Thuis
alle pijlers
Oriënteren op een nieuwe hond
donderdag 28 april 2016 16:57
Dag allemaal,
Dit is mijn eerste topic ooit hier dus vergeef me als het niet goed staat op dit forum. Ik ben al een tijd een stille meelezer en wil nu graag zelf wat meningen van andere mensen horen.
Ik ben mij (voorzichtig aan) aan het oriënteren op een nieuwe hond. Ik ben nu 27 en heb toen ik 13 was twee Jack Russells gekregen van mijn ouders. Omdat ik toen wist van alle vooroordelen (keffertjes en kuitenbijtertjes) ben ik actief met ze gaan trainen en heb ze netjes afgericht. Natuurlijk bleven het ADHD hondjes maar ze luisterden super en waren zeer op mij gefixeerd. Ze konden prima met andere honden en ook met de kat, die ik toen ook thuis had. Nooit bijt incidenten met ze gehad, ze waren altijd vrolijk, zeer speels, overactief, hadden ongelooflijke humor en waren allebei echte schoothondjes. Misschien heb ik mazzel gehad, maar ze waren echt top allebei.
Helaas heb ik de een op 12-jarige leeftijd in moeten laten slapen vanwege nierfalen. De ander is nu 14, en wordt nu echt oud.. Ondertussen ben ik natuurlijk het huis uit gegaan en verhuisde ze vrolijk met me mee. Ik heb toen twee katten erbij genomen (ben ook echt een kattenmens) en het gaat super met z'n drieën, ze liggen regelmatig met z'n allen op 1 hoop in de mand.
Nu weet ik dat mijn Jackie niet het eeuwige leven heeft en ben ik me dus aan het oriënteren op eventueel een nieuw hondje.
Qua rassen vind ik een Dobernmann of Rottweiler heel gaaf. Toch wat meer hond dan een Jack
Nu heb ik dit topic gezien: Dobermann anders een Bouvier?
Maar dat was meer een discussie over couperen. Dat is bij mij niet aan de orde want dat zou ik nooit bewust laten doen. Mijn Jacks waren gecoupeerd aan de staart omdat het "zo hoorde", ik wist daar ook niks van omdat ik ze zomaar cadeau kreeg (ze kwamen van de manege waar ik reed).
Waar het mij om gaat zijn dus ervaringen van Dobermann of Rottweiler eigenaren. Advies misschien ook. Ik ben niet onbekend met een hond opvoeden maar ben dus alleen Jackies (en hun koppigheid, hyperactiviteit en eigenwijsheid) gewend.
Ik woon alleen, in een erg ruime flat. De nieuwe hond zou 4 dagen in de week sowieso met een hondenuitlaatservice meegaan om minimaal 3 uur per dag lekker te rennen en te spelen. De overige drie dagen zouden we lekker naar het bos gaan om de energie kwijt te kunnen.
Zou een Dobermann bij mij passen? Ik weet dat ze een consequente opvoeding nodig hebben, net als Jackies. Dat zijn ongeleide projectielen als ze niet goed opgevoed worden. Dus qua consequentie zit het wel goed. Verder voed ik de nieuwe hond alleen op dus qua op 1 lijn zitten met iemand anders, dat is niet aan de orde. Ik heb wel twee katten thuis (Ragdolls, echt van die sufkoppen/goedzakken die alles best vinden), gaat dat goed met een Dobermann of Rottweiler?
Het is een lang verhaal geworden, bedankt voor het lezen! En natuurlijk ga ik me verdiepen in fokkers en wil ik graag langs om te kijken hoe de honden 'live' zijn, maar ik wilde al vast voorzichtig aan wat info inwinnen van de mensen hier die bekend zijn met beide rassen.
Groetjes, North
Dit is mijn eerste topic ooit hier dus vergeef me als het niet goed staat op dit forum. Ik ben al een tijd een stille meelezer en wil nu graag zelf wat meningen van andere mensen horen.
Ik ben mij (voorzichtig aan) aan het oriënteren op een nieuwe hond. Ik ben nu 27 en heb toen ik 13 was twee Jack Russells gekregen van mijn ouders. Omdat ik toen wist van alle vooroordelen (keffertjes en kuitenbijtertjes) ben ik actief met ze gaan trainen en heb ze netjes afgericht. Natuurlijk bleven het ADHD hondjes maar ze luisterden super en waren zeer op mij gefixeerd. Ze konden prima met andere honden en ook met de kat, die ik toen ook thuis had. Nooit bijt incidenten met ze gehad, ze waren altijd vrolijk, zeer speels, overactief, hadden ongelooflijke humor en waren allebei echte schoothondjes. Misschien heb ik mazzel gehad, maar ze waren echt top allebei.
Helaas heb ik de een op 12-jarige leeftijd in moeten laten slapen vanwege nierfalen. De ander is nu 14, en wordt nu echt oud.. Ondertussen ben ik natuurlijk het huis uit gegaan en verhuisde ze vrolijk met me mee. Ik heb toen twee katten erbij genomen (ben ook echt een kattenmens) en het gaat super met z'n drieën, ze liggen regelmatig met z'n allen op 1 hoop in de mand.
Nu weet ik dat mijn Jackie niet het eeuwige leven heeft en ben ik me dus aan het oriënteren op eventueel een nieuw hondje.
Qua rassen vind ik een Dobernmann of Rottweiler heel gaaf. Toch wat meer hond dan een Jack
Nu heb ik dit topic gezien: Dobermann anders een Bouvier?
Maar dat was meer een discussie over couperen. Dat is bij mij niet aan de orde want dat zou ik nooit bewust laten doen. Mijn Jacks waren gecoupeerd aan de staart omdat het "zo hoorde", ik wist daar ook niks van omdat ik ze zomaar cadeau kreeg (ze kwamen van de manege waar ik reed).
Waar het mij om gaat zijn dus ervaringen van Dobermann of Rottweiler eigenaren. Advies misschien ook. Ik ben niet onbekend met een hond opvoeden maar ben dus alleen Jackies (en hun koppigheid, hyperactiviteit en eigenwijsheid) gewend.
Ik woon alleen, in een erg ruime flat. De nieuwe hond zou 4 dagen in de week sowieso met een hondenuitlaatservice meegaan om minimaal 3 uur per dag lekker te rennen en te spelen. De overige drie dagen zouden we lekker naar het bos gaan om de energie kwijt te kunnen.
Zou een Dobermann bij mij passen? Ik weet dat ze een consequente opvoeding nodig hebben, net als Jackies. Dat zijn ongeleide projectielen als ze niet goed opgevoed worden. Dus qua consequentie zit het wel goed. Verder voed ik de nieuwe hond alleen op dus qua op 1 lijn zitten met iemand anders, dat is niet aan de orde. Ik heb wel twee katten thuis (Ragdolls, echt van die sufkoppen/goedzakken die alles best vinden), gaat dat goed met een Dobermann of Rottweiler?
Het is een lang verhaal geworden, bedankt voor het lezen! En natuurlijk ga ik me verdiepen in fokkers en wil ik graag langs om te kijken hoe de honden 'live' zijn, maar ik wilde al vast voorzichtig aan wat info inwinnen van de mensen hier die bekend zijn met beide rassen.
Groetjes, North
vrijdag 29 april 2016 00:12
quote:Thisisit schreef op 28 april 2016 @ 23:31:
Wij hebben voor de Dober gekozen omdat mijn vader er eerder een had en dat was ook zo'n topper. Die bracht een weespoesje van 4 weken uit Italië groot. Schat van een beest.
Niet hond sociaal? Huh? Ze lopen met 2 teven al jaren in een huis en met andere honden gaat ook prima. Het enige is dat sinds die rottweiler haar twee keer van achteren heeft aangevallen dat ze het niet meer heeft op dat type, heel gek is dat niet...
Gezondheid, tsja welk zuiver hondenras is wel heel erg gezond? Je moet gewoon geluk hebben. Die Dober van mijn pa werd toen bijna 12 en dat is best een behoorlijke leeftijd maar die had allemaal gezwellen dus gewoon einde verhaal en deze is 11 en heeft wel behoorlijk artrose dus nee ik denk niet dat ze nog jaren mee gaat.
Bij ons zal het straks weer een Dober of wellicht een herder worden. Dat type trekt mij ook.
Wij hebben ook een kruising dalmatiër groenendaler gehad. Erg nerveus en dat komt volgens mij bij de dalmatiër weg.Heb je voor die artrose glucosamine geprobeerd? Bij mijn hond werkt het héél goed, ze krijgt het al een paar jaar, poeder door het eten. Na een week of twee ging het al beter. Ze springt al lang weer op bank of bed terwijl ze daarvóór moest klimmen. Ze was ook behoorlijk stijf, nu nauwelijks meer, alleen als ze lang heeft geslapen maar 15,5 is niet meer zo jong. Of het helpt als je hond er al lang last van heeft weet ik helaas niet, ik merkte het vrij snel dadat ze o.a. onder een hekje, waar ze altijd overheen sprong, doorliep i.p.v. sprong en moeite kreeg om op de bank te komen. Ze springt weer gewoon over dat hekje.
Wij hebben voor de Dober gekozen omdat mijn vader er eerder een had en dat was ook zo'n topper. Die bracht een weespoesje van 4 weken uit Italië groot. Schat van een beest.
Niet hond sociaal? Huh? Ze lopen met 2 teven al jaren in een huis en met andere honden gaat ook prima. Het enige is dat sinds die rottweiler haar twee keer van achteren heeft aangevallen dat ze het niet meer heeft op dat type, heel gek is dat niet...
Gezondheid, tsja welk zuiver hondenras is wel heel erg gezond? Je moet gewoon geluk hebben. Die Dober van mijn pa werd toen bijna 12 en dat is best een behoorlijke leeftijd maar die had allemaal gezwellen dus gewoon einde verhaal en deze is 11 en heeft wel behoorlijk artrose dus nee ik denk niet dat ze nog jaren mee gaat.
Bij ons zal het straks weer een Dober of wellicht een herder worden. Dat type trekt mij ook.
Wij hebben ook een kruising dalmatiër groenendaler gehad. Erg nerveus en dat komt volgens mij bij de dalmatiër weg.Heb je voor die artrose glucosamine geprobeerd? Bij mijn hond werkt het héél goed, ze krijgt het al een paar jaar, poeder door het eten. Na een week of twee ging het al beter. Ze springt al lang weer op bank of bed terwijl ze daarvóór moest klimmen. Ze was ook behoorlijk stijf, nu nauwelijks meer, alleen als ze lang heeft geslapen maar 15,5 is niet meer zo jong. Of het helpt als je hond er al lang last van heeft weet ik helaas niet, ik merkte het vrij snel dadat ze o.a. onder een hekje, waar ze altijd overheen sprong, doorliep i.p.v. sprong en moeite kreeg om op de bank te komen. Ze springt weer gewoon over dat hekje.
verba volant, scripta manent.
vrijdag 29 april 2016 00:30
quote:north schreef op 28 april 2016 @ 22:03:
Een dalmatiër heb ik ook aan gedacht
Die staat ook op het lijstje. Schijnen alleen veel actiever te zijn dan de gemiddelde hond, en soms ook agressief. Nu is heel actief niet een heel groot probleem door de service, en als ik 's avonds thuis ben vind ik het ook lekker om nog even een uur te wandelen. In het weekend sowieso naar het bos. Uitdaging vind ik niet erg. Als ik voor een dier ga, dan voor 100%. Ik heb hem dus zeker in gedachten. Ik zeg trouwens steeds hem, maar ik wil graag een teef. Toch wat makkelijker ten opzichte van soortgenoten.
Daarbij wil ik ook graag zeggen dat ik het super vind dat jij en alle anderen met me meedenken. Ik heb nog nooit geforumd maar het is leuk om te zien dat iedereen zo snel reageert en met suggesties komt.
Dalmaat hadden we vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde. Actief was hij zeker, dol op water ook, hij heeft me een keer een singel ingetrokken, mijn toenmalige verloofde liet hem daar soms zwemmen en daar had ik dus niet aan gedacht, beest was beresterk, ik had er niet aan gedacht hem gewoon los te laten, gevalletje eigen schuld.
Bij ons thuis was hij moeilijk te houden, hij ging naar iemand die een beetje buitenaf woonde, die had een heel grote tuin. Mijn moeder heeft daarvoor gezorgd, die was vroeger nogal makkelijk met het wegdoen van een huisdier. Nu had ze er enorm spijt, daar heeft ze ook van geleerd.
Later kwam er een teckel, die bleek een aangeboren huidziekte te hebben, hij verging van de jeuk, werd kaal, werd iedere dag ingesmeerd, kreeg injecties, we zaten iedere week bij de DA die het ook niet meer wist. We vonden dit geen leven meer voor hem, de DA ook niet.
Mijn poes kon ook niet meer, ze zat vol gezwellen. Nog van alles geprobeerd tot de DA zei dat ik haar maar lekker moest verwennen. De laatste maanden leefde ze voornamelijk op garnalen, zalm en room, op schoot. Toen ze pijn kreeg en nog meer ging afvallen hebben we haar laten inslapen.
Ik hoop dat dat me nu bespaard blijft. Als ik mijn hond 's ochtends dood in haar mand zou vinden zou ik daar meer vrede mee hebben.
Daarvóór hadden we een schipperskees, fel en zo waaks als tien andere, de postbode heeft dat ook een keer gemerkt. Zij kreeg toen een jaar of tien was een soort leukemie, uiteindelijk moesten we haar laten inslapen..
Een dalmatiër heb ik ook aan gedacht
Die staat ook op het lijstje. Schijnen alleen veel actiever te zijn dan de gemiddelde hond, en soms ook agressief. Nu is heel actief niet een heel groot probleem door de service, en als ik 's avonds thuis ben vind ik het ook lekker om nog even een uur te wandelen. In het weekend sowieso naar het bos. Uitdaging vind ik niet erg. Als ik voor een dier ga, dan voor 100%. Ik heb hem dus zeker in gedachten. Ik zeg trouwens steeds hem, maar ik wil graag een teef. Toch wat makkelijker ten opzichte van soortgenoten.Daarbij wil ik ook graag zeggen dat ik het super vind dat jij en alle anderen met me meedenken. Ik heb nog nooit geforumd maar het is leuk om te zien dat iedereen zo snel reageert en met suggesties komt.
Dalmaat hadden we vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde. Actief was hij zeker, dol op water ook, hij heeft me een keer een singel ingetrokken, mijn toenmalige verloofde liet hem daar soms zwemmen en daar had ik dus niet aan gedacht, beest was beresterk, ik had er niet aan gedacht hem gewoon los te laten, gevalletje eigen schuld.
Bij ons thuis was hij moeilijk te houden, hij ging naar iemand die een beetje buitenaf woonde, die had een heel grote tuin. Mijn moeder heeft daarvoor gezorgd, die was vroeger nogal makkelijk met het wegdoen van een huisdier. Nu had ze er enorm spijt, daar heeft ze ook van geleerd.
Later kwam er een teckel, die bleek een aangeboren huidziekte te hebben, hij verging van de jeuk, werd kaal, werd iedere dag ingesmeerd, kreeg injecties, we zaten iedere week bij de DA die het ook niet meer wist. We vonden dit geen leven meer voor hem, de DA ook niet.
Mijn poes kon ook niet meer, ze zat vol gezwellen. Nog van alles geprobeerd tot de DA zei dat ik haar maar lekker moest verwennen. De laatste maanden leefde ze voornamelijk op garnalen, zalm en room, op schoot. Toen ze pijn kreeg en nog meer ging afvallen hebben we haar laten inslapen.
Ik hoop dat dat me nu bespaard blijft. Als ik mijn hond 's ochtends dood in haar mand zou vinden zou ik daar meer vrede mee hebben.
Daarvóór hadden we een schipperskees, fel en zo waaks als tien andere, de postbode heeft dat ook een keer gemerkt. Zij kreeg toen een jaar of tien was een soort leukemie, uiteindelijk moesten we haar laten inslapen..
verba volant, scripta manent.
vrijdag 29 april 2016 00:56
Wij hadden vroeger een Schotse Collie. Vreselijk lief beest, maar wel wat onnozel. Zo groot als pony (bij wijze van, hij was voor collie-begrippen echt enorm) maar zelf dacht-ie dat hij een schoothondje was.
Bang voor de meest vreemde dingen en moest dan "getroost" met een hondenkoekje. Anders bleef hij vreselijk zielig piepen en janken.
Durfde in het bos niet over een smal bruggetje. Dat bruggetje liep over een beekje waar een volwassene met een grote stap overheen zou kunnen stappen. Hondjelief nam een mega aanloop, sprong als een idioot in de lucht om vervolgens elke keer weer in dat stroompje water te belanden. En hij haatte water...
Och hij was zo lief, mis 'm nog steeds.
Bang voor de meest vreemde dingen en moest dan "getroost" met een hondenkoekje. Anders bleef hij vreselijk zielig piepen en janken.
Durfde in het bos niet over een smal bruggetje. Dat bruggetje liep over een beekje waar een volwassene met een grote stap overheen zou kunnen stappen. Hondjelief nam een mega aanloop, sprong als een idioot in de lucht om vervolgens elke keer weer in dat stroompje water te belanden. En hij haatte water...
Och hij was zo lief, mis 'm nog steeds.
vrijdag 29 april 2016 09:50
Qua gezondheid moet je gewoon geluk hebben.
Mijn rottweiler is 14 jaar geworden en in zijn hele leven 1 dag ziek geweest... heeft buiten inentingen nooit de da gezien!
Kwijlen deed hij zo goed als niet, maar hier kreeg hij ook enkel hondenvoer.
Kwijlen is meestal een probleem als ze andere dingen te eten krijgen.
Mijn rottweiler is 14 jaar geworden en in zijn hele leven 1 dag ziek geweest... heeft buiten inentingen nooit de da gezien!
Kwijlen deed hij zo goed als niet, maar hier kreeg hij ook enkel hondenvoer.
Kwijlen is meestal een probleem als ze andere dingen te eten krijgen.
My way or the highway!
vrijdag 29 april 2016 12:51
Thisisit (en didigirl), het is ook zo dat je mazzel moet hebben. Ik lees nu alleen zoveel horrorverhalen over kanker binnen het Dober ras... Heb je wellicht tips over een goede fokker? Aangezien jullie misschien weer voor een Dober gaan.
Een nerveuze hond vind ik niet zo erg. Mijn ene Jack was een grote neuroot, soms ook onzeker, maar goed te handelen met de juiste begeleiding. Plus al die nerveuze energie sturen in spelvarianten was erg goed voor de hond en ontzettend leuk om te doen ook. Verstoppertje spelen, speur werk, 248738476 ballen gooien, stoeien, trucjes. Daarom zoek ik eigenlijk wel een baas-gerichte hond. Eentje die het leuk vind om aan de slag te gaan en te leren. De hoeveelheid energie maakt dan niet uit.
MarianneDavids, nare verhalen. Je gunt zo'n beestje toch het beste. Dat had ik ook met de Jack, op een gegeven moment was ze gewoon op, haar typische Jack Russell batterij leeg. Toen ik heb ik de keuze gemaakt haar te laten gaan en is ze in mijn armen ingeslapen. Heel verdrietig, maar wel het beste.
Kun je misschien nog meer over de Dalmaat vertellen?
Sjansje, kun jij wat meer over de Schotse Collie vertellen?
Een nerveuze hond vind ik niet zo erg. Mijn ene Jack was een grote neuroot, soms ook onzeker, maar goed te handelen met de juiste begeleiding. Plus al die nerveuze energie sturen in spelvarianten was erg goed voor de hond en ontzettend leuk om te doen ook. Verstoppertje spelen, speur werk, 248738476 ballen gooien, stoeien, trucjes. Daarom zoek ik eigenlijk wel een baas-gerichte hond. Eentje die het leuk vind om aan de slag te gaan en te leren. De hoeveelheid energie maakt dan niet uit.
MarianneDavids, nare verhalen. Je gunt zo'n beestje toch het beste. Dat had ik ook met de Jack, op een gegeven moment was ze gewoon op, haar typische Jack Russell batterij leeg. Toen ik heb ik de keuze gemaakt haar te laten gaan en is ze in mijn armen ingeslapen. Heel verdrietig, maar wel het beste.
Kun je misschien nog meer over de Dalmaat vertellen?
Sjansje, kun jij wat meer over de Schotse Collie vertellen?
vrijdag 29 april 2016 17:01
