Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?



Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~9000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.



Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.



Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste drie delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV



Eind 2014 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.



Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Het is echt heel ongezond dat jij die behoefte aan bevestiging zo nodig hebt, Aiksje.

En dat hem maar blijft "kwalijk nemen" dat dat maar niet komt, en daar van alles aan ophangt.



Het is geen bevestiging op het moment dat jij jezelf niet goed genoeg voelt.

Bevestiging zou zijn dat jij je waardevol voelt en hij dat dus beaamt en uit naar jou: bevestiging is herhaling van iets.



Bijv bij gebruikersnaam wordt gevraagd naar wachtwoord. En dan bevestiging van dat wachtwoord nog eens (soms).

Hetzelfde wachtwoord dus herhalen.



Bij jou is het in plaats van: hij moet jou voorzien van je goed genoeg voelen, omdat jij dat zelf niet voelt en vindt.

Dat is dus geen bevestiging van wat je zelf al voelt en vindt.

Je vraagt niet of hij beaamt hoe waardevol, geliefd en begeerd jij je voelt, maar of hij jou dat kan en wil laten voelen omdat je dat anders niét voelt.

Opvulling dus.

Waardering van buitenaf die je zelf niet voelt wordt ten onrechte met de term "bevestiging" aangemerkt.



Jij wil van hem dat hij iets wegneemt van jouw ontoereikende gevoel van "goed genoeg zijn" over jezelf.

Het lege, onzekere gevoel wegneemt voor jou, omdat dat jouzelf niet lukt als je dat niet van hem krijgt.



Het is een goed idee om zelf aan die onzekerheid te gaan "werken" mbv een psych en te merken dat jij niet leeg en onzeker bent diep van binnen.

Je zoékt het daar namelijk gewoon niet.

Je blíjft het buiten jezelf zoeken en daar vind je dat niet, echt niet!

Focus je op je eigen binnenwereld idd, ipv wanhopig te wachten op een signaal van hem om jouw onzekere gevoel te bedekken.

Want meer is het niet, dan een dekentje over jouw onzekerheid heen, en wat je van buitenaf aangereikt wil krijgen.

quote:aiksje schreef op 10 februari 2016 @ 19:48:

Ik snap het ook allemaal wel jadaiswa.

maar ik snap gewoon niet goed hoe het op deze manier moet groeien.

hij is zo afstandelijk....hij krijgt ruimte en tijd en dan gaat hij mij zitten appen?



Ik wil soms ook gewoon even mn gevoel delen. Ben zojuist weer heel verdrietig geworden. Het doet gewoon pijn. Voel me machteloos



En je mág je ook gewoon verdrietig en machteloos voelen.

En je hier uiten mag ook.

Huil het er maar "lekker" uit, als je dat voelt, dat is het enige wat echt helpt: voelen wat je voelt.

De enige die hiermee te dealen heeft, ben jij tenslotte.

Dat kan hij niet voor je doen en wij ook niet.



Er is naar mijn idee nog geen dag rust geweest, dus die ruimte geven zie ik niet helemaal?

Dat hij zelf contact opneemt kan ook uit schuldgevoel zijn, omdat jij hem jouw onmacht en moeite met eea verteld hebt.

Dat geeft hem toch een soort van de verantwoordelijkheid voor jouw gevoelens en niet die emotionele ruimte imo.



Die gevoelens voor elkaar hebben jullie als het goed is afgelopen 2 jaar opgebouwd en daar moet je nu even op zien te vertrouwen.

Zo fijn: ik heb de 2e opdracht ook zo goed als af.

Het wachten is nu op de info van de klanten zelf, ik heb mijn deel iig in een paar dagen gedaan.

En ze zijn allebei denk ik heel leuk geworden, en veel uitgebreider dan ze verwachten, denk ik.

Oa omdat ik dat nu sneller doe, maar ook omdat ik een goed en aantrekkelijk product wil afleveren.

(fixed price, dus mijn uurloon hangt ervan af hoe lang ik erover doe. Omdat het nu wat sneller gaat, heb ik wat extra's gedaan).



Maffe is dat ik dan ook meer zin heb om morgen eea aan schoonmaakwerk enzo te doen.

Niet omdat het nu moet, maar omdat het fijn is om af te wisselen met hoofd- en typwerk



Ga ik lekker het weekend in met een voldaan gevoel!

quote:Zandvogel schreef op 11 februari 2016 @ 09:20:

Mooie tip Haligh

En wat goed dat je die cursus doet

Serieus bezig gaan met meditatie is een van de beste keuzes ooit geweest voor mij

En vooral dat ik daar leerde, dat meditatie helemaal niet moeilijk is, je geen uren stil hoeft te zitten, je niet je gedachtes hoeft te stoppen, dat minimaal 5 minuten per dag "naar binnen gaan" altijd en overal kan en echt wonderen doet!

Ik raad het iedereen aan.

En zeker voor jou nu ook een aanrader Aiksje



Zandvogel, over cursussen gesproken: ging jij niet binnenkort naar een lezing van Geurtz?

Misschien kunnen we samen gaan?

quote:Amy_123 schreef op 06 februari 2016 @ 20:30:

Dan nu wat hersenspinsels van mij na de confronterende (maar zeer op prijs gestelde) reactie van Suzy.



Er is een beetje veel gebeurd de laatste tijd zodat mijn incasseringsvermogen wel zwaar op de proef gesteld werd. Dus de hele tijd ga ik rond met het gevoel van de volle emmer en aub geen nieuwe druppels meer. Om in de metaforen te blijven: Het zou wel fijn als ik die emmer half leeg kan gooien zodat er plaats is voor wat druppels.



Ten eerste alle 'tegenslagen' in het dagelijks leven met de auto en rondom de kou. Ook nog bezoek van de brandweer gehad en heb een paar aanmerkingen gekregen die ik binnen korte tijd moet aanpassen. Ik heb het huis zo gekocht en dat is mij niet verteld door vorige eigenaren.

Op mijn werk loopt het niet helemaal lekker. Iedereen heeft zijn eigen taak, maar we moeten ook als team samenwerken. Als 1 van de anderen een zware taak heeft dan helpen de anderen en ik help ook altijd. Helaas is het zo dat als ik een zware taak heb niemand mij hulp aanbied. Ze gaan dan rustig een uur in de kantine zitten kletsen. Daardoor lijkt het (voor de afdelingsleider) of ik veel meer moeite heb om mijn werk te doen. Ik neem me vaak voor om ook niet meer mijn hulp aan te bieden, maar zo zit ik niet in elkaar en doe het altijd toch. In de hoop ook dat zij me ook gaan helpen, maar dat gebeurd gewoon niet. De anderen kennen elkaar al sinds de basisschool en zijn heel hecht, dat begrijp ik ook wel. Ik krijg mijn werk wel altijd gedaan en met goed resultaat, maar het lijkt dus of ik er veel meer moeite mee heb.



Ik ben exvriend tegen het lijf gelopen in de winkel en even met hem gepraat, en toen kwam het hoge woord eruit dat hij een nieuwe vriendin had. Dat had ik al gehoord natuurlijk en begrepen daar ik ruim een maand ineens niets meer van hem hoorde. Of ik wel begreep dat we nu geen vrienden meer konden zijn. Prima voor mij, ik heb hem veel geluk gewenst. Maar ergens steekt het wel, omdat hij me zolang gestalkt heeft en geen vriendschappen gunde. En omdat iemand die werkelijk problemen heeft met geweld en driftigheid toch weer makkelijk een nieuwe relatie vindt.



En je vroeg naar goede vriend Suzy...ach goede vriend is en blijft een warme plek in mijn hart houden.

De nieuwe date liep veel te hard van stapel en behalve dat ze er wel leuk uit zag voelde hij niets voor haar (zijn woorden) Met alles wat op zijn hart ligt komt hij toch altijd bij mij.

Maar ik ben er wel door gekwetst, weet niet of ik meer voor hem voel dan een warme vriendschap en heb ook gezegd dat ik niets meer wil dan vrienden met hem blijven nu. Dat begrijpt en respekteert hij wel, hij is gewoon heel erg lief en staat altijd voor me klaar. Probeert ook wel te flirten, maar ik vermijd gezellige wijnavondjes, uit zelfbescherming.



Want ik besef wel dat het belangrijkste nu is om mijn sociale kring uit te breiden. De vriendenwebsite is jammer genoeg nog niets uitgekomen, de meeste aktiviteiten en vriendenoproepjes komen toch in de grotere steden en dat is minstens 2 uur rijden hier vandaan. Maar wie weet op de lange termijn.

Van een, dacht ik, goede vriendin kreeg ik vorig weekend een berichtje dat ze me zo miste en dat we echt, echt moeten afspreken om bij te kletsen. Zij woont op 50 km afstand en ik ging er regelmatig heen tot november ongeveer, of we spraken in het midden af voor koffie of een etentje(begin december voor het laatst). Andersom is de weg blijkbaar een stuk langer, want hier is ze al anderhalf jaar niet geweest.

Maar goed zij heeft ook nog jongere kinderen dus dat kan ik ook wel begrijpen. In het midden afspreken vind ik ook prima en ik werkte vorige week elke dag tot 2 uur. Zij werkte enkel woensdag en vrijdag, dus ik stelde voor dat zij zou zeggen wanneer ze tijd had om wat af te spreken na 2 uur. Dat was goed, ze keek er naar uit. Op maandag kreeg ik een berichtje dat de kinderen ziek waren en ze dus helaas de hele week niet kon. Je weet toch niet of de kinderen op donderdag ook nog ziek zijn?! Vervolgens niets meer gehoord.

Het voelt ook kinderachtig om me hierdoor teleurgesteld te voelen, anderen beseffen vast niet dat het voor mij belangrijk is. Ze hebben veel meer sociale contacten, vrienden en familie.

En daar moet ik ook voor gaan zorgen. Dat komt natuurlijk niet naar me toe wanneer ik in mijn holletje wegkruip, en dat heb ik de laatste tijd wel gedaan. Zelfs pas naar de winkel gaan om half tien 's avonds omdat ik het niet kon opbrengen om mensen tegen te gekomen. Omdat het lijkt of iedereen zo happy is en een volgeboekt sociaal leven hebben.

Net als de enthousiaste verhalen op vrijdag op het werk over feestjes, familiebezoek etc. Te gek voor woorden om daar 'jaloers' op te zijn, dat is het normale. Maar het geeft mij een beetje het gevoel niet normaal te zijn.



Ik laat me er ook niet onder krijgen, misschien moet ik inderdaad maar even op die bodem liggen en voelen wat daar te voelen is, en dan met nieuwe moed weer omhoog klateren.



Amy, wat ik zie is: je doet enorm je best om te zwemmen en niet te verzuipen, maar soms lukt van alles niet (genoeg) en dan zijn het vaak niet de juiste prioriteit in de doelen die je stelt.

Ik herken dat van mezelf ook: ik begrijp pas nu waar mijn eigen stagnaties vandaan komen.

Hoe dat soms voor de hand kan liggen als je ze eenmaal ziet.



Wat ik verder van op afstand zie is dat op allerlei manieren ruimte wordt gemaakt voor jou en jouw ontwikkeling!

Kinderen het huis uit.

Dat ex-vriend van je nek is!!!!

Het lag voor de hand dat híj dan geen vrienden wil blijven, helemaal goed, dat was precies de bedoeling ook, eindelijk los!

En dat geeft nog wel de grootste vrijheid!!)

Dat is echt mega-geweldig!



Vanuit die vrijheid en veiligheid kun jij nu eindelijk mooi aandacht aan jezelf besteden.

In mogelijkheden gaan denken.



Het is een goed initiatief van je geweest om op die vriendensite te kijken en zoeken, want jouw dunbevolkte omgeving maakt nieuwe kennissen maken lastiger.

Toch denk ik dat je juist nú een grote kans krijgt om hindernissen uit het verleden op te ruimen.

Ga svp eoa vorm van therapie zoeken, misschien wel in een groepsvorm.

Blijf niet in je eentje proberen en worstelen, je leven wordt zoveel makkelijker in lichter (zowel in de zin van minder zwaar als minder donker) als je je verleden samen met een coach of psych oid gaat opruimen!

Ik weet dat je liever in je eigen taal dat zou doen, maar je woont daar en dit is het allerbeste om ruimte in jezelf te maken voor jezelf om op allerlei gebieden positieve nieuwe ervaringen op te kunnen gaan doen.

Grijp deze periode aan om jezelf te bevrijden van het juk van het verleden, zodat je die vrijheid die voor je ligt als fijne ruimte kunt gaan beschouwen en benutten, zodat je werkelijk open staat voor nieuwe vriendinnen en vriend(en) in je leven en dat dat ook fijne, betrouwbare, positieve mensen zullen zijn.

Waar je echt iets aan hebt en jij voor hun echt iets kan betekenen.



Okay, tegenslagen mbt je huis, zoals reparaties en veiligheidsdingen zoals de brandweer nu mee aankomt is heel vervelend, en zal een aanslag op je budget doen.

Het malle is dat het soms iets zegt over jezelf.

Zo had ik jaren geleden allerlei lekkages en tegelijkertijd lekte mijn geld ook weg, oa door onoplettendheid en zelfs weerstand tegen financiele verantwoordelijkheid: lekte weg aan mn onnodige uitgaven die ik mezelf "gunde", rekeningen niet op tijd betalen, en ook pech" in de zin van terechte en onterechte "boetes".

Niet alleen moest het "gat in mijn hand" gedicht worden, maar ook die lekkages (dak, kranen).

Daarnaast lekte er een ongelooflijke hoeveelheid energie naar anderen weg, ipv me te bekommeren om dit soort issues van mijzelf, die ik eerst te regelen had.

Ik stond volop voor iedereen klaar, maar "weigerde" om dit soort dingen aan te pakken, ik was er bang voor en liep er voor weg, want betekende immers dat ik mijn eigen levenswandel onder de loep moest nemen, ipv oogkleppen op en lekker doorwandelen.

En daarmee krijgt die angst juist meer grip, in de vorm van zwaard van Damocles elke dag boven je hoofd!

Zonder dat je het zelf door hebt ga je dan juist nog meer afleiding en "bedekking" daarvan zoeken, en zo wordt het een cirkel.

Beide verholpen, al heeft dat een tijdje geduurd, omdat er op meerdere vlakken in míj dus energie lekte!



Het lijkt wel alsof die dingen een verband houden met elkaar!

Zolang je de betekenis ervan niet ziet, of niet onder ogen ziet, hangen dit soort dingen imo aan elkaar.

Men zegt ook wel: een ongeluk komt nooit alleen: wasmachine stuk, dan volgt vaak al snel een ander apparaat enz.

Bij jou is je huis volgens de brandweer niet veilig, zijn er maatregelen nodig.

Los van dat dat een aanslag zal zijn op je geld, kun je eens nadenken waar dat een signaal is naar jezelf.

Figuurlijk dus: er is eea aan de hand met jóuw veiligheidsgevoel en ook dát mag nu dringend aandacht om gerepareerd te worden.

Dat ex zich terugtrekt in je leven is daar ook een mooie aanwijzing voor.

En nu aan je eigen mind aandacht geven, zodat je je eindelijk veilig kunt voelen met jezelf, zowel fysiek als in je hoofd en hart.



Met goede vriend stagneert imo omdat er bepaalde hindernissen in jezelf nog niet opgelost zijn.

Grijp deze periode aan om jezelf dus te "zuiveren" en vanuit een eigen veilige basis welke relatie dan ook en met wie dan ook aan te kunnen gaan met veel meer kans op een goede afloop.

Met hem heeft een knauw gegeven, dat snapt iedereen, en toch is het nog niet "af" met hem, ik denk dat daar tzt toch iets belangrijks voor jou ligt.

Zowel voor mijzelf geldt dat als voor jou: zorg dat als eea op je pad komt, jij daar klaar voor bent, bestand voor bent, allerlei onzekerheden hebt overstegen, zodat die iig geen rol spelen in een gezonde omgang en zo zuiver als maar mogelijk is qua gevoelens.



Ik denk dat "Verslaafd aan liefde" ook voor jou helderheid kan scheppen in hoe div aspecten van jezelf met elkaar samenhangen en waarom, en wat je zelf allemaal bewust en onbewust verwerpt of wegduwt juist bepaalde dingen in anderen aantrekt.

Als je dat soort verbanden eenmaal doorziet, kun je veel gerichter en bewuster bepalen waar je tijd en aandacht naar uit gaat.

Dat boek gaat niet zozeer over "verslaafd aan liefde" in de zin van relaties, maar gaat vooral over jezelf, je eigenliefde, en allerlei mechanismen en manieren waarmee je gewend bent of probeert erkenning en waardering van anderen te krijgen danwel hiaten in eigen persoonlijkheid (en wat je wegduwt daarvan, verwerpt voor jezelf) onbewust zoekt in anderen. En zelfs misschien aantrekt of aantrok in het verleden.



Sociale contacten zijn idd belangrijk om om je heen te hebben, zeker als je het alleenzijn soms ook best eenzaam vindt.

Of dat het iig niet in verhouding staat en jij buiten je werk (waar dat ook niet bepaald gezellig en collegiaal verloopt) tov andere mensen al zoveel alleen bént met jezelf.

Je bent dus al zoveel op jezelf aangewezen, en benut die tijd svp ipv piekeren aan échte veranderingen en maatregelen, zoals dus het opruimen van je mind.



Blijf svp ook kijken of je daar idd wel wilt blíjven wonen of houd iig je oren open voor evt iets kleiners maar dan in wat meer bewoond gebied. Die natuur is daar volop aanwezig, kun je zo opzoeken, ook zonder daar middenin te wonen.

Dit maakt je afhankelijk van van alles en ook nog verborgen gebreken.

Het lijkt juist misschien onafhankelijk en vrijstaand, dus vrijheid, maar het is tegelijkertijd een blok aan je been die diezelfde vrijheid kan belemmeren.

Amy, wat je vertelt over je werk en baas en collega's is het niet bepaald de ideale baan.

Aan de andere kant zegt het ook hier hoe weinig assertief je zelf bent en eea daardoor zelf in stand houdt en maar gelaten over je heen laat komen.



Zolang je hier zelf niet iets aan doet (en ik bedoel niet op eigen houtje proberen te veranderen, wat zo in jouw persoonlijkheid heeft postgevat: pleasen en aanpassen als strategie) ga je hier geen respect en erkenning door krijgen.

Integendeel zelfs!

Als kind was het zo ongeveer het enig mogelijke mechanisme om te kunnen overleven, omdat je toen ook echt afhankelijk wás, zowel emotioneel als voor je basisbehoeften, dus logisch dat je die (onbewust) gekozen hebt.

Maar kijk naar wat het je in je volwassen leven tot nu toe heeft opgeleverd.



Emotioneel ronduit ongezonde en destructieve exen (en dat is nog zacht uitgedrukt).

Collega's die over je heen lopen.

Als je nu vrienden zou maken, zonder van binnen eea aan nieuwe vermogens te kunnen aanboren, zoals weten wat je wel en niet wilt in gezonde relaties en daar ook voor op te kunnen komen bij mensen die dat met voeten treden, zul je dit blijven ontmoeten in je leven.

Waarom zou je dat willen en ploeteren en zwoegen als je andere tools kunt leren en aangereikt kunt krijgen door een vertrouwde therapeut die je daarbij kan helpen?!



Ik was deels net als jij, ook zo'n pleaser en aanpasser, iedereen helpen en niks vragen van anderen, "ik kan het zelf"-type, vooral niemand nodig hebben en al zeker niet tot last zijn, maar ook altijd (van binnen iig) rebels en dat laatste heeft mij uiteindelijk wel geholpen. Jaren heb ik oeverloos zelf geworsteld met hier en daar een zelfhulpboek, maar ik wist gewoon niet hóe ik bepaalde dingen kon veranderen, en mensen konden heel ver gaan voordat ik écht mijn stekels opstak!

Dat had ik allemaal veeeeeel eerder geweten en geleerd als ik veel eerder hulp en voorbeelden van anderen en wat zetjes van buitenaf had gehad!!



Er is zoveel te winnen, Amy, alleen al het gevoel dat alle kleine beetjes helpen, dat je vooruitgang ziet ipv elke keer een nieuwe beer op de weg.

Auto's die niet willen starten zodat je niet naar je werk (je eigen verantwoordelijkheid onmogelijk gemaakt wordt of iig afhankelijk van een monteur maakt?) kunt, verwarming die het letterlijk en figuurlijk niet (vol)doet, bevroren leidingen: het staat allemaal symbool denk ik voor jezelf, waar je jezelf te "repareren" hebt.



Ik heb letterlijk en figuurlijk familie(problematische familie) in mijn huis gehaald!

Ik droomde daar vroeger over, dat ik hele vleugels ontdekte aan mijn huis, zwembaden eronder, en ik was dat helemaal vergeten dat ik dat alles had, al die vergeten kamers, en inmiddels hadden allerlei mensen daar hun intrek genomen, maakten daar dankbaar gebruik van! En dat realiseren was dan altijd het einde van zo'n droom.



Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat dat ook voor mij geldt en ik die muur alsnog wit ga schilderen en wat andere dingen nu nog meer van overtuigd ben dat ik te doen heb aan eigen huis (en bij hutje oa de tuin).



Ik besef oa door dat boek (echt een aanrader, om te snappen hoe eea iha bij mensen in elkaar steekt, qua niveau's en verstand, gevoel, instinct, enz) waarom en waar ik stagneer in mijn ontwikkeling en groei.

En daar moet je niet boos over worden op jezelf, maar meenemen als "wat ik nu weet".



Dáár vind je richting voor jezelf, hints.

Letterlijk en figuurlijk eerst je eigen huis in orde hebben (mentaal en fysiek) wil je dat gastvrij kunnen delen met anderen (dan je kinderen en huisdieren).







(ik ga ff een cadeautje scoren nu, voor de winkels dicht zijn. Laters!)

Zela: jouw onzekere "tussen 2 huizen in zitten" zegt in het kader van hierboven aan Amy ook iets voor jou..

En kies als er iets te kiezen valt zometeen iig voor iets kleiners wat lekker aanvoelt dan ruimer en minder goed aanvoelt.

Je moet je in eigen huis letterlijk en figuurlijk thuis voelen, als een jas die lekker zit.

Niet te strak, niet te ruim, maar precies past, ook als je er een dikke trui onder draagt.



En ook als het maar tijdelijk is en 2x verhuizen betekent is dat niet erg.

En bedenk dat je je spulletjes altijd ff tijdelijk kunt opslaan en misschien ff thuis kunt wonen (of klein, een kamer desnoods, terwijl je verder zoekt).

Denk ook aan de vele campings in jouw omgeving, waar je soms tijdelijk met een betaalbare maandprijs iets kunt huren: een hutje zoals ik heb, het wordt lente, dus van de kou zul je niet omkomen en lekker in de natuur, kan nog leuk zijn ook!



Voor ik in mijn huidige huis kon trekken moest er eerst eea verbouwd en heb ik 2 maanden aan het water gewoond in een kleine huurwoning met de kinderen op een jachthaven.

Huisraad was opgeslagen voor 2 maanden en we hadden alleen onze kleding en (school)boeken enzo nodig, was ingericht verder.

Was echt heel apart en leuk zelfs ff heel andere omgeving, het water kabbelend tegen het terrasje aan, de vlaggetjes die tegen de masten wapperden, de bedrijvigheid van een kleine jachthaven, het wijde uitzicht over de plas.

Knus en rustgevend als overgang naar het nieuwe huis.

En wat waardeerde ik de ruimte alsnog, die ik daarna dus had! Wat een luxe!



Maar nog vind ik dus een klein hutje knus en gezellig, zou ik ook zo kunnen wonen!

Dan merk je steeds opnieuw met hoeveel minder je toe kan en even volwaardig kunt leven.

Als ik met mijn koffietje zo naar buiten kan lopen is dat luxe voor mij!

Oh, en dat zwembad haha, wel niet onder mijn huis uit mijn dromen, maar toch heel dichtbij daar, zij het dus idd niet privé-bad, en ook niet mijn verantwoordelijkheid, gelukkig, maar openbaar gemeenschappelijk delen, waar iedereen dus zijn/haar eigen steentje aan bijdraagt

quote:Zandvogel schreef op 13 februari 2016 @ 12:06:

De lezingen van Mr Geurtz zitten allemaal vol

Ik heb me vorig jaar al ingeschreven

En ik ga een weekend, het is geen lezing maar een workshop/training

Succes met het verhuis gedoe Zela

Het komt allemaal goed!



Ja, ik zag het op zijn website.

Er is nog plaats voor een cursus in Frankrijk haha, misschien mijn ouwe caravannetje toch maar verslepen?

Maar goed, ook zonder cursus vind ik het al heel verhelderend, zelfs voor mij, hoe hij tegen eea aankijkt en inzichtelijk maakt, dat is echt wel overdacht en makes sense.



Veel plezier vandaag jij/jullie!