Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
dinsdag 24 mei 2016 22:49
dinsdag 24 mei 2016 23:03
Om even een ander geluid te laten horen: ik denk dat je man prima kan stoppen als hoerenloper.
Als (áls!) hij de waarheid verteld heeft heeft hij het nou ook weer niet zó vaak gedaan he. En spanningen opvoeren als rechtvaardiging vooraf, tijdens en achteraf is heus iets anders dan trillen van waanzin omdat je uitlaatklep/pleziertje weg is.
De drempel om even los te gaan is ook vele malen groter geworden nu. Honderdduizend excuses die hij ooit kon gebruiken om zand in ogen te strooien en zich achter te verschuilen en goed te praten (voor zichzelf) gaan nu niet meer op.
En zó verslavend of magisch zijn hoeren nu ook weer niet hoor. T zijn net mensen, geen magische wezens.
Als (áls!) hij de waarheid verteld heeft heeft hij het nou ook weer niet zó vaak gedaan he. En spanningen opvoeren als rechtvaardiging vooraf, tijdens en achteraf is heus iets anders dan trillen van waanzin omdat je uitlaatklep/pleziertje weg is.
De drempel om even los te gaan is ook vele malen groter geworden nu. Honderdduizend excuses die hij ooit kon gebruiken om zand in ogen te strooien en zich achter te verschuilen en goed te praten (voor zichzelf) gaan nu niet meer op.
En zó verslavend of magisch zijn hoeren nu ook weer niet hoor. T zijn net mensen, geen magische wezens.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 25 mei 2016 00:35
quote:Youk79 schreef op 24 mei 2016 @ 22:49:
Wat fijn dat je je er minder alleen in voelt nu. Ook dat scheelt (naast slaap) heel erg veel.
Heb je er iets over gedeeld met je man, hoe je het vond vandaag?
Nu heb je in ieder geval het volgende gesprek om naar uit te kijken. Dat lijkt me heel fijn.
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.
Dankje feow, voor je tegengeluid.
Wat fijn dat je je er minder alleen in voelt nu. Ook dat scheelt (naast slaap) heel erg veel.
Heb je er iets over gedeeld met je man, hoe je het vond vandaag?
Nu heb je in ieder geval het volgende gesprek om naar uit te kijken. Dat lijkt me heel fijn.
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.
Dankje feow, voor je tegengeluid.
woensdag 25 mei 2016 00:37
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 00:35:
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.eh, hij is er nog steeds hoor. ligt in je bed nota bene. Het is dezelfde man. Alleen het beeld dat je van hem had bleek toch iets anders in elkaar te steken dan je dacht.
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.eh, hij is er nog steeds hoor. ligt in je bed nota bene. Het is dezelfde man. Alleen het beeld dat je van hem had bleek toch iets anders in elkaar te steken dan je dacht.
woensdag 25 mei 2016 00:40
quote:S-Meds schreef op 25 mei 2016 @ 00:37:
[...]
eh, hij is er nog steeds hoor. ligt in je bed nota bene. Het is dezelfde man. Alleen het beeld dat je van hem had bleek toch iets anders in elkaar te steken dan je dacht.Ja. 'Iets' ja. (Hij ligt overigens al weken op de logeerkamer, koos hij zelf voor na overleg, na die nacht in dat hotel)
[...]
eh, hij is er nog steeds hoor. ligt in je bed nota bene. Het is dezelfde man. Alleen het beeld dat je van hem had bleek toch iets anders in elkaar te steken dan je dacht.Ja. 'Iets' ja. (Hij ligt overigens al weken op de logeerkamer, koos hij zelf voor na overleg, na die nacht in dat hotel)
woensdag 25 mei 2016 00:45
woensdag 25 mei 2016 01:32
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 00:45:
Ik mis hem. De arm om me heen. De geluidjes naast me. Het voelt alleen. Dat is het gevoel.
Maar verstandelijk begrijp ik zijn besluit om even letterlijk meer afstand in te willen bouwen, tot we ieder ons eigen stuk meer 'heel' hebben. Daar kan ik me in vinden. Sta ik achter. Maar het gemis blijft.Je mist misschien jouw herinnering aan hem. zou je hem fysiek dichtbij kunnen verdragen wetende wat hij heeft gedaan? Ik begrijp niet waarom hij bepaalt dat er afstand moet zijn tot jij jouw stuk heel hebt en hij het zijne. vind ik heel raar. Geen typerend gedrag voor iemand die berouw heeft. eerder controlegedrag over jou, jouw emoties en jullie relatie.
Ik mis hem. De arm om me heen. De geluidjes naast me. Het voelt alleen. Dat is het gevoel.
Maar verstandelijk begrijp ik zijn besluit om even letterlijk meer afstand in te willen bouwen, tot we ieder ons eigen stuk meer 'heel' hebben. Daar kan ik me in vinden. Sta ik achter. Maar het gemis blijft.Je mist misschien jouw herinnering aan hem. zou je hem fysiek dichtbij kunnen verdragen wetende wat hij heeft gedaan? Ik begrijp niet waarom hij bepaalt dat er afstand moet zijn tot jij jouw stuk heel hebt en hij het zijne. vind ik heel raar. Geen typerend gedrag voor iemand die berouw heeft. eerder controlegedrag over jou, jouw emoties en jullie relatie.
woensdag 25 mei 2016 01:44
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 00:35:
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Hoe kun je missen "hoe het was", als wát er was, niet blijkt te zijn wat het leek te zijn?
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Hoe kun je missen "hoe het was", als wát er was, niet blijkt te zijn wat het leek te zijn?
woensdag 25 mei 2016 01:45
quote:S-Meds schreef op 25 mei 2016 @ 01:32:
[...]
Je mist misschien jouw herinnering aan hem. zou je hem fysiek dichtbij kunnen verdragen wetende wat hij heeft gedaan? Ik begrijp niet waarom hij bepaalt dat er afstand moet zijn tot jij jouw stuk heel hebt en hij het zijne. vind ik heel raar. Geen typerend gedrag voor iemand die berouw heeft. eerder controlegedrag over jou, jouw emoties en jullie relatie.Is inderdaad raar.
[...]
Je mist misschien jouw herinnering aan hem. zou je hem fysiek dichtbij kunnen verdragen wetende wat hij heeft gedaan? Ik begrijp niet waarom hij bepaalt dat er afstand moet zijn tot jij jouw stuk heel hebt en hij het zijne. vind ik heel raar. Geen typerend gedrag voor iemand die berouw heeft. eerder controlegedrag over jou, jouw emoties en jullie relatie.Is inderdaad raar.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 25 mei 2016 06:33
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 00:45:
Ik mis hem. De arm om me heen. De geluidjes naast me. Het voelt alleen. Dat is het gevoel.
Maar verstandelijk begrijp ik zijn besluit om even letterlijk meer afstand in te willen bouwen, tot we ieder ons eigen stuk meer 'heel' hebben. Daar kan ik me in vinden. Sta ik achter. Maar het gemis blijft.
Wat voor therapie voor jou het beste is vind ik echt persoonlijk, ik denk niet dat iemand kan zeggen wat het beste bij jou aansluit want het gaat om of het wat met jou doet en zolang jij opluchting ervaart en het meer helderheid verschaft is dat wat je nodig hebt.
Het enige wat ik me wel afvraag wat jij er van vindt dat hij heeft besloten om het bed niet meer met jou te delen. Jou zou dat troost en rust geven maar hij besluit dus niet in jouw voordeel. heb je met hem besproken dat je liever weer in één bed zou willen slapen?
Ik mis hem. De arm om me heen. De geluidjes naast me. Het voelt alleen. Dat is het gevoel.
Maar verstandelijk begrijp ik zijn besluit om even letterlijk meer afstand in te willen bouwen, tot we ieder ons eigen stuk meer 'heel' hebben. Daar kan ik me in vinden. Sta ik achter. Maar het gemis blijft.
Wat voor therapie voor jou het beste is vind ik echt persoonlijk, ik denk niet dat iemand kan zeggen wat het beste bij jou aansluit want het gaat om of het wat met jou doet en zolang jij opluchting ervaart en het meer helderheid verschaft is dat wat je nodig hebt.
Het enige wat ik me wel afvraag wat jij er van vindt dat hij heeft besloten om het bed niet meer met jou te delen. Jou zou dat troost en rust geven maar hij besluit dus niet in jouw voordeel. heb je met hem besproken dat je liever weer in één bed zou willen slapen?
woensdag 25 mei 2016 07:22
quote:Geronimo2 schreef op 25 mei 2016 @ 06:33:
[...]
Wat voor therapie voor jou het beste is vind ik echt persoonlijk, ik denk niet dat iemand kan zeggen wat het beste bij jou aansluit want het gaat om of het wat met jou doet en zolang jij opluchting ervaart en het meer helderheid verschaft is dat wat je nodig hebt.
Het enige wat ik me wel afvraag wat jij er van vindt dat hij heeft besloten om het bed niet meer met jou te delen. Jou zou dat troost en rust geven maar hij besluit dus niet in jouw voordeel. heb je met hem besproken dat je liever weer in één bed zou willen slapen?
Nou, het is geen eenzijdig besluit geweest v zijn kant, hij stelde dit voor toen, tijdens een gesprek over hoe - nu -verder, en het was logisch. Ben het ermee eens. Maar ik voel me tegelijkertijd ook wel eenzaam. Of dat opgelost is als hij naast me zou komen liggen, weet ik niet. Herinner me v de eerste nachten (toen hij nog wel hier in bed lag) dat dat óók eenzaam voelde. Dat was óók pijnlijk; zo dichtbij zijn en tegelijkertijd zo'n verwijdering voelen.
Maar mss verandert het..? In dat geval zou ik het voor kunnen stellen.
[...]
Wat voor therapie voor jou het beste is vind ik echt persoonlijk, ik denk niet dat iemand kan zeggen wat het beste bij jou aansluit want het gaat om of het wat met jou doet en zolang jij opluchting ervaart en het meer helderheid verschaft is dat wat je nodig hebt.
Het enige wat ik me wel afvraag wat jij er van vindt dat hij heeft besloten om het bed niet meer met jou te delen. Jou zou dat troost en rust geven maar hij besluit dus niet in jouw voordeel. heb je met hem besproken dat je liever weer in één bed zou willen slapen?
Nou, het is geen eenzijdig besluit geweest v zijn kant, hij stelde dit voor toen, tijdens een gesprek over hoe - nu -verder, en het was logisch. Ben het ermee eens. Maar ik voel me tegelijkertijd ook wel eenzaam. Of dat opgelost is als hij naast me zou komen liggen, weet ik niet. Herinner me v de eerste nachten (toen hij nog wel hier in bed lag) dat dat óók eenzaam voelde. Dat was óók pijnlijk; zo dichtbij zijn en tegelijkertijd zo'n verwijdering voelen.
Maar mss verandert het..? In dat geval zou ik het voor kunnen stellen.
woensdag 25 mei 2016 07:31
Zeer zorgelijk. Totaal herkenbaar. Een man die niet bij jou wil slapen, 'keert' niet. Die is nog steeds met zichzelf bezig. Niet met hoe hij op alle mogelijke manieren kan laten zien dat hij bij jou wil zijn, en niets anders dan dat. Dat HIJ die beslissing nam en niet jou de ruimte gaf om het JOU te laten beslissen, is weet ik nu een teken aan de wand. Uiteindelijk moet je misschien ervaren dat als jij hem weer wilt aanraken, vasthouden, dat hij dat niet wil. Dat ging zo aan het eind van mijn huwelijk. Dat was de grootste afwijzing. Toen wist ik wat hierboven een paar keer in niet mis te verstane bewoordingen is geschreven: hij wil niet bij mij zijn. Dat is een heel moeilijk besef, sowieso, maar zeker als je zelf in een proces zit van stilstaan bij of jij nog bij hém wilt blijven. Voor je voeten weggemaaid. Aan het doorvoelen, doordenken, bang zijn (voor verlies van het gezin), terwijl je dus helemaal niet de kans hebt bij hem te blijven. Omdat hij niet bij jou wil zijn. Of voorwaardelijk. Zoals het altijd was. Alleen was dat toen nog geheim. Wist je dat niet. Ik hoop dat het bij jou en jullie anders is Zeeland, maar het is nu een week of vijf, zes geleden en hij doet geen toenadering op dat vlak; jij voelt je eenzaam en durft de stap niet te zetten. Ik zou dat als ik jou was bespreken met je therapeut. Want jij had die gedachte, nam als het ware het besluit (op basis van wat een arts zei meen ik?): eerst ieder ons eigen proces en dan gezamenlijk. Maar de wens, de wil en het verlangen om hoe dan ook bij elkaar te zijn, moet je volgens mij voelen en voorop hebben staan. Beiden. Anders vecht je in je eentje. Nogmaals: hopelijk is dat bij jullie niet het geval.
woensdag 25 mei 2016 07:34
woensdag 25 mei 2016 08:21
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 07:54:
Ja, en soms maken mensen niet PRECIES hetzelfde mee, maar wel heel vergelijkbare situaties waarin 'bedrog' of hem hebben van een dubbelleven centraal staan.
(Moet nu lange dag werken, dus pas vanavond weer online)
Heb geschreven over een man met een dubbelleven, maar mij valt op dat je alleen reageert op mensen die na bedrog/uitkomen van bedrog zijn doorgegaan.
Ik vind het ook een teken aan de wand dat vrijwel alles om hem draait en hij beslist in welk tempo en daarbij de riantste positie in heeft genomen.
Ja, en soms maken mensen niet PRECIES hetzelfde mee, maar wel heel vergelijkbare situaties waarin 'bedrog' of hem hebben van een dubbelleven centraal staan.
(Moet nu lange dag werken, dus pas vanavond weer online)
Heb geschreven over een man met een dubbelleven, maar mij valt op dat je alleen reageert op mensen die na bedrog/uitkomen van bedrog zijn doorgegaan.
Ik vind het ook een teken aan de wand dat vrijwel alles om hem draait en hij beslist in welk tempo en daarbij de riantste positie in heeft genomen.
Everything you see I owe to spaghetti!
woensdag 25 mei 2016 09:06
quote:Zeeland1970 schreef op 25 mei 2016 @ 00:35:
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.
Dankje feow, voor je tegengeluid.
Dat snap ik, dat je mist hoe het was. En dat lijkt me een naar gevoel. Ik snap ook dat je je alleen voelt maar ik denk dat zijn aanwezigheid dat nu niet oplost.
Je beschreef alle gedachten die je hebt gedurende de dag over bedrog, en ik wilde nog zeggen dat dat minder wordt. Je wereldbeeld is blijvend verandert, maar zo vers als nu blijft het niet. Langzaam zul je weer zien dat er niet alleen maar bedrog is. En ik denk ook dat je dan weer zult zien en voelen dat niet alles van je man bedrog is geweest. Maar een deel wel, omdat hij ook liegt tegen zichzelf.
Dat hij op zichzelf gericht is nu vind ik overigens niet raar. Hij wil zichzelf herstellen en helen, dus is hij daarop gericht. Jou en jullie relatie komt pas weer als dat gelukt is. In dat proces praat hij wel met jou en doet mee in het gezin, dat vind ik een positief punt.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt vandaag. Nu je hem zo mist kun je misschien het contact met een andere naaste aanhalen? Ik snap dat dat lastig is zonder het hele verhaal te vertellen. Misschien die vriendin aan wie je het wel verteld hebt?
[...]
Ja, heb hem eea in grote lijnen verteld. Dat was even zoeken. Zo vanzelfsprekend ik ooit (vrijwel) alles deelde, zo afgepast gaat dat nu. Bij elke zin eerst even nadenken: "wil ik dit met hem delen, of is dit 'mijn' stukje?" Beetje onwennig.
Ik MIS hem verdomme zo. Ik mis hoe het was.
Voorlopig mag ik wekelijks daar komen. Dat is idd heel fijn.
En ook heel hard nodig. Er is veel te doen.
Dankje feow, voor je tegengeluid.
Dat snap ik, dat je mist hoe het was. En dat lijkt me een naar gevoel. Ik snap ook dat je je alleen voelt maar ik denk dat zijn aanwezigheid dat nu niet oplost.
Je beschreef alle gedachten die je hebt gedurende de dag over bedrog, en ik wilde nog zeggen dat dat minder wordt. Je wereldbeeld is blijvend verandert, maar zo vers als nu blijft het niet. Langzaam zul je weer zien dat er niet alleen maar bedrog is. En ik denk ook dat je dan weer zult zien en voelen dat niet alles van je man bedrog is geweest. Maar een deel wel, omdat hij ook liegt tegen zichzelf.
Dat hij op zichzelf gericht is nu vind ik overigens niet raar. Hij wil zichzelf herstellen en helen, dus is hij daarop gericht. Jou en jullie relatie komt pas weer als dat gelukt is. In dat proces praat hij wel met jou en doet mee in het gezin, dat vind ik een positief punt.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt vandaag. Nu je hem zo mist kun je misschien het contact met een andere naaste aanhalen? Ik snap dat dat lastig is zonder het hele verhaal te vertellen. Misschien die vriendin aan wie je het wel verteld hebt?
Het is zoals het is
woensdag 25 mei 2016 09:18
quote:Annapicobella schreef op 25 mei 2016 @ 08:21:
[...]
Heb geschreven over een man met een dubbelleven, maar mij valt op dat je alleen reageert op mensen die na bedrog/uitkomen van bedrog zijn doorgegaan.
Ik vind het ook een teken aan de wand dat vrijwel alles om hem draait en hij beslist in welk tempo en daarbij de riantste positie in heeft genomen.
is misschien omdat ze graag zou door zou willen met haar man, alleen nog niet weet of ze het kan.
de reacties van mensen die ook door gingen bieden dan nu iets meer dan die van mensen die zeggen, dump maar in het kanaal en op naar de rebound.
[...]
Heb geschreven over een man met een dubbelleven, maar mij valt op dat je alleen reageert op mensen die na bedrog/uitkomen van bedrog zijn doorgegaan.
Ik vind het ook een teken aan de wand dat vrijwel alles om hem draait en hij beslist in welk tempo en daarbij de riantste positie in heeft genomen.
is misschien omdat ze graag zou door zou willen met haar man, alleen nog niet weet of ze het kan.
de reacties van mensen die ook door gingen bieden dan nu iets meer dan die van mensen die zeggen, dump maar in het kanaal en op naar de rebound.
woensdag 25 mei 2016 09:20
quote:Gebruna schreef op 25 mei 2016 @ 01:44:
[...]
Hoe kun je missen "hoe het was", als wát er was, niet blijkt te zijn wat het leek te zijn?natuurlijk kun je dat, want het was er toen voor haar. jaaaa, het zat allemaal anders in elkaar. maar al die jaren en ervaringen heeft ze toch op haar manier beleefd. dat kun je niet 1 2 3 van je harde schijf wissen.
[...]
Hoe kun je missen "hoe het was", als wát er was, niet blijkt te zijn wat het leek te zijn?natuurlijk kun je dat, want het was er toen voor haar. jaaaa, het zat allemaal anders in elkaar. maar al die jaren en ervaringen heeft ze toch op haar manier beleefd. dat kun je niet 1 2 3 van je harde schijf wissen.
woensdag 25 mei 2016 10:47
Het is al 6 weken geleden en nog zoekt hij geen toenadering?
Praten jullie wel met elkaar?
Avondje de kids de deur uit, fles wijn erbij en geen tv aan. Praat! Huil, knuffel, als je daar behoefte aan hebt.
Het werkt niet om te wachten, dat maakt meer kapot.
Nu moeten zijn ogen toch zijn open gegaan. Hij staat op het punt om alles te verliezen, dan moet hij toch hard vechten als hij verder wil? En niet zichzelf afsluiten.
Praten jullie wel met elkaar?
Avondje de kids de deur uit, fles wijn erbij en geen tv aan. Praat! Huil, knuffel, als je daar behoefte aan hebt.
Het werkt niet om te wachten, dat maakt meer kapot.
Nu moeten zijn ogen toch zijn open gegaan. Hij staat op het punt om alles te verliezen, dan moet hij toch hard vechten als hij verder wil? En niet zichzelf afsluiten.
de wereld wacht om ontdekt te worden
