Triest schoenen uit op de oprit

05-05-2016 12:30 71 berichten
Vanmorgen kwamen onze kinderen weer thuis van hun vader.

Ze moesten hun schoenen uittrekken want die mogen niet mee naar mama.

Ik merkte aan ze dat ze teleurgesteld waren en een beetje aangedaan. Heb er maar niets van gezegd.

Hoe gaan jullie om met dit soort dingen?
Ik feliciteer je met het feit dat je gescheiden bent van zo'n walgelijke vent!
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad als de kinderen gaan puberen dan gaat het helemaal drama word.

Want kind wilt natuurlijk die geweldige spijkerbroek aan etc.

Althans toen ik jonger was had ik bepaalde kleding vaak aan, m'n favo outfit..



TO trekt dus normale kleding en schoenen aan, dus afgetrapte kleding en schoenen is niet t geval.

Dan lijkt het me inderdaad treiteren, of ouders hebben heel andere smaak qua kleding, Bv croqs of hoe heten die dingen vs lakschoentjes.



Lijkt me ook wel lastig inderdaad als kinderen sterk naar rooklucht of bepaalde kooklucht ruiken waar je niet tegen kan, maar lijkt mij zo sneu om ze direct om te kleden...hoe breng je dat zonder kwetsen? Ik weet niet hoe ik dat voor mij moet zien????
Of course i talk to myself. Sometimes i need expert advice.
Ik vind dit echt heel raar en kinderachtig. Ik echt nog nooit eerder zoiets belachelijke gehoord. Sneu voor de kinderen inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Niets van zeggen als de kinderen er zelf niet over beginnen. En als ze er wel over beginnen uitleggen dat dat papa's regels zijn die jij ook niet zo goed snapt. Niet over oordelen.



Mijn stiefdochters mochten hun kleding ook wisselen zodra ze bij mijn vriend waren. Op verzoek van hun moeder omdat vriend de kleding niet goed zou wassen. Na binnenkomst ging de "mama kleding" uit en werd meteen in hun tas gedaan. Als er eens een sok ontbrak dan volgde er direct een boze mail. Dit soort idioterie komt dus vaker voor.
Before you assume, there is this thing called asking.
Alle reacties Link kopieren
quote:FunnyFace8 schreef op 05 mei 2016 @ 20:51:

Ik vind dit echt heel raar en kinderachtig. Ik echt nog nooit eerder zoiets belachelijke gehoord. Sneu voor de kinderen inderdaad.



+1....



OMG!!!Ik ben hier echt van geschrokken. Echt erg...Fijn dat je neutraal blijft en ik hoop dat je het door de jaren heen volhoud hem niet af te vallen. Dat heeft mijn moeder altijd gesierd en ik waardeer het nu meer dan toen ik jonger was. Veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
quote:nina1966 schreef op 05 mei 2016 @ 14:56:

[...]



Maar waarom dan? Zien ze er zo afgetrapt uit ofzo?

Mijn moeder had het met de stiefjes hier. Die kregen altijd afgetrapte en afgedragen zooi mee Zij kocht dan nieuwe spullen maar die zagen we nooit terug. Dat heeft ze dus opgegeven en een paar setjes gekocht voor als ze bij ons waren. Die bleven ook omdat het kopen tegen de bierkaai was.



Zo praatte mijn stiefmoeder ook, die schaamde zich dood als ik met een afgetrapte broek aankwam en kwam dan met klaagzangen over mijn moeder.

Wat ze niet wist, was dat ik mijn eigen tas inpakte en mijn favoriete kleding meenam en dat ik haar kleding niet moest omdat ze altijd zeurde over mijn moeder die er niks mee te maken had.

Je koopt de kleren omdat je wilt dat ze leuke kleren hebben, niet omdat ze er bij jou niet '' leuk'' genoeg uitzien.



Ook al loopt kind in vertrapte schoenen, dit is belachelijk en je maakt er een kind kapot mee.

En zijn geen goede redenen waarom deze man dat doet maar hij komt zichzelf nog wel tegen.

Je doet het prima TO!
Alle reacties Link kopieren
Tja, het zal wel niet het eerste dingetje zijn. En dit verhaal heeft vast twee kanten.
Alle reacties Link kopieren
quote:MonicaG schreef op 05 mei 2016 @ 15:22:

[...]





Hier hebben de kinderen ook complete sets kleren/schoenen/jassen bij beide ouders.



Andere ouder rookt stevig en wij niet; de rooklucht in hun kleren vinden wij niet fijn in ons huis.

En onze smaken liggen wel erg ver uit elkaar, dus hier kleding van 'daar' aandoen en vice versa zit er niet in.

Ze hebben elk 1 setje 'wisselkleding' die enkel wordt gedragen tijdens het brengen/halen.



Roken of niet, smaakverschillen of niet... Wat een gedoe.

Snap je nou zelf ook niet dat dit voor kinderen heel vervelend is?

Wisselkleding, het woord alleen al. Bah.
Alle reacties Link kopieren
Was het expres of kwam hij er last minute achter dat ze 'zijn' schoenen aanhadden?

Hoe verloopt eea anders?
quote:MonicaG schreef op 05 mei 2016 @ 15:22:

[...]





Hier hebben de kinderen ook complete sets kleren/schoenen/jassen bij beide ouders.



Andere ouder rookt stevig en wij niet; de rooklucht in hun kleren vinden wij niet fijn in ons huis.

En onze smaken liggen wel erg ver uit elkaar, dus hier kleding van 'daar' aandoen en vice versa zit er niet in.

Ze hebben elk 1 setje 'wisselkleding' die enkel wordt gedragen tijdens het brengen/halen.



Langs de andere kant zitten we wel samen op het schoolfeest en vieren we met 4 familie's (exen+huidige partners) + aanhang de lentefeesten (en vermoedelijk later afstuderen/bruiloften/...) van de kinderen.

En schoenen wisselen op de oprit doen we uiteraard ook niet



Maar er kunnen wel degelijk andere redenen dan provocatie zijn om kledij te wisselen.Wisselkleding. Wat een dieptepunt.
quote:Nonny schreef op 05 mei 2016 @ 23:37:

[...]



Wisselkleding. Wat een dieptepunt.



Liever wisselkleding dan elke keer waar de kinderen bij zijn ruzie over de kleding.

Of kinderen die op de oprit hun kleding moeten uitdoen.



In de ideale wereld is het niet nodig ... maar tja, die is er niet altijd.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mietrot schreef op 05 mei 2016 @ 23:46:

[...]





Liever wisselkleding dan elke keer waar de kinderen bij zijn ruzie over de kleding.

Of kinderen die op de oprit hun kleding moeten uitdoen.



In de ideale wereld is het niet nodig ... maar tja, die is er niet altijd.

Tuurlijk, het kan altijd een graadje erger, dat weten we wel.

Maar daarom is het niet ineens prima dat kinderen een setje 'wisselkleding' hebben om hun ouders te plezieren. Want die ouders denken enkel aan zichzelf en niet aan hun kind. Vind ik dan.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzy75 schreef op 05 mei 2016 @ 23:55:

[...]



Tuurlijk, het kan altijd een graadje erger, dat weten we wel.

Maar daarom is het niet ineens prima dat kinderen een setje 'wisselkleding' hebben om hun ouders te plezieren. Want die ouders denken enkel aan zichzelf en niet aan hun kind. Vind ik dan.



+1



Ok, dan stinkt je huis even omdat je kind die lucht meeneemt in zijn kleren. Niet leuk misschien maar kun je je daar nu echt niet overheen zetten? Omwille van het feit dat je kind dan niet het idee krijgt dat je de situatie bij papa afkeurt?
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
Psychische mishandeling.... iets anders kan ik het niet noemen.



Als ik het ergens op zou merken zou ik er melding van maken. Arme kinderen
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Hier heeft moeder ze weleens op hun sokken meegegeven. En ze hebben hele leuke kleding bij moeder, maar ze komen altijd met kapotte en te kleine kleding. Na zoveel jaar nu ook kleding die hier blijft. Ik was hun kleding zodat ze hetzelfde weer aan kunnen wanneer ze terug naar moeder gaan. In en in triest. Nee, walgelijk gewoon. Dat er zulke ouders bestaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzy75 schreef op 05 mei 2016 @ 23:55:

[...]



Tuurlijk, het kan altijd een graadje erger, dat weten we wel.

Maar daarom is het niet ineens prima dat kinderen een setje 'wisselkleding' hebben om hun ouders te plezieren. Want die ouders denken enkel aan zichzelf en niet aan hun kind. Vind ik dan.Ik vind het hele idee van wisselkleding zelfs van de ratten besnuffeld eerlijk gezegd, dondert me eigenlijk weinig hoe men het voor zichzelf probeert goed te praten. Ik zie de kleding van mijn zoon als zijn bezit en het is ook zijn smaak, waarom zou dat na een scheiding moeten veranderen? Ik vind dat echt een idiote gedachtengang.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzy75 schreef op 05 mei 2016 @ 23:29:

[...]



Roken of niet, smaakverschillen of niet... Wat een gedoe.

Snap je nou zelf ook niet dat dit voor kinderen heel vervelend is?

Wisselkleding, het woord alleen al. Bah.



En jij kent onze kinderen zo goed dat je direct weet dat ze dit vervelend vinden?

Die 'wisselkleding' (die uiteraard irl niet zo benoemd wordt, maar ik gebruikte dat woord even hier voor het gemak) maakt voor hen de overgang ook gemakkelijker.

Een van de kinderen heeft autisme, zeker voor hem zijn dat soort vaste structuren erg belangrijk.

Op vrijdag komen ze uit school, even spelen, douchen, 'wisselkleding' aan, nog even spelen en dan komt mama en halen.

Ze doen het, ondanks die vreselijke wisselkleding, heel erg goed, er is duidelijkheid, structuur en veiligheid.

Ze associëren die kleding met 'hoera, we mogen naar mama/papa', en nemen spontaan zelf die kleren op vrijdag.

Mama vroeg mij destijds mee om de kinderen te gaan inschrijven op school, we moesten echt even uitleggen dat mama en ik geen koppel waren maar dat ik de partner van haar ex ben.

Om maar aan te geven dat die vreselijke wissekleding niks zegt over de onderlinge verhoudingen.



Het gaat trouwens over kinderen jonger dan 12 en ze waren nog peuters toen hun ouders scheidden, ze kennen dus niks anders.

Ik snap dat dat voor een 6-jarige wiens ouders gaan scheiden wel anders ligt.

Ik verwacht dat ze over enkele jaren inderdaad hun eigen keuzes gaan maken qua kleding en dan is dat ook goed.

Maar voor nu is het en duidelijk voor de kinderen en handig voor ons qua geur.

Wij vinden die wisselkleding vele keren minder erg dan een kind dat binnenkomt bij de ene ouder en zich onmiddellijk moet verkleden of zo.
Qua psychisch mishandelen zie ik het ook.

In werkelijkheid is dit lastig aan te tonen.

Je komt dan in een ingewikkeld langdurig ( juridisch en hulpverlening)proces waarvan je de uitkomst niet weet.

Met als gevolg een hoop onrust bij de kinderen en een extra druk op het loyaliteitsgevoel.

Daarom kies ik ervoor om het hier zo ontspannen mogelijk te houden en de kinderen zo goed mogelijk te begeleiden zodat zij zo min mogelijk schade oplopen waar ze als volwassenen last van kunnen houden.

Heb een lijntje met een kinderpsycholoog/orthopedagoog. Deze vraag ik weleens om hulp bij bepaalde situaties als ik echt even niet weet hoe te reageren.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken ook een stel bij wie dat zo gebeurt.



De ene denkt een hele tas me vuile kleren mee te geven zodat de ander het wel kan wassen. De ander heeft al vaker de kinderen met nieuwe kleding terug gebracht, maar nog steeds kwamen ze op blote voeten terug in de winter.



Sindsdien moeten de kinderen ook precies dezelfde kleding aan als ze terug naar hun moeder gaan. En de tas met vuile was gaat ook gewoon weer mee terug.

Echt sneu voor die kinderen. Als ik later kinderen krijg en onverhoopt ga scheiden, hoop ik toch echt normaal met mijn ex om te kunnen gaan.



Die schoenen uit doen op de oprit kan meerdere oorzaken hebben. Ik dacht ook aan provocerend gedrag, maar het kan ook zijn dat hij pas laat door had dat het kind de schoenen nog aan had of het kind de schoenen in de auto perse nog aan wilde houden en was afgesproken dat hij ze daarna wel echt uit zou doen. Toch blijft het zielig.
Je geeft een kind schoenen en deze mag ze vervolgens niet dragen. Kleding en schoeisel maken onderdeel uit van je identiteit.

Van smerig,stinkend, oud, uitzonderlijke smaak is hier gewoon geen sprake dus maandag gaan ze op hun eigen schoenen naar vader.
Ik had een collega, thuis ook weekend stiefmoeder, die me ook met droge ogen zo'n anekdote vertelde.

Idiote moeder die rare stinkende kleding meegaf en zij deed dan die kinderen heerlijk geurende en fantastisch hippe kleding aan, geheimpje voor mamma. En die mocht niet mee naar mamma, zij noemde het onderdeel van de experience

Zette een beeld van zichzelf neer als goede fee die die arme kinderen in het weekend dan een soort pretpark beleving gaf.

Wat een in en in triest gedrag. Ik vond haar gelijk minder leuk.

ZE snapte ook echt niet dat ik het geen geweldig voorbeeld van haar in- en in goede karakter vs de volstrekt gestoorde moeder vond.

Kwam daarna met allerlei voorbeelden van zogenaamd raar gedrag van moeder



(' als we ze te vroeg brengen krijgen we een mail! Als we een keer niet kunnen, word ze boos maar dan zo achterbaks pas als er geen kinderen bij zijn, als je er ruzie om moet maken weet je zelf ook wel dat wat je zegt niet klopt. Als ik iets normaal redelijks zeg mogen de kinderen dat toch gewoon horen!')

Ik werd er echt agressief van en ben niet eens gescheiden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven