Oud hondje. ...

28-04-2016 21:07 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Op dit moment heb ik twee honden. En wat grotere actieve hond van vijf jaar oud en en klein hondje van veertien.

Over die laatste gaat het nu. Vooropgesteld ik geef om die oude sok. Maar ze maakt me ook helemaal gek.



Vroeger was dit hondje een ongelofelijk gehoorzaam beest. Heel makkelijk in de omgang. Luisterde altijd. Gewoon leuk. Maar nu.....Ze is gewoon vervelend. Heel luidruchtig. Luistert niet meer. Is onrustig. En heel drammerig.



Vorig jaar heeft ze een vrij vervelende oogoperatie gehad. De kans is aanwezig dat ze niet zoveel meer ziet. Daarbij is ze oud en kan ze natuurlijk gewoon een beetje dement worden. Maar ergens denk ik ook dat ze teveel vrijheid heeft geproefd omdat ik ook steeds dacht ahhh die arme oude doos snapt het allemaal niet.



De dierenarts heeft me medicatie gegeven voor dementie. Hier reageerde ze eigenlijk niet op dus ben na een half jaar gestopt. Ook omdat die medicatie hebben nogal een drama was. Iemand nog tips? Toch maar weer de touwtjes in handen nemen of maar gewoon denken ze is nou eenmaal ouder en dit hoort erbij?
Alle reacties Link kopieren
Ze worden, doordat de zintuigen als horen en zien minder goed worden, meer onzeker en dan zie je vaak meer dit gedrag.
Alle reacties Link kopieren
Ach, mijn inmiddels overleden hond wilde ook niet meer mee voor het gewone rondje, maar wel naar het bos. Hoe is het eetgedrag?

Veeleisend gedrag lijkt wel een beetje bij een oudere hond te horen in mijn ervaring. Vaak wel met een oorzaak: onzekerheid door dementie, staar, artrose, soms te lange nagels of andere lichamelijke ongemakken. De hond waarover ik schrijf wenste het laatste jaar niet te gaan slapen als ze geen trui aankreeg, zomer of winter. Daar sta je dan je blaffende hond aan te kleden. Erna was het goed en ging mevrouw tukken. Ze heeft regelmatig voor ons staan blaffen dat we niet begrepen wat de oorzaak was. Achteraf bleek ze een tumor op de milt te hebben en had ze waarschijnlijk gewoon pijn. Helaas hebben wij dat te laat doorgehad.



Drammerig gedrag kan daarom wel duiden op pijn. Heeft je DA daar specifiek naar gekeken? Is er bv een keer een buisje bloed afgenomen waarbij naar bepaalde waardes is gekeken? Ik vind de tip van de pijnstillers ook niet verkeerd.



Wellicht niet hetgeen je nu wilt horen, maar deze opmerking van een DA vind ik voor mezelf er een om in het achterhoofd te houden. Een hond geeft zelf aan wanneer het genoeg is geweest. Als het plezier verdwijnt uit de dagelijkse dingen waarvoor de hond in goede tijden wel te porren was. Uit wandelen, eten enz.
Alle reacties Link kopieren
Misschien wil ze wel naar het bos omdat dat altijd leuk was. Een uitje. Dat zit waarschijnlijk nog zo in haar hoofd.

Verder probeer je geduld te bewaren. Anders krijg je later misschien wel spijt.
Alle reacties Link kopieren
Je gaat gewoon weer gehoorzaamheid met haar trainen. Zitten, liggen, volgen, hierkomen, heenzenden, krant ophalen enz. Daarmee profileer je jezelf als leider en daardoor zal het dier rustiger worden. En volhouden hè. Een paar keer per dag en verzin ook nieuwe commando's bijvoorbeeld een rondje om de tafel lopen, voorwerpen dragen of doodliggen. Succes.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Stilliggen tijdens het borstelen en toiletteren, is ook een goede onderwerpingsoefening.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Reageert ze op haar naam, of andere geluiden? Ik moet namelijk meteen aan een hond denken die ik vroeger had. Die bleek doof te zijn geworden.
quote:pollen schreef op 28 april 2016 @ 22:21:

Ach, mijn inmiddels overleden hond wilde ook niet meer mee voor het gewone rondje, maar wel naar het bos. Hoe is het eetgedrag?

Veeleisend gedrag lijkt wel een beetje bij een oudere hond te horen in mijn ervaring. Vaak wel met een oorzaak: onzekerheid door dementie, staar, artrose, soms te lange nagels of andere lichamelijke ongemakken. De hond waarover ik schrijf wenste het laatste jaar niet te gaan slapen als ze geen trui aankreeg, zomer of winter. Daar sta je dan je blaffende hond aan te kleden. Erna was het goed en ging mevrouw tukken. Ze heeft regelmatig voor ons staan blaffen dat we niet begrepen wat de oorzaak was. Achteraf bleek ze een tumor op de milt te hebben en had ze waarschijnlijk gewoon pijn. Helaas hebben wij dat te laat doorgehad.



Drammerig gedrag kan daarom wel duiden op pijn. Heeft je DA daar specifiek naar gekeken? Is er bv een keer een buisje bloed afgenomen waarbij naar bepaalde waardes is gekeken? Ik vind de tip van de pijnstillers ook niet verkeerd.



Wellicht niet hetgeen je nu wilt horen, maar deze opmerking van een DA vind ik voor mezelf er een om in het achterhoofd te houden. Een hond geeft zelf aan wanneer het genoeg is geweest. Als het plezier verdwijnt uit de dagelijkse dingen waarvoor de hond in goede tijden wel te porren was. Uit wandelen, eten enz.



Dat herken ik ook wel van mijn oudje. Die werd 's avonds voor het slapengaan onrustig. Dan hield ik hem even in mijn armen en dan viel hij in slaap, en dan legde ik hem slapend op zijn plek. Een oude hondje is wat meer werk. Ik moest ook uitkijken met bepaald eten, want soms kreeg hij het niet goed meer weg.

Maar als het genoeg is voor een hond , zie je het. Hij kijkt je aan en die blik vergeet je nooit, je ziet het meteen.
Alle reacties Link kopieren
quote:retrostar schreef op 28 april 2016 @ 23:26:

Je gaat gewoon weer gehoorzaamheid met haar trainen. Zitten, liggen, volgen, hierkomen, heenzenden, krant ophalen enz. Daarmee profileer je jezelf als leider en daardoor zal het dier rustiger worden. En volhouden hè. Een paar keer per dag en verzin ook nieuwe commando's bijvoorbeeld een rondje om de tafel lopen, voorwerpen dragen of doodliggen. Succes.Tenzij het gedrag een lichamelijke oorzaak heeft. Leuk voor die hond al die onderwerpingsoefeningen als het pijn blijkt te doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven