Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 29 april 2016 19:11
Hello Ladies
Even een teken van leven van mij
Het lukt me al een tijdje niet meer om mee te schrijven.. Af en toe kijk ik wel eens hier, het is lastig omdat velen van jullie in een fase zitten waar ik (gelukkig) uit ben, met mij gaat het nog steeds goed, en ook steeds een beetje beter.. Met werk gaat het goed, met zoon en vrienden, familie.. Ik voel me rijk en gelukkig!
Ik kan me voorstellen dat je als je in een moeilijke periode zit, je niet zo zit te wachten op zo'n happy de peppie persoon die steeds eigenlijk alleen maar kan melden dat het allemaal goed gaat
Voor iedereen die het moeilijk heeft, wat heeft mij het meest geholpen:
Als hij maar gelukkig is, Robin Norwood
De kracht van het Nu, Eckhart Tolle
Liefsdesbang, Hannah Cuppen
Verslaafd aan liefde & Bevrijd door liefde, Jan Geurtz
En mindfulness en meditatie, gewoon maar 5 minuten per dag, soms zelfs op de wc, er is altijd een momentje te vinden.. En beseffen dat je niet je gedachtes bent, dat je niet je gevoelens bent, dat ze langs komen, als wolken of buien..
Nou ja, ik las (heb niet alles gelezen of bijgehouden) wat gebroken harten en liefdesverdriet en dacht wie weet hebben jullie er iets aan als ik schrijf wat mij zo heeft geholpen.
En lieve dames hier, die via hier, op het topic en via pb, heel veel voor me hebben gedaan.
Hou je taai allemaal! Het komt allemaal goed, het is al goed. (Al lijkt het daar soms helemaal niet op)
Liefs
Even een teken van leven van mij
Het lukt me al een tijdje niet meer om mee te schrijven.. Af en toe kijk ik wel eens hier, het is lastig omdat velen van jullie in een fase zitten waar ik (gelukkig) uit ben, met mij gaat het nog steeds goed, en ook steeds een beetje beter.. Met werk gaat het goed, met zoon en vrienden, familie.. Ik voel me rijk en gelukkig!
Ik kan me voorstellen dat je als je in een moeilijke periode zit, je niet zo zit te wachten op zo'n happy de peppie persoon die steeds eigenlijk alleen maar kan melden dat het allemaal goed gaat
Voor iedereen die het moeilijk heeft, wat heeft mij het meest geholpen:
Als hij maar gelukkig is, Robin Norwood
De kracht van het Nu, Eckhart Tolle
Liefsdesbang, Hannah Cuppen
Verslaafd aan liefde & Bevrijd door liefde, Jan Geurtz
En mindfulness en meditatie, gewoon maar 5 minuten per dag, soms zelfs op de wc, er is altijd een momentje te vinden.. En beseffen dat je niet je gedachtes bent, dat je niet je gevoelens bent, dat ze langs komen, als wolken of buien..
Nou ja, ik las (heb niet alles gelezen of bijgehouden) wat gebroken harten en liefdesverdriet en dacht wie weet hebben jullie er iets aan als ik schrijf wat mij zo heeft geholpen.
En lieve dames hier, die via hier, op het topic en via pb, heel veel voor me hebben gedaan.
Hou je taai allemaal! Het komt allemaal goed, het is al goed. (Al lijkt het daar soms helemaal niet op)
Liefs
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
vrijdag 29 april 2016 19:45
Zandvogel, daar is dit topic juist om begonnen!
Goed te horen dat het nog altijd lekker gaat met jou!
Dat soort tips, want er zijn maar zo weinig topics waar het juist gaat om die positieve draai juist (weer) te maken en wat evt kan helpen daarbij, en dat er mensen zoals jij zijn die vertrouwen kunnen geven in dat er toch weer fijne vooruitzichten komen na een moeilijke periode (met liefdesverdriet en andere teleurstellingen in de liefde).
In elk geval moge maar weer duidelijk zijn dat relaties ook ingewikkeld zijn en niet automatisch leiden tot gelukkig zijn, (zoals de singles vaak toch denken of naar verlangen: al die hartsaangelegenheden kúnnen ook een hoop gedoe en onzekerheid meebrengen en/of heel verdrietig zijn!
En andersom zijn zeker wél voorbeelden welkom van dat je ook zónder relatie gelukkig kunt zijn en lekker in je vel zit!!
Meer dan welkom zelfs op dit moment!
Het hangt behoorlijk af van je eigen gesteldheid en verbinding met jezelf, in mijn ervaring althans (en de jouwe ook).
Een fijne relatie kan toevoegen, maar (een) relatie(s) kan/kunnen ook zeer heftig zijn qua pieken en dalen en behoorlijk uitdagen om (weer) in een (gezond) eigen evenwicht te komen én/of te blijven (tussen eigenliefde en liefde van/voor (een) ander(en)).
Iedereen die het kan gebruiken van mij een dikke en
Goed te horen dat het nog altijd lekker gaat met jou!
Dat soort tips, want er zijn maar zo weinig topics waar het juist gaat om die positieve draai juist (weer) te maken en wat evt kan helpen daarbij, en dat er mensen zoals jij zijn die vertrouwen kunnen geven in dat er toch weer fijne vooruitzichten komen na een moeilijke periode (met liefdesverdriet en andere teleurstellingen in de liefde).
In elk geval moge maar weer duidelijk zijn dat relaties ook ingewikkeld zijn en niet automatisch leiden tot gelukkig zijn, (zoals de singles vaak toch denken of naar verlangen: al die hartsaangelegenheden kúnnen ook een hoop gedoe en onzekerheid meebrengen en/of heel verdrietig zijn!
En andersom zijn zeker wél voorbeelden welkom van dat je ook zónder relatie gelukkig kunt zijn en lekker in je vel zit!!
Meer dan welkom zelfs op dit moment!
Het hangt behoorlijk af van je eigen gesteldheid en verbinding met jezelf, in mijn ervaring althans (en de jouwe ook).
Een fijne relatie kan toevoegen, maar (een) relatie(s) kan/kunnen ook zeer heftig zijn qua pieken en dalen en behoorlijk uitdagen om (weer) in een (gezond) eigen evenwicht te komen én/of te blijven (tussen eigenliefde en liefde van/voor (een) ander(en)).
Iedereen die het kan gebruiken van mij een dikke en
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 30 april 2016 11:14
Hoi allemaal,
Veel vragen gesteld gister aan mij, niet alleen hier door jullie maar ook door mijzelf aan mijzelf.
Ik zit in een rollercoaster momenteel die ik maar even 'leven' noem.
Kort samengevat, bied ik vrijwillig geen weerstand aan dat (diegene) dat me het meest aantrekt, de hormonen vliegen in het rond, ik drink met volle teugen het leven in en voel me meer levend dan de afgelopen 5 jaar heb gekund, sinds voor ik mijn ex ontmoette.
Is de weg van het meeste risico, op gekwetst worden, op teleurgesteld raken, maar ook op intens genieten, vóelen, dat ik weer kan voelen, dat ik weer durf te leven
Veel vragen gesteld gister aan mij, niet alleen hier door jullie maar ook door mijzelf aan mijzelf.
Ik zit in een rollercoaster momenteel die ik maar even 'leven' noem.
Kort samengevat, bied ik vrijwillig geen weerstand aan dat (diegene) dat me het meest aantrekt, de hormonen vliegen in het rond, ik drink met volle teugen het leven in en voel me meer levend dan de afgelopen 5 jaar heb gekund, sinds voor ik mijn ex ontmoette.
Is de weg van het meeste risico, op gekwetst worden, op teleurgesteld raken, maar ook op intens genieten, vóelen, dat ik weer kan voelen, dat ik weer durf te leven
zaterdag 30 april 2016 11:19
zaterdag 30 april 2016 11:26
quote:niccifrench schreef op 29 april 2016 @ 16:17:
Met Suzy eens Storm, ben je op zoek naar ware liefde of gewoon een maatje om leuke dingen mee te doen. Als od werkelijk zo leuk in het begin was geweest waarom zocht je dan verder?
En ga je nu terug naar degene die jou meer aandacht geeft, niet waar je hart het meest naar uitgaat.
zelfbescherming...
Ik vergelijk het soms met broeken kopen dat daten, de ene broek zit wel lekker maar de maat is er niet, dus ga je voor de minder leuke want je kan hem wel dragen. Waarom niet wachten tot je in de winkel ineens volkomen onverwacht de juiste broek tegenkomt?
Ik zou dit kunnen begrijpen als je eenzaam bent en gewoon een maatje zoekt, niks mis mee, niet iedereen vind de ware liefde. Maar had dit niet van jou verwacht Storm.
ik weet het al.
Ik ook niet, dit verwacht, dit denk ik dat nu gebeurt (ik nu opzoek) vanwege m'n positieve vibe en zelfvertrouwen na m'n vakantie, het nu aan kan, en uit zelfbescherming diegene die zo aantrekt juist snel aan de kant zet als niet alles gaat zoals ik wil, om die positieve vibe niet kwijt te raken in contact met hem, dat gebeurt dan een beetje en zoek ik weer andere afleiding. Totdat de aantrekking weer trekt. En zo verder....
Verweet je vriend deze week nog lijntjes open te hebben, zelf doe je het ook. En ik veroordeel dat echt niet hoor. Jouw laatste date heb je wel aan het nadenken gezet, misschien wil je iets te snel, overigens heb je dat gevaar ook wel wat met daten. Dat je dan maar het geschiktste uit die vijver haalt. Ben benieuwd naar je antwoord.
Ja dat is zeker en gevaar en heb je heel treffend verwoord!
Het is een soort 'alle leuke mannen zijn op dus ik wil de leukste die daar dan te vinden is' dat is wel een gevaar en het is meer dan eens door me heen gegaan dat beide mannen het misschien wel niet zijn voor me.
Maar ja, ik mis idd wel een maatje momenteel, met de lente, mrt mijn (eindelijk!!! Na 5 jaar) hervonden energie en zin in actie, op allerlei vlak.
Dus misschien 'gebruik' ik deze contacten daar wel voor.
Voelt goed op dit moment iig en alle betrokkenen weten momenteel dat we niet weten waar t heen gaat maar wel gezellig en leuk is dus Mja. Vind het fijn.
Met Suzy eens Storm, ben je op zoek naar ware liefde of gewoon een maatje om leuke dingen mee te doen. Als od werkelijk zo leuk in het begin was geweest waarom zocht je dan verder?
En ga je nu terug naar degene die jou meer aandacht geeft, niet waar je hart het meest naar uitgaat.
zelfbescherming...
Ik vergelijk het soms met broeken kopen dat daten, de ene broek zit wel lekker maar de maat is er niet, dus ga je voor de minder leuke want je kan hem wel dragen. Waarom niet wachten tot je in de winkel ineens volkomen onverwacht de juiste broek tegenkomt?
Ik zou dit kunnen begrijpen als je eenzaam bent en gewoon een maatje zoekt, niks mis mee, niet iedereen vind de ware liefde. Maar had dit niet van jou verwacht Storm.
ik weet het al.
Ik ook niet, dit verwacht, dit denk ik dat nu gebeurt (ik nu opzoek) vanwege m'n positieve vibe en zelfvertrouwen na m'n vakantie, het nu aan kan, en uit zelfbescherming diegene die zo aantrekt juist snel aan de kant zet als niet alles gaat zoals ik wil, om die positieve vibe niet kwijt te raken in contact met hem, dat gebeurt dan een beetje en zoek ik weer andere afleiding. Totdat de aantrekking weer trekt. En zo verder....
Verweet je vriend deze week nog lijntjes open te hebben, zelf doe je het ook. En ik veroordeel dat echt niet hoor. Jouw laatste date heb je wel aan het nadenken gezet, misschien wil je iets te snel, overigens heb je dat gevaar ook wel wat met daten. Dat je dan maar het geschiktste uit die vijver haalt. Ben benieuwd naar je antwoord.
Ja dat is zeker en gevaar en heb je heel treffend verwoord!
Het is een soort 'alle leuke mannen zijn op dus ik wil de leukste die daar dan te vinden is' dat is wel een gevaar en het is meer dan eens door me heen gegaan dat beide mannen het misschien wel niet zijn voor me.
Maar ja, ik mis idd wel een maatje momenteel, met de lente, mrt mijn (eindelijk!!! Na 5 jaar) hervonden energie en zin in actie, op allerlei vlak.
Dus misschien 'gebruik' ik deze contacten daar wel voor.
Voelt goed op dit moment iig en alle betrokkenen weten momenteel dat we niet weten waar t heen gaat maar wel gezellig en leuk is dus Mja. Vind het fijn.
zaterdag 30 april 2016 11:28
Suzy65, het moeilijke blijft voor mij dat ex zijn probleem misschien helemaal niet herkent als ernstig. Het kan heel goed zijn dat hij nu blij is dat hij van dat getwijfel af is. Dat vind ik jammer omdat de dynamiek van aantrekken en afstoten zo helder als wat is. Kan ik dat aan hem vertellen wat ik denk wat er tussen ons speelde? Misschien adviseren om ook het boek liefdesbang te lezen. Of moet ik gewoon erop vertrouwen als hij zelf zijn probleem niet erkent ( zonder mijn advies ), dat het dan ook niet helpt. Het blijft zonde.....
Het is echt absurd sterk (angst,verslaving) hoe dit werkt voor mij.
Loskomen hiervan is op dit moment het belangrijkste.
Wat kan jij me adviseren??
Het is echt absurd sterk (angst,verslaving) hoe dit werkt voor mij.
Loskomen hiervan is op dit moment het belangrijkste.
Wat kan jij me adviseren??
zaterdag 30 april 2016 11:30
@ Storm geniet ervan, zeker als het 5 jaar heeft geduurd voor je weer kon genieten.
@ Zandvogel helemaal met Storm eens, het geluk is je gegund, zeker ook omdat het ook kan zonder partner, helemaal passend bij dit topic.
Ik ben er ook van overtuigd dat mensen die een ander geen geluk toewensen, zelf dat ook niet zullen worden.
@ Zandvogel helemaal met Storm eens, het geluk is je gegund, zeker ook omdat het ook kan zonder partner, helemaal passend bij dit topic.
Ik ben er ook van overtuigd dat mensen die een ander geen geluk toewensen, zelf dat ook niet zullen worden.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zaterdag 30 april 2016 11:45
quote:Suzy65 schreef op 30 april 2016 @ 11:27:
Haha, Storm, maar wie is op dit moment degene die jou het meest aantrekt?
(ben niks nieuwsgierig, hoor )
Zonder twijfel is dat GUM.
Die me vannacht, al mijn goede voornemens en zelfbescherming ten spijt, een gedenkwaardige nacht heeft bezorgd
Dus vnl. hormonaal, die aantrekking. Op 1 of andere manier maken we iets in elkaar los dat voor beiden niet te weerstaan is en elke keer sterker lijkt te worden.
Haha, Storm, maar wie is op dit moment degene die jou het meest aantrekt?
(ben niks nieuwsgierig, hoor )
Zonder twijfel is dat GUM.
Die me vannacht, al mijn goede voornemens en zelfbescherming ten spijt, een gedenkwaardige nacht heeft bezorgd
Dus vnl. hormonaal, die aantrekking. Op 1 of andere manier maken we iets in elkaar los dat voor beiden niet te weerstaan is en elke keer sterker lijkt te worden.
zaterdag 30 april 2016 11:47
Zen; het willen werken aan een probleem / angst moet vanuit iemand zelf komen,
Ook al zou hij nu het boek lezen dan zou t voor jou zijn en niet vanuit zichzelf. En gaat ie er weinig tot niets uit kunnen halen dat beklijft en iets met / voor hem doet.
Voor jou is Verslaafd aan Liefde wel iets, denk ik? Om te lezen.
Heb even gemist of je m nu wel / niet hebt gesproken in de afgelopen 2 dagen?
Ook al zou hij nu het boek lezen dan zou t voor jou zijn en niet vanuit zichzelf. En gaat ie er weinig tot niets uit kunnen halen dat beklijft en iets met / voor hem doet.
Voor jou is Verslaafd aan Liefde wel iets, denk ik? Om te lezen.
Heb even gemist of je m nu wel / niet hebt gesproken in de afgelopen 2 dagen?
zaterdag 30 april 2016 12:22
Bedankt Stormkraft, ik heb zelf het boek verslaafd aan liefde in huis. Hier heb ik veel aan. Ik heb hem niet gesproken. Het is nu vier weken uit. Ex gaf wel aan dat hij rondt deze tijd contact met mij op zal nemen. Vandaar dat ik hiermee bezig ben.
Weet je wat ik gek vind? Soms heb ik zulke heldere gedachten, zoals gisteren; na een flinke huilbui zag ik het helder. Als ik nou eerst eens goed en lief ben voor mezelf, tevreden en rustig in mijn eentje genieten van alles zonder relatie. voor mezelf zorg door die training te volgen en te gaan mediteren. Dan heb ik die mannen niet eens nodig. Ik heb al best een leuk leven maar wel zonder man en kinderen. Daar kan ik toch ook wel de voordelen van in zien?
Nou prima zulke gedachtes, en dan word ik wakker.....denk ik weer aan mijn ex....deze gedachten zitten veel sneller en langer in mijn hoofd waardoor ik weer ga vechten...
Echt vermoeiend pfff
Weet je wat ik gek vind? Soms heb ik zulke heldere gedachten, zoals gisteren; na een flinke huilbui zag ik het helder. Als ik nou eerst eens goed en lief ben voor mezelf, tevreden en rustig in mijn eentje genieten van alles zonder relatie. voor mezelf zorg door die training te volgen en te gaan mediteren. Dan heb ik die mannen niet eens nodig. Ik heb al best een leuk leven maar wel zonder man en kinderen. Daar kan ik toch ook wel de voordelen van in zien?
Nou prima zulke gedachtes, en dan word ik wakker.....denk ik weer aan mijn ex....deze gedachten zitten veel sneller en langer in mijn hoofd waardoor ik weer ga vechten...
Echt vermoeiend pfff
zaterdag 30 april 2016 14:44
Zen, het gaat er volgens mij geeneens om dat je mannen niet meer nodig zou (moeten) hebben.
Dat vind ik zo'n raar streven, dat is er denk ik onterecht ingeslopen met de emancipatiegedachte.
Het gaat om niet afhánkelijk zijn daarvan.
Daar staat helemaal niet tegenover dat ze maar helemáál niet meer belangrijk/nodig zouden mogen zijn, dat is naar mijn idee eoa bewijsdrang als "inhaalreactie" (maar nog steeds in reactie op, dus), uit rebellie of een puberaal soort opstandigheid, als tegenreactie bewijzen dat we alles kunnen wat mannen ook kunnen (maar nog steeds wat mannen kunnen en (voorheen) deden als norm nemen en daar dan aan willen voldoen, als vrouw zijnde.
Dan is het nog steeds de "mannelijke norm" die als voorbeeld genomen wordt, en dat klakkeloos als de juiste te beschouwen, kritiekloos aan te willen voldoen/ bewijzen/ aan jezelf te bewijzen, ipv eigen vrouwelijke normen te formuleren, wat we zélf als krachtig beschouwen, en eigen idealen te bedenken.
In allerlei opzichten willen we zoals de man zijn, en noemen dat dan volwaardig mens zijn?!
En als we eenmaal zoals een man zijn, hebben we die ook niet meer nodig, mooi, ook weer opgelost?
Ik denk dat het niet voor niks is dat er mannen en vrouwen bestaan, met hun eigen kwaliteiten en sterke eigenschappen (en zwakkere), en dat het er in eerste instantie om ging om niet langer afhankelijk van te zijn, om rechten en gelijkwaardigheid ging, en niet om elkaar gelijk te worden aan elkaar, en dus ook elkaar niet meer nodig te hebben.
Niet meer voor inkomen, niet voor basisveiligheid, een dak boven je hoofd, niet voor klussen en zelf het vuilnis buiten zetten, niet om dieren te schieten voor de maaltijd en vijanden te doden, zelfs niet voor kinderen krijgen (al hebben we hun daar nog steeds voor nodig), niet voor seks en intimiteit, niet voor aantrekkingskracht tussen mannen en vrouwen, eigenlijk nergens goed voor?!
Dat hele bewijzen dat we niemand nodig hebben, en al zeker geen mannen, is en blijft voor mij iets wat uit frustratie en minderwaardigheid werd geboren: uit opstand en overmatig inhaalgedrag: "wat jullie kunnen, kunnen wij ook! (en misschien zelfs beter dan jullie!)".
Imo gaat het om niet "wanhopig nodig" hebben, om vastklampen, om emotionele afhankelijkheid over en weer, denken niet zonder kunnen, dat de bodem onder je verdwijnt, niet vertrouwen op eigen kunnen en capaciteiten als dat nodig zou zijn.
Een idioot streven ergens, om het andere geslacht te ontkennen, of niet belangrijk te willen vinden, want een gezond soort nodig hebben over en weer is niks mis mee.
En liefde gaat niet over "nodig hebben" of wel/niet kunnen gebruiken of prima functioneren zonder dat.
Hartstikke fijn dat we van alles óók zonder man of vrouw aan onze zijde kunnen, dat mannen en vrouwen zelfstandig kunnen lopen onafhankelijk van elkaar, maar het is óók gewoon (voor beide sexen) gewoon heel fíjn om hand in hand te lopen, die hand ook los te kunnen laten, en te weten dat je ook los van elkaar kunt lopen, en alleen vrijwillig en graag elkaar bij de hand neemt en over en weer de hand toesteekt als dat ff nodig is.
Dat is iets heel anders dan óf vastklampen óf streven om niemands hand vast te willen houden, het gaat om het vrijwillige, uit vrijheid hand in hand, en niet vanuit (vroeger) dat alsmaar eentje niks kon of mocht op eigen kracht, en dat was dan de vrouw, volkomen afhankelijk van een mannenmaatschappij en niet in staat geacht eea onafhankelijk te kunnen.
Het is belangrijk dat je weet (uit eigen ervaring, min of meer aan jezelf hebt laten zien) dat je eea ook gewoon zelf kán, zodat je niet (en al helemaal niet alsmaar eenzijdig) hoéft vast te klampen, dat je zelf ook nog steeds iemand bent, en zelf af kunt, en dat een veel fijner gevoel geeft dan (denken dat je) niet zónder die ander (of mannen iha) zou kunnen.
En het is net zo'n idioot idee dat mannen ook geen vrouwen meer nodig zouden hebben of mogen hebben.
Het gaat daar imo helemaal niet om, om te laten zien dat we allemaal individueel prima alles kunnen, ook voor liefde en geluk alleen maar onszelf en onze eigenliefde nodig hebben, het gaat óók om (kunnen) delen en verbinden, een samenbundelen van krachten, waar ieder mens sterkere en minder sterke eigenschappen heeft, zowel voorheen "mannelijke" als "vrouwelijke" eigenschappen ook, en dat die van mannen evenwaardig zijn aan die van vrouwen, niet meer en niet minder.
En we hoeven niet allemaal in dezelfde mate in alles even goed of sterk te zijn, het is geen competitie, mannen en vrouwen vullen elkaar als het goed is aan, hebben unieke eigenschappen, dat hoeft niet allemaal uitgedrukt in "goed" of "slecht" (of minderwaardig en meerderwaardig).
Zolang het streven moet zijn om te ontkennen dat de andere sexe van belang is, zijn we nog bezig met competitie, elkaar bestrijden en bewijzen, ipv bundelen en samenwerken met elkaars energieen en unieke "mannelijke" en "vrouwelijke" krachten, van elkaar leren, elkaars spiegels te zijn, te stimuleren, aan te vullen waar mogelijk, maar ook de toegevoegde waarde van die aantrekking tot elkaar, ipv te willen dat we allemaal hetzelfde worden en de ander te willen kleien zodat hij/zij (meer) op onszelf gaat lijken.
imo zijn we niet op de wereld om verliefd te worden op ons evenbeeld, dat zou narcistisch zijn en dan heeft liefde voor een ander geen enkele toegevoegde waarde meer, als het alleen maar gaat om eigenliefde en eigenwaarde.
Die hele overtuiging dat alles binnenin te zoeken is, is imo een waanidee, want daarmee ben je er nog niet, als je dat gevonden hebt, want als je dat niet zou kunnen inzetten om vanuit daar diepe verbinding met anderen aan te gaan (en diepe liefde voor een ander/ anderen) wat is dan die waarde eigenlijk van eigenliefde en eigenwaarde?
We zijn volgens mij gewoon niet op de wereld om (alleen maar) te streven naar onszelf te ontwikkelen en alles zelf te kunnen, incl dus te verbinden met die liefde voor jezelf. Dat is alleen maar iets waard als daar ook verbinding met anderen uit voortvloeit, want je maakt daar nog altijd deel van uit, je bént niet alleen op de wereld, je hebt altijd met anderen te maken, we zijn in the end allemaal in zekere zin afhankelijk van elkaar omdat we allemaal deel uitmaken van diezelfde ruimte, ook al zetten we een huis en hek neer en bakenen we eea af als zijnde "onze ruimte", "ons leven", eigenbelang, als wij het zelf maar goed hebben en voor onszelf goed doen?
Ik geloof daar niks van, ik zou het maar een leeg streven vinden, als het jezelf afzonderen van liefde voor en van anderen zou zijn, genoeg aan jezelf hebt (en anderen ook genoeg aan zichzelf) moeten/ horen te hebben.
Er is niks mis met een gezond soort wederzijdse afhankelijkheid toelaten, erkennen dat die ander(en) ook gewoon heel belangrijk zijn en je weliswaar ook volwaardig en compleet zou voelen zonder partner, qua functioneren en gelukkig zou kunnen zijn ook zonder "wederhelft", maar liéver liefde en zorgzaamheid enz deelt.
Zij het niet met een partner, dan wel op allerlei andere manieren liefde kunt vermenigvuldigen en delen, en niet alleen voor jezelf houden (als streven nemen).
En het andere geslacht mag je gerust een (welkome) aanvulling noemen, daar word je zelf echt niks minder door!
Dat vind ik zo'n raar streven, dat is er denk ik onterecht ingeslopen met de emancipatiegedachte.
Het gaat om niet afhánkelijk zijn daarvan.
Daar staat helemaal niet tegenover dat ze maar helemáál niet meer belangrijk/nodig zouden mogen zijn, dat is naar mijn idee eoa bewijsdrang als "inhaalreactie" (maar nog steeds in reactie op, dus), uit rebellie of een puberaal soort opstandigheid, als tegenreactie bewijzen dat we alles kunnen wat mannen ook kunnen (maar nog steeds wat mannen kunnen en (voorheen) deden als norm nemen en daar dan aan willen voldoen, als vrouw zijnde.
Dan is het nog steeds de "mannelijke norm" die als voorbeeld genomen wordt, en dat klakkeloos als de juiste te beschouwen, kritiekloos aan te willen voldoen/ bewijzen/ aan jezelf te bewijzen, ipv eigen vrouwelijke normen te formuleren, wat we zélf als krachtig beschouwen, en eigen idealen te bedenken.
In allerlei opzichten willen we zoals de man zijn, en noemen dat dan volwaardig mens zijn?!
En als we eenmaal zoals een man zijn, hebben we die ook niet meer nodig, mooi, ook weer opgelost?
Ik denk dat het niet voor niks is dat er mannen en vrouwen bestaan, met hun eigen kwaliteiten en sterke eigenschappen (en zwakkere), en dat het er in eerste instantie om ging om niet langer afhankelijk van te zijn, om rechten en gelijkwaardigheid ging, en niet om elkaar gelijk te worden aan elkaar, en dus ook elkaar niet meer nodig te hebben.
Niet meer voor inkomen, niet voor basisveiligheid, een dak boven je hoofd, niet voor klussen en zelf het vuilnis buiten zetten, niet om dieren te schieten voor de maaltijd en vijanden te doden, zelfs niet voor kinderen krijgen (al hebben we hun daar nog steeds voor nodig), niet voor seks en intimiteit, niet voor aantrekkingskracht tussen mannen en vrouwen, eigenlijk nergens goed voor?!
Dat hele bewijzen dat we niemand nodig hebben, en al zeker geen mannen, is en blijft voor mij iets wat uit frustratie en minderwaardigheid werd geboren: uit opstand en overmatig inhaalgedrag: "wat jullie kunnen, kunnen wij ook! (en misschien zelfs beter dan jullie!)".
Imo gaat het om niet "wanhopig nodig" hebben, om vastklampen, om emotionele afhankelijkheid over en weer, denken niet zonder kunnen, dat de bodem onder je verdwijnt, niet vertrouwen op eigen kunnen en capaciteiten als dat nodig zou zijn.
Een idioot streven ergens, om het andere geslacht te ontkennen, of niet belangrijk te willen vinden, want een gezond soort nodig hebben over en weer is niks mis mee.
En liefde gaat niet over "nodig hebben" of wel/niet kunnen gebruiken of prima functioneren zonder dat.
Hartstikke fijn dat we van alles óók zonder man of vrouw aan onze zijde kunnen, dat mannen en vrouwen zelfstandig kunnen lopen onafhankelijk van elkaar, maar het is óók gewoon (voor beide sexen) gewoon heel fíjn om hand in hand te lopen, die hand ook los te kunnen laten, en te weten dat je ook los van elkaar kunt lopen, en alleen vrijwillig en graag elkaar bij de hand neemt en over en weer de hand toesteekt als dat ff nodig is.
Dat is iets heel anders dan óf vastklampen óf streven om niemands hand vast te willen houden, het gaat om het vrijwillige, uit vrijheid hand in hand, en niet vanuit (vroeger) dat alsmaar eentje niks kon of mocht op eigen kracht, en dat was dan de vrouw, volkomen afhankelijk van een mannenmaatschappij en niet in staat geacht eea onafhankelijk te kunnen.
Het is belangrijk dat je weet (uit eigen ervaring, min of meer aan jezelf hebt laten zien) dat je eea ook gewoon zelf kán, zodat je niet (en al helemaal niet alsmaar eenzijdig) hoéft vast te klampen, dat je zelf ook nog steeds iemand bent, en zelf af kunt, en dat een veel fijner gevoel geeft dan (denken dat je) niet zónder die ander (of mannen iha) zou kunnen.
En het is net zo'n idioot idee dat mannen ook geen vrouwen meer nodig zouden hebben of mogen hebben.
Het gaat daar imo helemaal niet om, om te laten zien dat we allemaal individueel prima alles kunnen, ook voor liefde en geluk alleen maar onszelf en onze eigenliefde nodig hebben, het gaat óók om (kunnen) delen en verbinden, een samenbundelen van krachten, waar ieder mens sterkere en minder sterke eigenschappen heeft, zowel voorheen "mannelijke" als "vrouwelijke" eigenschappen ook, en dat die van mannen evenwaardig zijn aan die van vrouwen, niet meer en niet minder.
En we hoeven niet allemaal in dezelfde mate in alles even goed of sterk te zijn, het is geen competitie, mannen en vrouwen vullen elkaar als het goed is aan, hebben unieke eigenschappen, dat hoeft niet allemaal uitgedrukt in "goed" of "slecht" (of minderwaardig en meerderwaardig).
Zolang het streven moet zijn om te ontkennen dat de andere sexe van belang is, zijn we nog bezig met competitie, elkaar bestrijden en bewijzen, ipv bundelen en samenwerken met elkaars energieen en unieke "mannelijke" en "vrouwelijke" krachten, van elkaar leren, elkaars spiegels te zijn, te stimuleren, aan te vullen waar mogelijk, maar ook de toegevoegde waarde van die aantrekking tot elkaar, ipv te willen dat we allemaal hetzelfde worden en de ander te willen kleien zodat hij/zij (meer) op onszelf gaat lijken.
imo zijn we niet op de wereld om verliefd te worden op ons evenbeeld, dat zou narcistisch zijn en dan heeft liefde voor een ander geen enkele toegevoegde waarde meer, als het alleen maar gaat om eigenliefde en eigenwaarde.
Die hele overtuiging dat alles binnenin te zoeken is, is imo een waanidee, want daarmee ben je er nog niet, als je dat gevonden hebt, want als je dat niet zou kunnen inzetten om vanuit daar diepe verbinding met anderen aan te gaan (en diepe liefde voor een ander/ anderen) wat is dan die waarde eigenlijk van eigenliefde en eigenwaarde?
We zijn volgens mij gewoon niet op de wereld om (alleen maar) te streven naar onszelf te ontwikkelen en alles zelf te kunnen, incl dus te verbinden met die liefde voor jezelf. Dat is alleen maar iets waard als daar ook verbinding met anderen uit voortvloeit, want je maakt daar nog altijd deel van uit, je bént niet alleen op de wereld, je hebt altijd met anderen te maken, we zijn in the end allemaal in zekere zin afhankelijk van elkaar omdat we allemaal deel uitmaken van diezelfde ruimte, ook al zetten we een huis en hek neer en bakenen we eea af als zijnde "onze ruimte", "ons leven", eigenbelang, als wij het zelf maar goed hebben en voor onszelf goed doen?
Ik geloof daar niks van, ik zou het maar een leeg streven vinden, als het jezelf afzonderen van liefde voor en van anderen zou zijn, genoeg aan jezelf hebt (en anderen ook genoeg aan zichzelf) moeten/ horen te hebben.
Er is niks mis met een gezond soort wederzijdse afhankelijkheid toelaten, erkennen dat die ander(en) ook gewoon heel belangrijk zijn en je weliswaar ook volwaardig en compleet zou voelen zonder partner, qua functioneren en gelukkig zou kunnen zijn ook zonder "wederhelft", maar liéver liefde en zorgzaamheid enz deelt.
Zij het niet met een partner, dan wel op allerlei andere manieren liefde kunt vermenigvuldigen en delen, en niet alleen voor jezelf houden (als streven nemen).
En het andere geslacht mag je gerust een (welkome) aanvulling noemen, daar word je zelf echt niks minder door!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 30 april 2016 17:20
Ter aanvulling: de behoefte om je te willen verbinden met een ander (een partner, al dan niet van het andere geslacht als je hetero bent en hetzelfde als je homofiel bent) en aan andere mensen iha, en aan de mensheid, deel uitmaken van meer dan jezelf, is een totaal normale menselijke behoefte.
Van waarúit je verbinding maakt maakt wel verschil ("ego" of "ware zelf" of misschien zelfs vanuit de innerlijke criticus (niet de enige willen zijn ergens in of vanuit bevestiging dat je ertoe doet en dergelijke).
Mensen zoeken die verbinding vaak in herkenning (niet de enige zijn, begrepen voelen, gelijkgestemdheid) in eenzelfde soort eigenschappen of vanuit bijv bewondering (voor wat je mooie eigenschappen vindt, of niet goed in bent, zelf afwijst/ minder ontwikkeld hebt), om als voorbeeld te nemen, van te leren, enz.
(het is bekend dat je meer kans van slagen hebt als je je omringt met mensen die al iets goed kunnen/doen of hebben wat jij ook zou willen kunnen of ontwikkelen).
Ik denk nog steeds dat veel mensen iha (en ik vaak ook) die verbondenheid vaak in de "verkeerde" hoek zoeken, herkenning in bijv mode, smaak, bepaalde interesses, levenswijzen en de uiterlijke vertoning daarvan, populariteit (aanzien voor geliefd zijn), Fb-verbindingen, bij een (bepaald) groepje willen horen, "een" relatie, maar soms eigenlijk niet het soort wezenlijke verbinding is, zolang dat is gebaseerd op erbij horen op bepaalde (overeenkomende) kenmerken of je daarop aanpassen (en zolang je daaraan aanpast, voldoet aan dat gemeenschappelijke, wat de bindende factor is, kan ook dezelfde overtuigingen aanhangen zijn enzo).
Intimiteit en seksualiteit is weer een bijzonder verhaal, want je eigen seksualiteit is imo een direct verbindingslijntje naar een wezenlijk deel van jezelf.
Andere verbindingen dan met een partner (of sekspartner) ontbreekt dat belangrijke stuk (in allerlei andere rollen en relaties speelt dat geen rol, zoals als moeder, kind, vriend(in), collega enz), hoe verbonden je je ook kunt voelen met iemand.
En sommigen kunnen prima zichzelf uitsluitend seksueel verbinden, zonder ander niveau's van verbondenheid met die persoon.
Of langere tijd verliefd zijn/blijven zonder enige seksuele verbinding, zoals onbeantwoorde of onmogelijke liefde.
Afhankelijk van het belang dat je daaraan hecht kun je daar tegenwoordig (gerichter) herkenning in opzoeken (als gemeenschappelijke factor, bijv in -bijzondere- triggers), bepaalde kringen, feesten, bijeenkomsten, relatie- en datingsites, of van toeval laten afhangen/ wat op je pad komt.
Seksuele match is geen garantie voor het ontstaan voor liefde, het zijn imo 2 verschillende dingen, die los van elkaar niet per se hoeven matchen of de ene match vanzelf inhoudt dat het andere er ook zal zijn.
Er zijn meer belangrijke levels van verbinding, en de sterkste is logischerwijs als op meer vlakken en levels diepe verbinding ontstaat en standhoudt.
Afhankelijk van welk belang (of prioriteit voor jezelf) je daaraan geeft, zou het meer of minder kunnen compenseren als er 1 of meer ontbreken/ niet matcht. Zolang die andere bindingen sterk genoeg zijn, he.
Als ik eigen seksuele beleving na ga, heb ik lange tijd gedacht dat dat genetische aanleg/vroege jeugd is (en als dat afwijkend zou zijn, dan wil je niks liever dan "normaal" zijn, de enige niet zijn is dan belangrijk, om dat zelf te accepteren).
Later dacht ik dat het weleens een diepgewortelde overtuiging kon zijn, wat me in de weg stond om "normaal" te zijn en mijn "vijver" belangrijk minimaliseerde, zeker als ik meer wilde dan intimiteit uit lust, en ook op andere levels verbonden wilde voelen dan fysiek intiem.
Nog twijfel ik of ik dat gemeenschappelijke (die triggers) gewoon moet opzoeken, omdat ik dan daarin "mezelf ben", of dat ik dat kan overstijgen als "beperkende overtuiging zijnde", die ik jaren herhaald heb?
En dat ik dat kon leren dus, net als andere mechanismen, leren door oefening en herhaling van nieuwe mechanisme, met nieuwe succeservaringen bewijzen dat ik net als anderen ben, als ik eenmaal maar met het "ware zelf" (ook in dat opzicht) in contact sta?
Dan denk ik weer: toen ik me (eindelijk?) met mijn (wezenlijke?) seksualiteit verbond (dus niet afwees voor mezelf, maar accepteerde), kwam ik juíst zeer in contact met mijn "ware" (en stralende) zelf of "natuurlijke staat van zijn", dus dat zou erop wijzen dat het wel degelijk iets wezenlijks is in/ van mij, en dat denken dat ik "normaal" moet (leren) zijn daarin, juist een wezenlijk deel van mezelf niet accepteren (en dus afwijzen) is?
Probeer ik niet om iets te moeten kunnen van mezelf, wat gewoon niet in mijn systeem zit?!
Zodat ik een essentieel deel van mezelf veroordeel, omdat ik denk dat alles (aan) te leren is, ook nieuwe mechanismen?!
En is het gewoon een kwestie van smaak, aanleg, zoals de een liever kaas lust en de ander jam?
Gericht anderen opzoeken (die dat ook normaal vinden, dus ik de "enige" niet ben, niet onbegrepen voel, maar met soortgelijke mechanismen zijn "aangelegd") en dan hopen dat je in die vijver iemand binnenhengelt met wie je ook nog eens op andere levels klikt?
Ik vind het zo'n onnatuurlijke volgorde, om dit (lust) als uitgangspunt te nemen, en dan maar eens te kijken welke persoon evt matcht en of er dan ook nog gevoelens ontstaan?
Is het dát of accepteren dat ik zelden me spontaan echt seksueel aangetrokken voel en zal voelen en daar min of meer genoegen mee nemen?
In dit opzicht zie ik dominantie-elementen als een soort coaching, iemand die (in wisselwerking) prikkelt, over en weer opwekt/ oproept, uitdaagt, verwacht.
En misschien in het verlengde ligt van dat ik (als kind) gemotiveerd werd door wat er van mij verwacht werd, hoor, en op andere vlakken ook heb moeten leren wat ik van mezélf verwacht als richtlijn te nemen en innerlijke motivatie als drijvende kracht moest (en moet) leren, eigen temperament en drive?
Van waarúit je verbinding maakt maakt wel verschil ("ego" of "ware zelf" of misschien zelfs vanuit de innerlijke criticus (niet de enige willen zijn ergens in of vanuit bevestiging dat je ertoe doet en dergelijke).
Mensen zoeken die verbinding vaak in herkenning (niet de enige zijn, begrepen voelen, gelijkgestemdheid) in eenzelfde soort eigenschappen of vanuit bijv bewondering (voor wat je mooie eigenschappen vindt, of niet goed in bent, zelf afwijst/ minder ontwikkeld hebt), om als voorbeeld te nemen, van te leren, enz.
(het is bekend dat je meer kans van slagen hebt als je je omringt met mensen die al iets goed kunnen/doen of hebben wat jij ook zou willen kunnen of ontwikkelen).
Ik denk nog steeds dat veel mensen iha (en ik vaak ook) die verbondenheid vaak in de "verkeerde" hoek zoeken, herkenning in bijv mode, smaak, bepaalde interesses, levenswijzen en de uiterlijke vertoning daarvan, populariteit (aanzien voor geliefd zijn), Fb-verbindingen, bij een (bepaald) groepje willen horen, "een" relatie, maar soms eigenlijk niet het soort wezenlijke verbinding is, zolang dat is gebaseerd op erbij horen op bepaalde (overeenkomende) kenmerken of je daarop aanpassen (en zolang je daaraan aanpast, voldoet aan dat gemeenschappelijke, wat de bindende factor is, kan ook dezelfde overtuigingen aanhangen zijn enzo).
Intimiteit en seksualiteit is weer een bijzonder verhaal, want je eigen seksualiteit is imo een direct verbindingslijntje naar een wezenlijk deel van jezelf.
Andere verbindingen dan met een partner (of sekspartner) ontbreekt dat belangrijke stuk (in allerlei andere rollen en relaties speelt dat geen rol, zoals als moeder, kind, vriend(in), collega enz), hoe verbonden je je ook kunt voelen met iemand.
En sommigen kunnen prima zichzelf uitsluitend seksueel verbinden, zonder ander niveau's van verbondenheid met die persoon.
Of langere tijd verliefd zijn/blijven zonder enige seksuele verbinding, zoals onbeantwoorde of onmogelijke liefde.
Afhankelijk van het belang dat je daaraan hecht kun je daar tegenwoordig (gerichter) herkenning in opzoeken (als gemeenschappelijke factor, bijv in -bijzondere- triggers), bepaalde kringen, feesten, bijeenkomsten, relatie- en datingsites, of van toeval laten afhangen/ wat op je pad komt.
Seksuele match is geen garantie voor het ontstaan voor liefde, het zijn imo 2 verschillende dingen, die los van elkaar niet per se hoeven matchen of de ene match vanzelf inhoudt dat het andere er ook zal zijn.
Er zijn meer belangrijke levels van verbinding, en de sterkste is logischerwijs als op meer vlakken en levels diepe verbinding ontstaat en standhoudt.
Afhankelijk van welk belang (of prioriteit voor jezelf) je daaraan geeft, zou het meer of minder kunnen compenseren als er 1 of meer ontbreken/ niet matcht. Zolang die andere bindingen sterk genoeg zijn, he.
Als ik eigen seksuele beleving na ga, heb ik lange tijd gedacht dat dat genetische aanleg/vroege jeugd is (en als dat afwijkend zou zijn, dan wil je niks liever dan "normaal" zijn, de enige niet zijn is dan belangrijk, om dat zelf te accepteren).
Later dacht ik dat het weleens een diepgewortelde overtuiging kon zijn, wat me in de weg stond om "normaal" te zijn en mijn "vijver" belangrijk minimaliseerde, zeker als ik meer wilde dan intimiteit uit lust, en ook op andere levels verbonden wilde voelen dan fysiek intiem.
Nog twijfel ik of ik dat gemeenschappelijke (die triggers) gewoon moet opzoeken, omdat ik dan daarin "mezelf ben", of dat ik dat kan overstijgen als "beperkende overtuiging zijnde", die ik jaren herhaald heb?
En dat ik dat kon leren dus, net als andere mechanismen, leren door oefening en herhaling van nieuwe mechanisme, met nieuwe succeservaringen bewijzen dat ik net als anderen ben, als ik eenmaal maar met het "ware zelf" (ook in dat opzicht) in contact sta?
Dan denk ik weer: toen ik me (eindelijk?) met mijn (wezenlijke?) seksualiteit verbond (dus niet afwees voor mezelf, maar accepteerde), kwam ik juíst zeer in contact met mijn "ware" (en stralende) zelf of "natuurlijke staat van zijn", dus dat zou erop wijzen dat het wel degelijk iets wezenlijks is in/ van mij, en dat denken dat ik "normaal" moet (leren) zijn daarin, juist een wezenlijk deel van mezelf niet accepteren (en dus afwijzen) is?
Probeer ik niet om iets te moeten kunnen van mezelf, wat gewoon niet in mijn systeem zit?!
Zodat ik een essentieel deel van mezelf veroordeel, omdat ik denk dat alles (aan) te leren is, ook nieuwe mechanismen?!
En is het gewoon een kwestie van smaak, aanleg, zoals de een liever kaas lust en de ander jam?
Gericht anderen opzoeken (die dat ook normaal vinden, dus ik de "enige" niet ben, niet onbegrepen voel, maar met soortgelijke mechanismen zijn "aangelegd") en dan hopen dat je in die vijver iemand binnenhengelt met wie je ook nog eens op andere levels klikt?
Ik vind het zo'n onnatuurlijke volgorde, om dit (lust) als uitgangspunt te nemen, en dan maar eens te kijken welke persoon evt matcht en of er dan ook nog gevoelens ontstaan?
Is het dát of accepteren dat ik zelden me spontaan echt seksueel aangetrokken voel en zal voelen en daar min of meer genoegen mee nemen?
In dit opzicht zie ik dominantie-elementen als een soort coaching, iemand die (in wisselwerking) prikkelt, over en weer opwekt/ oproept, uitdaagt, verwacht.
En misschien in het verlengde ligt van dat ik (als kind) gemotiveerd werd door wat er van mij verwacht werd, hoor, en op andere vlakken ook heb moeten leren wat ik van mezélf verwacht als richtlijn te nemen en innerlijke motivatie als drijvende kracht moest (en moet) leren, eigen temperament en drive?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 1 mei 2016 18:55
Hello all
Wat is het ineens stil hier
Vanmorgen had ik even een dip, ik dacht laat ik dat melden hier, want happy zijn wil echt niet zeggen dat je nooit meer een dip hebt..
De ups en downs blijven gewoon, is wat ik ervaar. Alleen bepaald dat mijn geluk niet meer.
Ik ben dit weekend alleen thuis en werkeloos, en dan is het ineens wel heel erg stil en rustig.
Dat ben ik niet gewend. Een luxe probleem hoor, want rust is juist waar ik jarenlang naar heb verlangd.
Maar zó veel rust, dat hoeft nu ook weer niet.
Maar goed, een dipje dus, even dacht ik ex te missen, en dat denk ik nog best vaak.
Voor wie nieuw is, ik ben vrijgezel sinds begin vorig jaar ongeveer.
Ik heb altijd een vriendje gehad. En had het altijd druk met single mama zijn, en m'n bedrijf..
Nu zie ik m'n zoon steeds minder (want groot) en was het even rustig met werk, dit weekend.
De rust qua werk is welkom trouwens, want april was mega druk.
Maar ik weet heel goed, ik mis hem niet, ik mis m'n maatje.
Een maatje. Mijn lief.
En alle vriendinnen in de wereld (sorry girls ) kunnen dat maatje niet vervangen.
Ach ja, ik ben er al weer uit hoor, goede vriend gebeld en het er even over hebben met een man dat hielp ook wel weer. Later nog goede vriendin op bezoek gehad en genoten van het heerlijke weer, dus het zit bij mij al lang weer goed.
Hoe is jullie weekend?
Wat is het ineens stil hier
Vanmorgen had ik even een dip, ik dacht laat ik dat melden hier, want happy zijn wil echt niet zeggen dat je nooit meer een dip hebt..
De ups en downs blijven gewoon, is wat ik ervaar. Alleen bepaald dat mijn geluk niet meer.
Ik ben dit weekend alleen thuis en werkeloos, en dan is het ineens wel heel erg stil en rustig.
Dat ben ik niet gewend. Een luxe probleem hoor, want rust is juist waar ik jarenlang naar heb verlangd.
Maar zó veel rust, dat hoeft nu ook weer niet.
Maar goed, een dipje dus, even dacht ik ex te missen, en dat denk ik nog best vaak.
Voor wie nieuw is, ik ben vrijgezel sinds begin vorig jaar ongeveer.
Ik heb altijd een vriendje gehad. En had het altijd druk met single mama zijn, en m'n bedrijf..
Nu zie ik m'n zoon steeds minder (want groot) en was het even rustig met werk, dit weekend.
De rust qua werk is welkom trouwens, want april was mega druk.
Maar ik weet heel goed, ik mis hem niet, ik mis m'n maatje.
Een maatje. Mijn lief.
En alle vriendinnen in de wereld (sorry girls ) kunnen dat maatje niet vervangen.
Ach ja, ik ben er al weer uit hoor, goede vriend gebeld en het er even over hebben met een man dat hielp ook wel weer. Later nog goede vriendin op bezoek gehad en genoten van het heerlijke weer, dus het zit bij mij al lang weer goed.
Hoe is jullie weekend?
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
zondag 1 mei 2016 19:32
@ Zandvogel mis je nu je ex of gewoon een maatje?
Ja bijna de hele middag buiten gezeten, lekker met een boek. Zo' n dag mis ik vriend wel, heb vrijdag nog een appje gehad van hem dat hij ook veel aan mij denkt en het moeilijk heeft. Maar ja was zijn keuze hè?
Overigens komen bij mij ook steeds meer momenten dat ik denk dat het beter zo is, ik kan niet in dat strenge religieuze gedoe, dus er zou dan ook iets moeten veranderen en dat gaat niet gebeuren.
Die lange stukken van Suzy zijn weekendbijlages
Ja bijna de hele middag buiten gezeten, lekker met een boek. Zo' n dag mis ik vriend wel, heb vrijdag nog een appje gehad van hem dat hij ook veel aan mij denkt en het moeilijk heeft. Maar ja was zijn keuze hè?
Overigens komen bij mij ook steeds meer momenten dat ik denk dat het beter zo is, ik kan niet in dat strenge religieuze gedoe, dus er zou dan ook iets moeten veranderen en dat gaat niet gebeuren.
Die lange stukken van Suzy zijn weekendbijlages
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 1 mei 2016 19:51
Ik mis soms een maatje. Die er ook is op zondagochtend. Gewoon gezellig samen zijn op een vrije dag.
Fijn dat je die momenten al begint te beleven Nicci. Dat het goed is zo.
Dat je ook voordelen hebt van dat het over is. Het is natuurlijk niet voor niks over. Ik denk altijd maar, dat als het de bedoeling was dat wij samen waren, dat we dan wel samen waren geweest.
En dat zijn we niet, dus dan is het dus goed zo.
Zoiets bedenken dat heeft me wel vaak geholpen.
Fijn dat je die momenten al begint te beleven Nicci. Dat het goed is zo.
Dat je ook voordelen hebt van dat het over is. Het is natuurlijk niet voor niks over. Ik denk altijd maar, dat als het de bedoeling was dat wij samen waren, dat we dan wel samen waren geweest.
En dat zijn we niet, dus dan is het dus goed zo.
Zoiets bedenken dat heeft me wel vaak geholpen.
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
zondag 1 mei 2016 19:59
quote:Zandvogel schreef op 01 mei 2016 @ 18:47:
Suzy ik vind je zo lief en een topwijf, maar ik kom niet meer door je stukken heen.
Vandaar dat ik niet reageer op je Posts.
Je m'excuse .. Je hebt gelijk, ik schiet allang mijn persoonlijke doelen voorbij hier op forum.
Ik merk ook dat ik van op forum lezen en schrijven nauwelijks tot niet meer écht geïnspireerd raak en ik inspireer anderen ook niet meer, wordt een soort herhaling en ik maak het te ingewikkeld, te lang, kortom: onnavolgbaar voor velen.
Hoog tijd dus voor broodnodige variatie en veranderingen aan mijn zijde om meer/andere inspiratie en uitdaging te halen uit (zelf) doen, eigen (be)leven en (weer) ervaren!
Gisteren fijn een paar uur met ex, en dochter erop uit geweest, was wel koud (voeten waren bevroren!) maar gezellig (al ging ik tijdig terug ivm de hond, was al wel donker, maar geen geblaf!
Komende week staat ook genoeg op stapel, gekke week weer met zo'n vrije dag ertussen.
Heerlijk dat het weer wat warmer was vandaag en alleen maar beter wordt komende dagen!
Mij hoor je niet klagen!
Fijne zondag nog allemaal!
Suzy ik vind je zo lief en een topwijf, maar ik kom niet meer door je stukken heen.
Vandaar dat ik niet reageer op je Posts.
Je m'excuse .. Je hebt gelijk, ik schiet allang mijn persoonlijke doelen voorbij hier op forum.
Ik merk ook dat ik van op forum lezen en schrijven nauwelijks tot niet meer écht geïnspireerd raak en ik inspireer anderen ook niet meer, wordt een soort herhaling en ik maak het te ingewikkeld, te lang, kortom: onnavolgbaar voor velen.
Hoog tijd dus voor broodnodige variatie en veranderingen aan mijn zijde om meer/andere inspiratie en uitdaging te halen uit (zelf) doen, eigen (be)leven en (weer) ervaren!
Gisteren fijn een paar uur met ex, en dochter erop uit geweest, was wel koud (voeten waren bevroren!) maar gezellig (al ging ik tijdig terug ivm de hond, was al wel donker, maar geen geblaf!
Komende week staat ook genoeg op stapel, gekke week weer met zo'n vrije dag ertussen.
Heerlijk dat het weer wat warmer was vandaag en alleen maar beter wordt komende dagen!
Mij hoor je niet klagen!
Fijne zondag nog allemaal!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 1 mei 2016 20:47
quote:Zandvogel schreef op 01 mei 2016 @ 20:23:
Suzy jij zorgt voor veel inspiratie hoor
Fijn dat je op pad was met je dochter en haar vader, hoe top is dat als je gescheiden ouders zo met elkaar om gaan, respect!Helemaal mee eens. Ben je ook nog naar je hutje geweest Suzy?
Suzy jij zorgt voor veel inspiratie hoor
Fijn dat je op pad was met je dochter en haar vader, hoe top is dat als je gescheiden ouders zo met elkaar om gaan, respect!Helemaal mee eens. Ben je ook nog naar je hutje geweest Suzy?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
maandag 2 mei 2016 00:21
Nee, dochter is wel geweest in hutje nog, vannacht en vandaag, ik dacht dat het alleen maar koud zou zijn.
Bleek het een prachtige dag vandaag!!
Ik mis soms het meedenken/sparren met míj.
Waar ík tegenaan loop in het leven.
Dat kan ik ook niet verwachten, want dat zijn soms "afwijkende" dingen.
Waar ik mijn eigen weg in moet vinden.
Bleek het een prachtige dag vandaag!!
Ik mis soms het meedenken/sparren met míj.
Waar ík tegenaan loop in het leven.
Dat kan ik ook niet verwachten, want dat zijn soms "afwijkende" dingen.
Waar ik mijn eigen weg in moet vinden.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 2 mei 2016 10:00
Goedemorgen lieve dames .
Hier een hele blije Zela die lekker in haar velletje zit.
Waarom? Geen bijzonderheden of wereldwonderen,
ik zit gewoon erg lekker in mijn vel en heb (met behulp
van de Kinseologiste) de afgelopen tijd een aantal dingen
losgelaten waardoor ik me 10 kilo lichter voel.
En ik zit nog steeds in mn 'ik hoef geen man' fase.
Ik zat laatst nog te denken, dingen denken a la 'iedereen heeft
een relatie dus moet ik ook' heb ik ook echt wel een tijdje gedaan.
Echter dat slaat zo nergens op...
Ik vind het wel even best zo .
Fijne dag mensen!
Hier een hele blije Zela die lekker in haar velletje zit.
Waarom? Geen bijzonderheden of wereldwonderen,
ik zit gewoon erg lekker in mijn vel en heb (met behulp
van de Kinseologiste) de afgelopen tijd een aantal dingen
losgelaten waardoor ik me 10 kilo lichter voel.
En ik zit nog steeds in mn 'ik hoef geen man' fase.
Ik zat laatst nog te denken, dingen denken a la 'iedereen heeft
een relatie dus moet ik ook' heb ik ook echt wel een tijdje gedaan.
Echter dat slaat zo nergens op...
Ik vind het wel even best zo .
Fijne dag mensen!
