Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
woensdag 4 mei 2016 20:51
woensdag 4 mei 2016 21:11
Hij...was ineens weg. Net voor het avondeten.
Ik appte nog waar hij was.
(Nou, ik heb wel een vermoeden )
Zat met de kinderen aan tafel. Die durfden de voor de hand liggende vraag niet eens te stellen.
'Waar is papa eigenlijk..?'
Ik appte dat hij nog 10 minuten de tijd had om te reageren, en dat ik het dan zou vertellen.
Hij reageerde na ruim n half uur met dat ik maar moest uitleggen dat het even niet zo lekker ging. Dat hij de façade niet meer op kon houden.
Toen had ik al (kinderversie) uitgelegd dat we ruzie hadden. (Opvallend: oudste (15) zei meteen:"niet zeggen, niet zeggen, ik wil niet weten waarover..!"
Ze voelden zich schuldig toen ik zijn hamburger verdeelde over hun borden.
Ik heb hem geappt dat ik hoop dat hij ergens een slaapplaats heeft, dat ik hem vanavond niet hier thuis wil hebben. Dat er morgen weer een nieuwe dag is. Dat hij dan even aan moet bellen omdat ik het binnenslot erop doe in de nacht.
Hij appte terug dat het wat hem betrof over was. Dat hij terug zou komen morgen en dan zou blijven, want het was ook zijn huis. Dat we evt een mediator in konden schakelen.
Zojuist kwam hij nog gauw iets halen. Jongste vroeg nog van 'waar ga je heen papa?', maar hij bromde 'Ow, gewoon.. weg.' En is toen als een speer vertrokken.
Dus.
Dit...was het dan..?
20 jaar huwelijk? 2 kinderen..?
ECHT!?
Ik appte nog waar hij was.
(Nou, ik heb wel een vermoeden )
Zat met de kinderen aan tafel. Die durfden de voor de hand liggende vraag niet eens te stellen.
'Waar is papa eigenlijk..?'
Ik appte dat hij nog 10 minuten de tijd had om te reageren, en dat ik het dan zou vertellen.
Hij reageerde na ruim n half uur met dat ik maar moest uitleggen dat het even niet zo lekker ging. Dat hij de façade niet meer op kon houden.
Toen had ik al (kinderversie) uitgelegd dat we ruzie hadden. (Opvallend: oudste (15) zei meteen:"niet zeggen, niet zeggen, ik wil niet weten waarover..!"
Ze voelden zich schuldig toen ik zijn hamburger verdeelde over hun borden.
Ik heb hem geappt dat ik hoop dat hij ergens een slaapplaats heeft, dat ik hem vanavond niet hier thuis wil hebben. Dat er morgen weer een nieuwe dag is. Dat hij dan even aan moet bellen omdat ik het binnenslot erop doe in de nacht.
Hij appte terug dat het wat hem betrof over was. Dat hij terug zou komen morgen en dan zou blijven, want het was ook zijn huis. Dat we evt een mediator in konden schakelen.
Zojuist kwam hij nog gauw iets halen. Jongste vroeg nog van 'waar ga je heen papa?', maar hij bromde 'Ow, gewoon.. weg.' En is toen als een speer vertrokken.
Dus.
Dit...was het dan..?
20 jaar huwelijk? 2 kinderen..?
ECHT!?
woensdag 4 mei 2016 21:16
quote:Zeeland1970 schreef op 04 mei 2016 @ 21:11:
Hij...was ineens weg. Net voor het avondeten.
Ik appte nog waar hij was.
(Nou, ik heb wel een vermoeden )
Zat met de kinderen aan tafel. Die durfden de voor de hand liggende vraag niet eens te stellen.
'Waar is papa eigenlijk..?'
Ik appte dat hij nog 10 minuten de tijd had om te reageren, en dat ik het dan zou vertellen.
Hij reageerde na ruim n half uur met dat ik maar moest uitleggen dat het even niet zo lekker ging. Dat hij de façade niet meer op kon houden.
Toen had ik al (kinderversie) uitgelegd dat we ruzie hadden. (Opvallend: oudste (15) zei meteen:"niet zeggen, niet zeggen, ik wil niet weten waarover..!"
Ze voelden zich schuldig toen ik zijn hamburger verdeelde over hun borden.
Ik heb hem geappt dat ik hoop dat hij ergens een slaapplaats heeft, dat ik hem vanavond niet hier thuis wil hebben. Dat er morgen weer een nieuwe dag is. Dat hij dan even aan moet bellen omdat ik het binnenslot erop doe in de nacht.
Hij appte terug dat het wat hem betrof over was. Dat hij terug zou komen morgen en dan zou blijven, want het was ook zijn huis. Dat we evt een mediator in konden schakelen.
Zojuist kwam hij nog gauw iets halen. Jongste vroeg nog van 'waar ga je heen papa?', maar hij bromde 'Ow, gewoon.. weg.' En is toen als een speer vertrokken.
Dus.
Dit...was het dan..?
20 jaar huwelijk? 2 kinderen..?
ECHT!?
waar komt dit ineens vandaag? hebben jullie weer gepraat?
Hij...was ineens weg. Net voor het avondeten.
Ik appte nog waar hij was.
(Nou, ik heb wel een vermoeden )
Zat met de kinderen aan tafel. Die durfden de voor de hand liggende vraag niet eens te stellen.
'Waar is papa eigenlijk..?'
Ik appte dat hij nog 10 minuten de tijd had om te reageren, en dat ik het dan zou vertellen.
Hij reageerde na ruim n half uur met dat ik maar moest uitleggen dat het even niet zo lekker ging. Dat hij de façade niet meer op kon houden.
Toen had ik al (kinderversie) uitgelegd dat we ruzie hadden. (Opvallend: oudste (15) zei meteen:"niet zeggen, niet zeggen, ik wil niet weten waarover..!"
Ze voelden zich schuldig toen ik zijn hamburger verdeelde over hun borden.
Ik heb hem geappt dat ik hoop dat hij ergens een slaapplaats heeft, dat ik hem vanavond niet hier thuis wil hebben. Dat er morgen weer een nieuwe dag is. Dat hij dan even aan moet bellen omdat ik het binnenslot erop doe in de nacht.
Hij appte terug dat het wat hem betrof over was. Dat hij terug zou komen morgen en dan zou blijven, want het was ook zijn huis. Dat we evt een mediator in konden schakelen.
Zojuist kwam hij nog gauw iets halen. Jongste vroeg nog van 'waar ga je heen papa?', maar hij bromde 'Ow, gewoon.. weg.' En is toen als een speer vertrokken.
Dus.
Dit...was het dan..?
20 jaar huwelijk? 2 kinderen..?
ECHT!?
waar komt dit ineens vandaag? hebben jullie weer gepraat?
woensdag 4 mei 2016 21:17
Zeeland, het spijt me...
Hij maakt je langzaan immuun voor het feit, dat hij je zal gaan verlaten.
.
Ook hier in dit verhaal, ga je ver, ver, over je grenzen.
Hij reageerde pas na half uur, terwijl je je had gezegt binnen tien minuten.
.
Gooi die man het kanaal in.
Het zal nog erger worden...gaan worden, als je het zelf niet stopt.
Hij maakt je langzaan immuun voor het feit, dat hij je zal gaan verlaten.
.
Ook hier in dit verhaal, ga je ver, ver, over je grenzen.
Hij reageerde pas na half uur, terwijl je je had gezegt binnen tien minuten.
.
Gooi die man het kanaal in.
Het zal nog erger worden...gaan worden, als je het zelf niet stopt.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 4 mei 2016 21:20
OMG wat rot en vreemd dit.
Echt afgrijselijk....hij heeft enorme lef ook nog morgen gewoon thuis te komen, ook al is het volgens hem over.
Lekker makkelijk.
Maar jee, dit is echt een nachtmerrie voor je,
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 4 mei 2016 21:22
Zeeland, ik ben een meelezer, heb alleen in het begin van je topic gereageerd omdat er een aantal mensen zijn die m.i. heel zinnige en nuttige dingen aan je posten. Maar nu wil ik je toch zelf een hart onder de riem steken. Naar de kinderen toe is dit van hem natuurlijk een vreselijke manier van doen. En zij weten/hebben al lang gevoeld dat het niet om een 'ruzie' gaat maar om zoveel meer. Negeer dat ajb niet, ze hebben meer aan eerlijkheid (en dat hoeft echt niet in detail) dan aan het toneelspel waarvan ze toch wel voelen dat het niet de waarheid is. Voor jou is dit het moment om jezelf echt te zien. Hoeveel je over jezelf aan het leren bent en hoe je bij jezelf komt en kan blijven.
Ga jezelf nu niet gek maken door scenario's voor zijn tijdsgebruik te maken. Wees duidelijk naar hem toe, neem de regie. Dat je therapie aangevraagd hebt is top, maar ik denk dat je nu ook echt iemand uit je omgeving in vertrouwen moet nemen. Sterkte.
Ga jezelf nu niet gek maken door scenario's voor zijn tijdsgebruik te maken. Wees duidelijk naar hem toe, neem de regie. Dat je therapie aangevraagd hebt is top, maar ik denk dat je nu ook echt iemand uit je omgeving in vertrouwen moet nemen. Sterkte.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 4 mei 2016 21:24
quote:sabbaticalmeds schreef op 04 mei 2016 @ 21:16:
[...]
waar komt dit ineens vandaag? hebben jullie weer gepraat?
Nee. Hij was aan het klussen. Ik niet. Ik denk dat dat hem gefrustreerd heeft. ('Ik moet heel hard werken en zij doet niets', zoiets, denk ik dan) Hij zorgt meestal voor het eten. Ook afgelopen dagen. Ik bood dat eerder wel aan, of ik zou koken, maar dat wil hij dan niet. Dus ging er vanuit dat hij nu ook zou koken. Maar hij stuurde een vrij kortaf appje met of ik daar mss even voor wilde zorgen. ( Oooowkeeej )
Ik zei dat ik niet helderziend was, dat ik dacht dat hij zou koken. Ben naar winkel gegaan, eten gehaald, gekookt, maar halverwege het koken hoorde ik de deur hard dichtslaan. Was hij weg. (?)
Dat was alles wat er vooraf gebeurde.
[...]
waar komt dit ineens vandaag? hebben jullie weer gepraat?
Nee. Hij was aan het klussen. Ik niet. Ik denk dat dat hem gefrustreerd heeft. ('Ik moet heel hard werken en zij doet niets', zoiets, denk ik dan) Hij zorgt meestal voor het eten. Ook afgelopen dagen. Ik bood dat eerder wel aan, of ik zou koken, maar dat wil hij dan niet. Dus ging er vanuit dat hij nu ook zou koken. Maar hij stuurde een vrij kortaf appje met of ik daar mss even voor wilde zorgen. ( Oooowkeeej )
Ik zei dat ik niet helderziend was, dat ik dacht dat hij zou koken. Ben naar winkel gegaan, eten gehaald, gekookt, maar halverwege het koken hoorde ik de deur hard dichtslaan. Was hij weg. (?)
Dat was alles wat er vooraf gebeurde.
woensdag 4 mei 2016 21:27
quote:Zeeland1970 schreef op 04 mei 2016 @ 21:24:
[...]
Nee. Hij was aan het klussen. Ik niet. Ik denk dat dat hem gefrustreerd heeft. ('Ik moet heel hard werken en zij doet niets', zoiets, denk ik dan) Hij zorgt meestal voor het eten. Ook afgelopen dagen. Ik bood dat eerder wel aan, of ik zou koken, maar dat wil hij dan niet. Dus ging er vanuit dat hij nu ook zou koken. Maar hij stuurde een vrij kortaf appje met of ik daar mss even voor wilde zorgen. ( Oooowkeeej )
Ik zei dat ik niet helderziend was, dat ik dacht dat hij zou koken. Ben naar winkel gegaan, eten gehaald, gekookt, maar halverwege het koken hoorde ik de deur hard dichtslaan. Was hij weg. (?)
Dat was alles wat er vooraf gebeurde.Doet hij dit vaker?
[...]
Nee. Hij was aan het klussen. Ik niet. Ik denk dat dat hem gefrustreerd heeft. ('Ik moet heel hard werken en zij doet niets', zoiets, denk ik dan) Hij zorgt meestal voor het eten. Ook afgelopen dagen. Ik bood dat eerder wel aan, of ik zou koken, maar dat wil hij dan niet. Dus ging er vanuit dat hij nu ook zou koken. Maar hij stuurde een vrij kortaf appje met of ik daar mss even voor wilde zorgen. ( Oooowkeeej )
Ik zei dat ik niet helderziend was, dat ik dacht dat hij zou koken. Ben naar winkel gegaan, eten gehaald, gekookt, maar halverwege het koken hoorde ik de deur hard dichtslaan. Was hij weg. (?)
Dat was alles wat er vooraf gebeurde.Doet hij dit vaker?
woensdag 4 mei 2016 21:27
woensdag 4 mei 2016 21:30
ik vind het totaal onlogisch. hij doet enorm zijn best om na het bedrog het proberen goed te maken en nu ineens gooit hij de handdoek in de ring? of dacht hij soms dat het na een kusje en een bloemetje gedaan zou zijn en heeft hij geen zin meer om nog meer te investeren? of is hij bang dat jij de handdoek in de ring gooit en neemt hij nu maar alvast een voorschot zodat hij met opgeheven hoofd het zinkende schip kan verlaten?
Hoe dan ook, weglopen is wederom niet je verantwoordelijkheid nemen.
Hoe dan ook, weglopen is wederom niet je verantwoordelijkheid nemen.
woensdag 4 mei 2016 21:31
quote:ldbieepl schreef op 04 mei 2016 @ 21:27:
Zeeland, heeft hij ouders/familie? Kan hij daar naartoe? Zo ja, zou ik ze bellen en het probleem nu even bij hen neerleggen. Echt dit wordt te groot om achter gesloten deuren te houden.
Ook dit zie ik als zorgen voor jezelf, niet als roddelen. Dit gaat veel te ver.Eh, die man is volwassen en kan heus zijn eigen boontjes doppen. Waarom zou TO de kastanjes uit het vuur moeten halen voor hem?
Zeeland, heeft hij ouders/familie? Kan hij daar naartoe? Zo ja, zou ik ze bellen en het probleem nu even bij hen neerleggen. Echt dit wordt te groot om achter gesloten deuren te houden.
Ook dit zie ik als zorgen voor jezelf, niet als roddelen. Dit gaat veel te ver.Eh, die man is volwassen en kan heus zijn eigen boontjes doppen. Waarom zou TO de kastanjes uit het vuur moeten halen voor hem?
