Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
vrijdag 13 mei 2016 14:52
vrijdag 13 mei 2016 14:57
Ik heb ook morbide obesitas, weeg ook zo'n 130 kilo.
Maar de knop kan gewoon niet om ofzo. Misschien dat ik het niet graag genoeg wil? Heb wel last van faalangst, denk veel te vaak: probeer het maar niet, dan kan het ook niet mislukken.
Daarnaast zit ik krap bij kas. Niet echt geldproblemen, maar ben veel te bang dat een diëtiste geld gaat kosten. Of dat ik aan haar moet vragen of ze geld gaat kosten, want dat vind ik sneu staan. En ik wil misschien yoga gaan doen (lijkt me zowel fysiek als psychisch goed), maar ik denk dat dat dus ook te duur is, en ik wil mezelf niet voor gek zetten. Zie mezelf al met mijn dikke lijf me in een of andere houding worstelen.
Oftewel: ik wil ergens wel afvallen, maar ik zie zoveel beren op de weg.
Is dit voor iemand herkenbaar?
Maar de knop kan gewoon niet om ofzo. Misschien dat ik het niet graag genoeg wil? Heb wel last van faalangst, denk veel te vaak: probeer het maar niet, dan kan het ook niet mislukken.
Daarnaast zit ik krap bij kas. Niet echt geldproblemen, maar ben veel te bang dat een diëtiste geld gaat kosten. Of dat ik aan haar moet vragen of ze geld gaat kosten, want dat vind ik sneu staan. En ik wil misschien yoga gaan doen (lijkt me zowel fysiek als psychisch goed), maar ik denk dat dat dus ook te duur is, en ik wil mezelf niet voor gek zetten. Zie mezelf al met mijn dikke lijf me in een of andere houding worstelen.
Oftewel: ik wil ergens wel afvallen, maar ik zie zoveel beren op de weg.
Is dit voor iemand herkenbaar?
vrijdag 13 mei 2016 14:59
vrijdag 13 mei 2016 15:09
quote:marthe16 schreef op 13 mei 2016 @ 14:59:
Het is toch juist goedkoper om minder te gaan eten? En sporten kun je ook gratis doen, er is genoeg informatie en filmpjes en apps te vinden op internet. Van het geld dat je uitspaart kun je een diëtiste betalen. En het lijkt me logisch dat die niet gratis is.Het is zeker goedkoper om minder te gaan eten! Maar ik heb wel echt een stok achter de deur nodig. Zelf via een filmpje gaan sporten doe ik dan dus 1x en daarna niet meer. Ik moet iets van een groepsles hebben, dan ga ik wel.
Het is toch juist goedkoper om minder te gaan eten? En sporten kun je ook gratis doen, er is genoeg informatie en filmpjes en apps te vinden op internet. Van het geld dat je uitspaart kun je een diëtiste betalen. En het lijkt me logisch dat die niet gratis is.Het is zeker goedkoper om minder te gaan eten! Maar ik heb wel echt een stok achter de deur nodig. Zelf via een filmpje gaan sporten doe ik dan dus 1x en daarna niet meer. Ik moet iets van een groepsles hebben, dan ga ik wel.
vrijdag 13 mei 2016 15:20
vrijdag 13 mei 2016 16:05
vrijdag 13 mei 2016 16:38
En qua kosten; als je het traject van een gbp in gaat wordt alles vergoed uit je basisverzekering, mits je bmi boven de 40 is.
Het enige is dat je eigen risico er aan is, maar dat bedrag is in te calculeren vind ik, en bovendien is daar vaak wel een betalingsregeling voor te treffen met je verzekeraar als het nodig is.
Weet niet in welke regio je woont Zanahoria? Ik heb erg goede ervaring met de begeleiding in Bergen op Zoom en hoor ook goeie verhalen over NOK.
Mocht je de kant van operatie op willen zou ik je wel aanraden goed te kijken naar welk ziekenhuis je gaat. Daar zijn wel grote verschillen voor.
Maar; genoeg ervaringsdeskundigheid in dit topic wat dat betreft.
Het enige is dat je eigen risico er aan is, maar dat bedrag is in te calculeren vind ik, en bovendien is daar vaak wel een betalingsregeling voor te treffen met je verzekeraar als het nodig is.
Weet niet in welke regio je woont Zanahoria? Ik heb erg goede ervaring met de begeleiding in Bergen op Zoom en hoor ook goeie verhalen over NOK.
Mocht je de kant van operatie op willen zou ik je wel aanraden goed te kijken naar welk ziekenhuis je gaat. Daar zijn wel grote verschillen voor.
Maar; genoeg ervaringsdeskundigheid in dit topic wat dat betreft.
668, the neighbour of the Beast
vrijdag 13 mei 2016 16:39
Ik heb me zojuist aangemeld voor een informatieavond van de obesitaspoli. Ik heb alleen net contact gehad met mijn zorgverzekering en een operatie wordt wel vergoed, maar een dagbehandelingsprogramma niet. Wat ik eigenlijk wel echt gek vind, want een operatie lijkt mij veel duurder voor de zorgverzekering? Maargoed, nu weet ik alsnog niet wat ik nou moet doen.... Wilde eigenlijk voor een zo'n programma gaan, want ik heb voor mijn gevoel zeker nog niet alles geprobeerd om meteen te gaan voor een operatie.
vrijdag 13 mei 2016 17:02
Even heel snel want met man op terras; ze vergoeden alleen in combinatie met operatiwf traject omdat die slagingskans veel groter is.
Omdat het anders geld pompen in iets wat toch vaak niet werkt is.
Denk er goed over na, lees alles eens goed door. En als je persoonlijker vragen hebt, je mag me altijd pb sturen.
Ik had het iig jaren eerder moeten doen.
Omdat het anders geld pompen in iets wat toch vaak niet werkt is.
Denk er goed over na, lees alles eens goed door. En als je persoonlijker vragen hebt, je mag me altijd pb sturen.
Ik had het iig jaren eerder moeten doen.
668, the neighbour of the Beast
vrijdag 13 mei 2016 17:22
quote:Zanahoria schreef op 13 mei 2016 @ 16:40:
Zouden jullie aanraden om het eerst nog echt een keer zonder operatie te proberen, of zouden jullie wel voor een operatie gaan?Ik ben ook een zwaargewicht en zie dus ook een operatie nog niet zitten. Ik krijg nu wel psychologische hulp en heb met mijn huisarts afgesproken dat er eind van het jaar een evaluatie moment zal zijn. Pas dan zal ik beslissen of ik alsnog voor een operatie ga of dat ik toch door ga op deze ingeslagen weg. Dat is ook een beetje mijn stok achter de deur want ik zie op dit moment die operatie niet zitten maar val ik niks af dan zal ik toch iets moeten.
Zouden jullie aanraden om het eerst nog echt een keer zonder operatie te proberen, of zouden jullie wel voor een operatie gaan?Ik ben ook een zwaargewicht en zie dus ook een operatie nog niet zitten. Ik krijg nu wel psychologische hulp en heb met mijn huisarts afgesproken dat er eind van het jaar een evaluatie moment zal zijn. Pas dan zal ik beslissen of ik alsnog voor een operatie ga of dat ik toch door ga op deze ingeslagen weg. Dat is ook een beetje mijn stok achter de deur want ik zie op dit moment die operatie niet zitten maar val ik niks af dan zal ik toch iets moeten.
vrijdag 13 mei 2016 17:38
Zanahoria, of een operatie het voor jou is kun je alleen zelf beslissen. Ik ben er van overtuigd dat je het zelf weet of de tijd rijp is voor een operatie. Je moet zelf bedenken of de kans op slagen er nog is zonder operatie en je weet het zelf wanneer de tijd daar is.
Bij mij heeft het idee ook lang genoeg moeten rijpen.
Bij mij heeft het idee ook lang genoeg moeten rijpen.
668, the neighbour of the Beast
vrijdag 13 mei 2016 21:20
quote:Zanahoria schreef op 13 mei 2016 @ 14:57:
Ik heb ook morbide obesitas, weeg ook zo'n 130 kilo.
Maar de knop kan gewoon niet om ofzo. Misschien dat ik het niet graag genoeg wil? Heb wel last van faalangst, denk veel te vaak: probeer het maar niet, dan kan het ook niet mislukken.
Daarnaast zit ik krap bij kas. Niet echt geldproblemen, maar ben veel te bang dat een diëtiste geld gaat kosten. Of dat ik aan haar moet vragen of ze geld gaat kosten, want dat vind ik sneu staan. En ik wil misschien yoga gaan doen (lijkt me zowel fysiek als psychisch goed), maar ik denk dat dat dus ook te duur is, en ik wil mezelf niet voor gek zetten. Zie mezelf al met mijn dikke lijf me in een of andere houding worstelen.
Oftewel: ik wil ergens wel afvallen, maar ik zie zoveel beren op de weg.
Is dit voor iemand herkenbaar?
Ik wilde hier nog even kort op reageren. Gezond eten is echt een stuk minder duur dan veel mensen denken. Ik was net bij de jumbo en daar hebben ze nu veel soorten vlees in de aanbieding, 3 pakjes voor 6 euro. Je kan kiezen voor slavinken, hamburgers en speklappen maar er liggen ook hamlapjes, mager rundergehakt en kipfilet voor dezelfde prijs. 3 pakjes kan 1 persoon gemakkelijk 10 keer van eten. Koop een doos eieren (witte eieren zijn in de supermarkt veel goedkoper dan bruine en even voedzaam/gezond), kabeljauwfilet uit de diepvries is magere vis en ook nog eens goedkoop en je hebt al bijna voor een maand mager vlees en vis voor ongeveer 11 euro. Dit kan je uiteraard aanvullen met wat vettere vis en vleessoorten. Ook seizoensgroenten en fruit zijn vaak erg goedkoop, druiven zijn nu bijvoorbeeld overal in de aanbieding. Een grote zak aardappelen kan je in je eentje ook behoorlijk lang mee doen.
Beren op de weg zien is erg herkenbaar maar was voor mij helaas ook altijd wel een teken dat ik er nog niet aan toe was om echt gezonder te gaan leven. Misschien moet je ook eens het "hang je slingers op" topic van hatsetats lezen. Ik vond dit erg herkenbaar, pas toen ik gezond eten en sporten niet meer als een straf zag maar als iets belangrijks en ook als iets leuks lukte het mij om blijvend gezonder te gaan eten en het sporten vol te houden. Ook was het afvallen op zich niet meer mijn doel maar juist het gezonder leven, het afvallen was mooi meegenomen hoor maar ik ben wel gestopt met doelen stellen als in "over 2 maanden wil ik 5 kilo kwijt zijn".
Een gastric bypass kan denk ik een hele goede stok achter de deur zijn (zie Marels en anderen) maar er is geen weg meer terug. En als jij het gevoel hebt dat je nog niet alles hebt geprobeerd zou ik hier echt goed over nadenken. Ik vind het heel goed van Marels dat zij hiervoor gekozen heeft maar ik heb wel het gevoel dat zij er anders in stond dan jij. Zij gaf juist aan van alles geprobeerd te hebben en bereid te zijn haar hele levensstijl te veranderen. Dat lees ik bij jou (nu nog) niet terug. En dat is niet erg maar wel iets om even bij stil te staan.
Ik heb ook morbide obesitas, weeg ook zo'n 130 kilo.
Maar de knop kan gewoon niet om ofzo. Misschien dat ik het niet graag genoeg wil? Heb wel last van faalangst, denk veel te vaak: probeer het maar niet, dan kan het ook niet mislukken.
Daarnaast zit ik krap bij kas. Niet echt geldproblemen, maar ben veel te bang dat een diëtiste geld gaat kosten. Of dat ik aan haar moet vragen of ze geld gaat kosten, want dat vind ik sneu staan. En ik wil misschien yoga gaan doen (lijkt me zowel fysiek als psychisch goed), maar ik denk dat dat dus ook te duur is, en ik wil mezelf niet voor gek zetten. Zie mezelf al met mijn dikke lijf me in een of andere houding worstelen.
Oftewel: ik wil ergens wel afvallen, maar ik zie zoveel beren op de weg.
Is dit voor iemand herkenbaar?
Ik wilde hier nog even kort op reageren. Gezond eten is echt een stuk minder duur dan veel mensen denken. Ik was net bij de jumbo en daar hebben ze nu veel soorten vlees in de aanbieding, 3 pakjes voor 6 euro. Je kan kiezen voor slavinken, hamburgers en speklappen maar er liggen ook hamlapjes, mager rundergehakt en kipfilet voor dezelfde prijs. 3 pakjes kan 1 persoon gemakkelijk 10 keer van eten. Koop een doos eieren (witte eieren zijn in de supermarkt veel goedkoper dan bruine en even voedzaam/gezond), kabeljauwfilet uit de diepvries is magere vis en ook nog eens goedkoop en je hebt al bijna voor een maand mager vlees en vis voor ongeveer 11 euro. Dit kan je uiteraard aanvullen met wat vettere vis en vleessoorten. Ook seizoensgroenten en fruit zijn vaak erg goedkoop, druiven zijn nu bijvoorbeeld overal in de aanbieding. Een grote zak aardappelen kan je in je eentje ook behoorlijk lang mee doen.
Beren op de weg zien is erg herkenbaar maar was voor mij helaas ook altijd wel een teken dat ik er nog niet aan toe was om echt gezonder te gaan leven. Misschien moet je ook eens het "hang je slingers op" topic van hatsetats lezen. Ik vond dit erg herkenbaar, pas toen ik gezond eten en sporten niet meer als een straf zag maar als iets belangrijks en ook als iets leuks lukte het mij om blijvend gezonder te gaan eten en het sporten vol te houden. Ook was het afvallen op zich niet meer mijn doel maar juist het gezonder leven, het afvallen was mooi meegenomen hoor maar ik ben wel gestopt met doelen stellen als in "over 2 maanden wil ik 5 kilo kwijt zijn".
Een gastric bypass kan denk ik een hele goede stok achter de deur zijn (zie Marels en anderen) maar er is geen weg meer terug. En als jij het gevoel hebt dat je nog niet alles hebt geprobeerd zou ik hier echt goed over nadenken. Ik vind het heel goed van Marels dat zij hiervoor gekozen heeft maar ik heb wel het gevoel dat zij er anders in stond dan jij. Zij gaf juist aan van alles geprobeerd te hebben en bereid te zijn haar hele levensstijl te veranderen. Dat lees ik bij jou (nu nog) niet terug. En dat is niet erg maar wel iets om even bij stil te staan.
vrijdag 13 mei 2016 23:10
Ik zou het iedereen aanraden maar dat is heel persoonlijk. Een operatie is altijd risicovol. En dan heb je nog niet eens de garantie dat het 100% werkt dus denk er goed over na, lees je goed in en verzamel alle info die je maar kunt krijgen. Verder, volg je gevoel. Je voelt het vanbinnen wel als je deze keuze écht wilt maken.
zaterdag 14 mei 2016 00:00
zaterdag 14 mei 2016 08:15
Oh, wat spannend Christy! Ik welk ziekenhuis wordt je geopereerd? Volop in het predieet nu?
Superspannend, ik duim voor je!!!
Belle
Brand New Life; ik sta er hetzelfde in hoor. Ik zou het ook iedereen van harte aanraden, maar ik weet ook dat het niet bij iedereen zo makkelijk gaat als bij mij.
Maar met mijn ervaring zeg ik volmondig dat ik het jaren eerder had moeten doen en dat ik geen seconde spijt gehad heb.
Superspannend, ik duim voor je!!!
Belle
Brand New Life; ik sta er hetzelfde in hoor. Ik zou het ook iedereen van harte aanraden, maar ik weet ook dat het niet bij iedereen zo makkelijk gaat als bij mij.
Maar met mijn ervaring zeg ik volmondig dat ik het jaren eerder had moeten doen en dat ik geen seconde spijt gehad heb.
668, the neighbour of the Beast
zaterdag 14 mei 2016 09:30
Herkenbaar Marels. Maar ik hoor zelfs mensen met (lichte) complicaties zeggen dat ze geen spijt hebben en het zo opnieuw zouden doen.
Je weet pas hoe beperkt en ongezond je bent, op het moment dat je dat minder/niet meer bent.
Ik sta er verbaasd van hoe fit ik me voel, hoeveel ik kan en dat sommige dingen normaal zijn geworden.
Denk aan bijv: pas ik wel in die stoel, gewoon ergens heen lopen of de trap op zonder zweet of buiten adem te zijn, kleren kopen in reguliere winkels en niet meer de XL kant.
Zo prettig dat je nu gewoon kunt leven en niet meer druk maakt om dit soort vervelende dingen.
Persoonlijk ben ik niet alleen fitter, gezonder en slanker geworden, maar ook echt gelukkiger.
Ik ben nu ik, wie ik moet zijn, en niet die vrouw die deed alsof, maar vanbinnen diep ongelukkig was door het extreme overgewicht.
Niet dat iedereen met overgewicht ongelukkig is, maar ben je het wél, is dit wel een zeer goede optie, maar lees je wel goed in, snap wat de operatie inhoudt, wat er allemaal bij komt kijken en weet dat je ook na de operatie en gewichtsverlies hard moet blijven werken.
Maar in mijn geval wel met een big smile en maatje 38
Je weet pas hoe beperkt en ongezond je bent, op het moment dat je dat minder/niet meer bent.
Ik sta er verbaasd van hoe fit ik me voel, hoeveel ik kan en dat sommige dingen normaal zijn geworden.
Denk aan bijv: pas ik wel in die stoel, gewoon ergens heen lopen of de trap op zonder zweet of buiten adem te zijn, kleren kopen in reguliere winkels en niet meer de XL kant.
Zo prettig dat je nu gewoon kunt leven en niet meer druk maakt om dit soort vervelende dingen.
Persoonlijk ben ik niet alleen fitter, gezonder en slanker geworden, maar ook echt gelukkiger.
Ik ben nu ik, wie ik moet zijn, en niet die vrouw die deed alsof, maar vanbinnen diep ongelukkig was door het extreme overgewicht.
Niet dat iedereen met overgewicht ongelukkig is, maar ben je het wél, is dit wel een zeer goede optie, maar lees je wel goed in, snap wat de operatie inhoudt, wat er allemaal bij komt kijken en weet dat je ook na de operatie en gewichtsverlies hard moet blijven werken.
Maar in mijn geval wel met een big smile en maatje 38
zaterdag 14 mei 2016 09:49
Die maat 38 is voor mij nog ver weg hoor
Maar ik ben wel in nog geen vijf maanden tijd van maat 50-52 naar maat 44-46 gegaan. Broeken maat 46 worden me allemaal echt te groot nu, bovenkleding gaat nog maar das iets makkelijker uitzingen qua maat.
Inderdaad, ik loop nu langs grote maten winkels en ik denk, ik hoef hier niet meer binnen.
En tuurlijk zit ik nog op de rand van overal gewone kleding kunnen kopen, maar het is al zo'n verschil.
En idd, ik had nooit gedacht dat het zoveel verschil zou maken, dat ik zoveel vrijer zou bewegen met dertig kilo minder
Maar ik ben wel in nog geen vijf maanden tijd van maat 50-52 naar maat 44-46 gegaan. Broeken maat 46 worden me allemaal echt te groot nu, bovenkleding gaat nog maar das iets makkelijker uitzingen qua maat.
Inderdaad, ik loop nu langs grote maten winkels en ik denk, ik hoef hier niet meer binnen.
En tuurlijk zit ik nog op de rand van overal gewone kleding kunnen kopen, maar het is al zo'n verschil.
En idd, ik had nooit gedacht dat het zoveel verschil zou maken, dat ik zoveel vrijer zou bewegen met dertig kilo minder
668, the neighbour of the Beast
