Relatie op springen?

Hebben jullie in je relatie/huwelijk ook periodes meegemaakt dat je vond dat deze op springen stond?

Wij zijn 10 jaar samen en hebben kinderen, waarvan eentje met extra zorg. We werken ook allebei voltijds.

Niet dat ik wil dat de relatie eindigt, en hij ook niet denk ik... maar het gevoel van; nu gaat het echt niet goed.

Deze periode hebben wel al eerder meegemaakt en dat is min of meer bijgetrokken.

Het probleem is dat mijn vriend niet wil praten, het waait weer vanzelf over volgens hem... Hij wil dus niet de vinger

op de wondes leggen. Hem dwingen om te praten resulteert in vluchtgedrag en lange stilzwijgende periodes.

Het is ook niet zo dat er iets gebeurd is, hadden geen knallende ruzie/discussie, maar het lijkt wel een ophoping van frustraties, die hij in ieder geval niet wil uiten. Ik gooi eerder mijn frustraties op tafel en daar kan hij niet mee om.

Laat ik dit gewoon overwaaien, zoals hij zegt, of blijf ik proberen gesprek aan te gaan?

Langs de andere kant, het is thuis niet meer plezant de laatste tijd en ik ben bang dat ik plots ontplof en dat het dan héééél slecht zal zijn...

Ondertussen zijn de donderwolken weer vrij snel weggetrokken.

Vrijdagavond was alles weer zo goed als koek en ei..

Dit weekend leuke dingen gedaan.. met de kindjes maar ook met 2...

Zonder gesprek alweer, want als het terug vlotjes gaat en ik begin er weer over.. nee, ik had geen zin om nog maar eens tegen een muur aan te lopen...

ik doe m'n best om zelf genietbaarder te zijn en hem aandacht te geven, met hem te praten.

Ik vraag hem ook (netjes!) of hij dit of dat wel doen. Het gebeurt dan ook....

so far so good, hopelijk duurt het nu weer een hele tijd tot de volgende bui langskomt...

Bedankt voor de tips alvast...



PS: dat wij geen seks meer hadden heb ik nooit gezegd, daar heeft het nooit erg scheef gezeten

Maar het is wel zoals jullie zeggen, een man die regelmatig seks heeft loopt er happier bij, da's een feit...