Heb weer een zware terug val!!! Denk nergens anders meer aan

19-05-2016 14:55 36 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve mensen,



ik ben al een tijdje niet meer op het forum geweest, omdat het goed ging met mij. heb nu weer een zware terugval. aub niet bot reageren (heb het al zwaar genoeg) en moet zeggen dat vele van jullie mij hebben gesteund, daarom heb ik besloten om weer mij angsten met jullie te delen.



Zoals vele van jullie weten heb ik last van angst stoornis/ dwang gedachtes.



bang dat mij kinderen besmet raken door hiv!!!



Angst1



Dit was vorig jaar zomer, liep met mij dochterje op straat, nu zie ik elke keer een drugs naald voor mij, En het ergste van allen is dat ik nu zo bang ben dat ik mij dochtertje van (6 ) vroeg om de naald op te pakken voor mij!!! en vraag haar elke keer ( zo erg dit) dat ik nu elke keer denk straks heeft ze nu hiv door mij?????



aub ik ga kapot echt kapot!!! ik typ dit echt met tranen!! dus aub reageer normaal!!



angst 2



ruim 4 mnd geleden ben ik met mij dochtertje op een vroege ochtend de deur uit geweest, mij schoonzus van (25) logeerde bij me, mij (2) andere dochterjes van toen 10 mnd en 2 jaar lagen te slapen. ook mij schoonzusje sliep nog. nu komt het.... ben nu als de dood dat ik de deur van buiten open heb gelaten ( bewust) dat krijg ik nu continu in mij hoofd!!! en dat mij dochtertje/s misschien nu wel misbruikt zijn!!! ik heb dat zo sterk in mij hoofd dat ik nergens anders meer aan kan denken. en dat het dan.mij schuld is. want zodra ik heel diep wil denken of ik de deur op slot geb gedraaid dan blokeer ik.. ben echt zo bang niet normaal!! eten doet ze ook niet meer zo goed, 2 dagen geleden naar de ggd geweest ze is ook bijna niks aangekomen, ze zeggen dat ik mij geen zorgen hoeft te maken omdat het vaak voorkomt dat ze na 1 jaar niet meer zo hard groeien. mij dochtertje is nu 14 maanden en weegt 9,210 gr



dan denk ik gelijk aan hiv!!!



zijn er nog dames die ook met zulke gedachtes rondlopen?
Alle reacties Link kopieren
lieve dames/ heren,



ik probeer deze gedachtes los te krijgen, maar het lukt mij gewoon niet. het is zo allemaal waar in mij hoofd? ik wil alleen gerustgesteld worden door jullie... zou ze stoppen met huilen als er wat was gebeurt met mij dochtertje? mij schoonzus van 25 jaar was ook gewoon thuis. ( ze sliep ook nog) nu krijg ik elke keer in mij hoofd misschien heeft ze niks gehoord????? en dat ik de deur wijd heb open gelaten dat maakt mij ook zo angstig
Alle reacties Link kopieren
ik vraag me ook echt af of dit dwanggedachtes zijn. ik krijg van alles in mij hoofd.
Alle reacties Link kopieren
Bel de huisarts!



Wij zijn geen hulpverleners. Je moet hulp zoeken. Je kunt dat niet van ons verwachten.
Bel de huisarts idd. Of je behandelaar. Die kunnen je goed helpen.



Wij kunnen hooguit afleiding bieden. Wat ga je vandaag doen?
quote:depri32 schreef op 25 mei 2016 @ 12:56:

ik wil alleen gerustgesteld worden door jullie... Lieve depri, die geruststelling kunnen we je niet geven en zouden we ook niet moeten proberen, omdat je beter naar je psychiater kunt gaan. Heb je al een afspraak?
Alle reacties Link kopieren
lukt het een beetje?

not all who wander are lost
quote:depri32 schreef op 25 mei 2016 @ 12:58:

ik vraag me ook echt af of dit dwanggedachtes zijn. ik krijg van alles in mij hoofd.helaas heb je weinig invloed op je gedachten, ze komen en gaan. Jij bepaalt zelf welke je serieus neemt. Dat je iets denkt wil niet zeggen dat het waar is. totaal niet, mensen denken de meest rare dingen, je hersenen zijn non stop actief he?
en je bent ook niet gek, want je weet best dat het een angst of dwanggedacht is. Nu moet je nog leren dat je niks met deze gedachten hoeft te doen, je. kan ze gewoon voorbij laten gaan. Nu word je er nog bang van omdat je denkt dat het waar is maar als ze zijn niet waar. Ergens weet je dat. Die angst die je voelt is een lichamelijke reactie, snelle hartslag, oppervlakkige ademhaling etc. Kijk er eens naar, weet dat je er niet dood van gaat en dat het vanzelf over gaat.
Alle reacties Link kopieren
quote:depri32 schreef op 25 mei 2016 @ 12:56:

lieve dames/ heren,



ik probeer deze gedachtes los te krijgen, maar het lukt mij gewoon niet. het is zo allemaal waar in mij hoofd? ik wil alleen gerustgesteld worden door jullie... zou ze stoppen met huilen als er wat was gebeurt met mij dochtertje? mij schoonzus van 25 jaar was ook gewoon thuis. ( ze sliep ook nog) nu krijg ik elke keer in mij hoofd misschien heeft ze niks gehoord????? en dat ik de deur wijd heb open gelaten dat maakt mij ook zo angstig



De gedachtes die je hebt zijn niet reeel, dus niemand hier kan je genoeg geruststellen om ze los te laten. Je weet kennelijk dat ze niet kloppen, maar alleen waar zijn in je hoofd, dat is stap 1. Het heeft vervolgens weinig zin maar naar die gedachtes te blijven kijken in de hoop dat ze weggaan, daarmee voedt je alleen je angst nog meer.

Het is wat Meds zegt. Angst is niet levensgevaarlijk, het is wel heel erg kut. Ken je de 4-4-6 ademhaling? Vier tellen inademen, vier tellen vasthouden, zes tellen uitademen. En dat blijven herhalen zodat je fysieke stressverschijnselen zakken.



En terug aan de medicatie. Je kinderen EN jijzelf hebben veel meer aan een 30 kilo zwaardere moeder dan een moeder die continu kapot gaat van de stress. Heb je uberhaupt afgebouwd of ben je abrupt gestopt? Want afkicken geeft exact dezelfde bijwerkingen als de kwaal, dus dan kan een hoop van de angst ook nog daarvandaan komen.
Alle reacties Link kopieren
Zoek aub hulp . Deze gedachtes beroven je nl van plezierig deel te nemen aan het leven. De gedachtes die je hebt kloppen niet . Het is een vertaling van de daadwerkelijke angst die eronder zit . Misschien ben je pas geleden met dood geconfronteerd en is daardoor de angst om dierbare kwijt te raken getriggerd . 1 tip vraag aub je familie om NIET mee te gaan in jouw dwanggedachtes, want ze kloppen niet en houden je dwang in stand . Ik heb ook dwanggedachtes en angstklachten gehad maar die zijn goed onder controle door oa therapie en een medicatie die ik ergens anders voor slik die bleek dus ook tegen angstklachten te werken . Confronteer je zelf met de angst door tegen jezelf te zeggen dat het leven niet alleen maar uit goede dingen bestaat en er kunnen idd erge dingen gebeuren, en die kan je met de beste wil van de wereld soms niet voorkomen, accepteer dat, dat is het leven . Maar concentreer je nu op het hie ren nu, een goede zin is om tegen jezelf te zeggen is : ik adem dus ik leef ( dat geld ook voor je naasten, ze ademen dus ze leven ) meer is er momenteel niet, dit is het hier en nu, beperk je daartoe . Dus ik ga nu een kop thee maken, en blijf in het hier en nu, telkens als je merkt dat je gedachten op hol slaan, zeg je tegen jezelf nee ik leef nu en ga je weer terug naar het hier en nu . Beperk je tot de dagelijkse dingen . Maar maak zo snel mogelijk een afspraak bij iemand die je kan helpen met deze uitdaging nl het beheersen van deze vervelende gedachtes . Want ik kan je 1 ding vertellen er is niks zo slecht voor je als stress, deze waarschuwing van mijn psychologe deed mij beseffen dat mijn gedachtes waarschijnlijk juist dat veroorzaakte waar ik bang voor was ( ik had fysieke klachten van mijn angstklachten ) Dus dit is jouw wake up call, de stress die jouw dwang en angstklachten veroorzaken is slecht voor je lichaam dus kalmeer jezelf, je kan het best . En ga anders liggen met 1 hand op je borst en 1 hand op je buik en zorg dat je ademhaling ipv in je borst naar je buik toe gaat . Laat je buik uitzetten met in ademen, adem 1 tel in en 2 tellen uit . En doe je ogen dicht en visualiseer jezelf op een rustig strand . adem in en adem uit .......
alles is energie
Alle reacties Link kopieren
quote:depri32 schreef op 25 mei 2016 @ 12:56:

lieve dames/ heren,



ik probeer deze gedachtes los te krijgen, maar het lukt mij gewoon niet. het is zo allemaal waar in mij hoofd? ik wil alleen gerustgesteld worden door jullie... zou ze stoppen met huilen als er wat was gebeurt met mij dochtertje? mij schoonzus van 25 jaar was ook gewoon thuis. ( ze sliep ook nog) nu krijg ik elke keer in mij hoofd misschien heeft ze niks gehoord????? en dat ik de deur wijd heb open gelaten dat maakt mij ook zo angstig



Het tegen jezelf zeggen dat je bepaalde gedachtes niet mag hebben zal er misschien juist voor zorgen dat je ze wel hebt als ik tegen jouw zeg denk de komende 2 minuten niet aan een witte beer, wat is het eerste waar je dan aan denkt ? Juist . Dus accepteer dat de gedachtes er zijn maar probeer tegen jezelf te zeggen dat je er niks mee hoeft . Want de wat als scenario's zijn er genoeg . Je ademt dus je leeft, je kinderen ademen dus ze leven . En kunnen er nare dingen met hun gebeuren ? ja dat kan maar dat kan met ieder kind en met jou en met mij, je zorgen er om maken zorgt er niet voor dat iets wel of niet gebeurt . En als iets al is gebeurt dan is je druk maken helemaal niet functioneel, jouw gedachtes zijn zo vergezocht dat je er van uit kan gaan dat het niet waar kan zijn, een hersenspinsel dus . Accepteer dat nare dingen in het leven niet te voorkomen zijn want je kan niet alles voorkomen, als jij gehoor geeft aan je gedachtes is 1 ding wel zeker en dat is dat je niet kan genieten van het stuk leven wat je wel hebt .

Dus ga een afspraak maken met professionele hulp en voor nu ademhalingsoefeningen en een lekker kopje thee maken voor jezelf, zorg voor afleiding .
alles is energie

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven