Digi
alle pijlers
Wie heeft ook geen smartphone?
zaterdag 30 april 2016 10:41
Toen ik opgroeide waren er gelukkig nog geen mobiele telefoons (er waren zelfs veel gezinnen die nog niet eens een vaste telefoon hadden) en toen kon ook iedereen zich redden.
Het zorgde ook wel voor wat zelfstandigheid bij kinderen.
Ik ben zelf tenminste erg blij dat ik als kind geen mobiele telefoon op zak hoefde te hebben.
Ik heb nog steeds het principe: mobiel is voor onderweg, voor als ik "mobiel ben" en in een noodgeval onderweg bereikbaar moet zijn.
Thuis is er de vaste telefoon met meerdere handsets (ik ga niet het hele huis door rennen op zoek naar mijn mobiel en dat ding ga ik zeker niet meenemen naar slaapkamer, douche en wc).
Op het werk is er een -vast- toestelnummer (dat ik doorschakel naar een extra mobiel als ik voor het werk onderweg ben en bereikbaar moet/wil zijn).
Overal de voice-mails vanaf gehaald: in noodgevallen ben ik altijd bereikbaar en voor andere zaken stuurt men maar een mailtje of zo. Of belt men later nog een keertje. Dan ligt in elk geval de actie bij degene die iets wil en kan men de actie niet naar mij verleggen door het inspreken van een voice-mail.
Het zorgde ook wel voor wat zelfstandigheid bij kinderen.
Ik ben zelf tenminste erg blij dat ik als kind geen mobiele telefoon op zak hoefde te hebben.
Ik heb nog steeds het principe: mobiel is voor onderweg, voor als ik "mobiel ben" en in een noodgeval onderweg bereikbaar moet zijn.
Thuis is er de vaste telefoon met meerdere handsets (ik ga niet het hele huis door rennen op zoek naar mijn mobiel en dat ding ga ik zeker niet meenemen naar slaapkamer, douche en wc).
Op het werk is er een -vast- toestelnummer (dat ik doorschakel naar een extra mobiel als ik voor het werk onderweg ben en bereikbaar moet/wil zijn).
Overal de voice-mails vanaf gehaald: in noodgevallen ben ik altijd bereikbaar en voor andere zaken stuurt men maar een mailtje of zo. Of belt men later nog een keertje. Dan ligt in elk geval de actie bij degene die iets wil en kan men de actie niet naar mij verleggen door het inspreken van een voice-mail.
zaterdag 30 april 2016 10:48
Ik vind het reuze handig. Ik sta wel eens vast in het OV en dan is het fijn als ik bijvoorbeeld een taxi kan bellen.
En vriend is lang niet altijd op kantoor, dus als school of kdv dan belt dat kind opgehaald moet worden is het wel zo fijn als hij op kan nemen.
Ik weet niet hoe dat 15 jaar geleden ging hoor.
En vriend is lang niet altijd op kantoor, dus als school of kdv dan belt dat kind opgehaald moet worden is het wel zo fijn als hij op kan nemen.
Ik weet niet hoe dat 15 jaar geleden ging hoor.
zaterdag 30 april 2016 11:03
Voor mijn gevoel was de wereld 15 jaar geleden ook veel kleiner. Mensen werkten dichter bij huis, minder flexibel en mobiel etc. En internet speelde toen natuurlijk nog geen rol in ons leven.
Ik ben blij met mijn smartphone, maar internet bv alleen via WiFi. Ik vind het niet erg om mijn appjes en mails wat later te lezen. In die zin ben ik er ook weer niet te erg aan gehecht. Maar... eerlijk is eerlijk, als ik thuis ben, zit ik wel teveel met dat ding in m'n handen. Het is hoe je er zelf mee omgaat en dat zou ik graag wel iets beheerster willen doen. Ook de reden dat ik geen internet onderweg wil, dan ben ik helemaal niet meer te houden, dus daar beperk ik mezelf in.
Als ik dat ding eens een dag aan de kant gooi, krijg ik veel meer gedaan. Dus dat probeer ik steeds vaker.
Ik ben blij met mijn smartphone, maar internet bv alleen via WiFi. Ik vind het niet erg om mijn appjes en mails wat later te lezen. In die zin ben ik er ook weer niet te erg aan gehecht. Maar... eerlijk is eerlijk, als ik thuis ben, zit ik wel teveel met dat ding in m'n handen. Het is hoe je er zelf mee omgaat en dat zou ik graag wel iets beheerster willen doen. Ook de reden dat ik geen internet onderweg wil, dan ben ik helemaal niet meer te houden, dus daar beperk ik mezelf in.
Als ik dat ding eens een dag aan de kant gooi, krijg ik veel meer gedaan. Dus dat probeer ik steeds vaker.
Hallo?!
vrijdag 6 mei 2016 23:54
dinsdag 10 mei 2016 09:06
quote:Gebruna schreef op 30 april 2016 @ 10:41:
Toen ik opgroeide waren er gelukkig nog geen mobiele telefoons (er waren zelfs veel gezinnen die nog niet eens een vaste telefoon hadden) en toen kon ook iedereen zich redden.
Het zorgde ook wel voor wat zelfstandigheid bij kinderen.
Ik ben zelf tenminste erg blij dat ik als kind geen mobiele telefoon op zak hoefde te hebben.
Ik heb nog steeds het principe: mobiel is voor onderweg, voor als ik "mobiel ben" en in een noodgeval onderweg bereikbaar moet zijn.
Thuis is er de vaste telefoon met meerdere handsets (ik ga niet het hele huis door rennen op zoek naar mijn mobiel en dat ding ga ik zeker niet meenemen naar slaapkamer, douche en wc).
Op het werk is er een -vast- toestelnummer (dat ik doorschakel naar een extra mobiel als ik voor het werk onderweg ben en bereikbaar moet/wil zijn).
Overal de voice-mails vanaf gehaald: in noodgevallen ben ik altijd bereikbaar en voor andere zaken stuurt men maar een mailtje of zo. Of belt men later nog een keertje. Dan ligt in elk geval de actie bij degene die iets wil en kan men de actie niet naar mij verleggen door het inspreken van een voice-mail.
Zo denk ik er ook over. GSM voor noodgevallen. Voor als mijn ouders me plotseling nodig hebben en ik ben niet thuis. Of om een zakenafspraak te bellen als ik ergens vast sta. Als mijn echtgenoot me 's avonds laat ergens op komt halen.
En in de vakantie om naar mijn ouders te sms-en.
Voor alle andere zaken: de vaste huislijn. Zonder voicemail.
Ik heb een ca. 15 jaar oude Siemens-gsm. Doet het nog prima. Maar als deze de geest geeft, ga ik toch over op een smartphone. Sommige appjes (OV, nieuws, buienradar) lijken me best handig. Maar 24/7 bereikbaar zijn en iedere minuut ingekomen berichten controleren zal ik nooit doen!
Toen ik opgroeide waren er gelukkig nog geen mobiele telefoons (er waren zelfs veel gezinnen die nog niet eens een vaste telefoon hadden) en toen kon ook iedereen zich redden.
Het zorgde ook wel voor wat zelfstandigheid bij kinderen.
Ik ben zelf tenminste erg blij dat ik als kind geen mobiele telefoon op zak hoefde te hebben.
Ik heb nog steeds het principe: mobiel is voor onderweg, voor als ik "mobiel ben" en in een noodgeval onderweg bereikbaar moet zijn.
Thuis is er de vaste telefoon met meerdere handsets (ik ga niet het hele huis door rennen op zoek naar mijn mobiel en dat ding ga ik zeker niet meenemen naar slaapkamer, douche en wc).
Op het werk is er een -vast- toestelnummer (dat ik doorschakel naar een extra mobiel als ik voor het werk onderweg ben en bereikbaar moet/wil zijn).
Overal de voice-mails vanaf gehaald: in noodgevallen ben ik altijd bereikbaar en voor andere zaken stuurt men maar een mailtje of zo. Of belt men later nog een keertje. Dan ligt in elk geval de actie bij degene die iets wil en kan men de actie niet naar mij verleggen door het inspreken van een voice-mail.
Zo denk ik er ook over. GSM voor noodgevallen. Voor als mijn ouders me plotseling nodig hebben en ik ben niet thuis. Of om een zakenafspraak te bellen als ik ergens vast sta. Als mijn echtgenoot me 's avonds laat ergens op komt halen.
En in de vakantie om naar mijn ouders te sms-en.
Voor alle andere zaken: de vaste huislijn. Zonder voicemail.
Ik heb een ca. 15 jaar oude Siemens-gsm. Doet het nog prima. Maar als deze de geest geeft, ga ik toch over op een smartphone. Sommige appjes (OV, nieuws, buienradar) lijken me best handig. Maar 24/7 bereikbaar zijn en iedere minuut ingekomen berichten controleren zal ik nooit doen!
dinsdag 10 mei 2016 10:17
quote:Mietrot schreef op 25 april 2016 @ 16:11:
[...]
Ik snap haar.
Ik heb ook niks met overdreven veel elektrische toestellen.
Ik heb een laptop thuis en ik heb een vaste computer op 't werk.
Hier thuis zit ik zowat elk moment dat het kan op mijn laptop. Veel te vaak.
Als ik dan ook nog es onderweg online zou kunnen zijn ... Nee, dank je.
Die momenten op bijvoorbeeld de trein en dergelijke gebruik ik liever om uit het raam te staren of een tijdschrift te lezen.
In een smartphone zie ik dus niets, net zoals dat ik totaal niet geïnteresseerd ben in tablet-toestanden (veel te klein om fatsoenlijk op te werken) of e-readers (geef mij maar een echt boek!).
Foto's trek ik wel met mijn digitale camera. Muziek en radio luister ik met een stereoketen.
Onderweg vind ik dat niet nodig en de batterij zou toch voortdurend leeg zijn (los nog van de mini-oortjes die voortdurend uit mijn oren schieten).
Bovendien word ik kriegel van te moeten typen / drukken op zo'n mini-schermpje.
Ik heb een telefoon met nog een "echt" toetsenbord. Echt niet dat ik ooit overga naar zo'n touch-screengeval.
(Ik heb het ooit wel es geprobeerd op de tablet van mijn moeder, maar ik word er dus krankjorum van.)
Geef mij dus maar mijn simpele Nokia-telefoon.
Batterij gaat eeuwen mee (minstens een week), ik ben altijd bereikbaar en het ding dient vooral om bereikbaar te zijn.
Of om snel effe te bellen als ik onderweg ben.
Ik stuur er daarnaast een bericht of 10 per maand mee (hoezo is 't nodig om de hele dag te appen? ik heb echt wel niet zoveel te vertellen) en gebruik hem als wekker.
En daarnaast mijn laptop voor de "grotere zaken".
Of mijn computer op 't werk om 't nieuws te volgen en te kijken of de treinen felle vertraging hebben.
Ik ben overigens ook het type dat zeker onderweg de helft van de tijd zijn telefoon niet hoort.
Zit hij in mijn handtas en op de tram ofzo hoor ik dat ding toch echt niet.
Afspraken voor een feestje gaan hier nog altijd telefonisch.
Vaak zelfs via de vaste lijn.
Mijn omgeving heeft zo'n ding immers ook nog en na 6 uur bellen we allemaal gratis .
Ja, dat dus!
Ik hou van mijn Nokia uit het jaar 400 voor Christus, hij is roze, valt geregeld op de grond en gaat minimaal een week mee qua batterij. Meestal weet ik niet waar ik 'm heb gelaten, ik hecht er totaal geen waarde aan en ben 'm dus meestal kwijt om na 2 weken ineens een piepje in een verloren vakje van je tas te horen.
Mensen kijken me wel eens vreemd aan, maar ja, dan kijk ik meestal gewoon vreemd terug. Manlief is nog een tandje erger trouwens, die heeft helemaal geen mobiel, dus die stuur ik meestal rooksignalen om te zeggen dat ik wat later ben.
[...]
Ik snap haar.
Ik heb ook niks met overdreven veel elektrische toestellen.
Ik heb een laptop thuis en ik heb een vaste computer op 't werk.
Hier thuis zit ik zowat elk moment dat het kan op mijn laptop. Veel te vaak.
Als ik dan ook nog es onderweg online zou kunnen zijn ... Nee, dank je.
Die momenten op bijvoorbeeld de trein en dergelijke gebruik ik liever om uit het raam te staren of een tijdschrift te lezen.
In een smartphone zie ik dus niets, net zoals dat ik totaal niet geïnteresseerd ben in tablet-toestanden (veel te klein om fatsoenlijk op te werken) of e-readers (geef mij maar een echt boek!).
Foto's trek ik wel met mijn digitale camera. Muziek en radio luister ik met een stereoketen.
Onderweg vind ik dat niet nodig en de batterij zou toch voortdurend leeg zijn (los nog van de mini-oortjes die voortdurend uit mijn oren schieten).
Bovendien word ik kriegel van te moeten typen / drukken op zo'n mini-schermpje.
Ik heb een telefoon met nog een "echt" toetsenbord. Echt niet dat ik ooit overga naar zo'n touch-screengeval.
(Ik heb het ooit wel es geprobeerd op de tablet van mijn moeder, maar ik word er dus krankjorum van.)
Geef mij dus maar mijn simpele Nokia-telefoon.
Batterij gaat eeuwen mee (minstens een week), ik ben altijd bereikbaar en het ding dient vooral om bereikbaar te zijn.
Of om snel effe te bellen als ik onderweg ben.
Ik stuur er daarnaast een bericht of 10 per maand mee (hoezo is 't nodig om de hele dag te appen? ik heb echt wel niet zoveel te vertellen) en gebruik hem als wekker.
En daarnaast mijn laptop voor de "grotere zaken".
Of mijn computer op 't werk om 't nieuws te volgen en te kijken of de treinen felle vertraging hebben.
Ik ben overigens ook het type dat zeker onderweg de helft van de tijd zijn telefoon niet hoort.
Zit hij in mijn handtas en op de tram ofzo hoor ik dat ding toch echt niet.
Afspraken voor een feestje gaan hier nog altijd telefonisch.
Vaak zelfs via de vaste lijn.
Mijn omgeving heeft zo'n ding immers ook nog en na 6 uur bellen we allemaal gratis .
Ja, dat dus!
Ik hou van mijn Nokia uit het jaar 400 voor Christus, hij is roze, valt geregeld op de grond en gaat minimaal een week mee qua batterij. Meestal weet ik niet waar ik 'm heb gelaten, ik hecht er totaal geen waarde aan en ben 'm dus meestal kwijt om na 2 weken ineens een piepje in een verloren vakje van je tas te horen.
Mensen kijken me wel eens vreemd aan, maar ja, dan kijk ik meestal gewoon vreemd terug. Manlief is nog een tandje erger trouwens, die heeft helemaal geen mobiel, dus die stuur ik meestal rooksignalen om te zeggen dat ik wat later ben.
dinsdag 10 mei 2016 16:58
Ik kan me voorstellen dat mensen geen smartphone willen, je hebt hem immers niet nodig. Maar zo'n ding is wel verrekte handig. Ik had hiervoor een mp3-speler, een fotocamera, een TomTom... al die dingen heb ik nu niet meer nodig, daar heb ik mijn smartphone voor.
Bankieren gaat ook supermakkelijk, bij bedragen onder de 100 euro (kun je zelf instellen) heb je niet eens een apparaatje nodig. Soms kun je iets vanuit je mail met 1 druk op de knop meteen betalen.
Even onderweg een telefoonnummer opzoeken, een adres, een winkel, bustijden, files, het is zo gemakkelijk. Facebook en Twitter, zelfs Whatsapp hoef je er niet op te installeren. Maar voor heel praktische zaken is het gewoon ideaal. Zo heb ik een app waarop ik de voetbaltijden van mijn dochter en stiefkinderen kan zien, handig met regelen wie met wie meegaat. Een app van de sportschool waarbij je je ook weer met 1 druk op de knop kan inschrijven voor lessen. Het is gewoon handig.
Ik vind het ook fijn als mijn dochter even een appje stuurt om te zeggen waar ze is. Bellen kan natuurlijk ook, maar is toch weer wat omslachtiger.
En dat toetsenbord...tja... Mijn man riep ook altijd dat hij echt niet op zo'n klein beeldscherm ging typen en hij heeft nu tot volle tevredenheid alweer 2,5 jaar een iPhone. Hij zit nog steeds niet op social media en gebruikt zijn telefoon nog steeds meer voor bellen dan de gemiddelde mens, maar hij zou niet meer zonder willen. En dat geldt ook voor 2 van mijn vriendinnen, die altijd zworen dat ze nooit een smartphone zouden nemen.
Bankieren gaat ook supermakkelijk, bij bedragen onder de 100 euro (kun je zelf instellen) heb je niet eens een apparaatje nodig. Soms kun je iets vanuit je mail met 1 druk op de knop meteen betalen.
Even onderweg een telefoonnummer opzoeken, een adres, een winkel, bustijden, files, het is zo gemakkelijk. Facebook en Twitter, zelfs Whatsapp hoef je er niet op te installeren. Maar voor heel praktische zaken is het gewoon ideaal. Zo heb ik een app waarop ik de voetbaltijden van mijn dochter en stiefkinderen kan zien, handig met regelen wie met wie meegaat. Een app van de sportschool waarbij je je ook weer met 1 druk op de knop kan inschrijven voor lessen. Het is gewoon handig.
Ik vind het ook fijn als mijn dochter even een appje stuurt om te zeggen waar ze is. Bellen kan natuurlijk ook, maar is toch weer wat omslachtiger.
En dat toetsenbord...tja... Mijn man riep ook altijd dat hij echt niet op zo'n klein beeldscherm ging typen en hij heeft nu tot volle tevredenheid alweer 2,5 jaar een iPhone. Hij zit nog steeds niet op social media en gebruikt zijn telefoon nog steeds meer voor bellen dan de gemiddelde mens, maar hij zou niet meer zonder willen. En dat geldt ook voor 2 van mijn vriendinnen, die altijd zworen dat ze nooit een smartphone zouden nemen.
dinsdag 10 mei 2016 19:02
quote:Gebruna schreef op 24 april 2016 @ 17:05:
Ik heb, toen mijn "bellen-en-gebeld-worden" mobieltje van tig jaar gelden het begaf, een simlockvrije smartphone gekocht en daar vervolgens mijn pre-paid kaartje in gestopt.
Met die smartphone doe ik dus helemaal niets, anders dan bellen en gebeld worden. En af en toe een sms (beantwoorden).
Voor de rest zie ik niet in wat er leuk aan is om op een mini schermpje te gaan typen en kijken/lezen. Als ik thuis en op het werk over een fatsoenlijk scherm kan beschikken, lees/kijk ik daar toch echt veel liever op. En onderweg ben ik serieus bezig met auto rijden of ik kijk uit het raam van de trein om de wereld om mij heen te bekijken (liever dan -letterlijk- mee te kijken wat er op het bordje van iemand anders ligt).
En ook een hele belangrijke: privacy.
En ik heb geen zin om ook voor een telefoon aan de slag te moeten gaan met virusscanners, beveilliging etc.
En goedkoper zal het ook niet zijn: alles en iedereen wil aan je verdienen, dus ik hoef ook geen "Toon" van Eneco om de verwarming alvast hoger te zetten als ik nog onderweg ben (ook niet zo milieu-vriendelijk trouwens).
okay, dit is niet erg origineel, maar Gebruna heeft echt alles gezegd wat er speelt, ik lees
overigens ook nog een boek , vind de e-reader niet prettig.
Ik heb, toen mijn "bellen-en-gebeld-worden" mobieltje van tig jaar gelden het begaf, een simlockvrije smartphone gekocht en daar vervolgens mijn pre-paid kaartje in gestopt.
Met die smartphone doe ik dus helemaal niets, anders dan bellen en gebeld worden. En af en toe een sms (beantwoorden).
Voor de rest zie ik niet in wat er leuk aan is om op een mini schermpje te gaan typen en kijken/lezen. Als ik thuis en op het werk over een fatsoenlijk scherm kan beschikken, lees/kijk ik daar toch echt veel liever op. En onderweg ben ik serieus bezig met auto rijden of ik kijk uit het raam van de trein om de wereld om mij heen te bekijken (liever dan -letterlijk- mee te kijken wat er op het bordje van iemand anders ligt).
En ook een hele belangrijke: privacy.
En ik heb geen zin om ook voor een telefoon aan de slag te moeten gaan met virusscanners, beveilliging etc.
En goedkoper zal het ook niet zijn: alles en iedereen wil aan je verdienen, dus ik hoef ook geen "Toon" van Eneco om de verwarming alvast hoger te zetten als ik nog onderweg ben (ook niet zo milieu-vriendelijk trouwens).
okay, dit is niet erg origineel, maar Gebruna heeft echt alles gezegd wat er speelt, ik lees
overigens ook nog een boek , vind de e-reader niet prettig.
escape to the country met jonnie irwin, allistair, jules , nikki, denise 16 hr bbc1
woensdag 11 mei 2016 00:56
Je hebt geen phone nodig, iedereen denkt dat je er een nodig hebt. Nee, dat hoeft niet.
De wereld gaat meer en meer die kant op, zonder technologie kunnen, of nee willen mensen niks meer. Ik daag iedereen op dit topic die pro-phone zijn eens uit om de phone weg te leggen voor minstens 2 weken en let dan vooral op je omgeving en zie hoe verschrikkelijk verslaafd mensen zijn aan hun telefoon. Pas als je er geen hebt gaat het opvallen.
De wereld gaat meer en meer die kant op, zonder technologie kunnen, of nee willen mensen niks meer. Ik daag iedereen op dit topic die pro-phone zijn eens uit om de phone weg te leggen voor minstens 2 weken en let dan vooral op je omgeving en zie hoe verschrikkelijk verslaafd mensen zijn aan hun telefoon. Pas als je er geen hebt gaat het opvallen.
