Psyche
alle pijlers
Dilemma?
woensdag 25 mei 2016 14:24
quote:nessemeisje schreef op 25 mei 2016 @ 14:19:
[...]
Er zit dus geen enkele consequentie aan hun gedrag; ze blijven hun zoon zien, ze blijven hun kleinzoon zien en ze kunnen op jou blijven hakken. Je man houdt het dus ook zelf in stand. Vervelend dat hij dit niet ziet.ja inderdaad je man houd het in stand..
[...]
Er zit dus geen enkele consequentie aan hun gedrag; ze blijven hun zoon zien, ze blijven hun kleinzoon zien en ze kunnen op jou blijven hakken. Je man houdt het dus ook zelf in stand. Vervelend dat hij dit niet ziet.ja inderdaad je man houd het in stand..
woensdag 25 mei 2016 14:33
woensdag 25 mei 2016 14:33
Heel jammer. Wat mijn advies is, is idd, ik zou voor mijn kind mezelf aan de kant zetten. Om wille van je kind. Echt. Welk kind wil er nu niet hun opa en oma zien?! Die zijn de leukste ter wereld. Probeer je te verplaatsen in je kinderen.
Okee, ze hebben een hekel aan je. Dat lijkt me overduidelijk. Het is aan jou om je kop omhoog te houden en gewoon jezelf te blijven. Negeer negatieve opmerkingen en gooi er iets positiefs overheen. Dus als ze met venijn komen, laat ze niet merken dat jij daar aan mee wil doen. Speel toneel. Dat kun je best. Zo moeilijk is dat niet, ik bedoel, vind iedereen op je werk jou aardig? En andere mensen waar je min of meer verplicht mee om moet gaan?
Mijn schoonouders, nou ja, ouders van mijn vriend, vinden mij niet leuk. Nou en? Ik blijf lachen hoor. Ik hoor de hatelijke opmerkingen wel. Maar reageer daar gewoon niet op. Dan gooi ik er een grap overheen en lach dan om mijn eigen grap. Als ik treurend in een hoek ging zitten, of venijnig terug ging doen, zou ik minder trots op mezelf zijn. Als iemand een steen naar je gooit, vang hem dan op, verander hem in een diamat en geef hem weer terug. Dat is geen deurmattengedrag. Dat is nou liefde. Jezelf even aan de kant zetten, alleen als je daar bent oeoeoe da's lang omdat dat beter is voor je kind.
Mensen die veel venijn om zich heen strooien, ik vind ze niet indrukwekkend hoor. Jij wel? Laat jij je echt op de kop zitten door een schoonloeder? Kom op, je kunt beter dan dat! Niemand hoeft respect voor mij te hebben, vertrouwen geef je, respect krijg je. Dat kun je niet afdwingen. Maar je kunt je wel zo gedragen, dat je denkt, nou, dat kan ik eigenlijk best, het venijn negeren, het zegt sowieso meer over haar dan over mij. Hee, eigenlijk ben ik best een aardig mens! Dat voel ik liever dan: zijn moeder respecteert me niet. Mensen zijn maar mensen, ze maken ook wel eens fouten. Je schoonmoeder dus ook. Vergeef haar gewoon, zodat je kind een oma heeft.
Okee, ze hebben een hekel aan je. Dat lijkt me overduidelijk. Het is aan jou om je kop omhoog te houden en gewoon jezelf te blijven. Negeer negatieve opmerkingen en gooi er iets positiefs overheen. Dus als ze met venijn komen, laat ze niet merken dat jij daar aan mee wil doen. Speel toneel. Dat kun je best. Zo moeilijk is dat niet, ik bedoel, vind iedereen op je werk jou aardig? En andere mensen waar je min of meer verplicht mee om moet gaan?
Mijn schoonouders, nou ja, ouders van mijn vriend, vinden mij niet leuk. Nou en? Ik blijf lachen hoor. Ik hoor de hatelijke opmerkingen wel. Maar reageer daar gewoon niet op. Dan gooi ik er een grap overheen en lach dan om mijn eigen grap. Als ik treurend in een hoek ging zitten, of venijnig terug ging doen, zou ik minder trots op mezelf zijn. Als iemand een steen naar je gooit, vang hem dan op, verander hem in een diamat en geef hem weer terug. Dat is geen deurmattengedrag. Dat is nou liefde. Jezelf even aan de kant zetten, alleen als je daar bent oeoeoe da's lang omdat dat beter is voor je kind.
Mensen die veel venijn om zich heen strooien, ik vind ze niet indrukwekkend hoor. Jij wel? Laat jij je echt op de kop zitten door een schoonloeder? Kom op, je kunt beter dan dat! Niemand hoeft respect voor mij te hebben, vertrouwen geef je, respect krijg je. Dat kun je niet afdwingen. Maar je kunt je wel zo gedragen, dat je denkt, nou, dat kan ik eigenlijk best, het venijn negeren, het zegt sowieso meer over haar dan over mij. Hee, eigenlijk ben ik best een aardig mens! Dat voel ik liever dan: zijn moeder respecteert me niet. Mensen zijn maar mensen, ze maken ook wel eens fouten. Je schoonmoeder dus ook. Vergeef haar gewoon, zodat je kind een oma heeft.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
woensdag 25 mei 2016 14:48
quote:yogonaise schreef op 25 mei 2016 @ 14:45:
We hebben weleens een brief geschreven. Maar daar is nooit op gereageerd.
Een brief, praten, het heeft echt geen zin. Het zal altijd zo blijven. Ze willen op deze manier doorgaan.
de vraag is dan, moet je je voor je kind laten negeren en vernederen?De vraag is al heel vaak beantwoord inmiddels... Wat houdt je tegen om tot actie over te gaan?
We hebben weleens een brief geschreven. Maar daar is nooit op gereageerd.
Een brief, praten, het heeft echt geen zin. Het zal altijd zo blijven. Ze willen op deze manier doorgaan.
de vraag is dan, moet je je voor je kind laten negeren en vernederen?De vraag is al heel vaak beantwoord inmiddels... Wat houdt je tegen om tot actie over te gaan?
woensdag 25 mei 2016 15:21
quote:yogonaise schreef op 25 mei 2016 @ 14:55:
Er zijn toch diverse antwoorden gegeven? Sommige mensen zeggen wel contact met opa en oma, anderen zeggen niet.Dus? Het is jouw leven hoor, niet die van de forummers die reageren. Jíj moet bepalen wat jíj wil en je niet zo afhankelijk opstellen.
Dat is ook een beetje de rode draad geloof ik, je stelt je erg afhankelijk op. Afhankelijk van je schoonouders, van mensen die al dan niet beïnvloed worden door je schoonouders, van je man, van bekenden, zelfs van forummers...
Tussen de regels door lees ik wat jij het liefste zou willen, dus je weet het zelf echt wel. Je wil er alleen niet zelf voor gaan staan, je hebt liever dat een ander het voor je doet/oplost. Nouja, dat afhankelijke heb je al een paar jaar toegepast toch? Als het resultaat je bevalt moet je het zo houden, bevalt het niet dan ben jij de enige die er iets aan kan veranderen.
Hup, schop onder je kont.
Er zijn toch diverse antwoorden gegeven? Sommige mensen zeggen wel contact met opa en oma, anderen zeggen niet.Dus? Het is jouw leven hoor, niet die van de forummers die reageren. Jíj moet bepalen wat jíj wil en je niet zo afhankelijk opstellen.
Dat is ook een beetje de rode draad geloof ik, je stelt je erg afhankelijk op. Afhankelijk van je schoonouders, van mensen die al dan niet beïnvloed worden door je schoonouders, van je man, van bekenden, zelfs van forummers...
Tussen de regels door lees ik wat jij het liefste zou willen, dus je weet het zelf echt wel. Je wil er alleen niet zelf voor gaan staan, je hebt liever dat een ander het voor je doet/oplost. Nouja, dat afhankelijke heb je al een paar jaar toegepast toch? Als het resultaat je bevalt moet je het zo houden, bevalt het niet dan ben jij de enige die er iets aan kan veranderen.
Hup, schop onder je kont.
s-groot wijzigde dit bericht op 25-05-2016 15:22
Reden: kleine toevoeging
Reden: kleine toevoeging
% gewijzigd
woensdag 25 mei 2016 15:26
woensdag 25 mei 2016 15:47
Yogonaise: voor alles is een oorzaak dus ook voor het (onaangepaste) geschreeuw van je schoonouders. Vooropgesteld dat ik het vreselijk voor jou vind, vind ik dat op termijn ook voor je zoontje (dat echt aan jouw kant zal staan mocht je daar twijfels over hebben). Je man heeft een loyaliteitsconflict tav zijn ouders. Dat is geen teken van jou niet liefhebben, maar iets wat de natuur zo fijn voor ons heeft geregeld.
Ik vraag me af wat voor soort mensen je schoonouders zijn. Het kan toch niet zo zijn dat jij nooit iets goed doet en zij altijd schreeuwen? Dat is een uiting van machteloosheid. Gewoon praten is ze niet gegeven? Hoe is je man als mens? Wel begripvol en confict-vermijdend? (Dat laatste is niet altijd goed, maar je hebt, zeker met een kind, toch een rustpunt in je leven nodig).
Ik zou in jouw plaats mijn kind echt niet teveel blootstellen asn dit soort mensen. Het is niet de algemene (aanvaarde) norm, schreeuwend communiceren.
Kun je niet een keer iets organiseren (etentje, iets wat helemaal hun "ding" is), even helemaal over je afkeer heenstappen, en proberen tot een normaal gesprek te komen? In je eigen omgeving voelt dat meestal het veiligst.
Ik vraag me af wat voor soort mensen je schoonouders zijn. Het kan toch niet zo zijn dat jij nooit iets goed doet en zij altijd schreeuwen? Dat is een uiting van machteloosheid. Gewoon praten is ze niet gegeven? Hoe is je man als mens? Wel begripvol en confict-vermijdend? (Dat laatste is niet altijd goed, maar je hebt, zeker met een kind, toch een rustpunt in je leven nodig).
Ik zou in jouw plaats mijn kind echt niet teveel blootstellen asn dit soort mensen. Het is niet de algemene (aanvaarde) norm, schreeuwend communiceren.
Kun je niet een keer iets organiseren (etentje, iets wat helemaal hun "ding" is), even helemaal over je afkeer heenstappen, en proberen tot een normaal gesprek te komen? In je eigen omgeving voelt dat meestal het veiligst.
woensdag 25 mei 2016 16:42
Ik vermoedde al dat je man niet de dialoog (uhm...."het geschreeuw") opzoekt. Breken met je ouders, hoe graag sommigen dat ook willen: het lukt slechts bij hele hoge uitzondering, omdat kinderen van nature grenzeloos loyaal zijn tov hun ouders. Andersom is dat helaas niet evenredig.
Een hele lastige situatie, ik hoop dat jullie elkaar blijven vinden, zodat jullie kindje een veilige thuishaven heeft (en misschien wél leuke, normale andere grootouders?)
Een hele lastige situatie, ik hoop dat jullie elkaar blijven vinden, zodat jullie kindje een veilige thuishaven heeft (en misschien wél leuke, normale andere grootouders?)
woensdag 25 mei 2016 21:37
Zijn ze een leuke opa en oma voor je kind? Dan kan dat nog een overweging voor je zijn, als schoonouders zijn ze teleurstellend maar als ze wel lief zijn voor je kind als opa en oma kun je je daar misschien over heen zetten. Mijn schoonouders deden niet hun best wat vriendelijker te zijn toen kind werd geboren wat ik eigenlijk wel had verwacht. Tja hoe belangrijk is je gelijk als er zo'n prachtig kindje wordt geboren maar ze hadden nauwelijks interesse. Als ze die wel hadden gehad had ik me denk ik wel anders opgesteld.
Ik werd ook boos trouwens hoe ze mijn man steeds beledigden, dat verdiende hij echt niet en begreep ik ook totaal niet. Ben je je baan kwijt vertellen je ouders je keer op keer dat het toch echt je eigen schuld is....
Mijn advies aan jou zijn je niet meer te laten negeren of beledigen, als ze niet normaal doen dan maar geen contact. Ik vroeg als kraamkado aan hen of ze alsjeblieft een beetje normaal tegen me konden doen . Jouw man moet zijn eigen keuzes maken. Als hij nog wel wil gaan prima en als hij kind meeneemt zijn verantwoordelijkheid maar hij hoeft geen beledigingen over jou te accepteren. Zeker niet in bijzijn van jullie kind.
Ik werd ook boos trouwens hoe ze mijn man steeds beledigden, dat verdiende hij echt niet en begreep ik ook totaal niet. Ben je je baan kwijt vertellen je ouders je keer op keer dat het toch echt je eigen schuld is....
Mijn advies aan jou zijn je niet meer te laten negeren of beledigen, als ze niet normaal doen dan maar geen contact. Ik vroeg als kraamkado aan hen of ze alsjeblieft een beetje normaal tegen me konden doen . Jouw man moet zijn eigen keuzes maken. Als hij nog wel wil gaan prima en als hij kind meeneemt zijn verantwoordelijkheid maar hij hoeft geen beledigingen over jou te accepteren. Zeker niet in bijzijn van jullie kind.
woensdag 25 mei 2016 21:46
En wat dat schreeuwen betreft: mijn schoonmoeder is ook enorm tegen me tekeer gegaan: ik was kil, afstandelijk, deugde niet en pakte haar zoon van haar af. Sloeg echt nergens op, kon het ook echt niet plaatsen. Toen zei een wijze vriendin tegen me: als iemand naar je wijst, wijst hij met drie vingers naar zichzelf . Het ligt niet aan mij maar aan haar en haar onzekerheid.
