Hij was overtuigend, ik onnozel..

26-04-2016 22:08 65 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb even moeten broeden op een passende topic titel maar deze dekt wel ongeveer de lading.



Afgelopen week stond er een onbekende man voor mijn deur. Vlotte verschijning en keurig verzorgd. Hij had een klein bosje voorjaarsbloemen bij zich.



Hij begon direct over onze woning, enthousiast en vol lof (nieuw huis). Benoemde een aantal zaken en omstandigheden mbt ons huis welke ik omwille van de herkenbaarheid hier even achterwege laat maar ik wil er mee aangeven dat we eigenlijk al vrij snel een spontaan 'gesprekje' hadden.



Hij stelde zich voor en gaf aan in de buurt te wonen. Hij verkocht product X en vroeg in een adem door of hij even binnen mocht komen.



En daar ging het bij mij mis! Achteraf wijt ik het aan het feit dat 'de sfeer' al wat los was en het bosje bloemen, maar ik liet hem dus binnen. Waarop hij uiteindelijk ook nog verder doorliep.



Aldaar kletsten we nog even verder alsof we elkaar al tijden kenden met als uiteindelijk resultaat dat ik mijn agenda trok om met hem een afspraak te maken om hem nader zijn verkoopverhaal te laten doen. Bij voorkeur als manlief ook aanwezig was.



Lang verhaal kort: Na zijn vertrek dacht ik nog: Whut? Hoe kon dit gebeuren?

Me iets aan laten praten wat ik helemaal niet wil. Waarom überhaupt een wildvreemde (man) mijn huis binnen laten terwijl ik alleen was met mijn kinderen? We wonen ook nog best afgelegen...



Ik ben een pleaser en heb er een hekel aan mensen teleur te stellen. Maakte deze man daar misbruik van? Geen idee, ik twijfel niet direct aan zijn intenties. Hij was gewoon eeg overtuigend en wist daar handig gebruik van te maken.



Heb de afspraak uiteindelijk geannuleerd, dat mag duidelijk zijn. Maar dus niet zonder enigszins beschaamd dat stukje zelfreflectie te hebben toegepast.



Is zoiets jullie ook wel eens overkomen? Dat je denkt: Waarom heb ik niet gewoon mijn poot stijf gehouden en gezegd wat ik werkelijk dacht/wilde?



Dat ik erg hardleers ben blijkt wel uit het feit dat ik me tig jaren terug ook al eens door zo'n student aan de deur heb laten strikken voor een maandelijkse donatie aan een arm kindje in een veraf en donker land.



En dat terwijl ik vind dat ik best over wat mensenkennis beschik en over het algemeen zelfverzekerd in het leven sta.



Vanaf nu doe ik in ieder geval de deur niet meer open en ga ik misschien maar eens op zoek naar een online assertiviteits training.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Als ik jou was zou ik nooit zomaar de deur open doen voor een vreemde heer en hem dan ook nog binnenlaten!

Je hoort zoveel narigheid tegenwoordig, wees toch voorzichtig.

Ik kan ongezien kijken wie er voor mijn deur staat en doe nooit zomaar open.....
Alle reacties Link kopieren
Ik begin tegenwoordig al met Je komt iets verkopen zeker? als er iemand met schrijfmap aan de deur staat.

En dan heb je zo'n snuggere die leuk wil zijn en zegt: Nee hoor mevrouw, ik heb toch geen appels en peren bij me.

Blijkt dus een stroomverkoper te zijn

Dan is de deur dus heel snel dicht
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Vroeger liet ik altijd iemand binnen als die moest bellen of naar het toilet moest.

Heb toen ook wel leuke reacties gehad hoor - kwamen ze de volgende dag met een bosbloemen als bedankje. Ook vaak politie en ambulance moeten bellen als er een ongeluk was gebeurd en ook dan kregen wij daar later een bedankje voor. Nu zou ik nooit meer durven om een vreemde binnen te laten.
Alle reacties Link kopieren
Verschrikkelijk zulke verkopers. Laatst in de stad, verkoper na verkoper. 2 loterijen die ons gra ;-)ag als lid wouden hebben. Toen die vervelende mensen van die hello fresh boxen.



En toen kwam er weer een man naar mij toe om een praatje te beginnen. Voordat ik er erg in had flapte ik eruit; "god, ik heb hier zo geen zin meer in". Bleek dus iemand te zijn die zijn geloof aan ons wou opdringen. Vriend vond het een tactische zet en leuke woordspeling
I may be young, but I'm not dumb.
Je hebt er bij die zichzelf heel wat vinden, alsof ik blij moet zijn dat ze me aanspreken of bij me aan bellen. Brrrr.

Maar ik sta goed in contact met mijn innerlijke eikel en kan zelf ook heeeel goed lullen. Dus ik ben er snel vanaf als ik dat wil en soms voelen zij zixh dan de sukkel.



Maar stel je tekent iets, je hebt altijd bedenktijd. Dat is wettelijk. Ik wil niet meer hoelang maar minimaal 7 dagen.
Alle reacties Link kopieren
Zonder de rest gelezen te hebben, verbaas ik me over het feit dat je het zo stom vond om iemand binnen te laten. Ik ben dan waarschijnlijk nogal naief, maar ook redelijk van vertrouwen en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo fijn. Loop ik daarmee risico's? Vast wel, maar ik vind het risico van heel wantrouwig in het leven staan en overal boeven, verkrachters of ander gespuis inzien erger. Leuke spontane gesprekken met mensen heb ik liever, dus dan kan het best zijn dat ik iemand binnenlaat.



Bovendien kan je bijna niet anders als je weleens wat verkoopt of koopt via marktplaats. Dan kom ik ook weleens bij mensen mannen binnen die mij op dat moment zouden kunnen overmeesteren. Of ik laat een mens man binnen bij mij, omdat hij een puzzel koopt voor zijn zoontje. Als ik dat soort dingen niet meer zou horen te doen, zou ik dat eeuwig zonde vinden van mijn instincten.



Dus echt? Vind je het echt zo vreselijk dat je iemand in vertrouwen hebt genomen?
Alle reacties Link kopieren
Overigens kan ik bij deur aan deur verkopen heel makkelijk Nee zeggen, dus daar heb ik geen enkele moeite mee. Maar ik begreep dat dit een buur was toch die zich eveneens kwam voorstellen?
quote:Vera8 schreef op 26 april 2016 @ 22:24:

Fijn dat ik in goed gezelschap verkeer



Maar het bewijst voor mij wel even weer hoe kwetsbaar je jezelf ongewild kan maken.



Nu geloof ik niet dat deze man direct kwade bedoelingen had maar bij nader inzien was het hier en daar wel wat dubieus. Hij had geen folder materiaal bij zich. Zijn visitekaartje toonde geen website of adres. Enkel zijn naam, mobiel en Gmail. Weinig professioneel dus. En dat terwijl hij verder keurig voor de dag kwam qua kleding en auto.



We slapen nu nog net niet met een honkbal knuppel naast het bed maar manlief sluit niet uit dat dit soort mensen met heel andere intenties de binnenkant van je huis komen inspecteren.



En hoewel ik niet zo argwanend ben als hem heeft mijn man wel een punt natuurlijk.



Op basis van wat geloof je niet dat hij kwade bedoelingen had???

Erg onnozel klink je zo.
quote:aquarium schreef op 29 april 2016 @ 00:15:

Zonder de rest gelezen te hebben, verbaas ik me over het feit dat je het zo stom vond om iemand binnen te laten. Ik ben dan waarschijnlijk nogal naief, maar ook redelijk van vertrouwen en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo fijn. Loop ik daarmee risico's? Vast wel, maar ik vind het risico van heel wantrouwig in het leven staan en overal boeven, verkrachters of ander gespuis inzien erger. Leuke spontane gesprekken met mensen heb ik liever, dus dan kan het best zijn dat ik iemand binnenlaat.



Bovendien kan je bijna niet anders als je weleens wat verkoopt of koopt via marktplaats. Dan kom ik ook weleens bij mensen mannen binnen die mij op dat moment zouden kunnen overmeesteren. Of ik laat een mens man binnen bij mij, omdat hij een puzzel koopt voor zijn zoontje. Als ik dat soort dingen niet meer zou horen te doen, zou ik dat eeuwig zonde vinden van mijn instincten.



Dus echt? Vind je het echt zo vreselijk dat je iemand in vertrouwen hebt genomen?Je kan het ook heel leuk met mensen hebben en toch op je hoede zijn.
quote:ironwill schreef op 28 april 2016 @ 01:04:

Verschrikkelijk zulke verkopers. Laatst in de stad, verkoper na verkoper. 2 loterijen die ons gra ;-)ag als lid wouden hebben. Toen die vervelende mensen van die hello fresh boxen.



En toen kwam er weer een man naar mij toe om een praatje te beginnen. Voordat ik er erg in had flapte ik eruit; "god, ik heb hier zo geen zin meer in". Bleek dus iemand te zijn die zijn geloof aan ons wou opdringen. Vriend vond het een tactische zet en leuke woordspeling
Alles wat je ouders je hebben geleerd over fatsoen en omgangsvormen mag je vergeten bij iedereen die onaangekondigd aan je deur staat. Ik had er lang moeite mee, onbeleefd, hij/zij doet ook zijn werk, bla,bla,bla. Uiteindelijk werd zo'n gesprek dan heel lang en werd het steeds moeilijker om het af te kappen. Nu zeg ik gewoon al nee voor ze hun mond hebben opengetrokken. Scheelt niet alleen tijd maar ook ergernis en in het beste geval, geld en vage abonnementen.
Alle reacties Link kopieren
Vinden de meeste verkopers ook niet eens erg hoor. Liever een keiharde nee dan iemand die geen gesprek durft af te kappen en na 10 minuten hakkelen alsnog nee zegt (met tig verontschuldigingen). Als je een verkoper echt wilt irriteren, kun je ze beter heeeeel lang hun zegje laten doen en dan na een 10 minuten vriendelijk bedanken. Dan hebben ze er veel sneller de pe in, want tijd is geld die ze ook aan iemand anders hadden kunnen besteden.
Alle reacties Link kopieren
quote:tampontouwtje schreef op 29 april 2016 @ 00:26:

[...]





Je kan het ook heel leuk met mensen hebben en toch op je hoede zijn.Ik ben heus niet achterlijk en ben echt wel op mijn hoede. Maar ik ben niet op voorhand al het type dat iedereen uit mijn huis weert. Als het op dat moment goed voelt, ga ik daarin mee. Voelt het niet goed, dan niet. En dan zou ik theoretisch dus de fout in kunnen gaan met mijn inschatting. Maar dat heb ik toch liever dan dat ik op voorhand niemand vertrouw.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben allergisch voor zulk soort lui, gelukkig. Zodra er zo'n vriendelijk persoon voor de deur staat krijg ik onmiddellijk jeuk. En jammer maar helaas voor hen ben ik dan nooit aardig of vriendelijk. Dan roepen ze nog zoiets van " maar ik verkoop niks" (want er hangt een megabord naast de deur) en dan zeg ik: dat is dan maar goed ook en dan doe ik de deur dicht. Ik heb wel eens overwogen een flyer te maken voor een cursus lezen en ze dat te verkopen (iets van "ik merk dat u niet kunt lezen, dan heb ik hier wel iets voor u") maar dat vonden mijn kinderen wel echt heel raar..... maar als ik dan dit verhaal weer lees vraag ik me af wie er nou raar is.....

Maar TO, ik vrees dat je echt niet de enige ben, die lui zijn gewoon zo gehaaid, bah!
Alle reacties Link kopieren
quote:aquarium schreef op 29 april 2016 @ 00:15:

Zonder de rest gelezen te hebben, verbaas ik me over het feit dat je het zo stom vond om iemand binnen te laten. Ik ben dan waarschijnlijk nogal naief, maar ook redelijk van vertrouwen en dat vind ik eerlijk gezegd wel zo fijn. Loop ik daarmee risico's? Vast wel, maar ik vind het risico van heel wantrouwig in het leven staan en overal boeven, verkrachters of ander gespuis inzien erger. Leuke spontane gesprekken met mensen heb ik liever, dus dan kan het best zijn dat ik iemand binnenlaat.



Bovendien kan je bijna niet anders als je weleens wat verkoopt of koopt via marktplaats. Dan kom ik ook weleens bij mensen mannen binnen die mij op dat moment zouden kunnen overmeesteren. Of ik laat een mens man binnen bij mij, omdat hij een puzzel koopt voor zijn zoontje. Als ik dat soort dingen niet meer zou horen te doen, zou ik dat eeuwig zonde vinden van mijn instincten.



Dus echt? Vind je het echt zo vreselijk dat je iemand in vertrouwen hebt genomen?



Je hebt wel een punt. De wereld wordt een stuk minder mooi wanneer we er op voorhand al van uitgaan dat een dergelijke vreemde vast niets goeds in de zin heeft.



Feitelijk was dat ook niet de hoofdmoot van hoe ik dit voorval heb ervaren. Het was meer hoe gemakkelijk deze man zich de toegang tot mijn huis wist 'te praten' en hoe gedwee ik dat allemaal maar toe liet. Dat hij doorging met zijn manier van doen terwijl ik al twee keer had gezegd geen behoefte te hebben aan zijn producten maakt dat ik er toch wel een beetje een wrange nasmaak aan over heb gehouden. Voelde me gemanipuleerd. Maar bovenal ook gewoon een dom schaap die niet gewoon haar poot stijf hield. Altijd maar aardig en vriendelijk willen zijn, ipv te zeggen "Moet je horen; Je staat nu al in mijn keuken terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet prettig vind. Je overrompelt me maar ik heb al gezegd dat ik geen belangstelling heb, fijne dag verder".



Wantrouwig of niet, een vlotte verkoper of iemand met andere bedoelingen, het maakt eigenlijk niet uit. Vreemde mensen (deurverkopers) binnen laten is nergens voor nodig. Het verhaal kan ook prima op de stoep verteld worden. Een vreemde hoeft helemaal niet te weten wat je in de kamer hebt staan of aan de muur hebt hangen of hoeveel sloten er op je deur zitten.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven