Relaties
alle pijlers
Ga ik dit redden?
vrijdag 20 mei 2016 01:03
Vorige maand ben ik na 25 jaar door mijn man gedumpt. Hij houdt al langere tijd niet meer van me. Ik wil het nog een kans geven maar hij is er klaar mee. Hij heeft ook een ander waar hij verliefd op is. We hebben geen ruzie en wonen nog samen. Nu is hij nog een paar nachten per week thuis en verder is hij bij haar. We doen normaal tegen elkaar maar ik vraag me af hoelang ik dit vol kan houden. Ik ga van ontkenning, naar woede en verdriet en terug. Ik hoop dat het goedkomt maar dat zal ongetwijfeld niet gebeuren. Het zal een tijdje duren voor het huis verkocht is en ik heb geen andere plek om naar toe te gaan. Maar moet ik misschien meer mijn best doen en zorgen dat ik hem niet meer zie?
vrijdag 20 mei 2016 16:21
quote:Havertje-12 schreef op 20 mei 2016 @ 09:41:
Er zijn 2 opties: of volledig naar de kloten gaan of iets doen. Ik zie het echt wel helder nu, helaas. Ik voel me vaak slecht (lichamelijk en geestelijk) dus mijn vriendenkring is flink uitgedund en familie heb ik verder niet. Ik zie/zag mezelf altijd als een kansloos persoon in een verrotte wereld. Ik probeer echt iets te veranderen - voor mezelf - maar hoop tegelijkertijd dat er nog een kans is.
Er zijn 2 opties: of volledig naar de kloten gaan of iets doen. Ik zie het echt wel helder nu, helaas. Ik voel me vaak slecht (lichamelijk en geestelijk) dus mijn vriendenkring is flink uitgedund en familie heb ik verder niet. Ik zie/zag mezelf altijd als een kansloos persoon in een verrotte wereld. Ik probeer echt iets te veranderen - voor mezelf - maar hoop tegelijkertijd dat er nog een kans is.
vrijdag 20 mei 2016 16:51
quote:Havertje-12 schreef op 20 mei 2016 @ 08:59:
Ik vind het nu geen zuivere beslissing van hem. Zonder haar was hij er nog geweest. Hij heeft eerst gebroken met mij en is pas een paar dagen later naar haar gegaan. Geestelijk natuurlijk wel eerder.Maar had hij evengoed al lange tijd niet meer van je gehouden.
Ik vind het nu geen zuivere beslissing van hem. Zonder haar was hij er nog geweest. Hij heeft eerst gebroken met mij en is pas een paar dagen later naar haar gegaan. Geestelijk natuurlijk wel eerder.Maar had hij evengoed al lange tijd niet meer van je gehouden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 24 mei 2016 21:23
Niet heel fijn kers. De reacties werd ik ook niet heel blij van maar dat is logisch.
Ik heb al mijn hele leven last van mijn gebrek aan levensvreugde, ik vind het moeilijk om de wereld te accepteren zoals ze is. Ben geen slecht mens maar het glas is meestal halfvol. Helaas kom ik er nu met een enorme klap achter dat ik nu met een leeg glas achterblijf. Halfvol was zo slecht nog niet. En nu is het huilen voor mij natuurlijk. Dacht je dat je een kutleven had, blijkt dat het nog 1000x erger kan. Zuur en dom. Was ik maar eerder wakker geworden.
Ik heb al mijn hele leven last van mijn gebrek aan levensvreugde, ik vind het moeilijk om de wereld te accepteren zoals ze is. Ben geen slecht mens maar het glas is meestal halfvol. Helaas kom ik er nu met een enorme klap achter dat ik nu met een leeg glas achterblijf. Halfvol was zo slecht nog niet. En nu is het huilen voor mij natuurlijk. Dacht je dat je een kutleven had, blijkt dat het nog 1000x erger kan. Zuur en dom. Was ik maar eerder wakker geworden.
dinsdag 24 mei 2016 22:05
Lieverd je klinkt depressief. Dat zou ook logischer zijn - gezien wat je net meemaakte - dan dat je 'vaak zat vrolijk' bent. En je kunt ook niet echt ontspannen zolang die vent nog in je huis rondwandelt. (hoe is het daar nu mee, hebben jullie besproken of hij weg kan gaan? Dit lijkt me zo belangrijk en een hele goede eerste stap, want zo kun je haast niet tot rust komen, wetende dat hij weer bij 'haar' is etc!!)
Je gevoelens ontkennen is het ergste dat je nu zou kunnen doen. Je geeft jezelf daarmee op de kop in een toch al zware tijd.
Wees lief voor jezelf. Juist nu! En juist als niemand anders dit doet. Ik weet echt hoe zwaar dit is, maar je hele zelfbeeld zal nog verder afkalven als je jezelf zo opzweept en van dingen de schuld geeft.
Heb je iemand: friends, familie, bij wie je even bij de pakken neer mag en kan zitten? Een zachte schouder om even op uit de huilen?
Dat gun ik je, havertje! Geef jezelf niet zo op je kop....dat zal het alleen maar erger maken op den duur!! Je hebt niets verkeerd gedaan!! Maar PIJN! Dat is niet iets om je zelf zo naar om toe te spreken, wel? Of zou je zo ook tegen een vriendin doen: lees je posts nog eens en stel je voor dat een vriendin ze naar je mailde.Wat zou je dan tegen haar zeggen?
Wat ik me ook afvraag is of je zelf ook of je aan je zelfbeeld zou willen gaan werken, met een therapeut of coach? Denk je dat je dit zou kunnen helpen? En misschien is de huisarts ook een goed startpunt, zodat je ook even kunt bekijken met hem/haar of je misschien echt depressief bent...
Zorg goed voor jezelf, vrouw. JUIST nu!
Je gevoelens ontkennen is het ergste dat je nu zou kunnen doen. Je geeft jezelf daarmee op de kop in een toch al zware tijd.
Wees lief voor jezelf. Juist nu! En juist als niemand anders dit doet. Ik weet echt hoe zwaar dit is, maar je hele zelfbeeld zal nog verder afkalven als je jezelf zo opzweept en van dingen de schuld geeft.
Heb je iemand: friends, familie, bij wie je even bij de pakken neer mag en kan zitten? Een zachte schouder om even op uit de huilen?
Dat gun ik je, havertje! Geef jezelf niet zo op je kop....dat zal het alleen maar erger maken op den duur!! Je hebt niets verkeerd gedaan!! Maar PIJN! Dat is niet iets om je zelf zo naar om toe te spreken, wel? Of zou je zo ook tegen een vriendin doen: lees je posts nog eens en stel je voor dat een vriendin ze naar je mailde.Wat zou je dan tegen haar zeggen?
Wat ik me ook afvraag is of je zelf ook of je aan je zelfbeeld zou willen gaan werken, met een therapeut of coach? Denk je dat je dit zou kunnen helpen? En misschien is de huisarts ook een goed startpunt, zodat je ook even kunt bekijken met hem/haar of je misschien echt depressief bent...
Zorg goed voor jezelf, vrouw. JUIST nu!
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
dinsdag 24 mei 2016 23:31
Dat ik zeg dat ik vaak zat vrolijk ben dat slaat op het verleden. Nu gaan er allerlei emoties door me heen. Ene moment voel ik me okay, dan wanhopig, schuldig, boos enzovoort. Natuurlijk ben ik nu ook depri!
Ik geef mezelf op m'n kop omdat ik niet eerder iets aan mezelf gedaan heb! Niet alleen heb ik hierdoor mijn eigen leven verziekt maar ook dat van mijn man en heb ik mensen van me afgeduwd omdat ik vond dat ik niets positiefs te melden heb. Heb waarschijnlijk jarenlang pms gehad zonder dit te onderkennen. Ik ben al bij de huisarts geweest en heb binnenkort een afspraak met een therapeut. Iets wat ik nooit eerder wilde. En nu heb ik mijn man weggejaagd....hoeveel erger kan het worden? Op een leeftijd dat je kansloos bent in het leven.
Verder doe ik mijn best om zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen. En er zijn gelukkig mensen bij wie ik uit kan huilen. Maar ik moet ook veel alleen verwerken, dat is ook goed.
Ik geef mezelf op m'n kop omdat ik niet eerder iets aan mezelf gedaan heb! Niet alleen heb ik hierdoor mijn eigen leven verziekt maar ook dat van mijn man en heb ik mensen van me afgeduwd omdat ik vond dat ik niets positiefs te melden heb. Heb waarschijnlijk jarenlang pms gehad zonder dit te onderkennen. Ik ben al bij de huisarts geweest en heb binnenkort een afspraak met een therapeut. Iets wat ik nooit eerder wilde. En nu heb ik mijn man weggejaagd....hoeveel erger kan het worden? Op een leeftijd dat je kansloos bent in het leven.
Verder doe ik mijn best om zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen. En er zijn gelukkig mensen bij wie ik uit kan huilen. Maar ik moet ook veel alleen verwerken, dat is ook goed.
woensdag 25 mei 2016 00:46
quote:Geronimo2 schreef op 20 mei 2016 @ 10:13:
[...]
Ai meid, blij zijn kost energie, het glas is half leeg is gewoon makkelijker leven dan het glas is half vol. In het laatste geval kijk je naar wat je wel hebt en wat er wel mooi is, tuurlijk is het zoeken maar aan de andere kant ligt het ook recht onder je neus.
Je hebt, alleen al omdat je in Nederland woont, al de hoofdprijs gewonnen, klinkt stom maar voor sommigen is het een wonder dat als je de kraan opendraait dat er drinkbaar water uitkomt, en dat elke dag.
Negatieve mensen denken aan al die mensen die dat niet hebben en blijven daar dan inactief over doorzeuren. Positieve mensen besluiten om in Afrika waterputten te slaan om wat aan het probleem te doen. Jouw leven is zwaar omdat het gemakkelijker is om aan de zijlijn alle negatieve kanten van het leven te benoemen. Geeft niet maar daarnaast leef je verder ook helemaal niet. Dus je werkt niet aan het negatieve maar ook niet aan het positieve. Je man was je enige lichtpuntje en je hebt bij hem de verantwoordelijkheid gelegd om jouw leven leuk te maken en daar gaf je dan ook nog niets voor terug.
Het klinkt absoluut niet aardig wat ik zeg maar als je niet depressief bent dan is het vaak een innerlijke luiheid dat je je voelt zoals je je voelt. Je neemt totaal geen deel aan het leven en je legt bij anderen de verantwoordelijkheid om er voor jou een mooie wereld van te maken. Dat is niet iets wat je overkomt maar dat is een keuze, je vindt het wel makkelijk en het geeft je ook iets elitairs, alsof jij de enige bent die het leven echt snapt en met verbazing toekijkt hoe iedereen in onwetendheid leeft en de waarheid niet snapt. Het is allemaal zinloos en jij doet aan dat circus niet mee, zonde van je energie.
Het klinkt allemaal als "eigen schuld, dikke bult" en dat is het natuurlijk ook een beetje maar met een beetje mazzel ben je nu wakker en stap je af van je zetel, zet je arrogantie en egoïsme van je af en ga jij ook actief deelnemen en ontdekken dat inactief wachten op het einde van je leven je helemaal niets heeft gebracht en een hele lange eenzame rit wordt. Is het erg als je positiever in het leven gaat staan, je verdiept in de gevoelens van anderen, geniet van een heerlijk wijntje met vrienden en praat over onzin of vakantie, de slappe lach krijgt van iets idioots of echt ziet dat de natuur gewoon elk jaar in al zijn pracht weer zijn trucje herhaalt van bloesem en bladeren?
Maak een plan voor je zelf waarin je niet alles eindigt met de worden "maar......", stort je nou eens blind in het leven en laat je man zien dat je gewoon blind en stom bent geweest. Als hij niet terugkomt op zijn beslissing dan ben jij in ieder geval wel een stuk menselijker en blijer.
Ik vind dit een ijzersterke post.
Ik wil je veel sterkte wensen, TO. Het is niet makkelijk om ingesleten patronen te veranderen, maar misschien is nu wel een uitgelezen mogelijkheid om daar mee te beginnen.
[...]
Ai meid, blij zijn kost energie, het glas is half leeg is gewoon makkelijker leven dan het glas is half vol. In het laatste geval kijk je naar wat je wel hebt en wat er wel mooi is, tuurlijk is het zoeken maar aan de andere kant ligt het ook recht onder je neus.
Je hebt, alleen al omdat je in Nederland woont, al de hoofdprijs gewonnen, klinkt stom maar voor sommigen is het een wonder dat als je de kraan opendraait dat er drinkbaar water uitkomt, en dat elke dag.
Negatieve mensen denken aan al die mensen die dat niet hebben en blijven daar dan inactief over doorzeuren. Positieve mensen besluiten om in Afrika waterputten te slaan om wat aan het probleem te doen. Jouw leven is zwaar omdat het gemakkelijker is om aan de zijlijn alle negatieve kanten van het leven te benoemen. Geeft niet maar daarnaast leef je verder ook helemaal niet. Dus je werkt niet aan het negatieve maar ook niet aan het positieve. Je man was je enige lichtpuntje en je hebt bij hem de verantwoordelijkheid gelegd om jouw leven leuk te maken en daar gaf je dan ook nog niets voor terug.
Het klinkt absoluut niet aardig wat ik zeg maar als je niet depressief bent dan is het vaak een innerlijke luiheid dat je je voelt zoals je je voelt. Je neemt totaal geen deel aan het leven en je legt bij anderen de verantwoordelijkheid om er voor jou een mooie wereld van te maken. Dat is niet iets wat je overkomt maar dat is een keuze, je vindt het wel makkelijk en het geeft je ook iets elitairs, alsof jij de enige bent die het leven echt snapt en met verbazing toekijkt hoe iedereen in onwetendheid leeft en de waarheid niet snapt. Het is allemaal zinloos en jij doet aan dat circus niet mee, zonde van je energie.
Het klinkt allemaal als "eigen schuld, dikke bult" en dat is het natuurlijk ook een beetje maar met een beetje mazzel ben je nu wakker en stap je af van je zetel, zet je arrogantie en egoïsme van je af en ga jij ook actief deelnemen en ontdekken dat inactief wachten op het einde van je leven je helemaal niets heeft gebracht en een hele lange eenzame rit wordt. Is het erg als je positiever in het leven gaat staan, je verdiept in de gevoelens van anderen, geniet van een heerlijk wijntje met vrienden en praat over onzin of vakantie, de slappe lach krijgt van iets idioots of echt ziet dat de natuur gewoon elk jaar in al zijn pracht weer zijn trucje herhaalt van bloesem en bladeren?
Maak een plan voor je zelf waarin je niet alles eindigt met de worden "maar......", stort je nou eens blind in het leven en laat je man zien dat je gewoon blind en stom bent geweest. Als hij niet terugkomt op zijn beslissing dan ben jij in ieder geval wel een stuk menselijker en blijer.
Ik vind dit een ijzersterke post.
Ik wil je veel sterkte wensen, TO. Het is niet makkelijk om ingesleten patronen te veranderen, maar misschien is nu wel een uitgelezen mogelijkheid om daar mee te beginnen.
woensdag 25 mei 2016 08:46
quote:Kinase3000 schreef op 25 mei 2016 @ 00:46:
[...]
Ik vind dit een ijzersterke post.
Ik wil je veel sterkte wensen, TO. Het is niet makkelijk om ingesleten patronen te veranderen, maar misschien is nu wel een uitgelezen mogelijkheid om daar mee te beginnen.
Wist je dat nog niet?, geronimo2 is een van de betere die we hier hebben.
Ik zou bijna zeggen, de beste.
[...]
Ik vind dit een ijzersterke post.
Ik wil je veel sterkte wensen, TO. Het is niet makkelijk om ingesleten patronen te veranderen, maar misschien is nu wel een uitgelezen mogelijkheid om daar mee te beginnen.
Wist je dat nog niet?, geronimo2 is een van de betere die we hier hebben.
Ik zou bijna zeggen, de beste.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 25 mei 2016 10:57
Ja Geronimo heeft abslouut een punt! Ik wacht inderdaad aan de zijlijn af in mijn slachtofferrol, klagend over hoe slecht we met de wereld omgaan en al het leed van de wereld op mijn schouders dragend. En ik zag dit allemaal heus wel van mezelf, ik had alleen niet eerder de kracht om er iets aan te doen. Zo'n levenshouding kost ook enorm veel energie. En kennelijk heb ik mijn man daar ook teveel mee belast. Nogmaals, ik liep echt niet elke dag zo rond!
Nog steeds vind ik het een slappe zak dat hij dan niet jaren geleden is gestopt met de relatie maar gewacht heeft tot hij een ander heeft, maar goed zo zijn mannen kennelijk. Ik moet erop vertrouwen dat ik nu wel de kracht heb om te veranderen, nu ik dieper gezakt ben dan ik ooit had kunnen vermoeden.
Nog steeds vind ik het een slappe zak dat hij dan niet jaren geleden is gestopt met de relatie maar gewacht heeft tot hij een ander heeft, maar goed zo zijn mannen kennelijk. Ik moet erop vertrouwen dat ik nu wel de kracht heb om te veranderen, nu ik dieper gezakt ben dan ik ooit had kunnen vermoeden.
