wanhopig..

quote:Eva_Maria schreef op 01 februari 2016 @ 13:45:

Ze is 57, laat haar met rust. Verdiep je anders eens in de overgang.



Hoho, als je je verdiept in dit onderwerp dan blijkt dat die "ouwetjes" nog steeds zin hebben in seks, hoor, groot misverstand dat dat over is na een bepaalde leeftijd, zelfs mensen van in de 70 of 80 doen het nog volop!

Het is dus geen wet die zegt dat het normaal is dat je in de overgang of op je 57e geen belangstelling meer te hebben voor seks.

(en ik hoop het dan ook nog volop te doen, want ik ben ook een 50-er).



Dus wat moet TO dan?

Zijn gezonde seksuele behoeften maar aan de kant zetten omdat hij daar zijn partner niet mee kan lastigvallen?!

Dus maar een jonger bloempje zoeken of maar moet wennen aan het idee dat ie zelf ook geen seksueel wezen meer is vanaf nu?

Dat je wel geacht mag worden volwaardig werkzaam burger te kunnen zijn tot aan je 67e, maar als het om seksueel plezier is maar moet verderleven alsof je hoogbejaard bent?!



Ik ken meerdere stellen die tegen de 60 lopen en zelfs ouder, die al heeeeeel lang bij elkaar zijn naar volle tevredenheid en nog steeds aktief aan seks doen, hoor!

Ik zal ze eens vragen naar hun geheim!

En ik zal het hier delen als ik daarachter ben.

Misschien lopen hun libido's min of meer gelijk, misschien accepteren ze de verschillen in behoefte/ frequentie, middenweg, of op allerlei manieren op elkaar afgestemd geraakt en over en weer rekening houdend met elkaar?

En iig een voor beiden bevredigend seksleven, iig genoeg om (allebei) geen behoefte te hebben aan spannende buiten de deur-ervaringen (of ze doen dat samen juist wél, wie weet, het zijn toch veel 40+ en 50+ers die swingen bijv).

quote:Suzy65 schreef op 01 februari 2016 @ 13:40:

[...]





Ja, dit is zeker waar!

Toch zijn er ook stellen die het wel langdurig volhouden en nog steeds oprecht goede seks met elkaar hebben, volop zin in elkaar hebben, ook na jaren en jaren.

Het bestaat dus wel, zij het dat ik dat zelf dus ook niet ken en niet weet in hoeverre dat eigen hoog/gezond libido is of toch steeds nieuwe dingen verzinnen (dat raakt een keer op, zou je denken).

Maar zoals iemand zei: voor veel mensen raakt de zin in masturbatie ook nooit "op", en hoeveel mensen doen dat niet levenslang op die ene zelfde manier (die altijd werkt)?

herhaling hoéft dus niet te leiden tot verveling en sleur als dat bevredigend is en blijft..

Ik heb na eeuwen nog steeds een leuk seksleven. Ik weet dus, dat indutten niet hoeft. Maar (vergelijk ook masturbatie) dan ga je de geilheid zoeken in je hoofd (of elkaars hoofd) niet meer in de pure lust van elkaars lichaam of de spanning van het begin

quote:jaw schreef op 01 februari 2016 @ 13:41:

Wat dacht je er van om eerst eens aan je onderlinge relatie te gaan werken zonder er seks aan te koppelen? Ga samen weer eens wat ondernemen. Het zal toch niet zo zijn dat je nu nog altijd maar thuis moet zijn voor de kinderen. Maak plannen samen. Uit eten. Museum. Tentoonstelling. Film. Activiteit. Theater. Dansen. Yoga, Wellness. Iets wat je samen eens dag in het weekend of een avond kan ondernemen. Maak daar tijd voor vrij en vermaak je samen. En het belangrijkste, denk totaal niet aan seks. Dus als je na een hele gezellige avond samen in bed kruipt, vooral niet laten merken dat je seks wil. Bouw eerst maar eens weer wat intimiteit op in de dagelijkse omgang. Laat het aan haar over om te initiëren. Na een tijdje kun je kijken of ze wat meer intimiteit wil wanneer je 's avonds in bed kruipt. Als ze daarop reageert besteed dan aandacht aan haar. En zorg dat je haar bevredigd voordat je aan jezelf denkt.



Ergens ben ik het met je eens, voor zover algeheel gevoel van verbondenheid en intimiteit voor (veel) vrouwen voorwaarde is, maar nog niet garandeert dat daar ook zin in seks en fysieke intimiteit uit voortkomt.

Er kunnen genoeg factoren in haarzelf liggen (en soms geldt dat ook voor mannen die geen zin/libido hebben, ook niet voor andere vrouwen dan hun partner).



Remmingen kunnen uit mentale en fysieke oorzaken voortkomen, waaronder hoe aantrekkelijk je jezelf vindt (bijv aankomen na overgang), hormonen en andere stoffen, algeheel zelfgevoel, andere prioriteiten en gewoon niet mee bezig zijn/geen behoefte aan voelen, het zien als inspanning ipv ontspanning (zoals sport bijv: wel voornemen, maar tegenop zien, moeite voor moeten doen om jezelf te motiveren en vol te houden), of juist niet goed kúnnen ontspannen en genieten, onvrij voelen tov eigen lichaam, vroegere nare ervaringen, opvoeding en kijk op seks en lust, vermoeidheid, ziekte, slechte conditie, teveel stress en zorgen maken, schaamte ergens voor, diep weggestopte bizarre fantasieen van ooit misschien wel, een fetish hebben, seks vies vinden, pil(len)gebruik, andere verslavingen en conditioneringen die de overhand hebben (gekregen), niet in contact staan met eigen seksualiteit enz enz).



Al is op élk ander gebied de relatie in orde en liefdevol/intiem, daar los je interne oorzaken nog niet mee op als partner zijnde.

En dat is frustrerend genoeg, als je er op allerlei vlakken van alles voor doet, en de ander seks gewoon voor zichzelf heeft uitgesloten (en dus ook voor de partner, in een monogame relatie).

Het hoeft geen "voor wat hoort wat" te zijn op een weegschaal, maar ook niet totale afwijzing ervan, terwijl de partner die nog wel wil eerst alles eenzijdig uit de kast moet halen om de ander tevreden, begeerd en geliefd te doen voelen, terwijl hij zichzelf helemaal niet geliefd en begeerd voelt door haar.



Ik geloof ook niet in eerst volop (eenzijdig) investeren en dan betaalt zich dat altijd terug.

Het niet opdringen van eigen behoefte is iets anders, als er misschien eerst eens in kaart gebracht moet worden wat zíj misschien van hém mist (waardering, behulpzaamheid in huishouden, meer verbondenheid voelen, echte 1 op 1 aandacht, of wat er dan ook mist, misschien wat zij opwindend had gevonden en allang afgehaakt is omdat ze dat nooit durfde te vertellen oid).

Maar evengoed liggen er dus hele andere dingen aan de desinteresse ten grondslag en dan hij maar investeren in de relatie (met nog grotere teleurstelling als resultaat).



Bovendien ga je er dan al vanuit dat het ligt aan dat de relatie al niet goed moet zijn, wil die seksuele desinteresse er zijn.

Er zijn op dat topic Slapende lust enz mannen die haar op handen dragen, jaar in jaar uit, en toch 0 op het rekest krijgen.

Omdat het op geen enkele manier haar seksualiteit opwekt en zij dat zelf ook niet als probleem ervaart/ziet.

Dat dat uiteindelijk hooguit toestemming oplevert om het dan maar buiten haar om te zoeken (als zij het maar niet merkt) is soms het hoogst haalbare.

Mannen genoeg die het het liefst met háár zouden willen beleven, en daar heel veel voor over hebben, maar het zelf ook maar opgeven.



Ja, soms ligt het wel degelijk in jaar in jaar uit op eenzelfde manier proberen: haar verwijten of vragen om seks bijv en elke keer "nee, nu niet" krijgen, of elke keer voorzichtig fysieke toenadering zoeken (met als doel seks en dat zij dat heus wel voelt) en dan heeft het zin om te bedenken dat als je altijd hetzelfde doet, je ook elke keer dezelfde afweerreactie kunt verwachten.

Daarom heeft het hoe dan ook pas zin als je wéét wat de reden(en) zijn en óf die te verhelpen is met aandacht/tijd in andere relatieaspecten te stoppen.



Vaak kip-ei-verhaal ook nog: langere tijd geen/nauwelijks seks gaat ook vreten aan de andere pijlers waar de relatie op gebaseerd is.

En andersom, als het gevoel van liefde, hechting, zorgzaamheid op eoa manier in andere aspecten van de relatie niet goed zitten, of bepaalde omstandigheden ongunstig beinvloeden (zoals stress en zorgen maken) knaagt dat vroeg of laat ook aan zin in seks.



Vlak de interne belemmeringen iig niet uit die het libido van binnenuit kunnen saboteren.

quote:lilalinda schreef op 01 februari 2016 @ 14:39:

[...]



Ik heb na eeuwen nog steeds een leuk seksleven. Ik weet dus, dat indutten niet hoeft. Maar (vergelijk ook masturbatie) dan ga je de geilheid zoeken in je hoofd (of elkaars hoofd) niet meer in de pure lust van elkaars lichaam of de spanning van het begin



Niet iedereen wordt opgewonden van lust in elkaars lichaam of spanning van het begin.

Noch van de spanning van nieuw (lichaam/persoon), er zijn velen die daar zelfs niet aan moeten dénken, een ander lichaam vies en eng vinden zelfs en een zekere bekendheid en vertrouwdheid nodig hebben om zich vrij te voelen in seks en fysieke aanraking enz.

Niet iedereen wordt met zichzelf opgewonden van gewoon alleen al de eigen lichamelijke erogene zones te strelen, beroeren of anderszins te aktiveren.



Op dat topic over fantaseren komen dat soort verschillen al aan bod (nav tijdens seks en ook tijdens zelfseks), oa wordt verwezen naar een artikel van seksuologe Ellen Laan die dat onderzocht heeft en staaft ahv andere onderzoeken.



Probleem is dat partners vaak projecteren dat hoe het bij hunzelf "werkt", dat ook voor de partner geldt of zou horen te gelden (en voor anderen).

Heel veel mensen raken opgewonden van iéts en niet van lichaam zien van de partner of de gedachte alleen al aan seks, of van een fysiek begin zoals zoenen en aanraken.



Daarbij speelt ook sfeer en stemming ván die partner een rol natuurlijk, diens hele persoonlijkheid en onderlinge wisselwerking: als je razend bent zal dat nou niet bij iedereen leiden tot zin in (goedmaak)seks bijvoorbeeld en is diegene nog steeds dezelfde persoon met hetzelfde lichaam.



Zelfde geldt voor jezelf: ook zelfseks gaat niet altijd even snel of gemakkelijk, het is geen recept wat eindeloos hetzelfde resultaat geeft, is ook afhankelijk van stemming, stress, tijdsdruk, zin, privacy, kunnen ontspannen (of juist zekere spanning kunnen oproepen, fysiek danwel mentaal door fantasie of porno oid), ene periode meer behoefte dan andere periode, omstandigheden die zorgen voor meer of juist minder behoefte daaraan, eigen fysieke en mentale conditie, lichaamsbeeld, zich sexy voelen, je moeilijk of gemakkelijk eraan over kunnen geven, enz.



Het werkt helaas niet bij iedereen hetzelfde en ook niet bij iedere man hetzelfde als andere mannen en zo ook niet elke vrouw hetzelfde als andere vrouwen (laat staan bij mannen en vrouwen hetzelfde).



Dat leidt tot een hoop misverstanden, omdat mensen te vaak vanuit zichzelf redeneren, hoe ze zelf in elkaar zitten, hun eigen libido en hoe het voor hun werkt als "normaalwaarde" nemen (vanuit gaan dat ook voor anderen geldt, omdat dat is wat je kent).

Niet iedereen is even visueel ingesteld, er zijn mensen die bijv anderen zien seksen opwindend vinden of het idee dat anderen hunzelf zien seksen, maar ook mensen die daarvan walgen en helemaal niet willen weten/zien van anderen.

En zo reageert ieder lichaam ook weer anders, afhankelijk van aanleg, smaak, (onwillekeurige) mentale en fysieke voorkeuren en ervaringen.



Bij mij wekt ontspannen er eens voor gaan zitten niet automatisch zin in (zelf)seks op.

En ook niet de (al dan niet naakte) fysieke aanwezigheid van de (seks)partner, maar pas/ wél in bepaalde "setting" of wisselwerking (sfeer/chemie/ verwachting/ uitdaging/ triggers?).

Niet een nieuwe partner vind ik automatisch opwindend, wel als ik daar een bepaalde verwachting of broeierig sfeertje bij heb van hoe de seks daarmee zal zijn of een Pavlovje linkt naar eerdere "succeservaring(en)" met diegene.

Het ligt voor de hand dat eerdere spetterende ervaringen met je partner leidt tot een bodempje leggen voor hernieuwde opwinding voor de volgende keer.



Als het nooit zo geweldig of spannend was, mis je op den duur die link aan die partner en haal je die opwinding niet zozeer uit diens fysiek of vooruitzicht op (eenzelfde herhaling van) seks met diegene.

Wellicht dat daarom alleen al veel mannen ook langdurig opgeworden blijven worden van dezelfde vrouw, met wie ze al duizenden keren "succesvol" zijn klaargekomen ook na niet noemenswaardige hoogwaardige seks, en diezelfde vrouwen op den duur dus niet (alleen al van zijn verschijning en signalen dat er seks in de lucht zit, die weinig doet voor hun).

Dat zou denk ik wel gebeuren als het ook heel vaak voor haar bevredigend en hoogst opwindend is geweest, daar kun je dan iig al een pavlov-effect van hebben, die gelinkt is aan die partner.



Daarom vraag ik me altijd af of de seks (voorheen, toen het nog gebeurde) ook voor háár lekker en bevredigend was en is.

En dat hoeft helemaal niet aan hem te liggen, overigens, als zij om welke reden dan ook niet voldoende opgewonden is om tijdens seks met hem tot een hoogtepunt te komen, kan ook in haar liggen, wel of niet aan over kunnen geven, al doet hij vanalles langdurig voor haar, als zij niet opgewonden genoeg is, gaat dat ook niet lukken. Dat is niet altijd aan de partner en zijn/haar skills te wijten dus, maar ook aan het (on)vermogen van degene bij wie dat niet (snel of sterk)) genoeg van de grond komt.

In sommige gevallen wordt er eigenlijk gewoon te snel (fysiek) begonnen (terwijl beide partners dat niet weten) en is zij niet opgewonden genoeg.

Net zoals er nog steeds vrouwen zijn die dat bij zichzelf ook niet weten/voor elkaar krijgen, omdat ze misschien diezelfde handelingen beginnen bij 0,0 opwinding en daar niks bij voelen (terwijl diezelfde handelingen bij hoge opwinding wel "werken").



Omdat seksuele opwinding en - "beloning" oa in dezelfde hersendelen aktiviteit geven als bijv een verslaving of andere soorten beloning, is seks wel degelijk onder invloed van positieve "Pavlovjes" leggen.

Dus ook misverstanden waardoor het niét lukt en nare vroegere ervaringen enz zo'n bepalende rol kunnen spelen.

Zeker bij gebrek aan wél genoeg/ andere positieve ervaringen daartegenover.

En als je die positieve ervaringen niet opzoekt (omdat kip-ei dus: geen behoefte leidt tot niet onderzoeken, niet ontdekken, en houdt alles bij hetzelfde wat al ervaren ís of aan overtuigingen daaromtrent al vaste vormen aannemen, omdat die nooit weersproken zijn) kunnen allerlei aannames over jezelf en eigen seksualiteit hardnekkig voortleven.



Zoals jij ook zegt: je moet ze de kost geven die pas ná een lange relatie met een nieuwe partner of minnaar ontdekken hoe het óók kan zijn.



En ik denk dat er helaas nog genoeg misverstanden bij vrouwen zelf leven als het om seksualiteit gaat, weinig zelfkennis en ook geen partners met die kennis over vrouwelijke seksualiteit, samen misschien wel jaren aanklooien op gebrekkige kennis en ervaring en daaraan (moeten) ophangen hoe ze seks beleven (bij gebrek aan andere kennis en ervaringen).



Daar is nog een hoop werk aan de winkel, gezien het aantal topics dat opduikt hierover (partner heeft geen zin, laag libido) en over vreemdgaan.

(en irl evengoed zoveel voorbeelden van, zowel in (social) media als omgeving, terwijl niet iedereen daar het fijne van deelt of eerlijk naar zichzelf over is (laat staan naar vrienden en familie) hoe dat heeft kunnen gebeuren.

Het ligt vaak veel genuanceerder dan uitgekeken zijn op elkaar.



En is het niet door (veel) tijd aan social media, dan is het wel de hoeveelheid beschikbare info die wereldwijd de huiskamer in komt, waar men vroeger niet veel kon vergelijken met anderen en elkaar ook niet op ideeen brachten.

Ik denk dat je niet kunt ontkennen dat er zeker wel (ongemerkt) veel invloed vanuit gaat, zowel in positieve als negatieve zin.

Je kunt een hoop "wijzer" worden door te sparren en te leren van ervaringen van anderen, dat is de kracht van zo'n forum bijvoorbeeld ook: herkenning en hoe anderen dat zien/ opgelost hebben.

Maar ook in negatieve zin, door te lezen hoe het niet gewerkt of opgelost werd (of hardnekkig verkondigen van veronderstellingen als zijnde "waar"/ een feit, of projecties van daar wel of niet in geloven dat dat kan, als mensen dat zelf niet kennen of niet normaal vinden enz).



Enerzijds leven aannames daardoor een eigen leven en kunnen wijdverspreid worden op internet, zoals ik bijv ook denk dat bepaalde fantasieen erin sluipen dóór daar vaker aan bloot te stellen (zoals wat mode is in seksland, in gezicht klaarkomen, hoorde je jaren geleden niemand over en zo nog wel meer dingen, waarvan je je kunt afvragen of die uit eigen behoefte/fantasie voortkomen of "aangeleerd" zijn door veelvuldig te bekijken).

En aan de andere kant kan het verruimen in de zin van zelf nooit op bepaalde ideeen te zijn gekomen of dat iets zelfs maar bestáát en niet iedereen dat min of meer hetzelfde ervaart cq normaal of smakelijk vindt).

quote:Suzy65 schreef op 01 februari 2016 @ 15:32:

[...]



1. Zelfde geldt voor jezelf: ook zelfseks gaat niet altijd even snel of gemakkelijk, het is geen recept wat eindeloos hetzelfde resultaat geeft, is ook afhankelijk van stemming, stress, tijdsdruk, zin, privacy, kunnen ontspannen (of juist zekere spanning kunnen oproepen, fysiek danwel mentaal door fantasie of porno oid), ene periode meer behoefte dan andere periode, omstandigheden die zorgen voor meer of juist minder behoefte daaraan, eigen fysieke en mentale conditie, lichaamsbeeld, zich sexy voelen, je moeilijk of gemakkelijk eraan over kunnen geven, enz.



2. Daarom vraag ik me altijd af of de seks (voorheen, toen het nog gebeurde) ook voor háár lekker en bevredigend was en is.

1. oh jawel hoor, als ik zin heb, gaat het echt wel snel & gemakkelijk. Maar ja, grote verschil tussen masturbatie en seks-met-iemand is dat je op hetzelfde moment zin moet hebben. Of anders moet gaan maken



2. Ja, die vraag ligt nog bij TO, ben ook erg benieuwd



(wat schrijf je enorme lappen tekst trouwens)

1. dan ben jij een gezegend mens, dat dat vrij stabiel en gemakkelijk gaat

en bovendien: zoals je zelf al aangeeft: dan heb je dus al zin.

Als die zin er niét of nauwelijks (spontaan) is, gaat het niet zo snel en gemakkelijk bij zelfseks.

Er zijn dus mensen met van zichzelf laag libido die ook dáár nauwelijks behoefte/zin in hebben en dan werkt frutten aan jezelf ook niet zo gemakkelijk

Laat staan idd spontaan zin in seks met iemand, en dan nog ongeveer gelijktijdig ook.

Die geen idee hebben hoe zin te maken en die ook niet krijgen door het maar gewoon te doen, bij wie dat ook niet (eenmaal bezig) gaandeweg vanzelf opkomt.



Omdat ik niet van nature een hoog libido heb, heb ik me voor mezelf iig jaren in verdiept en daar kan ik soms een ander ook van tips voorzien.

Als je dat zelf niet kent, is dat nogal onbegrijpelijk.

Ik ken nu beide: periodes van laag zowel als verhoogd libido.

Edit: ik ken wel 1 methode waarbij het snel en makkelijk en vrijwel altijd lukt, en niet eens opgewonden voor hoef te zijn, dus idd puur fysiek van 0 naar hoogtepunt, maar dat is in mijn eentje.



2. ook benieuwd, uit de karige OP en info daarna wordt dat iig niet duidelijk



3. klopt, is een van mijn mijn stokpaardjes en teveel tijd vandaag op zo'n saaie maandag, dan krijg je dat

Ik hoop altijd dat ik daarmee bepaalde aannames, cliché's en misverstanden (en projecties) uit de wereld kan helpen, al is het op kleine schaal.



Soms lukt dat ook en dat hoor ik dan achterom vaak terug, dat mensen een eyeopener, andere visie kregen op hun situatie of andere manier probeerden en dat ergens een verschil in heeft gemaakt.

quote:Thomas1 schreef op 01 februari 2016 @ 17:08:

Om de vraag te beantwoorden: vroeger was de sex wel leuk en gaven we allebei aan dat we 'er wel zin in hadden'. Mijn stelling is dat je altijd toch wel ergens een behoefte moet hebben aan sex. Ik ben op zoek naar die behoefte en probeer daar dus achter te komen middels gesprekken en/of romantische uitjes. Als je geen sex hebt dan is toch (denk ik) de eerste stap dat je je realiseert dat er een probleem is (wellicht is 'probleem' niet het goede woord). Bij mijn partner leeft dat niet: we hebben geen sex punt uit; zij ziet dat niet als probleem en geeft ook niet aan dat je het uberhaupt mist. Dat maakt de discussie zo verdomd lastig. De een (ik dus) heeft nog zin en behoefte en bij de ander leeft het helemaal niet....Maar wat ik even gemist heb: heb je uberhaupt al het 'basisgesprek' met haar gehad? Vragen naar fantasieen, wensen etc is een paar stappen te ver. Heb je al een gesprek met haar gehad over hoe zij over seks denkt? Mist zij het wel/niet? Waar ligt het aan als ze het niet mist? Wil ze eraan werken? Niet interpreteren of voor haar invullen, maar praten en luisteren.

Heb je haar al verteld hoe belangrijk jij sex vindt??

Goed, maar door jouw behoefte krijgt zij nog niet automatisch óók die behoefte.

Seks heb je imo niet omdat het belangrijk of verstandig is, maar omdat je zin hebt daarin.

En dat is waar het aan schort.

Tenminste ik zou het geen prettig idee vinden als ze dan voortaan maar seks met jou heeft om jou niet kwijt te raken of een plezier te doen, terwijl het haar eigenlijk niet opwindt en misschien zelfs tegenstaat.



ALs dat er niet in zit en zij het niet belangrijk blíjft vinden (om er samen iets op te verzinnen en te proberen dat seksleven nieuw vuur in te blazen) wat dan?

Ik denk dat je je niet hoeft te laten afschepen met de patstelling dat zij het jouw probleem vindt en jou in de kou laat staan daarmee, als het onbespreekbaar is en er niks in verandert.

Ik denk (na gesprekken, als dat lukt en het verandert niks) dat je dan wel mag zeggen dat het een doodnormale behoefte is als je een relatie met iemand hebt en voor die seks/intimiteit van elkaar afhankelijk bent in een relatie die geacht wordt monogaam te zijn.

Dat je dat niet lang meer wilt en gaat volhouden en dan de monogame afspraken wat jou betreft niet langer houdbaar zijn.



Niet om haar voor het blok te zetten, maar omdat je dan de afspraken moet herzien, als er helemaal niét aan jou tegemoet gekomen wordt, of zij dat gewoon niet meer kan of wil opbrengen.



In dat topic Slapende lust is het op die manier soms toch (geforceerd) losgetrokken: het kan voor haar een eyeopener zijn.

Je hoeft het iig imo niet zomaar erbij te laten, als 1 van de 2 echt een veto uitspreekt en de ander daarmee medeveroordeelt tot een leven zonder seks en intimiteit.

Dat mag je imo niet van een partner vergen.



Waar die grens ligt weet ik niet en is voor iedereen anders.

Moet geheel aan die individuele behoefte per persoon voldaan worden, ook als het onmogelijk overeenkomt, zoals de een liefst 7x per week zou willen en de ander 0x wil, of eens per week of maand?

Het zijn lastige issues iig, als het zo uiteen ligt.

Imo kan die ene partner (zij dus) geen exclusieve seks verwachten als er geen seks ís.

Misschien kun je haar dit topic laten lezen, Thomas?

Kan ze aangeven wanneer/waardoor haar zin in seks verdwenen is? Is ze op een doodlopend pad van seksuele verveling terechtgekomen? Zijn er nog andere wegen die ze wil verkennen?

quote:Thomas1 schreef op 01 februari 2016 @ 23:07:

@suzy: met je zin: "Tenminste ik zou het geen prettig idee vinden als ze dan voortaan maar seks met jou heeft om jou niet kwijt te raken of een plezier te doen, terwijl het haar eigenlijk niet opwindt en misschien zelfs tegenstaat" Sla je echt de spijker op z'n kop !!!



Ik wil geen 'vieze man' zijn maar heb gewoon zin in sex. Toe we erover spraken (ik moet er altijd over beginnen; voor haar is het een non issue) gaf ik aan dat ik op deze manier natuurlijk een potenciele hoerenloper ga worden. Haar reactie: "nou ja dat is dan maar zo"



Dat maakt me dus onzeker: ik praat er geregeld over/ doe (denk ik) mn best/ let op n lichaam (sport/ eetgewoontes) dus je blijft denken: wat is er niet meer aantrekkelijk ?. Je moet toch als vrouw een keertje 'gewoon zin'hebben ???? .



Natuurlijk ben ik vaak doordeweeks bekaf (drukke baan) maar aan de andere kant leid mn libido daar helemaal niet onder. Ik had echt verwacht dat door het ouder worden je ook minder zin krijgt; nee dus...........



Heb je bovenstaande reacties wel gelezen?

Een vrouw die geen behoefte heeft aan seks kríjgt geen spontane behoefte of een keertje gewoon zin, dat heeft niks met jouw aantrekkelijkheid, uiterlijk of conditie en lijf te maken, het zit in háár als ze géén behoefte heeft gewoon zomaar.

Sommige mensen hebben dat dus.

Meestal vrouwen, maar ook mannen.

Om diverse redenen.

Net zo normaal als het voor jou is om behoefte aan seks te hebben (al dan niet behoefte aan met háár seks te hebben) vindt zij het net zo normaal om géén (enkele) behoefte aan seks te hebben.



Als je dat trouwens zo omschrijft aan haar lijkt het dus alsof je geen zin in háár hebt, maar in seks met willekeurig wie, elke vrouw/ hoer ook prima is als jij maar aan bod komt.

Ik snap dat je dit zegt vanuit onhandigheid met het onderwerp en dat je (al langere tijd) tekort komt en ook idd behoeftig bént, maar bevorderend werkt het doorgaans niet, als het erop lijkt dat jij vooral eea kwijt moet, om het even bij wie.



En ja, bizar genoeg zijn sommige mensen er idd liever vanaf, als niet jij maar seks (of de gedachte daaraan alleen al) zo tegenstaat, en misschien lucht het haar wel op als jij dat buiten de deur doet.

En dan is vaak idd de hoeren bezoeken minder bedreigend dan wanneer je had gezegd dat je iemand moet gaan zoeken die jou wel lust/begeert in seksueel opzicht.



De vraag is nog steeds voor mij of seks voor haar altijd meer iets is geweest "uit liefde" of "voor jouw genot" of dat zij ook zelf opgewonden raakte, van genoot en klaarkwam?

Niet dat het eerste per sé niet goed (genoeg) zou zijn, maar (zie ergens boven) dat verklaart vaak wel waarom een vrouw op de lange duur afhaakt.





Het is in een relatie begrijpelijk dat je dat denkt en misschien lastig om dat niét op jezelf te betrekken, maar het is meestal niet zo dat het aan de aantrekkelijkheid van de partner ligt, soms wel in de wisselwerking..

quote:Thomas1 schreef op 01 februari 2016 @ 23:27:

ze is best wel ziek geweest en is wel (behoorlijk) aangekomen. Maar verder vind ze sex/lichamelijk contact een nog issue. Even een beeld: bij haar thuis gaven haar broers hun moeder een hand bij de verjaardag wat zoenen in klef



Ik neem aan dat dat altijd zo geweest is en niet iets is van de laatste jaren?

Bij de man die ik laatst sprak net zo.

Hele huwelijk was zij al min of meer zo geweest, achteraf gezien bij haar in de familie en van huis uit afstandelijk daarin.



Waar viel je op bij haar destijds?

Is het ooit wél fysiek echt close en lustig geweest tussen jullie, knuffelig en warm en intiem?

quote:Thomas1 schreef op 01 februari 2016 @ 23:32:

tja: mijn opmerking over 'de hoeren' was meer bedoeld om een reactie te krijgen. Ik wil het liefste sex hebben met haar - maar niet als zij dat echt niet wilt...



En is dat omdat dat zo vertrouwd is met haar voor jou of omdat je háár (ook) graag wil zien genieten bijv?

Of omdát ze zo ontoegankelijk en onbereikbaar is?

Zou je bijv zelfvertrouwen hebben in seks met een ander (geen hoer maar een scharrel/ sekscontact die wel geinteresseerd is en gek op seks, dus ook eea verwacht van seks)?

Dus zij is vreemdgegaan?!

Vandaar dat jij aan je aantrekkelijkheid twijfelt nu.

Hebben jullie dat destijds uitgebreid besproken en waarom is dat (vreemdgaan) gestopt toen?

Was ze verliefd of verlust?

Wat gaf zij aan als reden of wat zij miste en bij die ander vond?



Dat moet voor jou pijnlijk geweest zijn iig, hoe hebben jullie eea dan weer hersteld aan vertrouwen in elkaar en in de beslissing om toch samen verder te gaan?

Hebben jullie eea veranderd daarna?

Hoe open is zij daarover geweest?



En tja, na zware ziekte is het wel vrij logisch dat die behoefte (zwaar) verminderd is, iig tijdelijk, misschien kost "gewoon leven" al de nodige energie en is zij nog aan het herstellen?

Dat kan er nogal inhakken namelijk, en is seks het laatste waar ze aan denkt.



Was dat vreemdgaan daarvoor (neem ik even aan)?

Dus in principe staat zij niet afkerig tegenover seks en lust?

Tvp

quote:Thomas1 schreef op 02 februari 2016 @ 09:19:

[...]





Tvp ???'Tvp' is een terug-vind-post, iemand die het topic wel wil blijven volgen maar (nog) niet zelf inhoudelijk wil reageren kan op die manier het bewuste topic dus makkelijk terugvinden.

Upje..