Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 22:44
Hoe ist met jou Christy?
Ik heb het overigens na die maand thuis nog steeds rustig aan gedaan op het werk.
Ik moest ineens fulltime beginnen maar heb echt wel mijn werkzaamheden aangepast en ben ook wel eens eerder weggegaan omdat ik het niet meer trok.
Je moet weer gaan werken echt niet onderschatten.
Ik heb het overigens na die maand thuis nog steeds rustig aan gedaan op het werk.
Ik moest ineens fulltime beginnen maar heb echt wel mijn werkzaamheden aangepast en ben ook wel eens eerder weggegaan omdat ik het niet meer trok.
Je moet weer gaan werken echt niet onderschatten.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 22:49
quote:-Suze- schreef op 24 mei 2016 @ 22:36:
Twee weken?!?!?! Wat zegt je chirurg daar van?
As donderdag is het 2 weken geleden (12 mei)
Ik moet morgen naar de diëtist in het ziekenhuis en vrijdagmiddag naar de arts.
Wat eerlijk gezegd meespeelt is dat ik iemand vervang en als ik te lang weg blijf, ben ik bang dat ik volgende schooljaar geen uren meer heb en dus zonder baan zit
Twee weken?!?!?! Wat zegt je chirurg daar van?
As donderdag is het 2 weken geleden (12 mei)
Ik moet morgen naar de diëtist in het ziekenhuis en vrijdagmiddag naar de arts.
Wat eerlijk gezegd meespeelt is dat ik iemand vervang en als ik te lang weg blijf, ben ik bang dat ik volgende schooljaar geen uren meer heb en dus zonder baan zit
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 mei 2016 22:51
Maar als je te snel aan het werk gaat, complicaties krijgt of gewoon instort omdat het veel te vermoeiend is, moeten ze je nog langer missen. En dat maakt de zaak helemaal niet echt beter, zeg maar.
Heb je niet met je baas gecommuniceerd over hoe lang je afwezig blijft?
Mijn baas rekende gewoon op zes weken, dus was het eerder raar dat ik vroeger terug kwam dan dat ze vond dat ik te lang ziek geweest was.
Heb je niet met je baas gecommuniceerd over hoe lang je afwezig blijft?
Mijn baas rekende gewoon op zes weken, dus was het eerder raar dat ik vroeger terug kwam dan dat ze vond dat ik te lang ziek geweest was.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 22:52
dinsdag 24 mei 2016 22:56
quote:Marels schreef op 24 mei 2016 @ 22:51:
Maar als je te snel aan het werk gaat, complicaties krijgt of gewoon instort omdat het veel te vermoeiend is, moeten ze je nog langer missen. En dat maakt de zaak helemaal niet echt beter, zeg maar.
Heb je niet met je baas gecommuniceerd over hoe lang je afwezig blijft?
Mijn baas rekende gewoon op zes weken, dus was het eerder raar dat ik vroeger terug kwam dan dat ze vond dat ik te lang ziek geweest was.
Ja, twee weken.
Ik heb in principe 'zittend' werk, tis alleen geestelijk vermoeiend
Maar als je te snel aan het werk gaat, complicaties krijgt of gewoon instort omdat het veel te vermoeiend is, moeten ze je nog langer missen. En dat maakt de zaak helemaal niet echt beter, zeg maar.
Heb je niet met je baas gecommuniceerd over hoe lang je afwezig blijft?
Mijn baas rekende gewoon op zes weken, dus was het eerder raar dat ik vroeger terug kwam dan dat ze vond dat ik te lang ziek geweest was.
Ja, twee weken.
Ik heb in principe 'zittend' werk, tis alleen geestelijk vermoeiend
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 mei 2016 22:58
Heel eerlijk he Calvijn....
Je kiest voor een GBP omdat je eindelijk voor jezelf wilt kiezen. Of moet kiezen, of hoe dan ook. Je kiest voor een GBP omdat je gezondheid lijdt onder je overgewicht. In elk geval, je kiest voor een behoorlijk zware, enorm ingrijpende operatie die je leven op zijn kop zet. Omdat je gezondheid je zóveel waard is, dat je je hele maag in elkaar laat choppen en aan elkaar laat nieten.
Dat je kiest voor een operatie die je leven verandert. Voorgoed.
En waarom doe je dat? Omdat je gezond wilt zijn. Omdat je het risico van je overgewicht niet meer wilt. Omdat je van bepaalde kwalen af wilt.
Dus je doet dat allemaal omdat je voor jezelf en je eigen gezondheid kiest. Omdat je je leven niet op het spel wilt zetten vanwege je gewicht.
En je gaat door al die ellende voor je gezondheid, en dan zet je dat allemaal op het spel omdat je bang bent dat je je baan kwijt raakt.
Mijns inziens, en dat klinkt heel erg hard, heb je dan je prioriteiten verkeerd liggen. Gezondheidswinst is het allerbelangrijkste aspect van de operatie. Waarom dat dan allemaal in de waagschaal stellen door véél te vroeg te gaan werken weer?
Je kiest voor een GBP omdat je eindelijk voor jezelf wilt kiezen. Of moet kiezen, of hoe dan ook. Je kiest voor een GBP omdat je gezondheid lijdt onder je overgewicht. In elk geval, je kiest voor een behoorlijk zware, enorm ingrijpende operatie die je leven op zijn kop zet. Omdat je gezondheid je zóveel waard is, dat je je hele maag in elkaar laat choppen en aan elkaar laat nieten.
Dat je kiest voor een operatie die je leven verandert. Voorgoed.
En waarom doe je dat? Omdat je gezond wilt zijn. Omdat je het risico van je overgewicht niet meer wilt. Omdat je van bepaalde kwalen af wilt.
Dus je doet dat allemaal omdat je voor jezelf en je eigen gezondheid kiest. Omdat je je leven niet op het spel wilt zetten vanwege je gewicht.
En je gaat door al die ellende voor je gezondheid, en dan zet je dat allemaal op het spel omdat je bang bent dat je je baan kwijt raakt.
Mijns inziens, en dat klinkt heel erg hard, heb je dan je prioriteiten verkeerd liggen. Gezondheidswinst is het allerbelangrijkste aspect van de operatie. Waarom dat dan allemaal in de waagschaal stellen door véél te vroeg te gaan werken weer?
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 23:00
quote:calvijn1 schreef op 24 mei 2016 @ 22:56:
[...]
Ja, twee weken.
Ik heb in principe 'zittend' werk, tis alleen geestelijk vermoeiend
Ik kon ook zittend werk doen.
Ik werk in de zorg maar heb de luxe dat ik redelijk mijn eigen werk kan indelen.
De eerste weken heb ik mijn werkzaamheden beperkt tot computerwerk en werk wat ik grotendeels zittend kon doen. Ik deed wel activiteiten met de mensen maar maakte dat ik hele rustige dingen deed en dat ik op mijn kont kon blijven zitten.
En toch viel dat, een maand na de operatie, vies tegen. Geloof me.
Ook zittend werk is niet hetzelfde als op de bank zitten Netflixen en af en toe een rondje gaan lopen buiten.
[...]
Ja, twee weken.
Ik heb in principe 'zittend' werk, tis alleen geestelijk vermoeiend
Ik kon ook zittend werk doen.
Ik werk in de zorg maar heb de luxe dat ik redelijk mijn eigen werk kan indelen.
De eerste weken heb ik mijn werkzaamheden beperkt tot computerwerk en werk wat ik grotendeels zittend kon doen. Ik deed wel activiteiten met de mensen maar maakte dat ik hele rustige dingen deed en dat ik op mijn kont kon blijven zitten.
En toch viel dat, een maand na de operatie, vies tegen. Geloof me.
Ook zittend werk is niet hetzelfde als op de bank zitten Netflixen en af en toe een rondje gaan lopen buiten.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 23:10
Heel verhaal getikt over dat ik 't echt niet rot bedoel, en weer een error....
Het kwam er op neer; operatie = veel risico en je moet zelfs tekenen dat je al die risico's begrijpt.
Waarom dan het zelf op gaan zoeken door belachelijk vroeg aan het werk te gaan?
Dit is nu gewoon net die ene keer dat het echt om jouw gezondheid draait. Om jou, en om jou alleen.
Het kwam er op neer; operatie = veel risico en je moet zelfs tekenen dat je al die risico's begrijpt.
Waarom dan het zelf op gaan zoeken door belachelijk vroeg aan het werk te gaan?
Dit is nu gewoon net die ene keer dat het echt om jouw gezondheid draait. Om jou, en om jou alleen.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 mei 2016 23:11
Mag ik even inbreken in dit topic? Ik heb geen GBP gehad, maar kwam hier even naar de foto's van Marels spieken (top! wat een verschil) en lees net Calvijn.
@Calvijn: ik snap het wel hoor, je argumenten om weer te gaan werken. Ik ben zelf ook docent in het VO en heb in het verleden 2x een buik-operatie gehad (galblaas en baarmoederverwijdering) en hoewel ik normaal best stoer ben, ben ik hier toch echt wel bijna 4 en 6 weken van thuis geweest. Werken in het algemeen is zwaar, ook als je geen stoeptegels hoeft te tillen of rolstoelen te duwen. En werken in het onderwijs heeft als grote nadeel dat je niet eventjes achterover kunt leunen en uitpuffen, wat een boekhouder bijvoorbeeld wel kan. Je moet scherp en geconcentreerd zijn en blijven, anders krijg je het als een boemerang terug en hangen de leerlingen ondersteboven uit het raam.
Je werkt als vervanger zei je. Zijn ze verder tevreden over je en is er komend schooljaar ook nog vervanging nodig? Dan houden ze je vast wel, een nieuwe zoeken heeft ook allerlei nadelen. Wat heb je voor je operatie besproken over je afwezigheid? Worden je lessen overgenomen? Voel je je schuldig dat je anderen er mee belast nu? Ik zou als ik jou was snel contact opnemen en afspreken dat je volgende week komt voor koffie en overleg welke werkzaamheden je wanneer op kunt pakken. Kun je bijvoorbeeld niet wat correctiewerk van je collega's overnemen nu in de examen- en straks proefwerkweektijd? Zijn ze vast heel blij mee, kun jij doseren zoals je wilt.
@Calvijn: ik snap het wel hoor, je argumenten om weer te gaan werken. Ik ben zelf ook docent in het VO en heb in het verleden 2x een buik-operatie gehad (galblaas en baarmoederverwijdering) en hoewel ik normaal best stoer ben, ben ik hier toch echt wel bijna 4 en 6 weken van thuis geweest. Werken in het algemeen is zwaar, ook als je geen stoeptegels hoeft te tillen of rolstoelen te duwen. En werken in het onderwijs heeft als grote nadeel dat je niet eventjes achterover kunt leunen en uitpuffen, wat een boekhouder bijvoorbeeld wel kan. Je moet scherp en geconcentreerd zijn en blijven, anders krijg je het als een boemerang terug en hangen de leerlingen ondersteboven uit het raam.
Je werkt als vervanger zei je. Zijn ze verder tevreden over je en is er komend schooljaar ook nog vervanging nodig? Dan houden ze je vast wel, een nieuwe zoeken heeft ook allerlei nadelen. Wat heb je voor je operatie besproken over je afwezigheid? Worden je lessen overgenomen? Voel je je schuldig dat je anderen er mee belast nu? Ik zou als ik jou was snel contact opnemen en afspreken dat je volgende week komt voor koffie en overleg welke werkzaamheden je wanneer op kunt pakken. Kun je bijvoorbeeld niet wat correctiewerk van je collega's overnemen nu in de examen- en straks proefwerkweektijd? Zijn ze vast heel blij mee, kun jij doseren zoals je wilt.
dinsdag 24 mei 2016 23:17
Eerst even toegeven dat ik stiekem al een poos meelees met jullie!
Wauw wat zijn jullie kanjers! Ik heb ontzettend veel respect voor jullie!
Jullie kunnen een groot voorbeeld zijn voor iedereen!
Ikzelf heb niet overgewicht te maken, maar dan nog zijn jullie inspirerend om de manier waarop jullie de keuze maken om dit te doen en zo je leven aan te passen om gezond te zijn!
Oh en marels je bent prachtig!
Wauw wat zijn jullie kanjers! Ik heb ontzettend veel respect voor jullie!
Jullie kunnen een groot voorbeeld zijn voor iedereen!
Ikzelf heb niet overgewicht te maken, maar dan nog zijn jullie inspirerend om de manier waarop jullie de keuze maken om dit te doen en zo je leven aan te passen om gezond te zijn!
Oh en marels je bent prachtig!
woensdag 25 mei 2016 00:04
Wat een verschil Marels, jeetje, een totaal ander persoon gewoon! Goed bezig!
Ik denk zelf steeds vaker na over een GBP, maar als ik dan op wlsplein kom, lees ik alleen maar een hoop complicaties en drama en dan weet ik het niet meer. Zitten hier toevallig dames die een GBP hebben laten uitvoeren icm jonge kinderen? Mijn kindjes zijn net 2 jaar en bijna 8 maanden. En dat betekent dus echt geen 6 weken rust kunnen nemen. Mn man kan misschien een week of evt 2 weken vrij nemen, maar meer niet. Iemand ervaring hiermee?
Ik heb een maagband trouwens, sinds 2007, maar die werkt niet.
Ik denk zelf steeds vaker na over een GBP, maar als ik dan op wlsplein kom, lees ik alleen maar een hoop complicaties en drama en dan weet ik het niet meer. Zitten hier toevallig dames die een GBP hebben laten uitvoeren icm jonge kinderen? Mijn kindjes zijn net 2 jaar en bijna 8 maanden. En dat betekent dus echt geen 6 weken rust kunnen nemen. Mn man kan misschien een week of evt 2 weken vrij nemen, maar meer niet. Iemand ervaring hiermee?
Ik heb een maagband trouwens, sinds 2007, maar die werkt niet.
I'm not myself, I'm a replica of me
woensdag 25 mei 2016 00:11
quote:noekie84 schreef op 25 mei 2016 @ 00:04:
Wat een verschil Marels, jeetje, een totaal ander persoon gewoon! Goed bezig!
Ik denk zelf steeds vaker na over een GBP, maar als ik dan op wlsplein kom, lees ik alleen maar een hoop complicaties en drama en dan weet ik het niet meer. Zitten hier toevallig dames die een GBP hebben laten uitvoeren icm jonge kinderen? Mijn kindjes zijn net 2 jaar en bijna 8 maanden. En dat betekent dus echt geen 6 weken rust kunnen nemen. Mn man kan misschien een week of evt 2 weken vrij nemen, maar meer niet. Iemand ervaring hiermee?
Ik heb een maagband trouwens, sinds 2007, maar die werkt niet.
Mijn kinderen zijn nog jong. 7 en 3 en het is idd heel lastig om rust te houden.
@Sassafras; bedankt voor je reactie en wijze woorden
Wat een verschil Marels, jeetje, een totaal ander persoon gewoon! Goed bezig!
Ik denk zelf steeds vaker na over een GBP, maar als ik dan op wlsplein kom, lees ik alleen maar een hoop complicaties en drama en dan weet ik het niet meer. Zitten hier toevallig dames die een GBP hebben laten uitvoeren icm jonge kinderen? Mijn kindjes zijn net 2 jaar en bijna 8 maanden. En dat betekent dus echt geen 6 weken rust kunnen nemen. Mn man kan misschien een week of evt 2 weken vrij nemen, maar meer niet. Iemand ervaring hiermee?
Ik heb een maagband trouwens, sinds 2007, maar die werkt niet.
Mijn kinderen zijn nog jong. 7 en 3 en het is idd heel lastig om rust te houden.
@Sassafras; bedankt voor je reactie en wijze woorden
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 25 mei 2016 00:14
woensdag 25 mei 2016 00:17
quote:noekie84 schreef op 25 mei 2016 @ 00:14:
Wel iets zelfstandiger al dan mijn kids De jongste moet hier natuurlijk nog continu getild worden, komt 's nachts nog voor een flesje, etc. Ben ook fulltime thuis trouwens, dus elke dag met de kindjes om me heen.
Ja, dat realiseerde ik mij ook toen ik al gepost had.
Jij moet echt nog sjouwen. Lijkt me lastig
Wel iets zelfstandiger al dan mijn kids De jongste moet hier natuurlijk nog continu getild worden, komt 's nachts nog voor een flesje, etc. Ben ook fulltime thuis trouwens, dus elke dag met de kindjes om me heen.
Ja, dat realiseerde ik mij ook toen ik al gepost had.
Jij moet echt nog sjouwen. Lijkt me lastig
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 25 mei 2016 08:30
quote:Marels schreef op 24 mei 2016 @ 22:44:
Hoe ist met jou Christy?
.
Met mij gaat het goed. Het eet en drink regime begint te wennen, vond het best een gedoe.
Verder zien mijn wondjes er keurig uit en heb ik nauwelijks pijn meer. Dat is, tot vannacht.... Ik heb pijn onder/naast mijn navel, niet direct buikpijn, maar het gevoel zoals wanneer striae ontstaat. Net of er iets in de huid scheurt. Er is niets te zien verder, maar als ik morgen nog last heb, laat ik er even naar kijken.. Gewichtsverlies een week na operatie 6,5 kilo
Hoe ist met jou Christy?
.
Met mij gaat het goed. Het eet en drink regime begint te wennen, vond het best een gedoe.
Verder zien mijn wondjes er keurig uit en heb ik nauwelijks pijn meer. Dat is, tot vannacht.... Ik heb pijn onder/naast mijn navel, niet direct buikpijn, maar het gevoel zoals wanneer striae ontstaat. Net of er iets in de huid scheurt. Er is niets te zien verder, maar als ik morgen nog last heb, laat ik er even naar kijken.. Gewichtsverlies een week na operatie 6,5 kilo
woensdag 25 mei 2016 08:51
Nee, ben er nog niet uit of ik überhaupt een GBP wil... Plus ik hecht meer waarde aan een ervaring
Ik lees zoveel verschillende verhalen over de GBP, veel complicaties of problemen met de darmen/stoelgang. Maar ik weet ook dat de mensen waar het niet goed gaat, dat je die vooral ziet op een forum natuurlijk.
Ik weet niet hoeveel er in dit topic zitten met een GBP, maar mag ik jullie een paar vragen stellen? Ik wil je topic niet overnemen hoor Marels, dus als je dit vervelend vindt, gil je maar ff.
Vragen die ik bijvoorbeeld heb:
Hoe lang heb je je GBP en zou je het weer doen nu je weet hoe en wat het is?
Hoe is de stoelgang bij een GBP?
Heb je complicaties gehad?
Kun je nog genieten van eten? Uit eten gaan bijvoorbeeld ook?
Hoeveel woog je toen je besloot voor een GBP te gaan en heeft het gebracht wat je wilde?
Nouja, meer kan ik even niet bedenken nu.
Ik lees zoveel verschillende verhalen over de GBP, veel complicaties of problemen met de darmen/stoelgang. Maar ik weet ook dat de mensen waar het niet goed gaat, dat je die vooral ziet op een forum natuurlijk.
Ik weet niet hoeveel er in dit topic zitten met een GBP, maar mag ik jullie een paar vragen stellen? Ik wil je topic niet overnemen hoor Marels, dus als je dit vervelend vindt, gil je maar ff.
Vragen die ik bijvoorbeeld heb:
Hoe lang heb je je GBP en zou je het weer doen nu je weet hoe en wat het is?
Hoe is de stoelgang bij een GBP?
Heb je complicaties gehad?
Kun je nog genieten van eten? Uit eten gaan bijvoorbeeld ook?
Hoeveel woog je toen je besloot voor een GBP te gaan en heeft het gebracht wat je wilde?
Nouja, meer kan ik even niet bedenken nu.
I'm not myself, I'm a replica of me
woensdag 25 mei 2016 09:32
Wow Marels wat zie je dr gigantisch goed uit zeg.
@calvijn: denk om jezelf. Echt ik denk dat dit wellicht veel vaker over je eigen grenzen heen gaat en dus slecht voor jezelf zorgt.
Totaal iets anders: ik heb reuma. Ik heb moeten leren dat ik niet het lijf van iemand van mijn leeftijd heb. Ben zo enorm vaak over mijn grens heen gegaan en vervolgens dus ipv 1 dagje rustig aan, 3 weken in complete sh*t thuisgezeten.
Je bent het waard om de tijd en rust te nemen. Je lijf is het waard. Het moet nog zo lang mee.
@calvijn: denk om jezelf. Echt ik denk dat dit wellicht veel vaker over je eigen grenzen heen gaat en dus slecht voor jezelf zorgt.
Totaal iets anders: ik heb reuma. Ik heb moeten leren dat ik niet het lijf van iemand van mijn leeftijd heb. Ben zo enorm vaak over mijn grens heen gegaan en vervolgens dus ipv 1 dagje rustig aan, 3 weken in complete sh*t thuisgezeten.
Je bent het waard om de tijd en rust te nemen. Je lijf is het waard. Het moet nog zo lang mee.
Een dag niet genoten is een dag niet geleefd.
