden.@sparklingstar, heel herkenbaar wat je schrijft. Zo voelde ik mij in het begin ook precies.. Blij om eindelijk een besluit te hebben genomen. Gaf een krachtig gevoel en dat overheerste even. Er tegenaan hikken, angstig voor de toekomst, dat trek je op een gegeven moment gewoon niet meer. Voor mij was dat ook uiteindelijk gewoon op en toen was de beslissing bijna logisch. Wellicht zal het bij jou uiteindelijk ook zo gaan forumster..
Het 'prettige' gevoel van de beslissing is er inmiddels bij mij helaas wel vanaf. Maar goed, dat zal dan wel een volgende fase in het verwerken zijn. Ik probeer altijd maar zo te denken wanneer ik mij ellendig voel.. Blijkbaar was het nodig, en dan heb ik dit ook maar gehad. Je moet er toch doorheen.
Goed, ik ga mij even verdiepen in de boekjes, badkamer en mijn boek
. Fijne dag!
donderdag 11 februari 2016 18:38
Wat kinkt je reis toch mooi. En het klinkt alsof het je gaat realiseren dat je je prima vermaakt op jezelf, hartstikke goed toch! Ik denk dat deze reis toch veel voor jou gaat betekenen in die zin. Een soort reset en ene besef dat het geluk in je eigen handen ligt. Met dat besef ga je vanzelf openstaan voor de toekomst.
Ik denk dat ik ook maar ns ga reizen, aangezien mijn vriend dat tegenhoudt (onder een " hij geen kids ik geen vakantie"-motto).
Het meest moeilijke vind ik de gedachte dat ee beiden het relatie-geluk bij iemand anders moete gaan vinden. Voor mezelf wil ik dat niet, want hij is het toch voor me?! En het idee dat hij... is misselijkmakend. Jullie zullen dit ook precies kennen.
Tegelijk besef ik dat dat nodig is voor zijn geluk (kindvrij maakt hem ongelukkig) en het dus geen keus is. Ikzelf heb zin om alleen te zijn en alle vrijheden terug te vinden die hij me heeft ontnomen door alles te blokkeren wat ik wil.
Sparklingstar, bedankt voor je lieve woorden. Fijn dat ik wel mee mag kletsen .
Meisjen geniet er nog van! Maak je ook foto's?
Ik denk dat ik ook maar ns ga reizen, aangezien mijn vriend dat tegenhoudt (onder een " hij geen kids ik geen vakantie"-motto).
Het meest moeilijke vind ik de gedachte dat ee beiden het relatie-geluk bij iemand anders moete gaan vinden. Voor mezelf wil ik dat niet, want hij is het toch voor me?! En het idee dat hij... is misselijkmakend. Jullie zullen dit ook precies kennen.
Tegelijk besef ik dat dat nodig is voor zijn geluk (kindvrij maakt hem ongelukkig) en het dus geen keus is. Ikzelf heb zin om alleen te zijn en alle vrijheden terug te vinden die hij me heeft ontnomen door alles te blokkeren wat ik wil.
Sparklingstar, bedankt voor je lieve woorden. Fijn dat ik wel mee mag kletsen .
Meisjen geniet er nog van! Maak je ook foto's?
donderdag 11 februari 2016 18:57
Hi ladies,
Die Meisjen is goed bezig zeg, woohoo!
Forumster: sja bizar he, die gedachte alleen al dat hij of jij een andere relatie gaat krijgen. Aaaah, moet ik niet aan denken! Op dit moment voelt hij nog zo van 'mij' en ik van 'hem'. Terwijl ik probeer om dat beeld los te laten. Heel herkenbaar dus allemaal. Gelukkig weet ik dat er wel weer een dag komt dat je met vlinders in je buik rondloopt, ookal kan ik me daar nu niks bij voorstellen. Lekker reizen inderdaad, jezelf in de watten leggen; volgens mij ook iets voor jou Forumster
Sterkte en ...Niet vergeten te genieten (zeg ik ook steeds tegen mezelf )
Die Meisjen is goed bezig zeg, woohoo!
Forumster: sja bizar he, die gedachte alleen al dat hij of jij een andere relatie gaat krijgen. Aaaah, moet ik niet aan denken! Op dit moment voelt hij nog zo van 'mij' en ik van 'hem'. Terwijl ik probeer om dat beeld los te laten. Heel herkenbaar dus allemaal. Gelukkig weet ik dat er wel weer een dag komt dat je met vlinders in je buik rondloopt, ookal kan ik me daar nu niks bij voorstellen. Lekker reizen inderdaad, jezelf in de watten leggen; volgens mij ook iets voor jou Forumster
Sterkte en ...Niet vergeten te genieten (zeg ik ook steeds tegen mezelf )
zondag 14 februari 2016 00:51
Bedankt voor jullie lieve woorden.
Op papier klinkt het wel mooier dan het vaak is hoor. Ik zit nu op het vliegveld voor mijn vlucht terug en ik voel me ronduit klote. Normaal gesproken als je op reis bent, dan mis je iemand wel een beetje en dan is het fijn om naar huis te gaan. Vandaag mis ik iemand verschrikkelijk, ga ik naar huis, naar dezelfde stad en krijg ik hem gewoon niet te zien. Het gevoel is even overweldigend kut. Soms, op momenten zoals deze geef ik het liefste alles op en ga ik gewoon naar hem terug. Deze stomme onmogelijk ingewikkelde breakup.. Misschien kan ik het wel gewoon niet.
Ik probeer me dan vast te houden aan het feit dat het echt, echt wel beter wordt. En dat ik het doe voor een goed doel. Maar dat maakt het gemis van iemand op zo'n moment helaas niet minder... Wil hem gewoon even vasthouden.. Mijn verhalen vertellen.. En dat kan nu allemaal niet. Stom gedoe..
Op papier klinkt het wel mooier dan het vaak is hoor. Ik zit nu op het vliegveld voor mijn vlucht terug en ik voel me ronduit klote. Normaal gesproken als je op reis bent, dan mis je iemand wel een beetje en dan is het fijn om naar huis te gaan. Vandaag mis ik iemand verschrikkelijk, ga ik naar huis, naar dezelfde stad en krijg ik hem gewoon niet te zien. Het gevoel is even overweldigend kut. Soms, op momenten zoals deze geef ik het liefste alles op en ga ik gewoon naar hem terug. Deze stomme onmogelijk ingewikkelde breakup.. Misschien kan ik het wel gewoon niet.
Ik probeer me dan vast te houden aan het feit dat het echt, echt wel beter wordt. En dat ik het doe voor een goed doel. Maar dat maakt het gemis van iemand op zo'n moment helaas niet minder... Wil hem gewoon even vasthouden.. Mijn verhalen vertellen.. En dat kan nu allemaal niet. Stom gedoe..
zondag 14 februari 2016 11:22
Hi Meisjen,
Al thuis? Hoe voel je je nu?
Ben een paar dagen niet op het forum geweest en weer heel wat verhalen gelezen. Geweldig omte lezen over je mooie reis! Maar ook moeilijk om te lezen dat je daar ook in de emotionele achtbaan zat. Maar het is wellicht ook te mooi om waar te zijn om te denken dat dat je gedachten 'uit' staan. Vandaag lekker bij vrienden of familie om je reisverhalen te vertellen? Niet alleen iig?
Haptonoom ben ik afgelopen week voor het eerst geweest maar daar moet ik nog even aan wennen![😉]()
. Ik kreeg vragen als 'hoe voelen je enkels' en 'hoe voelen je billen in de stoel'. Euhhhhh 'ja gewoon prima, ik zit erop'. Dus ik geef het een paar sessies en verder zie ik het wel. Volgende week de 22ste naar de relatie therapeut. Ik zie alleen niet in hoe zij hem moet gaan overtuigen ![😜]()
.
'Fijn' dat er nog meer lotgenoten bij zijn. @forumster, voel je zeker niet bezwaard omdat jouw gevoel 'van de andere kant is'. Het gaat om de herkenning, steun en tips voor elkaar.
@sparklingstar, wat sterk dat jullie de knoop hebben doorgehakt. Ik vind dat zo sterk en dapper. Ik zit helaas nog in de hele fase dat ik 'hoop' dat hij nog veranderd en hij hoopt ws dat ik van mening verander. Gaat niet gebeuren maar zit ws nog in de ontkenningsfase. Wat ontzettend moeilijk en vermoeiend. Alles gaat er onder lijden.
Liefs Margriet.
Al thuis? Hoe voel je je nu?
Ben een paar dagen niet op het forum geweest en weer heel wat verhalen gelezen. Geweldig omte lezen over je mooie reis! Maar ook moeilijk om te lezen dat je daar ook in de emotionele achtbaan zat. Maar het is wellicht ook te mooi om waar te zijn om te denken dat dat je gedachten 'uit' staan. Vandaag lekker bij vrienden of familie om je reisverhalen te vertellen? Niet alleen iig?
Haptonoom ben ik afgelopen week voor het eerst geweest maar daar moet ik nog even aan wennen
. Ik kreeg vragen als 'hoe voelen je enkels' en 'hoe voelen je billen in de stoel'. Euhhhhh 'ja gewoon prima, ik zit erop'. Dus ik geef het een paar sessies en verder zie ik het wel. Volgende week de 22ste naar de relatie therapeut. Ik zie alleen niet in hoe zij hem moet gaan overtuigen 
. 'Fijn' dat er nog meer lotgenoten bij zijn. @forumster, voel je zeker niet bezwaard omdat jouw gevoel 'van de andere kant is'. Het gaat om de herkenning, steun en tips voor elkaar.
@sparklingstar, wat sterk dat jullie de knoop hebben doorgehakt. Ik vind dat zo sterk en dapper. Ik zit helaas nog in de hele fase dat ik 'hoop' dat hij nog veranderd en hij hoopt ws dat ik van mening verander. Gaat niet gebeuren maar zit ws nog in de ontkenningsfase. Wat ontzettend moeilijk en vermoeiend. Alles gaat er onder lijden.
Liefs Margriet.
