Relaties
alle pijlers
Hoe krijg ik een beetje meer respect?
zaterdag 13 februari 2016 20:20
De reden dat ik hier even mijn verhaal doe, is omdat ik het een beetje beschamend vind dit te doen tegen mijn eigen vriendinnen. Al bij al heb ik het immers niet zo slecht in mijn huwelijk, maar ergens knaagt het toch en ik wil graag even toetsen of dat terecht is.
Ik ben bijna 7 jaar getrouwd, we hebben het goed samen, 2 lieve kindjes, beiden een interessante job (binnen dezelfde branche en op hetzelfde niveau). Er is niet overdreven veel ruzie, normaal zou ik zeggen, ik word (geloof ik) niet bedrogen of belogen, er is een goede sfeer in ons huishouden. En toch voel ik me niet echt gerespecteerd. Ondanks mijn drukke job doe ik grotendeels het huishouden en de zorg voor de kindjes (hoewel ik evenveel werk en evenveel verdien). Ik vind dit geen probleem. Wat ik wel een probleem vind is dat ik hier niet het gepaste respect of noem het erkentelijkheid voor krijg. Mag ik een klein voorbeeldje aanhalen dat de directe aanleiding vormde voor deze topic?
De kindjes zijn de laatste week goed ziek geweest, dus het huishouden loopt niet op wieltjes deze week. Ik heb zelf ook buikgriep gehad, maar ben aan de beterhand. Gezien we niet echt veel in huis hebben van eten, improviseer ik: een panini. Ik bak schijfjes courgette en paprika in olijfolie, en met mozarella op het broodje. Ik dien op, het is lekker, ik verorber mijn portie. Manlief zit met lange tanden te eten. Neemt de pot mayonaise (combinatie??). Spreekt geen woord. Als het op is, merkt hij dat ik hem gadesla. Hij zegt: amai, jij kan nogal eten, dubbel zo rap als ik. Ik heb dan maar geantwoord dat het niet het compliment is dat ik verwachtte, maar dat ik het toch in ontvangst neem. Geen woord hierop.
Dit lijkt u waarschijnlijk een heeeeel banaal voorbeeld. Maar het is er eentje uit duizenden. "is het lekker?" antwoord: "niet slecht.", "mooi zicht hier he?" "hm", amper oogcontact als ik hem aankijk, er wordt veelal met "hm" geantwoord, als ik aangeef iets niet zo mooi te vinden is het antwoord dat dat totaal niet rationeel onderbouwd is en dat hij alleen met rationele argumenten wil discussieren (alsof esthetiek en ratio steeds te vereenzelvigen zijn), als ik vraag om wat positiever te zijn naar mij toe, krijg ik als antwoord dat ik ook maar mijn belofte moet houden (met name meerdere kilo's te vermageren terwijl ik een volkomen normaal bmi en uitzicht heb).
De waarheid is dat ik in het begin van onze relatie een beetje meer geinteresseerd was in hem dan hij in mij. Een trieste waarheid als ik het hier zo neerschrijf maar daarom niet minder waar. Hij heeft me toen laten sudderen en ik heb dat toegestaan; toen alles goedkwam leek het dat toch waard. Sindsdien lijken de verhoudingen in die trend bepaald.
Ik zie hem graag en ik geloof eigenlijk wel dat hij mij ook graag ziet.
Hoe buig ik die enigszins spaak gelopen verhouding alsnog om? Of zijn dit kleine ergernissen die bij eigenlijk elke relatie horen?
Ik ben bijna 7 jaar getrouwd, we hebben het goed samen, 2 lieve kindjes, beiden een interessante job (binnen dezelfde branche en op hetzelfde niveau). Er is niet overdreven veel ruzie, normaal zou ik zeggen, ik word (geloof ik) niet bedrogen of belogen, er is een goede sfeer in ons huishouden. En toch voel ik me niet echt gerespecteerd. Ondanks mijn drukke job doe ik grotendeels het huishouden en de zorg voor de kindjes (hoewel ik evenveel werk en evenveel verdien). Ik vind dit geen probleem. Wat ik wel een probleem vind is dat ik hier niet het gepaste respect of noem het erkentelijkheid voor krijg. Mag ik een klein voorbeeldje aanhalen dat de directe aanleiding vormde voor deze topic?
De kindjes zijn de laatste week goed ziek geweest, dus het huishouden loopt niet op wieltjes deze week. Ik heb zelf ook buikgriep gehad, maar ben aan de beterhand. Gezien we niet echt veel in huis hebben van eten, improviseer ik: een panini. Ik bak schijfjes courgette en paprika in olijfolie, en met mozarella op het broodje. Ik dien op, het is lekker, ik verorber mijn portie. Manlief zit met lange tanden te eten. Neemt de pot mayonaise (combinatie??). Spreekt geen woord. Als het op is, merkt hij dat ik hem gadesla. Hij zegt: amai, jij kan nogal eten, dubbel zo rap als ik. Ik heb dan maar geantwoord dat het niet het compliment is dat ik verwachtte, maar dat ik het toch in ontvangst neem. Geen woord hierop.
Dit lijkt u waarschijnlijk een heeeeel banaal voorbeeld. Maar het is er eentje uit duizenden. "is het lekker?" antwoord: "niet slecht.", "mooi zicht hier he?" "hm", amper oogcontact als ik hem aankijk, er wordt veelal met "hm" geantwoord, als ik aangeef iets niet zo mooi te vinden is het antwoord dat dat totaal niet rationeel onderbouwd is en dat hij alleen met rationele argumenten wil discussieren (alsof esthetiek en ratio steeds te vereenzelvigen zijn), als ik vraag om wat positiever te zijn naar mij toe, krijg ik als antwoord dat ik ook maar mijn belofte moet houden (met name meerdere kilo's te vermageren terwijl ik een volkomen normaal bmi en uitzicht heb).
De waarheid is dat ik in het begin van onze relatie een beetje meer geinteresseerd was in hem dan hij in mij. Een trieste waarheid als ik het hier zo neerschrijf maar daarom niet minder waar. Hij heeft me toen laten sudderen en ik heb dat toegestaan; toen alles goedkwam leek het dat toch waard. Sindsdien lijken de verhoudingen in die trend bepaald.
Ik zie hem graag en ik geloof eigenlijk wel dat hij mij ook graag ziet.
Hoe buig ik die enigszins spaak gelopen verhouding alsnog om? Of zijn dit kleine ergernissen die bij eigenlijk elke relatie horen?
zaterdag 13 februari 2016 20:58
zaterdag 13 februari 2016 21:04
zaterdag 13 februari 2016 21:07
Ik zou mijn verhaal juist wel doen bij mijn vriendinnen, je zal nog verbaast staan over hun respons. Het zijn je vriendinnen, ze kennen jou en ze kennen waarschijnlijk ook je man. Ik denk dat je meer steun van hen zal krijgen dan je denkt.
Ik vind dat gezeik over je gewicht misselijk. Als je van iemand houdt, maken een paar kilo's toch geen donder uit.
Ik vind dat gezeik over je gewicht misselijk. Als je van iemand houdt, maken een paar kilo's toch geen donder uit.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 13 februari 2016 21:19
zaterdag 13 februari 2016 21:36
quote:blijfgewoonbianca schreef op 13 februari 2016 @ 21:19:
[...]
Geen respect krijgen izou meteen het einde moeten zijn. Als het er niet is wat doe je er dan ?
Ja eens. Alleen soms is er respect maar gaande weg niet meer. Je kunt het respect voor de ander verliezen.
En ook, sommige mensen hebben hun karakter niet mee, die zoeken altijd de randjes op van wat net niet kan. Die moet je begrezen, leren respectvol te zijn.
Of praat ik nou onzin? Ik denk weleens: op Viva
worden mensen wel heel snel gediskwalificeerd.
[...]
Geen respect krijgen izou meteen het einde moeten zijn. Als het er niet is wat doe je er dan ?
Ja eens. Alleen soms is er respect maar gaande weg niet meer. Je kunt het respect voor de ander verliezen.
En ook, sommige mensen hebben hun karakter niet mee, die zoeken altijd de randjes op van wat net niet kan. Die moet je begrezen, leren respectvol te zijn.
Of praat ik nou onzin? Ik denk weleens: op Viva
worden mensen wel heel snel gediskwalificeerd.
zaterdag 13 februari 2016 21:50
Wat mij opvalt is dat er van zijn kant geen oogcontact is tijdens het communiceren en hij veelal met hm antwoord. Voor mijzelf zou dat een vreselijke nachtmerrie zijn want dat zou voor mij een teken zijn dat hij me tolereert ofzoiets. Wat een eenzaam gevoel in een relatie.
Wat delen jullie samen? Wat is wel fijn tussen jullie? Hoe staat het met de intimiteit?
Wat delen jullie samen? Wat is wel fijn tussen jullie? Hoe staat het met de intimiteit?
zaterdag 13 februari 2016 21:59
Ik vind het heel ongezellig klinken. Is hij nooit een prater geweest?
Het is fijn als je veel werk verzet en je partner zegt daar soms iets over: Het eten is lekker! Of: dat heb je toch nog best goed voor elkaar weten te koken! Of desnoods: waarom eten we brood? En dat jij dan uit kan leggen dat het best een zware week was. Een beetje met elkaar meeleven.
Zo ook: ik vind dat niet mooi. > Waarom niet? In plaats van: dat is geen argument.
Jij verwacht wat meer te 'babbelen' met je partner zo te lezen en hij zegt niets o 'hm' en jij hebt dus geen idee wat er echt in hem om gaat.
Ik zou er spuugzat van worden.
Dan dat maar eens met hem bespreken, tenminste, als het ooit anders is geweest. Waarom praat hij niet meer? Maar als dit altijd zo is geweest, dan kan je wel zeggen dat je hoopt dat hij dit anders gaat doen, maar dan lijkt me een kleine kans van slagen, als hij niet zo in elkaar zit zal hij het weer vergeten of het komt geforceerd over.
Het is fijn als je veel werk verzet en je partner zegt daar soms iets over: Het eten is lekker! Of: dat heb je toch nog best goed voor elkaar weten te koken! Of desnoods: waarom eten we brood? En dat jij dan uit kan leggen dat het best een zware week was. Een beetje met elkaar meeleven.
Zo ook: ik vind dat niet mooi. > Waarom niet? In plaats van: dat is geen argument.
Jij verwacht wat meer te 'babbelen' met je partner zo te lezen en hij zegt niets o 'hm' en jij hebt dus geen idee wat er echt in hem om gaat.
Ik zou er spuugzat van worden.
Dan dat maar eens met hem bespreken, tenminste, als het ooit anders is geweest. Waarom praat hij niet meer? Maar als dit altijd zo is geweest, dan kan je wel zeggen dat je hoopt dat hij dit anders gaat doen, maar dan lijkt me een kleine kans van slagen, als hij niet zo in elkaar zit zal hij het weer vergeten of het komt geforceerd over.
zaterdag 13 februari 2016 22:06
quote:Dubbs schreef op 13 februari 2016 @ 21:18:
[...]
Kun je dit uitleggen? Respect willen is toch het begin?Als je bron van respect bij een ander ligt, you're screwed. Met zelfrespect is de kans groter dat je met respect behandeld wordt. Wacht je op de ander om je dat te geven dan zeg je in feite dat de macht bij de ander ligt om je goed te voelen. Een scheve machtsverhouding in een relatie is voor beide partners niet leuk.
[...]
Kun je dit uitleggen? Respect willen is toch het begin?Als je bron van respect bij een ander ligt, you're screwed. Met zelfrespect is de kans groter dat je met respect behandeld wordt. Wacht je op de ander om je dat te geven dan zeg je in feite dat de macht bij de ander ligt om je goed te voelen. Een scheve machtsverhouding in een relatie is voor beide partners niet leuk.
zaterdag 13 februari 2016 22:08
zaterdag 13 februari 2016 22:25
Hij klinkt een beetje als een kankeraar. Hij denkt dat hij gewoon zijn negatieve zelf kan zijn omdat jij toch niet weggaat.
Ik zou in dit geval gewoon wat meer in gesprek gaan met je man.
Als iemand op een respectloze manier een verzoek tot je richt dan moet je daarop niet reageren. Pas als je naar je zin wordt aangesproken doe je wat je gevraagd wordt.
Je staat ervan te kijken hoeveel mensen opkijken als iemand "hee idioot" roept of gevolg geven aan een op onbeleefde toon geuit verzoek en zichzelf dan nog gaan verdedigen.
Ik zou in dit geval gewoon wat meer in gesprek gaan met je man.
Als iemand op een respectloze manier een verzoek tot je richt dan moet je daarop niet reageren. Pas als je naar je zin wordt aangesproken doe je wat je gevraagd wordt.
Je staat ervan te kijken hoeveel mensen opkijken als iemand "hee idioot" roept of gevolg geven aan een op onbeleefde toon geuit verzoek en zichzelf dan nog gaan verdedigen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 13 februari 2016 23:50
zondag 14 februari 2016 00:04
Nu even serieus, als ik tussen de regels door lees, is het eigenlijk een botte hork geworden. Daarnaast doe je (ik neem aan dat jullie beiden full-time werken) het huishouden en de zorg van je kinderen, daar mag best wel wat waardering voor getoond worden of genegenheid getoond worden vind ik.
Jij hebt er ook een aandeel in, zo wat ik lees: aannames doen en ook niet bepaald een constructieve manier van communiceren. Ik heb het idee dat je ook niet echt open bent in wat je denkt en voel naar je man. Maar misschien komt dat omdat hij ook niet echt sensitief reageert.
Jij hebt wat op te merken aan zijn eetgewoontes en hij ook. Dus....
Jullie hebben geen echte fijne gesprekken, dat is een ding waarover jullie kunnen praten. Doe dat met een ik-boodschap en wat je behoeftes zijn in gesprekken.
Ik weet niet hoe je het gezegd heb van dat hij positiever moet zijn, maar kan zomaar zijn dat hij een snauw terug gaf. In dat geval is het van beiden niet chique.
Je schrijft dat je in het begin van de relatie meer geïnteresseerd bent in hem dan in jou en dat het nu knaagt. Dan is het aan jou om te bedenken wat je zou willen en je behoeftes uit te spreken en daaruit je conclusies te trekken.
Jij hebt er ook een aandeel in, zo wat ik lees: aannames doen en ook niet bepaald een constructieve manier van communiceren. Ik heb het idee dat je ook niet echt open bent in wat je denkt en voel naar je man. Maar misschien komt dat omdat hij ook niet echt sensitief reageert.
Jij hebt wat op te merken aan zijn eetgewoontes en hij ook. Dus....
Jullie hebben geen echte fijne gesprekken, dat is een ding waarover jullie kunnen praten. Doe dat met een ik-boodschap en wat je behoeftes zijn in gesprekken.
Ik weet niet hoe je het gezegd heb van dat hij positiever moet zijn, maar kan zomaar zijn dat hij een snauw terug gaf. In dat geval is het van beiden niet chique.
Je schrijft dat je in het begin van de relatie meer geïnteresseerd bent in hem dan in jou en dat het nu knaagt. Dan is het aan jou om te bedenken wat je zou willen en je behoeftes uit te spreken en daaruit je conclusies te trekken.
zondag 14 februari 2016 00:06
Enige wat je kan proberen is communiceren, anders ga je je eigen conclusies trekken en alles opkroppen. Probeer daarnaast ook wat afstandelijker te doen, dus dat niet alles maar ''vanzelfsprekend'' moet lijken van jouw kant. En nee, dit zijn geen ergernissen die bij elke relatie horen.
Wat betreft respect/erkenning, is het zo dat hij nooit waardeert wat je doet? Dat er bijvoorbeeld nooit een ''dank je wel lieverd'' van af komt?
Wat betreft respect/erkenning, is het zo dat hij nooit waardeert wat je doet? Dat er bijvoorbeeld nooit een ''dank je wel lieverd'' van af komt?
zondag 14 februari 2016 10:33
zondag 14 februari 2016 13:09
quote:Defietsboer schreef op 14 februari 2016 @ 10:33:
Laat hem maar eens een week of twee alle taken doen die jij doet.
Kijken hoe snel hij wel respect heeft.
Wat ik helemaal irritant vind aan dit verhaal is dat hij zelf niks uitvoert thuis, maar dan wel met lange tanden gaat zitten eten. Hij gaat maar op een kookcursus.Juist.
Laat hem maar eens een week of twee alle taken doen die jij doet.
Kijken hoe snel hij wel respect heeft.
Wat ik helemaal irritant vind aan dit verhaal is dat hij zelf niks uitvoert thuis, maar dan wel met lange tanden gaat zitten eten. Hij gaat maar op een kookcursus.Juist.
You know how I know? Because I reeaally think so!
