Lijf & Lijn alle pijlers

Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

13-05-2016 10:14 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
Alle reacties Link kopieren
Dat komt wel goed marels! Ik ben natuurlijk al bijna 2 jaar verder (in september) en kom ook van maat 52. Eén jaar na de operatie had ik mijn doel ingesteld op 75 kilo, dat was mijn streefgewicht. Had ik toen niet gehaald, woog toen 77,5 (nog niet slecht maar was stiekem wel een beetje teleurgesteld). Toen heb ik mijn nieuwe doel voor 2 jaar na de operatie maar ingesteld op 70 kilo. Nou die datum is pas over 4 maanden en weeg nu al een maand 68 kilo! Heb soms ook weken stil gestaan, zelfs aangekomen soms. Ze zeggen dat je pas na 1,5-2 jaar gaat stabiliseren. Dus ik ga probere zo rond die 70 te blijven. 68 kilo is goed, maar 72 ook. Mijn persoonlijke doel is onder de 75 te blijven, dat is nu mijn max geworden.

In 5 maanden tijd 30 kilo is echt heel veel en goed, ik denk zomaar dat jij ver over je streefgewicht heen gaat! Ben echt heel blij voor je



Calvijn, hoe is het? Erg benieuwd!
Alle reacties Link kopieren
[quote]Marels schreef op 14 mei 2016 @ 08:15:

Oh, wat spannend Christy! Ik welk ziekenhuis wordt je geopereerd? Volop in het predieet nu?

Superspannend, ik duim voor je!!!





Ik ben inderdaad aan het pré dieet bezig. Ik word geopereerd door dr Dillemans in Brugge. Een hele reis, maar ik heb het ervoor over. Woensdag om 11 uur moet ik me melden
Alle reacties Link kopieren
Ook ik ben erg blij dat ik ervoor gekozen heb, op mijn zwaarst woog ik 110 kilo, kreeg een maagbandje en afgevallen tot 85, daarna met weight watchers afgevallen tot 75 maar daarna weer gegroeid naar 96 helaas. Op een gegeven moment kreeg ik steeds meer last van het maagbandje, dagelijks overgeven, veel maagzuur, pijn bij het poortje etc, toen werd het tijd om keuzes te maken. In overleg met de chirurg ben ik het traject ingegaan voor een mgbp en die kreeg ik vorig jaar juni. Ik weeg nu 63,8 kilo, dit had ik nooit durven dromen, draag kleding maatje 40 (soms 38) en voel me goed, niet meer overgegeven en geen maagzuur meer. Weinig last van dumpings en kan alles verdragen.



Wat betreft het met eten bezig zijn, ik ben nu meer met eten bezig dan toen ik nog zo zwaar was, toen at ik gewoon zonder erbij na te denken en nu maak je andere keuzes en let je op bv je eiwitten. Maar ik ben nu op een gezondere manier met eten bezig.



In Leeuwarden word je goed begeleid, tijdens het voortraject maar er is ook een natraject, dan kom je zeven keer in een groep terug, groepsgesprekken met diëtiste, psycholoog, verpleegkudige en workshops bewegen, erg waardevol allemaal. Afgelopen onderdag weer geweest en in september de afsluiting
quote:mimami schreef op 14 mei 2016 @ 11:44:

Ook ik ben erg blij dat ik ervoor gekozen heb, op mijn zwaarst woog ik 110 kilo, kreeg een maagbandje en afgevallen tot 85, daarna met weight watchers afgevallen tot 75 maar daarna weer gegroeid naar 96 helaas. Op een gegeven moment kreeg ik steeds meer last van het maagbandje, dagelijks overgeven, veel maagzuur, pijn bij het poortje etc, toen werd het tijd om keuzes te maken. In overleg met de chirurg ben ik het traject ingegaan voor een mgbp en die kreeg ik vorig jaar juni. Ik weeg nu 63,8 kilo, dit had ik nooit durven dromen, draag kleding maatje 40 (soms 38) en voel me goed, niet meer overgegeven en geen maagzuur meer. Weinig last van dumpings en kan alles verdragen.



Wat betreft het met eten bezig zijn, ik ben nu meer met eten bezig dan toen ik nog zo zwaar was, toen at ik gewoon zonder erbij na te denken en nu maak je andere keuzes en let je op bv je eiwitten. Maar ik ben nu op een gezondere manier met eten bezig.



In Leeuwarden word je goed begeleid, tijdens het voortraject maar er is ook een natraject, dan kom je zeven keer in een groep terug, groepsgesprekken met diëtiste, psycholoog, verpleegkudige en workshops bewegen, erg waardevol allemaal. Afgelopen onderdag weer geweest en in september de afsluiting



Hoe komt het dat je weer aan kwam?

Ben je niet bang dat dat deze keer ook weer gebeurd?
Alle reacties Link kopieren
Mijn gbp is volgende maand alweer 2 jaar geleden en nog steeds geeb spijt. Ben nu aan het herstellen van een correctieoperatie en het herstel duurt langer dan verwacht. Hierdoor zit ik nu in een depressie en heb ik weer vreetbuien. Mijn nadeel is dat ik nergens op dump en alles kan eten. Lig nu gerust om 3 uur s'nachts een half pak koekjes naar binnen te werken. En daar baal ik weer zo van dat ik me nog rotter ga voelen. Van de week maar eens op de weegschaal gestaan en toch niks aangekomen. Daar ben ik wel blij mee. Zonder de gbp was ik zeker weer kilo's aangekomen.
Alle reacties Link kopieren
quote:watdachtjehiervan schreef op 14 mei 2016 @ 11:48:

[...]





Hoe komt het dat je weer aan kwam?

Ben je niet bang dat dat deze keer ook weer gebeurd?Omdat mijn maagbandje niet meer werkte kon ik weer de porties eten als voor de operatie plus dat de "goede" etenswaren altijd bleven hangen wat dus overgeven werd en de "slechte" dingen gingen wel goed, dat was de reden dat ik weer aan kwam. Nu ben ik er niet bang voor, ik kan nu makkelijk stoppen omdat ik echt vol ben, wat ik bij het maagbandje niet heb ervaren
Ibi: er is strenge controle op
Alle reacties Link kopieren
quote:Daantje1970 schreef op 14 mei 2016 @ 12:20:

Mijn gbp is volgende maand alweer 2 jaar geleden en nog steeds geeb spijt. Ben nu aan het herstellen van een correctieoperatie en het herstel duurt langer dan verwacht. Hierdoor zit ik nu in een depressie en heb ik weer vreetbuien. Mijn nadeel is dat ik nergens op dump en alles kan eten. Lig nu gerust om 3 uur s'nachts een half pak koekjes naar binnen te werken. En daar baal ik weer zo van dat ik me nog rotter ga voelen. Van de week maar eens op de weegschaal gestaan en toch niks aangekomen. Daar ben ik wel blij mee. Zonder de gbp was ik zeker weer kilo's aangekomen.



War vervelend! Ik snap precies hoe je je voelt, sterkte! Probeer elke opnieuw het goede te doen. Ook al ga je een dag (of nacht) de fout in, boeiend, de volgende ochtend gewoon weer met een schone lei beginnen, elke dag opnieuw.

Vooral niet denken; ik heb nu toch al gezondigd, of ik kom toch niet aan, dus f*ck it.

Ik weet uit eigen ervaring dat dit lastig is (ook ervaring met depressies) maar geen dag is verloren als je jezelf weer bij elkaar raapt.

Zet 'm op meid!
Alle reacties Link kopieren
quote:Christy02 schreef op 14 mei 2016 @ 11:26:

[quote]Marels schreef op 14 mei 2016 @ 08:15:

Oh, wat spannend Christy! Ik welk ziekenhuis wordt je geopereerd? Volop in het predieet nu?

Superspannend, ik duim voor je!!!





Ik ben inderdaad aan het pré dieet bezig. Ik word geopereerd door dr Dillemans in Brugge. Een hele reis, maar ik heb het ervoor over. Woensdag om 11 uur moet ik me melden Spannend! Ik hoop dat jij over een poosje ook een mooi succes verhaal kunt delen hier en je een gezond gewicht bereikt!
Alle reacties Link kopieren
quote:Brand-new-life-2015 schreef op 14 mei 2016 @ 16:49:

[...]





War vervelend! Ik snap precies hoe je je voelt, sterkte! Probeer elke opnieuw het goede te doen. Ook al ga je een dag (of nacht) de fout in, boeiend, de volgende ochtend gewoon weer met een schone lei beginnen, elke dag opnieuw.

Vooral niet denken; ik heb nu toch al gezondigd, of ik kom toch niet aan, dus f*ck it.

Ik weet uit eigen ervaring dat dit lastig is (ook ervaring met depressies) maar geen dag is verloren als je jezelf weer bij elkaar raapt.

Zet 'm op meid!Dank je wel. Probeer er maar niet tegen te verzetten. Als ik me straks lichamelijk beter voel zal het geestelijk ook vast beter gaan.
Alle reacties Link kopieren
Absoluut. Je bent niet aan het falen. Je bent menselijk. En daar horen foutjes bij, in ons/jouw geval terugvallen op eten. Kan gebeuren! Gewoon per dag bekijken, op een gegeven moment gaat het weer de goede kant op, voel je je beter en krijg je weer de kracht om goed (beter) voor jezelf te zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Oh zitten jullie hier! Morgen is het voor mij precies 2 jaar geleden dat ik een GBP kreeg. Wat voel ik me een stuk beter zeg. Ik kan zo veel beter vooruit en heb nu eindelijk een beetje een normale conditie.

Ik heb het achteraf mentaal wel heel zwaar gevonden. Eten was mijn uitlaatklep en wat is het ontzettend moeilijk om dat om te zetten naar iets wat minder destructief is. Vooral omdat je het gewoon zo gewend bent en omdat je nooit kan stoppen met eten. Ik merk dat dat soms wel echt moeilijk is. Ik kan nu zeggen dat ik dat gelukkig echt niet meer heb. Nu krop ik het niet meer op als er iets is maar praat erover, i.p.v. eten.



Marels wat fijn dat het zo goed gaat, 30 kilo hé, probeer het maar eens op te pakken!



Calvijn, veel sterkte de komende dagen!
Alle reacties Link kopieren
Yavanna, waar heb je dat nu naar omgezet dan? Vind het heel knap van je! Ikzelf heb mijn goede maar ook slechte periodes en (vr)eet dan teveel...
Alle reacties Link kopieren
Hallo ,

Mag ik ook meeschrijven ?

ik heb ook een maagverkleining , alleen heb ik voor de sleeve gekozen.

Voor mij is het nu bijna een jaar geleden en ben er nog steeds heel tevreden over.
Alle reacties Link kopieren
Hoi, heb nog weinig puf om uitgebreid te schrijven.

Ben vandaag thuis gekomen uit het ziekenhuis.



Met de pijn valt het wel mee nu. Ben vooral erg moe en kan nog niet bepalen of ik nu honger heb of dat het gerommel iets anders is.



Later meer x
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Calvijn!
Alle reacties Link kopieren
E-hope, wat een dappere beslissing! Ben je al (bijna) op je streefgewicht?



Calvijn, dat gerommel had ik ook, nog steeds trouwens. Vooral in bed zoals nu, keihard en lang. Maar het went moet ik zeggen. Is wel heel raar en zelfs eng in het begin weet ik nog, maar het schijnt er allemaal bij te horen.

Lekker rustig aan doen en goed rusten!
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd Marels!



Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Brand-new-life-2015 schreef op 14 mei 2016 @ 22:25:

Yavanna, waar heb je dat nu naar omgezet dan? Vind het heel knap van je! Ikzelf heb mijn goede maar ook slechte periodes en (vr)eet dan teveel...

Een proces, ik heb het traject gevolg via NOK en daar echt veel gehad aan de groepsbijeenkomsten en de inzichten in mijn eigen gedrag/routines/aangeleerde gewoontes. Dat moest ik doorbreken en ik moest erachter komen waarom ik ooit ben begonnen met eten als uitlaatklep.

Toen ik dat allemaal onder ogen durfde te komen is het goed gekomen. Maar dat heeft echt wel even geduurd!
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 14 mei 2016 @ 23:38:

Hoi, heb nog weinig puf om uitgebreid te schrijven.

Ben vandaag thuis gekomen uit het ziekenhuis.



Met de pijn valt het wel mee nu. Ben vooral erg moe en kan nog niet bepalen of ik nu honger heb of dat het gerommel iets anders is.



Later meer xVeel sterkte, laat het allemaal even over je heen komen. Ik verwacht dat het gerommel geen honger is, maar is voor iedereen anders natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Meiden even een vraag ( en tevens een verkapte tvp):

Hebben jullie last van overtollige huid/vel?

Ik met name bij mijn buik en ik erger me er ontzettend aan.

Weet iemand tips en tricks om dat enigszins te verbeteren?
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 14 mei 2016 @ 23:38:

Hoi, heb nog weinig puf om uitgebreid te schrijven.

Ben vandaag thuis gekomen uit het ziekenhuis.



Met de pijn valt het wel mee nu. Ben vooral erg moe en kan nog niet bepalen of ik nu honger heb of dat het gerommel iets anders is.



Later meer x



Fijn dat je weer thuis bent en dat de pijn meevalt. Dat gerommel dat herken ik hoor. Het is bij mij niet omdat ik honger heb maar juist na het eten.

Sterkte verder
Alle reacties Link kopieren
quote:Yavanna schreef op 15 mei 2016 @ 04:38:

[...]



Een proces, ik heb het traject gevolg via NOK en daar echt veel gehad aan de groepsbijeenkomsten en de inzichten in mijn eigen gedrag/routines/aangeleerde gewoontes. Dat moest ik doorbreken en ik moest erachter komen waarom ik ooit ben begonnen met eten als uitlaatklep.

Toen ik dat allemaal onder ogen durfde te komen is het goed gekomen. Maar dat heeft echt wel even geduurd!Knap van je! Lijkt mij inderdaad een heel (confronterend) proces, maar je hebt er je leven lang profijt van.
Alle reacties Link kopieren
quote:mali30 schreef op 15 mei 2016 @ 07:56:

Meiden even een vraag ( en tevens een verkapte tvp):

Hebben jullie last van overtollige huid/vel?

Ik met name bij mijn buik en ik erger me er ontzettend aan.

Weet iemand tips en tricks om dat enigszins te verbeteren?



Verbeteren, is mij verteld, is moeilijk. De één heeft een hele soepele, elastische huid en dus geluk, de ander krijgt sneller hangend vel.

Sporten en geleidelijk afvallen (niet te snel) kan de huid wat strakker maken maar eigenlijk is het een kwestie van pech of niet.

Crèmes smeren helpt ook niet maar is wel goed voor je huid en eventuele striae.



Persoonlijk heb ik redelijk geluk. Ja, de huid rond mijn buik, billen, benen, heupen en bovenarmen is slap. Maar ik heb niet echt huidoverschot. Ben nog vrij jong, misschien dat dat helpt.

Mijn borsten zijn ook wat slapper, één cupmaatje minder en hangen iets maar al met al mag ik echt niet klagen!
quote:Daantje1970 schreef op 14 mei 2016 @ 19:01:

[...]





Dank je wel. Probeer er maar niet tegen te verzetten. Als ik me straks lichamelijk beter voel zal het geestelijk ook vast beter gaan.Dit klinkt als een excuus om weer veel te eten. Ik denk dat je het beter nu aan kunt pakken voordat je dalijk wel aankomt en er heel heel heel veel spijt van krijgt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven