34 weken zwanger en ineens bang voor bevalling

02-05-2016 09:11 45 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben inmiddels 34 weken zwanger. Een redelijk goede zwangerschap. Bij mijn 32 weken echo vonden ze het buikje van mijn kind aan de grote kant. Als je een groeicurve van een baby in dezelfde tijd ziet dan zit hij op het randje. Nu glucose testen end. Maar gisteren en vannacht allerlei doem scenario's. Kan mijn lichaam de bevalling wel aan. Stel je voor dat de schoudertjes blijven steken. Heb ik genoeg kracht omdat het best een fors kindje is. Dit alles maar even bespreken met de verloskundige. Maar hebben jullie tips voor mij?
Het komt goed! Er is er nog nooit eentje blijven zitten...



Mijn bevalling was verre van ideaal en toch is het zoals ze zeggen: je vergeet de pijn. En ik zag er ook best wel tegenop. Probeer te blijven denken dat de pijn maar tijdelijk is.



Succes! Je kunt het!
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve reactie Dank je wel. Natuurlijk rationeel is dat ook zo. Maar pfff krijg dat gevoel nog niet helemaal weg.
Alle reacties Link kopieren
Je kan meer dat je denkt. Die oervrouw zit ook in jou hoor en na afloop ben je knetter trots op jezelf. Ik scheet ook peuken hoor, dus snap hoe je voelt
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel gatekeeper!
Alle reacties Link kopieren
Het kind komt er echt wel uit, hoe dan ook.
Alle reacties Link kopieren
No worries!

Ik had ook ineens allemaal toeters en bellen aan me hangen met 36 weken ivm grote baby. Extra echo, suikertest, allemaal loos alarm. Werd een beetje gek gemaakt en uiteindelijk was er niks aan de hand. Gewoon grote baby zeiden ze.

Nu ben ik (op mijn verzoek) na 40 wk ingeleid en bevalling was wel met pomp en knip en idd schouder 2 bleef hangen. Maar echt waar, geloof me, daar merk je niks van tijdens de bevalling. Zoveel mensen en hulp om je heen. De weeën vond ik erger dan de bevalling zelf. En ik heb zo'n prachtvent nu, ik zou het zo weer doen, echt. Cliché, maar waar.
Alle reacties Link kopieren
Meneer was 4025 gram en 57 cm overigens. Niet bijzonder zwaar, wel erg lang.
Alle reacties Link kopieren
Kippenmamma dat is nu precies mijn situatie. Ze maken je helemaal ongerust. Moeten allerlei testen en zo. Precies dezelfde die jij aangeeft. Brengt me dus een beetje van de leg. Terwijl ik normaal gesproken zo nuchter als wat ben. Maar jouw bericht doet wel goed. Geniet van je mannetje!!
Alle reacties Link kopieren
De mijne woog 4540 en die kwam met een spoedks, die kwam er op de gewone manier idd niet uit.
Als de schouders blijven steken breken ze desnoods de sleutelbeentjes van baby maar eruit komt hij of zij. (Geneest snel hoor bij zo'n kleintje).
Alle reacties Link kopieren
Echt waar. Kijk dat wist ik niet. Zielig maar toch fijn om te weten. Dank je.
Mijn nicht had met haar tienponder een appeltje-eitje bevalling en ik met mijn zesponder een drama bevalling met knip/pomp/bloedtransfusie. Grootte zegt niks!



Raak gewoon niet in paniek voor en tijdens je bevalling. Je kunt het!
Alle reacties Link kopieren
Wauw wat knap. En voor jou wat heftig. Je hebt gelijk niet in paniek raken.
Alle reacties Link kopieren
Mij hadden ze bang gemaakt dat het een grote baby was bij de echo's. Uiteindelijk klopte dit helemaal niet, gewoon precies gemiddeld! Dus ook dat kan meevallen! En bevalling heb ik in een soort roes beleefd en de pijn vergeet je idd snel. Komt goed, je kan het!
Hier hetzelfde gehad, TO. Extra echo gehad omdat kindje zo groot was, en bij een week of 35 een plotselinge aanval van blinde paniek. Ik wist zeker dat ik het niet kon, een kind op de wereld zetten.



Is toch gelukt hoor . Het was, ondanks dat dochter helemaal niet zo groot bleek, een lastige bevalling, maar als je eenmaal bezig bent, kun je niets anders doen dan het allemaal maar over je heen laten komen, en de natuur zijn werk te laten doen. Met een beetje hulp van de tang is mijn meisje ter wereld gekomen en ze is nu een heerlijke, eigenwijze en kerngezonde zesjarige. En bij de tweede was ik helemaal niet meer bang, en vond ik de bevalling juist bijna mooi.



Je kunt niet meer terug, dus laat het los en geef je eraan over. Iedereen kan het, dus jij ook. En anders is daar nog altijd de keizersnede. Je kind komt er hoe dan ook uit.
quote:kraampje schreef op 02 mei 2016 @ 09:40:

Wauw wat knap. En voor jou wat heftig. Je hebt gelijk niet in paniek raken.

Ik heb het niet als heftig ervaren.

Achteraf had ik de rust willen hebben bij de eerste bevalling die ik dus bij de tweede bevalling had.

De tweede heb ik dan ook zonder pijnstilling gedaan.

Het is cliché, maar alles is vergeten als je je kleintje op je borst hebt. Laat je niet bang praten door horrorverhalen. Elke bevalling is anders.



Je lichaam is gemaakt om een kindje op de wereld te zetten. Vertrouw maar dat je lichaam dat dan ook kan! Ik snap je volkomen, het is ook het onbekende waar je tegenaan hikt (ik neem aan dat het je eerste is).

Maar als het echt zo erg is, had toch niemand voor een 2e, 3e of zelfs meer gegaan
Alle reacties Link kopieren
Volgensmij is het vrij normaal om bang te zijn voor de bevalling, het lijkt steeds ver weg en opeens komt het dichterbij. Mijn zoon woog 4880 gram bij de bevalling en zat idd vast met zijn schouders, ze hebben zijn sleutelbeen niet hoeven breken en het is allemaal goed gekomen!

Ik moest tijdens de bevalling opeens denken aan wat iemand hier al zei, er is er nog nooit 1 blijven zitten. En gek genoeg gaf me dat weer even moed om door te gaan.
Tenminste, dat is wat ik de buurvrouw heb horen zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve reacties. Dor doet me zeker goed. En inderdaad ik kan niet meer terug????en ik moet vertrouwen hebben in mijn lichaam en medici.
quote:kraampje schreef op 02 mei 2016 @ 09:51:

Wat een lieve reacties. Dor doet me zeker goed. En inderdaad ik kan niet meer terug????en ik moet vertrouwen hebben in mijn lichaam en medici.Laat je na de bevalling hier nog even weten hoe het is gegaan? Ben altijd zo benieuwd wanneer is je uitgerekende datum?
Alle reacties Link kopieren
Ja natuurlijk! Uitgerekende datum is pas 12 juni. Maar ik denk dat die dus al eerder komt. Na 12 weken echo stond die al op 6 juni..

Nogmaals bedankt!!
quote:Waxine schreef op 02 mei 2016 @ 09:17:

Het komt goed! Er is er nog nooit eentje blijven zitten... Er is er dus wel degelijk ooit eentje blijven zitten...
Het mooie van die echo is dat de vk of gyn nu voorbereid is bij deze bevalling en ze je goed in de gaten houden. Juist als zoiets onverwacht is kan het voor problemen zorgen.

Daarbij zitten ze er nog steeds regelmatig naast. Mijn kennis maakte zich zo zorgen, door zwangerschapssuiker zou haar kindje groter zijn dan 99% van de baby's bij die zwangerschapsduur, de hele zwangerschap lang, het zou dus een enorme baby zijn, misschien zelfs al met suikerziekte geboren worden enz. Ze zou met 37 weken moeten bevallen, als ze dat al haalde. Toen haar zoon geboren werd met bijna 40 weken had hij een heel normaal geboortegewicht en was hij ook niet erg lang. Blijkbaar zijn groeispurten eerder gehad en daarna niet veel meer aangekomen.
quote:Woldertje schreef op 02 mei 2016 @ 10:12:

[...]





Er is er dus wel degelijk ooit eentje blijven zitten...

Ook maar 32 jaar toch ofzo? Eruit is die uiteindelijk wel gekomen haha.



En to ik ben zelf ook weer zo bang, helaas valt er aan je angst weinig te doen. Zelf vind ik het echt het belangrijkste om rustig te blijven en niet in paniek te raken. Bij mijn eerste bevalling was ik zo in paniek en hoop echt dat dat deze keer niet gebeurd.
Alle reacties Link kopieren
quote:Erizon schreef op 02 mei 2016 @ 09:32:

Als de schouders blijven steken breken ze desnoods de sleutelbeentjes van baby maar eruit komt hij of zij. (Geneest snel hoor bij zo'n kleintje).Wtf? Heb je daar een bron van? Daar heb ik nog nooit van gehoord...
Occam's razor

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven