Geld & Recht
alle pijlers
Scheiden en hoe nu verder?
zondag 1 mei 2016 11:09
Ga desnoods terug naar de therapeut die je behandeld heeft. Misschien eet je wel weer normaal maar de andere ziektekenmerken zoals controledwang, minderwaardigheid, verongelijktheid, zitten er nog diep in. Doe daar iets mee. Het gaat niet vanzelf over. Je zegt dat je wel weer gelukkig kan zijn als je een nieuwe relatie hebt maar meid die relatie met jezelf is nog niet eens tot stand gekomen. Grijp deze situatie aan om jezelf goed op de rails te krijgen!
zondag 1 mei 2016 12:19
Bloem, ik ga ook dingen zeggen die je niet leuk zult vinden, net als anderen hier. Wat ik te zeggen heb heb ik, en anderen, al verschillende keren gezegd. Maar toch benoem ik nog maar eens.
- Ga in therapie. Je zegt dat eerdere therapie niet hielp. Dat is slachtoffergedrag. Als je wilt dat het beter wordt zul het zelf moeten doen. Zoek wat wel werkt voor je en laat het niet bij deze teleurstelling. Je laat je te snel uit het veld slaan.
- Het is duidelijk dat je het niet eens bent met de verdeling. Doe er iets aan.
- Regel een andere oppas. Zorg dat je zo min mogelijk afhankelijk bent van je ex, op alle terreinen.
- Zie jezelf niet nog steeds als slachtoffer. Het heeft geen zin je nog de komende decennia af te vragen waarom dit gebeurd is. Ik vertelde eerder al dat de moeder van iemand in mijn omgeving na meer dan 25 jaar nog steeds boos over haar scheiding. Echt, dat wil je niet. En weet je, dit overkomt vele anderen ook. Stel je eens voren dat mensen met een handicap hun leven lang boos zouden zijn over het feit dat ze bv niet kunnen lopen. Je kunt twee dingen doen. Ermee dealen of je leven lang blijven hangen in je boosheid en teleurstelling.
- Het is aan jou om aan de slag te gaan. Het doet me denken aan iemand in mijn omgeving die zei een depressie te hebben (was niet vastgesteld). Die ging gewoon op de bank liggen wachten tot het overwaaide. Begreep niet dat het aan jezelf is om het te verdrijven, de zon weer te gaan zien schijnen. Na een tijdje was ik het echt zat, dat continue geklaag om mijn bank. Wat ik ook zei, de reactie was dat het gewoon tijd nodig had. Het kwam maar niet binnen dat de sleutel bij jezelf ligt, bleef externe factoren verantwoordelijk houden. Ontmoette een nieuwe liefde en het was over En eerlijk gezegd zie ik die manier van ermee omgaan bij jou ook. Mensen krijgen er een keer genoeg van in je omgeving en jij wordt alleen maar ongelukkiger, echt, ga zelf aan de slag, reken ermee af.
- Je ex noemt je ziekte als reden. Jullie waren getrouwd, beloofd er voor elkaar in voor- en tegenspoed te zijn. Ik denk dat hij niet eerlijk is over de reden.
- Een nieuwe relatie is nu geen goed idee, dat is vluchten. Zorg dat je eerst zelf weer alles op de rit hebt, daarna komt er ruimte voor een ander.
- Maak het hem niet zo gemakkelijk. Je zegt dat alles hem lijkt aan te komen waaien. Zie je niet dat jij dit deels zelf veroorzaakt? Dat je nog altijd bezig bent het hem op allerlei gebieden gemakkelijk te maken? Ik vermoed dat dat tijdens jullie huwelijk ook al een patroon was.
Nog wat andere dingen, ook niet zo leuk misschien....
Wordt weer een individu. Je lijkt tijdens je huwelijk je in dienst te hebben gesteld van drie andere mensen. Kom daarvan los en wees naast moeder (en ooit weer partner) gewoon Bloem. Bloem die een baan heeft die ze leuk vindt, dingen in haar vrije tijd waar ze van houdt, etc.
Eerder vertelde je dat je ex zei dat het niet serieus was met zijn vlam. Maar kort daarna gingen ze met zijn ouders uit eten. Iedereen die hier meeschrijft gaf aan dat het wel serieus lijkt te zijn. Wat hij vertelde geloofde je, maar nu zie je dat het toch echt wel serieus is. En dat zie je nu weer met de vakantie. Waarschijnlijk wil je nu zeggen dat je na zo'n lange relatie het moeilijk vindt dat het nu allemaal zo anders is met hem en jou en haar, maar het is nu eenmaal zo, het is een excuus, het brengt je nergens. Je bent bang dat je kinderen haar leuker gaan vinden. Echt, ga de concurrentie niet aan, je bent hun moeder en dat blijf je. Dat ze leuke dingen gaan doen en jij er niet bij MAG zijn. Alleen deze zin vertelt al zoveel, dat je je als slachtoffer opstelt, je afhankelijk blijft maken van je ex, blijft hangen. Het is over, echt, je maakt hier geen deel van uit en dat moet je ook niet willen. Jij creeert jouw eigen leuke dingen, je eigen leven, richt het in zoals jij het wilt. Ik begrijp ook niet wat je bedoelt met dat je ergens niet bij mag zijn. Je bepaalt toch zelf waar je wel en niet bij bent? Als zij sinterklaas vieren, prima, hun feestje, maar dat betekent toch niet dat jij dus geen sinterklaas viert? Jij viert gewoon jouw sinterklaas met je kinderen en degene die je daar verder nog bij wilt hebben, bv jouw familie.
Echt bloem, kom in actie, het is nu echt tijd om je leven in te richten zoals jij dat wilt. Blijf niet hangen, anders wordt je ooit wakker als een verbitterde, eenzame oude vrouw. Zoals gezegd ken ik er een. Echt, zo treurig om te zien. Het heeft haar zelfs haar goede relatie met haar kinderen gekost, de mensen waarvoor ze ooit thuis bleef om voor te zorgen, ze hebben geen zin meer in haar. Kom los van hem en leef je eigen leven, je kunt het echt
Super dat je zelf een week op vakantie bent geweest, zo moet het!
- Ga in therapie. Je zegt dat eerdere therapie niet hielp. Dat is slachtoffergedrag. Als je wilt dat het beter wordt zul het zelf moeten doen. Zoek wat wel werkt voor je en laat het niet bij deze teleurstelling. Je laat je te snel uit het veld slaan.
- Het is duidelijk dat je het niet eens bent met de verdeling. Doe er iets aan.
- Regel een andere oppas. Zorg dat je zo min mogelijk afhankelijk bent van je ex, op alle terreinen.
- Zie jezelf niet nog steeds als slachtoffer. Het heeft geen zin je nog de komende decennia af te vragen waarom dit gebeurd is. Ik vertelde eerder al dat de moeder van iemand in mijn omgeving na meer dan 25 jaar nog steeds boos over haar scheiding. Echt, dat wil je niet. En weet je, dit overkomt vele anderen ook. Stel je eens voren dat mensen met een handicap hun leven lang boos zouden zijn over het feit dat ze bv niet kunnen lopen. Je kunt twee dingen doen. Ermee dealen of je leven lang blijven hangen in je boosheid en teleurstelling.
- Het is aan jou om aan de slag te gaan. Het doet me denken aan iemand in mijn omgeving die zei een depressie te hebben (was niet vastgesteld). Die ging gewoon op de bank liggen wachten tot het overwaaide. Begreep niet dat het aan jezelf is om het te verdrijven, de zon weer te gaan zien schijnen. Na een tijdje was ik het echt zat, dat continue geklaag om mijn bank. Wat ik ook zei, de reactie was dat het gewoon tijd nodig had. Het kwam maar niet binnen dat de sleutel bij jezelf ligt, bleef externe factoren verantwoordelijk houden. Ontmoette een nieuwe liefde en het was over En eerlijk gezegd zie ik die manier van ermee omgaan bij jou ook. Mensen krijgen er een keer genoeg van in je omgeving en jij wordt alleen maar ongelukkiger, echt, ga zelf aan de slag, reken ermee af.
- Je ex noemt je ziekte als reden. Jullie waren getrouwd, beloofd er voor elkaar in voor- en tegenspoed te zijn. Ik denk dat hij niet eerlijk is over de reden.
- Een nieuwe relatie is nu geen goed idee, dat is vluchten. Zorg dat je eerst zelf weer alles op de rit hebt, daarna komt er ruimte voor een ander.
- Maak het hem niet zo gemakkelijk. Je zegt dat alles hem lijkt aan te komen waaien. Zie je niet dat jij dit deels zelf veroorzaakt? Dat je nog altijd bezig bent het hem op allerlei gebieden gemakkelijk te maken? Ik vermoed dat dat tijdens jullie huwelijk ook al een patroon was.
Nog wat andere dingen, ook niet zo leuk misschien....
Wordt weer een individu. Je lijkt tijdens je huwelijk je in dienst te hebben gesteld van drie andere mensen. Kom daarvan los en wees naast moeder (en ooit weer partner) gewoon Bloem. Bloem die een baan heeft die ze leuk vindt, dingen in haar vrije tijd waar ze van houdt, etc.
Eerder vertelde je dat je ex zei dat het niet serieus was met zijn vlam. Maar kort daarna gingen ze met zijn ouders uit eten. Iedereen die hier meeschrijft gaf aan dat het wel serieus lijkt te zijn. Wat hij vertelde geloofde je, maar nu zie je dat het toch echt wel serieus is. En dat zie je nu weer met de vakantie. Waarschijnlijk wil je nu zeggen dat je na zo'n lange relatie het moeilijk vindt dat het nu allemaal zo anders is met hem en jou en haar, maar het is nu eenmaal zo, het is een excuus, het brengt je nergens. Je bent bang dat je kinderen haar leuker gaan vinden. Echt, ga de concurrentie niet aan, je bent hun moeder en dat blijf je. Dat ze leuke dingen gaan doen en jij er niet bij MAG zijn. Alleen deze zin vertelt al zoveel, dat je je als slachtoffer opstelt, je afhankelijk blijft maken van je ex, blijft hangen. Het is over, echt, je maakt hier geen deel van uit en dat moet je ook niet willen. Jij creeert jouw eigen leuke dingen, je eigen leven, richt het in zoals jij het wilt. Ik begrijp ook niet wat je bedoelt met dat je ergens niet bij mag zijn. Je bepaalt toch zelf waar je wel en niet bij bent? Als zij sinterklaas vieren, prima, hun feestje, maar dat betekent toch niet dat jij dus geen sinterklaas viert? Jij viert gewoon jouw sinterklaas met je kinderen en degene die je daar verder nog bij wilt hebben, bv jouw familie.
Echt bloem, kom in actie, het is nu echt tijd om je leven in te richten zoals jij dat wilt. Blijf niet hangen, anders wordt je ooit wakker als een verbitterde, eenzame oude vrouw. Zoals gezegd ken ik er een. Echt, zo treurig om te zien. Het heeft haar zelfs haar goede relatie met haar kinderen gekost, de mensen waarvoor ze ooit thuis bleef om voor te zorgen, ze hebben geen zin meer in haar. Kom los van hem en leef je eigen leven, je kunt het echt
Super dat je zelf een week op vakantie bent geweest, zo moet het!
zondag 1 mei 2016 16:34
Het is niet dat ik het niet leuk ga vinden wat jullie schrijven. Ik ben juist blij met eerlijk advies en tips.
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?
zondag 1 mei 2016 16:55
quote:1981Bloem schreef op 01 mei 2016 @ 16:34:
Het is niet dat ik het niet leuk ga vinden wat jullie schrijven. Ik ben juist blij met eerlijk advies en tips.
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?Meer je EIGEN leven opbouwen! Niet denken dat jullie 'ooit' wellicht wel met z'n allen samen dingen kunnen ondernemen, als het 'jouw' weekend met de kinderen is en je moet werken, regel dan een andere oppas dan je ex en spreek daarnaast met hem hetzelfde af! Je blijft nog steeds teveel aan hem hangen!
Het is niet dat ik het niet leuk ga vinden wat jullie schrijven. Ik ben juist blij met eerlijk advies en tips.
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?Meer je EIGEN leven opbouwen! Niet denken dat jullie 'ooit' wellicht wel met z'n allen samen dingen kunnen ondernemen, als het 'jouw' weekend met de kinderen is en je moet werken, regel dan een andere oppas dan je ex en spreek daarnaast met hem hetzelfde af! Je blijft nog steeds teveel aan hem hangen!
zondag 1 mei 2016 16:57
Een goede therapeut zoeken. Eén die bij jou past en die je genoeg vertrouwt om het niet erg te vinden dat deze je triggert en een schop onder de kont geeft.
Ik ben er zelf niet in thuis helaas, had je graag wat tips gegeven.
Ik ben er van overtuigd dat een goede therapie/peut jou weer kan leren je op de juiste, positieve, dingen te focussen en het verleden eens los te laten.
Het gaat niet om die vervelende jaren nu hè, al klinkt dat raar als je er middenin zit. Het gaat om jouw toekomst. Je bent nog jong genoeg, dus alleszins de moeite waard om te proberen de toekomst goed te starten
Ik ben er zelf niet in thuis helaas, had je graag wat tips gegeven.
Ik ben er van overtuigd dat een goede therapie/peut jou weer kan leren je op de juiste, positieve, dingen te focussen en het verleden eens los te laten.
Het gaat niet om die vervelende jaren nu hè, al klinkt dat raar als je er middenin zit. Het gaat om jouw toekomst. Je bent nog jong genoeg, dus alleszins de moeite waard om te proberen de toekomst goed te starten
zondag 1 mei 2016 17:38
quote:1981Bloem schreef op 01 mei 2016 @ 16:34:
Het is niet dat ik het niet leuk ga vinden wat jullie schrijven. Ik ben juist blij met eerlijk advies en tips.
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?ga in therapie. je hebt nog heel veel op te lossen met jezelf, controledwang, minderwaardigheidsgevoel, bevestiging uit anderen halen dat. En bedenk je dat dit ook dingen zijn die belangrijk zijn als je een nog betere moeder wilt zijn.
Het is niet dat ik het niet leuk ga vinden wat jullie schrijven. Ik ben juist blij met eerlijk advies en tips.
Ik doe ook juist die dingen. Erop uit gaan, uiteten met collega's, feestjes, nu die week weg. Maar op de een of andere manier word ik niet gelukkig. Ik snap dat ik niet meteen gelukkig ben en 24/7 gelukkig zijn is ook niemand.
Maar wat moet ik verder doen om niet te blijven hangen?ga in therapie. je hebt nog heel veel op te lossen met jezelf, controledwang, minderwaardigheidsgevoel, bevestiging uit anderen halen dat. En bedenk je dat dit ook dingen zijn die belangrijk zijn als je een nog betere moeder wilt zijn.
zondag 1 mei 2016 22:22
1. Therapie. Ga daar gemotiveerd in en ga het aan. Niet half, niet afwachten tot de therapeut het oplost.
2. Reorganiseer de omgangsregeling. Allebei zoeken jullie een oppas. Niet meer dat geneuzel dat je voor de ander oppast.
3. Stop met vergelijken. Zolang je dat doet lijkt het gras bij je ex altijd groener. En jij weet niet wat hem allemaal wel tegenzit, dat gaat je ook niks aan. Je kijkt ook niet naar wat jou allemaal meezit. Het zit je namelijk enorm mee. En de rest? Dat ga je zelf creëren.
2. Reorganiseer de omgangsregeling. Allebei zoeken jullie een oppas. Niet meer dat geneuzel dat je voor de ander oppast.
3. Stop met vergelijken. Zolang je dat doet lijkt het gras bij je ex altijd groener. En jij weet niet wat hem allemaal wel tegenzit, dat gaat je ook niks aan. Je kijkt ook niet naar wat jou allemaal meezit. Het zit je namelijk enorm mee. En de rest? Dat ga je zelf creëren.
maandag 2 mei 2016 14:26
Ik heb eens een nachtje goed geslapen, ook dat helpt vaker .
Ik heb ook nagedacht, over een aantal dingen hebben jullie echt wel gelijk. Ik moet inderdaad niet meer 'zeuren' over de omgangsregeling, want ik ben heel blij dat dit zo gaat. Ik reageer af en toe uit jaloezie omdat hij dan iets leuks gaat doen met zijn vriendin en ik niets te doen heb. Dat is niet eerlijk. We hebben dit zo afgesproken en ik vind dit wel fijn zo en het is het beste voor de kinderen. We willen beide geen andere oppas, we vragen elkaar eerst en dan opa en oma.
Maar het klopt dat ik dan ook niet meer moet 'zeuren'.
Dus daar ga ik mee stoppen .
Vergelijken is ook een ding, je weet inderdaad nooit wat er in iemand omgaat.
Ik moet mijn leven opbouwen en ik hoop ook dat dat beter gaat zodra wij ook verhuist zijn, dan is het niet meer 'ons' huis en kan ik doen wat ik wil. Hoef ik ook niet meer overleggen enz.
Nu wil ik me focussen op de leuke dingen die gaan komen, een feestje met collega's, Moederdag, weekendje weg met mijn zoontje. En het mooie weer, lekker op een terrasje! En ik ben nu eenmaal alleen, dus zal ook vaker dingen alleen moeten doen.
Ik ga er weer voor, even een trap onder mijn kont weer nodig gehad, maar ik moet en wil ook gewoon verder.
Ik heb ook nagedacht, over een aantal dingen hebben jullie echt wel gelijk. Ik moet inderdaad niet meer 'zeuren' over de omgangsregeling, want ik ben heel blij dat dit zo gaat. Ik reageer af en toe uit jaloezie omdat hij dan iets leuks gaat doen met zijn vriendin en ik niets te doen heb. Dat is niet eerlijk. We hebben dit zo afgesproken en ik vind dit wel fijn zo en het is het beste voor de kinderen. We willen beide geen andere oppas, we vragen elkaar eerst en dan opa en oma.
Maar het klopt dat ik dan ook niet meer moet 'zeuren'.
Dus daar ga ik mee stoppen .
Vergelijken is ook een ding, je weet inderdaad nooit wat er in iemand omgaat.
Ik moet mijn leven opbouwen en ik hoop ook dat dat beter gaat zodra wij ook verhuist zijn, dan is het niet meer 'ons' huis en kan ik doen wat ik wil. Hoef ik ook niet meer overleggen enz.
Nu wil ik me focussen op de leuke dingen die gaan komen, een feestje met collega's, Moederdag, weekendje weg met mijn zoontje. En het mooie weer, lekker op een terrasje! En ik ben nu eenmaal alleen, dus zal ook vaker dingen alleen moeten doen.
Ik ga er weer voor, even een trap onder mijn kont weer nodig gehad, maar ik moet en wil ook gewoon verder.
dinsdag 3 mei 2016 01:08
quote:sabbaticalmeds schreef op 02 mei 2016 @ 19:11:
Dus die gevoelens van minderwaardigheid en niks willen/ kunnen missen van je kinderen. Het gevoel alles onder controle temoeten houden is weg? waarom negeer je de therapie optie? waar ben je bang voor?
Dit.
Je hebt nu aan symptoombestrijding gedaan lief, niet aan het aanpakken van de diepere laag die je gaat blijven etteren vrees ik...
Dus die gevoelens van minderwaardigheid en niks willen/ kunnen missen van je kinderen. Het gevoel alles onder controle temoeten houden is weg? waarom negeer je de therapie optie? waar ben je bang voor?
Dit.
Je hebt nu aan symptoombestrijding gedaan lief, niet aan het aanpakken van de diepere laag die je gaat blijven etteren vrees ik...
dinsdag 3 mei 2016 22:35
dinsdag 3 mei 2016 22:47
quote:1981Bloem schreef op 03 mei 2016 @ 22:35:
Nee het is niet weg natuurlijk. Maar ik wil ook gewoon leven en gelukkig zijn.
Ik heb nu voor as donderdag meerdere gevraagd om iets te doen. Maar niemand kan.
Dus ik zit te denken wat leuk is om te doen alleen.....het wordt lekker weer en ik wil iets gaan doen.
Als iemand een tip heeft......je gaat niet in op mijn vraag.
Nee het is niet weg natuurlijk. Maar ik wil ook gewoon leven en gelukkig zijn.
Ik heb nu voor as donderdag meerdere gevraagd om iets te doen. Maar niemand kan.
Dus ik zit te denken wat leuk is om te doen alleen.....het wordt lekker weer en ik wil iets gaan doen.
Als iemand een tip heeft......je gaat niet in op mijn vraag.
dinsdag 3 mei 2016 23:05
quote:1981Bloem schreef op 03 mei 2016 @ 22:35:
Nee het is niet weg natuurlijk. Maar ik wil ook gewoon leven en gelukkig zijn.
Ik heb nu voor as donderdag meerdere gevraagd om iets te doen. Maar niemand kan.
Dus ik zit te denken wat leuk is om te doen alleen.....het wordt lekker weer en ik wil iets gaan doen.
Als iemand een tip heeft......http://www.bevrijdingsfestivals.nl/festivals
lekker naar het strand/ plas / meer / ...
Vraag jij of ze " iets " willen doen of kom jij met een leuk idee? Gaan ze allemaal iets geweldigs doen? Als ze met het hele gezin naar een bevrijdingsfeest/ strand gaan kun je ook vragen " vind je het goed als ik aan sluit " . Op dat soort dagen is het voor een echtgenoot/ kind nou eenmaal niet enorm gezellig als ma iets gaat doen met haar collega.
Nee het is niet weg natuurlijk. Maar ik wil ook gewoon leven en gelukkig zijn.
Ik heb nu voor as donderdag meerdere gevraagd om iets te doen. Maar niemand kan.
Dus ik zit te denken wat leuk is om te doen alleen.....het wordt lekker weer en ik wil iets gaan doen.
Als iemand een tip heeft......http://www.bevrijdingsfestivals.nl/festivals
lekker naar het strand/ plas / meer / ...
Vraag jij of ze " iets " willen doen of kom jij met een leuk idee? Gaan ze allemaal iets geweldigs doen? Als ze met het hele gezin naar een bevrijdingsfeest/ strand gaan kun je ook vragen " vind je het goed als ik aan sluit " . Op dat soort dagen is het voor een echtgenoot/ kind nou eenmaal niet enorm gezellig als ma iets gaat doen met haar collega.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 mei 2016 23:06
woensdag 4 mei 2016 11:09
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2016 @ 22:48:
[...]
Ik ben echt niet bang om in therapie te gaan. Ik ben net klaar met therapie en die heb ik ook zelf moeten betalen (een gedeelte). Daarvoor ben ik 2 jaar in therapie geweest voor de eetstoornis. Ik ben daar nu gewoon even klaar mee en bovendien kan ik het ook niet meer betalen nu. Ik ga zo verhuizen en moet nieuwe spullen kopen. Dat kan ik gewoon even niet allemaal tegelijk.
Maar ik negeer het zeker niet
[...]
Ik ben echt niet bang om in therapie te gaan. Ik ben net klaar met therapie en die heb ik ook zelf moeten betalen (een gedeelte). Daarvoor ben ik 2 jaar in therapie geweest voor de eetstoornis. Ik ben daar nu gewoon even klaar mee en bovendien kan ik het ook niet meer betalen nu. Ik ga zo verhuizen en moet nieuwe spullen kopen. Dat kan ik gewoon even niet allemaal tegelijk.
Maar ik negeer het zeker niet
woensdag 4 mei 2016 11:11
Ik heb een aantal vrienden/kennissen gevraagd of ze plannen hebben. Ik vind het dan niet kunnen om te zeggen; leuk ik kom ook. Dan nodig ik mezelf ook zo uit.
De meeste gaan trouwens met hun gezin iets doen, dan is het helemaal raar om te zeggen; ik kom ook .
Maar ik heb me voorgenomen om gewoon een lekker dagje thuis te blijven. Ik ga met de hond wandelen, wat lezen, misschien alvast iets opruimen voor de verhuizing.
's Avonds komen de kids ook weer thuis en vrijdag gaan we naar een musical voor mijn dochter.
Dus op zich wel dagen dat ik iets gepland heb. Hoef ook niet altijd weg te gaan.
De meeste gaan trouwens met hun gezin iets doen, dan is het helemaal raar om te zeggen; ik kom ook .
Maar ik heb me voorgenomen om gewoon een lekker dagje thuis te blijven. Ik ga met de hond wandelen, wat lezen, misschien alvast iets opruimen voor de verhuizing.
's Avonds komen de kids ook weer thuis en vrijdag gaan we naar een musical voor mijn dochter.
Dus op zich wel dagen dat ik iets gepland heb. Hoef ook niet altijd weg te gaan.
woensdag 4 mei 2016 11:56
Ik snap niet dat er zo gezanikt moet worden over dat Bloem in therapie zou moeten.
Ze doet het gewoon hartstikke goed en is verder gegaan met haar leven. Ze is gaan werken, ze onderneemt dingen met collega's. Ze is op vakantie geweest met haar kinderen.
Dat ze het soms moeilijk heeft is toch niet zo raar.
Er is ook een topic op dit forum over dat vrouwen het soms nog moeilijk med hebben dat ze geen gezin meer zijn met de vader van hun kind. Zelfs al hebben ze een nieuwe man. Dan is het toch niet zo vreemd dat het extra moeilijk is als je die nieuwe man niet hebt.
In plaats van therapie raad ik Bloem aan om zich in te schrijven op een datingsite.
Leuk dat geneuzel dat je ook gelukkig moet kunnen zijn in je eentje en eerst dingen moet verwerken.
Maar voor veel mensen gaat de zon pas weer echt scheinen als ze een nieuweliefde hebbben gevonden.
Het leven is gewoon leuker als je dingen kan delen.
Ze doet het gewoon hartstikke goed en is verder gegaan met haar leven. Ze is gaan werken, ze onderneemt dingen met collega's. Ze is op vakantie geweest met haar kinderen.
Dat ze het soms moeilijk heeft is toch niet zo raar.
Er is ook een topic op dit forum over dat vrouwen het soms nog moeilijk med hebben dat ze geen gezin meer zijn met de vader van hun kind. Zelfs al hebben ze een nieuwe man. Dan is het toch niet zo vreemd dat het extra moeilijk is als je die nieuwe man niet hebt.
In plaats van therapie raad ik Bloem aan om zich in te schrijven op een datingsite.
Leuk dat geneuzel dat je ook gelukkig moet kunnen zijn in je eentje en eerst dingen moet verwerken.
Maar voor veel mensen gaat de zon pas weer echt scheinen als ze een nieuweliefde hebbben gevonden.
Het leven is gewoon leuker als je dingen kan delen.
woensdag 4 mei 2016 12:00
quote:1981Bloem schreef op 04 mei 2016 @ 11:09:
[...]
Ik ben echt niet bang om in therapie te gaan. Ik ben net klaar met therapie en die heb ik ook zelf moeten betalen (een gedeelte). Daarvoor ben ik 2 jaar in therapie geweest voor de eetstoornis. Ik ben daar nu gewoon even klaar mee en bovendien kan ik het ook niet meer betalen nu. Ik ga zo verhuizen en moet nieuwe spullen kopen. Dat kan ik gewoon even niet allemaal tegelijk.
Maar ik negeer het zeker nietals je het via de huisarts speelt dan valt het gewoon onder je basisverzekering. Dus geld hoeft niet het probleem te zijn. Je voelt je duidelijk niet goed onder de situatie en dat is al 1,5 jaar zo. Lijkt mij dat je alle hulp kan gebruiken die je nodig hebt. Lijkt mij ook dat dat belangrijker is dan nieuwe spullen.
[...]
Ik ben echt niet bang om in therapie te gaan. Ik ben net klaar met therapie en die heb ik ook zelf moeten betalen (een gedeelte). Daarvoor ben ik 2 jaar in therapie geweest voor de eetstoornis. Ik ben daar nu gewoon even klaar mee en bovendien kan ik het ook niet meer betalen nu. Ik ga zo verhuizen en moet nieuwe spullen kopen. Dat kan ik gewoon even niet allemaal tegelijk.
Maar ik negeer het zeker nietals je het via de huisarts speelt dan valt het gewoon onder je basisverzekering. Dus geld hoeft niet het probleem te zijn. Je voelt je duidelijk niet goed onder de situatie en dat is al 1,5 jaar zo. Lijkt mij dat je alle hulp kan gebruiken die je nodig hebt. Lijkt mij ook dat dat belangrijker is dan nieuwe spullen.
woensdag 4 mei 2016 12:11
Pak je fiets , neem drinken. Lekkers , een boek en en kleedje mee en ga de hort op.
Land met je kleedje ergens op een leuk plekje en relax in het zonnetje.
Kook s'avonds thuis wat lekkers en plof op de bank met een film.
Het hoeft allemaal niet zo groot te zijn om je te vermaken.
En verder, dan ben je zo nu en dan ongelukkig. Such is life.
Legio mensen zijn echt niet elke dag gelukkig. Ook die leven door.
Eerlijk gezeg lijkt het mij heel vermoeiend om jezelf op te leggen dat je vooral gelukkig moet zijn.
Vraag jezelf af, ben je echt elke dag ongelukkig?
Geniet van je happy moments.
Land met je kleedje ergens op een leuk plekje en relax in het zonnetje.
Kook s'avonds thuis wat lekkers en plof op de bank met een film.
Het hoeft allemaal niet zo groot te zijn om je te vermaken.
En verder, dan ben je zo nu en dan ongelukkig. Such is life.
Legio mensen zijn echt niet elke dag gelukkig. Ook die leven door.
Eerlijk gezeg lijkt het mij heel vermoeiend om jezelf op te leggen dat je vooral gelukkig moet zijn.
Vraag jezelf af, ben je echt elke dag ongelukkig?
Geniet van je happy moments.
woensdag 4 mei 2016 15:25
quote:1981Bloem schreef op 15 juni 2015 @ 13:24:
Dank je wel!
Ik ga dit zeker proberen te doen. Als het goed is word ik deze week terug gebeld om ingepland te worden bij de therapeut.
Vriendinnen vind ik nu dus lastig, vanmorgen was mijn vriendin op visite maar ik ben wel teleurgesteld. Ze zegt dat ik niet op moet rekenen, ik mijn man nu moet vergeten en een hobby moet zoeken. Maar ik wil juist vriendinnen om me heen en leuke dingen doen. Ik hoef echt niet continue erover te praten, liever niet zelfs. Maar gewoon vriendinnen. Maar zij zegt juist: op zondag wil ik leuke dingen doen met mijn eigen gezin en dat snap ik ook wel. Maar waarom heeft niemand tijd voor mij? Gewoon 's avonds een uurtje kletsen? Dat kon eerder ook, waarom nu niet.
Ik hoef niet hele weekenden bij iemand te blijven, maar gewoon ff afleiding.
Ik mis dat echt op dit moment en ik vind het echt bij niemand. Dat kwetst me toch echt wel heel erg. Ik snap het ook niet.
Zij zegt dat ik op zoek moet naar andere gescheiden vrouwen.....waarom? Ik ben toch gewoon mezelf? Waarom kan ik nu niet met haar afspreken? Ik snap er werkelijk niets van.
Ik wil geen clubje van gescheiden vrouwen....ik wil mijn eigen vriendinnen, maar schijnbaar wil of kan zij dat niet?
Het doet wel echt pijn!
wauw! herkenbaar!
ook al heb ik de scheiding zelf gewild, ik loop hier ook tegenaan, ik mis een soort solidariteit.
denk ook dat je als losse vrouw bedreigend bent voor de 'gelukkige gezinnetjes'
Dank je wel!
Ik ga dit zeker proberen te doen. Als het goed is word ik deze week terug gebeld om ingepland te worden bij de therapeut.
Vriendinnen vind ik nu dus lastig, vanmorgen was mijn vriendin op visite maar ik ben wel teleurgesteld. Ze zegt dat ik niet op moet rekenen, ik mijn man nu moet vergeten en een hobby moet zoeken. Maar ik wil juist vriendinnen om me heen en leuke dingen doen. Ik hoef echt niet continue erover te praten, liever niet zelfs. Maar gewoon vriendinnen. Maar zij zegt juist: op zondag wil ik leuke dingen doen met mijn eigen gezin en dat snap ik ook wel. Maar waarom heeft niemand tijd voor mij? Gewoon 's avonds een uurtje kletsen? Dat kon eerder ook, waarom nu niet.
Ik hoef niet hele weekenden bij iemand te blijven, maar gewoon ff afleiding.
Ik mis dat echt op dit moment en ik vind het echt bij niemand. Dat kwetst me toch echt wel heel erg. Ik snap het ook niet.
Zij zegt dat ik op zoek moet naar andere gescheiden vrouwen.....waarom? Ik ben toch gewoon mezelf? Waarom kan ik nu niet met haar afspreken? Ik snap er werkelijk niets van.
Ik wil geen clubje van gescheiden vrouwen....ik wil mijn eigen vriendinnen, maar schijnbaar wil of kan zij dat niet?
Het doet wel echt pijn!
wauw! herkenbaar!
ook al heb ik de scheiding zelf gewild, ik loop hier ook tegenaan, ik mis een soort solidariteit.
denk ook dat je als losse vrouw bedreigend bent voor de 'gelukkige gezinnetjes'
