Werk & Studie alle pijlers

Conflict op werk

21-04-2016 20:06 418 berichten
Een collega van mij is 4 handen op 1 buik met mijn baas. Ze krijgt alles voor elkaar, iets wat steekt bij mij en mijn collega's. Dat is echter niet waar dit topic over gaat, want ik had me er min of meer bij neergelegd dat dit zo was. Echter konden een paar mensen van mijn afdeling onlangs binnen het bedrijf meedingen naar een leuke klus. Dit komt niet zo vaak voor en ik was blij dat niet direct mijn collega werd aangewezen door mijn baas, maar dat wij ook een kans zouden maken. We moesten allemaal een presentatie voorbereiden en dat heeft ons veel werk gekost. Het was dan ook best teleurstellend toen bleek dat alles al in kannen en kruiken was en dat zij de klus uiteindelijk heeft gekregen. Collega's en ik waren hier boos over, aangezien we veel hadden moeten voorbereiden en dit uiteindelijk voor niks bleek te zijn geweest.



Nou is het probleem dat ik vanmorgen nogal ben uitgevallen tegen haar, uit frustratie en teleurstelling, en dit neemt ze me heel erg kwalijk. Ze heeft direct met de baas gesproken en ik ben nu bang dat deze me zal ontslaan. Er zijn verder geen problemen op het werk, maar ik weet dat de baas dit hoog op zal nemen. We mogen namelijk nooit tegen hem of iemand anders ingaan of met mensen buiten het werk over problemen op het werk praten. Dit benauwt me enorm, maar ik ben mede daarom ook bang dat het einde verhaal is nu.

Ik weet dat het niet slim was om het zo aan te pakken, maar er is misschien iets wat ik zou kunnen doen?
quote:hieperdepiepindegloria01 schreef op 01 mei 2016 @ 21:28:

Toevallig weet ik dat mijn hogere baas de pest heeft aan mijn collega.

Maar inderdaad denk ik niet dat ik veel kans maak. Het is meer dat ik het gevoel heb voor mezelf op te moeten komen, dat ik er dan alles aan gedaan heb en het niet totaal zinloos is geweest allemaal.Bij een andere baas klagen is niet voor jezelf opkomen. Jij wil de dynamiek veranderen, zodat collega minder het lievelingetje wordt. Maar ik zal je uit de droom helpen: daar ga jij niet voor zorgen. En het is ook niet assertief. Steek er geen energie meer in, want het leidt echt helemaal tot niets, behalve frustratie en een boel slapeloze nachten.
Het gaat me er echt niet alleen om dat zij het lievelingetje is. Het gaat me ook om de dreigementen die hij naar ons toe uit, de bangmakerij etc.. Dat we onze mond niet open mogen doen want anders gebeurt er iets verschrikkelijks. Alsof dat normaal is binnen een bedrijf. Dan vind ik het feit dat zij het lievelingetje is nog wel het minst erge. En iedereen heeft de pest aan haar en dat voelt zij ook heus wel. Dat zij dan op zo'n manier haar successen binnen moet halen is eigenlijk eerder triest te noemen.
quote:Doreia schreef op 01 mei 2016 @ 21:31:

[...]



Bij een andere baas klagen is niet voor jezelf opkomen. Jij wil de dynamiek veranderen, zodat collega minder het lievelingetje wordt. Maar ik zal je uit de droom helpen: daar ga jij niet voor zorgen. En het is ook niet assertief. Steek er geen energie meer in, want het leidt echt helemaal tot niets, behalve frustratie en een boel slapeloze nachten.Je hoeft overigens niet te doen alsof dit allemaal mijn fout is. Das een beetje de omgekeerde wereld.
Alle reacties Link kopieren
quote:hieperdepiepindegloria01 schreef op 01 mei 2016 @ 22:26:

[...]





Je hoeft overigens niet te doen alsof dit allemaal mijn fout is. Das een beetje de omgekeerde wereld.

Het gaat niet om fout of goed en het gaat er al helemaal niet om wie de schuld heeft.



Het gaat erom dat jij ergens werkt waar jij professioneel gezien niet verder komt en dat je dit mensen persoonlijk aanrekent. Werken vergt een zakelijke houding ook al hebben jouw collega's en LG die niet. Zakelijk gezien slaat het dus nergens op om in deze poel van vreemdsoortige verhoudingen te blijven hangen, gewoonweg omdat deze baan jou dus geen carrièrekansen biedt.



Andere baan dus.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
quote:hieperdepiepindegloria01 schreef op 01 mei 2016 @ 22:26:

[...]

Je hoeft overigens niet te doen alsof dit allemaal mijn fout is. Das een beetje de omgekeerde wereld.Nergens heb ik het over fout en schuld. Ik adviseer je alleen om er geen enkele energie in te stoppen, want jij gaat deze cultuur niet veranderen. Echt niet. Hou het bij jezelf. Jij bent en wordt hier niet gelukkig, dus tijd om ergens anders een baan te vinden waar je dat wel wordt. Je zit er met een beetje pech 40+ uur in de week, laat het er dan een beetje gezellig en leuk en leerzaam zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hieperdepiep, ik heb je topic globaal gelezen, en lees steeds maar over dreigementen, mond niet open mogen doen, etc. Ik vraag me toch zo af wat voor bedrijf het is waar je werkt, welke bedrijfstak en welk land??? Waar gaat dit over, en waarom ben je hiernaar toe gegaan in eerste instantie? Heel heel vreemde situatie vind ik het.
Het is een branche waarin je dit niet zou verwachten in een heel normaal land. En natuurlijk wist ik dit niet van tevoren, dan had ik denk ik wel 2 keer nagedacht voordat ik hier naartoe zou zijn gekomen.
Alle reacties Link kopieren
oke, maar je wil niet vertellen welke branche?

Blijf het vreemd vinden en zou denk ik heel snel op zoek gaan naar iets anders. Elk contract kan worden opgezegd, dus dat je zou moeten blijven tot 2017 lijkt me erg sterk.

Succes ermee in ieder geval
Het is nogal een aparte branche waardoor dit allemaal mogelijk is. Voordeel van onze contracten is dat we niet zomaar ontslagen kunnen worden. Nadeel ervan is dat je zelf dus ook niet zomaar ontslag kan nemen en dat zoeken naar een nieuwe baan best lastig is. Eigenlijk zou je eerst moeten opzeggen zodat je rustig naar iets nieuws kunt zoeken. Maarja, das best tricky.
Wat betreft de reactie van o.a. Doreia:

Ik begin langzaam te beseffen dat ik inderdaad niets kan veranderen. Als ik ga klagen kom ik al snel over als een jaloerse collega en ik kan eigenlijk niet hard maken dat collega wordt voorgetrokken. Ook over die presentatie kan ik weinig zinnigs zeggen. Ik weet dan wel zeker dat ik gelijk heb, maar probeer dat maar eens uit te leggen. Bovendien heb ik sowieso mijn baas tegen me, die zal nooit van zijn leven toegeven dat het niet eerlijk gegaan is. Zijn lievelingetje, beschermelingetje is namelijk "vals" beschuldigd, nou is echt een doodzonde.

Ach, het gaat al lang niet meer over wie gelijk en ongelijk heeft. Het is politiek en macht. Of machtsmisbruik.



Overigens kan ik me slecht voorstellen dat mijn collega gelukkig is. Ze heeft weinig vrienden op het werk en dat komt voornamelijk door dit soort gedrag. Wel heeft ze een paar hielenlikkers zoals mijn baas achter zich aan en daar krijgt ze dus die leuke klussen van. Maar dat houdt wel in dat ze ook de hielen (en misschien nog wel meer??) van mijn baas moet likken, geen eigen mening mag hebben, op moet komen draven wanneer het hem uitkomt en tijdens leuke reisjes de hele tijd met hem opgescheept zit (lees: vieze oude man van bijna 65). Ze is echt zijn hondje. Moet je maar net willen. Blijkbaar heeft ze het er voor over, maar ik zou dit nooit van zijn leven willen en kunnen. De vraag is dus eigenlijk of ik wel zo jaloers moet zijn op haar en de dingen die ze voor elkaar krijgt.



Dit is even puur rationeel gedacht he. In wezen ben ik nog steeds boos.
oeps
Hiep, je enerlaatste post is erg sterk. Denk dat je de situatie daarmee goed samenvat en prima doorziet. Misschien helpt jou dit bij relativering?
Ja, helpt me wel om het te relativeren. Het valt me bij haar vaak op dat ze geen eigen mening heeft, ik schreef het geloof ik al eerder maar ze is gewoon mijn baas geworden. Volkomen volgzaam. Ze is ook bang voor hem, dat kan ik zien. Ze is totaal nerveus als hij in de buurt is. Ze is echt zijn hondje. Maar ik moet erbij zeggen dat ze een rare verstandhouding hebben. Want ondanks het feit dat zij bang voor hem is krijgt ze dus wel alles bij hem voor elkaar. Hij is namelijk ook bang haar kwijt te raken want ik weet dat ze weleens heeft gedreigd ontslag te nemen. En hij vertelt haar ook weer van alles. Allerlei geheimen over het bedrijf, ook belangrijke dingen, die wij nooit te horen krijgen of pas heel laat. Ik vraag me soms echt af hoe ze dat doet aangezien ik vaak de indruk heb dat hij het niet echt op vrouwen heeft. Mij mag hij in ieder geval niet, dat is duidelijk.



Ik ga vanaf nu mijn eigen gang en probeer beiden maar gewoon te negeren. Ik zal nog wel even door moeten bij dit bedrijf dus ik moet er nog even het beste van zien te maken.



En nog iets: als zij op deze achterbakse manier opdrachten binnen wil slepen, als dat haar stijl is, dan vraag ik me af hoe ze zich nu over zichzelf voelt. Natuurlijk liegt ze de hele boel bij elkaar en heeft iedereen schuld behalve zij en wordt ze bijna slachtoffer. Maar ondertussen weet ze natuurlijk dondersgoed dat ze fout zit. Als dat haar leven is kan ik haar daar alleen maar mee feliciteren. Ik ben in ieder geval niet zo.
Net whatsappje van baas gekregen, hij wil me donderdag spreken onder 4 ogen. Dat is dus precies waar ik al bang voor was.
O, he's back...



Jezelf niet klein maken. Hij is maar een passant in jouw leven.
En waarom heb ik het dan toch zo spaans benauwd,pffff. Ik weet dat het belachelijk is maar ik ben echt bang voor die man. Ook al nu ik al min of meer besloten heb hier niet te willen blijven. Ik heb ook zomaar het gevoel dat hij gaat dreigen me te ontslaan.

Ik wil helemaal niet met hem praten.



En hoe moet ik dat gesprek nu ingaan? Ik wil eigenlijk niet teveel zeggen, aangezien ik weet dat alles tegen me gebruikt gaat worden. En dan is er ook iets in me dat de confrontatie eigenlijk het liefste aan zou willen gaan, met cruciale gevolgen. Hem zeggen dat ik het er niet mee eens ben, dat het niet eerlijk gegaan is en dat ik me zo niet laat verarschen, zoals ze dat hier zo mooi zeggen.



Wat moet ik doen, wat is het beste?
Ik snap je heel goed, echt waar! Door de angst die hij veroorzaakt raak je verwijderd van jezelf. Kijk anders even op YouTube naar geleide meditatie, dan ga je sterker in je schoenen staan.
Dat gesprek kun je ingaan door te zeggen dat je niet snapt waarom hij je aanspreekt aangezien jij in de veronderstelling bent dat het al opgelost is. Jullie hebben het al uitgesproken dus klaar toch?
Ja, hij zal dan waarschijnlijk zeggen dat hij mijn kant van het verhaal wil horen. Ik wil er eigenlijk niet teveel over kwijt, aangezien ik weet dat alles wat ik zeg bij voorbaat al fout is. Maar als ik er niets over kwijt wil zal hem dat ook zeker niet bevallen en zal hij waarschijnlijk door blijven vragen. Het zal heel lastig zijn om dan vol te blijven houden dat ik er niets meer over kwijt wil.
Je zegt het al, je kunt het niet goed doen. Voet bij stuk houden dus, proberen het om te keren door hem vragen te stellen. Gaat hij dreigen stel vragen als hoe bedoel je? Geen angst laten zien dan raken zij in verwarring.



En ik blijf erbij om het gesprek op te nemen. Het enige waar ze gevoelig voor zijn is terugdreigen.
Waarom niet het gesprek in gaan met uitgangspunt dat je in 1 minuut uitgesproken bent. Dus hou het kort. (je eigen reacties dan) (en luister veel!!!)



Je komt binnen, vraagt hoe het gaat. dan luister je naar wat hij wil zeggen.

Dan ga je niks verweren, maar alleen reageren met, ik ben die dag niet zo handig geweest met mijn woorden. Mijn excuses hiervoor. Ik uitte mijn frustratie over het project, en voelde alsof we hier allemaal voor niks hard aan hadden gewerkt want dat de opdracht bij voorbaat al naar die collega ging. dat gevoel speelde er. Ik had er veel tijd in gestoken en het voelde alsof ik voor de gek werd gehouden en dat niemand een kans had die opdracht binnen te slepen. Dat gaf een naar gevoel bij mij.



en dan laat je het even voor wat er is.



En kijk je hoe de baas hier op reageert.



Maar hou het kort. En blijf eerlijk. Ga niet door in details. Grote lijn was, je was gefrusteerd, de opdracht leek alsof je uren voor niks had gewerkt. Je geloofd in je idee en dat het bedrijf ermee gebaat was/is als je die opdracht zou uitvoeren. Je wil van betekenis zijn en gezien worden. Dus draai het om dat je aanwinst bent en je wil inzetten en groeien.



oefen van te voren met iemand, zodat je niet emotioneel wordt of dingen zegt wat het probleem groter maakt. Blus dit brandje met een houding van, het valt mee wat er is gebeurd. En stuur het na die opdracht toe, met het idee wat je erover had. Ga niet zeggen dat je pesthekel aan die collega hebt, ga er niks over zeggen dan, ja ik reageerde niet zo handig. Excuses. Klaar. Laat je verder niet omlaag halen. 1 x sorrie zeggen is voldoende hoor en laat ze het niet groot maken. als je al wat moet zeggen over haar, wees neutraal.
Ik ga hoe dan ook niets negatiefs zeggen over mijn collega. Maar ik reken er wel op dat ik door het stof moet om dit weer goed te krijgen. Terwijl ik helemaal niets fout heb gedaan! Zij liegen en bedriegen wat af met zijn allen en dan mag ik niet even een keer gefrustreerd zijn omdat ik voor mijn ogen wordt besodemieterd.



Ik zat er zelf over te denken om er nonchalant over te doen, het zelf luchtig te houden en te zeggen dat we het er over gehad hebben, dat collega mijn excuses heeft geaccepteerd en dat het afgehandeld is.

Maar het feit dat ik heb gezegd dat ik het er met 3den over ga hebben is denk ik eerder een probleem. Dat is namelijk een doodzonde en het was dus ook niet zo slim van mij om dat te zeggen. En ook het feit dat ik had gezegd mijn collega niet te vertrouwen, dat zal hij me zeker voor de voeten werpen. Ik denk dat ik er van maak dat we een korte discussie hadden na afloop, dat ik gefrustreerd en teleurgesteld was en dingen had gezegd die ik niet had moeten zeggen, dat dat niet handig was en dat dat me speet.

Of dat genoeg is is echter de vraag.



Ik ga me denk ik toch maar direct verontschuldigen, zeggen dat het me spijt en dat ik me er echt rot over voel, ook tov collega. Ik kan me beter nederig opstellen is mijn ervaring. En ik voel me er ook echt rot over al is het om andere redenen, maar dan hoef ik in ieder geval niet te liegen of te acteren want daar ben ik gewoon niet goed in. En als ik direct laat zien dat het me spijt en dat ik me er rot over voel dan wordt het voor baas ook lastiger om me aan te gaan vallen, hoop ik. Of erger nog, te ontslaan.
Als het ergste is wat hij kan doen, je ontslaan is, dan spring je toch een gat in de lucht?

Je kan je nu helemaal idioot gaan zitten malen en piekeren, maar het helpt je niets tot aan donderdag. En ik zou de wrok en rancune over de (overigens succesvolle) werkwijze van je collega echt direct verwerken, want die houding laat je echt wel doorschemeren in dat gesprek. Je kan het oneerlijk, achterbaks, weetikveel vinden, uiteindelijk is dit de bedrijfscultuur. En voor jou dus nu hoog tijd om verder te zoeken, want jij komt hier niet ongeschonden uit als dit nog vele langer zo duurt.
Haha je hebt gezegd dat je derden erbij gaat halen? Nou ik zou het zo houden maar goed. Vroeger wist ik ook niet van het bestaan van dit soort psycho's en heb leergeld betaald want ik wilde het wel goed en in alle eerlijkheid doen. En ze wilden het maar niet begrijpen totdat ikzelf begreep dat het a ook niet de bedoeling is en b ze het ook niet aanvoelen vanwege het gebrek aan empatisch vermogen. Het zijn holle vaten zonder enige vorm van zelfreflectie.

Ze hebben echter (zo is mijn ervaring tenminste) een grote angst en dat is dat hun onvermogen aan het licht komt.



Je kunt dan inderdaad meeveren maar wel tot op zekere hoogte. Je hoeft je niet geestelijk te laten mishandelen want daar blijf je lang last van houden, dus blijf ten alle tijden achter jezelf te staan.



En een voor jou, hou je taai en zoek naar iets wat ontspaning geeft.
Ik zat nog wel te denken over de opvolger van deze baas die straks met pensioen gaat, als zij dat wordt dan heb je er niet zoveel aan. Hoe dan ook zullen ze elkaar beschermen en dat komt hem goed uit tot aan zijn vertrek.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven